de frigo staat zeker open? 't Is hier koud !

Image by Hans van Putten via Flickr

Vroeger zegde men als 't sneeuwt: "D'Jeezeke schudt zijn beddeke uit"... Nu worden bedden helemaal niet meer uitgeschud, 't zou trouwens niet helpen, uit zo'n stuk kunststof komt misschien wel iets van stof, maar komen zeker geen pluimpjes.
In analogie, en meer aangepast aan onze moderne tijd zeg ik dus, met deze Siberische kou: "D' Jeezeke zijn frigo staat open"...Alhoewel het niet helemaal klopt, want als je een frigo opendoet, dan brandt het licht, en licht ...dat is zoek. Ik mag ook niet veronderstellen dat de frigo van God stuk is, of althans het lampje, dus de Heer heeft een frigo zonder lampeke. Heeft hij wellicht ook niet nodig, Hij ziet alles, dus moet hij niet op de tast gaan zoeken naar zijn potteke rijstpap. Voilà nu nog het merk eens opvragen, en dan weten we weeral wat meer van het Goddelijke huishouden.

Ondertussen is het niet meer alleen koud...'t begint nu ook nog te sneeuwen. We hebben weer een "lekkere" ouderwetse winter zegt de weervrouw... Ik vind er weinig lekkers aan, alhoewel, ik zit met plezier mijn kleinkinderen af te spieden als ze in de sneeuw aan het ravotten zijn met hun al even gekke hond. Nu zal ik dat niet zien, want één van de tweeling is wat ziekjes,buikgriepje, en Veerle zit met een zware valling. (zonder be-)

Gisteren belde de juf van Gwendolyn om te zeggen dat Gwendolyn zo heel erg goed haar best doet op school...met een klein foutje...ze kan haar kwebbel niet houden. Waarom ben ik over dat laatste niet verwonderd ? Nu, ik ben al héél tevreden dat alle kleinkinderen hun best hebben gedaan en nog doen. 't Gaat immers over hun toekomst, ook al zijn ze eigenlijk nog veel te jong om dat echt te beseffen. Stel je eens voor dat ze honderd jaar vroeger geboren waren... dan waren ze nu op die leeftijd wellicht al aan het werk in mensonwaardige omstandigheden. Of dat ze niet hier, maar in India of zo geboren waren, dan was het ook nu nog zo... Ze weten het niet, maar het zijn echte gelukzakken dat ze hier leven. (En toch klagen wij ook)

Normaliter gaan we iedere zaterdag naar Tanteke, maar ik vrees dat dit vandaag niet zal doorgaan... met die sneeuw, als je er niet echt door moet, dan ben je beter met wat te wachten, en dan ga ik zondag of maandag wel. Het is bovendien niet echt een goede baan om er naar toe te gaan, de Lange Ast is nu niet precies een van de beste banen, een heel stuk in kasseien, en het is een lange bergop (de Korte Ast is ...veel korter...)

En maar sneeuwen! En met de felle wind, is het stuifsneeuw, en zie je nu al hier en daar dat de baan verdwijnt onder ophopingen van sneeuw. Ik herinner me een winter van lang geleden, toen onze kinderen nog klein waren, en ze op bepaalde plaatsten niet meer te zien waren, zo dik lag de sneeuw opgewaaid. Ergens op zolder moeten er nog dia's liggen met foto's van toen. Zij speelden toen ook met de hond in de sneeuw. Er is niet nieuws onder de zon (in de sneeuw ook niet).

Vandaag worden de twee vermoorde slachtoffers begraven, zo jong uit het leven gerukt... 't Zou niet mogen zijn... Ik wens de ouders alle sterkte toe bij dit verschrikkelijke verlies. Ik weet wat het is, en weet dat ze sterkte van doen hebben. Bij Gezelle vind je enkele mooie gedichten over de dood, niet dat dit veel helpt, maar soms, heel soms helpt verwoorden wel iets.

Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille straten toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zoo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hen deerde,
dikwijls naar hun Meester om;
naar hun Meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't bezorgen,
zei de droeve nieuwemaar.
"Baai," zo sprak hij, "Baai en Blesse,
heden moeten... stille! fraai!
moeten wij naar d'uitvaartmesse,
met de wagen, Blesse en Baai!"
En toen, na zijn hand te doppen
in't gewijde water klaar,
zegent hij de hoge koppen
van 't onachtzaam peerdenpaar.
En hij kust en kruist ze beiden,
en "gij" zegt hij, "Blesse en Baai,
moet een lijk naar 't kerkhof leiden,
Baai en Blesse, stille, fraai!
Schuimen zoudt ge en lastig zweten,
zo'k u zonder wete liet
van de maren, en ge zoudt verheten
gave'k u de zegen niet!"
En hij zelve kruist en wijdt hem,
eer hij z'in de breidel vangt,
met het water, dat bezijd hem
aan de ruwe bedspond hangt.
Want hij slaapt bij zijn beminde
peerden en verzorgt ze trouw,
trouwer als voor eigen kinde
eigen Moeder zorgen zou.
Hij besproeit, en met gewijden
pallem speerst hij peerd en stal,
om de lijkvaart te bevrijden
van gevaar en ongeval.
Ha! Wie weet hoe veel gevaren
die niet hebben uit te staan,
die met peerden,- God bewaar'hen!-
die met hunne meesters gaan?
Traagzaam rijdt en rolt de wagen,
treurig door de strate voort,
en 't is krijschen en 't is klagen,
dat men onder 't dekzeil hoort.
Stap voor stap zo gaan de peerden,
ziende naar hun meester om;
stap voor stap, als of 't hun deerde,
traagzaam, treurig, stille ... en stom!

Mooi hé ?
tot de volgende...

274 km per uur

Image by Koffiemetkoek via Flickr

moet je rijden om niet meer geflitst te kunnen worden. 't Is maar dat ge 't weet.
Wie bedenkt er überhaupt zo'n testen? Zouden er echt bietekwieten aan die snelheid over onze wegen razen? (Buiten prinselijke Hoogheden en politiekers ?)
Maar enfin, zo komen wij op de flitspaal...
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komen wij flitspalen tegen...
Het is inderdaad bijna een volledig Vlaams verschijnsel...in ons Absurdistan.
We moeten ten allen prijze in het gareel gedwongen worden, en onze snelheid richten naar de vigerende richtlijnen. Hoe moeilijk die soms ook zijn, er bestaan legio filmpjes en pps-jes op internet die je tonen hoe onze wegbermen veranderd zijn in een oerwoud van signalisaties, die elkaar dan ook nog eens tegenspreken. Klassiek is het bord van einde bebouwde kom met er naast een bord 50... Soms wordt het nog gekker, en mag je theoretisch optrekken naar 90 gedurende 30 meter om dan weer een bordje te zien van 50... Ook de electronische borden van 30 doen wel eens gek, laatst zag ik er oplichten op een zaterdag...Wellicht voor de strafstudiestudent????
Vrijheid, hoog in het vaandel, maar wel aan de voorgeschreven snelheid.

Oh, let op, ik pleit hier niet om snel te gaan rijden, ik zou eerder het tegendeel doen, maar ik wil het hebben over Vrijheid... De vlag (met veel vlagvertoon) van de democratische (lees kapitalistische) staten...
Ik heb diep nagedacht. Vannacht.
Weet je wat het verschil is tussen dictatuur en democratie ?
In een dictatuur mag je niets zeggen dat ingaat tegen het beleid. Er is censuur.
In een democratie mag je alles zeggen, maar ze luisteren niet en doen hun gedacht.

Veel meer verschil is er niet. Kom niet af met doodstraf en zo, want de "kampioen" in de democratie (?) voert ook nog steeds doodstraffen uit.
Toen het ijzeren gordijn nog bestond, was er een Rus die "de vrijheid" verkozen had, en er in was geslaagd in het "vrije" westen te raken... Een reporter vroeg hem hoe het "ginder" was: "Ik mocht niet klagen" zei de Rus. "Waarom ben je dan ontsnapt en naar hier gekomen?" vroeg de verbaasde gazettenridder "Hier mag ik klagen..." einde van 't verhaal...Begin van de werkelijkheid.

Met andere woorden, vrijheid is een fictie. Je kunt alleen vrij zijn als je helemaal alleen op een eiland woont zonder ook maar één mens bij je. Van zodra je met twee of meer bent, moet je bepaalde richtlijnen in acht nemen, om de rechten van elkaar zoveel mogelijk te vrijwaren en meteen op die manier die rechten meteen aan te tasten. Zelfs al ben je maar met zijn twee, je partner zal het wellicht niet leuk vinden als jij gat in de nacht plots ukelele begint te spelen. Jij ook niet, mocht hij het doen. Dus moet je respect voor elkaar inbouwen, en dat zijn net al die reglementeringen en wetten die we nu zien...

En met hoe meer we zijn, hoe moeilijker het wordt om ieders rechten te vrijwaren, en dan krijg je van die halfwas richtlijnen, zoals nu laatst over het vuurwerk te Oudenaarde. Het mag niet, maar we gaan niet optreden tegen overtreders... Met andere woorden, beste inwoner, wil aub zondigen met mate en rede...

Maar als iedereen altijd met mate en rede zou omgaan, dan moesten die wetten en reglementen er niet eens zijn.
Maar we zijn nu eenmaal mensen die eerst en vooral steeds aan onszelf, ons gezinnetje denken...Het hemdeke is nader dan het rokske zegt men dan ter verschoning...en dus moet men wetten maken (steeds meer en meer) en flitspalen zetten... waar we dan tegen kunnen fulmineren. Een aantasting van onze vrijheid.
Laatst schreef ik je dat kleuren eigenlijk niet bestaan, net zo min bestaat "Vrijheid"... We hebben alleen de vrijheid te proberen samen te leven met anderen op die manier dat we elkaar niet hinderen.
En dan slaan plots bij sommigen de stoppen door, en lezen wij over moord en doodslag. Gewoon, omdat het zo moeilijk blijkt samen te leven, SAMEN te leven.
Sociaal onaangepast...
Is dat een troost, te weten dat het sociaal onaangepasten zijn? Ergens zijn we dat allemaal weet je! Als je in je wagen kruipt met één pintje te veel op, als je te snel rijdt omdat het toch kalm is op de baan, als je je kauwgum op straat uitspuwt... dan zondig je tegen de regel van wellevenheid tegen de regel van samen leven, dus ben je sociaal onaangepast. Maar daar hoef je niet voor te moorden, alhoewel de grens soms flinterdun is...Als je door te snel te rijden een mens overrijdt...
Samenleven moet een bijna onbewuste refleks worden. Ingebakken.
Dan hoeven we ons niet meer te ergeren over de anderen, en de anderen niet meer aan ons.
Dat is de enige vrijheid die we kunnen hebben, weten dat vrijheid niet bestaat, maar nog het best kan benadert worden door eerbied voor elkaar... meer is er niet.
Dat is al moeilijk genoeg.

tot de volgende ?

winterweer

Image by Erf-goed.be via Flickr

't Kan best wel waar zijn van die "global warming", maar het is nu al de tweede winter na elkaar dat we weer wreed moeten bibberen om warm te krijgen... Ik ben het niet honderd, maar tweehonderd ten honderd eens met de stelling dat we iets (veel!) moeten doen voor het milieu, maar ik ben nog steeds niet overtuigd dat de verwarming van de aarde (alleen) te danken is aan de vervuiling. Ik heb daar wat bedenkingen bij, en hoe meer ik er over lees en napluis, hoe minder ik echt overtuigd ben... Eén bedenking wil ik u niet onthouden: als er ergens een enorme vulkaanuitbarsting is, dan wordt het stof tot in de hoogste regioenen geblazen... Dat stof blijft daar dan een hele tijd (soms jaren) hangen. Het gevolg is dat we strengere winters hebben en minder warme zomers. Men vermoedt dat het neerstorten van een grote meteoor op aarde, zoveel stof in onze atmosfeer joeg, dat de temperatuur op heel de aarde zo sterk en zo plots zakte, dat de dinosauri uitgestorven zijn... Een van de grote vervuilingen is nu precies stof... Laat dan enkele gassoorten heel hoog een soort serre maken van de aarde, het stof zou dan moeten als een stabilisator werken om terug af te koelen. Ik ben geen deskundige, maar hoe meer ik er over lees, hoe minder ik er van ken, en hoe minder ik er in geloof. Maar dat doet volgens mij heel weinig ter zake, het voornaamste is dat we hopelijk eindelijk eens echte aandacht krijgen voor het leefmilieu...

Ondertussen is er vannacht weer een laagje sneeuw bijgevallen, niets spectaculair, maar ondanks de strooizouten ligt de baan hier nog steeds wit, het is dus ook koud. Het is ook geen goed weer, we hebben weer te maken met sterk vervuilde lucht, en ik zie geen einder meer, zelfs niet de populieren en nog veel minder de kerk van Horebeke...Het is weer van die vuile lucht die veel mensen om adem doet snakken.

Enige tijd geleden schreef ik u over een boek over rugpijnen die ik kocht op de boekenbeurs te Gent... Ik moet zeggen, ik heb het nu bijna voor de tweede keer uitgelezen. Wat volgens mij het meest interessantste en nuttigste is, dat is dat het hele hoofdstukken wijdt aan de reden van onze pijnen, zonder naar lichamelijke oorzaken te gaan. Klinkt misschien bizar, maar ik ga me verduidelijken: men spreekt er amper over wervels, tussenwervelschijven en dies meer, men zoekt vooral op waarom er zoveel mensen rugpijn hebben, en men geeft je een massa redenen, allemaal terug te brengen tot één oorzaak: slechte houding...

Hoe moet je staan, hoe moet je zitten en hoe moet je liggen, daar gaat het in feite over, en de tweede helft van het boek gaat dan over: je hebt pijn, wat kun je doen om die pijn te milderen en zelfs weg te krijgen? En daar geeft men een pak kleine makkelijke oefeningetjes die er op gericht zijn het gespannen gedeelte los te krijgen en vooral !!! de houding te herstellen en te verbeteren. Het is voor mij alvast een openbaring, en ik probeer nu al een paar weken om mijn houding te verbeteren bij het zitten en het staan, en ik moet zeggen, het voelt goed aan! Ik zit nochtans in een periode met veel pijn (het weer!)maar kan niettemin de pijn onder controle houden. De bedoeling is dat we uiteindelijk automatisch goed gaan staan en goed gaan zitten...Dat zal na al die jaren van "ineenzakken" wel een tijdje duren, maar het goed aanvoelen is een goede herinnering.

Ergens kun je tussen de lijntjes lezen hoe je in veel gevallen komt tot die ineengezakte houding... Als je pijn hebt, dan kan vooroverbuigen, of net achterover zich rekken, een gevoel van ontspanning geven, en de neiging om die ontspanning te handhaven doet ons op den duur in een gezakt blijven zitten, of met een te sterke kromming in de lenden door het leven lopen. Veelal hebben we die houding al in meerdere of mindere mate, zodat het makkelijk is te vervallen in een soort overcompensatie van de pijn, met meer pijn als gevolg. Klinkt het ingewikkeld? Doe eens iets waarvan je na een tijdje pijn krijgt in je rug (dweilen, wieden of zoiets), en kijk dan eens wat je doet om die pijn wat te minderen... Het boek leert je ondermeer ook hoe je moet dweilen en hoe je moet wieden om je rug zo min mogelijk te belasten... Het komt er in hoofdzaak op neer dat je steeds een rechte rug moet houden, en het buigen grotendeels met de benen moet opvangen. Ook staan bij het aanrecht en zo, alles wordt behandeld.

Eigenlijk, als ik dat zo lees, dan zou men reeds van in het onderwijs de mensjes moeten leren hoe ze moeten werken om hun rug goed te houden...Maar dat doen ze jammer genoeg niet. We zijn, na jaren vechten, er in geslaagd dat het element veiligheid deel uit maakt van de opleiding, maar dit zou ook moeten onderwezen worden! Uiteindelijk is ook dit veiligheid en vooral gezondheid...

Denk er dus aan, bekken wat vooruit kantelen, buik wat omhoog trekken, de schouders wat achteruit om de bovenrug te rechten, en dan in die houding zo ontspannen mogelijk staan, de boel loslaten zonder in te zakken. Oh ja, je knieën niet op slot zetten, je benen mogen niet gebogen zijn, maar je mag ook niet "te" strekken...

tot de volgende ? (op de foto zie je ongeveer wat ik hier zie als ik naar de kerk van Horebeke kijk! Deze foto moet ongeveer aan mijn deur gemaakt zijn...met beter weer)

Ijsgang

Image by Spaceman Joen via Flickr

Het vriest.
Het is koud en kil.
Mijn visvijvers hebben nog stukjes vrij water dank zij de luchtpomp die voortdurend borrelend belletjes blaast en zo het oppervlak in beweging, en dus ijsvrij houdt...
Ik heb ook een pomp, die het water uit de ene vijver pompt naar de andere (hogergelegen), van daar uit loopt het waterdan langs een beekje terug in de eerste vijver...Maar de overloop is bevroren, en dus keer het water niet meer terug naar vijver 1... We houden nu regelmatig die overloop open, maar iedere morgen is het weer van dat... Nu en dan moeten we op die manier zelfs water in vijver 1 bijvullen... Gek. Nu er geen verdamping is, is het de kou die ons parten speelt.
Vissen zijn er niet te zien. Die liggen allemaal ergens helemaal onderaan in de vijver, onzichtbaar in de modder. Het lijkt wel wat op een soort winterslaap.
De luchtpomp is een heel goed ding, zo blijft er een open wak, en komt er dus zuurstof in het water, ook bij vorst. Wellicht zou dat ook kunnen dichtvriezen, als het werkelijk heel hard zou vriezen, maar dat is hier heel uitzonderlijk.
Maar een volmaakt systeem is er duidelijk niet... Dat komt mede door het feit dat mijn visvijvertjes geen natuurlijk iets zijn... Kijk maar eens naar echte natuurlijke plassen, daar is de kant van het water begroeid, en vormen de restanten van de planten evenzovele luchtgaatjes. Bovendien zit er in verhouding met een natuurvijver veel te veel vis in een siervijvertje... wat ook al geen ideaal is. Dat "sier" kost je dus bijkomende inspanningen om het toch in een wankel evenwicht te houden. Wil je in je vijvertje op een min of meer natuurlijke wijze lucht in het water houden, dan zou je een dikke bunsel riet in het water rechtopstaand kunnen laten hangen, maar dan tamelijk diep, want je moet dieper zitten dan de ijslaag om de werking van de luchtinbreng niet te belemmeren.

Met andere woorden, we modderen maar wat aan, in een poging de natuur te evenaren of te vervangen, en dat alles omdat wij de natuur zo erg missen dat wij een beetje kunstmatige natuur in onze tuin brengen. We doen dit op de meest absurde manieren, en zetten onze tuin vol planten die hier niet thuishoren, en met een vijvertje in plasticfolie...Als de natuur zijn rechten weer komt opeisen, dan gaan we wieden, en rukken de mooie papaver uit, om er een wat grotere oriëntaalse papaver voor in de plaats te zetten. Die weliswaar groter is, maar niet echt mooier. En we hebben heimwee naar de echte korenbloem, die we eerst men man en macht hebben uitgeroeid, want ze nam de plaats in van één korenhalm...

Ach, ik wil niet echt "terug naar de natuur", want wie dat zegt, weet niet wat hij vertelt; we zouden dan immers ook geen aardappelen en geen graan en geen maïs mogen zetten, die hier immers ook niet echt thuishoren... Maar dat verhindert me niet om met weemoed mij bij de schare te voegen die zit te kijken naar natuurbeelden op TV...

En dan droom ik wel eens weg, die prachtige oerbossen, die weidse savannes... en dan kijk ik eens met andere ogen naar die brede Scheldevallei en de omliggende heuvels van onze mooie Vlaamse Ardennen, en dan denk ik mij terug in de tijd... De meanderende Schelde in zijn brede vallei vol met regelmatig onderlopende en sompige meersen, met ruig gras en opschietende wilgentakken... De hellingen vol met dichte bossen, somber en donker... Het kolenwoud, wellicht ooit zo genoemd naar de kolenbranders, die grote hopen kaphout omvormden tot houtskool die makkelijker te vervoeren was en meer warmte gaf... Wolven huisden hier toen, kun je nog horen aan sommige namen en toponymen, zoals de wolvenberg en het bos te Louvieren. Het was niet alleen een mooie natuur, het was vooral een harde natuur, waarin het moeilijk was om te leven en te overleven. We vergeten dat wel eens...Als we nu op die saaie landbouwgronden kijken, op die massa huizen en verharde wegen, dan hebben we dat steeds gedaan om meer en beter te kunnen leven...
We deden het niet altijd op de beste manier! Heel wat van de milieumoeilijkheden komen voort uit die expansiedrang, die drang om "goed" te leven. We reikten soms verder dan de wereld eigenlijk kan dragen, en moeten dan bijsturen, veelal met andere negatieve gevolgen. Want de wereld is een précair evenwicht... Haal er één tandwieltje uit en het werkt niet meer naar behoren. Voeg er een ander tandwieltje in, en de boel gaat of te snel of te traag of helemaal niet meer...
Wij zijn in se niet erger dan om het even welk dier, ieder levend wezen probeert zich immer te settelen op een of andere manier...Het is gewoon zo dat wij het als soort veel te goed doen, en veel te veel plaats in nemen van deze tere aardkloot. Ons aantal is al een onevenwichtigheid op zich.
Je kunt en moogt dit niet meer omkeren (ethisch alleen al!), dus moeten we noodgedwongen ons met kunst en vliegwerk proberen in evenwicht te houden op deze wankelende natuur.
Maar bekijk het zoals je wil, één van de grootste redenen van het onevenwicht is ons aantal. We zien dat waar de mens het goed heeft, goed kan leven, dat aantal automatisch afneemt. (We zien zelfs (absurde) maatregelen om het aantal geboorten te doen toenemen in bepaalde Westerse landen!) Maar we kunnen, door een betere en logischere verdeling van de opbrengsten van deze wereld, het veel beter maken voor iedereen, ook en vooral voor die landen waar honger heerst. Daar zijn veel geboorten, om dat veel geboorten de enige manier zijn om toch nog één of enkele nakomelingen te houden. Want dat zit in de natuur, dus ook in ons ingebakken, we willen onze genen doorgeven aan een volgende generatie.
Dus onze natuur botst in feite door zijn natuur tegen De Natuur...
Het is geen hopeloze strijd, maar het is een strijd die alleen kan gewonnen worden als we allemaal samenwerken en alles delen... zodat allen goed leven.(en de noodzaak tot veel nakomelingen verdwijnt) Of we dat nu doen via een godsdienst of via ethiek zonder God, speelt geen of weinig rol, de enige echte volledige oplossing zit hem in een eerlijke verdeling. Geen oorlogen, geen uitroeiing, maar samen leven op een gezonde manier... Heel simpel en toch zoooooooooooooooooooo moeilijk...

tot de volgende ?

De toren van Babel, sorry, Dubai

Image by dynamosquito via Flickr

828 meter hoog is hij. Toren is, wellicht wegens zijn aard, mannelijk.
Tot op heden staat er geen Toren van Babel in de Koran (toch niet gevonden), dus hadden ze daar nog de kans er eentje uit te testen. Alles was aanwezig, het spel werd gebouwd door vreemde gastarbeiders (Belgen, en de firma Besix), dus taalverwarring zat er al dik in van bij de aanvang.

828 metertjes hoog, een appartementsgebouwtje... Is er iemand die mij eens het nu van dergelijke bouwwerken wil uitleggen? Ik weet het ook niet... In den beginne werden appartementsgebouwen gemaakt om met meer mensen op een kleiner bebouwde oppervlakte te gaan wonen. Dat spel hebben ze midden in de woestijn gezet, in the middle of nowhere... een kale vlakte, waar de grond geen waarde heeft, tenzij er olie onder zit. En daar, net daar, waar ze ruimte zat hebben, daar zetten ze de hoogste toren van de wereld...

Geen wonder dat ik aan Babel denk, dat was ook een bouwwerk ter ere van de hoogmoed.
Wellicht was de toren van Babel maar een sprookje, om uit te leggen hoe er verschillende talen op de wereld kwamen, misschien met een verwijzing naar de voor die tijd reuzegrote bouwwerken in Babel, die voor de mens van toen wel bergen leken... (Ziggourat)
Wellicht waren die ziggourats wel een soort torens der stilte, of anders gezegd, torens waarop de doden werden gelegd om te vergaan en waar gieren en andere lijkenpikkers zaten te wachten op nieuwe voorraad. Dit was (is) zo bij de aanhangers van Zarathoestra, misschien was dit voorheen ook al zo ?

Wellicht zijn de talen gewoon ontstaan doordat de mensen uitzwermden over de aarde. Dit lijkt te verdedigen, daar we grote groepen van talen vinden, die duidelijk dezelfde basis hebben. Maar dat legt niet uit waarom er dan andere groepen zijn, die duidelijk een andere bron hebben...Of zou dat er op wijzen, dat de mens al een verspreiding kende voor het ontstaan van de taal als dusdanig ? Niemand kan het ons nog vertellen... Maar het is een wonderbaar iets! Stel je maar eens voor, hoe de mens heel de aarde veroverde... Niet zo evident! Het adaptie vermogen van de mens moet fenomenaal zijn, een naakt wezen die er in lukte in de eeuwige ijsvlakten te gaan leven??? Wij vinden kledij zo venzelfsprekend, maar ooit moet het uitgevonden zijn, ooit moet men het aangepast hebben aan de omstandigheden, en wonder boven wonder, het werd zelfs een object om mee te pronken en de seksen te onderscheiden, ondanks deze bedekking...
Kijk, dat is voor mij geschiedenis, veel belangrijker dan een moordenaar als Alexander de Grote en Juul Caesar...en co...
De echte grote mensen, dat zijn niet de veroveraars of veldheren, dat zijn de gewone mensen, die op het idee kwamen van een wiel, een ploegschaar, een hoefijzer... mensen die op het idee kwamen om een deel zaad over te houden om het uit te zaaien en zo voorraad op te bouwen voor de komende periode... Dat waren Grote mensen, die werkelijk wat deden voor de mensheid. Die Alexander, Jules, Napoleon en andere Hitlers, dat waren gewoon machtsgeile onmensen. On- Mensen, of nietmensen. Die net de menselijkheid misten.
Maar wat zien we, als we onze kinderen de geschiedenis van de mensheid leren, dan spreken we ze van die vechtlustige onmensen en hemelen hen op als brengers van de beschaving...Geen wonder dat beschaving en oorlog zo verweven zijn...
Denk je nu echt dat die Galliër zich zo happy voelde met de Romeinse bezetting? De kerk, van zodra zij zich geruggesteund wist door de Romeinse Staat, heeft dit liedje meegezongen, en godsdienst zal in die tijd wellicht heel nauw verweven geweest zijn met bezetting, ook verplicht. En nog eeuwen zongen we in het latijn, de taal van de bezetter, de taal van zij die het geloof hier manu militari vestigden.
We hebben dit nog eeuwen en eeuwen verder gezet, zoals we hier de predikanten zagen komen en onze heilige eiken zagen omhakken, (Karel de Grote schreef daarover zelfs wetgeving, om die heilige bomen weg te krijgen!), zo zagen we de kolonies bekeren tot het ware geloof, met de steun van de bezetter... De Islam deed hetzelfde...De Liefde prediken met het zwaard in de hand.

Och, als ik dat zo opschrijf, dan klinkt dat bitter. Maar ik vraag me af, wat men hier zou geloven was dit niet zo gebeurd ? Zouden we nog steeds buigen voor Donar en Freya ? Hoe zouden we dan geëvolueerd zijn ? Zouden we nu meer mens zijn ? Of net nog minder ? Of krek hetezelfde ? Ik opteer voor het laatste...Want wellicht zouden we dan als kolonialen gepoogd hebben de rest van de wereld ons geloof op te dringen...

We kunnen de klok niet terugdraaien, het doet er ook niet meer toe, in ieder geloof zal men wel zalig worden, in zover de zaligheid er überhaupt is... Maar misschien, heel misschien, zouden wij, hadden wij niet de grote veroveraars als de helden opgevoerd, niet de veroveraars aangeduid als de beschavers, heel misschien, zouden wij dan andere mensen zijn...Minder gericht op veroveren, minder gericht op superioriteit, minder gericht op onderdrukken...

Want we zijn nog geen haar beter dan Juultje met zijn Romeinen... we achten ons heel hoog verheven boven die Marokkanen en Turken die hier hokken... We gaan het nooit leren.
djudedju


tot de volgende ?

Witte ???

Image by florisla via Flickr

Gelezen voor u:
"Natuurlijke materialen absorberen verschillende hoeveelheden zonlicht. Daardoor ontstaan de kleuren die wij kennen. De kristallen in een sneeuwvlok zorgen voor talloze kleine oppervlakken., en tussen al die kleine naalden van ijs zit lucht. Die samenstelling zorgt ervoor dat sneeuw het licht niet absorbeert, maar juist reflecteert. De sneeuwvlok lijkt door het zonlicht dan wel wit, maar heeft in werkelijkheid geen kleur. Want kleur bestaat niet, het is een reflectie van een deel van het licht dat door ons oog wordt opgevangen... (Bron: Quest kalender)
Voila, kleur bestaat niet.
En ik zit hier dan een hele winter te klagen dat ik kleur mis, terwijl het "geeneens" bestaat ...djudedju.
Dus mijn vraag over de kleur van het fijne stof in de sneeuw??? Vergeet het, bestaat niet. Fijn stof heeft de kleur die wij zien, door de samenstelling van het licht en de samenstelling van ons oog. Dus is het goed mogelijk dat er ergens een beestje bestaat dat het fijnstof ervaart als gouden wolken die het leven opvrolijken.
Maar voor mij - en voor u - is het zwart, vuil en vooral ongezond.
Als je eens gaat wandelen in een stad vol druk verkeer(het idee!), dan zul je vaststellen dat je, als je dan je neus snuit, het snot zwart ziet... Dat is wat wij dus ervaren, en dat is het fijne stof dat niet alleen in je neus blijft hangen, maar gedeeltelijk ook in onze longen doordringen, met alle gevolgen vandien.

Maar ik ga niet blijven doorbomen over het fijnstof. Ik heb mijn ding gezegd daarover.

Vandaag is het voor veel mensen de eerste "werk-" of "schooldag" van het nieuwe kalenderjaar. Met andere woorden, druk verkeer, files en...sneeuw. Op veel plaatsten zal er wel ergens iets voorzien zijn om elkaar de gelegenheid te geven nieuwjaarswensen uit te wisselen. En vanavond zullen de flikken wel her en der staan om te controleren of die gelegenheden geen bron van inkomen kunnen vormen. Wat op zich ook weer bron van files zal zijn. Stilaan zal na dit lange weekend de wereld weer op kruissnelheid komen, en zal alles weer hernemen... Voor heel veel mensen in ons landje, met het dreigende spook van werkloosheid boven hun hoofden als het zwaard van Damocles. Want alhoewel ze allemaal staan te brullen dat de crisis voorbij is, zal de crisis inzake werkloosheid eerst nog een tijdje toenemen... Want herneming van de beurs is niet onmiddellijk herneming van het werk.
Dat zal in veel - te veel - gezinnen een echte ramp zijn. We leven (of leefden?) in een maatschappij waar de jonge mensen heel anders tegenover leningen staan (stonden?) dan vroeger. In de tijd was een lening afsluiten voor de aankoop van een woning zowat de enige denkbare lening in het doorsnee gezin, en dat werd gewogen en uitgemeten, rekening houdend met alle doemscenario's, om er toch maar zeker van te zijn dat je "niet verder sprong dan je stok lang was"... Nu lenen de jonge mensen voor een auto, voor hun huis, maar zelfs voor gewone dingen in het huishouden. De winkels stimuleren dat, je koopt een wasmachine voor 145 euro (en vierentwintig maandelijkse afebetalingen...) En zo gaat dat met bijna alles, met het gevolg dat vele mensen zelfs al voor de crisis, met een loodzware schuldenlast zaten...Komt daar werkloosheid bovenop, dan moet ik daar geen tekeningetje bij maken...Rampen.

Eigenlijk zou men ter bescherming van de consument een soort centrale gegevensbank moeten hebben van de leningen, van welke soort dan ook, die ten doel heeft om de leningen binnen de perken van het haalbare te houden, en liefst rekening houdende met de spreekwoordelijke "stok" waar je niet verder mee kunt springen. (lenen)...

Maar ja, dat is dan weer betutteling en een aantasting van de privacy... In de miserie zitten niet, dat is privé, en dus kunnen ze verrekken. privé.

Nogal een geluk dat ze geen zelfmoord meer plegen van miserie, nee, nu stappen ze uit het leven. 't Is hetzelfde, maar het klinkt serener.

Meer dan één miljaard mensen heeft momenteel honger. De mensen uit onze maatschappij hebben dan misschien niet die vorm van armoede, maar de druk van de maatschappij is hier dan ook anders, en armoede uit zich op veel manieren. Maar welke de vorm ook is van de armoede, het drukt op de slachtoffers. En de mensen, dat zijn net een bende kiekens. Als er een kip gekwetst is, of zich niet meer kan verdedigen, dan pikken alle andere kippen hem tot de dood. Bij mensen is dit ook een beetje zo, misschien niet tot de dood, maar ze worden van verdomhoekje naar verdomhoekje gestampt. En net zoals de honger het op den duur onmogelijk maakt om eten te zoeken, zo zal de armoede hier in onze maatschappij ook steeds verder en steeds meer de arme bergaf duwen, steeds verder en verder in de miserie. En we zijn nogal geneigd te zeggen "Eigen schuld, dikke bult", maar laat dan de aanleiding inderdaad in veel gevallen een stuk terug te vinden zijn in eigen fouten, zoals ietsje te veel lenen, eens de boel aan het glijden gaat, is het zo dat de eigen schuld er eigenlijk niets meer toe doet! Op dat moment hebben die mensen hun eigen lot helemaal niet meer in eigen hand. Het baat dan ook niemand om telkens en telkens weer naar de oorspronkelijke fout of de oorspronkelijke aanleiding te wijzen. De enige oplossing is helpen om de ban te doorbreken.
Maar het is logisch dat voorkomen véél beter zou zijn, vandaar mijn pleidooi voor een organisme dat de mensen beschermt tegen te veel of te zware leningen.
Maar ja... dat lijkt een beetje in te gaan tegen onze consumptiemaatschappij, dus is het niet haalbaar...Want de handel, de omzet, dat is de God van onze kapitalistische maatschappij...
Maar laten wij dus niet te vlug oordelen en veroordelen... Straks kan het ons kind zijn die in die kuil valt... en dan, dan zie je plots alles anders...
Ook voor onze zienswijze kunnen wij beter voorkomen dan te moeten genezen... (Het voelt helemaal niet prettig aan op je ongelijk gewezen te worden! Voorkom het...)

tot de volgende ?

tot de volgende ?

Zondag = sneeuwdag

Image by ninahale via Flickr

De wereld ligt er weer wittekes bij, een dun zomers winterdekentje op een kwijnende natuur. Gek dat de sneeuw nog steeds wit is ! Met al dat fijn stof...
De grenswaarde voor het jaargemiddelde voor fijn stof is vastgelegd op 40 microgram. Volgende de WHO moet dat 20 microgram zijn...
De Europese norm: Het daggemiddelde voor fijn stof van 50 microgram per M3 mag niet meer dan 35 keer per jaar overschreden worden. (Volgens de WHO max 3 keer !)
De Belgische norm... bij concentraties hoger dan 70 micorgram is er een snelheidsbeperking van 90 km/uur, gratis bussen in Wallonië en een temperatuur van 20 ° in alle openbare gebouwen. Bij meer dan 100 microgram: alternerend rijden in Brussel en gratis Openbaar vervoer.

Wat ik niet wist is dat de eerste (?) smog niet in Londen was in december 1952, maar in het Belgische Engis, een industriestadje in de Maasvallei nabij Luik, in december 1930...Temperatuurinversie, de industrie en de kolenstook als huisverwarming zijn de reden. Na een week zijn er 60 doden en duizenden mensen kampen met gezondheidsproblemen. Na gedegen onderzoek kwam men tot de conclusie dat een dergelijke samenloop van omstandigheden in een stad als Londen zou leiden tot 3179 doden... Het is een echte voorspelling! in 1952 is het zover en hangt de smog in Londen: tussen de 3 en de 4000 slachtoffers, en op middellange termijn schat men het zelfs op 12.000 doden... (Gegevens uit Science Connection, het onvolprezen gratis tijdschrift van het Federaal Wetenschapsbeleid - gewoon aan te vragen)

Maar het blijkt dus dat de norm bij ons véél hoger ligt dan wat de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) voorschrijft, en dat de maatregelen slechts bij zeer hoge - veel te hoge - overschrijdingen genomen worden. En die maatregelen zijn dan nog maar pleisters op een houten been... Met andere woorden Laag België, samen met Nederland, Noord Frankrijk en het Ruhrgebied zijn zowat de zwaarst vervuilde gebieden in Europa...Momenteel is de blootstelling aan fijnstofpieken in ons land de oorzaak van zo'n 1000 doden, en de toename van iedere 10 microgrammen doet het totale sterftecijfer met zo'n 1% toenemen. Hoge concentraties (pieken) van fijn stof doen de zuigelingensterfte tijdens de 2 en de 4 weken oud, met 11 % toenemen...

Toch wel om eventjes over na te denken hé ?
De vervuiling is geen ver-van-mijn-bed-show, het is iets die ons dagdagelijks bedreigt!
In dat licht is het mislukken van de klimaats- en milieutop eigenlijk een kaakslag aan alle wereldbewoners. Ik weet wel, je kunt de klok niet zo maar achteruit zetten, maar het zou toch wel goed zijn dat we de wagen maar gebruiken als het nodig is, en dat we zorgen dat hij in orde is, zodat de stofuitstoot zo laag mogelijk is. Ook de brander van je centrale verwarming goed laten afstellen... Het zijn allemaal kleinigheden, maar een heleboel centjes maken ook een euro...en het gaat over onze eigen gezondheid en de gezondheid van die kleine babytjes, die helemaal geen schuld hebben aan wat wij kapot maken...

Kijk je nu ook met wat verbazing naar het witte van de sneeuw?

En toch, na iedere regenbui, en ook na deze sneeuwval, valt het mij op dat de einder plots weer haarscherp is afgetekend als met Chinese inkt, terwijl het anders vergaat in grijstinten en soms zelfs niet eens meer zichtbaar is. Het lijkt soms wel of de horizon vervaagt...een symbool van het kapotgaan van deze wereld ?

tot de volgende ?