Opletten vandaag ! Het is één april !
En om God mag weten welke reden dan ook, is dat de dag dat je mensen moet foppen of gefopt wordt. Ik las er nog maar eentje: Zuckerberg (Facebook) zou Ubuntu hebben gekocht...
Voor mij is 1 april een dag als alle andere... Ik weet dat het de verjaardag is van mijn kleindochter Lieselotte (als ik het goed heb is ze nu 16), en ze heeft vandaag examen Engels, een vak dat ze verschrikkelijk moeilijk vindt, "en dat op mijn verjaardag, opa !"...
Ik zou zeggen: "ik ga een kaarsje branden", maar daar ligt de jeugd van vandaag niet wakker van, dus zeg ik dat maar niet, maar ik denk wel eens meer aan haar, en haar examen.
Maar zijn we wel 1 april ? Want er zijn al wat kalenderhervormingen geweest in de loop der tijden, en als we kijken naar de kalender van de Oosterse Ritus, of naar de kalender van de Joden, of den diene van de Islam, dan zijn we vandaag heel wat anders dan 1 april... We zijn dus 1 april, omdat we hier wonen, niet omwille van de dag van vandaag. Er zijn heel wat gekke dingen aan onze kalender ! We noemen de 9° maand van ons jaar de zevende (september), de 10) maand noemen we de achtste (oktober) en de 11° maand wordt dan uiteraard de negende (november) en de 12° vanzelfsprekend noem je die dan de tiende (december)... En we vinden het allemaal normaal, liggen er niet van wakker en houden het stug vol.
Om het eerlijk te zeggen, als men dat ooit deed als aprilgrap, dan is dat de beste en de langstdurende mop allertijden...
Vanmorgen zag ik geen zon, de hemel was in sluierwolken gehuld, als een maagd op de morgen van haar bruiloft. Je zag net waar de zon zat, vaag, als een lichtere vlek op een witte achtergrond. Ik keek er met een beetje verbazing naar. Een dikke maand terug moest ik me nog uitrekken om het morgendgloren te kunnen zien, de zon kwam dan net vanachter de hoek van het raam piepen, en nu staat ze al weer op, bijna ter hoogte van de kerk van Sint-Maria-Horebeke. In de hoogzomer staat ze daar nog een heel end voorbij, en schijnt ze me recht in het gezicht als ik 's morgens sta te turnen. Het wordt dus echt zomer ! Straks kan ik weer gaan vissen. Misschien zie ik er weer ijsvogels, en zegt pepé me dat we moeten oppassen dat ginder een wilde eend zit te broeden...
Straks zijn de rommelmarkten weer buiten, en kun je in de zon flaneren langs al die kleuren en geuren. Straks zitten we weer iedere week met de neus in het boekje met de rommelmarkten, om te beslissen welke markt we nu met onze aanwezigheid zullen vereren ...
We gaan zeker wat vaker naar Wallonië, daar is de sfeer veel leuker dan hier. Daar is een rommelmarkt een feestelijk gebeuren, en viert de ganse parochie daadwerkelijk mee, daar heb je om de tweehonderd meter wel een kraampje waar je kunt gaan zitten en wat keuvelen met de lui om je heen, terwijl je geniet van een frisse cola... (Of een warme koffie als het wat fris is)...
Daar kun je verschrikkelijk diep gaan afbieden, tot de verkoper je in puur Vlaams toespreekt "...dat het altijd de Vlamingen zijn die het onderste uit de kan willen...) en je beiden staat te lachen met het idiote van de situatie... Daar kun je wanhopig staan zoeken hoe dat ding nu ook weer noemt in het Frans, en je van arremoe dan maar de prijs vraagt van "ce machin là"... En ze je vrolijk het antwoord geven in plat West-Vlaams...
Het lijkt wel of de helft van Wallonië bevolkt is met Vlamingen, die niet begrijpen waar die ander Vlamingen mee bezig zijn, als ze de politiek van ons landje bekijken. En al die "geëmigreerde" Vlamingen, zijn verslingerd op hun Wallonie...en op de Waalse mensen "die heel wat vriendelijker en gedienstiger zijn"...
En je zit op een oude bank, aan een oude tafel op een oude binnenkoer van een oude hoeve, een cola te drinken... Je hebt al lang verraden dat je Vlaming bent, door te vragen om Coca, waar de Walen Cola drinken... En de jonge boer die op die dag barman is, vraagt in gebroken Vlaams van waar je bent... Mater zeg je, en dan, en dan kijkt hij je verbaasd aan, haalt er zijn oma bij, die ooit, lang geleden trouwde met een Waalse boer, maar uit Mater stamde... Dan spijt het je voor dat oude mensje, dat je maar een ingeweken Maternaar bent, en niet al die families kent, waar zij over wil horen...
En je geniet van een archaïsch Maters... Vlaams van uit den tijd van toens...
Nee, het is niet om iets te kopen dat we naar de rommelmarkten gaan, het is vooral om de mensen...
Heerlijk is dat
djudedju
tot de volgende ? (Op de foto: Ellezelles of Elzele...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten