twee abcessen op elkaar !

Gisteren ben ik dus naar de dokter gegaan... Anny zat te kijken, terwijl ik op de slachttafel lag. De dokter had het verhaal beluisterd over de verpleegster die niet wist wat ze er moest van denken. Hij verwijderde het verband, bekeek de wonde, reinigde die, en begon dan met allerlei materiaal daar in te prutsen. "Wa zitte daar allemaal te prutsen?" vroeg ik hem beleefd, waarop hij alleen grinnikte en Anny antwoordde: "Best dat je het niet weet !"
Ik kreeg te horen dat er onder het gat waar de verzworen talgklier zat, nog een verzworen talgklier zit...
We kregen een nieuwe soort behandeling voorgeschreven, en een nieuwe brief voor de verpleegster, die nog veertien dagen langer mag komen.
djudedju

Gisteren kwam Els, de andere verpleegster, die gedurende twee dagen de vertrouwd komt vervangen. Waar Rosy een dun frêle dingske is, is dat een heel vrouwmens, moest het een man zijn, een boom van een vent, maar het is een vrouw, helemaal zou koning Filip zeggen. Ze bekeek de wonde, zag de ontstoken klier zitten, en begon te duwen. "Je moet het zeggen als het pijn doet, hé!", hijgde ze tussen het gevecht met de klier door... Maar ik kan wel een en ander hebben, en ben opgevoed in een systeem van "Harde dokters maken zachte wonden" en "Liever de korte pijn dan de lange", dus liet ik ze maar duwen en wringen, en warempel, ze kreeg er een heel stuk uit. "We gaan stoppen voor vandaag" zei, morgen de rest... Weet je, ik geloof haar ! Het was of de klier er uit, of ik door het bed.

Veel pijn heb ik niet, alleen bij bewegen voel ik de wonde. Daar er een wonde is, is er geen druk van de verzwering. Maar ik kan er toch niet mee rond wandelen... dus nog geen rommelmarkten ?

Gisteravond zijn de pompiers ook langs gekomen, om het wespennest uit te roeien.  Eigenlijk jammer van die beestjes, maar ja, Anny (en Gwendolyn) is er wat allergisch aan, en Luc en Lieselotte zijn er heel erg allergisch aan, dus moeten wij hier zorgen dat het zo veilig mogelijk is. Eigenlijk is een wesp veeleer nuttig dan schadelijk, buiten zijn agressiviteit en het feit dat zijn steken zo pijnlijk zijn.

Eén van de pompiers bleek Materse roots te hebben ! Ik zag zijn naam en vroeg of hij familie was van... En ja, hij bleek tot de grote familie Darragas te behoren. Het was een kleinzoon van Felicien, die ik kende in de mutualiteit. Wat is de wereld klein. Binnenkort mag ik een factuur van 30 euro verwachten voor het uitroeien van het wespennest. Dat gebeurt met een contactgift, dus als de wespen het gift aanraken, dan gaan ze er niet alleen aan dood, maar ze dragen het ook het nest binnen, en doden daar de rest.

Normaliter zouden we dus nog een week wespen mogen zien, maar dan niet meer. Als ze er dan toch nog zijn, dan moeten ze de behandeling nog eens herhalen en kijken of ze het nest eventueel langs een andere kant kunnen "bewerken"...  Hopelijk moeten ze niet meer terug komen !

tot de volgende ?