Search Belgium

Ik heb de toolbar van Google op mijn pc geïnstalleerd. Nu staat er steeds een icoontje Search Belgium...Ik wist niet dat het kwijt was ?
Ik ben ook geabonneerd op News Belgium van Google. Daar verzamelen ze op mijn verzoek voor mij ook de berichten van de Vlaamse Ardennen... Daar las ik dat er een hoteleigenaar in de Vlaamse Ardennen zijn gasten filmde door een spiegel. Bij verder lezen ging het over Durbuy... Die keeskoppen weten zekers niet dat wij hier al miserie genoeg hebben in ons Absurdistan, nu geven zijn onze Waalse Broeders ook al de indruk dat wij Durbuy en de Ardennen hebben geannexeerd.

Maar ja, je moet toegeven, we leven inderdaad in een voor vreemden onbegrijpelijk landje... Bij mijn weten zijn wij een van de weinige west europese staten waar nog stammentwisten heersen...Als dat in Hafrika gebeurt, dan schrikt daar geen mens van, maar als ze zoiets beschrijven van het landje waar dan ook nog de hoofdstad van europa is gevestigd ? ? ? ? En ik vertel geen fabeltjes, op die manier worden wij beschreven in de overzeese pers !

Er is nochtans een heel simpele oplossing ! Steek alle politiekers in een boot naar Afrika, (daar zouden ze zich thuis voelen) en hier heb je direct geen moeilijkheden meer...

Ik drijf over ? Niets van ! Heb jij al ooit ruzie gehad met een waal omwille van zijn anders zijn ? Of ken jij een waal die ruzie zoekt met ons omdat wij vlaming zijn ? Ja ? Dan ben jij ook besmet door het politieke virus en die waal ook ! Ik dacht dat je uit de vorige alinea wel begrepen had dat politiekers uitgesloten waren...
Ik zag gisteren toevallig een stukje "Man bijt hond" waarbij ze de Walen uitnodigden hier te komen werken in Vlaanderen, en ondertussen beelden gaven van de vlamingen die indertijd van arremoe moesten gaan werken in de mijnen of in de bieten (Frankrijk)... De bedoeling van dit filmpje was weer duidelijk smerig en vol kwade intentie: Zie ne keer hoe de walen (en de fransmans, maar dat verzwegen ze even voor 't gemak) ons indertijd hebben behandeld !
Ja, dat was zo, maar men vertelde er niet bij dat dit lot geldig was voor alle arbeiders in die tijd en voor iedereen die toendertijd op "logement" moest om te kunnen werken !
Men vertelt er ook niet bij dat amper 20 jaar geleden nog veel bouwvakarbeiders zo gelogeerd waren als ze ver van huis moesten gaan werken. Er waren niet alleen strenge wetten maar ook actievere inspecties nodig om die misbruiken er uit te krijgen !
En het is pas enkele jaren dat men grotendeels dergelijke toestanden heeft opgekuist bij de fruitplukkers in ons eigen vlaanderen... Herinner je je nog de beelden van die Sikhs in onze fruitstreek ?
Die beelden hadden niks te zien met de houding van de Walen, maar met de houding van de werkgevers in Wallonië en Frankrijk... waar toen onze mensen heen moesten omdat hier geen werk was ...
En wees gerust, moesten wij ook maar één ogenblik onze werkgevers loslaten, dan was het weer zo ! Herinner je maar die vreemde sukkelaar die ze halfdood te vinden hadden gelegd omdat hij niet ingeschreven was, en dus geen arbeidsongeval kon hebben !
Maar dat heeft niets te zien met de Walen, noch met de Vlamingen !

Ja, er was wel een scheefgroei tussen Vlamingen en Walen inzake geschooldheid, maar dat had grotendeels dezelfde reden, hier moesten ze gaan werken omdat er geen geld was om te studeren ! Wat wel fout liep, en wel degelijk kwaad bloed heeft gezet, was dat er geen verder onderwijs mogelijk was, tenzij in het frans ! En het heeft jaren verzet gekost om het nederlands in België te doen erkennen als een valabele taal ! Maar in feite waren we er ook daar niet zoveel slechter aan toe dan de Walen, want hun taal is nu nog altijd niet erkend voor onderwijs doeleinden. (Weliswaar een beetje hun eigen schuld, maar toch ! ) Voor de kinderen die naar school gingen was (is) het net zo goed een vreemde taal ! Nu weliswaar veel minder, omdat het waals aan het verdwijnen is, net zoals onze streektalen.

Maar ook al waren die fouten er, je kunt die niet retroaktief herstellen ! En nu daarvoor dwars gaan liggen ??? Ben jij nog altijd kwaad voor iets wat je schoolmakker van toen je had aangedaan ? Zou je hem nu nog steeds willen iets terug "lappen" ? Nee, hooguit is het als je hem nu, veertig jaar ne datum, toevallig eens tegenkomt, is dat een van de vele herinneringen uit dat mooie verleden... Waarom moeten wij dan nu nog steeds kwaad zijn voor wat een vorige, vorige generatie deed ? Als je nu nog steeds anti-duits zoudt zijn, dan zou men je scheef bekijken, en dat is minder lang geleden... En Napoleon wordt nu vereerd...

Nee, we hebben geen reden om die oude koeien uit de gracht tehalen ! We hebben echter redens te over om al die politiekers, die ons opjutten om hun vele plaatsjes veilig te stellen, buiten te zwieren ! Met het invoeren van al die splitsingen zijn ze er in geslaagd hun eigen tewerkstelling meer dan te verdubbelen door het scheppen van steeds meer regeringen en steeds meer provincies... En wij betalen dat ... zonder één zinnige reden ! Zij zijn het die steeds maar weer pogen het laken van zuid naar noord en van noord naar zuid te trekken...terwijl iedereen weet dat de enige manier om warm te hebben is het laken netjes over je te verdelen...

Oh ja, ik ben Vlaming, en bewust ! Maar ik ben ook Belg en nu zelfs Europeaan ! En overtuigd ! Want ik zie dat door die formule de vrede beter kan bewaard blijven dan in het oude systeem, waar regeringen, net zoals nu onze politiekers, steeds maar weer stukjes van de ander wilden afpitsen !

En zeggen dat het hemels schoon weer is ! Dat ik deze namiddag voor de eerste maal naar de hobbyclub ga... wat lig ik me hier druk te maken? Oh ja, ik weet het weer...Ik ben aan een boek bezig "De oorlogen van de twintigste Eeuw"...Genoeg om je plezier te vergallen voor wééééken !
Foto's van schepen die zinken, met daaronder laconiek : zes overlevenden... Foto's van mensen op de vlucht voor het oorlogsgeweld... een foto van een Duitse soldaat die onder de tanks gesukkeld was...Je zag aan de vorm van de kleren dat daar wellicht een man lag...
En dan, als al die ellende hier uit onze regio's verdwenen is, dan gaan ze hier onder elkaar boel maken, en dan krijgen we een minister die beslist dat hij best wat van onze mensen naar de oorlog kan sturen... Tot op heden waren de belgen in die regio's nog gespaard omdat ze in Libanon de streek ontmijnden (letterlijk en hopelijk ook een beetje figuurlijk), nu zijn ze plots weer een deel van de vijand(en)...
En weet je wie daar die oorlog heeft geschapen ???
Juist: de politiekers

tot de volgende ?

't zonneke schijnt zo heerlijk schoon...

Vanmorgen vroeg dag...
Veerle werkt nog steeds en de tweeling moest naar school.
Veerle is om 6 uur weg, fré iets later en omstreek 7 uur en een kwart is Anny daar om de tweeling te wekkeren en op de bus te zetten.
Dus ben ik ook wakker...en wellicht de buren ook.
Want anny moest de honden weer in de mand commanderen, en toen ik zei dat de buren nog sliepen zei ze dat ze al lang op waren...Korte tijd later hoorde ik de (één?) bu(u)r(en) zich draaien in zijn (haar?)(hun) bed...
Als Veerle wat geluk heeft hebben wij dus onchance...
Misschien zullen op den duur de honden zich dan wel aanpassen aan de nieuwe levensstijl, en zal ik geen veertig keer de hond weer in zijn mand moeten commanderen (stillekes, voor de bu(u)r(en).)
Vanmiddag gaan we dan boodschappen doen en eten halen voor onze kippen.
Ze eten meer dan vroeger.
Of eigenlijk niet, maar Anny eet nu weer meer dan voor haar hospitalisatie, en dus is er minder over voor de kippen, en eten ze dus meer graan. De kippen die eertijds prachtige en nuttige afvalverwerkingsmachines waren, worden nu meer en meer graanvreters. Ps: Is er niemand geïnteresseerd in een of zelfs twee haantjes van het ras Zijdehoen ? Prachtige beestjes en braaf ! Maar ze beginnen boel te zoeken. In plaats van content te zijn met elk een beetje kippen, nee, ze moeten ze allemaal hebben. Kiekens van hanen zijn't.
Dus, wie interesse heeft, hij /zij is welgekomen.
Vanmorgen, nog geen halverachten zag ik in den oriënt de zonne ter kimme rijzen... Op die plaats was 't geluchte bijna smaragdgroen, maar heel heel bleek en teer van kleur, naar beneden toe ging het over in fel zilver en dan in zuiver gloeiend goud... 't Was nog niet echt klaar, net nog duister genoeg om het licht uit den oost alles te zichtbaar te maken en alle aandacht te trekken naar Het Licht. Geen wonder dat de Zon altijd een God is geweest, en zelfs is meegesleurd in het kristelijke geloof...het licht van de wereld...
Mooi... Je voelt het leven op zo'n moment.
De boeren hebben gelijk, morgenstond geeft goud in de mond !
Geeft, en ook wel een beetje heeft.
Je hoort de natuur ontwaken (en de twee honden). Heel in de verte hoor ik ook de roep van de pauw. (Als er meerdere zijn: pau(w)s, vandaar hunne roep:Leo, ze hebben 13 kansen om juist te zijn. Benedictus was ook een goede optie, maar dat roept niet zo wel.)
Eigenlijk is de pauw een van de twee diersoorten hier in onze buurt die lelijk roepen. De ezel is nog erger. Nu hoor je ze nog niet veel, maar als ze bronstig lopen, dan kunnen ze heel de nacht leven houden. Koeien ook, en er zijn er daar ook die nu niet bepaald een goede zangstem hebben... Maar bijna al de anderen zijn mooi om te horen. In de zomer lig ik, soms nog midden in de nacht, te luisteren naar het geluid van de kwartels...Het haantje roept kwikmedit, kwikmedit...in de hoop een hennetje te lokken... Uren kan hij het vol houden.Kwikmedit.
Als je nog iets vroeger op bent, dan kun je met wat geluk een donker fluwelen azuurblauwe hemel zien, bijna zwart, maar toch zuiverblauw...Daar zitten hier en daar nog kleine gaatjes in, waarachter je het immense hemelvuur ziet branden. Als je weet dat onze zon maar een kleintje is, dan is hemelvuur nog niet zo verkeerd gekozen hé?
Als je in de zomer heel vroeg door het dauwnatte gras liep, dan zag je hier en daar van die grote regenwormen kruipen (wij noemden ze dan ook dauwwormen)... en een heel enkele keer een verhuizende paling die naar een andere plas of beek trok. 's Nachts zijn de meeste dieren stil, maar velen zullen al net als wij 's nachts hun bed zijn uitgekropen voor een lawaai in de tuin...en dan een egel gevonden hebben. Die beestjes kruipen grommend en sissend en schrapend voort, zodat je de indruk hebt van "inbrekers !", en 't is dan zo'n klein biestje...
Weet je, wakker liggen heeft soms ook zijn charmes...

Ik voel de lente komen...'t leven kriebelt uit de grond en over de grond.
Geef toe, het is nu veel aangenamer dan in die sombere donkere mistige dagen van onze winters... Als het vriest gaat het nog, dan is de lucht ook puur en zuiver, maar 't vriest niet veel, onze winter vergaat veel meer in duistere klampigheid en natte mist over somber getinte velden en wegen.
Nu is de holleweg niet meer die vuile smerige veromde kassei, nee, nu rij je van de zon in de schaduw en weer in 't licht...Je ziet waarempel al wat wittige katjes piepen aan de wilgentakken.

Her en der zie ik al de sneeuw en zelf de lenteklokjes in het gras staan pronken, en ik denk dat ik al een schuchter madeliefje zag piepen ook.

In de vijvers zie ik ook al wel eens een vis bewegen. Dat wil zeggen dat de vis wakker wordt, en dat de tijd van gaan vissen weer dichter komt. Ik zal moeten mijne permis gaan halen.

Nu liggen de twee honden netjes uit te rusten van hun morgendlijke inspanningen ! D'onnozelaars !

De hortensias zijn ook al weer aan 't uitlopen. binnekort moet ik de bloemknoppen van vorig jaar uitknippen en wat snoeien om te verjongen. Ook om het voetpad weer wat vrij te maken. Ik moet dat dan wel in een paar keer doen, maar tot nog toe gaat het toch nog steeds. Het voortuintje probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. In de achtertuin ga ik Fré proberen aan te slaan, dat is een hovenier, dus 't zal in goede handen zijn.

Je hoort het, niet alleen de natuur ontwaakt...ikke ook.

tot de volgende ?

't Kan niet meer op !!!!

Ik ben zot van contentement !
Om twee redenen...
Eén: Ik was al jaren diep teneergeslagen door het feit dat ik een van mijnmij kostbaarste boeken kwijt was, en wel twéé kéér !
Bij de verdeling van de boeken van bij ons thuis was ik zielsgelukkig dat ik het boek van Vaère Depauw "TAVI" had ! Een boek op zijn "ronschies" over de belevenissen van Tavi. Een heerlijk boek ! Ik had eens bij toeval een nederlandstalig exemplaar gevonden, en dat direkt er bij gekocht...Maar, braaf kalf dat ik ben, ik heb ze blijkbaar ooit uitgeleend...en noois nie meer teruggezien... Gisteren op de rommelmarkt liggen daar te blinken: de twee eerste boeken van onze Valère ! Tavi en Jules Bonnemine ! Ik heb ze ! En nu leen ik ze nooit ofte nooit nog uit, ze zijn me veel te dierbaar... Mocht de "lener" zich onder mijn lezers bevinden, hij/zij kan alsnog restitutie doen, en op slag zijn zijn/haar zonden altemaal vergeven totter eeuwigheid !

Twee: Vanmorgen zie ik op mijne kwampjoeter een mailtje van een mij onbekende afzender... Ik had het bijna weggezapt, maar ik werk met ubuntu, dus moet ik niet zooooo veel schrik hebben van vier russen en aanverwanten, dus het toch maar openen... Het bleek een mailtje te zijn van Japhet, die ooit, heel lang geleden nog op het acv gewerkt had te Oudenaarde. Hij had viavia vernomen dat ik blogdede, en toen hij thuis was (In het verre Vrankrijk, in de pays des cathares) heeft hij op zijne pc zitten zoeken, en mij gevonden ! Hij is nu al sinds begin van dit jaar trouwe lezer (en hij leest iedere dag ook nog wat achteruit in mijn oude gewrochtsels!) en nu had hij eindelijk al zijn courage in zijn handen gepakt en neven zijn kwampjoeter gelegd, om mij een mailtje te typen (Ge kunt niet typen met uw handen vol hé !)

Ik heb nu dus al twee lezers in La Douce France, pays de mes vacances...

't kan dus niet meer op ! twee dagen tereke een aangename verrassing !

Allee, Japhet en Hilde, welkom in mijn lezerskring ! ... en bedankt voor de lovende woorden over mijn schrijfsels ! Ik kreeg nog een hele brief met lof en commentaar op mijne blog van Luc ook... Japhet gij kent die ook ! Luc van het metaal, vroeger in een vorig leven secretaris van het acv zottegem onder het bewind van Pietje...

Ge ziet, als ik niet over het verleden schrijf, dan komt het verleden naar mij ! Ik moet eerlijk zijn en zeggen dat het al een hele tijd geleden was dat ik nog eens op Japhet heb gedacht... Ik meen dat het vorig jaar of zo was, toen ik aan het babbelen was met Patrick van Kruishoutem...Hij zei iets dat mij deed denken aan u... Ik denk dat het over een Devreese was, die mij niet direkt meer bekend voorkwam, en toen dacht ik nog eens aan Japhet... Het was ook al een hele tijd dat ik Patrick zag... Sinds die mannen allemaal in Aalst zitten zie ik die niet zo vaak meer. De enige van de "aalstenaars" die ik nu en dan nog eens ontmoet, en met wie ik mailtjes uitwissel, is Annie... En de enige die nog regelmatig eens op bezoek komt is Luc...
Uit het oog...
In het begin zag ik daarvan af, maar dan hield ik mijn hand ne keer boven mijn hoofd, en keek wie er onder stond...Ik moet eerlijk zijn, ik had ook altijd tijd te kort om bij een zieke collega te gaan...Ik moet dus een ander geen verwijten maken. Ik ben heus niet beter... Ik wou dat ik het mocht herdoen, ik zou heel anders leven, goegeweten !
Maar ja, dat zal wel zo zijn bij iedereen zeker ? Maar we krijgen de kans niet om ons leven te herleven. (Wie weet is dat maar best ?)
Soms hoor je mensen zeggen dat graag weer jong zouden zijn...ik niet... Och ik heb veel mooie dingen beleefd, maar ook heel trieste, en die wegen té zwaar om ze nog eens te herdoen. Als ik zeg herdoen, dan bedoel ik veeleer dat ik zou proberen minder fouten te maken, meer met de mensen te leven, en ik weet dat ik dat wel beroepsmatig deed, maar ik bedoel het gedeelte buiten het werk...
Ik zou ook willen meer begrip hebben voor wie anders op de dingen neerkeek dan ik, dan van uit mijn beroep en mijn hart... Ik was nogal een fanatiek vakbonder... misschien moesten we ook wat meer luisteren naar de anderen.

Ik denk dat dit de voornaamste les is van het ouder worden... weten dat er nog anderen zijn, met andere ideeën en ander gedachtengoed, en dat het niet mogelijk is dat die allemaal verkeerd zijn... ik heb wat meer leren luisteren en nadenken (ik heb nu veel tijd hé).
Ik heb ook geleerd om vol genot de kleine dingen des levens te savoureren... Gisteren hebben we hier met zijn tweeën staan kijken naar een Pauw die aan onze deur stond te kijken naar ons. Is dat niet heerlijk ? Wie krijgt er nu een pauw aan zijn voordeur ? Heerlijk niet ?

Ik ga stoppen, nog wat nagenieten van mijn nieuwe dingen in mijn leven, Japhet, Tavi en Jules Bonnemine...

tot de volgende ???

op naar de 750 !

Het lijkt maar heel kort geleden dat ik de kaap van de 500 blogs bereikte, en zie, ik stel vast dat we al in de 730 zitten... Waar gaat de tijd ?
Als je soms zou vinden dat de tijd maar niet voorbijgaat, begin een blog, verplicht je zelf om dagelijks een stukje te plegen, en zie...na een korte wijle ben je verslaafd aan het scriberen van je dagelijks potje gal, plezier, vergif, of wat dan ook...je kunt het schrijven niet laten...
Voor wie schrijf je dan ?
Och, het geeft me de kans dingen te lozen waar anders geen mens wil naar luisteren, het geeft me de kans om weer eens in het verleden te duikelen zonder dat je ze hoort zuchten of zonder dat je die blikken ziet die ze naar elkaar werpen. Het geeft je de kans om eens je gedacht te zeggen. Het geeft je de kans om te proberen de goegemeente wakker te stampen en ga zo maar verder en verder. Met andere woorden het is één grOOOte uitlaatklep voor je ideeën, gedachten, verlangens, dromen en noem maar op.
Nu en dan krijg je dan wel een reactie, en tot mijn verbijstering is die dan meestal positief, soms eens aanvullend en soms een verbetering van een feitje.
Maar negatieve reacties kreeg ik nog niet.
Wat mij verwonderd
Vertel ik dan altijd wat ook bij de anderen leeft ?
Of zit ik zoooo ver weg van hun gedachten dat ze het de moeite niet vinden om er op in te gaan ?
ofte...misschien heb ik helemaal geen lezers meer ? Nee, dat is zeker niet juist, want nu en dan krijg ik ook via andere wegen opmerkingen over mijn blogs. Zo stel ik tot mijn verwondering vast dat mijn oudste zus mijn blog bekend maakt bij haar buren... Want ik kreeg plots een mailtje van die buur.
Ik hoor van Luc (alle twee !)dat ze zitten te lachen met wat ik soms schrijf (dat zal dan wel in de zomer zijn, want de winterperiode is altijd vol weemoed, gal en sarcasme)...
Eigenlijk snap ik dat lachen niet altijd, want ik schrijf geen moppen, ze moeten dus lachen of met de avonturen of met de schrijwijze...
Maar zou er nu echt nooit eens iemand gloeiende kwaad worden op mijn blog ?

Enfin, wat dan ook...ik kan het schrijven niet laten (gezongen op de wijs van Wim Sonneveldt's Zij kon het lonken niet laten podopompompom ze lonkte naar iedere man pompom)
Waar zijn die kleinkunstenaars van vroeger nu naar toe ? Ik ken er geen meer ! We hebben geen mensen meer die humor brengen met woordenspel... We hebben alleen nog humoristen die mensen over de kam scheren... (Als je dat doet blijven de stoppels staan, maar who cares, da's nu mode !)
Maar humor ala Vermeersch met zijn Aovelgem ? djudedju; een Fons Janssen met zijn Lachende Kerk (Na lang zoeken heb ik eindelijk een oecumenisch symbool gevonden, aanvaardbaar voor iedere geloofgemeenschap ! ... de collectezak...); een Wim Sonneveldt met zijn Margootje, een Toon Hermans: Leg neer die bal !....nee dergelijke humoristen hebben we niet meer...
In die tijd hadden we er heelder pakken, en plots, in eens zijn ze allemaal weg, verschwunden...djudedju...
Vooral een Toon Hermans, die nooit ofte nooit over bepaalde personen sprak, was voor mij De Grootste... Als ze op de tv een one-man-show van hem uitzonden, dan was ik niet van het scherm weg te houden...Dan zat gans ons gezin te luisteren en te lachen. Wat roert daar in het struiuiuiuikgewas... Hoe deed die man dat ? Eigenlijk was zijn truuk nogal dikwijls hetzelfde, hij beelde de sukkel uit die zijn tekst kwijt was of die schromelijk mislukte "doif is dood meneer...doif heeft te lang in doosje gezeten, meneer". Hij speelde de schlemiel, en wij lachten . . .
En weer moet je vaststellen dat we oh zo slecht zijn ! We lachen met de persoon die valt, of het nu echt is of symbolisch...
ZEg, als je lacht met mijn blog ????? Nee hé?? Dan ben ik toch niet de schlemiel hé ?
Ik ga stoppen, we gaan rommelmarkten...
tot de volgende ?

den 30° mei

In Rome staat een kerk (ik ben te lui om de naam op te zoeken) waar langs de wanden de portretten van al de pausen staan geconterfeit... Toen ik er met Anny op bezoek was, was er nog plaats voor één. De legende wil dat er ook geen volgende meer zou zijn. Troost u, die volgende is er nu al...
In illo tempore non suspecto, dus heel echt waar, toen ik nog kind was, vertelden de Jehovah's voor echt en waar dat de dertigste mei van dat jaar de wereld zou vergaan. Een sloeber heeft er zelfs geld aan verdiend met de toenmalige tophit: den dertigste mei zal de wereld vergaan, dan gaan we naar de maan... De mensen van mijn ouderdom zullen zich die song nog wel herinneren...
Nu staan we weer voor het vergaan van de wereld...
In 2012, ik ben de maand en de dag al weer vergeten, maar het is niet moeilijk het terug te vinden, type 2012 in het vakje van Google, en ik zweer je dat je op één dag niet alle teksten kunt lezen over het einde van onze wereld ! Goed gehoord ? van onze wereld...want het is niet het einde van de wereld !
Maar troost u, de monniken van de dalaï lama in tibet zeggen dat de buitenaardsen ons zullen redden ! Want volgens hen zou de dreiging van het einde een dreigende atoomoorlog zijn...
Vermits ik véél lees (te veel ?) denk ik terug aan het verhaal van de toren van Babel... Dit verhaal bestaat ook in meerdere versies, net zoals het verhaal van de zondvloed...
Toen de mensen allemaal één taal spraken, en alle kennis samen legden, dan voelde God zich bedreigd in zijn almacht, en hij stichtte verwarring.
Heb je al eens bedacht dat wij via de pc eigenlijk beschikken over een middel om weer allemaal met elkaar te praten en alle kennis samen te leggen... Blijkbaar geloven er ook nu nog veel mensen aan de jaloerse, de naijverige God van het oude testament...

Ik heb niet gesproken over de doemscenario's van het jaar 1000, nog eens dunnetjes overgedaan in 2000 met de verhalen over de crash van alle computers, en dergelijke rampen . . .

Het lijkt wel of wij op een of andere manier steeds verwachten dat de wereld zal vergaan. Er bestaan tamelijk goede berekeningen wanneer onze zon zal kapot gaan, en dus ook alle planeten in zijn gevolg daar het slachtoffer zullen van worden, maar dat ligt nog oneindig ver van ons...

Waar halen we dan die droom van een naderend einde vandaan? Zeg nu niet uit ons geloof, want de 2012 blijkt van uit de Maya cultuur te stammen, en die hoorden bij mijn weten niet bij ons geloof. Oh ja, er zijn natuurlijk veel godsdiensten die dit doemscenario vooropstellen, dus misschien ook bij de Maya's ?

Ik denk dat het gewoon voortkomt uit een redenering van de primitieve mensen, die zagen dat alles om hen heen wel vroeg of laat kapot ging, dus zou dat ook wel het geval zijn met de wereld in zijn geheel... (Rekening houdend met de exploderende zon hebben ze gelijk (exploderen is niet correct maar benaderend)).

Wellicht is die redenering daardoor ook zo algemeen. Net zoals ook het voorkomen van de grote verwarring en de grote vloed zo algemeen is. Op een bepaald ogenblik is de met rede begiftigde mens ontstaan, in het begin zal dat dus een eerder kleine groep geweest zijn. Als daar nu de overstroming plaatsgreep, dan was dit werkelijk bijna het einde van de wereld ! De wereld die bekend was aan die kleine groep van mensen of mensachtigen. Er zijn weteschapplijke studies die uitwijzen dat alle mensen voortkomen van een eerder kleine groep (het restant na de grote rampen ?)men spreekt van een 5000 ongeveer.
Geschiedkundig zien we ook dat ze bijna allemaal ooit één taal hebben gesproken... waarschijnlijk door honger zijn ze verder uit elkaar gaan wonen, en zijn de talen steeds meer gaan verschillen.
Maar ergens, in het collectief geheugen zit nog het besef van de grote vloed en het feit dat ze vroeger wel met elkaar konden praten...
Ik weet uberhaupt niet of dit correct zo gegaan is, maar dat is volgens mij wel het antwoord op een heleboel vragen.

Dus de wereld is al eens vergaan...door water ! En de volgende "vergaan" zal door vuur zijn !
Logisch ! Iedereen beseft dat nu de mensen zo ver uit een wonen, dat één overstroming nooit meer het collectief einde zou kunnen brengen, dus moet het wel iets anders zijn, en dan denkt men uiteraard aan het tegenovergestelde van water...vuur... En in de huidige wereld ziet men plots dat dit wel technisch zou kunnen ook ! Met al die atoombommen....

Dus zijn er altijd mensen die afkomen met doemscenario's... gaan de van een atoomoorlog tot... klimaatverandering...

Vroeger, lang geleden (in een mensenleven) waren de leefgemeenschappen veelal klein, en dan waren er de machtigen die de mensen onderdrukten, en het geloof was er om ze braaf te houden... Dat gaat nu niet meer, dus komt er een ander scenario om de massa weer in één hoek te drummen en de machtigen krijgen de rest van de wereld... Kijk maar eens goed wat ze bezig zijn onder het mom van "klimaatsverandering"...
Lees dan ook eens hoe (en waarom) ze bv professor Lomborg proberen te muilkorven...
en wordt wakker !

Gezien hoe mooi de zon schijnt, hoe vroeg het al weer dag is ?
Nogal een geluk dat het nu warmer is hé, met de prijs van de mazout !
Of is het gewoon zo dat ze de prijs de hoogte in jagen omdat we er minder nodig hebben nu het warmer wordt, nu er steeds meer alternatieve verwarmingssystemen komen?

lig er niet van wakker, maar denk er toch maar eens over na ...
tot de volgende ?

donderdag

Gisterenavond moest ik mijn pillendoos weer vullen, dus, vandaag is het donderdag.
Zaterdag 's avonds moet ik mama's pillendoos vullen.
Die dozen bepalen de voortgang van de weken.
Daarmee wil ik zeggen dat de dagen zo maar door de vingers glijden als je thuis zit te zitten...Er is zo heel weinig onderbreking in de normale sleur der dingen. In het weekend eens een rommelmarktje, maar aan de andere kant zweren alle tv-zenders dan samen om op zondag zo weinig mogelijk uit te zenden die de electriciteitskosten van de tv verrechtvaardigen...Althans voor acht uur dertig 's avonds, want dat is zowat het uur van het slapengaan. Nu ja, slapen... Gaan liggen is correcter... Nu, ik mag niet klagen, gisteren heb ik goed geslapen. De pijn is weer teruggezakt tot op een normaal niveau... toch zolang ik stillekes ben en heel goed op let op mijn bewegingen. Gewoon me wassen vanmorgen was al genoeg om de alarmbel luid te doen klingelen.
Straks ga ik eens surfen naar de sites over rommelmarkten om te zien of er dit weekend ergens in de omtrek iets te doen is...
En als mijn rug het toestaat daar eens iets anders te zien en te doen. Wel wetend dat het zal pijn doen, maar als het binnen het verdraagbare valt, dan is een kermis een geseling waard zoals ons moeder altijd zei...
Hoor mij hier eens bezig, precies of ik ben De Duts van de maatschappij !
Terwijl ik vandaag weer vaststelde dat één van mijn mail-vrienden haar box niet meer leegt, en ik weet dat dit wil zeggen dat ze dat op die dagen echt niet meer kan, van de pijn.
Als ik dan hoor wat ze allemaal moet slikken om een beetje mens te zijn, en wat die massa brol allemaal voor andere miseries uitlokt, dan ben ik nog van de goeie... God, er zijn zo veel mensen die hele dagen moeten afzien. En er zijn er bij die de pijn echt niet aankunnen en de strijd opgeven. Wat zitten wij hier dan te klagen ? Ja, ik heb pijn, soms veel pijn, maar gelukkig kan ik nog steeds vechten en gelukkig kan ik nog steeds me zelf bezighouden, en verval ik niet in ineen kruipen in een hoekje met alleen mijn zelfmedelijden...
Ik denk dat dit mijn grote vrees is. Schrik dat ooit de pijn mijn geest zal nekken.

Gek, maar ik denk dat het feit dat ik zo vaak en zo ernstig ziek was als kind, mij getraind heeft in het vechten. Ik wou - zelfs als kind al- niet ziek zijn, en ik herinner me de keren dat ik tegen mijn moeder inging en haar zei dat de specialist in Brugge (Dr Dewinter ??) gezegd had dat ze geen duts van mij mocht maken...
Als vader was ik kwaad als een van de kinderen ziek was, en ik zag dat hij /zij niet vocht tegen de letargie... Ik herinner me dat Bart naar het UZ moest voor een kathederisatie... Wij hadden hem er heen gebracht, naar zijn bedje, en toen we weg gingen zag ik zijn lipje trillen, maar hij weende niet, want hij moest sterk zijn... De verpleegsters waren gek van dat flinke baasje, en net zoals ik toen ik als kind in het hospitaal lag, mocht hij helpen met kleine werkjes zoals opplooien en dergelijke... Bart weet nog alles van toen, het was ook voor hem een enorm groot en zwaar avontuur, en hij had de hindernis genomen !
Ik was fier op hem !
En toen Koen eindelijk ook leerde vechten, echt met zijn eigen wil, tegen de ademnood, dan was ik weer fier ... Ik had hen iets meegegeven: vechtlust !
Raar dat een mens weer op al die kleine dingen van het leven terugdenkt... Maar ja, ik heb tijd, te veel tijd.
Vandaag komen de kinderen hier weer...
Dus zal er wellicht geen plaats zijn om pyrografie te doen... Gek dat vacantie mijn vrije tijd doorbreekt.
Ik ga stoppen, het weer ziet er goed uit, mijn rug is beter, het leven is weer goed

tot de volgende?

een beetje op reis...

Enige minuutjes terug zat ik hier te kijken naar Roemenië...een mooi mailtje in powerpoints, die me heel mooie en soms wat trieste beelden liet zien van een van de armste landen van Europa... (Is dat nu ook lid van de europese ? een mens raakt de tel kwijt hé?)
Nu en dan, ook van morgen nog Keukenhof, ben ik van uit mijn zetel toerist.
Vroeger zou dat voor mij aanleiding geweest zijn om te denken: daar moeten we ook nog eens naar toe...Nu troost ik mij met de gedacht: zie, ik kan er zo toch ook wat van genieten. Mooi toch ?
Ik heb ook een prachtige mail doorgestuurd gekregen over optimisme...'t Was weliswaar in 't frans, maar ik stuurde hem toch maar aan iedereen met de raad deze toch te proberen te lezen, hij was zo mooi...
Ik kreeg ook een serie foto's door van onze nationale schone die uit de kleren ging voor het goede doel (????) Die heb ik niet doorgestuurd, dat een Franse president huwt met een madam die van a tot z gekend is door heel de wereld, dat is zijn zaak, maar ik vind het toch maar raar... Ik denk niet dat ik ooit zou kunnen verdragen dat iedereen weet hoe mijn vrouw er uit ziet... dat raakt voor mij ergens wat bij het intieme hoort... Oh, denk niet dat ik zo 'n puritein ben, dat ik geen naakt kan zien zonder aan zonde te denken... Naakt kan best mooi zijn, en ik heb minuten lang staan genieten van de David van michelangelo of van de Venus van Botticelli, maar die gaan niet in diverse poses gaan staan of liggen voor het "goede doel"...
Ik heb dan ook mijn bedenkingen over de mensen die dat boekje speciaal zijn gaan kopen. Zou dat ook voor het goede doel zijn ???? Nee hé...
Vroeger had ik daar minder last mee, maar sinds mijn dochter op alle soorten manieren mishandelt is geweest door haar ex, heb ik schrik van al die uitwassen van de menselijke on-natuur ! Die man was ook zo gefokust op al die boekjes over de extremen van de menselijkheid en het naakt in zijn meest blote vorm...Dat heeft mij veranderd. Dat heeft mij doen nadenken of we inderdaad niet beter wat puriteinser zouden zijn ? Nee, ik heb het niet over zonde of over geloof, nee, ik heb het over eerbied voor elkaar en voor iedere mens. En geef toe, je hebt minder eerbied, minder ontzag, minder warmte over voor diegenen die zichzelf zo exposeren, soms zelfs in de meest onterende standjes. Ik denk dan ook aan de vele foto's die je kunt vinden op internet, van ex-liefjes die hun vroegere liefje letterlijk te kijk zetten ! (En is dat op zich al geen bewijs op zich van wat ik zeg ???)
Nee, men maakt die naaktfoto's enkel en alleen omdat ze hier in onze ogen, onze cultuur choquerend zijn, uitdagend zijn, en noem maar op... De bedoeling van echt mooie foto's te maken is maar een klein onderdeeltje van de eigenlijke opzet.
Maar ik ga daar niet over doordrammen, je snapt best wat ik bedoel, en zelfs al ben je niet akkoord, het feit dat je het snapt zegt eigenlijk dat je het ook wel weet...
Ik had het over mailtjes.
En vooral over die mailtjes met al die mooie streken waar ik nooit meer zal geraken... We mogen echter niet klagen ! Mijn grootouders zijn nooit ergens naar toe geweest, tenzij op vlucht voor de grote oorlog... Mijn ouders hebben al een paar vreemde landen gezien, en wij hebben er al we dubbel zo veel gezien. We mogen dus niet klagen, en we krijgen nu nog al die zichten uit de meest exotische bestemmingen ook al om ons te verwennen.
Soms heb je van die foto's die vanzelf verdwijnen en vervangen worden door de volgende...Ik heb altijd het gevoel dat dit of te vroeg, of te laat komt, nooit op het tijdstip dat ik zou willen... Soms heb je het gevoel dat je net iets beter zou willen bekij...en 't is al weer weg.
Sommige treffen me zo zeer dat ik die bewaar om ooit nog eens te bekijken. Sinds de enorm grote mailboxes kun je dat. Ik weet dat er nog een veel grotere is, maar die heb ik geprobeerd en daar zit iets in die niet gezond is voor je pc...dus neem ik de tweede grootste box, de mailbox in Google, Gmail, waar je nu al meer dan 6 giga op kunt hebben... Dat is meer dan 6.000 megabites ! Dat is gigantisch ! Op mijn eerste pc had ik eenvoor die tijd grooooote harde schijf, van 40 mega...ochgottekes, nu krijg je daar de meeste programma's niet meer op ...
Maar nu hebben we veel meer plaats, iedereen zit tegenwoordig met een harde schijf van vele giga's plaatsruimte, en nu we dat hebben, nu zijn ze overal bezig met ons meer en meer virtuele plaats te schenken (Nu we het niet meer zo hard nodig hebben !) Je kunt nu zelfs al je administratie doen op virtuele plaatsen. Je kunt daar kilo's dingens op kwijt, zonder ook maar iets van plaats kwijt te raken op je eigen pc.
Eigenlijk zouden we nu dus makkelijk kunnen werken met pc's met veel minder plaatsruimte, en toch maken ze die masjientjes altijd maar zwaarder en zwaarder.
Nu, voor mij niet gelaten, maar ik ben toch maar blij met die virtuele ruimte waar nu mijn mooiste mailtjes staan te wachten op mij... Ze doen me denken aan mijn pakken foto's en dia's, die daar liggen in grote dozen... En nu en dan kriebelt het, en kijken we nog eens naar die beelden van toen. Nu nog minder dan vroeger, want op al die foto's en dia's zien we dan onze Koen terug, en dan zitten we weer met een krop in de keel...
Bij het laatste bezoek aan de specialist voor Anny, begon die daar ook over, wellicht omdat hij vermoedt dat dit verdriet mede de oorzaak is van diverse lichamelijke euvels... en dan zat ik daar, zelf met een krop in mijn keel, mij nijdig te maken omdat hij Anny weer pijn deed...
Die pijn is erger dan de pijn in mijn rug, en het kost moeite om daar over te schrijven... je wilt dat dit naar achteren geduwd wordt, heel diep, en dan spreekt zo'n dokter dat weer helemaal naar het voorplan...
En nu en dan hoor ik Anny zuchten, zo maar... en dan denk ik dat zij ook weer daaraan denkt...en ik probeer niet te zuchten.
Ik denk dat ik nog eens naar die mooie mailtjes ga
tot de volgende ?