In een tijd van oorlog is de waarheid zo kostbaar dat je ze best zorgvuldig verbergt tussen een pak leugens (W.Churchill)

Dat is pas een nadenkertje hé?
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)

Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.

Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???

Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.

Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)