Het virus is een periodiek terugkerend verschijnsel, het leeft onder de naam verkiezingen...
Bart moet, om het even langs waar hij ook rijdt, omleidingen volgen en/of verkeersopstoppingen door verkeerslichten aan werken doorstaan. Hij probeerde langs Kruishoutem, langs Ronse, langs de gewone weg, hij probeerde de gekste routes uit...hopeloos...
Denken de heren mandatarissen nu echt dat die oprispingen van het laatste moment de balans terug in hun voordeel zullen doen keren??? Wel in tegendeel ! Het is zo kort bij de verkiezingen dat iedereen zich nog heel goed de ellende herinnert, en nog niet doordrongen is van de verbeteringen..als die er al zijn! Want de heren kunnen niet anders dan de wil van één groep volgen, en daardoor de anderen nog meer in de kou zetten... Of denk je dat iemand die alle dagen naar zijn werk moet rijden, nu echt gelukkig is met ale die asverleggingen, verkeersdrempels en dies meer ? Denk je nu echt dat de fietsers gelukkig zijn met die voor hen levensgevaarlijke rotonden?...
Bovendien zijn de gemeenteraadsverkiezingen het meest absurde van alle verkiezingen.
De reden? Iedere kandidaat doet het uitschijnen als of die verkiezingen nu eindelijk eens de verkiezingen zijn waar je werkelijk je stem kunt geven aan de persoon die jou het dichts bij jou gedachtengoed zit. En die man zal dan jou stem doen doorklinken in het bestuur van je eigen gemeente...bullshit ! Wat je ook doet, je stemt voor die klotepartij, niet voor die man of vrouw! Dat betekent dat in de gemeente de partijdiscipline bepaalt wat daar vertelt wordt...en wat die partij"discipline" is, dat moeten we niet uitleggen. Maar één ding is zeker, als er in de oppositie een briljant idee heeft, vergeet het maar, oppositie is defacto verkeerd, dus kan het niet briljant zijn. Ik vraag mij af, mocht men de verkiezingen in ons absurdistan vrij laten, hoeveel percent er zouden gaan stemmen...buiten de kandidaten op zichzelf...Kijk, in de tijd toen ik nog vergaderingen gaf, heb ik er nooit één moment over getwijfeld om, ook op algemene ledenvergaderingen, om de waarheid te vertellen aan de leden. Als in een eisenbundel een vraag van de andere vakbond mee opgenomen werd, dan vertelde ik dat ook! Er is toch geen zinnig mens die denkt dat het verstand alleen bij ons zit, en dat in de anderen vakbonden alleen stommeriken zitten?? Welnu, in de politiek denken en zeggen ze dat wel ! Zij die aan het bewind zitten hebben de alleenzaligmakende waarheid . En dan zijn ze verwonderd dat de mensen niet meer in de politiek geloven...
Enfin, laat ze maar boeren...we denken er allemaal het onze van...
Heel lang geleden, in 1993, zat ik bij goede vrienden, en vernam het heuglijke nieuws dat Marleen in verwachting was...Alleen, zij was niet zo gelukkig, 't was een tweeling en er waren al twee kinderen... Hopelijk waren het meisjes of toch een meisje, want ze had al twee jongens...
Ik werd gevraagd of ik het gedichtje en een tekening voor het kaartje wou maken (zo heb ik er vele gemaakt)... Zoals gewoonlijk heb ik die dingen niet bewaard, maar nu heb ik zo'n kaartje gekregen van de moeder...die nog altijd content is met haar vier zonen...
Ik kon niet nalaten in het gedichtje toch even te grinniken met de dubieuze gevoelens van de mama toen ze vernam dat het een tweeling zou zijn...
Hier het gedichtje:
Na lang wikken en wegen
(en veel liefdevol bewegen)
dachten wij aan een derde kind
wij hebben elkaar te fel bemind
want toen de dokter bij 't eerste onderzoek
ons vriendelijk vertelde "Houd u maar kloek,
't zijn er twee..."
Moesten we even wennen aan 't idee
Maar hoe meer wij hen voelden groeien,
hoe meer de liefde voor hen begon op te bloeien.
Ook Maarten en Bram lachten,
en zaten met ons vol spanning te (ver)wachten...
Nu zijn ze er, en als eerste moogt U het weten,
we zullen ze Wouter en Jasper heten !
't Zal wel aan mijne dikke nek liggen, maar ik vind het nog altijd een heerlijke geboorteaankondiging, met een dubbele glimlach.
Allee, ondanks de regen (weeral !) een goede Zonderdag ! en tot de volgende...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten