De lucht was grijs, maar hoog boven ons priemde vaag de zon er door... 't Zal wel goed weer worden...
We draaiden de Waalse autosnelweg op, en amper een paar kilometer verder begon het plots donker te worden, donker als de nacht. Lichten aan, mistlicht aan... Plots een felle bliksem die de hemel in tweeën scheurde en een echte wolkbreuk, en verschrikkelijke windrukken...
De takken van de bomen braken af, en waaiden over de autosnelweg, over ons hoofd... De ruitenwisser haalde het niet tegen de stortvloed... Ik reed nog vijftig per uur, en de wagens voor en achter mij reden echt niet sneller... Donker als de nacht, bliksem en hevige donderknallen... Het was bangelijk !
"Zouden we niet beter terug naar huis gaan? " Anny knikte, maar maakte de bedenking dat je op een autosnelweg niet kunt keren, nee, maar we kunnen wel de eerste afslag nemen en terugkeren... Heel voorzichtig nog een tiental kilometer voort gesukkeld, voor we aan de afslag kwamen...
GPS ingedrukt voor de terugkeer naar huis... Op deze kant van de autosnelweg lag de baan vol takken, en één keer moesten we helemaal op het linkerbaanvak om een boom te ontwijken... Beangstigend, want het regende zo fel en het waaide zo erg, dat je die boom pas op het laatste knipje zag...
Waar we op de heenweg pas regen kregen op de autosnelweg, was het nu overal goed aan het regenen, maar eens de autosnelweg af, was het toch niet meer zo erg, het was nu gewoon aan het gieten... en op de weg zag je nog wel bladeren, maar geen takken meer, en hoe nader we bij thuis kwamen, hoe minder bladeren je zelfs zag liggen... We zijn in gewone gietende regen thuisgekomen, met in de verte bliksems en nu en dan gerommel van de donder. Het regent nu nog, en nu en dan hoor je het rommelen en bommelen. In de hemel vallen de meubels wellicht om ?
Maar het was echt beangstigend !!!
Vandaag komt Bart naar huis uit La douce France... Ik heb hen opgebeld, om hen te verwittigen dat ze heel voorzichtig moeten zijn, en rekening houden met verschrikkelijke onweersbuien, en eventueel bomen op de weg...
Hopelijk komen ze zonder problemen naar huis... Want zo'n lange rit, en dan nog eens extra belastend door het weer... Dat is niet alles !
Deze namiddag gaan we dus voor de laatste keer de dieren gaan voederen (Allee, de laatste keer voor dit verlof hé, we hopen dat we nog heel vaak mogen opdraven, dan zijn we er nog allemaal !)
Ik ga nu stoppen... en voor de derde keer naar de vijver gaan kijken... Door de gietende regen vallen er miljoenen rozenbladeren van de klimroos die over de vijver groeit, in het water, en de overloop naar de kleine vijver verstopt iedere keer weer.... Dan vlug die bladeren weg scheppen, en het water stroomt weer...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten