De maanden met R

1916 photograph of Leo Hendrik Baekeland. Caption: "Dr. Leo Hendrik Baekeland - An American scientist, born in Belgium, who was recently awarded the Perkin Medal for eminence in the field of industrial chemical research." (Photo credit: Wikipedia)

Het lijkt wel verdwenen in de nevelen van de tijd, maar pas enkele jaren terug at je mosselen alleen in de maanden met R in. Van september tot april, en dan was er een mosselloze periode.
Nu eet iedereen mosselen zowat het ganse jaar.
De mosselen zijn niet veranderd.
Wij zijn niet veranderd.
Het jaar is niet veranderd.
?
?
Ik denk dat het alleen te danken is aan de moderne koelingen en aan de manier van bewaren van die beestjes. De moderne verpakkingen en de goede koeling heeft heel wat veranderd in ons leven. Bijna onopgemerkt, tenzij in zijn eerste prille levensdagen.

Gisteren kwam ik toevallig in een boekwerk een foto tegen van mannen die ijs aan het verzamelen waren op of in een bevroren meer. Dat ijs werd dan gestockeerd in ijskelders. Ijskelders waren ondergrondse bergplaatsen, diep genoeg om geïsoleerd te zijn van de buitenlucht, en het ijs bleef er heel lang ijs. Dat ijs werd dan door de rijke mensen benut in de warme periode om hun eigen zaken te koelen. Arme mensen hadden gewoon geen koeling.

Later kwamen er ijsfabrieken. En ik herinner me nog van uit mijn kindertijd, dat er een vrachtwagen kwam aangereden aan het café, en dat er een man met een haak een ijsblok vastpinde, die hij met één beweging tot op de jutezak op zijn schouder trok. Met die grote rechthoekige balk ijs stapte hij dan druppend het café binnen, en het ijs werd ergens in een "ijskast" gestopt aan de toog, waar hij diende om het bier en de limonade koud te houden.

Nog later kwam de ijskast en de diepvries ook onze huizen binnengewandeld...

Tot mijn spijt herinner ik me niet meer wanneer de eerste plastieken zak als verpakking verscheen... Maar ik weet wel dat het vroeger allemaal papier was, en dat er bijna niets voorverpakt was. Je ging niet om een doos klontjessuiker, je ging om een halve kilo suikerklontjes, en de winkeljuf woog dit netjes voor je af. En soms kreeg je een snoepje, een heel klein stukje kandijsuiker. Een beetje dievelings, want de winkeljuf was ook maar een werknemer...

Maar plots veranderde dat allemaal. Alles was voorverpakt, en luchtdicht verpakt. Plastic deed zijn intrede in ons leven. Als ik hier gewoon even opkijk, dan zie ik mijn bureel met honderden dingen, allemaal in kunststof, plastic en dergelijke. Als ik mijn geschiedenisles nog goed herinner, is het een Belg die aan de wieg stond van de kunststoffen revolutie... Ene Baeckelandt, (Baekeland?) die geen rover of moordenaar was, maar uitvinder van het Bakeliet. Een breekbare voorloper van plastic en andere kunststoffen...

Nu zie je die bakelieten voorwerpen duur geprijsd liggen tussen het antiek.
Maar wij hadden thuis zowat alleen een telefoon en een asbak in bakeliet. Ik herinner me toch niet direkt andere items in ons huis.

Maar nu lijkt het wel of alles, of bijna alles is aangetast door die kunststoffen. Kunststoffen die niet alleen vervuilend zijn tijdens de productie, maar die ook nog eeuwen lang onze aarde zullen vervuilen, want ze zijn bijna niet af te breken.

De eerste alarmkreten galmen nu nog na, en wie dat filmpje op internet zag van die vogels op dat onbewoonde eilandje, die kapot gingen door al het plastic dat ze te vreten kregen, weet dat het echt een ramp aan het worden is ...

Maar het gaat nog verder... Voorverpakte goederen worden tegenwoordig niet meer alleen verpakt in plastic, maar er wordt veelal nog gewerkt met een speciale "atmosfeer" in die verpakking. Met andere woorden, men gebruikt gassen of zoiets, om de aantasting van de goederen nog verder en langer af te remmen. En zie, het gaat nog een stapje verder, er zijn zelfs al verpakkingen waar een indicator op staat, die je zegt of de inhoud nog eetbaar is of niet...

Wat al die "atmosferen" doen met onze atmosfeer ???

En dan zit ik vanmorgen op TV te kijken naar dat proefveldje met genetisch gemanipuleerde patatten...

Waar zijn we mee bezig ?
Ik weet het allemaal niet meer, maar soms droom ik van de tijd van de bruine papieren zak met suikerklontjes, van de tijd van een brokje kandijsuiker als snoep...
Een tijd waar zelfs het grootwarenhuis nog niet groot was.
Nu ga ik naar Auchan in la Douce France, waar ik kan aanschuiven aan een van de 73 (!) kassa's...

djudedju

de mensenmaat is veel te groot geworden voor mijn al zo omvangrijke buik...

tot de volgende ?

Tegenvallende maïs

English: Officieren in het veld (Photo credit: Wikipedia)

In het nieuws klagen de boeren dat de maïs niet goed staat... Ze vragen steun.

Hier recht voor mijn deur staat een enorm veld maïs. Niet alleen enorm qua omvang van het terrein, ook enorm qua omvang van de maïs zelf. Als ik voor de maïs ga staan, kan ik zelfs als ik op en neer huppel, niet boven die groene muur uitkijken...

Van boven uit de kamer waar ik iedere morgen turn, heb ik overzicht op dat veld. De maïs is wat langzaam op gang gekomen, maar heeft met de periode van zondvloedmaanden zijn schade meer dan ingehaald.

Er is iets bizars als je iedere dag over dat veld kijkt. Eerst zie je kleine groene blaadjes die netjes in rijen voor je staan aangetreden. Dan beginnen ze te groeien, en al vlug verdwijnt de aarde, en zie je niets dan groen. Maar je blijft heel lang duidelijk de rijen zien, tot plots de rijen weg zijn. Het groen staat zo dik dat de rijen niet meer zichtbaar zijn, of hoogstens, als je heel precies in het verlengde van die rijen gaat staan, hoogstens als een vage schaduw.

En nu, nu de maïs zowat zijn volle hoogte heeft bereikt, en er bloeiaren in de top staan, nu zijn de rijen terug heel goed zichtbaar.

Er is iets geks aan die plant. Het groeit als gek, krijgt dan langs de stam kolven met graan, de echte vruchten, maar bovenop verschijnt ook nog eens een aar met weet ik veel. Want die aar waar je bij granen de vrucht vindt, die aar is bij maïs maar een soort versiersel. Ik vind het al bij al een gekke plant.

Toen ik kind was, spraken we niet van maïs, wij noemden dat in het Oostends "Tusschentarwe" of iets gekuister: Turkse tarwe... Maïs heeft niets met Turkije te maken, maar met het feit dat het van ver weg komt. Zo heet een kalkoen ook een Turkenhenne of een Turkenhaan... In het Frans lijkt dat beestje uit Indië te komen, maar dat is net zoals hier gewoon een aanduiding voor "van ver weg".

Toentertijd zag je maar weinig maïs staan. Nu lijkt het wel of er hier meer maïs wordt gegeten dan iets anders. Maïs lijkt wel vrucht nummer 1 op de Vlaamse velden.

Maïs dat is voor ons dierenvoeder... en grondstof voor bio-brandstof.
Er gaan stemmen op, dat vooral het vol zetten van landbouwgrond voor de kweek van grondstoffen voor biobrandstof wel eens mede de honger in de wereld kan vergroten. Maar er is meer aan de hand. Ik ben vooral ongerust over het feit dat we steeds meer velden en steeds grotere arealen zien met maar één gewas op. Door die manier van landbouw bedrijven, biedt je insecten te kans om zich sterk te vermenigvuldigen. Of om het anders te stellen, die monocultuur doet het verbruik van insecticiden weer toenemen. En er ligt al zo veel vergift op onze velden, in ons water, ons drinkwater...

Er valt mij aan de maïs nog veel meer op...
Heb je al eens stilgestaan bij zo'n veld ? Moet je eens doen ! De eerste rij, de buitenste rij van de maïs, bestaat uit planten die een heel stuk lager zijn dan de rest. Je zou nu kunnen denken dat er misschien wat minder mest is gestrooid aan de kant van het veld, maar het betreft maar één rij van planten, en het kan niet dat die mest zo netjes precies één rij dik van de kant zou gestopt zijn. Nee, het is wellicht zo, dat de maïsplant hier op een normale hoogte groeit, en dat de rest eigenlijk abnormaal hoog opschiet. Nu ja, abnormaal... We zien hetzelfde in de bosbouw. Als je de planten dicht zet, dan gaan ze pijlsnel en loodrecht de hoogte in, om toch maar licht te krijgen. Dus met andere woorden, buiten de boordplanten, staat heel dat veld vol met planten die spreekwoordelijk op de toppen van de tenen staan om de dag te zien. Verhoging van de productie door een uitgekiende plantafstand.

Maïs is een zeer oude cultuurplant. De Indianen plantten deze maïs in ontelbare variëteiten aan, allemaal verschillend naargelang de streek en naargelang het klimaat en de hoogte. Wij hebben (weeral eens !) de neiging de Indianen te beschouwen als barbaren, wilden, onbeschaafden, maar ze hadden wel een heleboel soorten maïs ontwikkeld. Niet de maïs die wij nu hier zien, want dat zijn weer nieuwe variëteiten. Ook de aardappel en de tabak en nog heel wat meer cultuurplanten zijn wij bij hen gaan halen.

Eigenlijk is het doodjammer dat wij, de "beschavers" daar ooit gekomen zijn, voor wij wat meer verstand en inzicht hadden. Wie weet wat er daar nog allemaal zou ontstaan zijn, dingen die nu misschien de vervuiling zouden tegenhouden of herstellen. Of een techniek die niet op het wiel was gebaseerd, maar op iets helemaal anders... Misschien hadden we nu een heel andere wereld.
Maar wij moesten zo nodig alles gaan veroveren en in ons stramien duwen. Ons systeem als het enigzaligmakende...

De Romeinen hebben ons als eersten in een uniforme mal geduwd, en de kerk heeft dat werk stelselmatig voortgezet, in hun positie van officiële staatsgodsdienst. Verover de wereld, dwing hen in uw systeem... en vergeet niet hen ondertussen ook te bekeren...

Hoe zou onze wereld er hebben uitgezien zonder de Romeinen? Zouden wij wel Christelijk geworden zijn? Of bogen wij nu nog steeds voor Thor en Wodan?
Hoe zou onze cultuur er hebben uitgezien?

Veelal worden de Romeinen bezien als de brengers van de beschaving, maar eigenlijk brachten zij ons veeleer een uniform sausje, een uniform laagje die alle cultuur naar één vorm terugduwde. De rijkdom van heel veel variëteiten werd vervangen door één, de sterkste soort. Ik kan dat niet zien als een brengen van cultuur, veel eer als een vermoorden van vele culturen. Net zoals wij deden in al onze kolonies: ons systeem opdringen.

En nu verzamelen we de kunstvormen van ginder ver... Je weet wel, datgene wat wij uit alle macht hebben proberen teniet te doen...
djudedju...

Maïs ... zou "onze" maïs ginder, waar het vandaan kwam, nog wel kunnen gedijen?


tot de volgende ?

NASA rover Curiosity

Hij (zij?) is geland. Op Mars.
Om meer te weten te komen over Mars, of er leven is, of was.
... en wellicht ook of het wel te doen is, daar ooit met mensen naar toe te gaan en er een basis op te richten.
Zou Mars dan, net als Antarctica, het statuut krijgen dat het van iedereen (of van niemand?) is? Of wordt het binnenkort ook een reuzegrote twistappel ?  (Wist je dat Denemarken nu een optie aan het stellen is om eigenaar te worden van de Noordpool ?)

Je kunt nu stil staan bij de fantastische prestatie om een 900 kilogram zwaar machine naar Mars te sturen, dat machine zo te bouwen dat het jaren kan blijven werken en onderzoeken... Maar je kunt je ook de vraag stellen wat we daar gaan doen, als we nog niet eens de helft weten over onze eigen aarde, als we niet weten hoe we onze vervuiling een halt kunnen toeroepen, of de Global Warming wel omkeerbaar is, of dat het eigenlijk al veel te laat is ? Als het klopt dat de opwarming die we nu kennen komt door de vervuiling van 80 jaar geleden, dan zitten we hopeloos in de knoei !

Maar in ieder geval, hoogspringen en verspringen is gewonnen door NASA... Laat die olympische atleten maar al naar huis gaan, ze zijn te laat.

Maar ik zou ik niet zijn, als mij fantasie ook hier niet weer op hol sloeg...
Stel...
Misschien was er ooit leven op Mars, leefden er indertijd wel marsmannetjes en marsvrouwtjes. Hadden die een prachtige beschaving, schoten ze raketten de ruimte in om het universum te verkennen, hadden ze fabrieken en maakten ze verschrikkelijk gesofisticeerde dingen... en produceerden ze massa's CO2...
En zie, daar kwam een global warming, waar een van hun politici probeerde voor te waarschuwen...
Maar hij was, helaas,
hopeloos te laat.
En Mars kende zijn "grote uitsterven"...
En ij, wij gaan nu van op onze stervende planeet ginder vaststellen hoe we het hier niet hadden moeten doen.

Ik stel bij me zelf vast, dat ik stilaan ga behoren in het illustere rijtje van hen die het einde van de wereld voorspellen... Maar ik voorspel niet het einde van de wereld, wellicht zelfs niet het einde van de mens... Maar ik ben wel zeker dat we nu in een periode zitten, waar de wereld zoals we die nu kennen, in ijltempo aan het veranderen is, dat heel wat dier- en plantensoorten in een verschrikkelijk hoog tempo aan het verdwijnen zijn... En dus voorspel ik nu het einde van de wereld zoals we die vandaag kennen. Morgen is al een andere wereld, met weer enkele planten- en enkele diersoorten minder.
Niet ik, maar andere onheilsprofeten voorspellen dat binnen 100 jaar wellicht 70 % van onze fauna en flora niet meer zal bestaan.

Toch ben ik redelijk zeker, dat als er één soort is met kans op voortbestaan, dat de mens dat dan is. De mens is een verschrikkelijk flexibel wezen, vooral door het feit dat hij verstand heeft. Hij zal wellicht in staat zijn om zijn wereld aan te passen aan zijn behoeften, ook al zou dat door het oprichten van een soort serres zijn voor het overleven.

Met andere woorden...
Wellicht is het dat deeltje van de wereld, dat eigenlijk verantwoordelijk is voor het grote uitsterven, dat ook het meest kans maakt op overleven, want daar zit het geld, de macht, de wetenschap... In de derdewereldlanden is er veel minder kans op technische hoogstandjes dan hier.
De dader zal wellicht ook nog eens beloond (nu ja...) worden voor zijn misdaden.

Maar of ze het op lange termijn zullen redden?
Ik geloof het eerlijk gezegd niet.
De mens is veel te kortzichtig. Wij leven niet voor hen die na ons komen, wij hebben een "cultuur" (?) opgebouwd die gericht is op onmiddellijk genieten, op onmiddellijk welzijn, op tijdelijk en onmiddellijk welvaren...
Wij hebben hooguit oog voor onze eigen kroost en eventueel nog wat voor hun kroost, maar niet voor kroost en nakomelingen van anderen, net of dat niet aan elkaar vast hangt, net of dit niet afhangt van het lot van de wereld op zich.

Ach, ik werp geen steen... Ik was niet beter. Het is pas met ouder worden, of met het ziek zijn en het steeds meer besteden van steeds meer tijd aan denken en lezen, dat ik tot dergelijke conclusies ben gekomen. Want geef toe, hoe vaak denken wij aan de global future ? We sakkeren hooguit over die global warming, maar eigenlijk liggen we er (nog ) niet van wakker... Het idee dat de zeespiegel zal stijgen, reeds aan het stijgen is, dat interesseert ons niet echt. Niet in die zin dat we er alles op alles gaan op zetten om echt persoonlijk minder te gaan vervuilen. Nee, we troosten ons met het bezit van een geïmporteerde bloemsoort....

En dan zit ik op mijn knieën te genieten van mijn mooie daglelies...
En heel de wereld interesseert me niet.
Ik leef.
Nu.
Goed.

wat zouden we dan in hemelsnaam nadenken over morgen, over volgend jaar, over binnen een eeuw ?

djudedju

tot de volgende ?

"Belgische" medailles = Vive la Wallonie !

Ach, ik kan het niet laten... Dat slecht karakter van mij hé. Maar nu zijn het plots geen Walen maar Belgen die de medailles halen op de Olympische allesbehalvespelen.

Ik heb dan binnenpretjes... Dat Vlaamse gevoel blijkt plots een dun laagje vernis. Idem bij voetbalspelers die plots geen allochtonen meer zijn, maar Belgen. Om je rot te lachen.

Weet je, ik voel me steeds minder Vlaming en steeds minder Belg... Ik ben al dat gekissebis over talen en grenzen meer dan beu. Ik wordt zelfstandig. Als je bij mij binnenkomt dan overschrijdt je de grens van mijn kasteel; my Home is my Castle. Jammer dat ik dat niet helemaal kan waar maken. Ik denk dat een deel dingen veel eenvoudiger zouden zijn, maar jammer genoeg niet allemaal. Denk aan de sociale zekerheid, voor een zieke mens als ik ben, is dat een broodnodig ding, en in mijn eigen koninkrijkje kan ik dat niet eens verwezenlijken...

Dus dan toch maar Belg zeker  ???

Enfin, om dat waar te maken, zijn we vandaag gaan rommelmarkten over de taalgrens, in Ogy. Een piepklein dorpje net voorbij Vloesberg-Flobecq... Als de nummertjes aan de standen kloppen, dan zijn er een kleine zeshonderd deelnemers ! We zijn vanmorgen vroeg opgestaan, en vertrokken naar Ogy, dat is wellicht zo'n 20 km van hier (Ik heb niet gekeken).

Toen we daar aan kwamen, waren de plaatsjes langs de baan al allemaal benomen, maar gelukkig hebben ze daar gezorgd voor verschillende parkeermogelijkheden op weilanden. Gratis ! Dat is in Vlaanderen om zo te zeggen nergens het geval !

En dan de markt... Je begint de kraampjes te volgen aan je rechterhand, en plots sta je weer aan de grote baan, en zie je aan de overkant ook nog een heleboel kraampjes staan. Hop, de baan over... En stappen maar, en kijken maar...
Je wandelt heel ver (voor mijn doen), en dan terug...
Terug de baan over, en weer het parcours verder volgen...
Enfin, we zijn een vier of vijf keer gestopt, hebben wat gedronken, want stoelen zonder drankverbruik zijn er niet... Maar we waren anders zeker niet in staat geweest om de markt volledig af te wandelen.

Wat ik heerlijk vind, dat is dat heel wat van die kramers heel goed Nederlands verstaan... Bij een kraampje zagen wij hele stapels heel mooie badhanddoeken liggen, allemaal wit... Ik tegen Anny " Den dienen is ingebroken in een hotel..." "Oui, oui monsieur," grinnikte de man.

Ik heb er een mooi boek over keramiek gevonden, weliswaar "en Français", maar dat is geen bezwaar voor mij.

En weet je wat, er was ook een stand met alle soorten van exotisch gedroogd fruit... Iets waar Anny en ik nooit voorbij geraken. Anny zei: "We gaan het niet mogen op tafel zetten als Ewoud er is, anders vreet hij weer dat alles op is... Ewoud lust dat gesuikerde droge fruit ook !

En nu zit ik hier, met pijn in mijn rug, maar content dat we weer een mooie dag hadden... Weet je, ik neem die pijn er dan maar bij.

tot de volgende ?

Tetragonopterum Argenteus

SAN FRANCISCO, CA - JUNE 06: Brian McClendon, Google VP of Engineering for Google Maps, speaks during a news conference about Google Maps on June 6, 2012 in San Francisco, California. Google announced new upgrades to Google maps including a feature to download maps and view offline, better 3D mapping and a backpack camera backpack camera device called Trekker that will allow Street View to go offroad on hiking trails and places only accessible by foot. (Image credit: Getty Images via @daylife)

Je weet niet wat dit is? Ik kan het je niet kwalijk nemen... Mocht je een aquariofiel mensje zijn, zoals ik ben, dan zou het stukje tetra bij u misschien een belletje doen rinkelen... Een tetra, en vooral de rouwtetra is een gekend aquariumvisje, van bescheiden afmeting, en heel actief rondzwemmend in een net zwart en zilver maatpakje.
De tetra met de onmenselijk lange en verschrikkelijk moeilijk klinkende naam is ook een tetra, maar dan van veel minder bescheiden afmetingen, het beestje wordt in zo'n 10 cm diameter groot... Wat voor veel aquaria al een maatje te groot is. Niet voor mijn bak, want ik heb een groot aquarium.
En nu zwemt er een schooltje van die tetra's rond. Ze zijn nu nog niet groot, hooguit zo'n 4 à 5 cm... ze moeten dus nog groeien. Maar het zijn echte scholenvissen, en ze zijn zeer actieve zwemmers. Het is mooi zo'n groep visjes netjes in groep te zien rondzwemmen in de bak.
Ik heb nog andere scholenvissen, maar die zijn niet zo actief. Het zijn wel vissen die min of meer datzelfde schijfmodel hebben... Eentje noemt men zelfs in de volksmond de zilveren dollar, omdat het zo'n zilveren schijf is, die in de bak statig heen en weer zwemt (Uitgenomen in de paartijd, dan stormen ze door de bak aan hoge snelheid in de hoop te kunnen paren met het "rijpe" vrouwtje). En het is nog niet genoeg, er zwemmen ook nog eens 5 Myleus rubripinnis rond, ook al schijfvormig, maar met een grote rode vin onderaan (vandaar dat rubripinnis). Deze kunnen ook al wel eens schichtig doen, en dat zijn de grootste soort in mijn bak, die zijn wel zo'n kleine  13 à 15 cm diameter groot... (Ik bedoel daarmee de schijf, zonder de vinnen mee te rekenen)

Groot ? Ja, ze zijn best groot, maar in een bak van twee meter lang, 70 cm breed en een waterhoogte van 60 cm past er wel een en ander...

Verder zit er niet zoveel meer in, buiten een gamma van ancistrus, een soort die men "ruitenkuisers" noemt, omdat ze voornamelijk algen afknagen van alles waar ook maar algen op groeien, dus ook van de ruiten.

Buiten die nieuwe tetra, zijn dus zowat alle vissen hoofdzakelijk groen-eters... Dat wil dus zeggen dat ik, ondanks alle goede zorg, regelmatig nieuwe planten moet bij planten, omdat die grote lorejassen die allemaal afknagen.

Maar ik vind het heerlijk... Voor mij zijn die statige schijven die door het aquarium zwemmen het neusje van de zalm; de schijfzalm in dit geval...
Ik heb ondertussen al eens zitten zoeken naar afbeeldingen van al de genoemde vissen, maar helaas... Ik vind er duizenden, maar geen een die men mag gebruiken...  Dat doet mij er aan denken !

Werk jij met google om een en ander op te zoeken? Dan misschien een kleine tip. Je zoekt een afbeelding, dan kun je dat door links op je pagina te klikken op afbeeldingen, maar dat wist je wellicht wel... Maar er is meer ! Als je dan rechts bovenaan op dat tandwieltje klikt, dan kunnen je kiezen voor geavanceerd zoeken, en kun je heel wat vereisten instellen, onder meer (bijna helemaal onderaan) kun je vragen voor afbeeldingen die vrij te gebruiken zijn... Je kunt met Google heel wat meer doen dan de toevallige gebruiker vermoed...
Ik kan je aanraden om eens te zoeken naar alle mogelijkheden van Google !  En nu en dan komen er tijdschriften uit, die Google eens in het lang en het breed uitleggen. Ik kan je aanraden om eens zo'n tijdschrift aan te schaffen. Je kunt bijna alles met Google, als je de mogelijkheden eens goed bekijkt.

Je kunt er een soort tekstverwerker vinden, waar je de mogelijkheid hebt, om met meerdere mensen, op meerdere computers aan de tekst en het uitzicht te werken. Je kunt er spreadsheets maken à la PowerPoint, kortom, Google biedt je in feite een bijna volledige computer aan, of toch wat de meesten nodig hebben. Bizar dat het niet meer gebruikt wordt !

Maar misschien zijn er nog wel andere van die handige programma's waar je zo wat alles mee kunt doen? Als jij er zo eentje kent, laat het ons eens weten, we zijn er om te leren, niewaar...

Waarom ik mij zo erg aan Google lijk te interesseren? Kijk, ik ben een voorstander van een vrij internet, en met vrij bedoel ik ook gratis. Google is, net zoals Linux, gratis, en biedt ook heel goede producten aan. Ik krijg de kriebels als ik lees over de successen van Apple... Niet dat ik iets tegen Apple heb, ik vind het een prachtig systeem, maar ik vind het erg dat bij dat systeem voor alles en nog wat moet betalen, en steeds meer moet betalen. Er gaat een bitter mopje rond op internet... Er komt een aanpassing aan het systeem waar je mee werkt, een upgrade, of een veiligheids-patch... De Windows gebruiker zucht: weeral een hele tijd dat ik verlies gedurende het downloaden en installeren... De Apple-gebruiker zucht: wat gaat dat me weer kosten... De Linux-gebruiker juicht: welke nieuwe dingen krijg ik nu weer cadeau ?

Het klinkt wat grof, maar ergens is het wel zo...
Ik beschouw internet als een heel bruikbaar item om bij te leren, om hoger op te geraken in kennis en mogelijkheden. Wie hebben dan het meest dat internet nodig ? Juist ja, de volkeren waar scholing en bijscholing nog niet vanzelfsprekend zijn, de derdewereldlanden... en die hebben echt geen geld op hoopjes liggen om Microsoft of Apple rijk te maken...
Vandaar dat ik hier regelmatig een pleidooi houd voor Linux en nu ook voor Google.

Dat Google dat ondermeer betaald met reclameboodschappen, dat hindert mij niet erg, ik moet eerlijk zijn, ik lees die boodschappen nooit ofte nooit. Jammer voor Google en jammer voor het bedrijf dat daar dik voor betaalt.

Bovendien zijn die gratis systemen evengoed, of zo niet, toch ruim voldoende om er goed en degelijk werk mee te verrichten ! Sommige programma's zijn zelfs beter. En vergeet niet, bijna alle servers zijn Linux, ook op uw werk, waar ze met Microsoft werken... En bij de mobiele wereld is het ook bijna allemaal Androïd, en dat is... Juist, Google...

tot de volgende ?

Gisteren geen blog ?

English: Ceropegia sandersonii, photo taken in Belgium (Photo credit: Wikipedia)

Nee, we zijn er eens een dagje op uit geweest. Een uitstapje van een dikke halve dag (dat is lang voor mijn kunnen).
Waar we naar toe zijn geweest? Eigenlijk heb je daar geen zaken mee, maar allee, we zijn naar Dadizele geweest. Dat is een uitstapje die we wel eens meer maken. We gaan dan naar die enorme bloemenzaak Floralux, al dekt de vlag de lading al lang niet meer... Floralux is een enorme winkel geworden met van alles en nog wat, en een enorme bloemenzaak in één.

Je kunt in die winkel alleen al uren ronddwalen. Wij doen lang niet alle wandelgangen, anders kwam ik nooit meer terug op mijn effen. Het is met andere woorden veel te groot, het overstijgt een beetje de mensenmaat. Maar het is er heerlijk rondsjokken, voor ons vooral in de afdelingen bloemen en planten, en de afdeling hobby-materialen.

Natuurlijk hebben we weer wat bloemen mee ook... Wij kunnen onmogelijk voorbij wandelen aan al dat moois, zonder te sneuvelen voor een paar speciale bloemen/planten... Natuurlijk hebben we weer een paar orchideeën mee, twee speciale, die we nog niet eerder zagen, en een Zuid Afrikaans parachuteplantje, in een iets andere kleur en model dan dat die we al hebben. (Een Ceropegia voor de specialisten onder jullie) (Zie ook de foto hierboven)

... natuurlijk heb ik nog een paar daglelies mee... Mijn voortuin, rechts van het huis wil ik vol krijgen met een zee aan hemerocallis... in alle kleuren. Nu ja alle kleuren... Je moet echt eens googlen op hemerocallis en dan kiezen voor afbeeldingen, of eens kijken op de sites voor hemerocalliskwekers... Je kunt je ogen niet geloven. Kijk niet naar de prijzen, want ze verkopen daar plantjes aan prijzen om een boer van zijn paard te slaan...

Want dat moet je nog bij Floralux vertellen: ze zijn er goedkoop met heel wat van hun planten en bloemen. Ik ga niet vertellen met alles, want dat weet ik niet. Maar de planten die ik er bekijk zijn meestal de planten die mij interesseren, en daar ik meestal toch al eens gekeken naar de prijzen in andere winkels en op het internet.

Na de bloementocht heeft een mens honger, en dus zijn we gezellig gaan eten. Anny scampi's en ik een lekkere Noorse Visschotel, beide met frietjes. Voorafgegaan door een lekker aperitiefje zonder alcohol. Een mens die nog met de wagen moet rijden, die moet wijs zijn... dus geen alcohol.

Na het eten zijn we nog naar Dupont Zoo geweest, een hele grote dierenwinkel, waar je tropische vissen, reptielen en amfibieën, vogels, cavia's , eekhoorns, ratten, kippen, duiven en koudwatervissen kunt vinden, anaast alle denkbare en ondenkbare items om die dieren in te houden, te verzorgen, te voederen... kunt vinden. Daar ben je ook meteen een tijdje zoet.
Wat eten meegebracht voor de vissen, de parkiet, en de kanarie... en natuurlijk hadden ze daar weer prachtige vissen in het gamma die ik in mij aquarium heb... En natuurlijk heb ik me niet kunnen bedwingen en bracht ik wat vissen en wat planten mee... Die planten zijn een blijvende zorg. Ik heb vissen die planteneters zijn, en dus moet je regelmatig nieuwe planten bij planten...

Kortom, we hebben een mooie en gezellige dag gehad, en jij geen blog.

En toen we thuis kwamen... dan moesten wij de aquarium ontbloten (die zit ingebouwd in een prachtige kast, die onze Koen nog maakte), en de planten in het aquarium planten, terwijl de vissen in hun plastic zak rond dreven om een gelijke watertemperatuur te krijgen... dan de plasticzakken openen, er geleidelijk water bijvoegen, zodat de watersamenstelling geleidelijk aangepast wordt en je een schok vermijdt bij de vissen, en dan loslaten.
En dan wanhopig zoeken waar de nieuwelingen heen zijn... Want natuurlijk zitten die meteen achter de rotsen en het kienhout, om te bekomen in alle mogelijke rust.

Toen ik gisterenavond eten gaf aan de vissen heb ik de meesten al terug gezien..

En vandaag moet ik de daglelies nog planten...
druk, je hebt er geen gedacht van.
Oh ja, Ik moet met Anny nog een paar boodschappen gaan doen.
't Is niet te doen, dat pensioen !

tot de volgende ?

Vervroegde vrijlating ?

Ik keek toevallig naar de Nederlandse TV (Op VRT kon je kiezen uit beelden van een vaste camera of kijken naar het Olympische Ontsporten)... Het eerste punt op het nieuws was het bericht van de vrijlating van Michelle Martin...
Men zei het niet vlak af, maar de ondertoon bevatte duidelijk heel wat vraagtekens over die "gekke" beslissing van het Belgische Gerecht...
Men begon met duidelijk te vermelden dat ze 30 jaar had gekregen, en dat ze iets meer dan de helft daarvan had uitgezeten...

Ik moet zeggen, ik krijg ook de kriebels van het Belgische gerecht.
Ik vind het bijvoorbeeld niet kunnen dat een zaak pas na jaaaren  wordt voorgebracht, waar je in andere landen ziet dat dit binnen enkele maanden kan gebeuren.
Ik vind het ook niet kunnen dat je een straf krijgt, en na uitzitting van één derde van de tijd meestal al weer de vrijheid krijgt.
Ik vind het niet kunnen dat bandieten de gevangenis beschouwen als een universiteit voor het leren van de misdaad. Ze hebben er niet alleen contact met elkaar, ze bespreken de technieken en tactieken om van elkaar te leren hoe de perfecte misdaad er zou kunnen uitzien.
Ik vind het niet kunnen dat ze meer verzorgers hebben en beter opgepast worden dan onze ouderlingen in een Rust en Verzorgingstehuis (RVT).
En ik vind het helemaal niet kunnen dat ze daar ook nog geld verdienen.

Voor mij zou het gerecht veel korter op de bal moeten spelen, moet een proces zo rap mogelijk na de feiten voorkomen, om aan het gevoel van rechtvaardiging en rechtvaardigheid bij de bevolking te voldoen.

En vooral : Ik heb het reeds eerder gesteld ! Ik geloof niet in het huidige systeem van gevangenisstraffen ! De bedoeling van de straf is dat men een correctie aanbrengt, dat men de dader van de misdaad op het rechte spoor zet, terug klaar maakt om in de maatschappij opgenomen te worden als een normaal functionerend lid van deze maatschappij. Nu beschouwen heel wat misdadigers de gevangenis als een goede leerschool in de misdaad !

Gevangenisstraf heeft pas nut, als het de bedoeling is dat de daders er gelouterd uit komen. Dit wil zeggen dat een gevangenisstraf de facto zou moeten samengaan met psychologische begeleiding en een psychologische behandeling.
Zonder die behandeling heeft gevangenisstraf maar bij heel weinig mensen dat louterende en genezende effect.

Maar helaas, als je op TV een rechtszaak ziet, en de betrokken partijen voor de microfoon ziet komen, dan lijken in de eerste plaats de wraakgevoelens te spelen. Ze zijn voldaan of niet voldaan over de strafmaat.

Ik vind dat jammer, want eigenlijk lost wraak niets op. De wrange smaak blijft, en de kans zit er in dat de dader nog slechter en verbitterd uit de gevangenis komt, klaar om zijn misdaden slimmer te doen, zodat hij niet terug in "de bak" komt.

Eigenlijk heb je niets aan wraak... Het is natuurlijk menselijk, maar het lost niets op. Neem nu een moord... Een geldsom kan je nooit je kind terug schenken, en een gevangenisstraf doet dat ook niet. Natuurlijk hoort daar een straf, maar het moet een opvoedend iets zijn, dus vooral gericht op het feit dat dergelijke daad niet meer gedaan wordt door die dader. Dus is behandeling in de strafperiode de enige oplossing.

Als men nu opteert voor een mogelijke vrijlating na 1/3 van de straftijd, dan mag dat van mij zelfs nog korter zijn, als men zeker is dat de dader terug in staat is normaal te functioneren in de maatschappij. Dan zou men hem of haar zelfs kunnen opdragen om iets goed te maken... Men zou diensten aan de maatschappij kunnen integreren in die vrijheid, gedurende de periode dat de straf normaliter zou duren. Dit zou dan ten bate zijn waar ze eerder ten nadele van de maatschappij of een of enkele van de leden van die maatschappij hebben gehandeld.

In de mate van het mogelijke zou men die schuld aan de maatschappij ook specifiek kunnen richten naar het segment van de maatschappij dat ze ooit hebben benadeeld. Bijvoorbeeld, men zou de dader van een verkeersongeval onder invloed kunnen opdragen om in de rijscholen op te treden als ervaringsdeskundige, om te vertellen hoe erg en hoe zwaar een dergelijk iets weegt op een mens.

Men zou een drugstraficant die genezen is, kunnen opdragen om les te geven in de scholen, en met de leerlingen een geleid bezoek te brengen aan psychiatrische instellingen waar drugsverslaafden behandeld worden, en waar er zelfs zitten die helemaal niet meer te genezen zijn...
Kortom, men zou de dader kunnen gebruiken om de daad zelf te veroordelen en te voorkomen.

Idealist ? Ja... Ik ben een idealist. Ja, ik ben me bewust van het feit dat ik alles roze kleur, maar het alternatief is wat we nu hebben... en geef toe, dat voldoet zeker niet !

tot de volgende ?