Heet van de politieke naald ?

Image by agriflanders via FlickrLeterme is de nationale politiek kotsbeu, hij opteert heel discreet en heel voorzichtig voor een internationale functie ... in de politiek... kwestie van van in het groot domme dingen te kunnen doen ?
Na al zijn getwitter en gechat met al dan niet bestaande amourettes, heeft hij waarschijnlijk toch niet zo veel kans meer op echt leidende functies in de Nationale politiek, want of het nu waar is of niet, al die geruchten blijven hangen in de geesten des menschen...
Wellicht hoopt hij nu dat het getwitter niet verder reikte dan het binnenland?

Ach, al bij al valt of viel hij nog mee. Hij heeft geen grotere stommiteiten gedaan dan zijn voorgang(st)ers (ik bedoel hier niet het vrouwelijke equivalent, maar het misdadige), tenzij we spreken over zijn kennis van onze nationale Hymne...

Nochtans is er sinds decennia nog nooit een Premier geweest die zo ongestoord kon regeren al Leterme, na de val van zijn regering. Ik heb het donkerbruin vermoeden dat dit wel eens aanstekelijk zou kunnen werken, en we voortaan telkens en telkens weer heel, heel , heel lange perioden van "waarnemende" ofte "voorlopige voortdoende" regeringen gaan zien. Het lijkt ondertussen de manier om heel wat dingen recht te zetten, en ondertussen de hete brij door te schuiven naar de volgenden ...

Een "voorlopig voortboerende" regering heeft het enorme voordeel dat ze telkens weer kan zeggen dat ze niet bevoegd is, en als het iets is dat ze wel graag doen te kunnen stellen dat de situatie het noodzaakt en het aldus wel tot de bevoegdheden behoort... Bovendien heeft ze in die tijd amper te maken met een echte oppositie, want alle partijen zijn nog in de running om eventueel toch te mogen regeren, en je kunt moeilijk ruzie gaan maken met je onderhandelingspartners...

Kortom, het is de bijna volmaakte vorm van regeren.
Alleen...
Die oelewappers van buitenlanders willen dat niet inzien, en men kan het moeilijk gaan publiek maken om de eigen bevolking niet te choqueren...
Dus worden we op de financiële markt onder vuur genomen.
En is het misschien wel wijzer om bijtijds te opteren voor een andere, liefst een buitenlandse functie...
Wat dus bij deze gebeurd is...

Een paar weken terug kwam er van Microsoft zowaar een bijna verliefd aandoend filmpje over de jarige Linux. Enkele dagen later een grote aankoop van patenten door dat zelfde Microsoft... De liefde lijkt warempel niet meer op te kunnen, en lijkt af te stevenen op mariage de raison... Of denk ik nu te ver ?
... ja...
Ik denk duidelijk te ver...
 Want nu blijkt dat Microsoft alleen  gezorgd heeft dat één van zijn slagvelden is overgegaan naar een situatie van vrede, maar enkel en alleen om alles in de strijd te kunnen werpen tegen een andere vijand: Google !
Er zijn nu filmpjes in omloop waarbij ze elkaar op humoristische (???) wijze aanvallen, en er is zelfs een Google-actie waar men de verstandige mensen de kans heeft om af te stappen van het antieke Hotmail en co...

Ondertussen wint Google voortdurend veld, en Chrome is in heel veel landen al de tweede grootste browser, ondanks zijn nog heel jonge leeftijd. Dat is wellicht de echte reden waarom Microsoft plots opteerde voor een veldslag met de grootste en nieuwste dreiging...

Een beetje jammer allemaal... Want hoe eigenaardig het ook allemaal mag klinken, eigenlijk zijn zowel Microsoft als Google en ook Linux heel sterke economische begrippen... Met heel wat kapitaal achter zich.
Met andere woorden, het is niet nodig je de producten duur te verkopen, je kunt ook veel geld verdienen met de producten gratis aan te bieden...
... en je kunt het me kwalijk nemen of niet, maar ik hou veel meer van dat gratis gerief, dan dat ik voor praktisch identieke zaken véél geld moet geven.
Ik hou niet van oorlog, ook niet tussen software-giganten, maar toch gaat mijn voorkeur daardoor naar Google en Linux...
Toch zie ik een bedreiging, ze kunnen elkaar het leven dermate zuur maken, dat er op den duur niets meer gratis zou zijn... en dat zou pas een ramp zijn.
Dat ze elkaar beconcurreren is dan weer een goede zaak, want dat dwingt ze om met steeds betere producten te maken. Oorlog is een bron van nieuwe uitvindingen...

Sorry, 't was weer over politiek en over oorlog... en 't is nog aan 't regenen ook!
djudedju

tot de volgende ? (foto: die met een kostuum aan is Leterme...)

Image by Jeroen Bosman via FlickrIk heb de eerste dag van mijn pensioen zonder kleerscheuren doorlopen. Zelfs al een eerste vergadering gehad, en onder meer in mijn agenda genoteerd dat Sinterklaas op 6 december komt. Ook bij Okra Mater, en dat ik dus op de naamdag van de Heilige zijn plaats mag innemen, voor een uurtje.
Met andere woorden, er is niets wezenlijk veranderd. Alles is nog precies als een paar dagen geleden.
Ik moet nu nog afwachten wanneer ik voor de eerste keer mijn pensioen zal trekken.
En dan zijn alle nieuwigheden weer voorbij, weg, old fashion...

Ik wist dat wel, dat er eigenlijk niets zou veranderen, maar toch was er iets in mij dat hoopte op een wijziging. Dat ik niet alleen het statuut van ziekte zou verliezen, maar ook de ziekte zelf. Niet dus, vannacht bij een bezoek aan het toilet plots weer een pijnscheut gehad...die een paar uur mijn slaap belette.

Wellicht is voor iemand die vandaag stopt met werken, en morgen op pensioen is, de breuk iets groter... Dat was het voor mij althans op de dag dat ik plots niet meer kon werken, en vol pijn de dagen doorbracht. De eerste weken waren een hel van pijn, nadien met pijnstillers en ontstekingsremmers en tuttiquanti begon de lichamelijke pijn wat draaglijker te worden, en begon de geestelijke pijn. Wellicht is die nog erger. Het besef niets meer te kunnen... En na enkele maanden dan de grote eenzaamheid. In het begin krijg je bezoek, maar na enkele maanden zie je alleen nog de heel echte vrienden.

Bij pensioen op zich is dat misschien anders... Daar zal wellicht geen pijn heersen, of misschien bij enkelen die zich steendood vervelen omdat ze geen enkele vorm van hobby hebben. Ook de vrienden zullen niet echt wegblijven, wellicht vervangen worden door nieuwe vrienden, in de nieuwe kringen waarin je je begeeft.

Want voor gepensioneerden is er een hele nieuwe maatschappij opgebouwd. Gepensioneerden zijn tegenwoordig nog "jong" van lijf en leden... en zijn een bron van inkomsten voor een hele industrie. Tijdschriften en speciale websites zijn maar het topje van de enorme markt waar men de gepensioneerden uitmelkt. Ook zij zijn de slachtoffers van de jacht op "geluk" en "genot"... terwijl geluk en genot heel gewone dingen zijn. In tegendeel, door de industriële vormen van geluk en genot is er iets geks aan het gebeuren ! Het lijkt wel of wat gisteren nog genot was, vandaag niet meer voldoet, het moet steeds een tandje sneller, een trapje hoger in een eindeloze jacht naar het ongrijpbare ultieme geluk en genot...
Om nog maar eens of de wielertoeristen terug te vallen, daar zie je ook heel wat gepensioneerden bij, en ook voor hen voldoet een goede gewone fiets al lang niet meer, het moet een echte dure racefiets zijn met zoveel mogelijk piefjes op en ontelbare versnellingen en een kilometerteller die je vertelt hoe snel je deze keer hebt gereden, en hoeveel kilometer je vermaald hebt ... in de jacht naar sneller, verder, hoger...
En dat gaat niet alleen op voor het gaan fietsen, het lijkt wel of alles, ook voor de gepensioneerden veranderd is in een soort wedloop, tegen je zelf, in de jacht naar??? Naar wat eigenlijk ?

Ik vind het gek. Oh neen, je hoeft van mij echt niet te gaan luieren, want dat is echt niet goed voor je gezondheid, maar je hoeft ook echt niet een jacht te ontketenen naar ik weet niet wat ! Je moet van de kans profiteren om echt te genieten. En echt te genieten, dat hangt echt niet samen met hoger, verder, dieper, sneller... Genot, dat kan net zo goed een heel klein iets zijn, het genieten van een verloren madeliefje in het grastapijt... Weer eens op je rug in het gras liggen en kijken naar de wolken, en wat je daar in terug kunt vinden. Fantaseren zoals je deed als kind... toen je nog genoot van alles en nog wat. Genot ligt niet in najagen, want dat genot verlegt steeds zijn eigen grenzen, en hoe goed we ons ook voelen, wij gaan echt niet meer jong worden, hopelijk als alles mee zit, wel oud...

Ik twijfel er ook heel sterk aan, of die gekke genotsnajagerij eigenlijk wel gezond is ! Ik geloof nooit dat het voortdurend proberen je grenzen te verleggen nog aangewezen is voor een lichaam dat toch al de 60 voorbij is... Wel is het goed te proberen de conditie zo goed mogelijk te houden.

Het fietsen op zich is dus wel goed, als je niet vervalt in excessen.
En het geen doel op zichzelf wordt.
Hoe je het ook bekijkt, op onze leeftijd ben je al over de helft... en je goed in je vel voelen is belangrijk, verpruts het dan ook niet met veel te vlug te verbranden...
Er bestaan studies over het feit dat ieder diersoort eigenlijk gemiddeld  even oud wordt, als je het berekent in aantal hartslagen... Je afjakkeren doet je hart veel te vlug slaan, en vermindert je tegoed...
Ik weet wel dat het niet volledig klopt, maar toch zit er iets in. Net zo goed vind ik de recordnajagerij van atleten ook zo absurd... Tot wat dient dat eigenlijk ?

Nee, probeer jezelf in conditie te houden, zonder je te forceren, maar in een gezond genieten, voor een gelukkige oude dag.
Een oude dag zoals ik je hem en mezelf toe wens... Genieten van het leven van alledag.
Van de kleine dingen, en van het feit dat we die dag ook weer krijgen...


tot de volgende ?

Op pensioen !

Image via WikipediaVoilà, 't is zover ! Ik ben officieel op pensioen, ouderdomspensioen, maar dat klinkt zo ellendig oud. Sinds enkele dagen mag ik al gratis met De Lijn rondrijden (moet ik echt eens doen, voor de lol).
Kortom, ik ben bij een van de grootste clubs van het land, de gepensioneerdenbond Okra... Ik ben er eigenlijk al een jaar bij, maar je kunt al veel vroeger aangesloten zijn. Maar ik heb er meteen een functie gekregen: ik ben op 6 december Sinterklaas bij Okra Mater. Niet omdat ik daar de geschikte man voor ben, maar omdat ik de geschikte baard heb, en het laten reinigen van een valse sinterklaasbaard kost meer dan mijn fles shampoo waar ik een hele tijd mee toe kom...

En eigenlijk is er niets veranderd...
Ik zat al thuis, en ik zit nog thuis.
Ik hou me bezig met van alles en nog wat, en ben nu en dan wat creatief bezig en ga soms vissen. Allemaal dingen die horen bij het "nietsdoen". Of bij het steeds bezig zijn, want dat lijkt eigenlijk identiek te zijn, hoe tegensprekelijk het ook lijkt.
Vraag het maar aan om het even welke gepensioneerde, ze hebben nu veel minder tijd dan vroeger.
En ik ben dan nog geblokkeerd door mijn ziekte, anders had ik wellicht helemaal geen tijd. Vanmorgen belde ik nog naar Roland en Rosa: "Ach, eindelijk thuis !, op reis geweest?""Ja, en je hebt geluk dat je nu belt, want we staan klaar om te vertrekken naar de Moezel..."
Naar het schijnt is ons pensioen in België lager dan in de andere landen. Ik weet het niet, maar ik zie wel dat heel wat gepensioneerden er goed van leven. Er zijn echter, en dat is veel erger, ook een deel die echt op de grens van, en zelfs IN de armoede leven.
Als ik het goed bekijk, dan lijkt het me, dat de indexering van de pensioenen niet is wat het zou moeten zijn... Want het zijn meest de lang-gepensioneerden die met de kleinste inkomens zitten.

Maar wat ik wel weet, is dat je tegenwoordig met een hele massa gepensioneerden zit in ons landje, die een aardig stuk economie op zich nemen. Vooral omdat de meesten nog heel actief oud zijn, en van het leven genieten. Dat is wellicht dan ook de beste formule om oud te worden !
Ik heb de prepensioenen weten geboren worden, en heb gezien hoe de bouwvakarbeiders, in hun zware beroep, plots 7 jaar vroeger op rust konden gaan... En ik heb ook gezien dat ze véél langer leefden, en veel beter leefden, in een veel betere gezondheid.

Nu gaan er stemmen op, dat gezien de levensduur verlengd is, de mensen eigenlijk langer zouden moeten werken... Economisch hebben ze uiteraard een punt, maar ik weet dat die langere levensduur vooral te wijten is aan het tijdig stoppen met het te zware, te drukke, te stresserende werk... Ik hoop dat ik verkeerd ben, maar met mijn ervaring lijkt het me, dat als de mens weer langer moet gaan werken, hij meteen ook weer veel korter zal gaan leven. Maar economisten vinden dat misschien niet erg, zolang het over de anderen gaat... Misschien zien we straks alleen nog een prepensioen voor economisten???? (Opdat ze zouden zwijgen?)

Ach, en vandaag ben ik dus niet meer ziek, nee ik ben op pensioen. Mijn rug weet het duidelijk niet. Maar ik zit dus in een ander statuut.
Ik voel er niets van.
....
Joepie...
...

Morgen gaan we weer vissen, met twee gepensioneerden en één bruggepensioneerde samen... de club der oudjes aan de waterkant.
Ook dat is niet veranderd, we deden dat vorige week en vele weken daarvoor al, maar dan was het één gepensioneerde, één bruggepensioneerde en één zieke... die zieke gaat nog steeds mee, maar is nu gepensioneerd. Gek. Ik voel niets daar van.
Ik voel me geen dag ouder, maar misschien moet ik nu stilaan gaan doen zoals ons moeder zaliger, en iedere morgen dankbaar zijn dat ik er nog bij ben. Want oud worden is niet zo evident als we plegen te denken. Er zijn er al zo verschrikkelijk veel weg, verdwenen, dood...

En misschien waren ze er nog heel nodig voor de hunnen.
Reden genoeg om dankbaar te zijn dat wij er nog wel zijn...
... en weet je, ik weet niet of er een God is, maar ik hoop het wel, want wie moeten we anders dankbaar zijn voor het feit dat we nog leven...

en terug naar af...

Image via WikipediaGisterennamiddag zijn we, zoals iedere week, naar tanteke geweest. Ze is weer heel slecht. Ze kijkt je amper aan, het enige contact dat ik er mee had, was dat ze mijn hand greep en vasthield. Ijskoude handen.
Ze eet weer niet meer, drinkt niet meer, en ze kunnen geen vocht geven via een baxter, want ze trekt die meteen weer uit. Het lijkt wel of ze niet meer wil leven, of ze het moe is, of ze alles gehad heeft...
De verpleegsters spreken weer dat het nu iedere dag kan gebeuren...
Gek, haar hart is te zwak en in te slechte staat om haar nog te kunnen opereren (haar heupfractuur was daarom alleen al meer dan gevaarlijk), maar op een of andere manier blijft dat hart kloppen... Het is blijkbaar veel sterker dan men dacht.
Maar ik denk dat we ons stilletjes mogen voorbereiden op het definitieve afscheid.
Ik had en heb het gevoel dat ze niet meer wil leven, sinds ze in een rolwagen zit...
Het blijft nu wachten op dat fatale telefoontje... Als ze moet gaan, laat het dan niet te vlug duren, en laat ze niet afzien...
Maar ja, je hebt niet te kiezen...

Vanmorgen was het rommelmarkt in Wannegem-Lede... Een mooie markt, en dank zij de tips van Marleen en Patrick zijn we heel makkelijk en kortbij de wagen kwijtgeraakt.

Eén grappig ding... Een jongeman van zo'n jaar of 12 à 14 oud, liep langs de kant van de weg. Plots raakte hij, door te veel te kijken naar de kraampjes, met zijn ene voet naast de weg, en robbeldebobbelde de steile helling af, en landde een paar meter dieper. Hij greep zich vast om terug naar boven te kruipen, en greep recht in een bosje brandnetels... Hij zal zijn "avontuur" wel een paar uur onthouden...
Ooit, heel lang geleden viel ik eens met de fiets recht de brandnetels in, mijn armen, mijn benen, mijn gezicht... alles brandde... 't Schijnt goed te zijn tegen de reuma...
Moet ik eens zeggen tegen mijn oudste zus, die heeft last van reuma. Ik niet, misschien door die tuimelperte  in mijn kinderjaren ?

Tuimelperte... het is jaren geleden dat ik dat woord nog eens hoorde. Vroeger was dat een woord die je zelfs in de krant tegenkwam, toen ze schreven over de coureurs, de dwangarbeiders van de weg, de flandriens... Nu schrijven ze over doping. En nu vallen ze gewoon, het zijn geen tuimelpertes meer... Maar wellicht deed en doet het evenveel pijn.

Ik ben de gelukkige bezitter van heel veel boeken, waaronder ook oude boeken, nog in de voor-voor-vorige spelling... Met sch achteraan in plaats van s, en met overal dubbele klinkers ook al was het een open lettergreep. In die oude boeken vind je nog die woorden terug, en meteen valt het mij dan op, hoezeer ons taalgebruik is veranderd. Niet alleen door de vele nieuwe woorden voor de vele nieuwe dingen, nee, het lijkt mij alsof we ons eigen Vlaams een beetje hebben ingeruild voor het Nederlands. Wellicht ook daar onder invloed van radio en TV...
Ik vind dat jammer... En las je kijkt in hele oude woordenboeken, en dan de vergelijking maakt met de nieuwere versie, dan zie je dat sommige woorden gewoon niet meer vermeld staan.

Ik vind dat jammer, niet dat ik iets tegen dat Nederlands heb, maar die Vlaamse woorden waren en zijn geen dialect, het was en is gewoon een verrijking van onze eigen taal, en zou eigenlijk een verruiming van het Nederlands moeten zijn. Dus geen schrappingen, maar uitbreiding.
Maar ja, ik stel vast dat we in tegendeel het Vlaams aan het vergeten zijn. Door de stijgende migratie van de Vlamingen binnen Vlaanderen, verdwijnen de dialecten. Ik ben als West-Vlaming in Oudenaarde terecht gekomen, en beheers het dialect van hier niet volledig. En ik ben mijn eigen dialect aan het vergeten. Ik ben een schoolvoorbeeld van het negatieve aspect inzake dialect-verlies.

Ik mag dus zeker niet gaan zagen over de verarming door het verdwijnen of verwateren van ons eigen dialecten... Maar toch voel ik het verlies heel erg aan.

En waar ik ook van wakker lig, dat is dat zoveel jonge mensen de taal niet meer beheersen... Vanmorgen nog, op de rommelmarkt: Te Koop: Brijmachine... Maak ja daar appelspijs mee ?
ach... wat maak ik me druk...
Ik hoorde wellicht evenveel Arabisch en zelfs een of andere Slavische taal of talen... Wat gaat dat dameebrengen voor onze eigen taal ?

tot de volgende ? (fot: St Machutuskerk van Wannegem)

samenleven

Image via WikipediaGisteren zijn we dus gaan vissen, voor het eerst sedert mijn kinderjaren in staatswater... Een stuk oude Schelde, vlak tegen het roden plein te Eine. Heel wat bewoners van de Misweg kunnen daar vissen vanuit hun achtertuintje...
We hebben heel wat vis gepakt, maar buiten een karper van een halve kilo en wat redelijke blieken (allemaal door Luc gevangen), vingen we niets dan massa's kleine karpers van zo'n tien à 15 cm groot. Best eens leuk vissen, maar we hoopten eigenlijk ook op wat grotere...
Blijkbaar kennen de grote karpers daar mijn wonderaas niet, of ze hadden gewoon helemaal geen honger. Maar als er kleintjes zijn, dan moeten er ook grote zitten. Dus wordt het een kwestie van gewenning. Ze moeten het aas leren kennen en leren op prijs stellen.
Karpers zijn de varkens van het viswater, ze vreten alles wat eetbaar is, alleen moeten ze soms leren wat lekker is (en wat jij gebruikt als aas). Je kunt karper vissen met kaas, met aardappel, met wormen, met maïs, met alle denkbare en ondenkbare eetbare dingen zoals pindanoten (af te raden, die kunnen vergiftiging veroorzaken) tijgernoten, en wellicht ook fruitsoorten. Brood is uiteraard ook een favoriet voeder, vooral waar er naast de karper ook eendjes op het water zitten die gevoederd worden door mama's met haar kindje...
Het probleem is gewoon te weten wat de karper in die of die vijver lust, of... wat hij gewoon is. Dit laat je dus toe de karper aan bepaalde soorten aas te gewennen.
Beroeps-karper-vissers gaan dan ook een hele tijd vooraf voederen op steeds dezelfde stek, met steeds hetzelfde soort voer, zodat de karper niet alleen went aan het voeder, maar ook aan de visplaats als rijkgedekte tafel...
Maar vissers zoals wij zijn, doen dat allemaal niet, en gaan dan ook vissen op de bonnefooi, en hopen de karper te lokken met het voer dat ze gewoonlijk gebruiken. Na een tijdje lukt dit ongetwijfeld, als je steeds hetzelfde voer gebruikt, en de karper dus van lieverlede went.

Het was gisteren dus wel een leuke visnamiddag, met heel wat vangst, maar geen vissen om over naar huis te schrijven, laat staan over te bloggen...
Het is wel een mooie vijver, waar het rustig zitten is. Het enige wat je hoort zijn de talrijke wielertoeristen op het jaagpad. Leuk is dat we daar hoorden dat de gewone wielertoeristen daar stilaan in opstand aan het komen zijn tegen die grote meutes wielerterroristen, die de gewone man letterlijk van de baan dwingen door hun massa en hun snelheid.
Eigenlijk vertellen ze dus zowat hetzelfde als ik hier voortdurend stel...
Langs de Scheldeoever ligt een mooi jaagpad, waar heel wat echte wielertoeristen op hun gemak "wandel-fietsen", om eens in de gezonde lucht te zijn en te genieten van het mooie van de streek. Ik zag er zelfs heel wat oudere koppels, met gewone fietsen rustig flaneren.

Maar het is erg dat die mensjes voortdurend op hun hoede moeten zijn voor die wielerfanaten. Marnic vertelde dat er onder meer beroepsrenners ook zouden tussen zitten, die daar hun snelheid komen oefenen. Niet moeilijk dat je dan als gewone mens uit de baan moet, die mannen zijn gewoon de baan voor zich alleen te hebben.

Het is er mooi, het is er rustig, ik snap wel dat het ook interessant is voor de beroepsrenner om te trainen, maar kan men dat dan niet op een bepaalde manier reglementeren... ? Bijvoorbeeld dat hardrijders de dinsdag hun ding kunnen doen, en dat de massa gewone fietsers de rest van de week krijgen? Samenleven is toch echt niet zo moeilijk?
Gewoon wat goede wil van alle kanten !

Vroeger, toen onze gezondheid het nog toeliet, gingen wij ook soms fietsen, soms met heel het gezinnetje, soms Anny en ik. Met zijn beiden zijn we ooit nog met de fiets naar Loppem gefietst, op bezoek bij de moeder van Anny, en in de namiddag dan weer huiswaarts. Dat was al een heel end rijden, zeker voor mensen zoals wij, die helemaal niks van training hadden, maar gewoon genoten van het fietsen. In de namiddag was het zo warm, dat we aan een kledingzaak zijn gestopt, korte broeken en lichte truitjes kochten, om daar mee fris naar huis te fietsen.

Ik weet nog dat ik, bijna thuis, de fiets van Anny langs de trapjes de Edelareberg opdroeg, want ze was echt moe van die lange rit. En als je in Mater woont, dan moet je hoe dan ook, de berg op om thuis te geraken.

Waar is de tijd... Maar ik vertel dat maar, om te stellen dat ik echt niets heb tegen de fietser, in tegendeel ! Maar ik heb wel heel wat tegen die meutes die ongedisciplineerd het verkeer domineren en naar hun hand willen zetten.

Het is ook niet alleen tegen de wielerterroristen dat ik ben, ik ben tegen iedereen die gewoon de anderen doet wijken voor zijn ding, of dat nu fietsers of wandelaars zijn, of wat dan ook. Ik hou van joggen, heb het heel vaak gedaan, maar ook de jogger moet niet in een meute gaan lopen en het verkeer hinderen.

Het gaat er gewoon om, dat we in een samenleving zitten, waar het alleen maar vlot kan gaan, als iedereen de regels respecteert en nog meer, de anderen respecteert. We kunnen maar samen-leven, als we de samenleving voor iedereen, ook de anderen, toelaten.

Het was gisteren een heerlijke dag, niet te warm, maar toch droog en warm genoeg om in je T-shirt aan het water te zitten, of ... te fietsen langs de Schelde....
Wat wil een mens nog meer voor een heerlijk dagje?

tot de volgende ? (foto: St Eligiuskerk te Eine)

Het grote gemis

Image by Sint-Katelijne-Waver via FlickrGek, maar nu de politici aan het uitrusten zijn van nietsdoen, mis ik ze.
Ze gaven me iedere dag een kick om me eens lekker kwaad te maken, mijn adrenaline de hoogte in te jagen, mijn hartritme omhoog te jagen, mijn bloeddruk te doen stijgen, kortom, het gevoel zo net een grote sportinspanning te hebben geleverd.
Nu passeren mijn dagen meestal zonder kick.
Zelfs het winkelen in de autochtone winkel in Ronse liet me deze keer niet toe ontdekkingen te doen. De reden, de winkel heeft veel minder voorraad dan normaal, want op 4 augustus begint de ramadan, mijnheer...
Weet je, ik heb bewondering voor die mensen, althans op het stuk van de ramadan. Ik kan het me niet voorstellen dat ik hier een god ganse dag zou rondlopen met een schreeuwende honger. Ik denk dat ik op zijn minst ongenietbaar zou zijn.
En de kans zit er in dat ik na zonsondergang veel te veel zou eten en dan ook nog een slechte nacht zou passeren.
Nee, ik zou afzien.
Vroeger hadden wij in de katholieke kerk ook een vastenperiode, maar dat was slechts een zwak afkooksel van de ramadan, en momenteel blijft daar alleen een stukje geestelijk vasten van over.
Ik denk nochtans dat een echte vastenkuur wel gezond moet zijn, althans voor de normale, gezonde mens. Eens je lichaam zuiveren, dat moet zeker geen slecht ding zijn.
Vroeger, heel lang geleden, was dat een vast ritueel. Na de winter, na de periode van het eten van bijna niets anders dan bewaard eten, waarschijnlijk ook na de rituele katholieke vasten, kregen wij steevast een "purge"...
We moesten van ons moeder allemaal een grote ronde zilverkleurige pil slikken, waarvan je gegarandeerd de diarree kreeg, dat om je te zuiveren van alle resten van het wintervoer...

Op een of ander moment is dat plots, ik weet niet waarom, achterwege gebleven... Geen "purge" meer (van het woord purgeren, zuiveren) (Voor de Nederlanders, het wordt op zijn Frans uitgesproken !)

Ik vermoed dat het verdwijnen van die zuivering te maken had, met de nieuwe, andere manier van voeden. Vroeger was de winter gekenmerkt door het eten van allerlei en allerhande ingelegd eten. Als er een varken was geslacht, dan werden de koteletjes in het vet in bokalen opgelegd, boontjes in de grote aarden oplegpotten in "waterglas" (wat was dat ? In ieder geval, de oppervlakte zag er uit als matglas), zelfs de eieren werden in grote potten in een soort kalk bewaard. Allemaal technieken die we onderhand al lang vergeten zijn. ( Ik zou ze wellicht kunnen terug vinden in de heel oude kookboeken die Anny heeft verzameld).

Maar wellicht waren dat inderdaad niet de meest gezonde opleg-wijzen, en was het toen inderdaad wel goed eens al het vuil van de winter uit je lijf te jagen tijdens de grote voorjaarskuur.

Misschien is dat ook wel de ver onderliggende reden van het verdwijnen van de katholieke vasten?

Vanmiddag ga ik vissen...Eindelijk, het is al een heel eind geleden! Met de natte julimaand was er weinig te vissen... Want in de regen gaan zitten, zo gek zijn we nu ook niet, het moet leuk blijven. Maar vandaag ziet het er redelijk uit, en we gaan dus weer aan de slag. We gaan dit keer met de staatsvergunning gaan vissen in Heurne... Ik weet niet eens waar precies, maar Luc zal ons wel gidsen...

Zo komt er hopelijk toch nog een hoogtepunt vandaag... Ook zonder politici.

Maar er is hoop dat we zeer binnenkort weer alle reden hebben om ons lekker boos te maken op die oelewappers, want de grote baas van Belgacom ligt op de rooster, en die heeft heel wat banden met de PS van Di Rupo, waardoor de PS en Di Rupo, dan weer in diskrediet gebracht worden.... Ik vind dat een idioot iets, maar politiek in nu eenmaal idioot. Als een gevangene ontsnapt, dan lopen de ministers van justitie het risico gedwongen te worden ontslag te nemen.
Dat heel het land mistevreden is over hen is geen reden om het af te trappen, één gevangene die ontsnapt is dat wel...  Ik snap het niet, maar dat is duidelijk de bedoeling van de politiek, maken dat niemand het nog snapt (zijzelf nog het minst)...
Allee, nu gaan ze nog eens héél de verkeerswetgeving herschrijven, of liever, ze hebben het zo net gedaan. Binnenkort krijgen we een pak verkeersborden die verdwijnen, en een pak andere die in de plaats komen, plus een heleboel totaal nieuwe. We gaan op onze oude dag nog eens moeten gaan studeren om de baan op te kunnen. En in het huidige verkeer kun je het je niet permitteren om aan het bewuste bord te stoppen, je boekje uit te halen en te kijken wat ze nu weer willen zeggen...
De rijscholen laten nu al uitschijnen dat de lessen een stuk duurder zullen worden met al die nieuwe borden.
Allee, om het kort te zeggen, ik hoop dat Schouppe heel rap schuppens is....
Of hoe politici zelfs binnen hun verlof toch nog rampzalige dingen kunnen doen...

Het grote gemis is dan ook niet dat de politici op vakantie zijn...
Het grote gemis, dat is politiek verstand...
Maar het lijkt of verstand en politiek niet samen te brengen zijn...

djudedju

tot de volgende ?
(Oh ja, er is ook goed nieuws !!! Al die oude borden verwijderen, nieuwe maken en plaatsen... de werkloosheid zal weer spectaculair dalen !!! Nu doen we dat ook al niet slecht ! Door de vele wegenwerken in ons landje verliezen we zo veel tijd, dat we het alleen kunnen opvangen door meer vrachtwagens de baan op te zenden...en dus gaan de banen sneller stuk en zijn er meer files, waardoor er meer vertragingen zijn, waardoor we meer vrachtwagens....)

slak op snelweg

Image by AnneTanne via FlickrEen beetje tot mijn verbijstering las ik een berichtje over het hoge aantal processen dat er zijn opgemaakt tegen mensen die te traag reden...
Ik heb er nog nooit een gezien.
Laat staan zien verbaliseren.
Maar vanmorgen was het van dat !
Ik stond mijn dagelijkse turnoefeningen te doen, toen ik plots de slak zag. Op de lantaarnpaal voor mijn raam. Op zo'n 5 à 6 meter boven de grond kroop hij onverdroten omhoog. Een voor een slak eindeloze snelweg, zonder afritten.
Gestaag omhoog, en nu ik nog eens keek, was hij niet meer te zien. Ofwel zit hij nu aan de achterkant, ofwel heeft hij de top bereikt en zit hij nu boven op de lampenkap...
Ik weet niet of een slak hoogtevrees heeft, maar als een slak niet achteruit kan kruipen, dan staat hem nog een zware taak te wachten, de lange, lange weg terug naar beneden.
Stel je voor dat jij kilometers moet afdalen, met je hoofd naar beneden. Niet alleen risico op een bloedaandrang, maar een mens zou van minder hoogtevrees krijgen.
Ik vrees in de slak zijn plaats. Of haar plaats, want slakken zijn tweeslachtig. Maar wijs, ze hebben het genot van de paring behouden, ondanks hun tweeslachtigheid...
Wat heeft een slak er toe gebracht om de paal in te kruipen, naar een eenzame top?

Wat brengt een mens er toe om op de bergen te klauteren met als enige doel het bereiken van de top? En dan terug naar beneden????

En de mens heet dan nog met verstand behept te zijn... Wat men van slakken nooit heeft beweerd.
Je kunt dus veilig stellen dat het een verstrooide slak was, of een verwarde slak, het beestje zal zich niet aangevallen voelen door je bedenkingen... Maar zeg dat niet van de bergbeklimmende mens, want die streeft hogere doelen na, hij wil staan waar nog niemand stond, of toch maar heel weinigen... hij wil zijn eigen grenzen verleggen. Hij wil het ondoenbare doen. Waarom ? Toch eens vragen aan de slak...

Om dezelfde "reden" springt de mens altijd maar hoger, loopt hij alsmaar harder... Om records te breken... Die nergens toe dienen. Ik kan me voorstellen als je ergens in de brousse moet rondlopen, dat die bepaalde handigheidjes je van pas kunnen komen om te ontsnappen aan wilde dieren, of net om een dier te kunnen vangen om het te kunnen op eten... Maar geen van die atleten heeft ook maar zin om zich in de brousse bloot te gaan stellen aan wilde beesten... Nee, men noemt dat sport.

Sport doet men eerst gedurende een behoorlijke tijd om je eigen grenzen te verleggen, om je gezondheid te verbeteren, tot plots je vind dat je best wel eens heel wat beter bent dan de anderen. Dan zoek je een sponsor, en doe je geen sport meer, maar een dikbetaalde job... Je blijft het wel halsstarrig sport benoemen, maar het is er alleen nog maar heel in de verte aan verwant.

De tijd dat men, zoals eertijds in het oude Griekenland, de atleten naakt liet lopen, is voorbij. Naakt is niet interessant in "sport", je kunt er veel te moeilijk reclameboodschappen op kwijt.
En het is uiteindelijk alleen door die reclameboodschappen dat men de sport kan ombouwen tot een job.
Denk nu niet dat je alleen in de kijker komt door de snelste, de beste, de hoogste... te zijn, en dat dit dus de enige manier is om door de reclame betaald te worden... Als je ook naar de Tour de Zwans hebt gekeken, heb je gezien dat er bijna dagelijks enkele renners voorop gaan rijden, wetend dat ze op die manier nooit zullen winnen, maar dat ze op die manier wel duidelijk op TV komen met hun kledij stikvol reclame....

De reclamewereld heeft daar echter nog niet genoeg aan !
Men maakt van die renners dan ook nog eens vedetten, men brengt hen bij alle mogelijke en onmogelijke gelegenheden in de kijker, zodat ze in de ogen van het plebs het statuut van helden, bovenmenselijke wezens verkrijgen... En dan begint de kermis pas !
Want dan gaat men die gekke pakjes vol reclame gaan verkopen, zodat de liefhebber zich ook eventjes vedette kan voelen...
En dan zie ik hier, op onze mooie hellingen in onze schitterende Vlaamse Ardennen, hele meutes van mensen die niet beseffen dat ze levende reclameborden zijn, in tegendeel, ze hebben nog betaald voor dat "voorrecht"...

Wat is een slak simpel van geest... Zonder reclame een lantaarnpaal op kruipen.

Ach, we doen zo veel zinloze dingen. Doe het niet, maar mocht je nadenken over ieder van je handelingen, dan zou je versteld staan van de zinloosheid van de meeste dingen. Wist je dat, als je jeuk hebt, er niet aan denken veelal ook helpt, en dat je echt niet in bochten moet gaan liggen om net dat onbereikbare plekje toch te bereiken... Wachten tot het weggaat... Betrap je jezelf ook wel eens er op dat je meer dan een keer  roert in je kop koffie, ook al is de suiker allang opgelost en door dat eerste geroer verspreid in de drank. En zo zijn er wel duizend dingen die je doet, zonder nadenken. Blijkbaar is het aantrekken van een gek pakje vol reclameboodschappen ook zoiets...
De logica zou stellen dat zo'n pakje zonder al die bedrukking duurder zou zijn, want de reclame betaalt toch wel iets... Nee hoor, je betaalt meer voor dat truitje dat je doet lijken op Flupke Gilbert of op Stommeke Boonen....

Maar niet al die apenpakjes zijn gebaseerd op pakjes uit de koerserij... Nee, Chauffage Warmjeop heeft het idee dat het sponsoren van zo'n bende wielertoeristen wel lucratief zou kunnen zijn, en schenkt (nu ja aan een "goedkope" prijs dan) truitjes aan een meute wielerfanaten, vooraan staat dan de naam van het lokaal "Cafe Trapaf" en achteraan Chauffage Warmjeop.... En hup, de meute rijd vrolijk reclame-makend over onze wegen. Dat geen mens ooit naar café Trapaf zal gaan aan de kanderenhand van het land, dat kan niemand iets schelen.

Maar ik, ik vind het een beetje gek...
En mij bekruipt de lust om eens met textielverf aan de slag te gaan en een héél gek truitje te maken om er de spot mee te drijven... maar wellicht zou het niet eens opvallen... Tussen al dat kleurengeweld zou mijn truitje er maar eentje zijn in de massa. (misschien iets groter, gezien mijn maat...)

Weet je wat wel het mooiste is van allemaal???
In ieder dorp staat er wel een of meer van die grote containers waarin je je oude kledij kwijt kunt. Die oude kledij gaat dan deels naar de tweedehandszaken, deels naar de arme landen... en dan zie je plots op TV in Zimbabwe een zwartje rondlopen met een T-shirt vol reclame voor café Trap af in Bommelkenskonte... Heerlijk vind ik dat. 't Menneke kan wellicht niet eens die gekke Vlaamse klanken over zijn Afrikaanse lippen krijgen... Laat staan dat hij ooit een pint zal gaan drinken in het bewuste café.

Het enige positieve aan al dat gedoe, is dat de gewone mens eindelijk ook eens op zijn vélo springt om ook eens een toertje te doen, of ook een een rondje loopt... De voorbeeldfunctie van de Sportman (met hoofdletter) is voor velen inderdaad de inspiratie om eindelijk ook eens te bewegen.
Tot heil van zijn gezondheid en zijn taille...

héhé... eindelijk eens een blog met een positief einde...


tot de volgende ?