Heel kort...

Want er komt bezoek, én ze komen werken aan mijn CV... Dus, veel kans zal ik niet krijgen om echt te bloggen. Maar ik wil je toch niet volledig op je honger laten zitten, dus een kort dingetje...

In de regio Oudenaarde heerste er een ware plaag van schoolinbraken, er waren er al 21 geweest in een korte tijd. De politie heeft goed werk verricht (!) en de dieven gepakt. Het bleken leerlingen en oudleerlingen te zijn van de diverse scholen, die dus heel goed de weg kenden, en wisten waar er iets te verkiskassen was.

Het zijn dan ook hoofdzakelijk minderjarigen, en via een gestolen brommer zijn ze op het spoor van één inbreker gekomen, en die heeft de anderen er in gepraat.

Maar blijft het ontstellende feit dat het kinderen zijn die dergelijke dingen deden ! Ze braken niet alleen in, ze richtten ook bewust schade aan, spoten alle brandblussers leeg in de lokalen, sloegen dingen zo maar kapot en noem maar op.

Zo'n berichten, en wij horen er steeds meer, doen mij huiveren. Een deel van onze jongeren zijn duidelijk de pedalen kwijt. Ik weet niet of er werk van wordt gemaakt, maar er moet dringend een profiel opgemaakt worden van dergelijke jeugdige misdadigers... Misschien is er een link naar onze maatschappij, iets wat we kunnen aanpakken, waar we beter kunnen dan we nu doen. Want het kan geen toeval zijn dat er steeds meer jongeren zo gewelddadig zijn ! Ergens moet er iets serieus scheef aan het lopen zijn. Iets in onze maatschappij, iets in de wereld zoals wij hem dagdagelijks laten draaien !

Daarmee wil ik de schuld van de daders niet afwentelen, maar niettemin meen ik dat wij in de eerste plaats eens moeten gaan zoeken hoe het in godsnaam mogelijk is dat dit bestaat, en dat het fenomeen groeit ! Wat, wanneer en waar doen we iets grondig verkeerd in de opvoeding van die kinderen, en waarom bij die kinderen en bij anderen niet. Alleen zo kunnen we misschien voor de toekomst deze zaken wat intomen.

In ieder geval stel ik vast dat de normen stilaan aan het vervagen zijn. We hebben een veel soepeler kijk op veel dingen, eigenlijk te soepel... Ik ga een voorbeeld geven, die ons allemaal raakt: De kleine moet een nieuwe stylo hebben, en we geven hem er ene van het bureau waar we werken, en waar er toch tientallen liggen. We vinden dat normaal, denken er niet meer bij na, maar toch is het een verschuiving van het begrip mijn en dijn.

Wellicht is er niemand onder u die dit een misdaad vindt, en toch is het niet echt eerlijk. Op die manier geven wij onbewust een verkeerd signaal aan de kinderen, die wij opvoeden met onze voorbeelden. Het gaat hem dus niet over de stylo, maar over het voorbeeld dat we geven, de opvoeding die we verstrekken. Vroeger was ons geweten een strakke band, nu is het een elastiek, die nu en dan, bijna zonder dat we het zelf beseffen, tijdelijk iets uitgerokken wordt. Op het bureel vlug even een privételefoontje plegen, een pak papier meenemen voor de printer thuis en noem maar op...

Ooit kreeg ik een arbeider over de vloer, die afgedankt werd omdat hij de nagels die op het einde van de week opgeveegd werden en in de vuilcontainer terecht kwamen, had meegenomen... Toen ik bij de werkgever kwam om te protesteren tegen die toch wel zware straf voor een prul van niets, bleek dat de bewuste arbeider eerst een doos nagels had omgekieperd om voldoende oogst te hebben... Ik ben er in geslaagd de arbeider toch nog wat te helpen, maar eigenlijk was het wel degelijk een diefstal, ook al leek het eerst anders. Maar het is een voorbeeld van het verleggenhet uitrekken van onze normen.
Wij geven dus zelf al een reeds uitgerekte norm mee, als de volgende generatie die al ruim zittende norm ook weer ietsje uitrekt, dan komen wij na enkele generaties tot een normenloos bestaan !
Ik denk dat we een grote stap terug moeten doen, terug naar af, en terug naar een echt normenbesef.
Tweede zaak is de TV, daar zien we hele dagen sympathieke inbrekers en dieven aan het werk, en kunnen niets anders dan vaststellen dat zij de helden van het verhaal zijn. Ook dat is een scheeftrekken van de normen.
En zo kan ik, kun jij, uren doorgaan.
We zijn duidelijk verkeerd bezig.
Heel erg verkeerd.
En dan schrikken we van alles wat scheef loopt in de maatschappij.
De maatschappij die wij mee gemaakt hebben.
djudedju
Ik ga stoppen, mijn werkvolk is er
tot de volgende ?

993 - Geen inspiratie meer...

Al een paar nachten word ik wakker met het idee: ik moet eens kijken waarover ik nu zou kunnen schrijven in mijnen blog...
En dan lig ik te draaien en te keren en te wortelen en mijn moede hersenen te pijnigen om er nog iets uit te wringen.
Vannacht ben ik niet wakker geschrokken. Heb ik eens goed doorgeslapen, met het gevolg dat ik hier nu voor mijn klavier zit, met een maagdelijk wit scherm voor mij...
Waar moet ik in godesnaam nu weer over schrijven ?
In gedachten loop ik het lezen van mijn verkenner.be nog eens voor ogen, het weerbericht, nee, dat ziet er alles bij alles nog min of meer behoorlijk uit. djudedju...
Ach, heb je dat ook gelezen ? 't Stond in de Laatste met 't Nieuws ! Steeds meer Belgen wijken uit naar het buitenland !
Hoe zou dat komen ?
Geef toe, ons landje biedt heel veel: belachelijke politiekers, oeverloos gezwam over gemeenschappen die alleen ruzie maken in politieke middens, 300 km-lange files, het hoogste percentage dodelijke wegongevallen van Europa, het hoogste aantal verkeersborden van héél de wereld, zelfs zonder rekening te houden met onze eerder kleine oppervlakte...en noem maar op. Wie krijgt het in zijn bolleke al dat schoons achter zich te laten ?
Waar kun je naar toe waar het leven je nog zoveel verrassingen biedt dag na dag ?
Ik ben hier een habitué, denk soms dat ze mij niet meer kunnen verrassen, en toch, bijna dagelijks kijk ik verbaasd op: "Wat is dat nu weer ?"
Een voorbeeldje ? Enkele jaren geleden hoorde ik plots het verschrikkelijke nieuws van de ontploffing in Gellingen.
Gellingen?
Ik mijn landkaart uitgehaald, gezocht en niet gevonden.
Pas 's avonds op TV sprak men niet meer van Gellingen, maar van Ghislenghien, een dorpje op een boogscheut (allee voor ne straffe schutter) van mijn deur.
Kijk, daar val ik van dood.
Stel, ik ben een vreemdeling, neem een Italiaan, om iets te noemen. Ik ben met een van die zware vrachtwagens op baan, en moet naar Lille... Van in Luik zie ik het al aangeduid. Ik volg netjes de aanwijzingen (soms sta ik tien minuutjes stil om al de borden te kunnen lezen), en plots is Lille verdwenen...
Met heel veel moeite vind ik een uitgeweken landgenoot, ik heb zeker 5 man moeten aanspreken voor ik er een vond, en dan blijkt dat Lille plots Rijsel is geworden...
Omgekeerde richting ? Ik moet naar Aachen, na inlichtingen ingewonnen te hebben weet ik dat ze dat hier Aken noemen...Maar ook dat blijkt plots verdwenen ! Ik zoek naar een nederlandssprekende in ons Franstalige gebied, stel vast dat al de uitgeweken vlamingen weigeren Vlaams te spreken, maar dat de echte Walen fier zijn me te kunnen helpen, en dan blijkt dat ik moet rijden naar Aix la Chapelle...
Sjongejonge, waar zijn we mee bezig ?
Nu is het al wat verbeterd, hier in onze streek toch (In de negentien gemeenten is het nog steeds mizerie!), met het overschilderen van de naamborden. Ik ga je vertellen over wat hier in onze hoek gebeurde, onder impuls van onder meer Flor Gramme... Je komt in het gedeelte van Flobecq/Vloesberg genoemd d'Hoppe /La Houppe... Door de Vlaamse extremisten is met zwarte teer het verderfelijke Flobecq en het al even verderfelijke La Houppe volledig oververfd, en onleesbaar gemaakt. Als antwoord daarop hebben de Waalse extremisten met witte verf de haatverwekkende woorden Vloesberg en d'Hoppe weggeschilderd.
En de toerist ?
Hij geniet van de sfeer. Gaat een van de vele herbergen in d'Hoppe binnen, blijkt bij vergissing in een café terecht gekomen te zijn, en wordt omwille van zijn nederlands straal buitengekeken...
Heerlijk, zou Toon hermans zeggen... Heerlijk...
Hier in onze streek is dat allemaal wat weggedeemsterd, met het overlijden van Gramme is ook de verfborstel stilgevallen. Die man moet hele nachten geschilderd hebben ! We gaan nu een pint drinken in d'Hoppe te Flobecq... Who cares...
We drinken er een van die heerlijke pinten uit het Waalse Ellezelles (Elzele voor de flaminganten onder jullie)... Uit zo'n heerlijk ouderwets flesje met een porseleinen stop met een rood rubbertje op... En genieten van wat nog rest van het grote bos van d' Hoppe... Waar Vlamingen en Walen nu broederlijk verenigd voor vechten om het te behouden. De nieuwe strijd heeft hen verenigd. Als ze maar een doel hebben hé !
In Ronse is het probleem ook verschoven ! Daar ook maakt men zich niet echt druk meer over Vlaams of Frans, maar daar durven ze 's avonds de deur niet meer uit in bepaalde wijken die geterroriseerd worden door jeugdbenden...Vooral allochtonen die zich vervelen omdat ze geen werk hebben, en geen werk krijgen omdat ze een slechte naam hebben door die jeugdbenden. De cirkel is netjes rond en waterdicht. We zien hetzelfde verschijnsel in bepaalde wijken in het grootstedelijk gewest van Broekzele ofte Bruxelles... Ik las een heel artikel over een jonge man die met een vervlaamste, valse naam gaat werken, omdat hij met zijn eigen Arabische naam niet aan de bak raakt.
Ook daar is de cirkel waterdicht gesloten.
Hé, voor iemand zonder inspiratie ben ik goe bezig hé ?

Maar ondertussen moet het je wel stillekes duidelijk aan het worden zijn waarom er steeds meer Belgen kiezen voor een leven in het buitenland. Wat mij niet verbaast is dat het hoogste aantal kiest voor La France, het vakantieland bij uitstek...Alhoewel, daar voltijds moeten genieten van Dieu Sarkozy... Ik zou denk ik opteren voor een van die kleine eilandjes in de Stille zuidzee, waar je alleen één hand moet uitsteken om je dagelijks kostje van de zwaarbeladen bomen te plukken. Ik zag al zo'n mogelijkheid in Madeira, maar dat is al wat dichtbewoond en bebouwd om te voldoen aan de term Paradijs.
Ze mogen gerust een verboden appelboom midden op mijn eiland zetten, als er genoeg andere staan zal ik zelfs niet eens denken aan de bekoring, trouwens mijn Eva eet helemaal niet graag appels.
Als het 's middags te warm is, ga ik onder een wijde palmboom in de schaduw zitten, in het windje dat zachtjes van de oceaan naar mij waait. Boven mijn hoofd zitten mooie kleurige vogels allerbeminnelijkst te schreeuwen (Heb jij ook al vastgesteld dat hoe mooier de vogel is, hoe lelijker hij schreeuwt?)...
Zalig genieten, alleen doen waar ik zin in heb... Langs het strand lopen om een mooie schelp te zoeken waarin ik dan heerlijke cameeën snij... Of van die lelijke schelpen zoeken, waar je, als je de lelijke oppervlaktekalk weg neemt, je plots de mooiste parelmoer van heel de wereld ziet schitteren in alle mogelijke en onmogelijke kleuren. Dan snij ik een mooie wandelstok, en leg met parelmoer de mooiste patronen in de stok, zodat iedere beweging een flikkerende fonkeling veroorzaakt... Ben ik moe van luieren, dan trek ik de berg omhoog, tussen de rotsblokken door en de brede banen van afgekoelde lava door, tot waar ik de steeds zachtjes overpruttelende lava kan bekijken en genieten van de rode gloed die zachtjes zwart wordt. Nu en dan bezorgt die berg ons wat broodnodige sensatie door een woest te grommen en het eiland eens wat te schudden, maar lang duurt het nooit, en dergelijke vulkanen grommen wel, maar bijten niet.

Nee, neem jij maar La France, die eilanden zijn veel zaliger.
Voor mij moet de hemel me geen veertig Hoeri's bieden, wat zou ik daar mee aanvangen ? Nee, een strand, een bos, een berg en mooi viswater en al het gerei om me bezig te houden. Ik zou schilderen als Gauguin op zijn Zuidzee eiland, mooie juwelen maken uit de schelpen en de beenderen die ik vind op het strand... Heb je al eens gezien dat je op een strand soms beenderen vindt die helemaal zwart geworden zijn ? Zwart ivoor... ik mag er niet op denken.

Oh ja, ik heb een tekening af, om een nieuw juweel uit been of ivoor te maken. Dan ga ik daar weer een mooie ketting bij maken en geven aan mijn Eva in mijn droomhuisje in Mater, genietend van het veld waar de maïs weg is...

Ik ga stoppen... eens zien wat de pot vanmiddag schaft...

tot de volgende ?

Voodoo

Of voedoe, net zoals je het wilt schrijven...
In la Douce France is een boekwerk verschenen over Voedoe (daar Vaudou)... met een hele handleiding, en een voedoepopje er bij, die Monsieur Le Président Sarkozy, himself, voorstelt... met daarbij twaalf naalden er bij met het verzoek die in het achterwerk van het popje te duwen, op de er opgedrukte, meest bestreden uitspraken van Dieu Sarkozy... Als bekendste zijn uitspraak tegen de man die weigerde hem een hand te geven: "Scheer je weg arme klootzak"... (Maar dan in het Françoises...)
Monsieur Le Président is in zijn gat gepikt (geprikt ?) en wil dat de verkoop van dit boek en het popje verboden wordt !

We hebben nog eens zoiets meegemaakt, nog niet zolang geleden, toen heel de Islamwereld op zijn achterste benen ging staan (waarop anders ????) omdat er caricaturen van Mohammed waren gemaakt...

Tja... Eerst over de profeet, en dan over de God zelve... Geef toe, het is oneerbiedig hé?
Hier hebben wij een boek over Baas Ganzendonk... Die kende ook zijn eigen niet.

Zouden we nu in Frankrijk binnenkort niet de paus zien opdraven voor het kronen van Zijne Keizerlijke Hoogheid Sarkozy de Eerste ... van Europa ??? Mocht hij durven, de goesting is er duidelijk al.

Heb je gisteren weer alarmfase 1 horen afgaan in verband met de klimaatsverandering ?
Gek dat we dit tot heden nog maar alleen mochten horen op onze zender, bij de anderen heb ik nog niets gezien of gehoord. Ik kan natuurlijk niet alles zien en horen, maar 't valt me toch wel op. De maatregelen zouden drastisch moeten verstrengd worden... ondanks heel wat geleerden beweren dat de CO2 slechts een uiterst miniem aandeel heeft in die global warming... Maar eigenlijk doet dat er weinig toe, laat ons maar wat properder worden op onze aarde, dat kan zeker geen kwaad, en alle baten helpen zei de boer en hij piste in de zee en de zee liep over...
Dat Mars en Venus ook opwarmen zal wellicht niet te maken hebben met CO2, en toch is er daar ook sprake van die verwarming.
Volgens mij is er een ding die wij hier in handen hebben, die wellicht meer opwarming veroorzaakt dan die CO2 ! Namelijk de bebouwde oppervlakte (zowel gebouwen als banen). Iedereen zal wel weten dat de steden een behoorlijk warmer microklimaat hebben dan de omgeving. Dit komt omdat stenen langer warmte uitstralen, en dus een langere tijd nodig hebben om af te koelen. In de steden komt daar nog bij dat ze niet afkoelen, omdat ze van van binnen uit opgewarmd worden. Zodoende zijn de steden iedere nacht en iedere winter weer enorme warme vlekken op onze aarde. De verstedelijking gaat steeds verder, en dus ook de verwarming. Ook de banen, zeker waar er verlichting staat, krijgen niet echt de kans de omgevingstemperatuur aan te nemen, en blijven een bron van warmte. Minder weliswaar dan de steden, maar niettemin...
Ik woon in een eerder kleine wijk, weg van de stad, in een landelijke streek. Niettemin kun je heel duidelijk zien welke huizen er bij ons in de wijk geïsoleerd zijn, en welke niet. Het eerst is het zichtbaar aan de daken. Bij de geïsoleerde blijft de sneeuw of de rijm veel langer liggen dan bij de andere. Maar het gaat verder: Ook rond de huizen zie je het verschil! Onze wijk dateert van voor de trend de muren te isoleren, en wie niets aan het huis deed inzake isolatie, daar zie je eerst rond de ramen en deuren dat de sneeuw wegsmelt in een boogje rond de warmtebron. En na een ietwat langere tijd zie je de sneeuw ook smelten rond de woning.-, een halve meter, een meter ver... In de steden, waar de huizen aaneen staan, in gesloten blokken, waar ook nog de warmte van de vele voertuigen bijkomt, heeft de sneeuw meestal geen kans meer om nog echt te blijven liggen...En lukt het toch eens, dan is het daar veel vlugger weg dan op de buiten.
Mensen die met zweefvliegtuigen vliegen gebruiken de stijging van de warme lucht boven de steden om hoger te kunnen geraken.
Gek genoeg is er niemand die over die warmtebronnen spreekt !
Iedereen kent ze, maar toch praat niemand er over.
Bizar.
Ik zou graag eens zien dat iemand de invloed van de steden op het klimaat eens echt onderzoekt ! Ik heb al een element aangeraakt, de stijging van de warme lucht boven de steden. Deze stijging van warmte kan mede de oorzaak zijn van inversie, en is zeker een bron van wind. Bovendien zal het ook wel zo zijn, dat als die warmte zich uitstrekt tot een wolkenlaag, dat ze regen veroorzaakt. Zijn dat nu niet de voornaamste kenmerken van de klimaatsverandering die wij zien ?

't Spijt mij dat ik een dergelijk onderzoek niet kan bevelen...
Dat doet mij ook denken aan andere dingen. Iedereen die al eens Nederland bezocht heeft, is het opgevallen hoe anders het er uitziet dan ons aller Absurdistan. Dat komt vooral door het feit dat je hier zowat overal huizen kunt en moogt neerpoten, en in Nederland doe je dat niet buiten de stedelijke arealen. De enige huizen die je buiten de steden ziet in Nederland zijn boerderijen. Hier kun je van aan mijn deur naar Brussel rijden en slechts nu en dan wat groen zien tussen de huizen van de eindeloze straat door...
Dus het effect van de steden op het klimaat zou in Nederland nog duidelijker moeten zijn dan hier, waar je moeilijk voldoende vergelijkingspunten vindt, 't staat hier allemaal vol...
Natuurlijk is het ietsje noordelijker, maar toch zou er een verschil merkbaar moeten zijn.
Henk, jij staat bij de bron, heb ik gelijk ????

Maar eigenlijk doet het er allemaal weinig toe, de verwarming is er... Wat ook de redenen allemaal zijn. We hebben in de loop van de aardse geschiedenis nog dergelijke periodes gekend. Van ver voor de Mensheid. Maar we zien er nog steeds de sporen van. De aarde, als bewoonbare grond was toen stukken kleiner. Grote stukken kleiner !
Zie je al die miljarden die er nu rondkrevelen al vechten voor een beetje droge grond om op te staan ? Zie je het aandeel bebouwbare grond - en ik denk hier aan landbouw- al dat er nodig is om die allemaal te voeden en te huisvesten ? Zie je al degenen die niet in tijds weg raakten voor het wassende water al ???
In plaats van te memmen over de redenen zouden we beter beginnen met de veiligheid van de mensen en het land zo goed mogelijk te waarborgen ! Er zijn landen die in hun gehele oppervlakte minder dan een halve meter boven de huidige zeespiegel uit komen ! Laten we beginnen met zeeweringen te bouwen. Vooral in die lage landen, want heel veel ervan hebben niet zelf de middelen om dat te doen... Denk bv aan Bangladesj...
Laat ons stoppen met tateren en ruzie maken over de mogelijke en onmogelijke redenen... en aan de slag gaan...Doen we het niet voor die sukkels die zouden verdrinken, laten wij het dan doen ten eigen profijte, om niet overspoeld te worden door de vluchtelingen voor het water.
Maar de mens en zijn regeringen kennende...

tot de volgende ?

??? bizar ???

Langs de ring van Oudenaarde staat een grote fietswinkel. Niets speciaals zul je denken, maar toch.... Men heeft met een auto een ramkraak gepleegd om velo's te pikken !!!
Ik vind dat gek.
De dief moet ongetwijfeld in het milieu der wielerterroristen worden gezocht! Reden? Iemand met een auto koopt alleen een fiets (lees steelt alleen een fiets) om er in het weekend mee rond te rijden, vermits hij al een auto heeft.
Het onderzoek zal zeer moeizaam verlopen, daar al die wielerdinges gewoonlijk rondrijden zonder hun identiteitspapieren bij...laat staan dat ze ook nog een identiteitsbewijs van de fiets zouden bij hebben....
Ik heb ooit al beweerd dat er niets makkelijker is dan een hele bende asielzoekers in een grote bende het land in brengen: Je zet ze allemaal in een gelijke training met een merk x op, zet ze op een koersfiets, en laat ze rustig in groep de grens (grenzen) over rijden. Geen mens denkt er aan om te kijken of ze het verkeersreglement volgen, wat zouden ze dan kijken of het sans-papiers zijn ????
Wellicht is dus de ramkraak gebeurd in voorbereiding van een massale invoer van asielzoekers.

Heb je gisteren ook met verbazing die advocaat van Abou Jahjah gehoord op de TV ? Zolang je niet tot een gerichte actie aanzet, is er geen sprake van misdaad. Dus als je roept werpt ramen in, dan is dat geen misdaad, wel als je zegt werpt dat raam in, want dat is een gerichte aanzet geven. Ik kan niet meer mee.
't Zal de leeftijd zijn...
Rechtspraak is al een bizar iets... en het verbetert er niet op. (Nog een geluk dat er een paar beenhouwerszonen zijn die het goed menen!)
Eén van de meest wondere dingen in onze rechtspraak is de jury... Voor aleer de rechtbank een zaak aanvat moet de jury aangeduid worden, en door alle partijen aanvaard worden als zijnde neutraal.
Zij moeten de uitspraak uiteindelijk doen.
Hoe kun je nu neutraal zijn als je een uitspraak doet in de zaak ???
Dan zeg je expliciet ik ben voor of ik ben tegen, en dan kun je van alles beschuldigd worden uitgezonderd van het feit dat je neutraal bent ! Of heb ik het mis ?
Bij beroepsrechters is het nog slechter, daar gaat men oordelen over de letter van de wet en over de voorgaande uitspraken in simulaire gedingen.
Ik kan het weten, ik ben 25 jaar rechter geweest in de arbeidsrechtbank.
Eén van de vele zaken waaraan ik een wrang gevoel overhield:
Een arbeider wordt door de rijkswacht op de werf betrapt van diefstal ten nadele van de werkgever.
De werkgever werpt de arbeider op staande voet wegens die feiten buiten.
Maar... in de wet staat dat een afdanking wegens dringende redenen binnen de drie werkdagen moet betekend zijn... De werkgever dacht dat de officiële vaststelling wel voldoende was, en liet dat aangetekend schrijven na.
Gevolg, de werkgever moest de opzeg betalen aan de arbeider.
Bij mij wringt dat. Ik dacht toen, en denk nu nog steeds, dat rechtspraak de bedoeling moet hebben rechtvaardigheid ten doel te hebben. Niet een dode letter, maar gerechtigheid.
Maar dat is niet zo.
Wellicht is dat de reden van de blinddoek van Vrouwe Justitia ?
Maar nu weten we het dus, we kunnen rustig een groep miscontenten opjagen tot het plegen van gewelddaden, als we het maar vaag genoeg omschrijven, en ons nooit laten betrappen op een specifiek gericht doel...
Als ik de ruiten van een bank die miskleunt op de beurs wil kapot krijgen, moet ik dus gewoon, op het moment dat we op hoogte van dat gebouw zijn roepen: gooi ramen in ! Dat mag !
Waarvan akte.

Gisteren heb ik wat zitten rondstruinen in allerlei blogs, en er zijn er nog zoals de mijne. Ik heb er zelfs ene gevonden die ook bijna iedere dag over het weer memt (Tussen haakjes het regent! Weeral !). Maar die man is niet goed snik ! Hij woont in een gebied waar het altijd zonnig is en steeds warm is, en zit daarop te kankeren ! Ik denk dat hem zal voorstellen eens naar hier te komen, en ikke naar zijn thuisadres... Zullen we alletwee een gouden tijd beleven ! Hij in de regen en ik in de zon.

Ik ben wéér heel vroeg aan 't bloggen ! Veerle heeft dus weer de vroege. Het ambetante van 't spel is dat ze dat meestal pas vandaag weet als ze morgen moet werken op dat of dat uur. Dat komt onder meer omdat ze weer personeel te kort hebben...
Veerle is via de VDAB in de klauwen van Vedior die nu van naam is veranderd gevallen, en die hebben haar die job in Gavere bezorgd.
Gisteren kreeg ze een telefoontje van Vedior, of ze geen interesse had in een job in de Smash in Gavere...waar ze werkt...
Leuk...
Vooral als je geplaagd zit met de gevolgen van een tekort aan personeel.

Maar nog steeds is de VDAB niet goed bezig ! Ik heb nog met die mensen samengewerkt in het subregionaal tewerkstellingscomitee, en heb toen al herhaalde malen gepoogd om de boel te verbeteren...maar het blijft vruchteloos.
Misschien een kleine uitleg: Stel dat een ingenieur bouwkunde afgestudeerd is, en niet onmiddellijk werk vind. De jongeman denkt bij zichzelf dat het wellicht nuttig kan zijn voor zijn verdere loopbaan, om ook eens werkelijk in de bouw te werken, en hij gaat werken bij een aannemer.
Hij kan natuurlijk zijn kandidatuur als ingenieur bij de VDAB laten doorlopen, maar als die mannen een vraag krijgen, dan gaan ze dat proberen eerst in te vullen met de werklozen, en dus valt de man die echt wilt werken, die bovendien inzicht wil krijgen in de werkelijkheid van de stiel telkens weer en weer uit de boot, en kan hij tot in der eeuwigheid blijven metsen...
Het moest uiteraard omgekeerd zijn ! De man die bewijst dat hij werken wil, zou als eerste de kans moeten krijgen !
Nu veroorzaken ze in feite dat de jonge mensen niets durven aan pakken dat niet in hun studierichting valt, omdat ze anders nooit aan de bak raken.
Maar ja... logica en openbare diensten, dat schijnt helemaal niet te verenigen...

Gek hoe ik me dik kan maken over het nieuws...Vooral als er zo'n advocaten in voorkomen die zeggen dat we rustig kunnen boel maken, als het maar niet gericht is.
Zou ik nu de enige zijn die daar van wakker ligt ?
Zouden die reporters echt niet inzien wat voor enormiteiten ze uitzenden ?
Of nog veel erger, doen ze het bewust ?
Ik vermoed, echt waar, ik vermoed het laatste.

Want dat lijkt tegenwoordig wel het je van het te zijn ! Sensatie ! Seks en Macht...
Vroeger verweten we de brt dat ze saai waren, en keken tussen door regelmatig eens naar de Nederlandse zenders, maar toen kwam VTM, en die vulde het vak ontspanning en lichtheid en frivoliteit en noem maar op, helemaal in. De mens is veel eer geneigd om zich eens te ontspannen na een zware dagtaak, dus zag je zo het kijkersaantal van de Brt toen stillekes al vrt, helemaal wegdeemsteren.
In plaats van zich duidelijker te profileren, interessantere onderwerpen aan te gaan, holde de vrt de vtm achterna, tot zo ver dat ze nu een programma gaan maken over een naaktkalender: Zet de mensen voor de camera letterlijk in hun blootje.
Naakt is in. Ze maken nu publiciteit met de eerste beelden van mannen die veeleer niet in hun kleren willen dan wel er uit...
De openbare zender. Je weet wel, die instaat voor de opvoeding en een hoog peil.
djudedju
djudedju

Waar zijn we mee bezig?
Het lijkt wel of alles vervlakt, of er geen normen meer zijn.
Alles mag, niets moet.
Leve de vrijheid
Leve de anarchie
djudedju


tot de volgende ?

Wie ???

Wie heeft daar weer gezegd dat ik niet met mijn voeten op de grond stond ?
Wie zei dat ik droomde dat er gesproken wordt over een wereld regering ?

Van de beurscrisis maakt men nu gebruik om een nieuwe globale mondiale beheersing te maken van de banken... Is er soms iemand die twijfelt aan het feit dat het GELD is dat de wereld regeert ? Als je dan het geld mondiaal beheert, wat heb je dan ?
Juist !

Verder geen commentaar meer, het is toch al bijna te laat.

Soms is het verhelderend ook een het ander nieuws te lezen... Je kunt er ook niet alles geloven, maar ik heb de indruk dat het waarheidsgehalte daar soms stukken hoger ligt dan op onze nationale zenders, die braafjes de leider volgen... En wij maar klappeien over Fidel Castro en dergelijke, dat ze de pers aan banden leggen... Wat gebeurt er hier dacht je ???

Vanmorgen was het weer vroeg dag. Veerle heeft den vroegen, en dan moet Anny opstaan om de tweeling uit bed te halen en op de bus te stoppen... Dus dan sta ik ook maar op, is het niet goedschiks, dan zorgen de honden wel dat ik toch niet meer kan slapen. Die willen dan voortdurend gaan zoeken naar 't vrouwtje. Dus ben ik vanmorgen maar meteen ook opgestaan, zodra ik de voordeur hoorde dicht gaan, heb mijn gymnastiek gedaan (in vier keer: telkens de honden moeten stil houden) en heb dan de koffie gezet, mijn yoghurt uitgeschonken, een kop koffie klaargezet voor Anny en voor mij, de honden uitgelaten, en tegen dan was Anny er ook weer. Eén voordeel heb ik nu al behaald ten opzichte van vroeger: nu moet ik niet meer luid reclameren tegen de honden, dwingend kijken en wijzen met gestrekte vinger, en ze kruipen, tegen heug en meug, terug in hun mand. Ik ben er zeker van dat ik vroeger wel mijn honden stil hield, maar mijn buren wakker... Nu dus niet meer. (Hoop ik toch)

Toen ik aan het turnen was, zag ik de zon net boven de einder komen piepen...met andere woorden, het ziet er goed uit ! Maar volgens het weerbericht is het van korte duur, en krijgen we vandaag nog regen... Kloteland.

Ik heb je verteld dat een paar maand terug, mijn vriend Germain Bonte hier eens op bezoek kwam. Tijdens dat bezoek vertelde hij mij dat hij vruchteloos aan het zoeken was naar foto's van auto's die -tijdens de laatste wereldoorlog- omgebouwd waren en reden op houtgas. We hadden hier ook nog eens gezocht, maar inderdaad, niet te vinden !
Toen ik enkele weken terug een boek kocht op de rommelmarkt over het leven van de gewone mens in België tijdens de wereldoorlog 40-45, had ik niet verwacht daar die auto in te vinden... En toch ! Niet alleen een foto van de verbouwde auto, maar ook een reclame van een garage over de mogelijkheid tot verbouwen, en een caricatuur over dergelijke voertuigen... Ze staan hier nu voor mij, in een grote omslag, om naar Gistel gestuurd te worden. Ik denk dat Germain content zal zijn ! Niet alleen hij, want het was voor een vriend die bezig is aan een boek over die episode van zijn leven. Ik heb de drie kopieën in een grote omslag gestopt om ze niet te moeten kreuken, en ik hoop nu dat de post ze met eerbied behandelt...
De foto is eigenlijk heel leuk! Hij is genomen aan de grenspost van Menen en Hallouin. Een douane was de wagen aan het controleren, vooral... de benzinetank, zo luidt de tekst, want door het systeem van rijden op houtgas, was de lege benzinetank een geliefde plaats om te smokkelen..
Wat mij daarbij verwondert is het feit dat er, ondanks de bezetting, blijkbaar nog steeds rekening gehouden werd met "grenzen"... Ik vind dat bizar. Ik weet wel dat Duitsland een land is bestaande uit deelstaten, maar op een of andere manier pasten ze hier dus nog een systeem van de oude landgrens toe ... Wat zou de uiteindelijk achterliggende gedachte toen geweest zijn ? Gewoon een punt van controle er bij houden? Wellicht...
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat er op de foto een Franse douane staat. Ik vermoed dat, omdat onze douane, zolang ik die heb gekend, in een kakikleur gekleed liepen, en op de foto zie je duidelijk een zwart of toch heel donkerkleurig uniform. Is er nog iemand die weet hoe onze douane gekleed was voor en tijdens de laatste wereldoorlog ? Help !
Wat mij ook wat verwondert is het feit dat, volgens de foto's en de tekst, de wereld een schijnbaar normaal verloop kende. Het enige wat uit de toon viel was de honger en de smokkel van voedsel en de daarbijhorende zwarte markt... Maar voor de rest zag alles er quasi normaal uit. De mensen gingen naar de cinema, er waren opera's en operettes, het toneel speelde en noem maar op.
Ik had het gevoel dat er een stukje heroïek verdween bij mij. Natuurlijk, mijn ouders hadden het ongeluk dat ze in het sperrgebiet woonden, waar wellicht de bewegingsvrijheid veel minder was dan in de rest van het land, maar toch... het gewone leven past niet in het beeld dat wij voor ogen hebben, als wij hoorden vertellen over de oorlog.
Toch zal het wel zo geweest zijn... Maar waar vertelt een mens over ? Niet over de dagdagelijkse dingen, niet over de was en de plas (alhoewel, ik herinner me verhalen over het zelf maken van zeep en dergelijke - Over hoe mijn moeder mijn toen nog kleine grote zus hoorde spelen met "Bruine zeepe, zoveel bruine zeep" terwijl ze in feite in de vuile doeken zat van mijn broer die tijdens de oorlog geboren is...) Men vertelde over de heldendaden die ze gedaan en gezien hadden, over de dingen die ze gedaan hadden om te overleven... En er zijn toeren gebeurd !! Maar over de gewone sleur, de dingen van alle dag, de dingen die je moest doen om te overleven, daar werd heel weinig over verteld... Oh ja, over uitzonderlijke dingen die de sleur braken, zoals toen mijn vader manu militari gedwongen werd om mee te gaan om een paar wagons te lossen, het bleek een hele en lange trein te zijn... En ik herinner me ook dat de cinema wel eens ter sprake kwam, ik meen in samenhang met een groot bombardement... Toen -dixit ons ma- er in de Hoogstraat een huis was waarvan heel de gevel weg was, en binnen in huis was niets verstoord, en die man zat verbouwereerd rechtop in zijn bed naar de straat en al het volk te kijken... Dus de cinema was er inderdaad...Maar dat was maar een klein feitje,een fait divers,een à coté...

Ergens duikt bij mij plots het boek op "Wij waren geen helden", de schrijver schiet me niet te binnen, maar die schreef een roman, een geestige roman over de oorlogstijd, en vooral over de kleine dingen des levens in die grote oorlog...en wellicht zal dat veel meer van de tijd gevuld hebben van het leven toen, veeleer dan die dingen die telkens weer in het geheugen op kwamen, als over de oorlog gesproken wordt. (werd, ze zijn bijna allemaal verdwenen)...

Ik zie ons nog zitten, aan de tafel, met wijdopen ogen en oren, luisteren naar de verhalen van ons moeder over de oorlog... Haar smokkeltochten, om haar gezin en dat van haar schoonouders te helpen overleven. Hoe ze hun leven te danken hadden aan de massale vangst van haring. Er is blijkbaar nooit meer haring geweest dan toen. Gelukkig maar, want in het sperrgebiet was er anders niet zo veel ruilwaar...

Het ergste, naar mijn herinneringen, was de vlucht, de massale vlucht van de bevolking voor het oorlogsgeweld. Daar kwam weinig heldenmoed bij te pas, dat was een grote struggle for life. Hoe er bijna gevochten werd voor wat melk voor de kinderen... Die vlucht, dat schiet me nu pas te binnen, moet bijna zonder mannen gebeurd zijn ! Die waren immers soldaat en opgeroepen om de grenzen te vrijwaren... De vrouwen en kinderen zaten al een tijdje alleen, eerst de mobilisatie en dan de oorlog. Stel het je maar voor, als vrouw je kind op de arm en zoveel mogelijk dingen meesleurend, wegvluchtend voor het geweld. Toen ze terug thuis kwamen, ingehaald en voorbijgestoken door de oorlog, was alles leeggeplunderd... Was het dan een geluk dat ze er niet waren of niet ? We zullen het nooit weten, en het doet er ook niet toe. Tot twee maal toe is het huis van mijn ouders platgebombardeerd, de eerste keer van de Duitsers in het binnenkomen, en de tweede keer van de Engelsen in de grote terugtrekking.

Je mag er niet aan denken. Nog enkele dingen resten ons die dateren van toen... Gek genoeg zijn er nog een paar van die tere glazen kerstballen bij, die de bombardementen overleefd hebben (en onze kinderhandjes). Die zijn nu, als relikwieën bij Suzanne. Eén model zie ik nog zo voor me, een soort glazen dennenappels, zilverkleurig met rode verticale strepen op. Bovenaan een wat roestig dekseltje, waarin een soort springveertje zit, met het oog omhoog, groot genoeg om het voorzichtig over een fijn takje van de dennenboom te schuiven. Dat ze nog bestaan is een wonder, want naar het schijnt heb ik ook een keer de kerstboom in brand gekregen... Ik herinner me daar alleen de verhalen van... 't Zal wel met de kaarsjes geweest zijn, want die dingen interesseerden me toen geweldig. Wij hadden een heel mooi kerststalletje, en dat moet vroeger een veel mooier strooien dak hebben gehad, want dat was ook in de brand gebleven... Ik herinner me daar niets meer van dan de verwijtende verhalen, ieder jaar weer... Zo een soort dodenherdenking voor de verbrande kerststal... Ieder jaar weer vergalde dat een groot stuk van de feestsfeer van kerstdag voor mij.

Op het kerstfeest waren daar ook steeds mee en pee bij, de buren van toen. En toen hun kleinzoon studeerde kwam die ook mee kerstdag vieren. Van hem kreeg ik het kadeau dat me het best is bijgebleven van al die leuke dingen die we dan kregen. Leo gaf mij een enorme kartonnen doos met allemaal proppen krantenpapier in. In ieder (of bijna ieder) papiertje zat een noot of een halve frank, of een frank soms zelfs een vijffrankstuk... Ik was een hele tijd zoet met het uitpakken. Ik had dat jaar aan iedereen geld gevraagd voor mijn eerste aquarium... Waar is die zalige tijd ... Pa voerde me op kerstdag naar de winkel om het aquarium te halen.

Herinneringen, herinneringen... hoe meer ik er op denk, hoe meer me te binnen schiet, en dat allemaal door een foto van een auto die op houtgas reed...Misschien zien we die straks weer, als de benzine nog wat duurder wordt ???

Ik ga stoppen, genietend van een zonovergoten landschap naast mij

tot de volgende ?

duister

Alleen dank zij het licht van mijn pc-scherm zie ik mijn klavier... 't Is negen uur en nog donker. We zijn ten andere mooi weer beloofd... Ze zijn tegenwoordig veel straffer dan wijlen Pien. Pien loog alleen voor het toerisme aan de kust, nu liegen ze voor heel het land.
Eén voordeel: 't regent (nog) niet.
Maar als ik bedenk dat we hier in ons absurdistan ieder jaar weer geconfronteerd worden met zes donkere maanden, dan zie ik nog meer tegen de winter op.
Eigenlijk is dat iets geks bij mij ! Als ik schilderijen maak, dan zijn dat altijd donkere luchten, somber van kleur... Het lijkt (het is!) wel dat ik geen lichte luchtige werken kan maken ! Bij mij zijn het altijd "vlagenzwangere hemels" en nooit dat lichte bijna witte geluchte die onze Vlaamse schilders zoveel roem bezorgden. En toch is er geen mens die meer verlangt naar licht en zon dan ik. Gek.
Bosch en Breughel wisten zelfs hun maatschappelijke aanklachten licht te geven...terwijl ik eeuwig en ervig sombere tinten verf. Ook mijn onderwerpen zijn meestal zwartgallig. Blijkbaar zit er diep in mij een stukje pessimist.
Of is het omgekeerd, schilder ik al het zwarte, al het sombere van mij af? Om zelf te leven in het lichte, het frivole, het luchtige ? Ik weet het begot niet. Ik ben pertang geen pessimist, maar loop ook niet op wolkjes rond. Wel ben ik bitter teleurgesteld in wat er aan het gebeuren is op onze wereld. Ik vind het zo erg dat wij als mensen de boel zo verprutsen. Dat wij zo weinig overhebben voor de evenmensen. Dat we eigenlijk maar één God héél sterk aanbidden: Ego !
Sommigen willen voor Ego alle weelde, anderen alle macht, nog anderen alle mogelijke en onmogelijke "pleziertjes"...
Maar allemaal zijn ze bereid anderen aan de kant te stampen om zelf zijn doel te bereiken voor zijn Ego. Bij de ene is het veel meer uitgesproken dan bij de ander, maar allemaal hebben we ervan, allemaal zetten we ons Ego op een piedestalleke... Net iets boven al het andere. Zelfs onze goede werken doen we met het gevoel van "hoe goed zijn we toch"...
Nee, de mens desillusioneert me daarin.
Een dier zal grauwen en bijten naar een ander om zelf te overleven, wij doen het al om meest te hebben, ons best te voelen.
Vroeger zag ik wel eens van die tijdschriften die geankerd waren aan een of ander goed doel, en aan een of andere kerkinstelling... Die tijdschriften waren er in eerste plaats op gericht geld bijeen te krijgen voor de goede werken... Om dat te stimuleren was er telkens een ruimte voorzien waar de milde schenkers in het zonnetje werden gezet. Mr Vanzwam 10.000 Fr Juffrouw Delange 4.000 fr... en ga zo maar door...
Bij mij rees toen telkens de vraag: "Waarom schenken die mensen ? Om in dit boekje te staan ?"Onderaan de lijst waren er dan een ganse resem "anoniem", met veel kleinere giften, maar die wellicht met veel zuiverder bedoelingen waren geschonken.
Ik kon me ook niet van de indruk ontdoen dat er daarover in het evangelie wel wat zinnige opmerkingen stonden: hoe meer de mens heeft, hoe moeilijker hij (zij) het kan afstaan... tenminste, afstaan zonder bijbedoelingen zoals de eigen persoon, het Ego, eens in het zonnetje te zetten.
We zijn rare wezens.
Hier in Mater hadden wij indertijd een heel goede pastoor, een warme persoonlijkheid, die open stond voor iedereen en geen notie nam van de tijd die hij ergens aan besteedde...Kortom nog een echte herder, met tijd voor de mens.
Ieder jaar was er een feestdag voor de leden van het ACV, en de pastoor deed dan zijn preek in functie van het gebeuren, en gaf een sermoen over de arbeiders en de arbeid. Op de zondag van het feest van de landbouwvereniging gaf hij een preek voor de boeren over hun stiel en gebonden aan de vruchten des velds...Kortom, evangelie à la tête du client. We stelden dat allemaal op prijs... Maar toch had ik daar vragen bij. Het evangelie werd telkens weer belicht uit de hoek van de client... En ook als we zelf de teksten lezen, doen we dat onwillekeurig uit ons eigen standpunt. Als wij, als mensen uit de vakbondswereld het stuk lezen over de arbeiders in de wijngaard, dan lezen we heel iets anders dan als de werkgevers die tekst lezen. Toch lezen we dezelfde tekst.
We zijn gek.
Wellicht bedoelt die tekst nog heel iets anders dan wij of zij er menen in te lezen.
Of misschien lezen we er veel meer in dan er staat.
Ik wil maar zeggen, ook het evangelie trekken we steeds naar ons eigenzichzelvens toe... Alhoewel we dat lezen om precies van dat egootje weg te raken...

Het wordt eindelijk wat lichter buiten. De lucht zit nog steeds vol, maar het licht neemt de overhand.

Gisteren zijn we bij tanteke geweest. Ze zag er goed uit. Toen we terug naar huis reden, namen we een route langs Zingem, Nederzwalm en zo via Boekel naar huis. We rijden dan voornamelijk door de velden en het mooie landschap van onze Vlaamse Ardennen...Maar, maar! er staat nog steeds overal van dat vervloekte maïs, die je het zicht op het glooiende landschap ontneemt. Het zijn geen weiden als wiegende zeeën meer, het zijn muren van maïs. Bovendien is het nu ook nog lelijk geworden ook ! Vooral de kanten, blootgesteld aan regen, wind en zon (als er al eens is) hebben de maïs een bruin-geel-grijze tint gegeven, zodat het niet alleen het zicht belemmert, maar ook nog smerig oogt. Het enige wat nog wat kleur biedt, zijn de nu blote geeloranje kolven.
Als er dan tussen die muren een gat is, en je denkt een landschap te zien, zie je alleen verderop weer van dat snertmaïs. Waar ze zonnebloemen kweken, ben je ook het landschap kwijt, maar daar krijg je in ruil een hele periode die machtige geel en bruine kronen bij cadeau. Hier hebben we dat niet...Hoogstens een een veld vol koolzaad vol geluwe bloemen, of nu het snijvoeder, blijkbaar iets uit de mosterdfamilie, die als de vorst lang genoeg weg blijft, ons ook wat gele bloemen biedt.
Het mooiste van alle velden is een veld vol vlas ! Dat biedt je eerst het zachtste heerlijkste denkbare groen, dan verandert het veld in een wolk van blauwe of witte bloempjes, of een mengeling ervan, en als het rijp is hoor je de zaden zachtjes suizelen in de bolletjes. Vlas oogt zo vriendelijk, zo uitnodigend. Alleen rijp koren kan ook die charme hebben, vroeger nog veel meer dan nu, omdat vroeger tussen het kostbare goud her en der de knalrode lichtspatten der kolleblommen prijkten en hier en daar het tere blauw van de korenbloem. Nu is dat onkruid. En onkruid hoort niet in een productieveld. Vroeger stond het graan op mooie lange halmen te wiegen in de wind. Nu op korte stompkens.
Vroeger stonden de schoven graan op het veld...nu alleen kale stoppels allemaal op dezelfde hoogte, als stekels op een reuze egel. Geen sprietje groen er tussen. kaal en doods.
Vroeger was de oogst een feest. Veel en zwaar werk, maar heerlijk, je wist dat je iedere keer weer de vruchten in je handen hield, en je voelde je rijk. Nu komen ze met grote logge mastodonten alles in één nacht afrijden. Misschien is dat wel de reden dat de boeren nu steeds 's nachts werken ? Ze weten hoe lelijk die dingen wel zijn. Ze zijn beschaamd.
Geen fierheid meer - productie.
Zoals onlangs op TV, "Ik ben maar een klein boertje, ik heb maar honderd zeugen..."
Waar is de tijd dat je rond het erf de varkens zag modderen in de weide. Eén zeug met een kudden biggen... Grote roze vlekken in het groen.
Naast het wroetende varken zag je de kippen die kwamen azen op de wormen die door het varken opgewroet werden. Niet van die bruine geselecteerde legmachientjes, maar echte kippen in een bont kleurenpalet. En een haan met een groen en blauw oplichtende staart en fiere passen.
Ik wordt oud.
Ik heb teveel dingen die me weemoedig maken...
Te veel uit een veel te ver verleden...

tot de volgende ?

Geschokt Geloof ????

Enige tijd geleden gingen een groep uit de psychiatrische instelling uit Etten-Leur op bedevaart naar Lourdes...Bidden om herstel.
Daar werden ze massaal besmet met de norovirus, een agressieve vorm van buikgriep. Er zijn er al een deel van overleden. Allemaal zijn ze zwaar ziek geweest. Eentje is (was) nog in levensgevaar.
Gaat dan al eens beewegen !
Dan kom je zo aan je "endeklokke"...
Gelukkig was het alleen levensbedreigend voor de bejaarden (sic)... Mag ik daaruit besluiten dat die er rustig van tussen mogen gaan?
Leuke mensen die dagbladschrijvers...

Ik heb je al meer dan eens mijn mening gegeven over het begrip "mirakel", volgens mij zit in ieder mens een kracht waarvan we ons niet echt meer bewust zijn, de kracht waarvan Jezus zei: "Mocht gij het geloof hebben van een mosterdzaadje groot, gij kunt bergen verzetten". Volgens mij sprak hij daar niet over het Geloof, maar over het geloof in je eigen krachten, net zoals hij zijn leerlingen ook leerde anderen te genezen.
Het bewijs ? Het enige wat ik daarvoor kan aanvoeren is het feit dat er in ieder geloof mirakels voorkomen, en dat we nu en dan mensen tegenkomen die lijken te beschikken over meer machten dan de anderen.
Mochten we echt overtuigd zijn, heel diep in onszelf, dan hebben wij ook die krachten. Wellicht de ene sterker dan de andere, zoals in alles, maar wij missen eigenlijk alleen de echte overtuiging dat we het kunnen, waardoor we het ook niet echt uitstralen.
Er is meer tussen hemel en aarde...

Maar het is triestig om te lezen dat die sukkelaars in plaats van enige hulp en sterkte, alleen ziekte en zelfs dood hebben gevonden.

Het wordt koud! Ik ben nog niet buiten geweest, maar als ik de meesjes heel zorgvuldig de takjes zie afspeuren, terwijl ze geen centimetertje overslaan, en waar mogelijk zowel de onderkant als de bovenzijde inspecteren, dan weet ik dat de insecten nog alleen te vinden zijn in hun winterrustplaats... dat beduidt dat het te koud is voor hen. En voor ons. Zo zie ik ook iedere winter een hele kudde staartmezen die hier nog eens dat speurwerk overdoen, en hebben zij betere ogen, of zoeken zij andere soorten van beestjes, zij vinden in ieder geval ook nog eens hun gading. Een mens zou er van verwonderd worden dat er nog insecten over zijn voor de volgende zomer. Maar dat is net een restje van het fameuze natuurlijke evenwicht...Er moeten niet zo heel veel van die beestjes over zijn, om in de zomer plots weer massaal op te doemen. En ze komen met die nieuwe generatie net op tijd om de meesjes en consorten toe te laten hun jongen groot te brengen... Als ze niet te veel vergiftigde exemplaren binnen krijgen... en zelf het loodje leggen. Want dan worden er te weinig beestjes gepakt, dan sproeit men meer en meer, doodt ook de weinig resterende vogels, de insecten bouwen een verweer op tegen de insecticide, en de domme mens maakt nieuwe straffere vergiften in zijn eindeloze strijd tegen een natuur die hij zelf heeft scheefgetrokken...
Gehoord dat we steeds meer en meer insecticide aan het eten zijn via onze groenten en ons fruit? Tekeningetje bij maken ? Of zie je ook wat er aan het gebeuren is ? Dat wij veel rapper zelf het loodje gaan leggen dan die insecten ? Dat straks de wereld in het bezit is van de kakkerlakken en de fruitvliegjes ???
Zou de scarabee (een mestkever !) terug een Godheid worden ?
Wat leuk is, is dat iedereen in de voedselproductie bij hoog en bij laag zweert dat hij geen of bijna geen insecticide gebruikt... En ze hebben gelijk ! Bah ja, in een wereld waarin de leiders ons voortdurend voorliegen mag de groentenboer toch ook wel een beetje liegen zeker ? Staat het niet ergens in onze grondwet dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet??? Dus... Lieg er maar op los, Dames en Heren, wat de leider mag mogen wij ook...
Eigenlijk is ons geloof, van ons allemaal, steeds meer en meer geschokt... Wij hebben in onze maatschappij steeds minder houvasten, en steeds meer zaken die plots luchtkastelen blijken te zijn. En als er dan een slimme is die ziet dat ze een verdoken belastingssysteem op de brandstoffen niet hebben vermeld, dan antwoordt men ons doodleuk, Oh, dat kleine puntje was ik vergeten te vermelden, maar het is ook zo'n klein ietsje...
Tarara !
Is het dan een wonder dat de mensen alle vertrouwen verloren zijn in de politiek ?
En als je dan zo'n soepkiekens als de LDD en het VB hebt, die bestaan bij gratie van het aantonen van de leugentjes, leugens en grote leugens, dan zit het risico er levensgroot in dat we ook hier nog meer en nog sneller evolueren naar een steeds meer en steeds rechtser maatschappij.
Het verleden is voor de meesten al zo ver weg, dat ze de lessen uit dat verleden omtrent het gevaar van die verrechtsing al lang niet meer kennen, laat staan serieus nemen.
Nog een beetje, en die doden uit de psychiatrische instelling uit Etten-Leur zijn de gelukkigen...Want in die vorige ultra rechtse partij werden zwakzinnigen, joden,zigeuners en communisten als onnuttig en gevaarlijk voor de maatschappij afgeslacht... Nu al is duidelijk wie het volgende slachtoffer wordt: de Islam... Zij krijgen nu al heel duidelijk de zwarte piet toegedeeld.
Het mensDOM...
Een van de kenmerken waardoor de mens boven het dier verheven is, is de mogelijkheid de kennis van de ene generatie over te dragen op de volgende...
Ik begin daar aan te twijfelen.

En toch schijnt de zon. Een wonder, als je het goed nagaat! Moest ik zon zijn, ik denk dat ik die bende, die steeds weer en weer de zelfde fouten begaat, al lang mijn warmte en licht ontzeg.

Of is dat het verschil tussen mens en dier ? Wij leren van generatie op generatie steeds weer dezelfde stommiteiten te doen.
Maar toen, en ook nu, zijn er toch nog enkelingen die zien wat er aan het gebeuren is, en toen, en hopelijk ook nu, zal op den duur, (maar 't wordt telkens heel duur!) het gezonde verstand overwinnen, voor een tijdje... een heel korte tijd...

tot de volgende ?