Oef !

Image via Wikipedia

De voetbal is voorbij!
Nu zitten we nog met de toer de zwans en een deel andere ondingen die door de meerderheid "Sport" genoemd worden, maar in feite gewoon een dik betaald beroep is.
Ik stel dan ook voor dat we eens een hele namiddag TV kijken naar een bouwwerf. Die mensen worden weliswaar minder betaald, maar ze hebben tenminste een opbouwend beroep, en bovendien wordt er veel minder gevochten na afloop van de werkzaamheden.
Maar ach, laat er mij maar over zwijgen, de liefhebbers zweren toch bij "hun" "sport"... waarmee ze bedoelen dat ze zich gaan zitten opjagen in het resultaat van de wedstrijden. Passieve sporters zoals men ze noemt.
Maar ze zijn helemaal niet passief, integendeel, ze zijn pisnijdig als je met "hun" ploeg lacht, en tonen dan zeer bereidwillig dat ze dus ook niet sportief zijn.
Ze doen maar... Mij raakt het niet.
Ik heb vanmorgen op mijn peeceetje gelezen dat Spanje gewonnen heeft, en vooral dat er weer eens boel is geweest. Verder heb ik het niet bekeken, laat staan gelezen. het interesseert me geen bal (geen voetbal zo je wilt.).
Ik ben ooit eens met een vriend meegegaan naar de match Etikhove tegen Brakel. Ik heb me, gewapend met een oude soepketel en een pollepel (om lawaai te maken) de eerste helft midden de supporters van Etikhove gezet, met mijn pot, en beginnen roepen voor Brakel. De tweede helft stapte ik naar de overkant en riep daar, midden de supporters van Brakel ten faveure van Etikhove...Kwestie van de boel in evenwicht te houden. Op de manier waarop ik dat deed, maakte geen mens zich kwaad, in tegendeel, iedereen stond te lachen, en voor één keer was er geen mens die zich kwaad maakte, noch op spelers, noch op de scheidsrechter. Waarschijnlijk waren de spelers de enige ongelukkigen van de dag, want hun acties oogsten niet de gewone kreten ... van aanmoediging, verzet en/of weerzin... djudedju
Natuurlijk, je kunt dit niet doen op een grote match, daarvoor staat er te veel volk, en je kunt de aandacht niet voldoende trekken in je eentje, maar op zo'n klein matchke ging het net. Al bij al stond er misschien 150 man op gans het plein, en je moest de spelers meetellen daarvoor... Maar heerlijk was het, om eens op een milde manier de draak te steken met het absurde van het supportersgedrag. Ik moest het wel zo doen, dat ik de lachers steeds op mijn kant had, en op zo'n manier dat iedereen er mee kon lachen.
Maar eerlijk, verder gaat mijn kennis van het voetbal niet.
Vraag mij niets over reglementen en co, want ik ken het niet, en het interesseert me ook niet. Ik hield wel van een potje voetbal in de Chiro (jeugdbeweging), waar gewoon voor de lol gevoetbald werd, en waar de ploegen telkens anders waren samengesteld. Want dat is wel leuk! Het spel, maar van zodra er geld mee gemoeid is, is voor mij de kous af. Dan is het geen sport meer, maar bikkelharde business... En tot mijn spijt stel ik vast dat nu al kinderen van 8 jaar "verkocht" worden voor grof geld aan "grote" ploegen. Ploegen die helemaal niet groter zijn, maar meer geld te besteden hebben...
Sorry, maar voor mij heeft dat niets meer te zien met het idee sport.

Het is hier aan het donderen, en enige ogenblikken geleden was het hier water aan het gieten, maar 't is alweer over. De donder rommelt steeds verder weg. Het is iets geks hier op onze "berg"... Al bij al is dat maar een molshoop, maar toch zie je verbazende effecten op het weer! Als een donderbui echt tot op de berg geraakt, kan hij er uren blijven hangen en lelijk doen, maar meestal drijven de wolken voorbij, over de laaggelegen gebieden. Gek dat zo'n heuvel zo'n impact kan hebben op wolken die honderden meter hoger drijven.

Nu, als je ziet wat zo'n onweer kan meebrengen, dan heb ik liever dat ze niet boven mijn huis hangen!
Maar de regen is welkom... op voorwaarde dat het niet weer het begin is van een Belgische weersperiode... Wij hebben immers nogal eens de gewoonte met ons landje te mogen verblijven in de zones van het "kwakkelweer".

Het wordt hier weer pikdonker... de vlagen blijven in de omtrek hangen... Ook dat is typisch aan zo'n molshoop...

tot de volgende ?

Aaaafrika

Image by doevos via Flickr

Gisterenavond, terwijl een gezapige regen viel en ver weg de donder robbelde, zat ik zwetend voor de TV. Na het natuurprogramma nog eens vlug zappen of er soms nog iets bekijkenswaardig is op diene bak...Kom ik op voetbal terecht, ik wil al doorzappen, tot ik plots geraakt wordt door een ontroerend mooi beeld... een trainer, met een sjaal om. En wij hier maar zweten.
Bij Afrika denken we steevast aan hitte, maar nee, hitte dat is hier, ginder zitten ze met een sjaal om sjalom te zeggen.
djudedju
Toen ik de regen plots zag neerkomen, dacht ik in eerste instantie: afkoeling!
Noppes, het heeft wel een uur gezapig geregend (de planten zag je zo herleven!), maar afkoelen? Ho maar ! het bleef net even warm als tevoren, en integendeel, door het verdampende water op de hete bodem, was de atmosfeer niet meer alleen heet, maar ook broeierig. In mijn lijf moet ergens een groot vat water zitten, want meteen begon ik te lekken... Heel mijn lijf werd nat en grote druppels verlieten ieder vierkante millimeter van mijn vel het oververhitte lijf. Zweten zou een natuurlijke reactie zijn van het lichaam, om op die manier dus een soort lichamelijke afkoeling te verzorgen... Het werkt dus niet. Ik bleef even warm, en voelde mij nog vuil en plakkerig daarbij.
Ik ben vannacht twee keer uit mijn bed gevallen, weggespoeld op golven van zweet.
Kijk ik even naast mij, en daar ligt Anny, heerlijk te maffen, en in haar slaap trekt ze het donsdeken over zich heen...
pffft

Ik val dood.
Normaliter kan ik goed tegen de hitte, maar niet tegen dat broeierige...
Aan het viswater zet Luc zijn paraplu tegen de zon, terwijl ik zit te bakken. Het enige wat ik bescherm is mijn hoofd, met mijn uitdunnende haardos (nu ja, dos...), voor de rest geniet ik van de zon en de warmte, en het kan me geen zier schelen dat ik zit te zweten, dat verdampt wel, maar niet in dat broeierige, dan verdampt niets meer, dan komt naast je zweet ook nog het vocht uit de lucht aan je vel plakken.
Bèèkes.

Maar laat ik niet zagen, het is voor de rest een (te) heerlijke zomer. Een beetje te, want ik zie heel wat planten die weer wegkruipen in de grond, planten, die er bij staan als verslenste dahlia's en snakken naar vocht. Dat beetje regen van gisteren zal deugd gedaan hebben, maar het moest heel de nacht door geregend hebben op die gezapige manier, dan zou de bodem misschien weer wat levenbrengend vocht bevatten. Naast mij zit een paard in de wei, met haar veulen. Gras is er niet meer, en het is alleen uit gewoonte dat het paardenbeest nog steeds grazende bewegingen staat te maken. Nog een paar zo'n zomers en 't beest heeft geen tanden meer, zand kauwen is erg sletig voor paardenkiezen...
Het groen heeft plaats gemaakt voor een dor geelbruin. Voor mijn deur staan verslenste suikerbieten te zuchten in de hitte van de zon. Ik denk dat onze boeren gaan moeten over schakelen op andere gewassen , meer tropische soorten. Bananen en zo. Het enige probleem is dat wij naast steeds betere zomers, ook steeds betere winters lijken te krijgen. En dat gaat niet echt samen met de bananencultuur. (We hebben ook nog geen bananenrepubliek, hoogstens een apenmonarchie)
Of dat nu de "Global warming" is of niet, laat ik in het midden, want iedere warme zomer geloof ik weer wat ze vertellen, en iedere koude winter denk weer dat ze er niet "nevender" kunnen zitten.
Maar er is duidelijk iets wat anders is dan vroeger, zoveel is wel zeker.
Ik las een artikel van een geleerde bol, die beweerde dat binnen een eeuw de mensheid zal uitgestorven zijn, kapot aan de eigen vervuiling.
Een artikel waar je schrik van krijgt.
Maar vanmorgen las ik een artikel dat tijd eigenlijk niet bestaat.
Dus kan een eeuw wel eewig duren of gisteren eigenlijk al voorbij zijn geweest. Vraag mij geen uitleg, ik heb het artikel twee keer gelezen, en de tweede keer snapte ik er nog minder van dan de eerste keer. Ik durf het niet een derde keer lezen, want dan weet ik wellicht niets meer. (Maar misschien is dat net wat er ook met de tijd scheelt?)
Allee, ik ga stoppen tot de volgende ? Ik zal het gisteren wel eens gaan schrijven zie...

Gewekt door het kanon

Image by Erf-goed.be via Flickr

Vandaag is het 10 juli, dus het feest der feesten! Heel Mater is in de ban van de Heilige Amelberga, en het dorp loopt vol paarden die straks driemaal rond de kerk zullen stappen lopen en draven. Geen mens die het erg vindt dat er ook enkele ezels tussen lopen, er zitten er immers op de paarden ook van dat kaliber. Eentje minder dan anders, die is in zijn eigen Michelbeke onder zijn paard gevallen, en zou nu hoogstens in een rolstoel kunnen meelopen rond de kerk...
De H. Amelberga was een mooie maagd uit het Luxemburgse Rodange, en was zeer gegeerd door Karel Martel, maar het kind wou haar maagdelijkheid behouden en vluchtte voor de minnaar tot in Mater, waar ze een klooster zou hebben gesticht. Later moest ze nog eens vluchten en vaarde droogvoets over de Schelde, op de rug van een dienstwillige steur (Sindsdien uitgestorven in onze contreien). Ze moet dan in Temse geland zijn, want daar wordt ze ook vereerd.
De werkelijkheid is iets prozaïscher... Amelberga was Christen en Karel Martel (In beter Nederlands Karel met de Hamer) was nog een afgodendienaar... Vandaar ook zijn naam. Die hamer komt van het feit dat hij de hamer droeg van Thor, als veruiterlijking van zijn geloof. (De redder van de Christenheid te Poitiers, was dus ... een heiden...)
Heiligen... er zijn er heel wat, en van een deel er van is men enkele jaren geleden tot de slotsom gekomen dat men ze beter van de kalender zou schrappen, want ze hebben wellicht nooit bestaan. Amelberga heeft in ieder geval wel bestaan, maar of ze nu echt heilig was? Of ze nu echt op de rug van een steur droogvoets de Schelde overstak, of ze nu echt water haalde in een stramijn (vergiet)??? Wellicht zijn dat de kleuren van de geschiedenis, de kleuren om de heiligheid toch maar dik in de verf te zetten. Hier in Mater zijn er nog steeds Amelberga's, en die noemt men dan gewoonlijk Bergske.  want geef toe, Amelberga is een hele mond vol...
In de kerk van Mater staat een heel oud en heel mooi beeld van Amelberga op de steur.
En ieder jaar op 10 juli viert Mater feest. Groot feest ! In de week voor het feest gaan trommel en Fluitje en de Nar de parochianen, deur aan deur uit nodigen tot het feest. Ze bellen aan, en bij het openen begint de trommelaar en de fijfer te spelen, en de nar doet zijn dansje. Dan vragen ze je beleefd om het feest bij te wonen. Bij het geven van wat drinkgeld krijg je in ruil een stokje met een papieren prentje er op gekleefd met aan weerszijden Ste Amelberga. Op de hoeken van het ruitvormige prentje zijn dan nog enkele hanenveertjes gekleefd. (Wij hebben weinig mooie hanen op onze parochie, ze lopen er allemaal wat kaal bij)
's Avonds voor het Feest, om negen uur worden de trommel, het fluitje en de Nar plechtig ontvangen op het kerkplein, de fanfare speelt en nadien gaan de bewoners de herbergen bezoeken tot in de vroege uurtjes, in een poging te wennen aan het zware werk van het Feest... Oh ja, om 9 uur hoort heel de parochie dat "ze" aan het plein zijn geraakt, want het kanon geeft een eresalvo ten beste.
Vanmorgen om vijf uur werden we gewekkerd door 5 grote kanonschoten die heel het dorp doen daveren, om 6 uur nog een hele resem, en een uurtje nadien hoor je dan de vele paarden voorbij komen, op weg naar de grote ommegang...
Na de ruitersommegang begint de beeweg, alle (bier)kapellen van het dorp worden aangedaan, en omdat ook op ons dorp heel wat café's zijn verdwenen, zijn er wel enkele organisaties die een stand openen waar ook het Materse bier te verkrijgen is... Het zware werk van het beewegen...
De rest van de dag kun je dan de wijze paarden bewonderen die hun zatte ruiters naar huis brengen.
In de meeste huizen weet je dat er een boze echtgenote staat bij het fornuis waarop het eten staat te verpieteren, want de heren moeten hun streng trekken en tonen dat ze het nog steeds kunnen...
... en zeggen dat het morgen weer feestdag is... Elf juli, de Vlaamse feestdag, de herinnering aan de Slag der gulden sporen...
djudedju Vlaming zijn is al een karwei, maar Materse Vlaming ? niet te doen!

Sinds ik ziek ben, heb ik het feest niet meer meegevierd... Je kunt met je auto niet tot ginder geraken, en te voet is het niet te doen voor mij, zeker niet als je weet dat er daar geen andere oplossing is dan rechtstaande ten onder te gaan... (Juist het tegenovergestelde van een hoerke, dat is een dame die zich al liggende probeert staande te houden)

Het is een prachtige zonnige dag, met ongelooflijk tropische temperaturen. Het bier zal vloeien bij beken. Zou een ruiter ook zijn rijbewijs kunnen kwijtraken?

tot de volgende, ik moet weg, tijdig buiten zitten op een stoel met mijn zonnehoed op, kijken naar de ruiters en de koetsen...

De kardinaal bis

Image via Wikipedia

Zoals ik, weliswaar op een andere manier had bekeken, is toch ergens waar gebleken. De naaktfoto's waren niet te zien op de harde schijf als dusdanig, ze zaten ergens in de verwijderde bestanden. Want dat is het gekke van een harde schijf. Je wist iets, maar een techneut weet die toch weer boven te halen. Dus alle blote madams die ik hier kreeg op mailtjes van mensen die dat leuk vinden, die zitten dus ook nog ergens terug te vinden op mijn harde schijf... En op mijn oude harde schijf zou je dan wellicht kunnen terugvinden dat ik ooit op een echte pornosite zat... dat kwam zo, mijn kleine kleindochters vroegen om foto's te zien van poesjes, ik naar Google, "poes" ingetypt, en heel mijn scherm zat vol blote madams... Geen kattebeest te zien.
Dus zou een techneut kunnen lekken naar de pers: Op de PC van dinges zitten naaktfoto's, en ik zou het niet eens kunnen ontkennen.
Stel dat een fanatieke kerkhater op een of andere manier het mailadres van de kardinaal weet te hacken, dan kan hij daar pakken bloot naar toe sturen, vanop een computer waarvan hij zijn eigen IP-adres heeft gewijzigd, en voilà... de kardinaal zit met bloot op zijn kwampjoeter.
Gisteren had ik nog niet eens op die mogelijkheid gedacht, ook al weet ik dat die techniek bestaat...
Het erge is dan ook niet dat bloot, maar het feit dat men de zaak lekt, en kranten het neerschrijven alsof het werkelijk zo is dat er naaktfoto's op de PC staan, zodanig dat monseigneur er alle dagen eens kan naar kijken ...
Is het de krant die de story heeft vervormd, of is het de lekkende agent die de zaak veel breder en smeuïger heeft uitgesmeerddan de werkelijkheid was ? Om het even. Het is hoe dan ook smerig. Of het nu over een kardinaal gaat of over een brave huisvader...
Het toont weer eens het gehalte van onze media... Goor dat beklijft, dus goor zijn we, dat kan men rustig op het wapenschild zetten van de media, als devies voor deze sensatiebeluste tijden.
Och, ik heb al over de media in die zin geschreven, en de feiten bewijzen weer eens dat ik gelijk heb. Jammer genoeg. In dit geval zou ik veel gelukkiger zijn, had ik geen gelijk gehad!
djudedju

Eergisteren hebben wij (Anny en ik) de laatste stukken weer op hun plaats gezet na de schilderwerken. Eindelijk, maar ja, we hebben er van geprofiteerd om eens alles op te kuisen en op te blinken, en dan gaat daar wel wat tijd in zitten, zeker in ons tempo. We werken een tijdje, en moeten dan alle twee weer wat gaan zitten om de rugpijn weg te laten ebben... De laatste tijd heeft Anny al even veel last als ik heb!
Dus eergisteren hebben wij de grote houten koffer die Koen nog maakte op school, geleegd, heel wat dingen weggegooid, de kist gekuist en dan weer in de boenwas gezet... Ondertussen legde ik de laatste loodjes aan het rek dat ik heb gemaakt voor mijn collectie wandelstokken... Koffer naar boven, wandelstokken allemaal poetsen en op hun nieuwe plaats zetten... Gisteren hebben we dan ons onledig gehouden met oude dweils in plaaster te dompelen, en te draperen over de ijzerdraden om er zo kerststallen (grotten) mee te vormen. Acht grotten staan nu in mijn garage hard te wezen. Om straks door de hobbyleden beplant te worden met kunstbomen en kunstdennen, te schilderen en met kunstgras te bezetten... Anny zegt dat ik gek ben. Ze heeft gelijk. Anny heeft trouwens altijd gelijk. Dat is veel makkelijker dan ze ongelijk te geven.
En straks ga ik met haar naar de kliniek, op uitnodiging. Ze kreeg een brief om langs te gaan voor het gratis borstonderzoek. Hopelijk is alles in orde.

tot de volgende ?

alternatief

Image via Wikipedia

Ik las zonet een bericht, dat men op de harde schijf van de kwampjoeter van Kardinaal Danneels een foto zou hebben gevonden van een naakt meisje in bad, en verschillende van halfnaakte vrouwen...
En nu, wat moeten we daar nu weer van denken?
Ik oordeel of veroordeel niemand, maar op mijn PC staan geen dergelijke foto's, en als ik dergelijke mailtjes krijg, dan gaan ze meteen de prullenmand in. Ook mailtjes die echt racistisch zijn gaan die weg op. Ik heb geen duidelijke regel daaromtrent, maar ze worden alleen toegelaten als ze echt leuk zijn. Want ik zie niet iedere mop over een of andere bevolkingsgroep als racisme... Er is wellicht niemand die een mop over een gierige Schot zal bestempelen als racisme, alhoewel, op de keeper beschouwd het toch wel een beetje zo is. Maar dergelijke moppen zijn gewoonlijk veeleer leuk dan wel bijtend. En van mij mag het dan wel. Maar het kan natuurlijk best dat jouw grens net iets strenger of net iets soepeler is, en dan zal je wellicht steigeren als ik mijn censuur toepas...
Wat dit nu te maken heeft met Danneels?
De eerste naakte vrouwen die ik ooit zag, was in Het Parochieblad Kerk en Leven... Bijna iedere week zag je wel een of meerdere foto's van een of andere missionaris die omringd was door zijn bekeerlingen, bekeerlingen die nog nooit hadden gehoord van een BH... 't Waren steevast zwarte borstjes die je zag, maar het waren toch maar naakte borsten.
Geen mens die zich daar toen aan ergerde!
Negers waren toen nog zo'n exotische wezens, dat ze onder een andere noemer vielen. En dus ook onder een andere norm.
Als wij eens ergens een neger zagen, dan werd daar over gepraat. En op de markt was het succes van de spekken van Karaboedjah wellicht veel meer te danken aan zijn zwart vel, dan wel aan de spekken zelf. Dus zagen wij geen kwaad in die blote negerinnetjes.
Ondertussen ligt het strand vol met halfnaakte deernen, en hebben wij zelfs een naturistenstrand aan onze eigen Vlaamse kust.
Als ik het artikel lees over de kardinaal, dan vraag ik mij af of het strand dan ook verboden gebied is voor mensen van de geestelijke stand ?
Toen ik klein was, en auto's nog eerder zeldzame dingen waren, dan zag je kleuters in de zomer buiten op straat spelen in hun nakie. Geen mens die daar naar omkeek. En ik moet zeggen, toen ik in 1992 met de rugzak rondtrok in het Franse Haute Auvergne, was ik echt wat ontroerd, toen ik dat beeld uit mijn verste kinderjaren weer terug zag! Ook daar was een auto een bijzonder ding, waarvoor je eens ging kijken wie dat wel zou kunnen zijn... En daar zag ik weer een bende kleine kinderen op de rijbaan, in hun nakie, zo zwart als duveltjes spelen als in de tijd dat Adam en Eva nog onschuldig in het Aards Paradijs speelden....
Maar ik geef het toe, ik heb er geen moment over nagedacht daar een foto van te nemen, om die te bewaren op de harde schijf van mijn kwampjoetertje of ergens in een duister boekje in de donkerste hoek van mijn bibliotheek...
Maar wij verwachten nu eenmaal van een kardinaal dat hij de strengste normen hanteert, dat hij de lat veel hoger legt dan voor de gewone mens bereikbaar is. Wij achten die job zo hoog, dat wij meteen de normen even onbereikbaar hoog leggen.
Maar wellicht zijn kardinalen ook mensen, heel gewoon, die ook oog hebben voor een mooie bloem, een schilderij... en een vrouwenborst... Van die bloem en dat schilderij ligt niemand wakker, maar die borst ????
Wat is er eigenlijk mis met een borst?
Deze winter ging ik naar de boekenbeurs te Gent, en toen ik vol pijn even ging rusten op een krakkemikkige stoel in het cafetaria, zag ik plots een jong moedertje die heel sereen haar baby de borst gaf. Kijk, daar zou ik graag een foto hebben van genomen, niet voor de borst, niet voor de baby, niet voor dat moedertje, maar voor het mooie van het moederschap... Had ik dan die foto van dat voor mij volstrekt vreemde vrouwelijke wezen op mijn kwampjoeter gezet, zou jij dan ook slechte gedachten hebben gehad door die blote borst op mijn PC ?
Ik ga dus niet oordelen, voor ieder oordeel is er een alternatief
en het is niet omdat je kardinaal bent, dat het menselijke je plots vreemd is...
Ik zou zelfs hopen van niet, want verwachten wij nu net van een kardinaal geen diepe medemenselijkheid?
En zou dat kunnen zonder gewone menselijkheid ?
ik vraag het me af...

en oh ja, wie zonder zonden is....

tot de volgende ?

De natuur heelt...

Image by Pieter Musterd via Flickr

"Kijk," zei hij "ik, voor mij, gaat er niets boven natuurlijke middeltjes. Weg met al die scheikundige brol!" Hij klonk als een TV-advertentie. "Neem nu een valling!" Hei grijnsde kwaadaardig, "Een stomme valling, daar hebben ze met al hun scheikunde nog steeds niets tegen gevonden, terwijl een simpele ui je in no time helpt!" Ik keek hem met grote vraagogen aan, en dus oreerde hij met hetzelfde elan voort: " Heb je een valling, neem dan een grote ui, je schijdt die in snijfkes (Hij keek heel verontwaardigd omdat ik hem onderbrak met een uitbarsting van de slappe lach - Ik bezwoer hem dat het iets was op de radio- op de achtergrond zat het me niet mee, men was er een orgel aan het vermoorden met een fuga én een toccata!)
"Ik herhaal," zei hij "men neme een grote ui en snijdt die in schijfkes. Neem een kop, leg daarin een laagje bruine suiker, daarop een schijfje ui, weer een laagje suiker, weer een schijfje, tot de ui op is. Laat dit een nacht staan, en je zult zien dat je een kop bovenste beste hoestsiroop hebt !" "Is dat niet verschrikkelijk slecht van smaak?" "Nee," hij glimlachte superieur, "het smaakt naar ui met suiker!" Ik rilde. "En ging hij door, heb je last van een verstopte neus, leg dan 's nachts een doorgesneden ui naast je bed op je nachttafeltje ! " "Heb je dan naast een loopneus ook geen lopende ogen?" vroeg ik diep nadenkend..."Nee, juichte hij, niets, zelfs geen verstopte neus meer!"

Weet je, ik heb het geprobeerd... En kreeg een verschrikkelijke hoestbui van het worgen na het nemen van één lepel siroop. Dat van die halve ui naast mijn bed heb ik dan maar zo gelaten.

Maar de mens in kwestie zweert er nog steeds bij, en hij ziet er blakend welvarend uit.
Ik voor mij, ik denk dan: Geloof verzet bergen...bergen uien...
Misschien heb je zitten grinniken bij het lezen van het bovenstaande, maar eigenlijk zijn we allemaal een beetje lijk de uienprediker...Ergens hebben we allemaal wel iets waar we rotsvast van overtuigd zijn en dat we dan ook aan iedereen aanraden. Ik voor mij predik sinds een tijd de ochtendgymnastiek, en jij misschien weer iets anders...Gewoon, omdat je je er goed bij voelt, en dat goede gevoel wilt mee delen met al je vrienden en kennissen...
Want ergens zijn we allemaal gelijk, en allemaal willen we wat ons goed houdt ook uitdelen aan de anderen.
Zelfs professoren hebben zo hun dada! Je kunt heel geleerde exposés er op na lezen over de goede gevolgen van het dagelijks nutten van een glaasje bourgogne... Ik maak me zelf dan steeds een voorstelling van een geleerde man met een iets rode neus...
 Het enige verschil tussen de prof in casu, de uienman en mijn preek over ochtendgymnastiek, is dat de professor het geheel met een wetenschapplijk kleurpotlood wat netter in de verf zet dan de ui en ikzelf en... u wellicht over uw allesreddende middel tegen weet ik veel.
Indertijd nam ons moeder jaaaaren Haarlemse olie...
En toen ik als kind heel veel last had van chronische bronchitis, kreeg ik van ons moeder iedere dag een heel goed middel. Ik weet niet of het hielp, maar het was goed, zelfs meer, het was lekker! Ons moeder kocht flessen rum van 54 ° en legde daar IJslands Mos in te trekken, en maakte het zoet (en wellicht ook nog enkele graden straffer) met toevoeging van echte bijenhonig. Iedere morgen, voor ik naar school ging dronk ik daar een fikse druppel van. Wellicht is dat het begin geweest van het feit dat ik wel eens graag een dreupeltje nut, tegen de valling die komen moet. Ons vader zou gezegd hebben: "Dat is goed tegen de microben, al de microben die dood zijn komen er weer door!"
Weet je, eigenlijk zou er eens iemand al die middeltjes moeten verzamelen! Dat zou een nuttig werk zijn. Niet omdat het zo'n goede middeltjes zijn, maar omdat het net zo'n bizarre dingen zijn dat je er moet in geloven opdat ze werken zouden... en geloof... dat verzet bergen (niet alleen ui).
tot de volgende ?

desillusie

Image via Wikipedia

Och, wellicht hecht je er helemaal geen belang aan, maar ik heb een wrede desillusie opgelopen...
Nu ja, wreed...
Het was op de rommelmarkt dat ik plots een boek zag liggen van één van mijn meest favoriete schrijvers Desmond Bagley... Wellicht is de man al een heel end zaliger, want sinds lang vond ik geen "nieuwe" werken meer...tot dus vorige week!
Het was een klein boekje voor een Bagley, en met stille verwondering heb ik het vastgenomen, er wat in gebladerd, en moeten vaststellen dat het mij onbekend was...
Ik heb het gekocht, en thuisgekomen meteen beginnen lezen.
Het was een desillusie...
Een Bagley, dat zijn boeken die je vastbinden, bladzij na bladzij, boeken waar je hele nachten voor wakend blijft, om het in één ruk uit te lezen...
Ligt het aan mij ? Ligt het aan het boek? Ik weet het niet, het leek mij wat goedkoop, met een flauwe pointe en veel minder spannend dan ik verwachtte.
Maar misschien ligt het wel aan mij, misschien heb ik al zoveel gelezen, dat niets mij meer echt vastbindt. Misschien ben ik wel wat oververzadigd aan de sensatie van een Thriller, en tril ik helemaal niet meer mee...
Misschien is het de leeftijd, die mij niet meer toelaat mij in te leven in het personage dat plots een reuzegrote anaconda met wijd open gesperde muil voor zich heeft... Vroeger zou mijn hart minstens een paar keer uit het ritme zijn gegaan, nu... niets.
Dat de gifpijlen met curare me langs de oren vliegen laat me ijzig koud.
't Zal dus wel aan mij liggen.
Ik ben het trillen voorbij. Als ik nog wat tril, dan zal dat eerder met tremor te maken hebben dan met een boek.
En met zo'n koude uitgebluste kikker moet mijn kleindochter straks aan het water gaan zitten vissen.
Hoe zal ik mij nog kunnen inleven in haar denkwereld, als haar dobber plots de diepte in duikt ?
Hoeveel begrip zal ik nog kunnen opbrengen voor de sensatie die zij dan voelt?
Ik herinner me nog heel goed mijn eerste eigen hengel...een afdankertje van pa. Voor mij een gouden stuk gereedschap, een opening naar "de jacht" op grof wild: palingen...
Straks ga ik maden halen. Met mijn kleindochter.
En dan gaan vissen... en genieten van haar enthousiasme, van haar vreugde
die ik zelf niet meer opbrengen kan voor een stom bliekje
hooguit nog wat voor een echt grote karper...

Dat stomme boek heeft me doen inzien dat ik (eindelijk?) mijn kinderjaren achter mij heb gelaten. Dat dat ongebreidelde enthousiasme, die grenzeloze vreugde voor de kleine dingen... niet meer zo wild, zo ongebreideld, zo grenzeloos is....

Ik zit niet meer IN het boek. Ik lees en geniet nog wel, maar ik ben het niet meer die door al die avonturen heen rol. Ik leef me niet meer in.
Ik ga straks nog een Bagley uit de kast nemen, een waarvan ik me nog de spanning herinner, en eens zien of het aan mij ligt, of het boek... Ik hoop het boek, want een wereld waarin ik niet meer kan wegdromen, dat lijkt me maar niks.

Weet je, ik heb nog hoop! Hoop dat ik ergens nog wat van het kind in me heb. Hoe zou ik anders mezelf kunnen verliezen in een dagelijks blogje?  Hoe zou ik anders 's morgens om 4 uur uit mijn bed kunnen kruipen, om voor het open raam te staan genieten van het gezang van het vogelkoor ?
Hoe zou ik 's nachts kunnen liggen fantaseren en wakker liggen dromen?
Nee, alle hoop is nog niet weg
dat ik nog steeds hoor bij die zonderlingen
 die leven in een wereld die ze zelf maakten
naar eigen behoeften
naar eigen vreugd en deugd?
Dju, jongens, ik ben nog steeds wie ik ben!
diene raren kwiestenbiebel
die gekke dingen schrijft en wakker wegdroomt

...en gelukkig is ondanks pijn, ondanks politiek, ondanks de wereld...

tot de volgende ?