Slaap

Vannacht heel de nacht wakend doorgebracht, tot omstreeks vier uur...
Ik weet niet waarom, ik had niet meer pijn dan normaal, en dat ben ik gewoon.
Misschien klinkt dat gek, maar toch is het zo, ik heb al jaren last van ruis in één oor, en dat is ook steeds aanwezig, is ambetant, maar op den duur is het alsof het er bij hoort. Die basispijn is ook zo iets, op den duur is het alsof dat normaal is...

Maar ik ga niet weer zitten memmen over mijn rug, laat ons eens een ander onderwerp zoeken. Vannacht heb ik liggen denken over het onderwerp "inwonen"...Laat ons eens daar over spreken.

Toen wij huwden, werketn mijn schoonouders in Zwitserland, in Maloya bij Intersoc van de Christelijke Mutualiteit. Zij hadden hun boerderij overgelaten, en wilden nog een korte tijd in "de privé" werken, teneinde een menswaardig pensioentje te bekomen.
Dus mochten wij in het huis van mijn schoonouders wonen, ze waren toch maar een paar maanden per jaar thuis...
Een goede raad, doe dat nooit !
Ik had al last met mijn schoonmoeder, want ik had de dochter die voorbestemd was om de boerderij voort te zetten uit die kring weggenomen, en dat is mij nooit vergeven.
Let op, ik heb nooit erge botsingen gehad met mijn schoonmoeder in de periode dat ik inwoonde, maar op den duur was de spanning te snijden.
Ik ga een voorbeeld geven...Ik behoorde tot de mensen die graag thuis barrevoets rondliepen, of hoogstens met sokken aan.
Ik werkte toendertijd in ploeg, en toen ik omstreeks 10.30 uur thuiskwam, wou ik nog iets drinken, ik haaste mij dus naar de kelder, trok de deur open, deed een stap vooruit en botste met mijn grote teen tegen een daar gestalde fritketel...
Ik lispelde (nu ja) een schietgebedje, en "Wa kieken heeft er hier die pot gezet?????" "Ikke", de stem was amper herkenbaar als die van mijn schoonmoeder, het was als het knarsen van ijsblokken als een schip zich door een bevroren rivier dringt. Ijs en Ijskoud (en 't was geen Bokma).
Kijk, zo'n kleine stomme dingen waren het die de sfeer volledig verpesten, zodat wij, gratis wonen of niet, haastig zochten naar een eigen nestje...
Maar het is nooit goed gekomen met mijn schoonmoeder. Ik had een slechte start gehad (ik was geen boerezoon) en dan nog wat van die haperingetjes...
Toen ze eens zei dat haar gang nodig moest worden geverfd, heb ik mij aangeboden, en heb die gang van onder tot boven helemaal - en heel mooi, al zeg ik het zelf - geverfd en behangen en zelfs de trap met patine in de krolletjes gedaan... Ze vond het heel mooi. Oef! Maar ik schoot direct weer een bok, toen ze vroeg hoeveel haar schuld was...Ik was zo dom te zeggen "niets, graag gedaan", en dat was verkeerd !
1) Ik verklaarde daarmee mijn werk tot een nietig zijn
2) Mijn schoonmoeder behoorde tot de mensen die wilden betalen, die wilden dat je dankbaar moest zijn...
Dat laatste was er ook de reden van dat mijn kinderen ook al slecht opgevoed waren... Mijn schoonmoeder zei tot hen, als je niet komt krijgt ge geen drinkgeld...Op slag wilden mijn drie kinderen niet meer gaan, hun liefde was niet te koop...
Nu nog reageren ze zo, dat is ook een van de redenen waarom ze niet graag bij tanteke gingen, want die zei ook zo'n dingen...Ik stel vast dat ook mijn kleinkinderen zo reageren...'t zal erfelijk zijn zeker...
De man van mijn schoonzus, dat was een goede schoonzoon voor mijn schoonmoeder, hij ging het gras afmaaien en liet zich dik betalen, zijn kinderen deden boodschappen voor baksjies...dat waren goeie. De mijne wilden daarvoor geen beloning, dat waren ambetanteriken...
Och, 't was wellicht geen slecht mens, maar we hebben nooit een pad gevonden waar we samen konden lopen... Gelukkig was mijn schoonvader een crème van een vent. Toen ik bij zijn overlijden het doodsanctje geschreven had, was de reactie van mijn schoonmoeder "Ja, da was ne goeien voor u hé, voor mij zul je dat niet doen zeker?"
Ik heb het ook niet gedaan...Ik zou het niet gekund hebben. Zo'n tekst is iets dat diep uit het diepste van je hart moet vloeien...en zo diep was mijn schoonmoeder nooit geraakt...
Ik denk dat, met wat ik nu weet, ik wellicht nu angstvallig zou pogen al de hoekjes af te ronden, maar zelfs nu, met al de bezadigdheid van het ouder worden, zou ik het wellicht niet steeds kunnen volhouden, mijn hart ligt nu eenmaal op mijn tong... Dat is wellicht mijn grootste fout, ik zeg te vlug en te scherp mijn gedacht...Je hebt dat ook al wel in deze blog gelezen, klinkt het niet dan botst het, maar je weet tenminste wat ik er van denk ! Dat is zowat onze leuze. De enige van ons nest die anders is, is ons oudste zus, die is veel voorzichtiger, weet het in te kleden, ze zegt ook wel haar gedacht, maar soms op zo'n manier dat je het niet eens voelt...Mijn jongste zus is het andere uiterste! Bij haar klinkt het dikwijls veel harder dan nodig is, en zou een beetje zalf en babypoeder gerust mogen op haar mening gestrooid worden, ze is soms niet alleen héél waarheidslievend, ze zegt dat soms te hard voor sommige mensen. Enfin, ze is nog erger dan ik ben...en dat is dus erg...
Ze weet dat wel, en soms vertelt ze me dan "'k heb weer te veel mijn gedacht gezeid..."
Wellicht door mijn job ben ik wat diplomatieker geworden...Ook al kon ik snijden als een scheermes, ik smeerde er meteen verzachtende zalf op...

Hoe ben ik daar nu bij gekomen, oh ja, inwonen...
Toen ons moeder oud was, heeft ze een tijd ingewoond bij mijn twee zussen, eerst bij suzanne en later bij Lieve... Hier bij mij is ze nooit komen wonen, wellicht omdat ze hier te ver woonde van al haar bekenden en haar familie, misschien omdat het hier bij een schoondochter was...Hoewel ze steeds veel van Anny heeft gehouden, als van een eigen kind, het is toch net geen eigen kind hé...
Ik vermoed dat ondanks het feit dat ma een veel gemakkelijker karakter had dan mijn schoonma, er toch momenten zullen geweest zijn waarop mijn zussen peinsden "was ik maar alleen "... Gewoon de aanwezigheid van iemand anders, heeft invloed op je leven, hoe eigen ze ook zijn.

Hoe moet dat vroeger geweest zijn, toen de generaties blijven bij de familie hoorden? Ik denk dan altijd aan MarieLouise van Vermeesch, de moeder van mijn vriend Marcel... Zelfs als dat mens lachte, keken haar ogen nog triestig. 't Menske had geen leven met haar inwonende schoonmoeder die het huis domineerde en als een dictator regeerde.

Ik ga stoppen, ik zit weeral in het verre verleden ...
tot morgen?

Profeet ??

Heb je gisteren mijn blog gelezen? en dan 's avonds het nieuws gehoord over de 1/200 van de jongentjes die geboren worden met een misvormd piemeltje tengvolge van insecticide ???
Het lijkt er op dat ik profetische gaven had hé?

Als ik vanmorgen buitenkeek, scheen de zon, nu is het mistig... Het mooie weer dat ze voorspelden lijkt niet zo fameus te worden?

Frederik is met Veerle en de kinderen naar Boudewijnpark, met de trein. Een daguitstap, en mikroob is hier op logement. Dat beest moet regelmatig gevoederd worden en staat nu boven in een grote kartonnen doos, kwestie dat de honden niet gewaar worden dat er hier een kat logeert...

Mijn telefoon hier aan mijne kwampjoeter begon kuren te hebben, ik moest uitzien naar een vervanger, en dan liefst ook een handvrije. In de aldi zag ik (weer eens) eentje staan einde reeks aan halve prijs, maar geen één telefoon, maar maar liefst drie (3) handenvrije telefoons... Er staat nu een telefoon boven in de badkamer/wc, een aan mijn bed (vast toestel) een in de keuken, een in de living (vast) een aan mijne kwampjoeter... Nu moeten we bijna niet meer rondlopen om aan een toestel te komen, het enige wat een beetje hinderlijk is, is dat al die dingen dan ook op hetzelfde ogenblik beginnen te rinkelen...
Aan die nieuwe foons zijn zoveel knopkes en mogelijkheden dat ze waarschijnlijk al lang zullen versleten zijn voor ik weet wat ik er allemaal mee zou kunnen doen mocht ik het geduld hebben de handleiding van buiten te leren....(oef, zonder punten en komma's, buiten adem jong...)
In ieder geval bij het installeren moet ik ergens op een knoppeke geduwd hebben, want toen Anny een telefoon opnam (de vaste in de living)begon die aan mijne kwampjoeter luid haar gesprek en dat van de telefoneerster weer te geven... Na enig zoekwerk kreeg ik dat uit. Maar dan bleek dat dat ganse gesprek ondertussen ook nog opgenomen was op het bandopnemerke dat ook al ingebouwd is... Kort nadien ging de telefoon weer, maar we hadden de tijd niet om de hoorn op te nemen, het was alweer gedaan...Twee keer na een, de derde keer stond ik nog bij de telefoon, het was Bart. Bleek dat na drie keer rinkelen dat spel op de bandopnemer ging...Ik zoeken om dat anders in te stellen, na het lezen van een twintigtal bladzijden had ik het al, en na tien minuten zoekwerk vond ik ook de knopjes die ik nodig had om dat te wijzigen (Eentje stond onderaan, op de bodem van het toestel, wie zoekt daar achter knopjes?????)Enfin, het is nu in orde.
Ik kan zelfs al telefoneren met die dingen...
Ik dacht eventjes aan die cartoon die ik ooit zag van mensen die stierven van de honger in een wereld vol conserven en kartonnen dozen en dergelijke, die ze met geen middel open kregen.... Ik voelde mij ook een beetje zo... We leven in een wereld vol knopjes...enblijkbaar zijn we geen genieën in knopjes, en verminderen onze kapaciteiten met verouderen...
Bewijs ? Ga eens naar een home! Om buiten te geraken is daar een cijferslot aan de deur, en daar hangt dan een briefje bij: Vorm het jaartal in omgekeerde volgorde, (dus 7002) en je kan buiten. Blijkbaar is voor de oudjes die stap te moeilijk ??? Worden we echt zo dom??? Ik mag er niet aan denken, en toch, als ik terugdenk aan die telefoons...

Het is om bang te worden. Of is het zo, dat zij die het nog kunnen, ook naar buiten mogen zonder toezicht??? Ik moet dat eens vragen. Aan die vriendelijke hoofdverpleegster. (Een slim blondje)

De zon priemt door de nevel, 't wordt toch nog goed.

Gisteren is Luc langs geweest met Geert er bij. Geert was op verlof op een van die verre verre zonnige eilanden, een strandvakantie. Hij heeft mij zijn foto's gegeven om eens te kijken, meer dan 600 zeshonderd ja, nee, dat is geen groot pak, dat staat allemaal op zo'n stuke plastic van 2 op 4 cm... Daarin zit een contacte voor de usb op je pc en daarin zit dan een geheugenstick van 1 giga, daar zitten dus meer dan zehonderd fotootjes in...
Waar gaan we naartoe ? Een reuzestapel foto's in een miniem klotedingetje !
Een hoogtepunt in je leven gecomprimeerd in een ding van twee keer niets...
Vind je ook niet dat dit de indruk geeft dat je leven toch maar niets is, dat je het makkelijk kunt samenduwen in een stekjesdoosje???
dju, ik word toch oud.
Ik ga nu eens een paar uren fotootjes bekijken...
Tot de volgende ?

Verwarrend

Zoals gewoonlijk ben ik bezig twee boeken gelijktijdig te lezen.Let op, ik bedoel niet dat ik twee boeken op hetzelfde ogenblik zit te lezen, maar dat ik een boek lees, terwijl ik op een ander tijdstip een ander boek lees.
Mijn methode is simpel, ik lees één boek in bed (Je weet dat ik een slechte slaper ben), en het tweede boek ligt in de badkamer, dat lees ik als ik op het toilet zit te zitten. Ik zit nogal lang op het wc, en dat heeft diverse redenen: 1) ik ben een harde schijter, dus het duurt wel even 2) ik zit in een boek te lezen, en je kunt zo moeilijk stoppen halverwege een alinea/hoofdstuk 3) ik ga soms op het wc zitten, zo maar, omdat ik pijn heb van het liggen, en het zitten op het toilet laat mij toe wat te bekomen in een andere houding....
Voila, nu zijn al mijn wc-geheimen voor u blootgelegd!

Maar ik wilde het nu hebben over het feit dat ik voor het eerst merk dat dit verwarrend kan zijn... Ik ben in mijn bed bezig met een boek vol verhalen over de indianen, waarbij vooral aandacht is gegeven aan het feit van de werkelijkheid in de verhalen, ze zijn zo wat historisch te noemen. Ik verkeer daar dus voortdurend in de natuur, zowel wat planten en dieren betreft, maar ook bij mensen die leven in en met de natuur... En dan ga ik naar het toilet, en daar lees ik Dode Lente van Rachel Carson...Het verschil is schokkend en verwarrend! Dode Lente gaat over de gevolgen van het gebruik van insecticiden en herbiciden en ga zo maar door...Ze sproeien een land om één keversoort te doden, en de vogels vallen dood uit de lucht, de katten sterven in verschrikkelijke krampen, er zijn geen eekhoorntjes meer...geen vissen geen...

Het ergste moet ik echter nog vermelden...de meeste van die stoffen zijn niet afbreekbaar en gaan zelfs scheikundige verbindingen aan met stoffen uit de bodem, en/of met stoffen van andere "bestrijdingsmiddelen"... Het is hallucinerend (sommige stoffen zijn dat letterlijk !).

Ik heb er in ieder geval één ding, nu al, uit geleerd, en dat is dat de grond voor mijn deur niet alleen vermoord is door het gewicht van de kolossale landbouwmachines, het is ook stelselmatig uitgemoord door sproeistoffen allerhande. Vermits de grond voor mijn deur telkens voor één teelt wordt verhuurd, zitten er ook steeds andere boeren op, gespecialiseerd in ander vruchten, met andere sproeistoffen, insecticiden en herbiciden. Her inner je dat ik je vertelde dat er ooit zelfs een boomkweker op zat, met totaal andere "bewerkingsmethoden" dan de maïskweker.... Dus zal de cumulatie van de giften in de bodem voor mijn deur wellicht enorm zijn... Ik heb dan nog niet gesproken van de giften die gebruikt worden om het zaaigoed te bewerken. Herinner je dat ik je vertelde dat ze hier roze erwten in de grond stopten? Dat roze is een van de middelen waarmee ze het zaaigoed bewerken. Dat is een middel waardoor ze de giften meteen in de plant laten meegroeien. De theorie is dat ze dan niet of bijna niet meer moeten sproeien. Dat klopt, dat heb ik je verteld, ze sproeiden slechts één keer...Maar men zegt er niet bij dat dus de ganse plant op die manier zelf zijn insecticide aanmaakt, en dat die dus ook in de erwtjes zit! Ik ben al blij dat ik er maar ééntje opgefret heb! Bovendien heeft men vastgesteld dat in een groot percentage van die zaken, er een genetische wijziging ontstaat, waardoor de planten in de volgende generaties automatisch dat gift blijven aanmaken... (ten eeuwigen dage???)

Het gebruikte gift heeft bij grote hoeveelheden ook weer gevolgen voor de gebruiker, ratten stierven bij bosjes in de labo's...voor de mens niet schadelijk??????????????????????????????

En wij dan maar denken dat de erwtjes van nonkel xxx uit zijn eigen moestuintje veilig zijn om te eten....Biologisch meneer! (??????)

Heb je al gehoord dat het aantal allergiepatiënten altijd maar stijgt??

Als ik buiten kijk, dat is de baan droog...het regent dus niet voor het ogenblik.
Dat is verwonderlijk! Toen ik gisteren omstreeks 9 uur naar mijn bed ging, kon ik niet meer in mijn boek lezen op het WC zonder licht te maken, het was al donker... En normaal kan dat niet in deze tijd van het jaar! De hemel zat echter zo vol met donkere regenwolken, dat er geen zweempje licht meer door geraakte. Je kunt dat wel eens hebben bij een onweer, maar er was geen onweer, alleen bar rotslecht weer. Ik dacht dat het op zijn minst dagen zou duren voor die wolkenmassa voorbij was en/of uitgeregend, maar nu ziet de hemel er al veel beter uit. Er is geen zon, maar de lucht is ook niet donker.

En dan mogen we hier nog niet klagen, als je op de tv al de mensen ziet die getroffen zijn door watersnood, watersnood zo maar door de regen...dan ben ik gelukkig hier op mijnen berg. Maar ik heb compassie met al die sukkelaars...De verzekering betaalt wel..jaja, maar wanneer en hoeveel? Dat is net als met een auto, je koopt een wagen, nagelnieuw dus neem je een omnium (dat komt van het latijn en wijst er op dat het alles omvat). 's Anderendaags rijdt er een kluiver tegen je spiksplinternieuwe auto, en dan hoor je dat je wagen maar zoveel meer waard is??? Welnu, met alles wat er in je huis staat is het idem dito ! De dure lederen salon is na twee dagen al duizenden frankskens minder waard dan in de winkel, zelfs al zou je zelf nog niet eens de tijd hebben gehad om er eens in te zitten !

En dat is nog niet het ergste, soms ben je ook herinneringen kwijt, en dat is veel erger! Stel, dat ene fotootje van x ben je nu kwijt, dan is het precies of het laatste beetje van x is ook verdwenen...Bovendien kun je dergelijke dingen veelal niet meer vervangen. Onlangs zag ik Anny nog eens kijken in de doos met al de liefdesbrieven die we naar elkaar schreven, de doopkaartjes van de kinderen, de kaarten die we kregen bij ons 25 jarig jubileum...Stel dat dit verwoest wordt, dan zou dat financiëel niet erg zijn, maar voor ons een drama...Precies of ze gummen een stuk van je leven weg...en je krijgt het op geen enkele manier terug.

Oh ja, ik weet wel, herinneringen zitten in je hoofd...Ja ??? Ik weet nog dat ik de bedoeling had om bij gelegenheid van ons 25 jarig jubileum al de kaartjes die we gekregen hadden van de mensen die nu op het feest zaten te exposeren...Toen bleek dat in die tijd de mensen die op het feest waren geen kaartje stuurden... Ze waren er immers zelf... Wist jij dat nog dat in die tijd dat zo was??? Nu is dat héél anders, en in mijn herinneringen wist ik dat niet meer, dus herinneringen zijn niet hetzelfde als die kartonnen doos met al die tastbare dingen van toen...

Je bent ook ontroerd als je in die doos de kaartjes in handen krijgt van vrienden die allang verdwenen zijn, overleden, of gewoon verdwenen uit je leven...Kaartjes van de mensen bij wie je dan werkte, en waarvan je geen benul hebt waar ze zijn of wat er met hen gebeurd is...

Daaraan denk ik als ik die mensen wanhopig zie staan in hun overstroomde huisje...

Ik weet het, ik ben veel te gevoelig, maar dat zal nu wel niet meer veranderen zeker? Ik steek het soms weg, maar het raakt me... En als je dan even later op het scherm van je tv in india identieke beelden ziet, dan weet je dat het daar niet over "herinneringen" gaat, maar over alles, hun ganse hebben en houden...

Goh, ik wil je niet opzadelen met schuldgevoelens tov gans de wereld, maar het doet je iets.
Ik ga stoppen, ik heb weer eens het gevoel dat ik jullie voortdurend opzadel met slapeloze nachten...sorry.
tot de volgende ?

Kilroy was here

Wie Kilroy was is onbekend, maar dit verschijnsel is nog steeds een restje van onze "bevrijders" de Hamerikanen... Net zoals het woord quiz, dat was een weddingschap, iemand wou bewijzen dat hij in enkele dagen een nieuw en onbekend woord kon lanceren in het gewone taalgebruik, hij schilderde de stad vol met het geheimzinnige woord quiz, en iedereen praatte er over...Weddingschap gewonnen.

Toen Theo Lefèvre, toenmalig eerste minister, bij het overlijden van President Kennedy, zei dat hij het nieuws hoorde in zijn "leefkamer", kreeg hij massa's reacties over zich om wille van dit nieuwe niet bestaande woord...Nu is dat woord regelmatig terug te vinden in teksten... Wellicht is er niemand die meer moderne woorden aan de taal toevoegden dan de nederlanders Koot en Debie...Nu al weer vergeten door de meeste mensen...

Taal is niet star, taal leeft, taal groeit.

Ik heb onlangs een oude dikke Van Daele weggeworpen, en vervangen door een ondertussen ook al weer verouderd exemplaar dat niet één maar 3 boeken dik is, de laatste is meen ik 5 boekdelen dik... Er komen dus massa's woorden bij, massa's !

Sommige mensen liggen er wakker van dat het voor een groot deel vreemde woorden zijn die onze taal binnensluipen, maar dat is idioot ! Dit verschijnsel is helemaal niet nieuw, en moesten wij alle woorden van vreemde origine schrappen, dan hielden wij maar een mager taalbeestje over! Denk maar eens aan de woorden die ons uit het jiddisch toe geworpen werden, dit zijn meestal woorden die er in de 15 / 16° eeuw in kwamen, toen er overal belangrijke groepen joden in ons landje woonden, die bovendien door hun bankier-zijn, veel invloed hadden op ons maatschappelijk bestel (Het is zo dat in het oorspronkelijke christendom bankier zijn niet mocht, dat was doodzonde!, dus gaven ze die job aan mensen die toch al verloren waren, de joden, vervloekt in de bijbel dus niet te redden...)

(Nog veel gekker is dat de joden korte tijd nadien vervolgt werden omdat zij een te grote machtspositie hadden gekregen...dan mochten plots de christenen wel bankierke worden...)

Wat echter de mensen verontrust is dat de toevloed van nieuwe woorden, plots zo groot is, maar dat ligt nu eenmaal aan het feit dat zo veel nieuwe dingen gemaakt worden, dingen die gewoonlijk hun naam houden, in zowat alle talen... Wat ik betreur is dat er zoveel afkortingen verworden tot woorden, neem als voorbeeld CD, GPS en dergelijke meer... Op dat ogenblik krijg je letterwoorden, dus los van het begrip als dusdanig.

Ik ben zeker dat alle mensen dagdagelijks gebruik maken van vreemde woorden. Ik ken geen uitzonderingen, neem bv het woord sorry, je moet al beginnen graven in je geheugen om op een evenwaardig en even vlot woord te komen, en vast te stellen dat dat er niet is, ons woord verontschuldiging is zo omslachtig, dat niemand dat nog gebruikt, en excuseer is ook een leenwoord....

Ik ben, zoals je al hebt gemerkt in mijn blog, zelfs een voorstander van wat vrijheid in de taal, waarom zou een mens geen woorden mogen maken als hij op die manier veel accurater kan zeggen wat hij juist bedoelt ? Ook kan het een leuk spel worden om woorden net eventjes te vervormen, zodat je een bepaald accentje kunt geven aan een of ander woord. Taal moet leven, moet sprankelen. Kijk eens naar onze dichters, die, als meesters in het weergeven van gevoel, soms spelen met woorden, of zelfs alleen met klanken (Van Ostaeyen)...Ook beklemtonen zoals Gezelle als hij woorden met dezelfde letters na een zet, en zo een stemming kleurt. (STapSTenen waarop men met de STemme STeunt)

Heb je al een buiten gekeken? Is het niet mooi, 't is toch proper, 't wast zijn eigen...

Luc is hier vanmorgen geweest met een paar courgetten, van zijn slechte oogst. Alles rot door de eeuwige regen... Ook hij stelde vast dat de plantenwereld blijkbaar tilt slaat, en dat de vlieren nu al rijp zijn, dat er nu nog steeds rode bessen zijn (ook al zijn er steeds veel rotte geweest van de eeuwige natte...allemaal dingen die absoluut niet op de normale tijd gebeuren...Raar...
Hij is net als ik, van mening dat - mocht er nu een echte winter komen- er veel dieren zouden sterven van honger...

Ik vermoed dat onze plantenwereld op zoek is naar de juiste leefwijze, iets wat niet makkelijk is met héél vroeg een hete periode, dan weer een natte en koude...dan weer enkele dagen warm, gevolgd door echt herfstweer en herfsttemperaturen... Een plan zou van minder het noorden kwijt raken... Tussen haakjes, het noorden ligt ook niet meer waar het lag! Ik weet niet precies hoeveel graden het opgeschoven is, maar het schuift ieder jaar wat op ! Waarschijnlijk komt er weer een ommezwaai, waarbij het noorden plots het zuiden wordt en omgekeerd. Lach niet, dat is al dikwijls gebeurd in het verleden! Men kan dit vaststellen aan ondermeer de jaarringen van bomen, die ook kleine partikeltjes bevatten die magnetisch zijn. Dan stelt men vast dat er bomen zijn waar de jaarringen aantonen dat ze een periode gekend hebben met een omgekeerd magnetisme.
Niemand weet of dit gevolgen heeft of zal hebben voor ons, maar men vreest onder meer voor electronische toestellen...Dus enorme invloed in het rijke westen (of is dat dan het oosten???)

Ik ben momenteel een boek aan 't lezen (jaja!)over de gevolgen van de moderne insecticides en meststoffen... Huiveringwekkend...
Wist jij dat de meeste sproeistoffen niet meer verwijderd kunnen worden uit de bodem? Wist je dat er nieuwe stoffen vanzelf ontstaan in de grond, door het samenkomen van twee of meer soorten sproeistoffen? Dat sommige van die middelen op geen enkele manier kunnen afgebroken worden en verschrikkelijk dodelijk zijn? Er is dus in een deel van de gevallen geen redding meer mogelijk! Het is kapot en het blijft kapot! Het gevaarlijkste zit hem in het feit dat veel van die stoffen opgenomen worden door de planten, en we zodanig dat de hoeveelheid in de planten véél en véél hoger ligt dan in de bodem zelf? De stoffen stapelen zich blijkbaar op. En de dieren, ook wij dus, vreten dat op...Een van de minst erge bijverschijnselen is de verminderde vruchtbaarheid...Las ik niet onlangs dat het zaad van de huidige man in kwaliteit achteruit gaat?
Het is dus goed mogelijk dat wij het "einde van de wereld" in vuur en vlam, niet eens ziullen meemaken, dat alle leven al lang zal uitgestorven zijn voordien??? Of blijven alleen de geleedpotigen nof bestaan? Want blijkbaar kunnen die wel een resistentie ontwikkelen...

Allee, ik heb u weer stog gegeven om hele nachten van wakker te liggen..ik ga dus maar stoppen voor vandaag

tot de volgende???

Frankske...

Gisterenavond zat ik weer vol gespannen aandacht te luisteren naar Frankske, die weer geen enkele moeite deed om eens iets anders te zeggen...Ik krijg de indruk dat de vrt aan de oorzaak ligt van het slechte weer, ze sturen al maanden aan een stuk hetzelfde beeldmateriaal uit, en zo blijft het natuurlijk maar regenen en regenen en regenen en...
Het leukste is het slot, "en dan kom ik morgen weer met meer weer, terwijl hij net géén weer voorspelde... Leuk ???

Vannamiddag moet ik dus naar diene dokter aangeduid door de rechtbank...Op hoop van zegen.
Volgens ik uit de brief kan opmaken, zal ik niet volstaan met één bezoekje, ik zal wellicht minstens nog eens weer terug moeten...

PUBERS...

Ik wist niet dat er bij de kiekens ook verschijnselen van puberteit op treden, ik wist wel dat pubers een beetje kiekens zijn, maar dat de kiekens ook...nee, dat wist ik niet...
Je weet dat ik een kloek heb met kuikens, en dat ik die zou loslaten, na de nodige inleidingsrituelen gerespecteerd te hebben.
Toch is dat niet volledig gelukt zoals anders, omdat ik nu een deel pubers in mijn bende kiekens heb lopen! Je herinnert je dat ik van Els twee haantjes en twee leghennetjes kreeg,die ooit dienstig waren als didactisch materiaal in de kleuterklas... Die beestjes zijn nu halfwas, en vertonen echt pubergedrag ten opzichte van de kloek en de kuikens ! Als die bende buiten is komen de kloek en de kukens haastig binnen en omgekeerd... 's Avonds moet ik de kloek en de kukens ter bescherming weer opsluiten in hun hokje. Gek, ze vragen het zelf, tegen dat Anny binnenkomt om de eieren te rapen, haasten zij zich allemaal naar het hok om afgescheiden van de pubers een rustige nacht te hebben...
Het zijn niet alleen de twee haantjes die de kloek lastig vallen, neen ook die jonge hennetjes doen lustig mee...Echt, het is duidelijk, ze zitten met puberale moeilijkheden...
Anny, een boeredochter, die thuis een legkippenbatterij had, had dit ook nog nooit gezien, maar ja, in een legbatterij zitten altijd kippen van dezelfde leeftijd, dus dit gedrag zal daar automatisch onbekend zijn... In die tijd was hun legbatterij nog enigszins gezond te noemen, de hennen liepen weliswaar in een zeer grote kudde in een enorm hok, maar zij liepen tenminste nog, zij zaten niet in kleine hokjes op een geperst, het waren - met een beetje goeie wil - nog scharrelkippen te noemen.
Onze kippen zijn niettemin daartegenover luxepaarden, met veel ruimte en een enorme diversiteit aan voeding. Zoals alle dieren hier worden zij goed verzorgd, en kennen hun geluk niet. Bij Bart zijn de kippen nog veel ruimer gehuisvest, maar moeten voortdurend een gevecht aan gaan voor hun voedsel... Niet dat Bart geen voedsel geeft, maar ze zitten in een weide, samen met zijn dwerggeiten, en die geiten eten veel liever kippenvoer dan hun korrels, dus eten de kippen van Bart regelmatig de stukjes geitkorrels die blijven liggen op, naast de restjes van het oud brood die door de geiten niet volledig zijn opgegeten. Niet dat ze zullen doodgaan van de honger, de kippen eten veel groen, en in zo'n weide zitten veel insekten, en dat is een geliefd voedsel voor kippen.
Bij Bart zit nu als haan een mooie zijdehoen goudpatrijs, een jonge haan van mijn kweek van vorig jaar. Het is een prachtbeest geworden, die heel goed zorgt voor zijn hennetjes. Bart zegt dat hij nog nooit zo'n mooie haan heeft gehad als deze.

Als Bart echter wil kweken, moet hij een hennetje dat broed opnemen, en in een aparte plaats laten broeden, niet voor de geiten, maar voor de roofvogels, kraaien en eksters die daar rondvliegen in en rond zijn tuin. Hij moet de kuikens eerst groot genoeg laten uigroeien om ze te kunnen vrij laten lopen, en natuurlijk moet hij dan ook een tijdelijk verblijf maken om de kippen opnieuw aan elkaar te laten wennen...'t Zijn kiekens hé die kippen....

De vijf kuikens die ik nu lopen heb, doen het goed, maar het is nog niet te zien wat het worden zal...Dat is de grootste moeilijkheid bij zijdehoenen, het duurt tot ze echt uitgegroeid zijn voor aleer je kunt zien of het hennen of hanen zijn...en je herinnert je ongetwijfeld dat ik vorig jaar omzeggens alleen hanen had, en één hennetje....
Hopelijk is het nu omgekeerd! Hennetjes kun je makkelijk kwijt, maar hanen ! Daar heb je maar één van nodig hé...

Voila, tot zo ver de kippen... Ik heb vannacht en vanmorgen nog geen berichten gekregen van de home, geen nieuws is goed nieuws zullen we maar zeggen hé...

Oh ja, ik heb je nog niet verteld over de gewetenszorgen van Frederik, de man van Veerle... Hij had met de kinderen gespeeld, en had de vinger van Gwendolyn pijn gedaan. 's Anderendaags was die vinger gezwollen, en de kleine had pijn... Opa deed er arnica op, maar het beterde niet. de tweede dag ging Veerle er mee naar de dokter, en het was een zware verstuiking, en haar vinger werdt ingebonden met zo'n metalen bescherming om hem te immobiliseren... Frederik kwam 's avonds thuis, zag de ingepakte vinger, en was er zo van aangedaan dat hij niet wist wat gedaan om het goed te maken... Toen ik hem zei dat ik dat ook al had voorgehad, was hij een beetje getroost...Ik dacht al dat ik een slechte vader zou zijn vertelde hij met een krop in de keel... Eén boom van een vent, maar zo'n klein hartje....'t Is een brave knul, ik mag hem wel, en Anny ook.
Voila, tot daar het nieuws, tot de volgende?

Wachten op den dood...

Gisteren zijn wij toch maar eens naar tanteke geweest, in de hoop haar weer wat beter te zien...Maar toen wij in de home kwamen, moesten wij eerst naar de hoofdverpleegster, die ons vertelde dat ze sinds vrijdag verscheidene keren een syncops (schrijf ik dat juist?)gedaan had. Voor de mens die zo slim is als ikke, dat is het bewustzijn verliezen tengevolge van een hartfalen.
Eén keer was het zo erg dat ze dachte dat het een beroerte was, en de dokter onmiddellijk deden komen. Geen goed nieuws dus...
Wij naar boven, verwachtende haar in bed te vinden, maar niet was minder waar, ze zat met enkele collegas op stoeltjes te keuvelen, en toen ze ons zag wilde ze komen, maar ze moest zich overal vasthouden...
Wij gingen met haar de kamer binnen, om de was in de kast te stoppen, maar tot onze verwondering moesten wij de sleutel die we kregen van de verpleegster niet gebruiken, er zat een andere sleutel op de kast...Ergens gevonden in een van de kamers boven in haar huis...
Ze had ook een stuk van 2 en een van 50 eurocent bij zich, oud geld zei ze, nu niet meer in voege...Vanwaar die kwamen, van een kleine die soms dingen in haar kamer komt wegsteken...Jongens hé???
Ja tante, lijk dadde zegt, jongens...
De hoofdverpleegster kwam binnen met en grote boekentas, bleek de dokter er te zijn, en zij droeg het toestel om een cardiogram te nemen. We toonden steels de twee sleutels, en de verpleegster zuchtte, en nam beide mee, na dat ook zij vastgesteld had dat één van de twee kasten helemaal niet meer open te krijgen was...
De dokter vroeg ons te blijven...We gingen wat in de gang wachten, bij de oudjes, die heel wijs knikten en tante "niet goed" verklaarden...
Naderhand ging ik met de dokter en de verpleegster naar beneden mee voor een gesprek, en Anny bleef nog wat bij tante.
De dokter verklaarde dat er niets meer aan te doen was, dat hospitalisatie ook zinloos was, omdat tante niet meer operabel was...Dat wist ik al, maar de dokter vertelde dat het einde nu wel heel erg nabij kwam, de steeds vlugger optredende syncopen wezen er op dat het eens fataal zou zijn, dus mogen we ons voorbereiden op het ergste...
Het gekke (en het gelukkige) is dat tante van niets weet, ze draait weg, komt weer bij en is weer picobello na een tijdje, en ze weet blijkbaar niets van het bewustzijnsverlies, tenzij ze op de grond ligt bij het ontwaken...Maar meestal kunnen de verpleegsters tijdig optreden en haar weer in bed leggen. Het zou beter zijn dat ze niet meer in de gang wandelde, maar ze wil dat niet beseffen, en men wil haar niet binden, want daar zou ze wellicht in stress van komen, en dat zou fataal zijn...
Wachten dus, wachten op de dood...

Morgen moet ik naar de dokter voor een onderzoek om eventueel in aanmerking te komen van het Vlaams Fonds...Hopelijk loopt dat goed af, ik heb al zorgen genoeg aan mijn hoofd momenteel...Denk maar eens aan wat er met die waterleiding moet gebeuren als tante sterft voor dat hersteld is... Jongens,sjonge sjonge ik mag er niet op denken.

Enfin, anders gaat alles hier redelijk wel, wel vannacht geen oog dichtgedaan, maar dat is geen nieuws, dat valt nu en dan voor.
Tot de volgende?

Hydrangea's

ofte wat men pleegt te noemen hortensia's...
Eergisteren, op de rommelmarkt passeerden we een huis waar, net zoals bij mij, hortensia's voor de deur stonden, en net zoals bij mij, is daar dit jaar iets geks mee aan de hand...

Je moet weten dat ik bijna ieder jaar een klant heb (een beroemde klant, die je vroeger vaak kon bewonderen in groene vingers op vtm) die les geeft in bloemschikken. Ze kwam meerdere keren om de "verharde" bloemtrossen af te knippen, die ze dan water wellicht verwerkte en liet verwerken in diverse bloemstukjes... Deze bloemknoppen, die om een of andere reden dikker blad krijgen en verkleuren naar een vaal groen, kunnen dan maanden zo blijven, zonder te veranderen.
Je krijgt de bloemen in die toestand, op het einde van het seizoen, de herfst dus.

Welnu, ginder, en bij mij staan nu al talrijke bloemknoppen rijp om geoogst te worden...

Gek is dat ! Ik heb u al gemeld dat de lijsterbessen al lang rijp zijn (normaal ook in de herfst) en dergelijke dingen zien we links en rechts nog, ook sommige bloemen die laatbloeiers zijn, zijn nu - veel te vroeg - al aan de bloei bezig...

Ik kan mij niet herinneren dat ooit eerder gezien te hebben. Ik hoop dat er nu geen strenge winter komt, want dan zouden er massaal dieren (vooral vogels)sterven, omdat de normale voorraad van bessen tegen die tijd al lang verdwenen zou zijn. Aan de andere kant zou een echte winter ons wellicht verlossen van de massale aanwezigheid van insecten, waarvan er vele zijn die hier normaal niet kunnen overleven, maar door het gebrek aan winter toch blijven. Sommige van die nieuwe insecten zijn bovendien erg gevaarlijk! Er schijnt hier een spin rond te flaneren waarvan de beet aanleiding geeft tot gangreen... Ook onze eigen insecten worden een plaag (wespen bv) omdat er veel meer dan normaal de winter doorkomen.

Bovendien mogen wij ons er aan verwachten dat de malaria, die sinds eeuwen verdwenen is in onze gewesten, ook terug opduikt. Dit doet er mij aan denken dat er vroeger dus wellicht ook tijden geweest zijn met zulke "warme" periodes...

Echt verwonderen moet ons dat niet doen, ooit was het hier een wijnstreek...Wij hadden hier dus het weer zoals nu in de streek van de Loire...

En zo zijn we als echte vlaming weer op ons geliefde onderwerp terecht gekomen, het weer ! Het onderwerp waarmee 80 % van de gesprekken in Vlaanderen mee beginnen.

Ik heb u al eens verteld over de semi-wetenschappelijke tijdschriften die ik lees. In één daarvan staat regelmatig ook een quiz, die ik steeds op los, meestal zonder veel moeite, uitgenomen als de vragen over nederland gaan( het zijn nederlandse uitgaven), dan stel ik een beetje tot mijn verbijstering vast dat we eigenlijk héél weinig weten van onze buren. Nu, eigenlijk zou mij dat niet mogen verwonderen, iedere dag is er nu een vraagstelling op tv één, waarbij de man/vrouw die het goede antwoord geeft 50 euro krijgt en eens mag zwaaien naar kijkend Vlaanderen... Onlangs vroeg men waar het minnewater gelegen was...Tot onze verbijstering waren er tientallen die het antwoord niet wisten... Als we ons eigen landje al zo slecht kennen, wat maak ik mij dan druk over de kennis van een buurland???

En het zal zeker niet verbeteren, als ik zie wat onze jeugd daaromtrent nog leert...Ik weet, ze zijn op veel dingen veel vlugger wijs dan wij, ze zitten veel verder in bepaalde vakken dan wij op die leeftijd, maar van wat wij algemene vakken noemden, daarvan hebben ze geen kaas gegeten... Ze hebben amper nog aardrijkskunde, amper nog geschiedenis en noem maar op...
Ik weet wel, je kunt met die dingen niet zo erg veel doen als je volwassen bent, maar toch, ik kan van Houffalise naar huis rijden zonder een landkaart te hebben...Want ik heb ooit geleerd waar wat ligt... Geschiedenis ga ik niet te veel over vertellen, omdat dit een beetje mijn ding is, maar toch, het verleden leert ons ontzettend veel over het heden en over de toekomst...Ik weet het niet, wij hadden niet alleen een veel bredere kijk op dingen, bij velen van onze generatie was er ook een veel bredere interesse voor de dingen gewekt, ik heb het gevoel dat wij ergens een rijkdom hebben die de jongeren niet meer meekrijgen...

En ze missen al zo veel...ze mogen en kunnen niet meer ravotten, ze mogen en kunnen niet meer prutsen en "maken" aan allerlei dingen....Ik herinner mij nog hoe Bart van twee oude kapotte fietsen één goeie maakte, hoe ze zelf een slee maakten, hoe ze soms 's avonds thuiskwamen zo zwart als een neger...Nu mag dat niet meer, kan dat niet meer, mogen ze niet meer luisteren naar een man die het hen wil uitleggen (Dutroux heeft veel meer kapot gemaakt dan wat we kunnen bevroeden), ze moeten netjes blijven, ze mogen niet meer door de bossen lopen (groen!) en noem maar op...

Nee, we hebben een arme jeugd, ook al waren ze nog nooit zo rijk als nu.

Ik ga stoppen voor vandaag, voor ik weer aan 't preken sla,
tot de volgende ?