herfstwind

Jammer dat het nat ligt, anders zagen we de bladeren door de natuur vliegen tot op een plaatsje waar een of andere hindernis ze stopt...
Het lijkt allemaal zo toevallig en zo gewoon.
Het is het niet.
Heb je het ooit al eens rustig zitten bekijken? Het is een subliem systeem van recuperatie en van recycling !

Je moet je natuurlijk ergens zetten, waar nog natuur is, waar nog planten staan, anders zie je inderdaad alleen maar hopen bladeren die wanhopig rondjes liggen te maken op een wind-carrousel op een of ander kruispunt.
Maar als je ergens zit of staat waar nog wat natuur is, dan zie je dat de bladeren zich netjes ophopen rond de restjes van de stervende planten. Tussen de dode stengels, tegen een wortelpol vleien de blaren zich neder, en bieden bescherming tegen de komende koude dagen, en vergaan zachtjes in compost, briljante voeding voor de plant.

Als we in de tuin een plant hebben die wat vorstgevoelig is, dan vergaren we dode bladeren, en leggen ze rond en op de tere plant, en leggen er wat rijshout op om de bladeren vast te leggen. We beseffen maar half dat we niet alleen beschermen, maar eigenlijk ook voeden. Heel nette tuinders halen in het voorjaar de bladermassa weg, maar eigenlijk laat je ze beter liggen... Ik weet het staat niet zo net, maar het is zo goed voor je plantjes !

Toen ik klein was, moesten we van ons vader grote zakken bladeren gaan bijeenrapen in het bos voor onze deur, die bladeren werden dan door ons vader in gegraven om de bodem te verlichten en te verbeteren. Eigenlijk konden we veel makkelijker die bladeren er in een dikke laag op leggen, en daarbovenop rijshout leggen, dan zou de nieuwe, lichte vruchtbare grond meteen ook aan de oppervlakte hebben gelegen... Natuurlijk zouden de blaren niet meteen in één jaar verteerd zijn, maar de grond zou warm gebleven zijn, en mits licht inwerken zouden we heel vlug een vruchtbare opperlaag kunnen krijgen.

Heel wat van de "moderne" tuiniers zijn helemaal niet modern, maar kijken gewoon beter naar wat er in de natuur gebeurt... Permacultuur is een geleerd woord voor afkijken van wat er te zien is als je de natuur natuur laat zijn... En vervang dan een deel van de planten door de planten die je wil kweken binnen dat systeem. Ik weet het, ik ga wat kort door de bocht, maar eigenlijk is het wel zo.

Gelovige mensen zien een symbool van het wedergeboren worden in het afsterven van de natuur, maar eigenlijk is het veel meer dan dat, het is meteen een aanzet tot nieuw leven en groei. Het dode blad is veeleer een symbool van groei en voeding dan van afsterven.

Op die manier is de herfst en de winter eigenlijk geen slecht, geen doods seizoen, maar een periode van compostering, van voeden, zelfs in sommige gevallen van het begin van kiemen van de vruchten. Je zou het haast kunnen vergelijken met de zwangerschap, en in de lente komt dan de geboorte met een massa van nieuw groen en kleurige bloemen.

Maak je dus niet lastig op de wind, maak je niet druk op de massa bladeren op je oprit, help de natuur een handje en leg ze tussen je planten, als een warm en voedzame deken.

Maar er is nog meer ! Als je een massa bladeren ziet liggen na de winter, ga er dan eens bij zitten, en raap eens de opperlaag van die bladeren op... Meteen zie je een massa leven, kevertjes, duizendpoten en wormpjes allerlei kruipen en wriemelen in die massa. Zij verteren de bladeren, en genieten ook van de beschuttende warmte. De warmte komt niet alleen van de dikke massa, nee, als je iets dieper gaat graven in de massa, dan kom je aan de laag waar de bladeren rotten, en waar de rotting warmte geeft... We praten dan alleen van het duidelijk zichtbare leven, maar in die rottende massa wemelt het van onzichtbaar of haast onzichtbaar leven, schimmels en bacteriën...

Maak je niet druk over de bladeren op je nette gazonnetje... Raap ze bijeen en stapel ze op in een verloren hoekje, leg er wat fijngetakte takken op, en laat de natuur zichzelf zijn... Je krijgt in ruil een massa vruchtbare compost en rulle aarde voor je bloemen, ja zelfs om te strooien op je gras.

Geniet van de ... dood, ze brengt kansen voor het nieuwe leven ! Het klinkt misschien gek, maar de luie tuinier is misschien wel de beste en de slimste !

tot de volgende ?