Zomer ?

Image by dimormar via Flickr

Onder een vlagenzwanger geluchte breekt de zomer 2010 aan... 't Is koud, vanmorgen sprong de verwarming zelfs weer eventjes aan.
Zomer, daar heb ik heel andere ideeën over, maar wat doe je er aan? Bovendien weten weervrouw en weerman ons te vertellen dat het de komende dagen echt zal zomeren... Eerst zien zei de blinde, want echt hoog staat de barometer niet, en de klimbeweging die hij inzet is maar vaag en onbeduidend.
Bovendien blijft de wind uit het Noorden komen, zoals hij nu al weken en weken aan een stuk aan het doen is. Noorderwind is niet alleen niet goed voor het vissen, het is gewoonlijk ook een schrale wind. En ondanks de vele regen klagen de tuinders dat het droog is, dat doet die schrale droge wind. En alsof het nog niet slecht genoeg is voor mens en dier, zitten de tuinders dan nog om regen te vragen.
In ieder geval, van de global warming spreken de weermannen en -vrouwen niet meer, want nu zou er geen kat ze nog geloven. Wat ze ook vertellen over een langetermijnvisie en het jaargemiddelde over verschillende decennia gezien, wat de mens interesseert is zijn gevoel van het weer NU en HIER. De rest is alleen stof voor statistici...
Ik draag nu al weken mijn korte broek, in de hoop de zon beschaamd te maken over zijn (haar?) gebrek aan inzet, maar hij (zij) gebaart van pijkens.
Weet je wat er gek is? Als wij aan het verleden denken, bijvoorbeeld aan onze jeugd, dan lijkt het wel of vroeger de zomers nog echt zomers waren, warm, buitenzitten en buitenspelen tot 10 uur 's avonds, terwijl pa en ma met al de  buren uit de wijk buiten zaten te keuvelen en genoten van de zwoele zomeravonden...Maar als ik dan heel diep boor, dan schieten me maar een paar zo'n avonden te binnen. En van die hele warme mooie zomer herinner ik me vooral dat ze eindigde met een plotse "orkaan", waarbij in het bos voor onze deur honderden bomen sneuvelden, en wij verbluft zaten te kijken naar een VW-camionette die door de wind werd achteruit geblazen, terwijl een doodsbange chauffeur angstig zat naar buiten te kijken. Beneden hadden we de rolluiken dicht gedaan en wij loerden door het raam boven naar al dat natuurgeweld. Ook van de winters die echte winters waren, blijft er niet zoveel meer over, want ik herinner me dat ik op ondergelopen stuk bos, met Claude tussen de bomen door onze boot lieten varen, aangedreven met de mechaniek van een oude wekker... Het moet ook dan verschrikkelijk nat geweest zijn! Nee, ik denk niet dat er echt zoveel veranderd is... Ook vroeger hadden wij soms zomers met rotweer en winters met kwakkelweer... En wat dat jaargemiddelde betreft... hoelang meten wij de temperatuur al op ? En hoe maten we die vroeger en hoe nu ? Eén klein voorbeeldje, iedereen weet dat het in de steden warmer is dan op den boerenbuiten... In hoever is het waarnemingspunt te Ukkel in die tijd veranderd van landelijk naar dichtbevolkte stad ? Houdt men daar rekening mee?
Ach, ik doe niets af van het feit dat wij heel dringend moeten ingrijpen, maar ik heb het veeleer op de vervuiling dan op de temperatuur. Toch lees ik dat er blijkbaar toch wel iets aan de hand is! Want we zien dat de dieren aan het migreren zijn!  Er zijn al tal van dieren die aan het opschuiven zijn naar wat vroeger voor hen te koud was. En er zijn al biologen die testen doen met de dingen die zichzelf niet kunnen verplaatsen, om een handje te helpen... De biologen zaaien dan bomen uit die in hun huidige stek te lijden hebben van te grote warmte, om zaailingen uit te planten iets noordelijker, in de hoop de soort te kunnen behouden.
Maar in hoever is het de vervuiling die voor de opwarming zorgt, of in hoever is het het feit dat er steeds meer grote stedelijke entiteiten zijn, die echte warmtebronnen vormen? Neem daar dan ook nog bij dat wegen en daken van huizen echte warmteopnemers en dus ook warmteuitstralers zijn. Er gaan stemmen op dat men alle daken van de huizen zou moeten wit maken en de banen ook. Moeten we wel heelder dagen rondlopen met een zonnebril op, maar het zou ongetwijfeld wel wat helpen.
Kortom, er zijn zo ontzettend veel factoren die invloed hebben, dat het niet echt mogelijk is één boosdoener aan te wijzen, het lijkt er beter op dat we stellen dat het de mens en de menselijke aanwezigheid is, die de bron is van de opwarming.
Maar dat we iets moeten doen lijkt wel duidelijk, en liefst niet iets, maar heel veel inspanningen, in die zin dat we onze levenswijze kunnen behouden op een manier die minder belastend is voor de natuur.

Maar dat is net het moeilijke... we zien altijd de schoorsteen van de buur roken, maar niet onze eigen schoorsteen, want wij kunnen immers niet zonder de warmte, zij moeten het maar wel kunnen...
Las ik niet in het evangelie ook zoiets, over een balk en een splinter ????


tot de volgende ?

karikaturen

Image via Wikipedia

Naast mij ligt de laatste aanwinst van de rommelmarkt..."Gentikatuur" van karikaturist GIPI (Gillis Pierre), een uitgave dd juni 2009 en nu al op de rommelmarkt voor een schamele euro... Prachtige karikaturen van alle min of meer bekende Gentenaars. Niet dat Gentenaars me zo na aan het Hart liggen, maar karikaturen wel... Ik heb van dezelfde tekenaar hier nog ergens een spel kaarten met karikaturen, al een end oud, waar al vele overleden Gentenaars op prijken.
Niet erg, het zijn de tekeningen die me interesseren, en wat nog beter is, naast de getekende koppen saat er ook nog een fotootje van de "echte"...Kun je nog meer bewondering hebben voor die toch wel speciale vorm van kunst.
Als je dergelijke tekeningen ziet, dan lijkt het poepsimpel: je haals alle speciale kenmerken uit een gezicht en je vergroot die uit, of je verkleint die net nog meer (als het een te klein iets is, zoals een klein neusje teken je dan als in miniminimorum - neusje)...Poepsimpel, tot je het probeert, want dan stel je vast dat het reuze moeilijk is om een sprekende karikatuur te tekenen.
Ik denk dat je eerst een goed portrettekenaar moet zijn, vooraleer je je kunt wagen aan karikaturen.
In een dergelijk boek kan ik uren zitten kijken en bewonderen. Maar misschien behoor jij tot de mensensoort die kunst en co helemaal niet ziet zitten en totaal nutteloos vindt, vind je het veel leuker om te kijken naar tweeëntwintig kerels die zich te pletter lopen achter een bal, en als ze hem hebben die dan weer wegtrappen. Dat is pas leuk. djudedju.
Heden ten dage moet je echt gaan liggen zappen om nog een scherm te vinden dat vrij is van die ballentrappers. Want het wereldkampioenschap balletjes trappen is bezig, en ze gaan daarvoor naar Zuid Afrika, verder kan nog wel, maar je moet toch al beginnen zoeken.
Daar de Belgische Rode Duivels de allerlaatste kans hebben gemist om nog te mogen meedoen aan die ballentrapperij, zie je nu in ons voorlopig nog bestaande Vaderland mensen met oranje petjes en oranje vuvuzela's voor de TV zitten, voortdurend reclamerend dat ze nog geen enkele schone match zagen. Ik ook niet, maar ik kijk dan ook niet. Moet ik mij alvast op dat stuk niet ergeren.
Heb je al eens gekeken naar die echte voetballiefhebbers voor de TV ? Ze zitten geen moment stil, ze wippen heen en weer, maken trapbewegingen, vloeken op de speler die er naast trapt, want hun trapbeweging was loepzuiver, veel beter dan de diene in dat kastje... Voor hen staat een grote pint lauw te worden, en naast hen zit een vrouw te bladeren in de laatste Libelle ... Nu en dan kijkt ze op, om te zien hoe lang dat ding nog duurt, want op 2 is er straks een liefdesdrama...

Het ergste vind ik nog wel dat ze het dan nog nodig vinden om, dat wat ze net hebben gezien (en jij dus ook) nog eens uit te leggen en te vertellen en hoe het wel moest gedaan worden in plaats van... En 's anderendaags op het werk, tijdens de koffie zitten ze te zagen dat het weer de moeite niet was om naar te kijken. (Waarom doen ze het dan?)

Och, en die zouden dan commentaar hebben op mij met mijn boekje in een hoekje ? Ik stoor tenminste niemand, en zit niet te roepen en te zwaaien naar een speler die duizenden kilometers verderop staat te balstampen.

Ik ga stoppen, straks krijg al die supporters op mijn kap.  Och ja, heb je er al op gelet, hier en daar staat er nog steeds een of ander bord van de verkiezingen. Zo zag ik er vandaag eentje van de CD&V (de tjeven) met daarop de foto van de kandidaat Veli Yuksul... Heb jij ook zo'n slecht karakter als ik heb? Ik las dat toch wel als "Vele Jeuksel" zeker... Ik ga nooit beteren, ik ben hopeloos.


tot de volgende ?

Ik weet nog hoe het was...

Image by vnz_76 via Flickr

Binnen enkele maanden is mijn zus een halve eeuw getrouwd... Ik weet nog hoe het was.
Mijn zus is de oudste, en dus mocht zij zich al aan het uitgangsleven bezondigen toen wij dat nog lang niet mochten... Ik sliep langs de straatkant, en hoorde dan iedere zaterdag mijn zus thuiskomen, iets voor 10 uur, want om 10 uur moest  ze thuis zijn (dus voor dat de koekoeksklok amechtig 10 keer koekoek riep!).
Het ritueel liep in die tijd altijd gelijk, je hoorde hen babbelend en gibberend afkomen, en aan onze deur hoorde je mijn zus dan nog goedenavond wensen tegen Maurits, Nora en Monique, en in koor de drie een goedenavond weer wensen aan mijn zus... Dan hoorde je de sleutel in het slot steken en omdraaien en Suzanne kwam heel stilletjes om niemand te storen (???) binnen...
Ook die avond, maar dan werd het wekelijkse ritueel deerlijk doorbroken... Ik hoorde zus de huiskamer binnengaan, hoorde haar het kastje in de hoek van de kamer openen (dat had zo'n springslotje, het maakte een klikgeluid bij het openen en dichtdoen) en dan hoorde ik plots het zachte gebrom van de pickup ofte wat we nu de platendraaier noemen. Ik hoorde het klikken bij het opheffen van de arm, en plots werd de stilte en de rust wreed verstoort door Freddy Quinn met Schön so Schön...  In dat liedje komt het woordje schön precies 53 keer voor, en ik hoorde datzelfde 45-toerenplaatje wel 15 keer na elkaar...
Zus was verlieft !
Na enige tijd mocht de vrijer naar ons huis komen... en dan werden plots al mijn zekerheden  overhoop gegooid! Wij hadden (zoals de meeste kinderen) steeds horen verkondigen dat we goed ons best moesten doen, dat bureauwerk veel beter was dan te moeten werken met je handen... je kent dat liedje wel. En nu kwam die vrijer daar binnen met handen die niet meer proper te krijgen waren, praten over zijn werk aan de scheepsmotoren... Hoe hij tussen de bieltjes moest kruipen (ik weet begot nog niet wat dat is) en mijn ouders zaten te luisteren, klapten met hem mee, en roemden zijn werk en zijn stielkennis. Een heel nieuwe wereld ging voor mij open! Handwerk was toch zaligmakend, en bureelwerk was niet alleen het "enigzaligmakende"... djudedju.

Na enkele keren kwam hij ook al eens binnen recht van het werk, en dan was dat stinkende ventje ook welkom. Heel het huis stonk naar de mazout, maar dat gaf niet. Als ik eens mijn handen niet proper gewassen had kreeg ik onder mijn voeten, en den dienen kwam daar een beetje zitten stinken. Ik ben in mijn kinderjaren wellicht nog meer jaloers geweest dan op Robert... Ik had een nieuw idool, en 't was een goeie, want hij kreeg altijd gelijk van Ma en Pa... Bovendien verdiende hij "schoon geld", en dat na veel minder lange studies dan men mij voorspiegelde... Ook dat blonk in mijn ogen.

En nu straks zijn ze al vijftig jaar getrouwd... en heb ik op hun uitnodigingskaarten zitten duiven tekenen... Je staat er toch wel even bij stil. Een halve eeuw is het straks geleden dat ik voor de eerste keer aanwezig mocht zijn op een trouwfeest. Nu ben ik zelf al bijna 43 jaar getrouwd, en mijn kinderen zijn het huis uit en getrouwd en de eerste communies en plechtige communies van de kleinkinderen zijn voorbij, en wachten (nu ja...) alleen nog de trouwfeesten, de achterkleinkinderen en... Als we het geluk hebben van leven en het nog bewust kunnen en mogen meemaken...Want de tijd, die gaat steeds maar rapper en rapper...
we worden oud

tot de volgende ?

be.post

Image by Dimi15 via Flickr

vijgen na Pasen ?
Nee, hoor! Ze zijn ondertussen al bezig met een nieuwe studie wat de impact zou zijn om te komen tot een Vl.post en een Wa.post, maar daar dit moeilijke beslissingen zijn, kan men niet anders dan een tijd- en geldrovend onderzoek wijden aan een dergelijk mega-project.
Jawel, megaproject!
Want het gaat veel verder dan je op het eerste zicht zoudt kunnen bevroeden! Je moet Vl uniformen en Wa uniformen ontwerpen, die duidelijk van elkaar zijn te onderscheiden, en niet te vergeten de moeilijkheid van Brussel ! misschien zit er iets in het idee dat brieven die een adres vermelden in het Nederlands door de Vl postbodes gebracht worden, en de brieven met een adres in het Frans door de Wa postbodes, maar wat te doen met brieven die een gemengde taal vertonen? Je ziet de moeilijkheden zijn legio! (Ons voorstel is dat je dergelijke stukken door twee postbodes samen laat bedelen, een Vl en een Wa... Maar zorg er dan voor dat het postbodes zijn die niet drinken, teneinde te vermijden dat een Vl zou verbroederen met een Wa !!! en zeker geen team van een man en een vrouw, anders zit je binnen de kortste keren met een toekomstige tweetalige bron van nieuwe moeilijkheden.)
Om de kosten te drukken is er al een eerste voorstel inzake de uniformen der toekomstige postbodes! Men zou één uniform maken in kanariegeel, waar dan voor de Wa postbodes de opdruk in het rood zou gebeuren en bij de Vl postbodes, ja, uiteraard in het zwart...
Idem voor de voertuigen van de post, maar voor postwagens die van uit het ene gewest naar het andere post moeten brengen, zou men, teneinde geen opstootjes te veroorzaken, wagens maken met een tweetalig (bilingue) opschrift, volgens het gedegen principe van de faciliteiten, netjes aan de ene kant het Wa boven aan en aan de andere zijde het Vl bovenaan. Voor de voor- en achterzijde van de wagens zou men afwisselend werken, zodat er net zoveel met de Vl vooraan zouden rondtoeren dan met de Wa. Zelfs als dat zou betekenen dat er in Wa enkele wagens in overschot zouden rondrijden, maar taalevenwicht moet er zijn.

Maar alles wat ik hier schrijf is wellicht voorbarig, want zoals gezegd, eerst moet er een gedegen studie worden verricht. In een eerste fase wordt gezocht naar een passende firma. Met passende firma wordt bedoeld  het bedrijf met de vetste strijkstok, waar het meest voordeel voor de betrokken ministeries  (lees ministers) aan blijft kleven. Zo hebben we ook voor de toekomst een gezonde basis gelegd, om eens in het lang en het breed bepaalde partijen te kunnen beschuldigen van corruptie. Denk aan de histories van de katogen op de fietsen en de groene containers voor huishoudelijk gevaarlijk afval. Niet dat die containers niet goed zijn, er is geen enkele container zo dicht als deze. De meeste mensen hebben hem nog steeds niet opengekregen om er afval in te kunnen stoppen.

We hebben weliswaar momenteel geen regering om het zo te zeggen, maar je moet toegeven dat de uittredende grandioze werkzaamheden verricht. bepost... Wordt dat in Wallonië be.poste ?
djudedju

Maar geef het maar toe, het is een frisse nieuwe wind die door de uittredende regering in de wereld gelaten wordt...  Waar heel de wereld zich een beetje zit te verkneukelen in de stammentwist binnen het och zo beschaafde Westen, komt de regering met een unitair be voor de post. Kwestie van wat olie op de golven te werpen.

Geef toe, tot in haar laatste stuiptrekkingen zijn ze origineel!
En ondertussen zit De Wever te proberen een veelkleurig tapijt te knopen in multicolor, maar met heel zorgvuldig een verborgen naadje er in, zodat, op het gepaste moment die ene verborgen draad er kan worden uitgetrokken, en je met verbazing ziet dat je niet één kamerbreed tapijt hebt, maar twee karpetjes, zo van die bidtapijtjes voor in de moskees Vl- en Wa moskees.

tot de volgende ?

De ondergang van het Romeinse rijk ?

Image by Hamed Saber via Flickr

Ik heb je al verteld dat ik een geschiedenisfreak ben, en momenteel bezig ben aan het lezen van een zesdelige "wereld-"geschiedenis. Ik ben in het tweede boek, en bezig aan het verval van het Romeinse rijk. Ik kan het niet helpen, maar een heleboel dingen van dat verval herken ik in onze huidige tijd. Het verlies aan zedelijke normen, het belachelijk maken van de godsdienst, het genieten als hoogste norm voor het leven... en ga zo maar door.
In die tijd kenden we de invallen van de Germanen, gevolgd door de "donkere" middeleeuwen... en nu ? Nu kennen we de massale inval van de allochtonen, vooral moslims. En net zoals toentertijd, ontfermden de Romeinen zich liever over deze mensen en aanvaarden hun godsdienst in hun maatschappij en bovendien werden ze ingelijfd in het Romeinse leger (dat ook politiemacht en co was)...
Niets nieuws dus.
Nu denk je misschien dat de invallen der Germanen iets heel anders waren, maar niets is minder waar. Men kon de grens onvoldoende bewaken, en de invasie was dan ook meestal heel vreedzaam en veeleer een infiltratie dan wat anders. Slechts nu en dan was er een werkelijke botsing met de Germaanse "Taliban" van toen.
Nu reeds is in Europa het aantal allochtonen of mensen van allochtoonse oorsprong 20 % las ik ergens. Dat is niet niks, als je vijf mensen ziet is er één vreemdeling onder.
Moeten we ze dan manu militari tegenhouden? Ik denk niet dat dit echt mogelijk en zeker niet dat dit echt wenselijk is. Ik geloof niet zo erg in militaristische oplossingen. Ik denk dat we veeleer de oplossing van Constantijn moeten toepassen, de man die uiteindelijk aan de basis lag van het Oost-Romeinse Keizerrijk, dat veel langer bleef bestaan dan het westelijke.
Wat deed Constantijn dan? Hij had last van een opdringende vreemde godsdienst, die zich in al die tijd niet had laten uitroeien. Dus omarmde hij die godsdienst, nam het op in het staatsbestel en vrijde de leiders ervan wat op. Hij ging zelfs zo ver dat hij de sterk verdeelde kerk een eerste concilie bezorgde en orkestreerde dat, om tot een sterke, eensgezinde kerk te komen, die met handen en voeten in het rijksbestel verweven zat.
Wat je niet kunt verslaan, adopteer je. If you can't beat it, join it.
Ik geloof dat de stap die daar wordt voorgesteld door het Hoofd van de Broeders van Liefde, dat ze in de katholieke scholen moeten islamlessen geven, een eerste grote stap is in die richting. Op het moment dat je dat doet, krijg je immers ook het heft in handen. Kun je controleren dat de godsdienst die er onderwezen wordt ook in de maatschappij past, en geen broeibed  is van opstandigheid. Met andere woorden je maakt er een maatschappelijke aanvaard en aanvaardbaar iets van.

Misschien vind je een dergelijke wijze laf, de makkelijkste weg, de weg van de minste weerstand, maar het alternatief is bloed, moord, oorlog... en verval! Want zelfs al zouden we die oorlog uiteindelijk winnen, uitroeien is er niet bij, en het zou ook dan weer precies het evenbeeld zijn van de laatste honderden jaren van het Romeinse Rijk... zij wonnen ook, maar uiteindelijk waren ze zo uitgeput dat ze toch ten onder gingen.

Wat we nu doen is duidelijk ook niet de oplossing. We laten ze maar doen, en ze geven momenteel niet alleen godsdienstonderricht, maar hun moskee is naast een oord van gebed ook een oord van opzweperij. Eigenlijk kun je zelfs dit aspect enigszins terugvinden bij de Christelijke en Joodse sekten die toentertijd in Rome "ambetant" waren! Meestal waren die niet oorlogszuchtig, maar daar hield het verschil ook op, want het waren wel mensen die voortdurend het Romeinse bestaan aanvielen in zijn grondvesten, in zijn geloof, in zijn normen (nu ja...) en ga zo maar door. En ze groeiden steeds meer aan, vooral omdat zij een hogere norm toonden, een hogere ethiek hadden, en omdat zij door de sociale basis in hun godsdienst een dankbare massa slaven en arbeiders aantrokken. In onze tijd zien we ook het verval van zeden, en nu bieden de moslims een alternatief, met een veel hogere norm en een veel sterker systeem, dan het gangbare, het lakse. We zijn het niet met alles eens, maar wel met de meerderheid van hun normen. Wij geloven niet in de Sharia, maar dat ze nu de boeven in de praktijk niet eens meer straffen, dat is nog veel verder weg dan toe.

Het is niet moeilijk de gelijkenissen te zoeken en te vinden... en te vrezen...
Ik geloof dan ook dat het hoognodig is dat wij ook ONZE normen weer opkrikken tot een goed gehalte. Boven de individuele vrijheid moet het heil van de gemeenschap primeren. Individuele vrijheid mag en kan niet gelijk staan aan losbandigheid, zedeloosheid, normvervaging. Zolang onze maatschappij dat niet inziet, kan het niet anders dan dat zij ons overvleugelen.
Dat is geen slecht ding, integendeel, het is goed dat we eens wakker worden geschud!
In dat kader is het ook goed dat we nu weer eens een aartsbisschop kregen die wat meer druk legt op die zaken... Hoe moeilijk dit ook klinkt. We moeten niet vastgeroest zijn in de normen van toen, we moeten oog hebben voor de ontwikkelingen op wetenschappelijk gebied, maar we moeten die ontwikkelingen niet gebruiken om de individuele vrijheid boven alles te stellen. We kunnen als gemeenschap maar overleven als we ook een gemeenschap vormen.
"Wie niet met mij is, is tegen mij", wordt tegenwoordig veel te veel gelezen als  "wie niet tegen mij is, is met mij..."
Het laisser faire, laisser passer moet stoppen, hier en nu.
Het verval moet stoppen
de normen moet weer aan maatschappelijk welzijn worden gebonden.

tot de volgende ?

drugs

Image by gadl via Flickr

In Singapore zit een jonge Maleisiër te wachten op zijn ter dood veroordeling...de man is betrapt in het bezit van 47 gram heroïne...
En toch zijn we met zijn allen druggebruikers. We drinken een pint of een druppel, misschien roken we zelfs, we zijn verslaafd aan sterke koffie en ga zo maar door, want het lijstje dat ik hier opsom is zuiver Westers, ga Afrika binnen en de vormen van druggebruik liggen er anders, daar gebruikt men andere stimulerende, verdovende of hallucinerende middelen dan hier, maar overal ter wereld zien we ... drugs. En overal ter wereld zijn er enkele drugs die daar maatschappelijk aanvaard zijn. Hier is alcohol aanvaard, met uitzondering van het zich in het verkeer begeven na het nutten van. Maar er gaat geen feestje voorbij zonder een pint, champagne, druppels of wat dan ook.
Tommeke neemt ook drugs, zelfs van een iets hoger niveau en dus minder maatschappelijk aanvaard, maar vergoelijkend stelt men dan dat er velen zijn (men noemt dan verbluffend hoge cijfers) die dat middel gebruiken. En links en rechts spreekt men dan van een gedoogbeleid, wat uiteindelijk een eerste stap is naar sociale aanvaarding.
Maar hoe we het ook bekijken, drugs, om het even welke, zijn slecht voor de mens.
Maar drugs zijn ook inherent aan het mens-zijn.
Je kunt drugs niet losmaken van het denkproces. Oh ja, ik weet wel, in het lab maken ze muizen lichamelijk afhankelijk van bepaalde drugs om effecten te meten, maar dat zegt nog niet dat muizen drugs gaan opzoeken om zo hun eerste kick te hebben... Het is de mens die de muis de verslavende middelen opspuit of voedert... niet het dier dat zoekt naar een boost, een kick of wat dan ook.
Alleen de denkende mens zoekt middelen om zijn denken eens anders te maken. Losser, vrijer, ongeremder, in andere kleuren, andere vormen of wat dan ook, maar weg van het gewone zijn. Een vlucht uit de werkelijkheid. Kijk maar eens rond je, een goed feest lijkt niet meer denkbaar zonder alcohol! Hoe kun je nu eens uit de bol gaan zonder een goede shot alcohol ?????

Met andere woorden, drugs zijn een "ontsnappen uit de wereld van alledag". Wie drugs neemt probeert om zich los te maken van de dingen, probeert geestelijk schoon schip te houden, weg van alle besognes. Het is dan ook logisch dat we drugs kunnen verbinden aan het denkvermogen van de mens. De mens staat 's morgens niet meer op met als enige doel eten en voortplanting. Nee, de mens heeft zichzelf een veel complexer leven aangemeten. Wij denken, wij redeneren, verbinden het ene feit aan het andere... en soms willen wij heel dat complexe systeem achter ons laten, en gebruiken daarvoor de middelen die de geest uitschakelen, of anders doen werken, of de remmen uitschakelen of... ga zo maar door, weg van het dagdagelijkse stramien.
Wellicht daardoor zijn drugs ook verslavend, ze geven je een gevoel van vrijheid, blijheid. Een perfect gelukkig mens heeft geen drugs van doen, maar wie is er perfect gelukkig ? Bovendien zijn er ook drugs met een sociaal effect, zoals het al eerder genoemde alcohol. Zet je maar eens bloednuchter bij een bende die al een paar pinten op heeft en zich volop aan het amuseren is. Zij lachen met dingen waarvan jij, nuchter, niet de humor in ziet. Jij benadert de dingen denkend, zij ongeremd. Dus wat doe je dan, je wilt er bij horen, dus drink je ook.

Gek eigenlijk, soms heb je helemaal geen zin in die pint, maar wel in de atmosfeer van het gezelschap, en die atmosfeer is ontoegankelijk zonder die pint.

En dan heb ik nog niet eens het verslavende aspect aangeraakt van drugs. Er zijn twee soorten verslaving: je hebt een lichamelijke verslaving, waarbij je lichaam schreeuwt om zijn dagelijkse dosis, maar je hebt net zo goed een "geestelijke" verslaving, waarbij je de drug neemt om tijdelijk te ontsnappen, zonder dat er echt van een verslaving in de lichamelijke zin sprake is. Bij alcoholisten heb je duidelijk de twee soorten. Er zijn verslaafden aan drank, die heel makkelijk lichamelijk zonder die alcohol kunnen, daar ook geen lijfelijke symptomen vertonen van verslaving, maar die geestelijk verslaafd zijn, aan het ontsnappen. Maar er zijn ook alcoholverslaafden die lichamelijk vast hangen aan de drank, en lichamelijk echt niet meer zonder kunnen. Naar mijn gevoel zijn beide vormen eigenlijk even erg, want in beide gevallen verliest de mens de controle over zichzelf en zijn zijn.
Met andere woorden, het zou veel beter zijn voor de mens, mocht men de drugs op geen enkele manier sociaal aanvaardbaar stellen. Maar dit is geen gemakkelijke zaak! Zie maar eens naar de grote drooglegging in Amerika, een Al Capone benutte dit om uit te groeien tot de grootste bandiet ooit. Beter zou zijn dat we in de opvoeding (via de school ?) de drugs met klem afraden en als verderf ten berde brengen. Zo, dat op zijn minst, het sociaal aanvaardbare door steeds meer en meer mensen in vraag wordt gesteld.

Maar of dit een echte oplossing zou vormen? Ik denk hierbij aan een totaal andere vorm van drugs... Denk maar aan de "roes" die je kunt verkrijgen door intense en diepe meditatie. Zelfs in de bijbel vinden we dat het spreken in tongen een zalig iets kan zijn, en spreken in tongen is een vorm van geestelijke roes, waardoor de mens begint te lallen, en onbegrijpelijke klanken uitstoot...Bijna net zoals een heel erg zatte mens ook kan doen... Je kunt dus als mens perfect gaan hallucineren op je eigen houtje, zonder ook maar een middel te nutten. Ik denk dat dit net zo goed verslavend kan werken en net zo goed negatief kan zijn. En dat kun je veel moeilijker bekampen, omdat het niet een middel is dat op de markt is, maar in je zelf zit.

In bijna alle culturen is en was dit een teken van grote heiligheid, nu denken we in onze moderne wereld misschien aan sjamanisme, maar het is er nog steeds, er zijn nog steeds sekten die dit middel gebruiken om haar leden te binden.

Dus... de bevrijding zit vooral in eigen ik. En in de manier waarop jij de wereld bekijkt.

tot de volgende ?

Het kogelvooitje

Image by Demelza van der Lans via Flickr

Mijn vanariekogeltje is al een bijna een jaar dood, heeft zijn laatste liedje lang geleden gefloten (naar vogeltermen) en nu zat er maar een pietje meer wat droefgeestig door het raam te kijken. Toen ik hoorde dat Luc maar liefst zeven jongen had gezien in het nestblok van zijn roodrugparkieten, vroeg ik hem om er een van te kopen. Een man. Want bij roodruggen is er geslachtsonderscheid, maar de roodruggen van Luc waren geel, een mutatie...en daar is het weer gokken, we nemen er dus een met zoveel mogelijk rood op de rug...

De eerste dagen zat de parkiet in het oude vogelkooitje van de kanarie, maar dat is eigenlijk veel te klein voor zo'n parkietbeest.  Dus moest ik een nieuwe en ruimere kooi hebben. Normale mensen gaan dan naar de winkel waar ze kooien verkopen, maar ik ben niet normaal, dus keek ik uit op de rommelmarkt naar een mooie kooi. Tot zolang moest de parkiet maar denken dat hij een kanarie was. Maar hoe gaat dat? Als je iets zoekt op de rommelmarkt, dan vind je het niet...  Het leek even of het nu ook weer zoiets zou worden, maar zondag laatst, wat zag ik daar staan? Een mooie ruime kooi, en nog zo goed als nieuw. Je kon alleen aan de etensbakjes zien dat de kooi ooit wel eens in gebruik was geweest...  Vraagprijs 15 euro... Ikke 10 euro ? Ok! (Tedju ik had nog iets lager moeten gaan!)

Maar je zult het altijd zien he, op een moment dat je zo'n grote stukken koopt, dan staat de auto ver.  Ik heb dus heel de weg die kooi aan het handvatje in van die fijne ijzerdraad, aan mijn linkerhand gedragen, hoog genoeg opdat ik de grond niet zou raken... Rechts heb ik nodig voor mijn wandelstok. Zo'n kooi weegt eigenlijk helemaal niet veel, maar je moet eens zo'n paar honderd meter met zo'n fijn ijzerdaadje in je hand lopen, met zo'n kooi er aan... Toen ik de kooi eindelijk in de auto kon zetten,  kreeg ik mijn vingers bijna niet meer recht. Ik heb daar dan maar voorgewend dat ik een beroemd pianospeler was of zoiets, en deed er vingeroefeningen, net of ik mij straks aan de vleugel zou neervlijen en een concerto zou ten beste geven.

Thuis gekomen, na een snel middagmaal, de kooi in orde gebracht, zand op de bodem, eten en drinken er in, en dan meneer de roodrug vriendelijk gevraagd of hij eventjes van de ne kooi in de andere wou hippen (de kooien netjes tegen elkaar gezet), maar meneer vertikte het. Dus het beest opgepakt en dan maar zelf in zijn kooi gezet.

Het beest wist niet waar hij het had, al die ruimte, en daar, hoog boven hem hing dan ook nog eens een onbekend ding, een schommel heen en weer te zwieren... Eerst zat hij het ding, met schuin gehouden kopje, met één oog te bestaren, maar na een tijdje moest en zou hij toch eventjes dichterbij gaan. Dus de tralies omhoog geklauterd, en na drie haltes (de schommel moest eens aangevallen hebben) hing hij naast dat bizarre ding... Nog geen vijf minuten nadien poogde hij er eens op te landen, een sprongetje, vleugels wijd open en parkiet op de bodem van de kooi, met hoog boven hem een wild zwierende schommel... Maar toch moet hij beseft hebben dat het hem niets deed, en bijna onmiddellijk kroop hij weer de tralies op, en zie na een keer of drie zat hij fier als een gieter (stom gezegde, zag nog nooit een fiere gieter) te schommelen. . . en plots begon hij zowaar al schommelend te zingen. Roodrugparkieten horen bij de weinige parkieten die niet roepen of schreeuwen, maar zingen. Het is geen fluiten zoals een papegaai kan, maar echt vogelgezang, wat vogelkwekers hier te lande prazelen noemen, een zacht melodieus zingen.

Nu zit het beest dus in zijn nieuwe kooi, amuseert er zich kostelijk, en ik hoor hem net weer zachtjes prazelen. Zelfs na het oeverloos gezever op TV over de verkiezingen acht hij, net als ik, het leven nog steeds mooi.

Na het veel te kleine vanariekogelvooitje is deze kooi voor hem een immense ruimte vol vrijheid en vol heerlijke dingen om op te schommelen... Vrijheid is vooral een idee.  Vrijheid is je vrij voelen, meer niet, en dat is dan weer een kwestie van je instellen op iets. Voor mij is er geen vrijheid, als de mens echt onderdrukt wordt, in zijn doen en laten. Maar zelfs dan kan men de vrijheid in de geest niet echt onderdrukken. Je denkt nog steeds wat je wilt. Alleen, ik denk dat, als echt in je geest voortdurend oppositie voert, het gevoel van vrijheidsbeknotting steeds erger en erger wordt. Beter lijkt mij dan ook het aanvaarden, zich stellen in, en er het beste van maken. Er is immers geen echte vrijheid, nooit! Je kunt er niet voor kiezen om plots als enige links te gaan rijden op onze wegen.( Je kunt het wel, maar niet lang).

Ken je het verschil tussen een dictatuur en een democratie? In een dictatuur mag je niet zeggen wat je denkt en wilt, in een democratie mag je dat wel, maar men luistert er niet naar.

tot de volgende ?