plensregen

Toen ik deze morgen het rolluik omhoog trok, en nog voor mijn turnsessie de wereld wou aanschouwen, zag ik een donkere wereld, die blonk in het vale licht van de lantaarnpaal. Ik zag niet veel, maar wat ik zag was precies in facetten verdeeld: de ruit was beregend en de dikke druppels en de stroompjes water vervormden het hele beeld. Nu ja, beeld... Veel beeld was er niet, 't was donker. Wel mooi zijn de straatlichten in zo'n weer ! In plaats van een schriel lampje ergens ver weg, zijn het nu sterren die voortdurend veranderen van vorm. Een rijdende auto, waarvan je alleen de lichten ziet, tovert ook al sterren die over het beeld schieten als een soort exotische komeet...

Nu is het al "licht"... Nu ja, grijs, wat gelig, en regen, regen, regen....

Heel wat bomen zijn ondertussen al kaal, en ik sta vol verwondering te kijken naar dit natuurverschijnsel. Een eindje verder staat een partij populieren in de lucht te priemen. Bijna allemaal zijn ze volledig kaal, maar een paar hebben zowat nog al hun bladeren??? Ze staan daar bijeen te staan, in dezelfde grond, in het zelfde klimaat, dezelfde wind... Waarom hebben die enkele nog al hun bladeren en zijn alle andere kaal ? Gek.

Maar misschien ben ik wel gek dat ik mij over dergelijke feiten zit te verwonderen. Maar voor mij is heel de natuur één groot wonder. Onlangs las ik dat men ontdekt heeft dat het wortelstelsel van een boom niet alleen bepaalde gelijkenissen vertoont met de werking van de hersenen, voor een groot gedeelte zouden ze ook echt werken als hersenen... Steeds meer ontdekt men dat planten niet zo maar staan te staan, ze zijn blijkbaar ook voorzien van een zeker "verstand". Ze reageren op zaken, ze "praten" tegen elkaar, ze bewegen op basis van bepaalde oorzaken (weliswaar traag, maar toch !à  Een wortel van een boom merkt een soort gift in de bodem. De wortel sluit zich af, maar geeft ook seinen aan de andere wortels, niet alleen van de eigen plant, maar ook naar de planten van dezelfde soort rond zich. (Planten lijken wel wat racistisch ! - Of misschien praten ze gewoon een andere taal, en begrijpen ze elkaar niet)

Hoe meer men weet van de planten, hoe meer we een zeker bewustzijn ontdekken !

Ik stel me vragen over het vegetarisme... Veganisten en vegetariërs vermijden het te eten van voedsel die ven dieren afkomstig is. In het Jaïnisme, een soort veganistische godsdienst, heeft men een extreme eerbied voor het "leven". Men kijkt zelfs goed waar men de voet neerzet, om toch geen miertje of klein beestje kwaad te doen... Nu men steeds meer bewustzijn vindt bij planten, lijkt me de plant ook te behoren tot "het" leven, het bewuste leven... Als we dat idee doordenken, wat moeten, wat mogen we dan nog eten, als we een extreme eerbied hebben voor het (bewuste) leven?

(Gandhi was Hindoïst, maar heel sterk beïnvloed door het Jaïnisme. Hij was opgegroeid in een dorp vol Jaïsme.)

Ik, vanuit mijn westerse opvoeding, bekijk het gewoon anders... Zowat alle bewuste leven leeft ook van ander leven. Waarom zouden wij dat dan niet mogen en kunnen ?
Ik blijf er wel bij dat dit niet betekent dat we zo véél vlees moeten eten !
Ik pleit voor een voeding met veel afwisseling, en veel soorten vitamines en bouwstoffen. Wij, net zoals alle andere leven, maken deel uit van het geheel.
De plensregen spoelt de wereld en de lucht schoon van alle vervuilende stoffen. Met het water dringen voedingsstoffen (veelal opgebouwd uit deeltjes van "gestorven" leven!) de bodem in, en vormen de nieuwe voeding voor de planten in de komende lente en zomer...

Mocht dit niet zo zijn, dan zouden die voedseldeeltjes veel meer aan de oppervlakte blijven zitten, zouden de planten veel oppervlakkiger wortelen en minder bestand zijn tegen de wind en het water... Het hangt allemaal aan elkaar.
De grote cirkelgang van het leven.

Nee, niets gaat echt dood... Het wordt verteerd, uiteen gerafeld, en komt weer in het leven terecht.

Och, ik heb wel meer gekke gedachten... Heb je ook al verbaasd gekeken naar de gelijkenis die er is tussen een atoom en een zonnestelsel? Heb je ook al bekeken dat, als je de sterrenstelsel bekijkt, die ook weer datzelfde patroon van het wortelstelsel van een plant, van de signalen die je ziet als je de werking van de hersenen in beeld brengt ?

Dan dank ik... droom ik?... zijn we een heel klein onderdeeltje van een ontzaglijk levend universum ?
Zijn we op deze aardkloot nog kleiner dan een Higgs-deeltje ?
Wat is de "lijm" die atomen samenbrengt tot cellen? Wat is de lijm die cellen samenbrengt organismen? Wat is de lijm die organismen laat samenwerken tot een dier, .... een mens ?
En hoe kan men al die kleine onderdelen er toe brengen te denken...
te vertellen over dat grote wonder ?

djudejdu

ik voel me zo klein...

tot de volgende ?