sorry, ik raak niet in mijn blog, alleen de titel kan ingebracht worden ! Later probeer ik nog wel eens !

De tijd van toen ?

Image via WikipediaIk zit hier al jaren te kappen op de huidige politiek en politici, maar blijkbaar is dat helemaal geen wonder.Ik zit ook al gewrongen met de steeds weer opflakkerende economische crisis, maar blijkbaar is ook dat helemaal geen wonder...
Er zit een lijn in dit geheel.
Een lijn die rechtstreeks moet leiden naar de afbraak van de sociale voorzieningen, die ons terug wil voeren naar een feodaal systeem, een tijd waarin de rijken en machtigen weer rijker en machtiger worden, en de kleintjes weer klein moeten worden en gehouden moeten worden.
In Amerika ziet men de stijgende invloed van het neoconservatisme, in Europa het stijgende neo-liberalisme waartoe ook NVA behoort (je moet echt eens op haar eigen website haar doelen gaan lezen !!!)
De sociale verworvenheden die in een eigenlijk korte tijdspanne verworven werden, en algemeen gevoeld worden als een recht, een sociale democratie, dat moet terug afgebroken worden, tot heil van Het Kapitaal.
Je moet maar eens heel het artikel "Welkom in de neofeodale 21° eeuw" gaan lezen op de website: DeWereldMorgen.be... Dan weet je het wel.
DeWereldMorgen.be is een website die je echt in je favorieten MOET zetten, daar hoor je eens de andere klok, iets wat je in de officiële media niet meer vindt (niet meer moogt vinden !).

Misschien denk je, "Het zal echt zo'n vaart niet lopen...", maar kijk maar eens wat er de laatste twee decennia al is gebeurd ! Aan onze index zou nooit ofte nooit geraakt worden, maar Jean Luc Dehaene, (van ACW - origine) voerde de "gezondheidsindex" in, een eufemisme voor een index waar een heleboel dingen niet meer in voorkwamen.  (Tabak en alcohol werden uit de index gehaald en die prijzen hadden meteen geen invloed meer op het inkomen van de gewone man - Sindsdien zijn de prijzen van tabak en bier flink gestegen (en brengen dus meer taks op) en dat is uiteraard interessant als je dan als beloning in InBev moogt gaan zetelen ...)
Daar is voor de eerste keer aan sociale afbraak gedaan, en sindsdien zijn er al heel wat heilige huisjes gesneuveld !

Politiek en Kapitaal zijn ook steeds meer aan elkaar gebonden, en de partijen ondergaan dan ook steeds meer de invloed van het Geld... Vandaar ook dat de partijen geen eigen imago meer uitstralen, maar steeds meer en meer op elkaar gaan lijken, en het steeds makkelijker en makkelijker wordt om van de ene partij naar de andere over te stappen.

Dit verlies aan imago van de partijen is alleen maar een afstraling van hun groeiende zwakheid. Het feit dat nationale regeringen dan ook nog eens onder de Europese plak zitten, maakt dat alleen maar erger. De huidige crisis in de politiek is een weerspiegeling van de interne zwakte van de partijen, die nu, over een onbenulligheid als BHV (Want dat is iets wat in werkelijkheid al geregeld moest zijn door en naar de uitspraak van de Raad van State !)... Ondertussen gaan we economisch de dieperik in, en gaat de weg wagenwijd open naar de sociale afbraak. Doel bereikt...

Hoe langer de politieke impasse duurt, hoe logischer de noodmaatregelen zullen lijken, en hoe meer de sociale afbraak om zich heen zal grijpen.

Ik wil het dan nog niet eens hebben over het feit dat bedrijven hier helemaal geen belastingen betalen, en het lijkt wel dat, hoe meer ze verdienen, hoe minder ze belast worden. Dit allemaal dank zij de "stimulerende wetten" van Verhofstadt en Reynders... Een bedrijf als Arcelor Metal betaalde een paar honderd euro... en heel wat bedrijven helemaal niets.

De staatsschuld moet dus wel degelijk opgehoest worden door u en ik, de kleine man. Das Kapital is weer op een etagère gezet, en moet gevrijwaard worden van alle fiscale aanslagen.

Maar wat zit ik hier te zagen... Het lijkt wel of niemand wil wakker worden !
Nog nooit zag ik zo weinig reactie van een lamgeslagen bevolking als nu.
Niemand lijkt ook maar verontrust, en niemand beweegt.
Oh ja, je ziet wel naar de onlusten in Londen, maar je legt niet de link naar de sociale onrechtvaardigheid, niet de link naar de groeiende werkloosheid, niet de link naar de groeiende macht van het kapitaal, dat zich niet in het minst interesseert voor de mens. En dat die mens in Londen dan ook nog eens hoofdzakelijk allochtoon is, dat is mooi meegenomen om nog wat meer verdeeldheid te zaaien.

Ik heb mijn ouders horen spreken over de groei, de opstanding van de werkmens, ik heb de groei nog een stuk mogen meemaken, maar ik heb ook de eerste scheuren in het sociale bouwwerk zien ontstaan. En het ziet er naar uit dat ik ook de val er van zal zien... Tenzij, tenzij de mens  eindelijk wakker wordt, eindelijk ingrijpt en wat buiten zijn macht lijkt te liggen, maar echt niet verder is dan toen, toen onze grootouders en ouders vochten voor de sociale zekerheid voor iedereen !
Alleen, toen was het vechten vanuit een blijkbaar verloren positie niet vreemd, je kwam uit het niets en wou uit de armoede raken. Voor onze huidige mens is de reactie veeleer een beschermend gebaar om de eigen dingen te behouden, niet meer om het goed van allen te verdedigen. Ergens zijn we immer allemaal een klein beetje kapitalist in ons eigen binnenste geworden. We hebben het en willen onze brokken beschermen, verdedigen. Dat men aan de zieken zit...pffft, ik ben niet ziek. Dat men aan de gepensioneerden zit? Pfft ik ben niet op pensioen. Dat men aan de werkloosheid zit? Pfft ik ben niet werkloos... Maar morgen ben je daar misschien wel bij...
toch eens beter nadenken
en reageren voor het te laat is !

tot de volgende ?

Image via WikipediaIk zit hier al jaren te kappen op de huidige politiek en politici, maar blijkbaar is dat helemaal geen wonder.Ik zit ook al gewrongen met de steeds weer opflakkerende economische crisis, maar blijkbaar is ook dat helemaal geen wonder...
Er zit een lijn in dit geheel.
Een lijn die rechtstreeks moet leiden naar de afbraak van de sociale voorzieningen, die ons terug wil voeren naar een feodaal systeem, een tijd waarin de rijken en machtigen weer rijker en machtiger worden, en de kleintjes weer klein moeten worden en gehouden moeten worden.
In Amerika ziet men de stijgende invloed van het neoconservatisme, in Europa het stijgende neo-liberalisme waartoe ook NVA behoort (je moet echt eens op haar eigen website haar doelen gaan lezen !!!)
De sociale verworvenheden die in een eigenlijk korte tijdspanne verworven werden, en algemeen gevoeld worden als een recht, een sociale democratie, dat moet terug afgebroken worden, tot heil van Het Kapitaal.
Je moet maar eens heel het artikel "Welkom in de neofeodale 21° eeuw" gaan lezen op de website: DeWereldMorgen.be... Dan weet je het wel.
DeWereldMorgen.be is een website die je echt in je favorieten MOET zetten, daar hoor je eens de andere klok, iets wat je in de officiële media niet meer vindt (niet meer moogt vinden !).

Misschien denk je, "Het zal echt zo'n vaart niet lopen...", maar kijk maar eens wat er de laatste twee decennia al is gebeurd ! Aan onze index zou nooit ofte nooit geraakt worden, maar Jean Luc Dehaene, (van ACW - origine) voerde de "gezondheidsindex" in, een eufemisme voor een index waar een heleboel dingen niet meer in voorkwamen.  (Tabak en alcohol werden uit de index gehaald en die prijzen hadden meteen geen invloed meer op het inkomen van de gewone man - Sindsdien zijn de prijzen van tabak en bier flink gestegen (en brengen dus meer taks op) en dat is uiteraard interessant als je dan als beloning in InBev moogt gaan zetelen ...)
Daar is voor de eerste keer aan sociale afbraak gedaan, en sindsdien zijn er al heel wat heilige huisjes gesneuveld !

Politiek en Kapitaal zijn ook steeds meer aan elkaar gebonden, en de partijen ondergaan dan ook steeds meer de invloed van het Geld... Vandaar ook dat de partijen geen eigen imago meer uitstralen, maar steeds meer en meer op elkaar gaan lijken, en het steeds makkelijker en makkelijker wordt om van de ene partij naar de andere over te stappen.

Dit verlies aan imago van de partijen is alleen maar een afstraling van hun groeiende zwakheid. Het feit dat nationale regeringen dan ook nog eens onder de Europese plak zitten, maakt dat alleen maar erger. De huidige crisis in de politiek is een weerspiegeling van de interne zwakte van de partijen, die nu, over een onbenulligheid als BHV (Want dat is iets wat in werkelijkheid al geregeld moest zijn door en naar de uitspraak van de Raad van State !)... Ondertussen gaan we economisch de dieperik in, en gaat de weg wagenwijd open naar de sociale afbraak. Doel bereikt...

Hoe langer de politieke impasse duurt, hoe logischer de noodmaatregelen zullen lijken, en hoe meer de sociale afbraak om zich heen zal grijpen.

Ik wil het dan nog niet eens hebben over het feit dat bedrijven hier helemaal geen belastingen betalen, en het lijkt wel dat, hoe meer ze verdienen, hoe minder ze belast worden. Dit allemaal dank zij de "stimulerende wetten" van Verhofstadt en Reynders... Een bedrijf als Arcelor Metal betaalde een paar honderd euro... en heel wat bedrijven helemaal niets.

De staatsschuld moet dus wel degelijk opgehoest worden door u en ik, de kleine man. Das Kapital is weer op een etagère gezet, en moet gevrijwaard worden van alle fiscale aanslagen.

Maar wat zit ik hier te zagen... Het lijkt wel of niemand wil wakker worden !
Nog nooit zag ik zo weinig reactie van een lamgeslagen bevolking als nu.
Niemand lijkt ook maar verontrust, en niemand beweegt.
Oh ja, je ziet wel naar de onlusten in Londen, maar je legt niet de link naar de sociale onrechtvaardigheid, niet de link naar de groeiende werkloosheid, niet de link naar de groeiende macht van het kapitaal, dat zich niet in het minst interesseert voor de mens. En dat die mens in Londen dan ook nog eens hoofdzakelijk allochtoon is, dat is mooi meegenomen om nog wat meer verdeeldheid te zaaien.

Ik heb mijn ouders horen spreken over de groei, de opstanding van de werkmens, ik heb de groei nog een stuk mogen meemaken, maar ik heb ook de eerste scheuren in het sociale bouwwerk zien ontstaan. En het ziet er naar uit dat ik ook de val er van zal zien... Tenzij, tenzij de mens  eindelijk wakker wordt, eindelijk ingrijpt en wat buiten zijn macht lijkt te liggen, maar echt niet verder is dan toen, toen onze grootouders en ouders vochten voor de sociale zekerheid voor iedereen !
Alleen, toen was het vechten vanuit een blijkbaar verloren positie niet vreemd, je kwam uit het niets en wou uit de armoede raken. Voor onze huidige mens is de reactie veeleer een beschermend gebaar om de eigen dingen te behouden, niet meer om het goed van allen te verdedigen. Ergens zijn we immer allemaal een klein beetje kapitalist in ons eigen binnenste geworden. We hebben het en willen onze brokken beschermen, verdedigen. Dat men aan de zieken zit...pffft, ik ben niet ziek. Dat men aan de gepensioneerden zit? Pfft ik ben niet op pensioen. Dat men aan de werkloosheid zit? Pfft ik ben niet werkloos... Maar morgen ben je daar misschien wel bij...
toch eens beter nadenken
en reageren voor het te laat is !

tot de volgende ?

Tielt (W.Vl.)

Image via WikipediaGisteren voormiddag zijn we naar de paternoster geweest voor Tante in de Home Vijvens te Huise... Na de dienst hebben we de aanwezigen een doodsprentje gegeven, en afscheid genomen van Germaine...Een nicht van tanteke, net zoals Anny er een is. Dat doet je wel een beetje nadenken. Natuurlijk is het bewuste nichtje een stukje ouder, maar toch...
Dan vlug naar huis, vlug iets gaan eten, en nadien: op naar Tielt, naar Roland en Rosa... en de rommelmarkt.
Met de GPS geen problemen (alleen wou hij me een rond punt doen nemen waar er geen rond punt is...) maar we waren veel vlugger dan verwacht ter plaatse bij Roland. Daar een potje koffie gedronken, dan voerde Roland ons naar de rommelmarkt en hij zou ons daar wel terug vinden, nadat hij zijn auto was gaan parkeren.
In Tielt is het een behoorlijk grote rommelmarkt, maar we zijn er minder lang blijven bij stilstaan dan normaal... Roland en Rosa zijn niet zo'n rommelmarkters. Dan zijn we samen een pint gaan drinken, en wat zitten babbelen en nadien iets gaan eten. en babbelen... kortom het was bijna 9 uur toen we weer thuis kwamen. Dat kwam voor een deel door dat Roland ons na het avondmaal nog eens rond toerde in de streek van Tielt. Vooral de Poelberg is me bijgebleven, een heuvel van waar je een prachtig zicht hebt op het rijke Vlaamse land (je ziet er zelfs de Kluisberg liggen!).
Kortom, het was een heerlijke dag, en Tielt is veel mooier dan ik dacht.
Wat is ons landje heerlijk om zien en om in te wonen !

En voor een keer deze "zomer", deden we dat alles in een heerlijk weertje.

Daarmee werd een wat triest weekend met een heerlijk uitje besloten...De normale gang van het leven. En de beste manier om verdriet te verwerken, en weer aan te sluiten bij het leven van alledag, met nadruk op leven.

Vanmorgen was het weer wat vergalt, toen ik naar de TV keek, naar het nieuws van gisterenavond en hoorde over de vele weekend-ongevallen en er bovenop nog eens wat politici hoorde wauwelen. "Ze" gaan het weer allemaal oplossen... ALS ze overeenkomen, dat wil zeggen, als ze hun gedacht krijgen en al de anderen zich akkoord verklaren met mijn kijk op de zaken... Dat "mijn" kun je vervangen door de naam van om het even welke partijvoorzitter. Met andere woorden, veel echt overleg moeten we echt weer niet verwachten. Alle partijen zijn er nu eenmaal van overtuigd dat zij de waarheid in pacht hebben, en dat al de anderen grote oenen zijn... (en ze hebben gelijk de anderen zijn OOK oenen)

Als ze zo voortdoen, raad ik u aan om snel nog eens naar Tielt te rijden, boven op de Poelberg te gaan staan en nog eens te kijken over het weelderige Vlaanderen, voor het zijn weelde verliest aan de stompzinnigheid van een bende kwijlende politici...

Ach, laat ik uw en mijn dag niet om zeep helpen door weer de politieke toer op te gaan... Laat ons genieten van het Leven, dag na dag, uur na uur, tel na tel. We weten immers niet hoelang we nog hebben, en het is - ondanks alle miseries - toch heerlijk om hier te zijn. Een mens vraagt zich af waarom er in hemelsnaam anderen zijn die de boel willen verneuken. Gisterenavond, op de terugweg naar huis, zagen wij in Dentergem een dame op de fiets, helemaal alleen, met een brede smile op haar gezicht. "Kijk" zei ik tegen Anny, "een gelukkige madame !" En kijk, het was zo waar besmettelijk, want op slag zaten wij ook te glimlachen.
Laten we dat dus meer doen, en hopen dat wij ook besmettelijk zijn, dan ziet de wereld er op slag veel zonniger uit.
Doen !


tot de volgende ?

Honden, opgelet !

Image by Mike Licht, NotionsCapital.com via FlickrEr heerst grote onrust bij de Amsterdamse hondenliefhebbers !
In het Westerpark zijn verscheidene honden in aanraking gekomen met...mensenpoep... En niet alleen de plekken op het voltapijt zijn lastig, maar wie weet welke ziekten er allemaal mee naar binnen gebracht worden.
Ik heb niets tegen Nederlanders, maar als ik lees dat er massaal gepoept wordt in het Westerpark, dan heb ik toch vragen...
Zo hier of daar één hoopje poep, dat begrijp ik nog, iedere jogger heeft al wel eens de struiken moeten in vluchten omdat de nood hem of haar dwong, maar zo veel dat de honden er niet meer naast kunnen trappen????
Nee, er is iets mis met onze noorderburen, of met hun voeding (of opvoeding?).
Indien de moderne middeltjes niet helpen, ik kan hen aanraden terug te grijpen naar een heel oud en heel efficiënt middel: houtskool. Je gebit en heel je mond zien wel een tijdje pikzwart, maar de diarree stopt gegarandeerd...  Tot heil van onze hondjes en onze tapijten.

Ach, het zal wel zoooo erg niet zijn, maar de grootste vraag stel ik hier niet omtrent de poep, maar over de journalist die over zo'n onderwerp een artikel zit te schrijven. Zijn er echt geen belangrijker items te garen ?
Wat dacht je van de droogte en de er mee gepaard gaande hongersnood en dodelijke dorst in de Hoorn van Afrika ? Je krijgt er de meest pakkende foto's bij cadeau. Geen mens blijft onberoerd bij het zien van de grote ogen vol pijn van een uitgemergelde baby op de schoot van zijn al even uitgemergelde moeder. Maar die moeder trekt bijlange na niet zoveel aandacht als de zuigeling.
Ik zag uit een ver verleden en een vroegere hongersnood zelfs een foto van een stervend kind, met op twee passen van hem of haar een wachtende gier... Sprekender kan niet.
Die foto's zijn heel erg belangrijk, want zij zijn de motor om de gulheid op te wekken van de Westerse mens, die zich van achter zijn gevulde teljoor moet wegrukken om een donatie te doen voor zijn hongerende evenmens. Niet te veel, maar misschien net genoeg om het ook nog eens te kunnen aftrekken van je belastingen. Dan heb je er ook iets aan.
Heb je nog niet gegeven?
Stel je dan eens voor dat het jouw kind of kleinkind is... Misschien helpt dat wel om om ook iets te doen.
Ik kan er in ieder geval niet naar kijken zonder iets te doen.
Ach, ik schenk ook maar binnen de grenzen van mijn welvaart, ik ga er geen boterham minder om eten, en geen slok minder om drinken, maar mijn geweten is een beetje gesust. En ja, ik kan het ook nog eens in mindering brengen bij mijn belastingsaangifte...
Maar als we dat allemaal zouden doen, dan zouden we misschien toch een beetje kunnen oplossen.
Maar echt oplossen, volledig, voor altijd ?
Ik denk dat daar heel andere dingen komen bij kijken.
Daar zitten we ongetwijfeld met volksverhuizingen, weg uit de oprukkende woestijn.
En misschien zelfs eindelijk een serieus werken aan de global warming.
En die mensen helpen om tot een aanvaardbaar levenspeil te komen. Het kan niet zijn dat welvaart beperkt blijft tot enkele delen van deze aardkloot. Ieder geleerde zegt dat we de wereldbevolking nog steeds kunnen voeden, waarom doen we het dan niet ?
En weet je, misschien lossen we op die manier ook wel de overbevolking op ! Kijk maar, waar er welvaart is, daar zijn er veel minder geboorten. Daar hoeft de mens ook niet zoveel nakomelingen op de wereld te zetten om het voortbestaan van zijn genen te verzekeren, of, om het nog platter te zeggen, om genoeg kinderen te hebben om voor zijn eigen oude dag te zorgen, want bij het gebrek aan welvaart hoort uiteraard ook geen pensioen.
Enkele generaties terug was dat hier ook nog zo, en de gezinsstructuur zag er toen héél anders uit ! Grotere gezinnen, en de ouders bleven inwonen bij kinderen en kleinkinderen. ook toen waren zij de oppas, maar wel tegen kost en inwoon. Nu is dat deel gans anders.

Maar met die mensen welvaart te brengen zijn we er nog niet, we moeten ze ook anders leren leven, waardoor woestijnvorming eindelijk wordt stopgezet, en wie weet, waardoor we de woestijn eindelijk weer eens wat kunnen terugdringen. Maar simpel is dat niet, ook niet met de moderne technieken.

Kortom, er rest in feite, op korte termijn, geen andere oplossing dan massale volksverhuizingen, naar streken waar wel eten is, en eten genoeg om dat pak volk er bij te nemen, en de aarde niet uit te putten. Dat kan alleen door hen "uit te smeren" over grote stukken aarde. En te hopen dat racisme uitblijft, ook tegen hen die je overschot komen opeten... Waardoor jij geen overschot meer hebt, en een gevoel van onzekerheid voor de toekomst je verontrust.

Niet makkelijk
en toch
toch lijkt dat momenteel de enige echte oplossing.
Tot we wijzer worden en anders gaan leven met zijn allen
tot grenzen vervagen en de wereld één wordt
en alle mensen broeders worden...

Martin Luther King: I have a dream....

tot de volgende ?

regen episode 12.648.351

Image via WikipediaRegen, regen, regen...
Verschillende verkeersongevallen door de overvloedige regen.
Help, we zijn aan 't verzuipen (Allee, toch zij die niet op een berg wonen).
Ik hou van "mijn" berg(je).

Een ding valt wel op: in dit weer zijn er veel minder wielertoeristen op de baan. Ik vind dat een beetje gek, want ik weet nog dat ik heel graag in de regen ging joggen. Er is dan extra veel zuurstof te happen. Bovendien was ik een zweetbeest, en na tien kilometertjes was ik in de regen niet natter dan bij droog weer.
Ik had maar een schrik toen ik ging lopen, dat ik na een tiental kilometer plots niet meer zou kunnen lopen door een of ander sportletsel of zo... Ik stond daar dan door en door nat van het zweet en eventueel ook van de regen, en dan , als je dan plots stil valt, dan is het plots berekoud. Ik ging soms in vriesweer lopen en kwam kletsnat van het zweten thuis...
Fietsers hebben blijkbaar geen baat bij die zuurstofboost... of ze blijven liever droog. Ik zie ook zelden echte zweetbeesten bij die fietsers. Fietsen is niet zo inspannend als lopen.
Ik mis dat lopen wel.
lopen is echt een verslaving, het schijnt ook wetenschappelijk bewezen te zijn, je zou een of ander hormoon produceren tijdens het lopen, waardoor dat verslavend effect ontstaat.

...maar ja... dat is allemaal verleden tijd. Toch staar ik een passerende loper nog wel eens na.

Morgen zou het beter weer zijn...
Hopelijk, want morgen gaan we rommelmarkten...
In de voormiddag naar de mis en de rozenkrans in de RVT van tanteke, dan komen eten en naar Tielt, op bezoek bij Roland en Rita, en samen naar de rommelmarkt. Roland zou zorgen dat er Orval in huis was... Dat ik zei dat ik moet rijden heeft geen invloed op Roland... Eentje mag wel. Ik vind Orval inderdaad een lekker biertje.

Anny komt hier met een zak diepvriesdinges aan lopen... "Kun jij eens zeggen hoe dat moet bereid worden? Het staat er weer in alle talen op, uitgenomen Vlaams..." Ik neem de koude zak in mijn handen en begin de Nederlandse tekst voor te lezen... "Ach, een Nederlandse vlag, ik zocht een Belgische !" "Anny, welke taal is dat, het Belgisch?" We lachen alle twee even, en Anny naar haar keuken...

En na morgen is de RVT een stukje uit ons verleden, en heel misschien een stukje toekomst, want waar gaan we zelf nog belanden?  De verpleegsters vragen wel of we toch nog wel enkele keren zouden op bezoek gaan, en we knikten, maar we weten wellicht allemaal dat dit een dode letter zal zijn. Misschien gaan we nog eens op bezoek bij een verre nicht die daar ook verblijft, maar daar is geen binding mee. Toch gaat het raar doen. Meer dan vier jaar zijn we iedere week naar tanteke gereden, een half uurtje in de cafetaria, een bruine Leffe (niet uit de frigo) voor Tanteke, een limonade zonder suiker voor Anny en een glas witte wijn voor mij... We moesten het al niet meer zeggen, ze wisten wat we zouden bestellen. De laatste keer dat ik dat bestelde heb ik de Leffe weg geschonken aan een ander, want Anny kwam zonder tante terug naar beneden... Ze lag ziek in haar bed... Ze is ziek verhuisd naar de nieuwe bouw, en is nog één keer opgestaan...
Volgende zaterdag zal het raar doen.

't regent nog steeds...

Ik moet echt eens mijne kop goed schudden, dat ik dat overlijden van me kan afzetten. Het leven gaat door, en we moeten de draad weer oppakken. Dat hoofdstuk is uit, nieuw hoofdstuk.

Ik heb zo net een boek uit, over het tapijt van Bayeux... Je zou denken, wat kun je daar nu over vertellen, maar het was een mooi en spannend boek, en het bevat talrijke foto's van het zeventig meter lange tapijt, en heel wat uitleg over de technische aspecten van de tekeningen, maar op zo'n manier dat het echt leuk is om lezen ! Ik denk dat ik het boek cadeau ga doen aan Lieselotte, dat is de tekenaar van de nieuwe generatie (Gwendolyn ook, maar bij haar zit lezen er nog veel minder in dan bij Lieselotte - er is maar een van mijn kleinkinderen ook een boekenwurm: Ewoud !)
Op de foto zie je de scène waar Koning Harold sneuvelt... Let een op het paard, het heeft maar drie benen... Je mist het vierde helemaal niet, je let er niet op dat er eentje ontbreekt, in tegendeel, de tekening wint aan duidelijkheid en verhaal door het weglaten van details. Wat toen ook nieuw was: het been dat achter het ander zit is donkerder gekleurd, om diepte te suggereren, er was toen nog geen perspectief. Maar het tapijt is een stripverhaal, met alleen een paar korte woorden uitleg, nog net niet in tekstballonnetjes...  Het is een wonderlijk kunstwerk en de eerste fotoreportage ooit...

Ik heb het nog nooit in het echt gezien, maar dank zij het boek is het me zeer nabij gekomen. Het is een meesterwerk, en een tijdsreliek, het geeft je een idee van de kledij, de boten, de ruiterij van toen. Leuk is dat de Bisschop mee vocht, maar met een houten knots, een zwaard mocht niet (Wie met het zwaard omgaat, zal door het zwaard vergaan...). Of ook toen al bestond schijn-heiligheid... De man dong ooit nog naar het pausschap, maar werd intijds door Willem de Veroveraar gevangen genomen en opgesloten...

Wat heeft Constantijn de kerk aangedaan toen hij er een staatsgodsdienst van maakte !!!
maar dat is weer een ander verhaal

tot de volgende ?

Voorbij...

Image via Wikipedia't Is voorbij...
Tanteke is begraven, het afscheid is genomen, de koffietafel is goed verlopen, alles is voorbij. Of bijna alles.
Want we moeten nog met een overlijdensakte en haar SIS-kaart naar de mutualiteit, we moeten maandag naar de gedenkmis en de paternoster in de Home, en dan zal er wel nog een en ander zijn met notaris en co, maar dat zal nog wel een eindje duren...
We zagen heel wat familieleden die we anders al jaren niet meer zagen, en hadden een goede babbel met iedereen.
En dat was het.
Hoofdstuk afgesloten.
het boek Tante Irène is uit en terug in de grote bibliotheek geplaatst. Er blijft nog wel een restantje, achterkozijn Mark Pauwels was er ook, en deed weer heel wat wetenswaardigheden op voor de aanvulling van zijn stamboom van de Pauwels...
en dat was het dan.
Een mens is verdwenen, bijna zonder ook maar één rimpel te veroorzaken in de golven van de tijd.

We zijn toch maar twee keer niks hé ?
Een ferme windstoot en we zijn verdwenen.

Al wat er rest is dat er nu in een paar huizen nog enkele maanden een fotootje (het doodsprentje) zal blijven staan, om dan definitief te verdwijnen in de oude schoenendoos met rouwkaartjes, of in de vuilnisemmer. De weg van alle stof.

Aan de kant van tante is er nog één zus, die nu ook in de kliniek ligt, en verder is heel die generatie verdwenen.

Aan mijn kant is er nog mijn tante en doopmeter en dat is er ook maar ééntje meer. 't Menske is ook dement en zit ook in een RVT...

Ze zijn eigenlijk al begonnen aan de volgende generatie, want van onze generatie zijn er ook al heel wat weg, zowel aan de kant van Anny als aan mijn kant. En van de daaropvolgende zijn er ook al weg, waaronder onze Koen...

Het zal wel aan mij liggen, maar op zo'n dagen voel ik me zo...zo eindig.
Op normale dagen denkt een mens daar niet aan, maar als je op het kerkhof staat, in de druilerige regen rond de kist, dan ben je plots zo geconfronteerd met de dood.

Misschien is het wel eens goed dat je met je neus ook op dat feit wordt gedrukt. Dan zijn een hele boel dingen plots veel minder belangrijk, leer je relativeren.

ik meen me te herinneren dat ik ooit eens las over een of andere orde van kloosterlingen, dat zij in hun cel voortdurend gewezen werden op de dood. Toen leek me dat bizar en wat terneerdrukkend, maar je kunt het ook anders bekijken, de dood hoort nu eenmaal bij het leven, en in dat licht lijken vele problemen veel minder erg. De dood kan dus echt positief doen denken.

Morgen geven ze opnieuw regen, maar maandag op 15 oogst, zou het goed weer zijn. In de voormiddag naar de dienst in de home, en in de namiddag op bezoek bij Roland en samen naar de rommelmarkt. Drukke tijden, de gepensioneerdentijd...

tot de volgende ?