Dat is pas een nadenkertje hé?
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)
Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.
Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???
Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.
Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)
maandag, juni 19, 2006
In een tijd van oorlog is de waarheid zo kostbaar dat je ze best zorgvuldig verbergt tussen een pak leugens (W.Churchill)
Dat is pas een nadenkertje hé?
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)
Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.
Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???
Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.
Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)
Ik weet niet of jij ook een geschiedenisfreak bent, ik wel. Ik hou er niet van data van buiten te lerenmaar wel van de achtergrond te doorgronden. Dat is niet makkelijk, ik heb je al eens verteld dat de geschiedenis in het vrij onderwijs nogal wat afwijkt van de geschiedenis in het officiëel onderwijs...en beiden zweren de waarheid te vertellen. Wellicht hebben ze zelfs gelijk, en zijn er meerdere waarheden? De halflege fles en de halfvolle fles weet je wel?
Maar het wordt een steeds ingewikkelder spelletje. Kun jij je nu nog voorstellen dat het Blairende Bushke doodleuk steden platbombardeert ? Dat kon nog perfect in Dresden, Munchen, London, Berlijn... Bevolking ? Burgerslachtoffers ? Geen omelet zonder eieren te breken was dan het devies. Nu schrijven ze gazetten vol over 15 burgerslachtoffers op het amerikaanse altaar van macht en despotisme... Waarheid ? Leugen ? Zelfs met de TV er bovenop is het nog moeilijk te onderscheiden.
En denk niet dat dit alleen opgaat bij oorlogssituaties... Probeer maar eens de waarheid te zien in ons dagdagelijks politieke halfrond. Ook daar zit nu regelmatig de TV bovenop, en het enige wat je leert is dat alles gespeeld wordt met enkelingen en massa's lege banken. Moesten ze die mannen niet beter eens laten pointeren ? En als je dan weet dat onze ministers de vetbetaaldste
van heel Europa zijn ! (en ze zijn er niet...)
Ik ben momenteel bezig met de pyrografie van een stel handgemaakte potjes en schaaltjes. Ik vond die potjes en schaaltjes ooit op een rommelmarkt te Heurne, en kon deze blankhouten en manueel vervaardigde hebbedingetjes in één lot kopen voor twee keer niets. Nu, zoals ze daar lagen zou je ze niet hebben opgeraapt, maar ik zag de mogelijkheden, en kon ze mee krijgen om ze op te waarderen. En opgewaardeerd zijn ze, iedereen die binnenkomt zit ze te bekijken en te bewonderen. De verkoper moest zijn "prullen" eens terugzien.
Gisteren kon ik op de rommelmarkt nog wat lectuur over vissen aanschaffen. Misschien luk ik er door een degelijke theoretische kennis wel in de betere praktische visser (Luc) te kloppen. Hoewel we -eerlijk waar- beiden even blij zijn met het succes van de ander als met ons eigen succes, vinden we het leuk als we eens duidelijk de ander kunnen kloppen. Dat kan maar als we echt allebei ongeveer evenveel beet hebben, de factor geluk moet min of meer uitgesloten kunnen worden. Want vissen is een heel eigenaardige sport. Je kunt vlak naast elkaar zitten, hetzelfde aas, dezelfde lokspijs, dezelfde lijntjes en haakjes bezigen, en toch vaststellen dat de een beet krijgt en de ander niet... ?? De vis zit dan toevallig op die plek, en niet op die twee meter verder... Leg het maar uit. Als de ene de vis weet te lokken met een ander lokspijs of geurstof of... dan valt het te explikeren, maar met alle gerei identiek ???
Luc heeft één groot voordeel, hij kan veel vlugger onthaken en nieuw aas aanhaken dan ik, dus als het werkelijk hoogconjunctuur is, dan zal hij steeds winnen. Dat weet ik, maar ik wil hem den ook kloppen met de kennis van de vis en zijn bewegingen.
Hoop doet leven...
Tot morgen ? (morgen visdag ?)
zondag, juni 18, 2006
mijne vélo
In "De Beiaard" van 19/5/1905 las ik dat de genaamde Albert Van Overbeke uit Brakel zich met zijn rijwiel naar St Goriks Oudenhove begaf alwaer zijne vélo hem ontstolen werd.
Als ze nu uwen v'lo pikken, dan zal daar geen artikel in de gazet voor gezet worden, zelfs de federale politie zal haar papier met genen letter bevuilen voor zoiets triviaals als ne v'lo...Tenzij dat het de fiets (merk het verschil) van Tommeke Boooooenen is.
Nemen wij aan dat toen een vélo ongeveer de auto van nu was, dan nog, zie jij in de gazet staan dat ze het fiatje van prosper hebben gepikt ? Néé jong, ze spreken alleen nog over diefstal in 't groot, en grote dieven en misdadigers, sla uwen gazet maar open: Reynders, Verhofstadt, Van den Bossche en andere triviale figuren vullen met hunne misdaden 80 % van de krant, en geen rechtsmacht bougeert...Maar ja, in een land waar men een erkend foefelaar als Van Rossem zelfs in het parlement stemt...
Gisteren op de rommelmarkt heb ik vetplantjes gekocht. Ik heb Anny gezegd dat het jaarlijks kuisen en legen en weer opvullen en plantjes kopen en plantjes planten van de bloembakken op het terras, dat dat moest gedaan zijn. Ze heeft al werk genoeg. Toen ik daar aan een goedkope prijs een massa vetplantjes zag, heb ik niet geaarzeld. Ze waren al heel goedkoop, maar ik kreeg er toch nog heel wat af omdat ik heel de collectie in eens nam.
Gisterennamiddag heb ik dan helpen planten. Ik weet dat ik geen grote hulp ben, maar mits enkele tussentijdse rustpauzes en grauwelijk veel (verzwegen voor Anny) pijn, lukte het toch heel wat hulp te bieden. De bakken staan nu beplant met kleurige vetplantjes. Alleen het onkruid dat eventueel opkomt bijhouden, en we zijn voorgoed van het plantwerk in die bakken af. Ze heeft al genoeg te doen.
Bovendien kunnen vetplanten goed tegen de hitte die er op het terras veel heerst, dus no problems...
Allee, tot morgen, als 't god belieft (en electrabel en belgacom)
Als ze nu uwen v'lo pikken, dan zal daar geen artikel in de gazet voor gezet worden, zelfs de federale politie zal haar papier met genen letter bevuilen voor zoiets triviaals als ne v'lo...Tenzij dat het de fiets (merk het verschil) van Tommeke Boooooenen is.
Nemen wij aan dat toen een vélo ongeveer de auto van nu was, dan nog, zie jij in de gazet staan dat ze het fiatje van prosper hebben gepikt ? Néé jong, ze spreken alleen nog over diefstal in 't groot, en grote dieven en misdadigers, sla uwen gazet maar open: Reynders, Verhofstadt, Van den Bossche en andere triviale figuren vullen met hunne misdaden 80 % van de krant, en geen rechtsmacht bougeert...Maar ja, in een land waar men een erkend foefelaar als Van Rossem zelfs in het parlement stemt...
Gisteren op de rommelmarkt heb ik vetplantjes gekocht. Ik heb Anny gezegd dat het jaarlijks kuisen en legen en weer opvullen en plantjes kopen en plantjes planten van de bloembakken op het terras, dat dat moest gedaan zijn. Ze heeft al werk genoeg. Toen ik daar aan een goedkope prijs een massa vetplantjes zag, heb ik niet geaarzeld. Ze waren al heel goedkoop, maar ik kreeg er toch nog heel wat af omdat ik heel de collectie in eens nam.
Gisterennamiddag heb ik dan helpen planten. Ik weet dat ik geen grote hulp ben, maar mits enkele tussentijdse rustpauzes en grauwelijk veel (verzwegen voor Anny) pijn, lukte het toch heel wat hulp te bieden. De bakken staan nu beplant met kleurige vetplantjes. Alleen het onkruid dat eventueel opkomt bijhouden, en we zijn voorgoed van het plantwerk in die bakken af. Ze heeft al genoeg te doen.
Bovendien kunnen vetplanten goed tegen de hitte die er op het terras veel heerst, dus no problems...
Allee, tot morgen, als 't god belieft (en electrabel en belgacom)
zaterdag, juni 17, 2006
armen te kort
Dat is blijkbaar een sterk voortkomend fenomeen bij het ouder worden. Op een of ander manier krimpen de armen met de jaren. Ik weet uit geleerde studies dat bij een mens de twee enige lichaamsdelen die blijven groeien zijn: de oren en de neus.. Wat voor nut dat heeft dat we met tijd en boterhammen op ons eigen oren kunnen trappen, dat heb ik nog niet ontdekt...Maar ik vind ook niet vermeld dat er lichaamsdelen zijn die krimpen met de jaren, en toch, iedereen kan in zijn omgeving, -mits wat aandacht voor de evenmens- vaststellen dat de armen met de jaren krimpen.
Nu begin ik daar ook last van te hebben. Ik word dus stillekens aan oud...
Vroeger lag ik op mijn rug in mijn bed, en hield mijn boek rustig en op een gemakkelijke manier voor mij, nu zijn mijn armen zo erg gekrompen dat ik in mijn boek moet lezen met gestrekte armen... en da es nie mier plezant...
Gisteren heb ik geen blog geschreven, het is er niet van gekomen, gelijk of dat ze vroeger zegden "As ge 't gat van de paster gezien hebt..." Ik werd eergisteren opgebeld door Julien Liedts, een van de bestuursleden van Brakel en lid van het hoofdbestuur was overleden (zelfdoding). Julien had al twee dagen aan een stuk geprobeerd om zijn propagandist te bereiken en te verwittigen, maar tevergeefs, zelfs inspreken in de mailbox van zijn gsm werd niet beantwoord... Julien vroeg of ik niet kon gaan, dat er toch iemand zou zijn van de beweging waar de overledene zoveel voor deed. Een geluk dat ik er was, er was inderdaad buiten Julien en ik niemand van al de besturen... Ik had dat vroeger eens moeten doen ! Ge zoudt wat horen !
Enfin, gelukkig waren er daar ook gewone stoelen, zodat ik niet helemaal geradbraakt was. Maar niettemin, ik zou moeten leren om te blijven zitten bij evangelie en dergelijke, maar ja, een mens wil zich groot houden hé...
Gelukkig is de pijn weer wat weggedeind. Ik ben vandaag zelfs al weest rommelmarkten. Ik heb wel niet de hele markt gedaan, maar het ging al bij al redelijk. Vanmiddag kon Anny echter niet eten, ze was wat gepakt van de warmte. 't Was pertang zo warm niet als vorige week, maar ja, de zon op uw bolleke...ze gaat ook moeten leren een zonnehoed op te zetten, zoals ik ook moet doen.
Hopelijk tot morgen... Zou Honoré nu voor mij gelezen hebben aan de grot te Lourdes ? 't Is misschien daardoor dat mijn zeer zo vlot wegging ??
baaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Nu begin ik daar ook last van te hebben. Ik word dus stillekens aan oud...
Vroeger lag ik op mijn rug in mijn bed, en hield mijn boek rustig en op een gemakkelijke manier voor mij, nu zijn mijn armen zo erg gekrompen dat ik in mijn boek moet lezen met gestrekte armen... en da es nie mier plezant...
Gisteren heb ik geen blog geschreven, het is er niet van gekomen, gelijk of dat ze vroeger zegden "As ge 't gat van de paster gezien hebt..." Ik werd eergisteren opgebeld door Julien Liedts, een van de bestuursleden van Brakel en lid van het hoofdbestuur was overleden (zelfdoding). Julien had al twee dagen aan een stuk geprobeerd om zijn propagandist te bereiken en te verwittigen, maar tevergeefs, zelfs inspreken in de mailbox van zijn gsm werd niet beantwoord... Julien vroeg of ik niet kon gaan, dat er toch iemand zou zijn van de beweging waar de overledene zoveel voor deed. Een geluk dat ik er was, er was inderdaad buiten Julien en ik niemand van al de besturen... Ik had dat vroeger eens moeten doen ! Ge zoudt wat horen !
Enfin, gelukkig waren er daar ook gewone stoelen, zodat ik niet helemaal geradbraakt was. Maar niettemin, ik zou moeten leren om te blijven zitten bij evangelie en dergelijke, maar ja, een mens wil zich groot houden hé...
Gelukkig is de pijn weer wat weggedeind. Ik ben vandaag zelfs al weest rommelmarkten. Ik heb wel niet de hele markt gedaan, maar het ging al bij al redelijk. Vanmiddag kon Anny echter niet eten, ze was wat gepakt van de warmte. 't Was pertang zo warm niet als vorige week, maar ja, de zon op uw bolleke...ze gaat ook moeten leren een zonnehoed op te zetten, zoals ik ook moet doen.
Hopelijk tot morgen... Zou Honoré nu voor mij gelezen hebben aan de grot te Lourdes ? 't Is misschien daardoor dat mijn zeer zo vlot wegging ??
baaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
donderdag, juni 15, 2006
Tanteke
Ik moet straks naar tante, ze heeft weer een brief gekregen...Hopelijk is het niet weer een gewone reclamefolder...
Eigenlijk verwachtte ze me gisteren al, maar door het onweer waren er heel wat banen hier in Mater gewoonweg onberijdbaar. Op sommige plaatsen lag de modder 30 cm dik, daar in niet veilig op te rijden, het is niet alleen glad, je ziet ook niet waar de baan is, of waar het klassieke grachtje is, en daar zak je dieper dan 30 cm in...
Enfin, ik ga nu eens proberen, hopelijk is alles al wat opgekuist.En anders ga ik langs de grote baan, dat is wel een stuk om, maar wellicht veiliger.
Gisteren was het hier erg voor de getroffenen, het is de ganse dag blijven regenen, niet gieten (gelukkig) maar toch er bleef regen vallen.
In de wijk Riedekens, Volkegem waar ik enkele goeie vrienden heb wonen, was de watersnood wel heel erg, daar zijn woningen tot een halve meter ondergelopen...Alles kwam zo vlug dat niets kon gered worden. Bovendien ligt alles nog eens vol met een dikke modderlaag. Een sanitair bedrijf in Volkegem zag zijn magazijn volledig onderstromen, een muur werd weggeslagen en heel wat van zijn stock is nu te zoeken in de velden. Dat is een neef van een collega...Maar kennissen of niet, erg is het voor iedereen. Sedert Aquafin hier heeft huisgehouden is het alle vijf voeten iets. Ik weet wel dat een dergelijke stortbui altijd moeilijkheden veroozaakt, maar het is toch véél erger dan vroeger.
Gelukkig zit dat nu verplicht in de verzekeringen, maar niettemin hoorde ik al dat de verzekeringsmakelaar zei dat het zeker tot in 2007 zou duren voor aleer er iets zou betaald worden... Leuk hé ???
Ik ben blij dat ik boven op de berg woon, we hebben hier wel last van de wind, maar dat water lijkt mij nog veel erger !
Allee, ik ga eens zien hoe het erbij ligt. Als het erg wordt, dan zal ik je dat ongetwijfeld morgen in geur en kleur vertellen.
Tot dan ?
Eigenlijk verwachtte ze me gisteren al, maar door het onweer waren er heel wat banen hier in Mater gewoonweg onberijdbaar. Op sommige plaatsen lag de modder 30 cm dik, daar in niet veilig op te rijden, het is niet alleen glad, je ziet ook niet waar de baan is, of waar het klassieke grachtje is, en daar zak je dieper dan 30 cm in...
Enfin, ik ga nu eens proberen, hopelijk is alles al wat opgekuist.En anders ga ik langs de grote baan, dat is wel een stuk om, maar wellicht veiliger.
Gisteren was het hier erg voor de getroffenen, het is de ganse dag blijven regenen, niet gieten (gelukkig) maar toch er bleef regen vallen.
In de wijk Riedekens, Volkegem waar ik enkele goeie vrienden heb wonen, was de watersnood wel heel erg, daar zijn woningen tot een halve meter ondergelopen...Alles kwam zo vlug dat niets kon gered worden. Bovendien ligt alles nog eens vol met een dikke modderlaag. Een sanitair bedrijf in Volkegem zag zijn magazijn volledig onderstromen, een muur werd weggeslagen en heel wat van zijn stock is nu te zoeken in de velden. Dat is een neef van een collega...Maar kennissen of niet, erg is het voor iedereen. Sedert Aquafin hier heeft huisgehouden is het alle vijf voeten iets. Ik weet wel dat een dergelijke stortbui altijd moeilijkheden veroozaakt, maar het is toch véél erger dan vroeger.
Gelukkig zit dat nu verplicht in de verzekeringen, maar niettemin hoorde ik al dat de verzekeringsmakelaar zei dat het zeker tot in 2007 zou duren voor aleer er iets zou betaald worden... Leuk hé ???
Ik ben blij dat ik boven op de berg woon, we hebben hier wel last van de wind, maar dat water lijkt mij nog veel erger !
Allee, ik ga eens zien hoe het erbij ligt. Als het erg wordt, dan zal ik je dat ongetwijfeld morgen in geur en kleur vertellen.
Tot dan ?
woensdag, juni 14, 2006
duizend bommen en granaten...
...zijn er vannacht ontploft, vlak naast mijn bed, den hond, dien arme beeste, wist niet meer waar gekropen...
Gisterenavond iets voor 7 is het hier begonnen te donderen en te bliksemen, maar het was nog te doen, we hebben zelfs nog tot en met de kampioenen kunnen tv kijken, maar toen we daarna beddewaerts togen, toen was het menens, het was precies of er tienduizend fotografen met flitslicht aan 't werk waren, de donder kletterde, en 't was zo dichtbij dat je hoorde dat het elektriek was ! Echt dat knetterende fel heen en weer springende geluid... Ondertussen was er een wolkbreuk, en het water van mijn dak vloog over de goot, recht naar beneden, 't was precies een waterval. Naderhand minderde de regen tot een malse warme regen, uren aan een stuk, terwijl de donder en de bliksem van alle kanten voor vuur- en slagwerk zorgden. Rond 12 uur begon het iets te minderen, en zelfs de regen was verminderd in een "salade-vlaagje", maar om 1 uur 's morgens, was 't weer van dadde...Gelukkig is het niet meer tot vlak boven ons gekomen, 't lag meer naar Maarkedal en Ronse op, maar de stortvlagen waren er terug ! Pas rond 4 uur hoorde ik het gerommel van de donder alleen nog in de verte, en de regen viel weer op normale wijze. Ik moet u niet zeggen dat slapen er niet veel aan te pas kwam zeker ? En Bobbie, diene duts was echt versteven van angst, hij lag echt in een katatonische kramp (Ik hoop dat dat het juiste woord is, voor ne keer dat ik geleerd wil doen...)
Gisterennamiddag ben ik dus weest vissen, en 't was inderdaad gene vetten, hooguit een vis of twintig gepakt, en Luc een 25 tal. Maar het was heerlijk aan 't water, vooral na een uur of twee, dan zaten wij in de schaduw. We hadden opzettelijk die plaatsen gekozen, omdat we weten dat daar rond 2 uur de schaduw is. Niettemin ben ik in gezicht en armen serieus gebruind, maar mijn benen en voeten zijn verbrand. Gelukkig heb ik mijn zelfgemaakte zalf op basis van reuzel en smeerwortel. Dat is echt Hét middel tegen brandwonden. Het nadeel is dat het ook echt vet is, dus geen tere kleren bovenop trekken hé...
Ja, dat komt ervan hé als je weer eens je korte broek aantrekt, met die witte benen eronder, en op mijn kop zo'n hoed lijk de australiërs dragen, 't moet echt mooi geweest zijn, maar ik zat aldus toch altijd in mijn eigen schaduw, en het vel tussen mijn hoofdhaar is niet verbrand, want dat is niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk en je hebt zeker nog koppijn op de koop toe. En zeggen dat ik vroeger zo veel haar had, dat men het niet kon snijden, De coiffeur moest eerst mijn haar dunnen. Nu is dat dus niet meer zo.
Oud worden hé...
maar we zijn er nog, en jij ook, dus tot morgen ?
Gisterenavond iets voor 7 is het hier begonnen te donderen en te bliksemen, maar het was nog te doen, we hebben zelfs nog tot en met de kampioenen kunnen tv kijken, maar toen we daarna beddewaerts togen, toen was het menens, het was precies of er tienduizend fotografen met flitslicht aan 't werk waren, de donder kletterde, en 't was zo dichtbij dat je hoorde dat het elektriek was ! Echt dat knetterende fel heen en weer springende geluid... Ondertussen was er een wolkbreuk, en het water van mijn dak vloog over de goot, recht naar beneden, 't was precies een waterval. Naderhand minderde de regen tot een malse warme regen, uren aan een stuk, terwijl de donder en de bliksem van alle kanten voor vuur- en slagwerk zorgden. Rond 12 uur begon het iets te minderen, en zelfs de regen was verminderd in een "salade-vlaagje", maar om 1 uur 's morgens, was 't weer van dadde...Gelukkig is het niet meer tot vlak boven ons gekomen, 't lag meer naar Maarkedal en Ronse op, maar de stortvlagen waren er terug ! Pas rond 4 uur hoorde ik het gerommel van de donder alleen nog in de verte, en de regen viel weer op normale wijze. Ik moet u niet zeggen dat slapen er niet veel aan te pas kwam zeker ? En Bobbie, diene duts was echt versteven van angst, hij lag echt in een katatonische kramp (Ik hoop dat dat het juiste woord is, voor ne keer dat ik geleerd wil doen...)
Gisterennamiddag ben ik dus weest vissen, en 't was inderdaad gene vetten, hooguit een vis of twintig gepakt, en Luc een 25 tal. Maar het was heerlijk aan 't water, vooral na een uur of twee, dan zaten wij in de schaduw. We hadden opzettelijk die plaatsen gekozen, omdat we weten dat daar rond 2 uur de schaduw is. Niettemin ben ik in gezicht en armen serieus gebruind, maar mijn benen en voeten zijn verbrand. Gelukkig heb ik mijn zelfgemaakte zalf op basis van reuzel en smeerwortel. Dat is echt Hét middel tegen brandwonden. Het nadeel is dat het ook echt vet is, dus geen tere kleren bovenop trekken hé...
Ja, dat komt ervan hé als je weer eens je korte broek aantrekt, met die witte benen eronder, en op mijn kop zo'n hoed lijk de australiërs dragen, 't moet echt mooi geweest zijn, maar ik zat aldus toch altijd in mijn eigen schaduw, en het vel tussen mijn hoofdhaar is niet verbrand, want dat is niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk en je hebt zeker nog koppijn op de koop toe. En zeggen dat ik vroeger zo veel haar had, dat men het niet kon snijden, De coiffeur moest eerst mijn haar dunnen. Nu is dat dus niet meer zo.
Oud worden hé...
maar we zijn er nog, en jij ook, dus tot morgen ?
dinsdag, juni 13, 2006
vissen
Eindelijk, het lijkt een eeuwigheid geleden, maar vandaag gaan we weer vissen! In 't park !
Willy liet ons weten dat de vis niet erg beet, maar als er wat beet is, is het al lang goed. Het is de gezelligheid, het gezelschap, de aanspraak en het water en de zon...
Het is geen wonder dat er dit jaar veel minder beet is in't park, zoals je wellicht al eens gelezen hebt in deze blog, hebben ze serieuze infrastructuur- (ik had het bijna gesplitst, zoals Dimitri De Tremmerie in De Kampioenen)-werken uitgevoerd, en de vis is op zijn minst erg verontrust, en wellicht zijn er ettelijke vissen overleden...
Ik moet dus nog mijn lokspijs klaarmaken, mijn gerief verzamelen, en alles in mijn auto steken. Het is iedere keer een hele verhuis. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat de moderne visser heel wat meer dinges meesleurt dan vroeger. Ik zou bijvoorbeeld niet weten hoe ik met mijn huidige materiaal op mijn fiets zou rondrijden...Vroeger kon dat wel. Nu is de visbak bijna tweekeer zo groot als vroeger, en dat ding zit dan nog vol ook ! Vroeger was je visbak hoofdzakelijk lege ruimte, bestemd om je vis in te stoppen om mee naar huis te nemen. En toch kan ik mij niet meer echt herinneren wat er zo erg veranderd is, het ging allemaal zo geleidelijk, en wellicht kunnen we nu nog altijd met veel minder gerei gaan vissen, maar nu hebben we massa's reservemateriaal mee, om zelfs de meest zeldzame breuken op te kunnen vangen, hebben we 4, 5 soorten aas mee, lokspijs, flesjes met geurstoffen om de vissen te lokken enz...enz...
Allee, een geluk dat ik met Luc meekan, want alleen is het niet meer te doen voor mij.
Het bezorgd me wel iedere keer wat schuldgevoelens, hij doet alles, en ik geniet alleen maar. Ik voel me soms een pasja. Ik weet dat anders er geen vissen meer in zat voor mij, maar ja, niettemin voelt het zo dinges aan,hé ?
Gisteren heb ik weer wat aan mijn boek gewerkt, ik ben aan het derde hoofdstukje toe...Het is tof dat er een goed programma bestaat om je te helpen bij het schrijven. Misschien krijg ik het aldus nog wel ooit eens af...en zal het dan verdwijnen onder het stof. De kans dat een boek gepubliceerd raakt is zeer klein, dus geen illusies, het is alleen een uitdaging en een bijkomende manier om me te amuseren in de zeeën van tijd die me omringen.
Allee, ik ben er mee weg, lokspijs maken en alles klaar zetten...
Tot morgen, bij leven en welzijn...
Willy liet ons weten dat de vis niet erg beet, maar als er wat beet is, is het al lang goed. Het is de gezelligheid, het gezelschap, de aanspraak en het water en de zon...
Het is geen wonder dat er dit jaar veel minder beet is in't park, zoals je wellicht al eens gelezen hebt in deze blog, hebben ze serieuze infrastructuur- (ik had het bijna gesplitst, zoals Dimitri De Tremmerie in De Kampioenen)-werken uitgevoerd, en de vis is op zijn minst erg verontrust, en wellicht zijn er ettelijke vissen overleden...
Ik moet dus nog mijn lokspijs klaarmaken, mijn gerief verzamelen, en alles in mijn auto steken. Het is iedere keer een hele verhuis. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen, dat de moderne visser heel wat meer dinges meesleurt dan vroeger. Ik zou bijvoorbeeld niet weten hoe ik met mijn huidige materiaal op mijn fiets zou rondrijden...Vroeger kon dat wel. Nu is de visbak bijna tweekeer zo groot als vroeger, en dat ding zit dan nog vol ook ! Vroeger was je visbak hoofdzakelijk lege ruimte, bestemd om je vis in te stoppen om mee naar huis te nemen. En toch kan ik mij niet meer echt herinneren wat er zo erg veranderd is, het ging allemaal zo geleidelijk, en wellicht kunnen we nu nog altijd met veel minder gerei gaan vissen, maar nu hebben we massa's reservemateriaal mee, om zelfs de meest zeldzame breuken op te kunnen vangen, hebben we 4, 5 soorten aas mee, lokspijs, flesjes met geurstoffen om de vissen te lokken enz...enz...
Allee, een geluk dat ik met Luc meekan, want alleen is het niet meer te doen voor mij.
Het bezorgd me wel iedere keer wat schuldgevoelens, hij doet alles, en ik geniet alleen maar. Ik voel me soms een pasja. Ik weet dat anders er geen vissen meer in zat voor mij, maar ja, niettemin voelt het zo dinges aan,hé ?
Gisteren heb ik weer wat aan mijn boek gewerkt, ik ben aan het derde hoofdstukje toe...Het is tof dat er een goed programma bestaat om je te helpen bij het schrijven. Misschien krijg ik het aldus nog wel ooit eens af...en zal het dan verdwijnen onder het stof. De kans dat een boek gepubliceerd raakt is zeer klein, dus geen illusies, het is alleen een uitdaging en een bijkomende manier om me te amuseren in de zeeën van tijd die me omringen.
Allee, ik ben er mee weg, lokspijs maken en alles klaar zetten...
Tot morgen, bij leven en welzijn...
Abonneren op:
Posts (Atom)