Maar met al die dingen lag ik in bed, te luisteren naar de wind en de regen, zag ik de overgordijnen, ondanks het gesloten rolluik, regelmatig opbollen bij hevige wind. (Het raam staat in de "kantelstand", zodat we, ondanks het weer, nog steeds wat frisse lucht binnenkrijgen.)
Deze namiddag is er vergadering in Oudenaarde voor Crea, en nadien gaan we nog eens samenzitten om de redactie voor te bereiden voor een volgend artikel in Houvast...
Buiten lijken we wel herfst, het blijft donker. De lucht is grauwgrijs en dreigt met regen.
Nu ja, we hebben een mooie zomer gehad, met heel wat warme dagen, maar regen steekt zo rap tegen hé? Ik kijk hier uit over een quasi dood veld... Sinds de erwten geoogst zijn, ligt het veld hier braak. Op een plaats is er wat groen opgekomen, maar de rest van het veld blijft kaal, het lijkt haast een woestijn. Ik vind dit niet normaal. Waar is het onkruid, waar is het leven van de grond ?
Alles is dood.
Wat doen we toch de wereld aan?
Geen leven meer op en in de grond.
Alles vergiftigd en verhard onder de druk van de veel te grote en te zware machines.
Toen ons vader nog een tuintje had, voor de deur, aan de overkant van de straat, dan werden nu en dan massa's dode bladeren in de grond ingewerkt, zodat de grond zou verlichten, luchtig worden en poreus, vol leven, vol regenwormen die de aarde doorboorden met ontelbare luchtkanaaltjes. De aarde bij ons was kleigrond, en door de onverdroten arbeid en lichter maken van de grond, werd het stilaan echte tuingrond, licht en mullig. Het kreeg nog niet de kleur, maar wel de lichte structuur van goed bewerkte en doorwerkte grond.
Als ik regenwormen nodig had, dan moest je maar een spade in de grond duwen, en tegen de steel kloppen in een hoog tempo, om de wormen uit de grond te jagen, je moest ze maar op rapen, en in het doosje stoppen waarin wat koffiegruis en bladafval zat. Je was klaar om te gaan vissen.
Je kunt nu in het veld hierover een spade in de grond duwen, en er op kloppen tot je een ons weegt (en in mijn geval zal dat lang duren!), maar wormen zal je niet vangen. Er zijn er geen meer.
Alles is dood.
Herinner je je nog... Vroeger, lang geleden, toen de boer het veld openscheurde met de ploeg, hipten er achter de ploeg kwikstaartjes, we noemden ze peerdewachterkes, om wormen te pikken, die door de ploeg boven waren gekeerd. Nu zie je dat niet meer... Niet alleen zijn de kwikstaartjes zeldzaam geworden, er zitten geen wormpjes meer in de grond.
De grond wordt ook niet meer opengescheurd door een ploeg, nee, nu zijn het vier of zelfs zes ploegen die in één beweging, achter de mastodont van een tractor de grond open rijten, veel dieper dan vroeger, en met veel meer moeite, want waar eerst de zware wieldruk de grond toe perst, moeten de ploegscharen ze met dubbele kracht weer open rijten.
Ik blijf me verwonderen over die onzinnige manier van werken.
De grond wordt steeds minder doorlaatbaar, steeds talrijker zijn de overstromingen, en door het feit dat de regen toch op een of ander manier van het veld moet weg geraken, spoelt het er nu over en neemt in hoog tempo de vruchtbare opperlaag mee. Dan komen de stadsdiensten met een bulldozer de wegen vrijmaken van de dikke laag teeltaarde die op de weg is terecht gekomen, ze komen met grote vrachtwagens met pompen om de riolen weer vrij te maken, en ze graven grote bekkens om het overtollige water op te vangen.
Och, ik weet het wel, de talrijke wegen, de vele bebouwingen van de grond hebben ook te maken met de ondoorlaatbaarheid van de grond, maar het is zeker niet de enige reden, de grootste reden lijkt mij dat de bodem steeds meer en meer dichtgedrukt wordt door steeds grotere landbouwwerktuigen. Ik stelde mezelf al duizenden malen de vraag, of die grote machines wel rendabel waren, of dat eigenlijk wel een verantwoorde uitgave was... Waarom zou de boer in hemelsnaam steeds meer en steeds grotere en zwaardere machines kopen? Onlangs hoorde ik wellicht het antwoord... Zij worden er eigenlijk door het systeem van subsidiëring door verplicht. Als ze niet steeds weer en steeds verder mechaniseren, dan vallen ze uit het subsidiëringssysteem...
Met andere woorden, ook deze misdaad is een politieke moord !
djudedju
Waar zijn we mee bezig ?
Heb je ook al die filmpjes gezien waarop ze de nieuwste landbouwmachines tonen, een machine, groot als een huis, om de tulpenbollen te oogsten, om de aardappelen te oogsten, om de erwtjes in één beweging van het veld te rukken en de erwtjes meteen ook uit de dop te halen, om de bieten netjes gekuist van het veld te halen, om meters breed, in één beweging het graan af te maaien, te dorsen, het stro te verzamelen, en alles netjes af te leveren in de gereedstaande bakwagens, ook al aan grote snelle tractoren...
Waar zijn we mee bezig ?
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten