Sente 'Malberga

Eigenlijk Sinte Amelberga...'t Is vandaag.
3 dagen geleden kwamen de dansende nar, trommel en fluitje ons uitnodigen naar "Het Feest"...Deze eeuwenoude traditie gaat gelukkig nog steeds door. Bij de viering van Amerika's 200° verjaardag, waren trommel en fluitje met de dansende nar, een van de attracties from the old country die het feest moesten opluisteren.
Vandaag gaat al wie op mater woont (en nog te been is - ikke niet dus...) gaan kijken naar de paardenommegang. Gewoonlijk zitten we hier met rond de 300 paarden in de stoet. Ste Amelberga is dan ook het grootste paardenfeest in de wijde omtrek. Zelfs uit Temse en het verre Groot Hertogdom Luxemburg komen ze hier met hun paarden naar de processie. (Beide plaatsen vereren ook Ste Amelberga...)
Nadien worden alle "kapellekens" heel godsvruchtig aangedaan door alle bezoekers, en tegen 15 uur is het moeilijk nog iemand te vinden die nog zinnige praat vertelt... Het is één groot ja grandioos dorpsfeest, zoals je nergens anders nog vindt.
Altijd op 10 juli, als je er nog nooit was, stip het maar aan en kom volgend jaar maar eens zien.
300 paarden die eerst de lange ommegang doen, en dan drie keer rond de kerk rijden, een keer op stap, een keer op draf en een keer in galop. Gelukkig is het meestal droog weer, en strooit men in de bochten zand tegen het uitglijden, maar nu en dan zie je toch een paard een schuiver maken. Gelukkig heb ik nog nooit erge dingen gezien of zelfs ook maar gehoord. Sente Malberga zorgt voor haar vereeders denken wij dan maar.

Wie Sente Malberga was ? Een luxemburgse schone adellijke juffrouw, die katholiek was, en als strijdmiddel der kerk werd ingezet tegen de verliefde Karel Martel (den diene met de hamer) die nog van 't oud geloof was in Thor en Wodan en co.
Sente Malberga wou (mocht) haar bloemekee niet laten plukken door een ongedoopte heiden, en moest vluchten, hier stichtte ze een klooster (Waar is er daar één spoor van te vinden ?) en wist ze in de Sente Amelbergabron water te scheppen in een stramijne (een vergiet). Op de vlucht stapte ze in de Schelde op de sterke rug van een grote steur, en die zwom met haar tot in Temse waar ze ook een en ander mirakel verrichte... Nu weet je ook waarom ze ginder ook haar vereren...

De werkelijkheid zal wellicht een zoveelste poging geweest zijn om het katholijke geloof tot in het heersende koningshuis te krijgen. Maar eigenlijk doet dat er allemaal niet toe. We hebben hier een prachtig eeuwenoud feest, en nu nog lopen hier in het dorp mooie amelbergaatjes rond. Nu kort men de naam gewoonlijk in tot Bergske of zoiets.

Zie, ik kan er mijn eigen weer niet van weerhouden om de echte roots te proberen te vinden...Ik heb het al gezegd, ik lees te veel... Nu één voordeel heeft dat toch al gehad voor mijn lieflijke Mater, toen onze voormalige goede pastoor Georges Van Hoolandt bezig was een historisch werk te schrijven over Mater, dan heeft hij hier heel wat documentatie gehaald en verwerkt in zijn boek. Hij vond het tof dat een inwijkeling zoveel wist over de proche (parochie). Georges was de laatste echte dorpspastoor die we hadden, jaarlijks tot twee keer op bezoek komend. Nu moeten de pastoors meerdere proches bijhouden, en we zien hem nooit meer.

Gisterenavond is het feest begonnen, met de inhaling van trommel en fluitje die op de bijna 100 km lange wegen en weggetjes van Mater hebben gedanst, getrommeld en gefijferd. Met luide kanonschoten werden ze bij hun thuiskomst op het dorpsplein verwelkomt, en de echte begonnen dan al de kapellekes te doen... Ooit heb ik Louis Baeke zaliger weten zoeken naar zijn auto...Hij vond hem 's anderendaags terug toen ze hem kwamen zeggen dat hij in de weg stond voor de paardenommegang.

Mater, zalig dorp op de heuvels van onze mooie Vlaamse Ardennen. Het is jammer dat je nu ook behoort tot die dorpen die plots, uit het niets, verklaart worden tot aantrekkelijke woonzone. De grote (lelijke) grote villa's en fermette-achtige ondingen vervuilen de mooie eindeloze golvende velden. Grote lelijke blauwwitte vette koeien hebben de melkkoeien vervangen. Ik zie geen boer meer met een ossegespan op het veld, neen nu brullen daar verschrikkelijke grote en alles verpletterende tractoren... Mater is verkaveld door de landbouwverkaveling, en alle grachten zijn verdwenen. Nu zijn hier ook gronderosie en modderstromen ons deel (Gelukkig woon ik boven op de berg !) Als je Mater nog wil zien, wacht dan niet tot het volstaat met fiscale Nederlandse vluchtelingen-villa's...

Tot morgen ?

goegelen, messengeren, chatten, isimissen...

Ik heb onlangs een dikke van dale weggeworpen wegens ouderdomsverschijnselen. Eigenlijk was die dikke helemaal niet dik, één boekdeel ! Nu heb ik er in de plaats een van drie boekdelen, die dus veel recenter is, maar helemaal nog niet up to date...
Ik heb vastgesteld dat onze taal wel veel meer woorden bevat, maar bijna niet rijker is geworden. De enige nederlandstalige (?) uitbreiding is het surinaams..., al de rest is import.
Vroeger noemden we dat bastaardwoorden.
Wellicht hebben we nu gewoon een bastaard-taal ?
Een onechte taal, dat is één synoniem voor bastaardtaal. Een kind zonder vader, of van een vreemde vader ... Tegenwoordig zijn er veel zo ! Heelwat jonge paren paren zonder echtparen te zijn...ze paren wel echt, met als gevolg dat Vlaanderen nu wellicht volloopt met bastaarden !

Het klinkt afgrijselijk hé ! Hopelijk is dat alleen een kreet uit de pen van een stilaan archaïsche grootvader. Alhoewel... Hoe zit de wet eigenlijk ineen wat betreft erfenissen en co ? Is dat al voorzien ? Ik heb er geen gedacht van, maar als het nog niet bestaat, dan wordt het wel hoog tijd, precies zoals het hoog tijd wordt al die koppeltjes die nu samenwonen, een of ander wettelijk statuut te geven...Of is dat er al ?

Ik weet wel dat een decroo (met kleine d, daar droomt hij al jaren van in al zijn bescheidenheid als eerste burger van het land - na de koning- zoals hij zelf zegt) al jaren geleden wettelijk gescheiden was van tafel en bed, om fiscale redenen... Hij woont wel nog altijd gelukkig samen met zijn antwerpse van de franstalige bourgeoisie... Maar dan stammen zijn kinderen toch nog uit een wettelijke verbintenis, maar die kinderen van nu ?

Ik ben eerlijk gezegd niet tegen dat samenwonen, als je al de miserie hebt gezien van een (v)echtscheiding...dan krijg je plots wel een andere kijk op het huwelijkse stelsel. En het is ook veel minder zondig denk ik, want een gescheiden persoon mag van het vaticaan eigenlijk geen communie meer ontvangen, maar ik heb nog nooit iets dergelijks gelezen ten opzichte van de samenwonenden ???

Wat ik wel onlangs las: in Afrika laat men de katholieke priester wel trouwen, omdat dat daar in beter in overeenstemming is met de mentaliteit... ? Ik weet niet in hoever dat juist is, weet u daar iets meer van? Mij zou het niet heel erg verwonderen, de aanpassing van de kerk aan de zeden en gewoonten van het land zijn talrijk...Denk maar eens aan de heiligverklaring van Confucius (Koeng Foe Tsé) die eeuwen voor Kristus leefde??? En zo zijn er legio voorbeelden.

Ik lees wellicht te veel... Ik voldoe perfect aan de criteria waarom vroeger de gewone mens (Het plebs) zelfs de bijbel niet mocht lezen.

Allee, genoeg doordenkertjes voor vandaag... Mijn boek over Byzantium is uit, binnenkort zit ik te memmen over de invloed van de Franse revolutie op ons doen en denken, de boerenkrijg en de rechten van de mens, de code panoleon en zo voort. Maar wacht maar wat, want het is een verdomd moeilijk wetenschappelijke studie...Ik ga er maar traag doorgeraken, ne oude mens kan zich niet zo lang meer concentreren hé.

Tot de volgende ... Ik ga luiteren naar Kroentje Cucke, op de radio...

Blond, groene ogen, 1.74 m en woon in Kazan Russia

Heb je ook al dergelijke mailtjes gekregen?
Gewoon in een mailtje, maar vooral in het nieuwe messenger...Ik denk er sterk over het van mijne pc te zwieren, alle dagen blondjes is wat te veel van het goede.
Ik heb toch een paar vraagjes...
1) Waar halen die teven mijn adres (Sorry, ik heb geen beter woord voor iemand die zichzelf
verkoopt...)
2) Hoe laag moet je zakken vooraleer je jezelf te koop aanbied aan een totaal onbekende en ongeziene persoon ?
3) En blijkbaar hebben ze succes, want het blijft duren: Wie zijn die kluivers die daar dan op ingaan ?
4) In hoever zijn de televisieprogramma's à la Blind Date daar schuld of gevolg van ?

Rome heeft zichzelf uitgehold door zedenverwildering en verlies aan normbesef, hoeveel hebben wij hier in Joerop nog te goed ? Kijk, je denkt misschien, hij is weer aan 't zagen, maar misschien heb je nu nog kleine kinderen, of misschien kleinkinderen... Hoe zou je het vinden als zij zo'n annoncekens plaatsten? of er op ingaan ??

Moet je dan normaal vinden wat we niet willen voor onze kinderen of kleinkinderen ??? Of denk je dat die op een andere planeet leven, netjes door jou afgeschermd ?
En denk maar niet dat jij de "big brother is watching you" kunt spelen, trouwens big brother is door diezelfde zenders ontaard in een "spelletje" (veelal ook van bedenkelijk allooi, en sterk neigend naar voyeurisme), of is een machinerie van de burgemeesters en politieagentjes die het liefst op iedere hoek van de straat een camera zouden willen zetten om u nadien te kunnen chanteren ??? Zullen er mensen herkozen worden omdat ze gezien hebben wat je deed op die dag op dat uur ???

Sorry, maar men is bezig om aan de politie en de politiekers dezelfde macht te geven die de pastoor vroeger kreeg dank zij de biechtstoel (Hij mag wel niets zeggen, maar hij weet...). Brood en spelen en macht door het kennen van de verborgen zonden??? Nero zou dromen van een dergelijke machtsgreep...

Ik ben bang.

Nog nooit is de democratie zo op de helling gezet als nu. Groepsvorming voor en tegen de islam...en /of andere zaken. Als je ziet hoe vreemde mensen op jou peeceetje terecht komen en daar dingen in planten om je koejonneren, en je ziet dan dat een regering die voelt dat ze stemmen aan het verliezen is, de stemming vlug, vlug wil overschakelen naar stemmen via kompjoeters ??? Geprogrammeerd ??? Zeker ???

Ik heb nu een nieuwe pas, en je moet -tot je eigen beveiliging- nu ook een pincode kennen die past bij je identiteitskaart... Gaan ze dan alle oudjes die hun pincode niet of niet meer kennen uitrangeren ? Hitler zou een dergelijke oplossing grandioos hebben gevonden.

Ik ben bang. Bang voor morgen

Moeilijk, mensen, moeilijk...

Ik heb een aanvraag ingediend bij het Vlaams Fonds.
En weer is het afgewezen, nu al voor de tweede maal. Nu ga ik in beroep tegen die beslissing, want die erkenning is voor mij heel belangrijk. Ik moet die erkennin hebben voor mijn 65 verjaardag, ik heb dus nog wat tijd, maar desalniettemin...
Ik ondervind dat ik stillekens aan steeds minder kan, en zie dat Anny, die ook met serieuze rugklachten zit, ook achteruit gaat. Nu kan ik al heel wat dingen niet meer zonder de hulp van Anny, en komt naast mijn verzorging ook de zorg in en rond het huis allemaal op de kop van Anny terecht. Zoals gezegd gaat ook zij echter ook achteruit, en de tijd is er dat wij nu al bepaalde werken moeten laten uitvoeren door derden. Dat is niet onze goesting, maar we kunnen niet anders.
Als ik en/of Anny nog verder achteruitkrasselt, dan zullen wij niet alleen steeds meer beroep moeten doen op derden, maar ook op steeds meer hulpmiddelen om ons te beredderen. Nu al zit mijn huis vol met handvatten om mij recht te trekken, bijkomende leuning aan de trap, een gewone en een electronische rolstoel enz... Enkele jaren geleden kon ik nog op een goeie dag een wandelingetje doen, nu gaat dat al lang niet meer. Ik ga niet naar rommelmarkten zonder mijn rolwagen, probeer hem wel zo weinig mogelijk te gebruiken, maar ik voel dat ik achteruit ga. Dank zij de pijnkliniek is mijn steeds-aanwezige pijn wat meer onderdrukt, maar niet weg, en de pijn bij belasting komt nog steeds evensnel op als vroeger, alleen kan ik het met die zware verdoving gewoonlijk iets langer uithouden voor het te erg wordt. Het enige wat ik nog kan is iets waarbij ik op een stoel gezeten en steunend op mijn onderarmen kan zitten...veel rest er dus niet...
Misschien is het hier ook zo dat je eigenlijk niet mag vechten tegen je handicap om erkenning van die handicap te krijgen...

Ik heb eens nagedacht over mijn blog van gisteren...als steeds meer terugkeren naar het verleden een teken van ouder worden is, dan wordt ik al behoorlijk oud hé ??

Ik denk dat de verklaring anders is, het verleden is een steeds groter pak, waar je dus steeds moeilijker langs kunt lopen zonder iets in handen te nemen...

Allee, mijn kleinzoon roept me met messenger, baai tot morgen

auto

Het is zoals ik verwacht had, de kosten komen op de overeengekomen prijs. Of het nu de advocaat of de garagist is, valt uiteraard niet te achterhalen, maar enfin, het is en blijft uiteraard een buitenkans, dus hebben we ja gezegd. Binnenkort rijd Veerle met een sneeuwwitte wagen rond. De andere weggebruikers zijn gewaarschuwd bij deze. (Nee, ze rijd echt goed en voorzichtig, ik zit maar wat te broebelen) (dat doe ik nu en dan zoals je al wel zult gezien hebben).
Of de wagen lang sneeuwwit zal blijven op onze - door vele landbouwwerktuigen bezoedelde- banen, valt te betwijfelen. Ik denk dat ze dikwijls zal staan wassen.
Het wordt dus een benzinemotor, een Astra1400, een opel...een ons door en door gekend en vertrouwd merk. Als ik de tijd meereken dat ik als kleine kadee meereed in de opel Olympia en veel andere opel-versies thuis, dan rijd ik nu al meer dan 50 jaar in Opel. Is dat een rekord? (Daar reden we ook in, in Opel Rekord)
Nu zijn zowat alle wagens goed te noemen, maar Opel was vroeger gekend als de wagen die nooit in panne stond. En ik moet toegeven, als kinderen zaten wij altijd te kijken of er toch nergens een opel in panne stond, maar we hebben er nooit één gezien.
Dat doet mij denken aan een uitstapje dat we deden naar de Pas de Calais. Vader was een chauffeur die niet mocht gestoord worden, en hij kon er niet tegen dat wij (we waren toendertijd met drie "brave" kinderen achteraan in de wagen gezet) veel lawaai maakten of druk waren. Ons moeder nam de taak op zich om ons kalm te houden.
Op die uitstap waren wij begonnen de paarden te tellen in de weiden. Het ging steeds luider en enthousiaster, tot ons moeder aan pa zag dat het teveel werd. Ma zei ons, dat is niet moeilijk, telt ne keer alleen de witte paarden. De eerste kilometers was het beduidend stiller achteraan, maar zodra we de "schreve" voorbijwaren, waren blijkbaar alleen witte paarden te zien, en ons moeder zat daar stillekes naast een zuchtende vader te meesmuilen...
Als je daaruit zou besluiten dat we een strenge, nooit-lachende pa hadden, dan ben je mis ! Ons vader was echt een plezante, en het was alleen zo dat we in de auto en 's middags bij zijn noenstondeke stil moesten zijn. Hij deed ons moeder zelfs eens bij de buur gaan om te vragen of haar kinderen 's middags wat stiller wilden zijn. En die brave mensen (en kinderen) deden dat...Charel moet slapen, zijt ne keer een beetje stille... Maria, dat magere nijvere mensje met haren Gusten en kroost... Ik heb duizend keren moeten horen, wat ik de eerste dagen dat we daar woonden had gedaan...Ik weet niet of het waar is, ik was dan amper mijn eerste pasjes zelfstandig aan 't zetten...
Ma was naar het toilet gegaan, en ik zou het haakje op de deur gedaan hebben...Ons ma zat daar vast op de wc... Vermits daar een grote "bassin" met waswater stond, was ons moeder bang dat ik er in zou vallen. Na van alles beloofd te hebben als ik de deur open zou doen, hoorde ze plots op de koer van het huis naast ons Maria bezig. Ma kende nog niet eens haar naam en begon wanhopig te roepen: "Madam, madam...madam..." Tot Maria terugriep. Ma vertelde haar de situatie, en Maria kwam ons ma verlossen...
We hebben altijd goede buren gehad, zowel aan de ene als aan de andere kant. Dat was nog de tijd dat, toen een buurvrouw ziek was, de andere buren samen hielpen, eten kookten, de was deden...gratis, gewoon als buur...
Wij hebben hier ook goede buren, maar in veel gevallen kennen de mensen nu hun buren niet eens...
Dat was dan toch vroeger wel beter ! Ook het feit dat de mensen op mooie zomeravonden 's avonds gezellig bijeen zaten te kouten, terwijl de kinderen tot aan het vallende duister mochte ravotten op de straat. (Er waren in die tijd in onze straat 2 auto's en de kamion van de brouwer en de kamion van banane (de fruitboer), dat was al...en die reden dan niet, neen die zaten er ook bij...En wij speelden "potje-klets". Een soort verstoppertje, waarbij iemand een toegestampt blik met enkele keien in moest schudden als hij er in slaagde ongezien bij de pot terug te geraken.
Nu zitten de kinderen alleen, met hun nintendo en dergelijke sociaal te zijn.

Alle, voor dat ik weer begin te zagen, tot morgen !

Héél lang geleden, toen ...

Nog twee dagen en Bart verjaart (weeral).
In 1977 verschenen er ellenlange artikels over een dame die op 7/7/77 precies 77 jaar werd. Ik antwoorde aan de krant dat dat echt niet zo bijzonder was, dat mijn zoon Bart op 7/7/77 7 jaar oud werd, en dat bij de buren er 7 kinderen waren, waarvan er ook één op 7/7/77 7 jaren oud werd...Dit verscheen als nieuwsbericht in de krant. Ik moet het nog wel ergens liggen hebben, wellicht weet mama wel waar.
In ieder geval hebben we bij die gelegenheid een groot feest gebouwd, met gans de familie. Het was prachtig heet zomerweer toen, en er werd niet alleen gegeten, gedronken en gebabbeld, er werd ook met de tuinslang gespoten...
Waar is de tijd?
Volgend jaar op 7/7/7 wordt Bart 37 jaar...dat klinkt bijlange na niet zo speciaal hé? Toch zit er ook weer een heel pak zevens in, maar ook een ander cijfertje. Voor Bart zal het wellicht niet zoveel uitmaken, hij begint stilaan in de jaren te komen dat het weer een jaar voorbij is...29 jaar geleden was ouder worden voor hem nog fantastisch.
Nu zeggen de kleinkinderen heel vriendelijk: "Maar jij bent al oud hé opa?"
Ze hebben gelijk, toen ik zo oud was, was ene van 60 al een stokoude vent...Dus ik nu ook. Maar ik voel me bijlange niet zo oud. Goed, ik kan bijna niets meer doen met die stomme rug van mij (doet vandaag weer pijn) maar anders ben ik kerngezond. Allee, toch bijna, ne mens mag nooit stoefen.
En ik probeer nog van alles te profiteren waarvan ik profiteren kan. Rommelmarkteren, computeren, lezen, schrijven, tekenen, vissen, pyrografie, beenbewerking enz, enz...Veel van die dingen moeten zittend gebeuren, en sommige wil ik wel wandelend, maar moeten soms vanuit de rolstoel, maar ik doe ze nog en geniet, met volle teugen.
Oud ? bijlange niet !
nog lang niet !

Wacht maar, je zult me nog wel gelijk geven als je ook zo ver bent, of anders zit je al te knikken, omdat je ook bij die groep van genieters hoort.

Tot morgen, als den ouden er nog is hé ...

belastingen...

Gisteren is Luc hier geweest om de belastingsbrieven in te vullen en mee te nemen. Luc werkte vroeger bij de ballasting, nu is hij op rust, maar hij gaat nog iedere week op bezoek bij zijn collega's en vrienden. Vandaar dat hij ook nog steeds voor zijn vrienden en kennissen de brieven invult, en er dan bij zijn vrienden-collega's mee gaat. Zo ziet hij iedereen nog eens.

Wij hadden eerst het probleem Tanteke...Het brave mens heeft dus heel goed zorg gedragen voor de documenten voor de ballastingen...zo goed, dat ze ze niet meer terugvindt. Geen enkel document is nog te speuren, zelfs niet de belastingsbrief...Ze heeft ze wel gekregen, ik heb ze gezien, en heb haar gezegd ze bijeen te leggen tot ik met Luc zou komen...We zijn dus niet moeten gaan. Luc zal het regelen met zijn collega's, ze hebben daar blijkbaar alle fiches die wij ook krijgen (waarom moeten wij dan al dat jaarlijkse werk doen ? Omdat ze geen inlichtingen hebben over al wat we kunnen inbrengen ter mindering, zegt Luc...Tante heeft geen pensioensparen en degelijke meer, dus geen probleem)...

Mijn brief en de brief van Veerle, geen probleem, maar de brief van Bart heeft hij meegenomen. Bart heeft zijn lening laten herschrijven op een lagere rentvoet, en bijgeleend voor zijn dak en zijn façade.
Nu is er een nieuwe wet voor de aangifte van dergelijke dingen, maar de ambtenaren van de belastingen wisten vorige week nog niet wat ze er mee moesten doen, de teksten en uitleg waren hen nog niet bezorgd... Weer eens een voorbeeld van het voortreffelijke staatswerk van deze regering ??? Bart zal dus nog wat moeten wachten op zijn papieren hé, want hij moet ze dan nadien nog zelf binnen doen in Geraardsbergen...Wij vallen allemaal onder Oudenaarde, Bart dus onder Giesbaergen...

Nu, de banken moeten blijkbaar al een en ander daar voor ontvangen hebben, want de attesten zijn ook heel anders dan vroeger... Enfin, we zien wel wat er van is.

Vandaag wordt het broeierig heet, en daarna krijgen we onweer dixit het kmi en vtm-meteo, niet ervan zeggen de militairkes van Vurste, het zal mogen rond de middag (in Vurste) beginnen regenen, en het zal evoueren naar stortbuien, tot zaterdag in de loop van de voormiddag...met andere woorden, baaibaai mooi weer...Hopelijk kom je weer op zaterdagmiddag, en dan voor een heerlijk lange vakantieperiode. Dan hebben de kinderen er wat aan, en opa's en oma's zullen het misschien iets makkelijker hebben...

Hoop doet leven. Ik vraag mij af hoe het onder tussen gesteld is met die andere Luc, de vader van de bruid??? Zou hij al wat bekomen zijn ? Wellicht niet van de financiële kater, ik weet bij ondervinding dat dat soort katers heel groot en heel massief is, maar ja, ik had er dan ook twee in één jaar te verwerken. Gelukkig was ik zo wijs geweest hen aan het begin van hun intrede in het werkelijke arbeidersleven te laten kiezen voor werken voor zich zelf maar dan ook alle kosten voor zichzelf, of de pree afgeven en alle kosten voor ons. Ze kozen allemaal voor het eerste, ik had er dus geen benificie aan, maar de onkosten waren ook beperkter. Gelukkig, want er komt wat kijken bij het boterbriefje.

Allee, ik ga wat zonnen, voor het te heet wordt

Tot morgen ?