alzheimer

Image via WikipediaHé, het regent niet !
dat is lang geleden...
Maar ze beloven ons voor morgen het slechtste weer van de maand... Dat belooft ! In de plaats van 4 onweersbuien op een etmaal nu naar  5 ? 6 ? of nog meer ?
Het weer doet gek.

Vandaag wordt vriend Etienne begraven... Na een lange aftakeling door Alzheimer. De mens wist niet meer dat hij nog leefde. De laatste keer dat we nog wat contact hadden met hem, hoorden we ettelijke keren hetzelfde, en zag je zo dat hij het gesprek aan tafel niet meer kon volgen. Dan zag je hem als het ware wegduiken in zijn eigen wereldje, wereldje dat steeds kleiner en enger werd. De laatste jaren was hij opgenomen in een home, Elza kon hem niet meer verzorgen. Hij had onder meer alle controle verloren over zijn lichamelijke functies. En aan zij is een frêle dametje, en Etienne was een serieuze blok. Bovendien speelt daar ook nog eens de leeftijd mee. Etienne is net 80 jaren en enkele dagen oud mogen worden, maar de laatste jaren was hij er als het ware zelf niet meer bij...

Alzheimer is nog een stuk erger dan gewone ouderdomsdementie... De aftakeling lijkt me veel dieper. Bij tanteke zagen we dat ze de trappers kwijt was, maar ze was er nog, ze was nog levend... Bij Alzheimer lijkt mij dat de aftakeling veel verder zit, veel dieper, en dat die mensen geen houvast meer hebben aan het leven. Alleen eten en drinken ze nog, maar je moet het hen op geijkte tijdstippen geven, anders zouden ze het wellicht heel de dag en nacht doen, of helemaal niet meer... Het lijkt wel of de elementairste dingen ook wegvallen. Het is niet alleen een geheugenstoornis, een niet meer bij zijn, het is een veel ingrijpender iets.

Ik ben geen deskundige, en kan maar over enkele gevallen iet of wat meepraten... maar is het voor hen nog wel een leven?
Laat mij de vraag anders stellen. Zou een mens met Alzheimer 100 jaar geleden lang hebben kunnen overleven, in de maatschappij van toen. Met andere woorden houden wij die mensen niet nodeloos in leven. Nodeloos, want vanaf een bepaald moment heb je echt niet meer het gevoel dat ze nog echt "leven"... Ze zijn er nog wel, maar eigenlijk ook weer niet. Ik denk dat ze zonder de speciale zorgen geen kans zouden hebben op overleven.
Zonder over euthanasie te spreken, heb ik het hier eigenlijk wel over een vorm van palliatieve sedatie... Moet men deze mensen echt het leven (?) verlengen?
Of om de vraag correcter te stellen, doen we hen daar zelf plezier mee?
Tanteke was dement, maar wist op een gegeven moment heel duidelijk dat ze zo niet meer verder wou, en stopte gewoon met eten en drinken, en trok de toegediende baxters telkens en telkens weer uit. Ze wou niet meer. Ze paste de sedatie op zichzelf toe. Ik heb nog oude mensen gezien en meegemaakt die op een gegeven moment zelf vonden dat het genoeg was geweest.
Ik heb ergens het idee dat het lichaam de geest gaat commanderen, en niet meer verder wil.
Maar bij Alzheimer heb ik ergens het gevoel dat zelfs de kans op die beslissing er niet meer is.
Ze leven meer vegetatief dan wat anders.

Ik weet niet of dat nog een leven is...
En ik weet niet of wij het recht hebben dat "leven" in stand te houden, ten alle prijze...

Het probleem is dat de ziekte niet echt lichamelijk lijkt, maar eerder geestelijk, dat het ook niet in een klap daar is, maar geleidelijk aan begint, stap voor stap, en dat je niet echt weet wanneer nu de grens is of wordt overschreden.
Je groeit ook als medemens mee in de ziekte, je ziet de evolutie niet echt meer omdat het stap per stap gaat. Dat is te vergelijken met het terugzien van een vriend na enkele jaren. Je schrikt dat hij zo verouderd is, en 's avonds terug thuis ga je even zoeken in de doos met oude fotootjes van toen, en stelt plots vast je zelf ook zo verouderd bent. Maar dat heb je niet gemerkt, je ziet dat verglijden niet.

We hebben uiteindelijk ook geen idee wat er nog in die mensen huist... Zijn ze gelukkig of niet ? Of zijn ze ongelukkig ? We hebben geen contact meer en weten het dus niet echt.

Kortom, het is een verschrikkelijke ziekte... Is het niet voor de betrokkene zelf, dan toch zeker voor de mensen die hem nabij staan...

Vandaag staan we weer op een begrafenis...
Hoe ouder we zelf worden, hoe vaker we daar naar toe moeten...
voortdurend de alarmbel die rinkelt voor je zelf...

tot de volgende ?

De laatste travailliste ?

Image via WikipediaInge Vervotte verlaat de politiek...
Voor mij is dat meteen de laatste ACW-er die de CD&V verlaat. Misschien loopt er her en der nog wel eentje, maar die ken ik dan niet.
Och ik weet het wel, het begrip ACW is tegenwoordig heel wat breder uitgesmeerd dan over de echte travaillisten, maar voor mij zijn dat dan net geen ACW-ers.
Net zoals ik bij de SPa (en wellicht ook bij de PS) ook geen echte socialisten meer zie zitten. Misschien lopen er daar ook nog wel enkele exemplaren rond, maar ik ken ze dan ook niet.
En daar gaat het net over...
Wie tegenwoordig echt durft uit te komen voor een duidelijk en klaar standpunt, met een even duidelijk daar aan gebonden visie en houding, die wordt monddood gemaakt. In alle partijen. Inge Vervotte was er in geslaagd dit veto, die barrière te doorbreken.
Maar al die kleintjes die het nog goed menen, die worden gewoon monddood gehouden. Ze zijn er hooguit om de lijst te vullen.

Dat is één van de ziekten van de huidige politiek: je kan en mag geen duidelijke mening meer hebben. Partijen zijn geen Partij meer, maar een verzameling van ja-knikkers. Vroeger stonden er op de toonbanken van de winkels zo'n beeldjes van een negertje... Als je een centje (of iets meer) in het gleufje stopte, dan ging het negertje knikken. Op het beeldje stond dan "Voor de missies" en "Dank u"... Ik heb er zo nog eentje staan, maar dan een Franstalig exemplaar... Misschien kan ik die ook eens op de lijst plaatsen, bij om het even welke partij... Want overal heerst het zelfde stramien...Jaknikkers gewenst.

In iedere partij heb je een paar mensen in de partijtop, die het voor zeggen hebben. Die daarom nog niet eens de partijlijn volgen of verdedigen, maar die de macht binnen de partij in handen hebben. Wat opvalt is dat veelal de partijvoorzitter daar niet bij hoort, dat is een nog bravere pion (of moet ik zeggen piot ?).

Slechts nu en dan krijg je iemand als een Vervotte, die door een of ander toeval meteen door een niet te miskennen aantal kiezers naar voren wordt gedrukt... En soms blijven die dan hun houding en standpunten verdedigen, of ... ze leren knikken... of ze gaan vervroegd weg.

Mocht een CD&V echt zijn wat ze zegt te zijn, dan zou dat voor mij de ideale partij zijn, waar je alle vleugels  (alle standen) van de maatschappij in terug vindt. Andere partijen hebben dat veel minder duidelijk of helemaal niet in hun devies. Maar ach, tussen woord en daad ligt een hele wereld.

Meteen leggen we daar mee de hand op de grootste kwaal van de huidige politieke partijen. Ze hebben geen duidelijk imago meer. Of ze gebruiken één bijna toevallige kapstok om een heel ander programma aan op te hangen. Dan gaan ze door het leven als ultieme taalpartij, maar zijn in feite een heel rechtse en heel kapitalistische bende. Die onder het mom van de verdedigers van de (taal)-eigenheid van een deel van de bevolking in feite de werkende mens willen verkopen aan het zuiver kapitalisme.

Dus ook die hebben geen duidelijk imago, ze tonen in dat geval wel een imago, maar dat is eerder een camouflagepak.

Geen wonder dus dat de mens de politiek beu is.
En toch, zolang het land geregeerd wordt, zolang het systeem als dusdanig blijft bestaan, hebben we geen andere kans dan werken via deze partijen. We hebben dan ook in alle partijen dringend nood aan Inge Vervottes. Maar het probleem is dat er niet zo heel veel "echte", ook nog eens echte stemmenkanonnen zijn, die de partij door het stemmenaantal dwingen hen op te nemen in de regering, in het parlement. Meestal worden ze op onverkiesbare plaatsen weggerangeerd.
Ik kan dan ook maar herhalen: bij de volgende verkiezing (wellicht korter bij dan we denken?), stem dan voor de onverkiesbaren. Laat kop en staart staan waar ze staan en kies voor de onverkiesbaren. Zijn het ook geen wereldwonderen, het zullen in elk geval nieuwen zijn, en verandering is onze enige optie !

Dan rest ons nog maar één ding te doen: de partijdictators aan de kant zwieren. Misschien kan dat ook wel met een massa totaal nieuwe verkozenen ? Hoop doet leven...

Van mij hoeven er helemaal geen landen te zijn, geen grenzen, geen politici... Maar dat kan maar als er ook geen mensen zijn die de macht willen... en een wereld zonder dergelijke bietekwieten, dat is naar het schijnt alleen mogelijk geweest vóór de zondeval....
Een dergelijke maatschappij zou het ultieme communisme zijn, een ideale wereld... een utopia...

Maar ik blijf dromen...
Een fietser die van fietsen zijn beroep maakt kan per definitie niet voor de sport fietsen, maar beroepshalve. Een tuinder die van tuinieren zijn beroep maakt is geen liefhebber meer, Een politieker die van politiek zijn beroep maakt kan geen politiek meer bedrijven, maar alleen een bizar soort beroep uitoefenen...

Ik droom van een wereld met mensen... voor mensen...

tot de volgende ?

Geen weer, rotweer ? ONweer...

Image by wytze via FlickrVannacht zijn drie (3) onweersvlagen over ons heen gekomen, en vanuit het zuidoosten zien we al weer nummer vier opduiken... Veel is niet genoeg. Tot op heden zijn we de dans iedere keer min of meer ontdoken, we hoorden het rommelen aan alle kanten, maar echt boven ons hoofd? Noppes... Gelukkig maar, want je weet nooit wat onweer voor schade aanricht ! Het hoeft niet zo erg te zijn als Pukkelpop, het kan al dik genoeg zijn als je enkele of een heleboel van je toestellen kapot vindt...
Toen ik vanmorgen opstand was het nog quasi donker, door de dreigende lucht, nu en dan hel verlicht door hevige bliksems.
Hagelstenen heb ik niet gezien of gehoord, maar regenen !!! Je hebt er geen gedacht van ! Je hoorde het water zo van het dak over de goot heen stromen en neerplenzen.
Ik hoor al weer de donder in de verte...
Gek weer.
Hopelijk is er niet te veel schade. Ik vrees echter dat er weer hier en daar wateroverlast zal zijn. De regen was zo erg, dat geen goot dat kan slikken. De nieuwe rioleringen à la Aquafin zijn zo goed dat het drainage-systeem van de oude rioleringen nu volkomen ontbreekt, en de waterafvoer is beperkt tot wat in de rioolputjes kan verdwijnen en wat de buizen kunnen slikken...
Bij de oude rioleringen waren de buizen niet echt waterdicht aan en in elkaar gezet, en kon de bodem een zekere drainage ondergaan langs de reten van de riolering. Nu kan dat niet meer, en verzadigde grond is nu gewoon vol... en loopt dus over.

Veerle en Bart zijn allebei door dat helse weer naar hun werk. Je denkt er toch eens op. Duizenden mensen die wanhopig turend door een regengordijn zich naar hun werk spoeden. Water op de baan, soms in grote en bijna onzichtbare plassen, die plots aan één kant je wagen bruusk afremmen. Als je zelf rijdt, dan weet je wat dat is, en dan denk je nog meer aan al die anderen... en zeker aan de uwen.
Als het zo heel fel regent, dan zijn onze mooie wegen door onze heerlijke Vlaamse Ardennen soms heel erg moeilijk te berijden ! Door het heuvelende landschap werken de wegen als alternatieve beken, en rijd je soms door "rivieren" waar het stromende water centimeters hoog staat. Op heel wat plaatsen hebben we ook met erosie van de landbouwgronden te maken ! Dat betekent dat niet alleen water op de straat staat, maar dat op veel plaatsen zich een centimeters dikke modderlaag op de weg vastzet, en dan rij je precies door bruine zeep, qua kleur maar ook qua gladheid. Na een dergelijke stortbui komen dan de stadsdiensten met bulldozers het meeste slib weg scheppen.
Het is hier verschrikkelijk mooi... maar dat heeft dus ook een kostenplaatje...
Het kan nog erger... Vooral bij betonnen banen, zie je dat de weg netjes "vierkant" is gemaakt, de weg is  gegoten in een soort blok-vorm. Als zo'n weg door een heuvelend gebied loopt, en je hebt geen rioleringen, dan zie je dat het water naast de weg een diepe geul uitslijpt. Als je daar met je wiel van sukkelt, dan heb je meteen grote kosten ! Daar de wegen hier eerder smal zijn, en de goten niet steeds echt zichtbaar zijn, of door het water, of door de begroeiing, dan zit je er zo naast... en de geulen zijn soms diep, dieper dan tot je wielas.

Ach, dit is geen jeremiade, het is gewoon een vaststelling, een van de dingen waar mee we hier moeten leven. We krijgen al dat heerlijks, maar ook die ambetante dingen. Zo is het leven nu eenmaal... Niets is volmaakt op deze wereld.  Toch zou ik voor geen geld weg willen uit deze prachtige streek !

Heb je het ook gelezen ? In Libië is het blijkbaar toch nog niet opgelost, de zoon van Kaddafi heeft doodleuk in de "bevrijde" stad een persconferentie gehouden... Hopelijk komt het niet tot echte straatgevechten zoals ooit in Stalingrad... Ik las ooit dat boek, en van iedere bladzij stroomde het bloed tot in mijn schoenen...
Het wordt hier weer pikdonker en de donder is weer niet meer uit de lucht...

ik ga stoppen

tot de volgende ?

de strijd voor democratie...

Image by angel_kulikov via FlickrVanmorgen speciaal nieuwsbericht: Tripoli in handen van de rebellen. Nog niet helemaal, maar allee, zo nauw steekt het nu ook weer niet.
Het volk loopt juichend en dansend de straat op: het einde van een dictatuur.
Klinkt goed hé?
Een pluim op de hoed van USA en NAVO... die zich inzetten om overal de democratie in te stellen als de beste regeringsvorm.
Overal ?

Ik herinner me voorbeelden waar dictaturen door USA werden gesteund, zolang ze maar economisch in het Amerikaanse gareel liepen, en wellicht zijn er nog steeds zulke voorbeelden te vinden, maar gewoonlijk horen we dat pas achteraf, als de houding om een of andere reden veranderd is... Denk maar aan Saddam Houssein, die jarenlang alle steun kreeg, tot er plots iets haperde in de relatie en Amerikaanse mochten gaan sneuvelen onder de kogels van de wapens die ze eertijds zelf leverden. Dat is maar een voorbeeldje, maar er zijn er pakken !

Het is niet mijn taak om hier lijstjes op te maken met voorbeelden, en ik heb er ook helemaal geen lust in... Ik wil het alleen hebben over het feit dat we ons niet moeten blindstaren op houding van Amerika (en andere grootmachten).

Als je goed kijkt, dan gaat het helemaal niet over democratie, noch over steun aan de bevolking, maar over economie. Geld en macht... De huidige steun aan het Midden Oosten, en het feit dat Israël nu minder steun krijgt, heeft niets te maken met begrip voor de een of de nader, maar met business... Meer is er niet. Vredesonderhandelingen dienen niet voor de Vrede, maar voor de vrijwaring van de economische belangen. Het kan dus best dat een vredesmissie mislukt, maar dat het economische doel behaald wordt. Dat is dus ook de reden van de verschuiving van de pionnen in het Midden Oosten.

Ik geloof trouwens niet in het veroveren met geweld van de democratie. Het is op zich al contradictorisch !  En de geschiedenis leert ons dat het bekomen van democratie van uit een situatie van dictatuur, een lange tijd vergt. ook al begint men er gewoonlijk aan vol goede bedoelingen, het schijnt nooit echt meteen te lukken. Het lijkt wel of democratie iets is wat moet groeien, en dat lijkt me ook logisch.
Je moet immers een ganse bevolking leren om een samenleving op te bouwen, zonder dat daar draconische straffen moeten tegenover staan. Je moet dus een heel volk leren met democratie om te gaan. En als je het hebt, dan is het niet zo eenvoudig om het te houden !

Neem nu ons eigen landje, heb jij nu nog het gevoel dat je in een democratie leeft ?
Ik niet.
In een democratie is de regering in handen van het volk, via een systeem van vertegenwoordiging. De regering is dus uiteindelijk een afvaardiging van het volk.
Heb jij in ons apenlandje nu nog het idee dat de politici Uw belangen behartigen, Uw ideeën verdedigen ?
Ik al lang niet meer.
Politici bestaan tegenwoordig in functie van zichzelf en van de partij.
Niets meer.

En steeds meer en meer krijg ik de indruk dat zelfs de partij ondergeschikt wordt aan de belangen van de politicus voor de politicus zelf... Vandaar dat je steeds meer en meer overlopers kent (men noemt dat niet eens meer overlopen !), en steeds meer scheurpartijen en partijtjes. Wat op zichzelf geen waarborg is voor democratie, maar een duidelijke blijk van het feit dat deze vorm van democratie niet meer werkt.

Bovendien komt daar nog bij dat ons land eigenlijk niet meer echt bestaat. Heel wat wetten worden ons opgelegd door het overkoepelende Europa, maar ook dat is eigenlijk niet nieuw.
We kennen dit systeem al lang voor de oprichting van Europa, ja zelfs van voor de Benelux... We werden immers gedwongen ons aan te sluiten bij allerlei organisaties die ons moeten bijstaan in geval van nood (?), zoals NAVO en dergelijke. Dat je daarbij een keuze maakt voor een bepaalde politiek is duidelijk. Niet alleen in de tijd van de koude oorlog, maar ook nu nog trek je met je lidmaatschap niet alleen de kaart van veiligheid, maar meteen ook de kaart van een economische politiek, zoals je nu weer kunt en moet zien in het Midden Oosten. Mocht de aardolie werkelijk op zijn, dan zullen we wel plots andere kaarten op tafel zien liggen !

Ik geloof in de democratie, maar het is een heel teer plantje, en je moet het heel zorgvuldig koesteren, want het gaat zo vlug kapot... Eigenlijk is het zo dat in democratie de wil van het volk moet tot uiting komen. Maar dat is bij ons allang niet meer het geval... Neem nu de regeringscrisis... De democratische logica zou zijn dat je bij een dergelijke impasse over gaat tot een volksraadpleging... Maar dat durft men na de koningskwestie niet meer aan, want ook toen al bleek dat Vlaanderen en Wallonië duidelijk verschilden van mening, en dat de uitslag alleen werd bepaald door een groter aantal Vlamingen in het land. Ik stel het wat zwart/wit, maar daar kwam het eigenlijk op neer. Met andere woorden, een volksraadpleging zou wellicht de dictatuur van de Vlaamse meerderheid betekenen over de Waalse minderheid. Nu kun je dat democratisch noemen, maar helemaal eerlijk is dat ook niet. Tenzij je daar uit zou besluiten dat er dan maar een splitsing moet van komen... Maar dat is een utopie. Wat doe je dan met Brussel ? Een Franstalige enclave in Vlaanderen? Een totaal aparte Europese Hoofdstad van maken ? Allemaal niet zo simpel, en bovendien zitten we met een steeds groeiend aandeel mensen van allochtone origine, die Belg zijn (of twee nationaliteiten hebben)...
Bovendien lijkt het spreken van Europa en tezelfdertijd van het splitsen van België ook al wat gek.

Kortom democratie zou, zelfs zonder de ondemocratische politici waar we mee opgezadeld zitten ook al niet zo makkelijk meer...
Ik zei het al, democratie is een teer plantje...

Eén van de oorzaken van het mislukken van het systeem lijkt me de grootschaligheid. Democratie was wellicht mogelijk in  Athene, één stad, en dan nog... Het waren alleen de vrije burgers die stemrecht hadden, de grote massa waren niet vrijen, en die hadden niets in te brengen.

Kortom... Is democratie een utopie ???

tot de volgende ?

Niet warm, maar heet !

Image by kebeart via FlickrToen ik vanmorgen door het raam keek, zag ik de straat nat liggen. Djudedju, geen rommelmarkt, dacht ik. Maar bij nader toezien regende het niet meer, en de hemel zag steeds blauwer en blauwer hoe meer ik in de richting van Zingem keek... "Gaan we het riskeren?" "Bah ja, zeker, het is niet ver..."

Dus wij, na het ontbijt naar Zingem... Het was in de auto al warm, maar toen we uitstapten was het nog veel warmer. Vlug onze jassen uitgedaan en in de boodschappentas gestopt. Toch maar bijhouden, want met dat rare weer... Het heeft niet geregend. Wel zagen we wat druppels vallen toen we terugreden naar Mater. De naam Mater trekt water ... ?

In Zingem is het een behoorlijk grote rommelmarkt... En met die drukkende hitte (nu al 25 °) was het nog lastiger dan anders. Nu en dan kwam er een korte hevige wind opzetten, die na enkele seconden weer spoorloos verdween. Raar weer.

Gisteren kocht in Soignies kadertjes om in de hobby op het glas te graveren, en vandaag vond ik zwart papier om als achtergrond te dienen... We zijn klaar voor volgende sessie.
Vandaag ook nog een mooi Afrikaans beeld (Baoule) gekocht voor een appel (zelfs geen ei)...

Vrijdagavond is Bart langs geweest... "Zeg pa, zou jij je wandelstokken niet eens willen exposeren ? In Brugge... " "In Brugge ?" "Ja, ik ken iemand die een expositie wil houden gedurende een langere tijd, met steeds als onderwerp een gekke verzameling..." Moet ik dat nu als een compliment of als een belediging beschouwen? Gekke verzameling  !
Maar eigenlijk is iedere verzameling een beetje gek. Wie zich er niet aan interesseert, bekijkt het met een blik van "Wat is me dat daar"... en ik moet eerlijk zijn, als ik mensen zie die de capsules van de champagnekurken sparen, dan denk ik daar ook het mijne van... Oh ja, in Soignies vond ik ook nog een hele oude wandelstok, waarvan Anny dacht dat ik er al zo ene had. Ik beweerde van niet, en ik had gelijk, het is een ander model, en veel ouder. Dus nog maar een gek stuk aan die gekke verzameling van die gekke verzamelaar toegevoegd.

Ach, als we maar gek zijn op zo'n manier, dan is dat niet erg, en we doen er geen mens kwaad mee. En gek of niet, veel mensen staan te kijken naar gans die collectie... En het moet gezegd, er zijn heel wat mooie stokken bij, en sommige heel bizar.

Ik zit hier te zweten achter mijn klavier... De lucht belooft niet veel goeds, soms krijg je een flard zon, maar rondom zie je de wolken dreigend komen opzetten. Dan zit plots weer de hemel vol schapenwolkjes en schijnt weer de zon. En drukkend heet. Er komt weer onweer van. Hopelijk niet weer met slachtoffers zoals in Pukkelpop.  Nu en dan worden we er aan herinnerd dat we maar hele kleine mensjes zijn en al helemaal niks tegenover dat natuurgeweld...

Ik ga stoppen, het is voor mij ook zondag, rustdag... Precies of een gepensioneerde werkt zich dood de rest van de week...

tot de volgende ? (op de foto voorbeelden van baoule-beelden)

Van Goed en Kwaad...

Image by Getty Images via @daylifeNee, ik ga niet prediken, maar er moet mij iets van het hart...
Heb je ook op TV en op internet de beelden bekeken van Pukkelpop ?
Heb je ook je hart warm voelen worden toen je hoorde van de vele Hasseltse mensen die hun huis beschikbaar stelden voor de verschrikte en kletsnatte jongeren?
Heerlijk! denk je dan, heerlijk dat zoiets nog kan... Het doet deugd te zien dat de mensen toch nog iets voor elkaar over hebben.
En dan krijg je plots een beeld van het meisje dat na één dag terug ging naar de camping, om haar boeltje op te halen en haar tent terugvond, kapot gesneden en leeg geplunderd...
Tegenover de goede mensen van Hasselt staan dan plots in schril contrast, DIEVEN ! Die gebruik maken van een ramp en ontreddering, om hun slag te slaan.
En wat kan je in hemelsnaam in zo'n tentje vinden ? Wat kledij ? Wat toiletgerief ? Wat kleinigheden...
Want wie doet er echt waardevolle dingen mee naar zo'n festival, denk ik dan, en bovendien, wie laat dat dan in zijn of haar tentje liggen???

Nee, bij mij kan dat er niet in.
Zoiets doe je toch niet ?
Toch zeker niet op zo'n moment ?
Maar bij iedere ramp zie je diezelfde beelden. Je zag mensen verschrikt weglopen voor hun leven in Fukushima en andere rampen-oorden, en meteen zag je ook daar dat er mensen waren die er gebruik van maakten om te stelen.

Ik weet niet of er een hemel is, of een hel, ik weet niet eens zeker of er een God is of niet... Maar gelijk hoe, ik zou niet graag sterven met gestolen goed in mijn bezit... Als ik moet gaan, hemel of niet, God of niet, dan wil ik op zijn minst met mezelf in het reine zijn.

Als er iets op mijn lever ligt, dan heb ik het al moeilijk om de slaap te vatten, het moet nog veel moeilijker zijn om zo te sterven !

Maar blijkbaar zijn er mensen bij wie het geweten of niet goed werkt, of misschien zelfs helemaal ontbreekt. Geweten hangt niet af van een Gods-bewustzijn, ik meen dat ieder mens met een soort ingebouwd knipperlicht opgroeit.  En misschien is het de opvoeding, het milieu, de ervaringen die dat knipperlicht meer of minder gevoelig maken, maar niettemin, ik denk dat iedereen een geweten heeft.

Dat het een gevolg is van opvoeding en milieu, lijkt me duidelijk. Je moet alleen maar eens kijken naar de zelfmoord. Bij ons is dat een ongewenst iets, een overtreding, bij andere volkeren is dat een eervol uitstappen uit het leven. Dit voorbeeld maakt ons duidelijk dat kwaad niet echt een ingebakken iets is, maar een vrucht van uw opvoeding. Ik denk dat het besef van Goed en Kwaad dan ook geen gevolg is van het al dan niet bestaan van God, maar wel degelijk van de opvoeding.

Maar we moeten toch veronderstellen dat ieder mens een of andere opvoeding heeft genoten. Dus lijkt, hoe dan ook dergelijke diefstal een kwaad, ongetwijfeld ook voor de dief in casu. Dat het gebeurt op een moment van een ramp, maakt het voor de buitenstaander alleen maar erger... Een van de grootste rampen in België die ik bewust hebt "meegemaakt", was de brand in de L'Innovation te Brussel, waar enkele honderden doden te betreuren waren. Zouden daar soms slachtoffers bij zijn, in het bezit van bewust gestolen goed ? Ik hoop van niet, het lijkt me al erg genoeg te sterven in een brand, het moet niet nog erger gemaakt worden door te moeten gaan met een belast geweten !

Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Soignies (Zinnik)... Een mooie markt waar we in een heerlijk zonnetje hebben geflaneerd ... Genietend van de sfeer en het goede weer... voor één dag als de weervrouw gelijk krijgt... Morgen geven ze weer onweer. Na Pukkelpop lijkt dat een beangstigend vooruitzicht !

tot de volgende ?

Festivals en sociale netwerken...

Image via WikipediaGisterenavond, nog een end voor het nieuws, zag ik op twitter de melding over de ramp op Pukkelpop. Weliswaar waren nog niet alle gegevens correct en las je over twee en respectievelijk 6 doden (het blijken er 5 te zijn), maar niettemin, voor alles en iedereen hoorden wij via twitter en facebook over de ramp, en kon ik al een pak foto's bekijken van ter plaatse.
Het sociale netwerk heeft zichzelf weer eens bewezen.
Het dient niet alleen om oeverloos te zwammen, het is ook een directe bron van nieuws.
Nu heb ik geen pakken twittervrienden, maar dat geeft niet echt, omdat de berichtjes vliegensvlug doorgestuurd worden van de ene naar de andere ontvanger, en zo kreeg ik ze dus ook, lang voor er iets te horen was op de TV.
Eén bedenking, je mag niet alles meteen voor evangelie aannemen, zie het dodental, maar de ramp op zich, dat was dus meteen hot-news op twitter.
Ik deed die vaststelling niet alleen, ik las in diverse artikels nog reacties op de snelheid waarmee twitter de berichtjes de wereld in stuurt.
Kijk, alle gezwam en gezever op Twitter en Facebook ten spijt, ben ik nu eindelijk 200% overtuigd van het nut van die sociale netwerken.
Mochten de jonge blagen wat minder hun liefdesperikelen en idiote spelletjes op die media zetten, dan ware het volmaakt... Maar ja, wellicht is dat voor hen dan ook weer belangrijk nieuws. Ik heb wel het idee dat "liefde" nu iets héél anders is dan vroeger... Maar ja, wij leefden in een maatschappij waarin we netjes gescheiden leefden, en we kregen strafstudie als een spionerend- rondrijdende surveillant ons ook maar zag praten met een meisje... Laat staan dat wij er heel de wereld over zouden berichtjes sturen...

Ach, nieuwe tijden... Ik hoor het ons moeder nog zeggen over mijn generatie, ik heb het al wel een keer gezegd tegen mijn kinderen, en nu denk ik het over mijn kleinkinderen, en stuur soms wat ironische berichtjes terug op hun amourette-berichtjes... Wat niet altijd in dank wordt genomen, en wellicht betekent dat ik niet langer Cool ben...

Sabotage? 
Gisteren raakte ik gans de dag niet op mijn blog, tot... iets na negen, na het speciale nieuws over Pukkelpop op Eén, probeerde ik nog eens, en plots was daar mijn blog, bereikbaar en wel...
Ondertussen had mijn oudste zus gebeld om te vragen wat er haperde, en gevraagd of ik misschien te hard op de een of andere politieker zijn tenen had gestaan... De panne of wat het ook was, gaat nu bij mij de geschiedenis in als de wraak van Jean Luc...

Wat wel interessant is, mijn zus was de aantasting van de index bijna helemaal vergeten, en zeker het feit dat het omgezet was in een gezondheidsindex... De link tussen het feit dat onder meer bier uit de index werd gehaald, en zo veel makkelijker zijn prijzen kon aanpassen, en de benoeming van Jean Luc in InBev was blijkbaar door niet veel mensen gemaakt...

De man met de bijnaam van de de loodgieter legde heel wat kanaaltjes zijn richting uit... En dat is niet eens een persoonlijke aanval te noemen, want alle politici doen het in meerdere of mindere mate... Ze richten hun bureel in op kosten van... en na hun ambtstermijn gaat dat echt niet terug. Dat hoeft ook niet, want hun opvolgers willen die "oude" brol niet meer, zij willen nieuwe. Dat is handiger om nadien te laten staan.

Het erge is dat wij dat voor zo'n 55 ministers moeten doen... We hebben ongetwijfeld het wereldrecord van ministers per hoofd van de bevolking !
(Waarin een klein land groot kan zijn.........................................)

Maar trek het je niet aan, doe je oogjes maar weer dicht, en slaap verder de slaap der onschuldigen (in Oud-Vlaams: de slaap der onnozelen)... en laat ze maar al je verworven welvaart en zekerheden weg nemen...

tot de volgende ?