Image by allesisblauw via Flickr
Marianne Thyssen geeft les in politicologie...Straf. Heel straf !
Ik ga maar veronderstellen dat het laatste stukje van het woord komt van logos, woord, en niet van logica, anders is het helemaal om je dood te lachen.
Toch zou ik zo'n lessen eens willen bijwonen, gewoon, om me eens heerlijk dik te maken zonder te verdikken.
Vooral wat we de laatste tijd allemaal te slikken hebben gekregen over politiek vlieg- en stuntwerk, moet de moeite zijn om te bespreken. Het menske moet een waar genie zijn om daar nog een draad in te kunnen steken (want er zat er zeker geen in). Maar we hebben een troost, nu ja, troost?? als we om ons heen kijken en zien wat er in Frankrijk gebeurt, wat er in Italië gebeurt, wat er bezig is in Nederland, dan scoren wij hier netjes in de middelmaat.
Ze zijn weliswaar allemaal gebuisd, maar ja, als dat nu eenmaal het gemiddelde is.
Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat onze politiekers en onze Rode Duivels eenzelfde niveau halen. Geen niveau.
In de ons omliggende landen hebben ze dan nog tenminste voetballers die er wel wat van kunnen. Bij hen lijkt er toch nog iets goed, wij moeten het met veel kleinere balletjes doen, tennisballen, en daarvoor moeten we de oude coryfeeën weer van stal halen. Weet je, we hebben ook nog oudjes die goed waren in judo, maar ja, die doen al aan politiek...
Maar laat ik niet weer over de politiek klappen, je kunt er toch niets zinnigs over vertellen. Nee, laat ons eens spreken over belangrijke dingen, vissen in het park of zo.
Voor mijn raam zijn een paar jonge duiven ingespannen vliegles aan het volgen. Hopelijk knotst er niet weer een tegen het raam aan. Eergisteren nog hoorde ik plots een klop, en zag nog net iets naar beneden dwarrelen. Anny ging kijken, en stond eventjes later voor het raam met een mus in haar handen. 't Beestje lag voor pampus, maar na een korte tijd deed het weer zijn oogjes open. Anny opende haar hand, maar zo ver was het diertje nog niet. Het bleef rustig zitten, tot het plots het penibele van zijn situatie inzag, en dan met snorrende vleugeltjes weer wegzoefde...
Mussen zijn best mooie diertjes, vooral de mannetjes hebben een mooi pakje aan. Je moet ze eens rustig bekijken!
Gisteren zijn we dus gaan vissen. De laatste keer dat we naar het park gingen, had ik er Luc op gewezen dat er daar verdomd grote baarzen zaten, die zo slim en uitgekiend waren, dat ze bij ons aan de voeten kwamen zitten (nu ja zwemmen). Iedere keer je dan een vis ving, zaten die loebassen klaar alert te wachten, en op het moment dat jij de vis weer in het water gooide, schoten zij toe om het beestje in één hap te verorberen. Gisteren had Luc daarom wat kleine visjes bij, om eens met levend aas te proberen die baarzen te pakken. Tot drie maal toe was hij zijn onderlijntje kwijt... Dus besloot hij om eens met "zwaar" materiaal aan de slag te gaan, en ja hoor, alras had hij een baars van veertig centimeter lang aan de kant! Een hele dikke voldane vis. Met een bult op de rug. Bij sommige vissoorten zie je die bult, maar ik wist niet dat baarzen dat ook kregen. Die bult zit net na de kop, en doet een beetje denken aan de stierennek, je weet wel, die dat massieve uitzicht geven aan de stier. Best een mooie vis. Luc wist niet goed wat er mee aan te vangen. Baars is een lekkere vis, maar één is geen... dus geprobeerd er nog wat te vangen. Maar zo makkelijk is dat daar niet, het staat er vol plomp, en als die vissen er in slagen zich rond de planten te slingeren, dan mag je dag met het handje zeggen.... Dus bleef het bij één, ook al had hij er in totaal vijf aan de haak gehad...'s Avonds, bij het stoppen met vissen, heeft hij de vis dan netjes weer laten zwemmen. Als dank sloeg hij nog eens met de stekels van zijn rugvin in de hand van Luc, die dan een hele tijd met zijn zakdoek rond zijn hand liep, om het bloeden wat tegen te gaan...
En dan zijn er nog die zeggen dat vissen geen sport is, het is zelfs een gevaarlijke sport! Ik zelf heb er weer eens mijn rug aan bezeerd... Ik kreeg een karper aan de haak, zo te voelen een grote, tot plots de lijn losschoot...Bleek de zware haak recht geplooid! Nog nooit meegemaakt! 't Moet nogal een beest geweest zijn ! Maar de schok in mijn rug bij het plots losschieten, doet geen deugd!
Bovendien is de molen van mijn hengel ook naar de filistijnen... Ik ga nog eens kijken of het te herstellen is, anders moet ik een andere molen monteren. Ik heb er nog enkele in reserve.
Oh ja, sinds de laatste twee, drie keer, vis ik nu met een rekker...een elastiek. Ik had er anderen -onder meer Willy- al zien mee vissen, maar had het zelf nog niet gedaan. Het is best een handig ding. Het topeind van de hengel is hol, en op het dikste eind zit een stop, waaraan de elastiek vast zit. Die elastiek loopt door de holle top, en daar is er een stop, waaraan een handig dingetje om je lijn aan te bevestigen. Je moet minder lijn hebben daardoor, en als er een vis bijt, dan vang je hem op met de elastiek, daardoor is er minder belasting op de hengel, en ook de lijn ziet minder af. Best leuk vissen.
Je moet wel voor één ding zorg dragen... Je moet er rekening mee houden dat bij een zware vis, de elastiek dus een stuk uit je top tevoorschijn komt...en dus is je lijn een stuk langer. Als je daar geen rekening mee houdt, dan zou je vis nog in het water hangen als jij al lang je hengel rechtop hebt... Je kunt ook je lijn niet "strak" houden, want de elastiek rekt bij iedere beweging van de vis... Dus wel eventjes aanpassen.
Voila, dat is weer dat...Zeg nog dat ons leven rimpelloos verloopt! Het zit stikvol avonturen en belevenissen, van verloren kleindochters tot vissen met een elastiek....
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten