Nederlands: Origineel, gietijzeren standbeeld van Lamoraal van Egmont uit 1872, gegoten in Parijs en opgesteld voor het kasteel van Egmont in Zottegem (Photo credit: Wikipedia) |
Wellicht zijn ze vergeten marteltuigen te zetten, of ze zijn van oordeel dat de mammografie op zich al pijnlijk genoeg is...
Nadien moest ik nog met mijn bril binnen, om één nieuw glas in te steken. Het andere oog, mijn slechte oog, daar moest niets aan gebeuren (Volgens de dokter dient dat oog niet echt meer tot iets...). Tegenwoordig slijpen ze dat glas terwijl je wacht. Je hoort een machine brommen, en na een tijdje zitten in ongemakkelijke zetels, mocht ik mijn vernieuwde velo op mijn neus zetten. Ik zie beter in de verte, en ik lees gemakkelijker. Alles weer OK dus...
Deze namiddag mag ik naar de academie, morgen namiddag ga ik bloemschikken met Chantal (Ziekenzorg) in Zottegem. Vrijdag voormiddag mag ik weer eens naar een begrafenis, en 's namiddags naar de academie... Het zou dus kunnen dat ik niet aan bloggen toe kom...
En zeggen dat er mensen zijn die klagen dat ze zich vervelen !
Och ja, het is een begrafenis van een lid van Ziekenzorg en van Crea, die echter al een paar jaar niet meer kon komen omdat het niet meer ging... Het mensje heeft de gezegende leeftijd van 97 lentes gehaald... Dus een overlijden waardoor je niet geschokt bent .. Het is ook de moeder van een van mijn huidige crea-leden.
Zaterdag en zondag, als het weer een beetje normaal is, zouden we dan naar de rommelmarkt gaan, maar voorlopig ziet het er naar uit dat het wellicht niets zal worden, ze geven regen... En in de regen is de rommelmarkt helemaal niet aantrekkelijk.
Anny is bezig met de bereiding van het eten... en straks wordt dus alles weer een beetje een normale woensdag... alleen lijkt alles deze week weer drukker dan druk. Maar ja, een heleboel van al die activiteiten doe ik mezelf aan. Ik mag dus niet klagen, en om eerlijk te zijn, ik doe het graag. Wel moet ik toegeven dat het soms wel wat te druk is voor mijn rug... Gisteren kwamen we alle twee met rugpijn naar huis. Anny had de koffie gemaakt, de schotels gewassen en had dan links en rechts nog wat geholpen bij de mensen waar ik niet aan toe raakte, omdat er teveel waren die om hulp vroegen...
Maar het is leuk, en we jonnen ons alle twee in het gezelschap en in het bezig zijn.
Ik ga maar stoppen, en mocht je dus een keer geen blog vinden... je kent de reden: druk
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten