Kamikazes aan het werk ?

Image by GreenIsTheNewRed.com via FlickrHeb je ook zo'n mengeling van gevoelens voor de arbeiders die nu aan het werk zijn aan die kapotte kerncentrales in Japan? Zijn dat nu helden, die de dood in de ogen kijkend hun job doen? Of zijn het echte loonslaven die het werk niet durven te weigeren? Of zijn het mensen die het gevaar niet beseffen ? (Dat laatste geloof ik niet echt, ik veronderstel dat men niet de eerste de beste idioot aan het werk zet in een kerncentrale...)
Naar mijn mening denk ik eerder aan een soort helden.
Wat dat woord ook mag inhouden. En rekening houdend met de risico's denk ik dan aan kamikazes, strijders die met hun vliegtuig zichzelf te pletter vlogen op de schepen van de vijand... Je kunt ze nog het best vergelijken met de levende bommen die we nu zien bij Al Qaeda en consorten. Alhoewel het doel hier naar ons gevoel wel even anders ligt.

Ik zeg wel naar ONS gevoel, want die bomterroristen zijn voor zichzelf ook overtuigd dat zij het voor de vrijheid doen, voor het geloof. en vermits hun doel niet het onze is, vinden wij dat idioten, en die Japanners noemen we helden.
Het verschil tussen de twee is flinterdun.
Net zoals de uiteindelijke winnaar van een oorlog gelijk heeft, en de verliezer ongelijk.  Niet omdat ze ongelijk hebben, maar omdat ze de strijd hebben verloren.
Als we nu kijken naar Libië, en zien hoe het regeringsleger de revolutionairen in de pan aan het hakken zijn, dan zullen, indien de regering aan de macht blijft, Kaddafi en co al het gelijk krijgen. Komt er binnen enkele decennia weer een revolutionaire opflakkering, en winnen de revolutionairen dan uiteindelijk het pleit, dan zullen de bandieten van het Kaddafi-tijdperk plots de helden worden, eventueel posthuum, maar toch niet minder held...
Vind je dat systeem ook wat gek?
Ik ook...
Maar toch doen we er duchtig aan mee.
Niet dat wij dan plots onze sympathie voor de Libische revolutie zullen overboord smijten, maar omdat we duidelijk partij kiezen, ook al zien wij echt niet duidelijk wat er echt aan de hand is, en weten we niet echt waarom we voor X of Y kiezen... Voor een zeer groot deel heulen we mee met de wolven in het bos, in casu de media... Wat de media ons voorhoudt, dat praten we na. En er zijn er echt niet zo veel die de moeite nemen om te proberen ook eens de andere kant van de medaille te bekijken, te lezen, aan te horen... We slikken gewoon wat ze ons voor bauwelen.
Best mogelijk dat wij dan uiteindelijk tot de vaststelling komen dat we jarenlang voor de verkeerde hebben gekozen... Of dat de media ons plots zeggen dat we verkeerd zijn (en vergeten dat zij uiteindelijk ons die mening hebben ingelepeld..?).
Neem nu Saddam Hoessein, jarenlang was hij zo wat de held van het Westen in het verre Oosten... Hij was een toonbeeld van vooruitstrevendheid, die zijn land uit de middeleeuwen sleurde naar een modern peil... tot plots hij veranderde in de levende Satan. Want hij was niet langer bereid om naar de pijpen te dansen van het Amerikaanse Kapitaal (Of Capitool?).
Ik heb geweten dat organisaties uit ons landje Saddam vol sympathie gingen bezoeken, en nadien plots helemaal "vergeten" waren dat ze dat ooit hebben gedaan.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat voor de tweede wereldoorlog, er ook heel wat mensen waren die sympathie hadden voor Hitler, zonder zich er van bewust te zijn wat er nog allemaal aan die man kleefde, want heel wat media - ook in de landen die later tegen hem vochten- vonden het groots wat toen gebeurde.  En dan zagen we weer dat zelfde fenomeen, Duitsland verloor de oorlog, dus waren al die mensen verkeerd geweest. Dat er heel wat verschrikkelijke dingen aan het licht kwamen, maakte de misdaad van de supporter van Hitler des te erger !
Om het misschien eens anders te stellen, plots waren alle Duitsers slachtoffer van de dwingelandij van Hitler, en het "wir haben es nicht gewüsst " was de nieuwe nationale slogan (Ik hoop dat ik niet te veel fouten in dat Duits van mij schrijf..., maar de bedoeling zal wel duidelijk zijn)
En de mensen die hier voor de "verkeerde" partij hadden gekozen waren oorlogsmisdadigers en werden plots veel erger gestraft dan de modale Duitser. Bizar allemaal.  Niet dat ik die mensen plots ga verdedigen, ik wil alleen duiden op het feit dat daar velen bij waren die eigenlijk door de media (en de kerk !) misleid waren... Hoeveel jonge Vlaamse en Waalse kerels zijn er niet naar het Oostfront getrokken om tegen het communisme te gaan vechten?
Wie heel de oorlogstijd heel voorzichtig geen partij koos, en bang in een hoekje zat, was plots bij de goeden, want hij zat niet aan de verkeerde kant. Dat hij/zij eigenlijk aan geen enkele kant had gezeten was vergeten, want plots was de keuze klaar en duidelijk. Het boek van Jeroom Verten "Wij waren geen helden" mag daar een leuke parodie op zijn, het is verdraaid dicht bij de waarheid van toen.
Met andere woorden, als je op veilig wilt spelen, kies dan geen partij... Dan ben je geen held, maar wellicht een bovenste beste overlever.

Denk niet dat je eigenlijk niets daar mee te maken hebt... Want ook jij, nu, vandaag de dag, maakt dagelijks keuzes, onder invloed van de media en de meerderheid... Neem nu de kerk, plots lijkt het of alles wat ook maar naar de kerk riekt, verkeerd te zijn. Want er zijn dingen gebeurd, die echt niet door de beugel kunnen, en dan nog wel in de kerk, tot in bisschoppelijke regionen... En plots heult iedereen mee tegen de kerk, en ziet niet dat er naast die feiten een echte aanval bezig is tegen het geloof, wat heel wat anders is dan de kerk (Gelukkig maar !)... Maar je ziet nu, dat uit hekel tegen de kerk, mensen het geloof afzweren... Met andere woorden, er is een doelbewuste campagne aan de gang tegen het geloof, en de kerk is het smeermiddel van die campagne, maar de mens ziet geen onderscheid tussen kerk en geloof...

En zo kun je heel wat zaken opnoemen... zaken waar we - onder druk en invloed van wie de media beheert-, keuzes maken die eigenlijk niet echt vrij meer zijn, maar opgedrongen.
We moeten veel meer leren nadenken, leren onderscheid maken, en vooral zelf leren denken... en dat kunnen we maar door veel, heel veel, verschillende bronnen te lezen, te bekijken...Maar wie heeft daar echt de tijd voor, én de lust ???

tot de volgende ?

Bloemen !!!

't Zal wel oud nieuws zijn, maar heb je al eens rondgekeken, er staan al her en der bloemen in bloei, er zijn er zelfs al die uitgebloeid zijn ! Maar ik heb na het bekijken van de forsythia van de buur, mijn blikken gericht op mijn geliefde camelia's en ja hoor, ze staan bijna open ! Massa's botten die een zee van bloemen doen verwachten, en je ziet al het kleur en bij sommige zie je al het eerste aarzelende openvouwen van de bloemblaadjes... En weet je wat ? Op een van mijn camelia's zag ik een verdord botje hangen, en toen ik het wou verwijderen, bleek het een zaadje te zijn, het ziet er uit als een van de dop ontdane hazelnoot. Ik heb het in een bloempotje geplant, en hoop nu op een eerste camelia eigen kweek...

Ik heb de mezenkastjes uit gekuist, en in de lindeboom een nieuw kastje bij gehangen, en amper een dag of twee later werd het al uitvoerig geïnspecteerd door een koppel koolmezen, en daags nadien door een koppel pimpelmezen... Ik denk dat het dus op een goede plaats hangt, en dat we mogen hopen op nieuwe bewoners.

Kortom, het is nu duidelijk lente! Ook al duurt het officieel nog wel enkele dagen, je voelt het aan je botten, je ziet het aan de planten die uit de grond komen gekropen, en je hoort en ziet het aan de vogels. Op mijn gevel groeit een klimhortensia, en we zien drie vogelnesten van vorig jaar, alle drie netjes boven elkaar op minder dan een meter in het totaal: een duivennest, een merelnest en het mooie bolletjesnest van een winterkoninkje... Zelfs mijn muur leeft !

Weet je wat gek is ? Ik geef eten aan de vogels, en mijn buur doet dat ook. Ik geef mezenbollen en wat strooizaad, mijn buur geeft wat broodkruimels en restjes van het eten. (Dat geef ik aan mijn kippen). Bij mij zit het tjokvol met meesjes, vinken, mussen, heggemussen,staartmezen, roodborstjes, winterkoninkjes, merels, lijsters, tortels... en bij mijn buur komen de eksters en kraaien. Die komen nooit bij mij. We denken dat dit komt omdat mijn tuin nogal overgroeid is door vele soorten klimplanten, iets waar kleine vogels volop in kunnen schuilen, en waar die grote vogels niet in kunnen, en wellicht zelfs het gevoel hebben dat er te weinig vluchtwegen open blijven?

Ik helemaal niets tegen eksters en co, maar toch ben ik blij met de verdeling, zitten bij mij die kleine dingen tenminste veilig, want een ekster en een kraai zouden een klein vogeltje met veel liefde verorberen. Mijn "oerwoud" biedt een veilige zone voor de kleintjes.

Zelfs mijn niet-winterharde planten, die in de winter op het vensterraam van de kamer van Koen prijken, hebben weer bloemen. Iedere morgen tijdens het turnen kan ik dan genieten van de eerste bloempjes.
Ach, misschien denk je wel: "Wat doet hij weer melig!", maar ik, ik kan er echt van genieten. Hoe ouder ik wordt, hoe meer oog ik heb voor de kleine dingen van het leven. Ik kan genieten van een namiddag kaarten bij OKRA, en nog veel meer van het gezellig gekeuvel dan van het spel op zich. Ik kan genieten van het samenzitten en werken op de hobby-namiddagen, ik kan zelfs genieten van het minutenlang kijken naar die kleine vogeldingen die omgekeerd aan de mezenbollen hangen te eten. En ik hoop nog heel lang van die dingen te mogen en te kunnen genieten... Want het verval kan zo vlug en zo erg komen!
Gisteren moest ik bij een onderzoek zijn van tanteke omtrent haar dementie... Welke dag is het ? Weet ik veel. Welke maand, welk jaar, welk jaargetijde, ik noem drie woorden, zeg ze mij na in dezelfde volgorde... geen enkel goed antwoord... Het enige wat ze wel kon was correct haar geboortedatum opnoemen. Maar naar het schijnt is dat iets wat ze allemaal kennen. Erg is dat. Je vraagt je af of ze nog wel weet of ze leeft. Ze heeft ook geen enkele interesse meer. Ze ligt in haar bed te liggen. Ik vernam ook - een beetje tot mijn verrassing- dat de verpleegsters er bang van zijn, omdat ze zo erg kan schelden en kijven. Toen ze moest gehaald worden voor dat onderzoek, antwoordde de directrice dat ze zouden proberen. Toen heb ik gezegd dat ik haar wel zou halen, en met mij komt ze zonder protest mee en doet dociel al wat ik haar vraag. Op zo'n moment twijfel je dan aan het woord van de directie. Maar ze zullen wel gelijk hebben, ze hebben geen enkele reden om daar over te liegen.
En het is al altijd zo geweest dat ze naar mij luistert en luisterde. Ik weet niet waarom, maar ik mag haar alles vragen en zeggen. Ze vertrouwt me honderd procent. Dat was al zo toen Nonkel nog leefde, en het is nog steeds zo.
Na het onderzoek gingen we nog eens naar het cafetaria, en heel de tijd zat ze de dame die aan de andere kant van de zaal zat, stilletjes uit te schelden. "Commere ! Zo'n commerewijf ! " Ik kon haar doen zwijgen, maar enkele tellen later was ze dat alweer vergeten en begon ze weer te grommelen...
Ik zou eens in haar hoofd willen kijken, zien wat daar nog leeft... Ze weet bijna niets meer, ligt te liggen of zit te zitten...doelloos voor zich uit starend. Op wat denken die mensen dan ? Op niets ?
Ik vind dat zo erg... Mijn grootste schat is mijn denkvermogen, mijn fantasie, mijn contacten...
Ik hoop dat nooit kwijt te raken...
Of weet je het niet als het wegvalt ?

tot de volgende ?

Voor of tegen kernenergie ?

Image via WikipediaHeb je ook de vaststelling gedaan dat mensen plots bijna allemaal tegen kernenergie zijn, met dank aan de rampen in Japan?
Toch is het vraagstuk helemaal niet zo simpel, zeker niet voor ons piepkleine landje...
Men mag alles en nog wat gaan vertellen over natuurlijke energie, zonne- , wind- en waterenergie, dat zijn hoe dan ook niet echt de oplossing. De zon schijnt immers niet altijd, de wind blaast niet altijd met een gepaste constante snelheid waar men kan op rekenen, en veel mogelijkheden om waterenergie te maken hebben we hier niet. Zelfs niet de getijdenenergie, want hier is het verschil tussen hoog en laag tij echt niet genoeg om heel veel mee te bakken...
We zouden moet dermate veel systemen zetten, dat voldoende overschot creëren om de "stille" momenten zonder zon/wind te overbruggen, en dit vergt dan op zijn beurt hele dure systemen om energie op te slaan. (En die dingen zijn echt niet allemaal natuurvriendelijk !!! Je moet eens zien hoe zonnepanelen gemaakt worden, en welke grondstoffen daar allemaal in zitten, en idem dito voor windmolens.)

Nee, als we er rekening mee moeten houden, dat alle (letterlijk alle !) grondstoffen binnen 50 jaar uitgeput zijn (of niet meer lucratief te winnen), dan zitten we binnen enkele decennia met een probleem ook wat die vormen van energiewinning betreft.

Ik ken momenteel maar één oplossing...kernenergie, met alle moeilijkheden van dien...
Ik ben er helemaal geen voorstander van, maar ik vrees dat dit momenteel echt de enige optie is.
En ik ben me bewust van de gevaren, bewust van de problemen met de radioactieve afval en ga zo maar een tijdje door.

Misschien geloof je me niet wat betreft de dramatische toestand van de grondstoffen, maar alle studies wijzen ons er op dat binnen 50 jaar echt alles op is, ook die grondstoffen die we als gewone mens amper kennen bij naam, maar die wel bij massa's gebruikt worden in de moderne technologie. Harde schijven van je computer, elektrische auto's (batterijen incluis), je I-phone en mijn e-reader, zijn er allemaal niet meer zonder die exotische grondstoffen. Men is nu al bezig om die grondstoffen lucratief terug te winnen uit de afvalbergen. Want er zit nu al in verhouding meer van die stoffen dan in de gewone ertsen. Maar iedereen weet dat je nooit alles kunt recupereren, en dat op die manier ook de voorraad eindig wordt.

Als we de energie niet willen (of kunnen) laten vallen, dan zitten we binnen afzienbare tijd serieus in de knoei! En tot mijn grote spijt zie ik momenteel geen andere optie dan die verderfelijke atoomenergie.

De vraag is voor mij dan ook niet of we de kerncentrales gaan wegdoen of behouden, maar veeleer hoe kunnen we die dingen echt veilig maken, en hoe kunnen we op een echt veilige manier de kernafval kwijt raken.

Kijk, ik ben veeleer een "groene" jongen, dan wel anders, maar we zijn niet echt bewust groen bezig, als we een paardenbril opzetten, en de werkelijkheid niet willen onderkennen. En de Groene organisaties zijn echt niet goed bezig, als ze niet de juiste en volledige informatie geven aan hun leden en aan het volk.

Ik heb echt niets tegen de windmolens en de zonnepanelen, maar het is misdadig als men daar niet bij vertelt dat ook daar heel wat zeldzame grondstoffen in moeten zitten om echt goed te werken, dat die grondstoffen steeds zeldzamer aan het worden zijn, en dat we weldra die panelen en molens niet meer kunnen bouwen, tenzij we er een andere oplossing voor vinden. (Die is er wel, maar echt "natuurlijke" windmolens produceren veel en veel minder dan de gesofisticeerde !). Ik heb niets tegen elektrische auto's, maar we moeten weten hoe die accu's in elkaar zitten, en wat dit op zich betekent voor ons leefmilieu.

Maar ook nu gaat het veel meer over winstbejag dan wel over echte oplossingen ! (Je moet echt eens wat gaan lezen in websites zoals Lowtech Magazine (hoofdzakelijk Nederlandstalig )en dergelijke !)
Eigenlijk gaat het er nu om, of we bereid zijn onze manier van leven af te bouwen, of dat we kiezen voor die verderfelijke kernenergie. En als we niet bereid zijn onze manier van leven te laten vallen, dan rest ons momenteel eigenlijk geen andere keuze. Al die zonnepanelen en windmolens zijn maar een heel tijdelijk soelaas.

Velen denken zelfs dat we nog veel eerder zonder grondstoffen zullen zitten, gezien de enorme snelheid waarmee China moderniseert, en dan zien we al de dezelfde zaken gebeuren in Brazilië en India, zij het voorlopig op een iets trager tempo. Hoe sneller zij ook willen leven op de manier zoals wij hier leven, des te sneller put men de grondstoffen uit.

Ik vrees dat we nog kernrampen gaan kennen... Tjsernobyl en nu Japan, zijn wellicht maar de voorbodes, want je zult moeten vaststellen dat er steeds meer van die dingen gaan komen. Op zich zou dat niet zo erg hoeven te zijn, als men allen op alles zet om de veiligheid en de afvalverwerking veilig te maken, maar energie is in onze manier van leven niet in de eerste plaats energie, maar koopwaar ! En steeds weer zullen de energieleveranciers pogen de winsten zo hoog mogelijk op te voeren, aan een zo goedkoop mogelijke manier...ook al gaat dit ten koste van de veiligheid.

Eigenlijk is het probleem dus steeds weer krek hetzelfde ! Winst en macht.
Zolang de mens niet evolueert tot een altruïstisch wezen, zullen we het slachtoffer zijn en blijven van de winstjagers...Machtjagers...

tot de volgende ?

en nu de economische aardbeving...

Image via WikipediaJapan wordt op wrede manier dooreen geklutst, en prompt zakt de prijs van de aardolie. En nu de eerste beurs in Japan er is geweest na de ramp, zie je daar niet de steun van de wereld, maar het in elkaar zakken van de beurskoers. Ratten verlaten het zinkende schip ?
Wellicht gaan ze nadien wel de gewone mensen oproepen om een of andere steuncampagne gul te sponsoren, maar de kapitalisten hebben eerst maar raprap hun centjes uit de gevarenzone gehaald. Steun is immers iets voor het plebs, het schorum, kortom de niet-kapitalisten of de hele kleinekleine kapitalistjes.
Wellicht zal Japan, in een ijdele hoop alsnog wat van de meubelen te redden, zijn economie opkrikken met financiële steun, waar de kapitalisten dan weer mee kunnen weglopen. En de gewone Japanner, die nu al zo zwaar getroffen is, zal nog wat meer mogen betalen aan belastingen, om de gemeenschap te ondersteunen. Gemeenschap van hooguit een dik tiental grote bonzen???
Wij hebben het hier op een bescheiden wijze gezien bij de banken. Zij doen domme dingen, en wij mogen het betalen, en nu zijn ze er al weer boven op, en keren ze dikke dividenden uit aan hun aandeelhouders, en dat is niet u, niet ik, maar diegenen die behoren tot de kring die in ons Belgenland geen of amper één euro belastingen betaalt.
Kortom, gaat het goed, dan stroomt het geld naar die enkele grote kapitalisten, gaat het slecht, dan belasten ze de gewone man om die groten toch geen verlies te laten lijden...
Wij, kleine mensjes, wij zijn de honden uit de bijbel, die de kruimels van onder de tafel mogen opvreten.

Och, je hoort mij het kapitalistisch systeem niet eens veroordelen, want de andere systemen lijken gewoon niet te werken. Lijken, want in feite gaat het wellicht over een doelmatige afbraak van die systemen door de machthebbende kapitalisten.

Normaliter heb ik er geen enkel probleem mee dat er daar ergens heel hoog in hun ivoren toren enkele stinkrijke sloebers zitten, zo lang wij, gewone mensjes maar op een knusse manier kunnen en mogen leven. Maar als ik zie dat mensen die nu echt in de shit zitten, zoals in Japan, ook nog eens getroffen worden door de kapitalistische reflex van die enkele bonzen... dan kriebelt dat. Dan krijg ik reacties en ga ik meer en meer denken als een lid van AMADA (Alle Macht aan de Arbeid) en ander extreme linkse partijen. Iets waar ik notabene in gewone omstandigheden ook niet gelukkig mee ben. Maar ze drijven er een mens toe.

En als we eerlijk zijn, dan moeten we vaststellen dat we nu eigenlijk maar een kleine rimpeling zien in het kapitalistische wereldje... Want zo wat alle armoede op deze wereld is er bij gratie ( wat een woordkeuze!) van de grote machthebbers van het kapitalistische systeem.

En weet je wat, er is geen oplossing !
Nee, want ergens, diep in ons zelf, zijn wij allemaal kapitalistjes. Allemaal proberen wij rijk te worden, te zijn, en goed, beter, best te leven. Ook al moeten wij dat doen door T-shirts te dragen die helemaal niet Fair-trade zijn. Ook al doen wij daarmee de werkmens (onze collega's !) uit de "lage-loon-landen" schromelijk onrecht aan ! Als wij het maar goed hebben.
En op die manier verkwanselen we het recht op spreken.
...de mogelijkheid op handelen.

Het is immers met dit, zoals het met bijna alles is, we roepen wel, we vloeken wel, maar het zijn de anderen die het zouden moeten doen, want wij, wij hebben toch geen boter op het hoofd ? Of zien we het niet eens meer door het vet dat ons in de ogen stroomt ?

Als iedereen voor zijn deur veegt, is heel de straat proper... Maar wat doen wij ? Als onze buur niet veegt, waarom zouden wij dan onze energie verspillen. Dedju, wij kunnen ook lui in onze sofa liggen...


tot de volgende ?

Hoofddoeken en andere uiterlijke tekens...

Image by Koffiemetkoek via FlickrVoor de zoveelste keer is er weer eens heibel over een stukje stof, een hoofddoek...
Persoonlijk heb ik daar geen enkele moeite mee, van mij mag iedereen dragen wat hij wilt, zelfs in Openbare Diensten. Ik heb er geen probleem mee dat mensen een kruisje aan de hals hebben hangen, of hun haren in twee krollewietjes langs hun gezicht laten bengelen (Joden) of...een hoofddoek dragen. Ik heb er ook geen problemen mee dat ze niets van hun levensfilosofie veruiterlijken. Mij net om het even.
Ik doe het niet, omdat ik geloof eerder een kwestie van innerlijk dan wel van uiterlijk vind, maar ze doen maar. Ik heb er niet de minste last van.
Ik heb veel meer last van mensen die pogen me te "bekeren" à la façon de Getuigen van Jehova.
Ik bedoel maar, voor mij blijft geloof een innerlijk iets. En als er mensen zijn die zo nodig hun overtuiging willen veruiterlijken, dan mag dat van mij, maar dat zal op zich mij niet lokken in die of die richting. Bijna in tegendeel, ergens krijg ik dan altijd een beetje het gevoel dat dit een opgelegde regel kan zijn, en dat de levensfilosofie ingrijpt in het uiterlijke.
...en vooral, dat dit een opgelegde norm is. Een beknotting van de normale levenswijze. Maar als zij er voor zichzelf mee akkoord zijn, voor mij niet gelaten. Kijk, er is geen mens die je vreemd zal vinden als je in die broeiend hete landen iets op je hoofd zet, want dat werkt beschermend, maar als je het hier doet, en dan nog met een heel specifiek model, dan valt dit wel op, en hoort het niet bij de gebruiken van het land. Dus is het een veruiterlijking van een geloof, een veruiterlijking van het anders zijn.
Ergens is het dus wel degelijk te interpreteren als een veruiterlijking van een levenshouding, en duid je zelf aan dat je voor iets staat, en tegen iets anders. Ik kan dus wel begrijpen dat niet iedereen er neutraal tegenover gaat staan, want in feite is die veruiterlijking ook niet neutraal.
Maar of dit de juiste houding is ?
Kijk, ik ben Kristen, dus heb ik een bepaalde levensfilosofie, een bepaalde godsdienst. Maar ik ga dat niet gaan veruiterlijken, tenzij ik in een midden ben van gelijkdenkenden. Voor anderen loop ik niet rond als een soort reclameposter, nee, ik heb eerbied voor de overtuigingen van anderen, en laat hen gerust. Zij die wel als een reclameposter rondlopen, storen mij niet, maar laten mij zitten met de vraag waarom zij dat zo nodig vinden. En dan stel ik me de vraag of ze het doen uit een soort heilige overtuiging, of omdat het een opgelegde regel is. Is het een overtuiging, dan is hun houding in feite een beetje te vergelijken met de deur aan deur bekerende Getuigen van Jehova. Is het een opgelegde regel, dan vraag ik mij de zin af van die regel. Want dan gaat het wellicht niet echt om een geloofspunt, maar veeleer als een uiting van de macht van de betreffende "kerk". En bij de macht van Kerken, daar heb ik véél vragen bij !
Maar als je dat gedrag op de keper beschouwt, dan is ook de deur aan deur prediking van de getuigen van jehova een eerder kerkelijke plicht, veeleer dan een echte uiting van een diep geloof.

Rest dan een grote vraag: Als je geen uiterlijke tekenen meer moogt hebben, hoe kun je dan het voortbestaan van jou filosofie bewerkstelligen? Want geef nu toe, wij hebben onze overtuiging doorgegeven aan onze kinderen, leerden hen "Het" Geloof, en voedden hen op die manier op, en zij doen dit weer met hun kinderen.

Dus op een bepaalde manier dragen we allemaal "een hoofddoek"...
Misschien een kleintje, en alleen binnenskamers, maar toch dragen we onze filosofie, ons geloof uit.

Kun jij me dan eens uitleggen waarom die andere hoofddoek zo'n heisa veroorzaakt?
Waarom die houding er niet is tegenover Joden, Getuigen van Jehova, Hindoe, Sikh en noem maar op ?
Mag ik het je zeggen? Moet ik het je zeggen ?
Omdat we die godsdienst vereenzelvigen met de immigratie, en dus met ons ingegroeide racisme.
En dat doet pijn als een ingegroeide teennagel.

Hoeveel racistische "mopjes" krijg jij per week ?
En denk je echt dat die toevloed niets met je denkwijze doet ?
Met je overtuiging ?
Met je zo dierbare Geloof ?

Het is als met het inpluggen van publiciteit, als men vaak genoeg hoort dat je witter wast met Vélo, dan ga je dat wasmiddel op zijn minst eens proberen... Ook al zweer je dat reclame geen impact heeft op jou...

Laat de Joden Jood zijn, laat de Getuigen getuige zijn, laat de katholieken katholiek zijn, en waarom zou je dan ook de moslims niet moslim laten zijn ????

tot de volgende ? (op de foto: Of het echt zo leuk is zo te zwemmen ???)

West-Vlaams - Wikipedia

Ik las met héél véél belangstelling dit artikel in Wikipedia...

Us Westvlams is u tale up z'n eigen ! Just gelik 't Zuud afrikoans !

'k wisten da we anders zien dan d'andre ! Mo vele beter hé !

Je moet het maar eens lezen, 't verklaart wel wat van mijn "eigen" woordenschat, nu en dan vind ik gewoon dat dat taaltje van mij het beter uitdrukt dan het ABN

Veel leesgenot en lèèr mo vele bie hé !

West-Vlaams - Wikipedia

2,4 meter !

Image via WikipediaDank zij het zeer gevoelige gps-systeem (in Europa Galileo) weten we dat ons landje (meetpunt Ukkel) ieder jaar zo'n 2,5 cm naar het Noordoosten opschuift. Normaal gezien voelen we daar niets van, maar nu en dan zijn er ook in ons landje micro-aardbevingen, en nu en dan een voelbare aardbeving. Dit komt komt dus omdat de Europese tektonische plaat noordoostelijk beweegt.
Bij de aardbeving in Japan, is het hoofdeiland maar liefst 2,4 meter opgeschoven ! Geen wonder dat het daar lelijk deed !!!
Geen wonder ook dat de kerncentrales ook dooreen werden geschud, en geen wonder dat er een tsunami was. En daardoor vielen de pompen voor de koeling uit, met alle gevolgen van dien, en alle nog komende moeilijkheden. Want men is daar nog steeds alles en nog wat aan het proberen om een ramp te vermijden.
Wat mij verontrust is het feit dat je telkens tegengestelde berichten hoort, en hier voor ons landje zegt men nu al dat het geen gevolgen zal hebben... Ook dat maakt mij ongerust, want van de radioactiviteit die hier kwam van uit Tsjernobyl mochten wij ook niets weten... Pas jaren na datum kwam uit dat ook hier de radioactiviteit merkbaar was gestegen.
In Japan geloven ze de beheerder van de kerncentrales niet meer, omdat bewezen is dat hij in het verleden al loog en dingen verzweeg. Hier geloven wij onze regering niet meer, omdat wij weten dat ook zij in het verleden al loog (en heus niet alleen over de radioactiviteit !!!).
Ergens voelen wij ons daardoor wat verwant met de Japanezen...

Heb je ook gehoord van hele treinen en een heel dorp die gewoon verdwenen zijn tijdens de aardschokken? Kun jij je daar een voorstelling van maken? Ik niet... Dat er één trein zou wegglijden in een plots ontstane breuk in de grond, die nadien weer sloot, tot daar, maar vier stuks op verschillende locaties ? En een heel dorp ?

Als ik de beelden zie, dan lijken de dingen te groot voor mijn bevattingsvermogen... Ik zie het wel, ergens hou ik het beeld ook vast, maar het is zo erg dat het niet echt meer lijkt. Als je in het spoor van de teruggetrokken tsunami die bergen afval waarin auto's, hele boten en zelfs hele huizen zitten, dan is dat zo erg dat ik het me niet meer kan voorstellen, ook al zie ik beelden op TV. Bergen vuil, dan denk ik aan het stort, waar we als kinderen wel eens op liepen (mocht niet !) en verbaasd keken naar die immense berg huishoudelijk afval. Dat was een BERG VUIL... immens, maar niets in vergelijking met wat ik zie op TV... Had er in de berg huishoudelijk afval een boot moeten liggen, dan zou dat er gewoon niet in passen, dat zou storend zijn, het beeld dusdanig veranderend dat er geen stort meer was, maar iets anders, iets wat we niet kenden of kennen. Nu weten we dat het dus wel kan, op een ik en een gij bijeen getroept door één grote golf.

Ik stel me dan ook voor dat het daar nu ontzettend begint te stinken, een stort stinkt, en dat zal daar niet anders zijn...

Op een of andere manier raakt die ramp me meer dan die vorige tsunami... Ik heb zitten nadenken wat daarvan de reden kan zijn, en ik denk dat het komt door het feit dat alles er een beetje uitziet zoals bij ons, moderne huizen, appartementsgebouwen, winkelstraten, auto's en wegen zoals bij ons. Het is veel herkenbaarder, en je kunt de schade dan ook makkelijker projecteren op je eigen leefwereldje... In die vorige ramp ging het over een exotisch gebied, en daar heb je op een of andere manier minder binding mee. Alhoewel het daar misschien voor de slachtoffers dubbel erg was.

Eigenlijk is dat een beetje gek, maar ons medevoelen is mede gebaseerd op de herkenning. Niet alleen op de ramp op zich, maar op het feit of wij het kunnen projecteren in onze straat.

Hadden wij geen foto's of beelden van de ramp, dan zou voor de meesten van ons Japan ook een ver exotisch land geweest zijn, maar door TV en andere media, is de wereld wel heel klein geworden, en zien we plots dat Japan heel dicht bij ons staat, dezelfde soort straten, auto's, gebouwen, herkenbaar. Het is bizar, maar het begrip medemens is door TV en internet heel sterk uitgebreid. De enige beelden die we vroeger hadden van de mensen in Zwart Afrika, waren de fotootjes van nonkel pater met zijn bekeerlingen in Het Parochieblad. En die foto's kwamen er in om het doel van de omhalingen zichtbaar te maken. Maar het was ver weg, vreemd, onbekend... Nu ligt zowat heel de wereld voor onze voeten. We kennen alles en iedereen. Als we nu horen van Tsjetsjenië, dan weten we hoe die mensen er ginder uit zien, en wat er ginder gebeurt... Twintig jaar terug hadden we nog nooit van dat gebied gehoord ! Laat staan iets van gezien, en dat ligt niet eens zo heel ver weg.

Als ik de bijbel lees, en lees over je naaste, dan denk ik dat het begrip daar en toen zowat op je buur en hooguit je dorp sloeg, want veel verder ging je kennis niet. En soms vraag ik me af of die man uit Dnipropetrovsk ook mijn naaste is (Ligt in Oekraïne)... Want hoewel dat daar best een grote plaats is, is het mij alleen bekend als naam op de landkaart. Onze naaste is plots een heel ruim begrip geworden.

En zeggen dat er al zo veel mensen zijn die het moeilijk hebben met hun buren of eigen familieleden...

En toch worden we dan ook, geraakt door het leed dat we slechts zien op die televisiebeelden...
Wat zijn we complexe wezentjes...

tot de volgende ? (foto van Dnipropetrovsk)