English: Image from Iraqi state television. Reproduced here http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/1119969.stm Category:Arab nationalists (Photo credit: Wikipedia)
Heb jij ook met ontzetting het lot vernomen van dat vierjarige meisje??? Vermoord door de moeder, versneden en in de diepvries gestopt.
Snap jij dat ? Ik niet...
Maar het is geen uniek feit, we hebben -helaas - al heel dikwijls ons zelf afgevraagd: "Hoe kan dat, Hoe kunnen ze zoiets ?"
Wat drijft een mens er toe tot dergelijke daden over te gaan?
Je kunt het niet eens krankzinnigheid noemen, want velen gaan zeer berekend te werk, hebben een heel duidelijk doel, zeer duidelijke redenen... Weliswaar redeneren ze op een heel andere manier dan wij doen, maar ze redeneren, gaan bedachtzaam te werk. Van uit onze hoek zou je het waan-zin kunnen noemen, in die zin, dat wij hun beeldvorming als waan ervaren.
Voor hen echter is dit helemaal geen waan, maar realiteit.
Het kan zelfs massale vormen aannemen.
Als we kijken naar de vele eliminatie-oorlogen van de laatste eeuw, dan zien we dat hele volkeren worden meegesleurd in een waan. Nemen wij het bekendste voorbeeld: de holocaust.
Heel de natie was overtuigd van de slechtheid van de Joden, ze achten het bloed zelfs zo slecht dat het hun bloed zou kunnen besmetten, en ze moesten dus uitgeroeid worden. Dat men nu probeert te vertellen dat het onder druk van de leiding was (zum befehl), lijkt een fabel, steeds meer blijkt dat niet waar is. Zo wat iedere Duitser op dat moment was overtuigd van het Joodse kwaad, het Joodse gevaar. We zagen hetzelfde bij de
Hutu's, de Serviërs en je kunt hier een bijna eindeloos rijtje maken.
Als niet betrokkenen bekijken wij dit met onbegrip. Hoe kun je dat?
Maar het is duidelijk dat de betrokkenen wel heel degelijk overtuigd zijn en vanuit die diepe overtuiging handelen.
In het geval van de kleine peuter sluiten we de dader onmiddellijk op en zullen ze laten beoordelen in een rechtbank. We ageren onmiddellijk !
In geval van genocide, eliminatie doen we dit niet. Ik zou bijna zeggen in tegendeel ! We huldigen het principe dat ieder land baas is op eigen grondgebied. We kenden de aanval op het
Irak van
Saddam, maar nooit is ook maar gezegd dat we daar een aanval deden op de massamoordenaar Saddam. Nee, we haalden vermoeden van biologische wapens en dergelijke boven, om toch maar zeker niet de schijn te wekken dat we optraden tegen een misdaad in eigen land, tegen eigen burgers, kortom een binnenlands beleid.
Wat is het verschil met die moeder ?
Je zou alleen kunnen stellen dat we hier bij een Saddam, over een véél grotere misdaad praten dan dat unieke feit van de moordende moeder.
Moorden is moorden.
De enige uitzondering zou zelfverdediging kunnen zijn, maar dan noemen we dat zelfs geen moord.
Moeten we als wereldburgers niet meer een eerlijke houding aannemen tegenover het begrip moord ?
Hebben we niet de plicht op te treden, aan te klagen, bekend te maken, te publiceren, te tonen wat er gebeurt ? Zeker als het over vormen van massale moorden gaat, over eliminatie, over holocaust, over uitmoorden van hele volkeren.
De pers heeft daar een plicht, de media hebben daar een plicht, en de UNO moet haar statuten wijzigen zodat kan opgetreden worden vanuit "de wereld" tegenover dergelijke misdaden.
We moeten de wereldbevolking attenderen op dergelijke zaken, zodat van onderen uit een dwang ontstaat om op te treden tegen dergelijke daden.
Als we optreden tegen de moeder die haar kind vermoord, dan moeten we dezelfde houding aannemen tegenover dergelijke misdaden. Er is immers alleen een gradueel verschil, en dat gradueel verschil wijst eerder op erger dan wel op minder erge misdaden.
Er is geen verschoning tegenover onze lakse houding.
In feit kunnen we stellen dat niet reageren gelijk staat aan goedkeuren.
Ik pleit niet voor oorlog, ik pleit voor vrede, maar vrede moet ook een zaak zijn van eigen land. Als bevolkingsgroepen in eigen land vervolgd worden, uitgeroeid worden, wordt hen dan niet alleen het land, maar ook het leven ontnomen?
Nee, we moeten consequent zijn. Er is geen andere optie.
Maar wat zien we nu ?
Als een land een zelfde vijand heeft, dan mag het in eigen land doen wat het wil, want het is een geallieerde partner. Kijk in het nabije verleden en kijk hoe dikwijls de grootmachten van toen Amerika en de
USSR dit spel hebben gespeeld.... Wie tegen het communisme was, mocht alles doen wat hij wou, zolang hij maar anticommunistisch bleef. Zelfs grove schendingen van het mensenrecht werden genegeerd. Dit zag je net zo goed andersom vanuit de houding der USSR...
Met andere woorden, als je een deel van je bevolking wilt uitroeien, zoek dan eerst een heel sterke geallieerde partner. Als deze zijn ogen dichtknijpt, dan kun je rustig moorden.
Ik wil maar stellen dat grote, sterke blokken, in feite een verpletterende verantwoordelijkheid hebben in deze zaken.
Zaken die in feite helemaal buiten allianties zouden moeten gesteld worden.
Moord blijft moord, ook als de dader een lid is van het clubje.
Het enige middel wat wij hebben, als kleine burgermannetjes, is dat wij onze pers, onze media moeten stimuleren dergelijke feiten aan te klagen, publiek te maken, de wereldopinie wakker te schudden. Media vertegenwoordigen een enorme macht in dergelijke zaken.
toch maar eens over denken als we nog eens spreken over de media, toch eens over denken als we nog eens moeten kiezen voor een regering, een beleid...
tot de volgende ?
Gentbrugge watertower (Photo credit: Wikipedia) ( Deze watertoren ziet er nu heel anders uit, men heeft er een kunstproject van gemaakt, en nu lijkt het precies een glas water met ijsblokjes in... Mooi !)
