Nadien verklaarde ze dat ze dit inschatte op basis van het "harde" gedeelte van het abces...
Niet dat ik daar meer mee weet, buiten het feit dat ze me wellicht nog wat langer gaan komen kietelen.
De pijn valt mee. De meeste pijn is er op momenten dat je van houding verandert, van zitten in staan, of van liggen in zitten. Dat komt omdat je dan de druk op dat boeltje verlegt. Dan doet het enkele tellen snijdend pijn. Dezelfde pijn bijna die de verpleegster veroorzaakt als ze gaat koteren in de wonde, en als ze de nieuwe wiek in de wonde duwt. Het uitduwen van de etter is een andere pijn, en is niet snijdend, eerder dof.
Maar wellicht zit ik dus nog een tijdje met dat ding opgezadeld. Het meest ambetante is de plaats waar dit onding zit, vlak in de lies, een lichaamsplooi die verschrikkelijk vaak beweegt bij al wat je doet.
Maar ik ben al in zoverre weer beter, dat ik al weer aan het prutsen ben, heel voorzichtig, en aan kleine dingen die geen beweging vergen. Gisteren heb ik de haarspeld van Lieselotte, mijn kleindochter, op haar verzoek versierd met een hagedis. Ze had gevraagd om een hagedis in het hout te branden (pyrografie), maar toen ik het zag, heb ik dat haar uit het hoofd gepraat, het hout was behoorlijk donker, en dus zou je het brandwerk niet echt kunnen doen uitkomen. Ik raadde haar aan het er in witte verf op te schilderen... Maar ook dat liet ze liever door opa doen. Ik ga er straks nog een laagje vernis op zetten, en eigenlijk mag ze het dan vanavond al komen halen... Het is mooi geworden. Misschien ga ik deze middag eens proberen van een oude vork een olifant te maken (een hangertje )... Maar misschien zal dit nog niet lukken, want daarvoor moet ik de vork wel helemaal recht krijgen. (En dat vergt kracht, en spieren gebruiken loopt door tot in je lies, probeer het maar eens !)
Deze morgen heb ik wel alweer wat geturnd, niet alle bewegingen die ik normaal doe, maar toch al een deeltje... Mijn rug voelt ook al weer wat beter. En vannacht heb ik wat meer geslapen, alleen mocht ik midden in de nacht opstaan om mijn pyjama uit te trekken me af te drogen en een nieuwe en verse pyjama aan te trekken... Ik denk dat dit nachtelijke zweten komt van de antibiotica die ik nu moet slikken.
Heb je het gelezen/gehoord dat het BIVV zal ijveren voor een eenvoudiger en klare verkeerswetgeving ? Het zal - helaas voor de mensen van BIVV - wel bij deze wens blijven ! In ons landje wensen de juristen precies die overmaat aan tekst en onduidelijkheden en dubbelzinnigheden, want dit creëert de levensruimte voor een massa advocaten, die oeverloos kunnen bewijzen, tegenspreken en weerleggen, allemaal met dezelfde tekst. Advocaten zijn juristen. Heb jij in ons landje al ooit geweten dat buiten de houtvester er iemand de tak afzaagde waar hij opzit?
Bovendien moet zo'n aanpassing ook nog eens door het parlement... En heb je daar al eens gekeken hoeveel advocaten daar zitten???
BIVV, droom lekker verder...
Ook met verbijstering gelezen, hoe in Dubai een jonge vrouw verdronken is omdat de echtgenoot de redders verbood haar aan te raken?
Het heeft weer eens met religie te maken... Een vrouw mag niet aangeraakt worden door een andere man dan de hare.
Ik schrijf opzettelijk religie, en zie dat als iets heel anders dan een Geloof.
Religie is het veelvoud aan rgeltjes en interpretaties die opgelegd worden door de religieuze organisatie, door mensen dus, en dat betekent veelal door ... MACHTbeluste kereltjes, die het geloof misbruiken om te heersen over anderen.
Ach, ik kan me soms zo heel erg kwaad maken op al die zaken die zo duidelijk onjuist, onrechtvaardig zijn... Neem nu ook al die heisa over het al dan niet verdoofd slachten... Ik heb daar al eerder over geschreven, en mijn standpunt is nog steeds hetzelfde. Zolang we vlees (vis en dergelijke daar ook bij nemen) willen eten, gaan we dieren moeten doden. Dit is voor een normaal mens geen prettige opdracht. Dus doe je dat zo pijnloos mogelijk voor het dier. Of dit met een verdovend middel moet gebeuren is een andere discussie. Als kind maakte ik nu en dan het slachten mee van een varken. De boer gaf het varken met een flinke moker een klap op de hersenpan, zodat het beest bewusteloos was. Toen ik zelf konijnen moest dood doen, gaf ik ze een ferme klap met de zijkant van mijn hand, juist onder de oren, en de konijnen waren in een klap dood, nog voor je ze de keel afsneed. En, Tiens, als we palingen vingen, dan sneden we met een mes, een ferme snede onderaan in de verdikking die je ziet net onder de kop. Op die manier snij je de hersenstam door, en is alle pijn en gevoel afgesneden.
Ik heb mijn kinderen geleerd hoe ze een kip, een konijn moesten dooddoen en kuisen... "Pa, ik doe dat niet graag!" "Zoon, het zou me verschrikkelijk spijten mocht je dat wel graag doen!"... Op die manier heb ik ze mede bewust gemaakt van het doden van de dieren die we straks op ons bord krijgen. Ik ben iemand die graag een stukje vlees/vis eet, maar ik blijf me bewust van het feit dat de dieren daarvoor moeten sterven.
Het is iets wat bij onze natuur hoort, we zijn omnivoren, dus eten we ook vlees, het hoort bij ons natuurlijke dieet. Maar we eten nu veel meer vlees dan ooit tevoren ! Gewoon omdat we het binnen ons bereik hebben, en omdat velen er nooit bij stilstaan dat men de dieren daarvoor moest doden.
Dat is een nieuw fenomeen! Als kind hadden wij veel minder vlees aan tafel dan nu. Wij hadden er het geld niet voor.
Ik ben er ook van overtuigd dat we eerbied voor het leven moeten hebben. Ik voel me in deze verwant met de Indianen, die bij ieder gedood dier de Manitou dankten en het dier om vergiffenis vroegen.
Ik weet dat we ook kunnen leven zonder dierlijke producten, maar ik ben een echte omnivoor, en ik hou van dat stukje vlees. Maar niet zonder eerbied voor het leven, voor het dier en tegen het onnodige lijden.
Ik kan me wel een God inbeelden, die regels oplegt over de meest pijnloze manier van doden, maar kan me echt niet voorstellen dat Hij (Zij?) het eist dat we het doen in een bepaalde richting of als offer aan Hem (Haar)... Uiteindelijk doden we dan de schepsels van die God !
En vergeet niet, dat in veel gevallen het leven dat we die "slachtdieren" (Het woord alleen al) geven, véél erger is dan de dood ! Kippen en varkens moeten de korte tijd van het hen toegemeten leven doorbrengen op een mini-ruimte, op een manier die je zelfs een Dutroux niet zoudt toewensen...
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten