kikkervisjes

Gisteren hebben Anny en ik onze werkkledij aangetrokken, en zijn we begonnen aan het uitkuisen van de vijver. Eén van de twee, de kleinste... De grootste vijver is nog in orde, maar in de kleine vijver leek het of deze winter al de vissen gestorven waren... Anny had er nog een paar die adem happend rond zwommen over geheveld naar de grote vijver, maar de rest was niet meer te zien...
Iedere winter is wel wat moeilijk, omdat je dan, bij strenge vorst, de pomp moet uitschakelen, en de enige beweging in het water komt dan van een luchtpomp...
Normaliter moet dat voldoende zijn, maar in de kleine vijver hebben wij al meermalen vastgesteld dat het niet goed gelegen is, het is namelijk zo dat de wind blijkbaar de bladeren allemaal naar die hoek blaast. In de late herfst zijn dat veelal bladeren die zo nat en doorweekt zijn, dat ze meteen zinken, en op de bodem van de vijver liggen te gisten. Andere bladeren, die eerst blijven drijven, worden grotendeels weg geschept, net om de vijver proper te houden. Maar zoals gezegd, er moeten op een of andere manier bladeren in waaien, die meteen zinken...

Bij het legen stelden wij echter vast, dat niet alle leven verdwenen was ! Buiten de miljarden kevertjes en torretjes en muggenlarven en dergelijke, vonden we ook nog één springlevende vis aan (hup in de grote vijver!) en miljoenen kikkervisjes...

Ik heb een hele tijd met een fijnmazig net geschept, om zo veel mogelijk van die kikkervisjes te redden, en die zitten nu prinsheerlijk in de propere en heldere vijver rond te zwemmen...

Omwille van de kikkervisjes ga ik nu nog enkele weken wachten vooraleer nieuwe visjes in de vijver te zetten... Vrees niet, de kikkervisjes zitten niet in "dood" water, door de pomp vloeit nu water van de grote vijver naar de klein en vice versa...

Voor de herfst ga ik een fijnmazig net over de kleine vijver spannen, zodat we de bladeren er grotendeels kunnen uithouden... Een mens leert voortdurend bij, en we hebben de laatste jaren echt heel koude winters gehad, waardoor wellicht de put vervroor tot tegen of zelfs tot in de blader/modder massa...

Natuurlijk zit ik hier nu stijf en stram, en vol rugpijn. En met Anny is het al niet veel beter, zij heeft vooral pijn aan haar rechterhand, aan één vinger waar iets mankeert aan een pees. Ik heb geen idee hoe de juiste naam is van die aandoening, maar hier noemen we dat een klakvinger... Als de vinger plooit, dan moet ze die vinger weer recht trekken met haar andere hand. Als ze wat zwaarder werk verricht dan normaal, heeft ze daar veel pijn in. Eigenlijk zou ze dat moeten laten opereren, maar ze hoorde al van verscheidene lotgenoten dat het er dik inzit dat het dan terugkeert... dus blijft ze er maar mee lopen.

Ik hoorde van mijn oudste zus dat er geen vrolijk dansje af kon op haar verjaardag... Volgende week moet ze onder het mes om een nieuwe heup te laten steken... Hopelijk gaat het zo goed als met de talrijke mensen die ik ken, die met die nieuwe heup weer alles doen zoals in hun jonge jaren !

Eigenlijk kunnen ze tegenwoordig al heel wat hé ? Nieuwe heupprothese, nieuwe knieprothese, nieuwe hartkleppen, ga zo maar door... Nog een beetje en we lopen allemaal rond als bionische mannetjes en meisjes... De roestvrije mensen...

Je mag alleen de echte prijs van al die dingen niet kennen ! Gelukkig dat de mutualiteiten er zijn, of we zouden helemaal niet roestvrij kunnen rondlopen, omdat het niet betaalbaar zou zijn. En zeggen dat er dan zijn die de sociale zekerheid niet belangrijk vinden...
De mensen zouden echt meer de moeite moeten doen om de doelstellingen van de politieke partijen eens na te lezen op wat echt belangrijk is... De momenteel grootste partij in Vlaanderen zou meteen gebuisd zijn !

Nu, ik ga niet weer politieken...

tot de volgende ?

Van onder wijs ?

According to legends, Laozi leaves China on his water buffalo. Renard, (2002), p. 16 (Photo credit: Wikipedia)

Ze (de politici) hebben het weer eens gedaan.
Je kunt met zekerheid bepalen dat het een miskleun is, als beide kampen de zege opeisen... En dat is precies wat je nu hoort. Iedereen heeft gewonnen... ten koste van het onderwijs, de leerlingen en de leerkrachten, maar geef toe, ten opzichte van de weledele heren en dames politici, is dat maar het kleine grut, het plebs, het schorem...
Een van de kenmerken van een politicus, is dat hij nooit twijfelt. Hij is altijd zeker van zijn "wijsheid", en het zijn de anderen die te weinig begrip hebben...  Lao-tse zei: Zij die weten spreken niet, zij die spreken weten niet... Politici zijn praatvaren, ergo... ze weten niets !

Ach, waren alle mensen wijs,
en wilden daarbij wel,
de aard' waar haar een paradijs,
nu is ze meest een hel... (D. Camphuyzen)

Grundlage der Politik ist das Kompromis. (G. Freytag), en daarbij kan men stellen:
Een compromis is de eerlijkste manier om iedereen ontevreden te stellen. (Alexander Pola) en geef toe, eigenlijk is dat wat ze nu hebben gedaan...
Als ze eerlijk zouden zijn, dan zou geen enkele partij tevreden zijn met het bereikte akkoord. Ze zijn het ook niet, maar dat kunnen ze niet bekennen, dus verdedigen ze het (niet) bereikte. En dat doen ze uit alle macht, en voeren bewijzen aan dat ze hun gelijk hebben gehaald...

Sukkelaars... Maar eigenlijk zijn wij de sukkelaars, want wij ondergaan die dwaasheden.

En weet je wat ik het ergste van alles vind ? Soms heb ik de indruk dat ze echt overtuigd zijn van hun eigen inbreng, hun eigen inzet, hun altruïsme. Soms heb ik de indruk dat ze overtuigd zijn dat zij nu echt het beste hebben gedaan voor hun land... Als dat zo is, dan is het nog erger met hen gesteld dan ik al dacht !

Waar ik met iets van bewondering naar kijk, is hun kunde in het creëren van "moeilijkheden". Niet dat ze moeilijkheden maken, nee, ze ontdekken voortdurend euvels in de maatschappij, die dan dringend een oplossing vergen. Voor zij die tekortkomingen benoemden, was er geen kat die er ooit van had gehoord. Ze zijn niet alleen de genieën in deze materie ! Ook in de farmacie zien we dergelijke zaken ! Ze vinden een medicament uit voor een ziekte die niet bestaat, dus scheppen ze uit het niets die ziekte, en voeren een hele campagne om de mensheid er van te overtuigen dat dit "probleem" nu met tabletjes XYZ ook opgelost is... Terwijl er vroeger niemand was die daar ooit een probleem had gezien. (Dit is geen fabeltje !!!)

Maar ach, ik ben weer eens aan het memmen over de politiek, terwijl die mannen eigenlijk geen woord waard zijn... Laat ons kijken naar buiten, de zon schijnt, het is mooi weer...
Ga weg van je computer, ga naar buiten, geniet van de zon, trek nu eindelijk dat onkruid waar je niet toe kwam door kou en regen, en doe ondertussen genoeg vitamientjes D op om de komende winter te doorstaan...

tot de volgende ?

Daar is de zomer, daar is de zon !

Allee, zo ziet het er toch uit... Hopelijk is het weer geen valse start, en zitten we binnen een week weer te bibberen en te beven in de regen !
Maar nu schijnt de zon, en het zou vandaag ook warm worden !
Looft en prijst den Heer, Halleluja !

Eigenlijk zou ik moeten stellen dat eindelijk de lente begint, maar ja, het is al 5 juni... nog 16 dagen en het is echtig en techtig officieel zomer... Volgens de weerwezens (ik vind dat telkens herhalen van mannen én vrouwen nogal lastig) begint de zomer op 1 juni.

En de eerste echte mooie dag is weggelegd voor mijn grote zus ! Het is vandaag immers haar verjaardag ! Proficiat zus ! Hopelijk is het voor jou een echt mooie dag, zonder pijn en met beentjes zoals in je jeugdjaren ! (En laat heel het jaar maar goed zijn voor u ! Het moet niet alleen vandaag zijn !)

                                                      Dit is mijn oudste zus, ziet er nog goed uit hé !


Op zo'n verjaardag denk je eens terug... Waar is de tijd naar toe ? Ik herinner me nog je huwelijksfeest, ik zat naast tante Lele (Godelieve)en tante Clemme (Clémence)... helemaal op het einde van de grote feesttafel... Maar ik herinner me niet meer welke feestzaal dat was... Hoe lang is dat al allemaal geleden. We hebben al een tijd terug je gouden bruiloft gevierd. De foto heeft hier een heel eind op de kast gestaan, maar is nu verdrukt door een drietal doodsprentjes, van vrienden die ons veel te vroeg ontvielen (37 jaar, 44 jaar en nog net geen 58 jaar...) Misschien komt, als dit verlies wat voorbij is, uw foto weer terug op de kast te staan.  Dat klinkt gek, want het verdriet zal in de gezinnen van die mensen nog lang niet voorbij zijn, maar je begrijpt wel wat ik wil zeggen...

Toen wij hier 25 jaar gehuwd waren, had ik eens gezocht in "DE DOOS", wie er bij ons huwelijk eigenlijk allemaal aan tafel zat, en die we weer konden uitnodigen... Er waren er bijna geen meer over. En nu ik bijna 46 jaar getrouwd ben, is dat lijstje wel héél erg kort geworden... Ik denk dat we ons moeten beperken tot ons eigen nest, het gezin van Anny en dat van mij, en daarbij stellen dat onze ouders en zelfs al een broer er niet meer zijn...

Zo'n verjaardag is de dag waarop ik, en wellicht gij dus ook, want aan je eigen ken je héél de wereld, zit te denken aan al die dingen. Je denkt eens terug... Aan de hoogtepunten en aan de dieptepunten in je bestaan... Want al die vele geruisloze dagen die zijn precies allemaal verdwenen. En toch zijn die het grootste pak, en wellicht ook de belangrijkste dagen, de dagen waarop je gewoon leefde zonder erg, zonder er bij stil te staan, de dagen waarop alles "door een gootje liep"...

Gisteren was Germain hier op bezoek, die is al een end in de tachtig, en nog geen haar verouderd of veranderd... Tot je eens begint te praten, en ziet dat ook zij hun dagelijkse besognes hebben, dat zij ook hier en daar hun pijntjes en pijnen hebben, en dat hun leven eigenlijk lijkt op dat van je zelf, en van iedereen, met hoogtepunten en dieptepunten, en vooral... gewone dagen...

Weet je zus, als ik juist ben met mijn 1938 (ik twijfel altijd), dat jij dan een echt zondagskind bent ?
Je bent geboren op een zondag !
(Ik op een woensdag, dat klinkt veel minder hé ?)

tot de volgende ?

Het lampje

Ik heb je al verteld, toen ik kind was, woonden er naast ons twee oude mensjes. Als kind heb ik ze altijd als oud gekend, en ze zijn ook nog eens heel oud geworden, alle twee een end in de negentig...
Wat ik nu vertel dateert van toen ik al gehuwd was, en dus niet meer thuis woonde... Met andere woorden, ik heb het van horen vertellen, maar dan wel uit eerste hand...

Ik weet niet of je ouden mensen kende in die tijd... Die mensen hadden oorlogen meegemaakt, waren opgegroeid in een armoedige tijd, hadden moeten sparen, wellicht zelfs wat honger geleden... Deze mensen waren door hun verleden opgegroeid als zuinige mensen... Dat was geen gierigheid, dat was zuinig zijn, in onze ogen wat extreem zuinig zijn, maar voor hen was het de gewone manier van leven. Ik noemde ze Mee en Pee, ook al waren ze helemaal geen familie. Dat kwam, omdat ik als peuter met hun kleindochtertje speelde, en die zei Mee en Pee, dus zei ik dat ook...
Op den duur noemde bijna iedereen in de wijk hen Mee en Pee... Dus daar heb ik dan weer schuld aan, ik heb het "geïmporteerd"...

Hoe eigenaardig ook, Pee was voor mij een vriend, ik mocht mee met hem gaan vissen, en om vier uur ging ik met hem mee een boterham eten. Om vier uur at Pee geen toespijs bij de boterham, maar om de boterham wat smaak te geven strooide hij er kwistig zout op. Ik dus ook...
Dat is op zich ook weer een voorbeeld van die zuinigheid...

Toen ik al gehuwd was, en dus geen gebuur meer van Mee en pee, was Pee eens ziek, en moest hij het bed houden...
De dokter had hem suppositoires voorgeschreven... Pee kon, met zijn stijve vingers en stramme armen niet meer zelf die suppo in zijn kont krijgen, dus moest Mee dat maar doen... Maar Mee, die dan ook al een oud mensje was, kreeg die suppo niet waar hij zitten moest, en tenden raad ging ze om steun bij ons moeder. Dat was logisch, het waren buren, en goede vrienden, en iedere middag kwam Mee een tas koffie drinken en wat babbelen, dus was ma ook de eerste waar ze op dacht om hulp te hebben.

Ons moeder ging dus mee om te helpen de suppo op te steken bij Pee...
Ik heb al geschreven - bij herhaling - dat die mensen zuinig waren...
Dus kwam ons moeder op een slaapkamer waar je moeite moest doen om het bed te vinden... Het elektrisch lampje was alleen bedoeld om niet tegen de kast te lopen, en om de deur te vinden, en meer licht gaf het dan ook niet. Het was kortom een lampje dat al moeite had om verder te schijnen dan zijn eigen peertje... Ik betwijfel of het zelfs de 5 watt haalde...

In ieder geval, ons moeder vroeg aan Pee om op zijn knieën te gaan zitten, zodat ze het doel zou kunnen vinden... Maar desondanks zag ons moeder om het met een platte Vlaamse uitdrukking te stellen "geen kloten", laat staan het holleke van Pee...
Na wat proberen, vroeg ze dan ook aan Mee of ze geen zaklamp had. Mee ging een zaklamp halen. En ik zie het zo voor mijn ogen: een oude man op zijn knieën, met zijn kont in de lucht, ons moeder turend naar dat achterste, en Mee bij lichtend met de zaklamp...
Het zal u wellicht niet verwonderen, dat het dan nog niet meteen ging...
Eerst moesten de drie uitgelachen zijn...

Pee is genezen, maar ik betwijfel of die suppositoire daar veel mee te maken had... Ik denk dat hij veel meer deugd heeft gehad van het lachen...

Kijk, ik zit hier nog te grinniken bij het schrijven, u wellicht bij het lezen... En ik weet zeker dat voor gans ons gezin, iedereen die ooit nog eens met suppositoires te maken heeft, denkt aan Mee en Pee, en
onvermijdelijk bij zichzelf zit te lachen... En ik weet zeker dat dit meer helpt dan de suppo op zich, want een goed humeur is de beste medicijn !

Oh ja, van medicijn gesproken... Ik voel me goed met mijn neusspoelingen ! Niet alleen mijn neus en ademhaling is beter, mijn ogen tranen minder, zijn minder vermoeid, en je kunt niet geloven hoeveel "vuil" (oorsmeer) er nu uit mijn oren is gekomen !
Dat ook mijn reuk beter is, dat hoef ik wellicht niet te zeggen !

Dus, als je ook last hebt van je neus, doe dan neusspoelingen.... Maar als het waar is wat men zegt, dat het ook helpt om een snotvalling te genezen, meer zelfs dat het snotvallingen voorkomt, dan doe je het sowieso beter meteen ! In de ajurveda wordt de neusspoeling al vele eeuwen toegepast, daar heet het Jala Neti... (Ajurveda is de eeuwenoude geneeswijze van Indië en omstreken...)

tot de volgende

goedgekeurd voor de dienst...

Frasnes-lez-Anvaing (Belgium), the town hall. (Photo credit: Wikipedia)

Vandaag zijn we weer naar de dokter gegaan voor de zesmaandelijkse controle van Anny, en godzijdank, alles is OK...
Na de ingreep is dit steeds weer een beetje bang afwachten, maar we hadden al de uitslag van de mammografie en de echografie, en daar hadden wij al bericht gekregen dat alles OK was... Dus vandaag wat minder spanning dan anders.

Het is vandaag weer frisjes, maar het regent niet, dat is al héél véél ! De aardappelen hier voor mijn deur, zie je groeien !

Gisteren zijn we naar Oeudeghien geweest, naar de rommelmarkt. Het was een heel mooie en grote rommelmarkt, in een piepklein dorpje, een deelgemeente van Frasnes-Lez-Anvaing... Vrasene zoals dat vroeger heette, toen daar nog overwegend Vlaams werd gepraat. Eigenlijk sprak men het uit als Frasene... met een F... van Frans ?

Waarschijnlijk is Oeudeghien ook ooit Vlaams geweest, en zal er dus wel een Vlaamse versie van de naam bestaan, maar ik ken hem niet... Is er een lezer die het me kan zeggen? Alvast bedankt !

Gisteren was het mooi weer, en heb ik in t-shirt op de rommelmarkt geflaneerd, genietend van het zonnetje. Anny vond het nog te koud, en hield haar jas aan.  We hebben ook het kleine kerkje bezocht, in het kader van de Open-Kerkendag... Eén ding viel me op, er hing boven het altaar een schitterende grisaille ! Voor wie het niet weet, een grisaille is een schilderij in grijstonen, zo gemaakt dat je zou zweren dat het een beeld in reliëf is. Heel vaak zie je dat niet, en zeker niet als altaarstuk !

Gek, maar in die kleine kerkjes vind je soms heel mooie dingen, zo kan ik je een bezoek aan Hemelveerdegem aanraden ! In dat kleine kerkje vind je houtsnijwerk van een superieure kwaliteit, bijna een kerk vol ! Als je in de streek van Lierde komt, moet je dat zeker eens gaan bekijken.

Eigenlijk leven wij in een landje waar je heel wat prachtige dingen kunt zien. Ik heb reeds eerder gezegd, ik geloof niet zo erg in "namen", als ik kunst ga bekijken, dan ontdek ik regelmatig pareltjes van voor ons onbekende kunstenaars, kunstenaars die van mij best ook mochten vermeld zijn als "groot"...

Misschien zijn het mensen die maar één keer iets groots hebben verwezenlijkt, maar dat is voor mij genoeg om als werkelijk kunstenaar te boek te staan. Soms zijn het kleine dingen... Ik kan vol bewondering genieten van een mooie pot of knap gemaakt mes... Men noemt dat geen kunst, maar voor mij is het dat wel. Als men een stoel als design betitelt, dan is dat op zich ook een stuk kunst. En als je een stoel hebt die na tientallen jaren, honderden jaren, nog steeds als mooi wordt ervaren, dan heb je een groot kunstwerk gemaakt. Dat geldt dus ook voor een mes of voor een kookpot !

Tot de volgende ?

zon

English: Monument voor de vissers at sunset in Oostende, Belgium. Deutsch: Fischerdenkmal in Oostende, Belgien, Sonnenuntergang (Photo credit: Wikipedia)

Z'is er !
Nog wat versluierd, als een preutse oude dame achter een voile, maar ze is er !
Ze breekt de wolken open, en schijnt recht de huiskamer binnen
Meteen is het licht heel anders, warmer, helderderderder en alles lijkt levendiger.
Je ziet meteen die reliëf in de bladermassa van mijn lindeboom, de frêle blaadjes die in de zon hangen lijken plots doorschijnend en van een licht groen naar geel neigend...
Zon !
tedju, z'is al weer riebedebie !

Maar voor het eerst in wééééken hebben alle weermannen en dito vrouwen ons verteld dat we een hele week mooi weer krijgen, en de temperatuur zou warempel ook stijgen !
't Kan niet meer op !
En zie, de petaoërs (Materse aardappelen) voor de deur steken ook hun eerste blaadjes boven de zeiknatte grond.
Ik snuif eens, met mijn netjes gespoelde neus, of ik de lente ook al kan ruiken, maar nee... Het riekt alleen maar naar nat en kil en koud... Ik moet nog wat wachten tot de aarde wat opgewarmd is... en de bloemen massaal open barsten...

Een zaak is duidelijk, het was, ondanks de kou, "groeizaam" weer... Ik heb nog nooit zo'n schoon onkruid gezien ! Maar eerlijk is eerlijk, ook de hemerocallis (daglelie) staat hoger dan ooit !
Help me eens onthouden dat ik mijn gezaaide hemerocallis moet verpotten in grotere bloempotten, en dan mogen ze voor het eerst buiten... Ik ben benieuwd welke bloemen daar uit gaan komen !
Zie je, dat is het lentegevoel... De lente is bijna voorbij, maar het is voor het eerst dat ik echt de kriebels krijg om te gaan wroeten in de aarde...
Och ja, op Facebook ben ik geabonneerd op dialect uit Oostende, en uit Oudenaarde. Misschien zijn er nog wel meer te vinden... Maar je weet dat taal voor mij is als een ijsje voor een dikke matrone... Ik krijg er nooit genoeg van ! Mocht je dus zoiets kennen van andere dialecten... Laat het eens weten. Alvast bedankt !

Ook heb ik een abonnement op oude foto's uit Oudenaarde en deelgemeenten, en warempel, op een er van zag ik ons Veerle prijken als trommelaarster bij het muziek van Mater... Met andere woorden, als je dochter op "Oude foto's" staat... Hoe oud ben je dan zelf ?

Morgen gaan we voor het eerst dit jaar naar een Waalse rommelmarkt... In Oeudeghien, een piepklein dorpje vlak over Ronse... Klein dorp, maar grote markt, als we de aankondiging kunnen en mogen geloven, want papier is ook in deze soms verduldig...

Tot de volgende ?
ps: Op de foto Het monument der zeelieden te Oostende... Echte Oostendenaars noemen dat "De pisser"... Veel eerbied is weer niet te vinden in de volksmond, hé ?

Kleine wereld

Vandaag heb ik weer het gevoel van een kleine wereld... Het is erg mistig, en het lijkt wel of mijn wereld zich beperkt tot mijn huiskamer en een vaag klein stukje van de voortuin...

Nu en dan komt de houtduif en het pimpelmeesje aangevlogen en landen in mijn lindeboom. Ik vraag me af hoe die beesten de weg vinden in die mist, en hoe ze eten vinden... Het pimpelmeesje vliegt zo de boom in, zo zie je hem, zo zie je hem niet, maar de grote zware houtduif die maakt er telkens heel wat circusactiviteiten bij, iedere keer weer denk je, nu valt hij van dat takje, nu redt hij het niet, maar iedere keer weer, met veel vleugelgeklapper weet hij zich te redden.

Ook zij leven vandaag in een kleine wereld... Al heb ik de indruk dat ze van ginder boven iets meer zicht hebben dan wij hier beneden (of ze hebben betere ogen). Ik zie immers nu en dan een vogel voorbijvliegen, komende uit het niets en verdwijnende aan de andere kant van het niets...

Mist. Ik heb er een hekel aan.
Alles is nat, kleverig nat. Je hebt niet de indruk dat het regent, maar loop er even door en je bent nat.
En morgen begint de zomer, volgend de weerman... Bij ons, mensen van voor 't concilie begint de zomer op 21 juni, nog steeds, net als vroeger... We hebben dus nog een twintig dagen na deze om de lente nog te redden van een totaal verloren jaargetijde...

2013 zal dan in de annalen staan als het jaar dat de Lente vermist was...
De zon ook.
Mijn gebuur zit in Egypte, en daar zit de zon nog... Een hele geruststelling !

Vandaag heb ik voor de tweede opeenvolgende dag mijn neus gespoeld...
Dat komt zo, in de academie heb ik een lotgenoot, met een scheef neustussenschot en een eeuwig verstopte neus. Sinds een hele tijd spoelt hij dagelijks zijn neus, en hij heeft omzeggens geen last meer, en bijna nooit nog een snotvalling....

Ik had er al eens over gelezen, maar dan als iets wat ze daar ergens in Tibet en/of Nepal deden... Maar blijkbaar is het dus ook een geneeswijze in onze eigen Westerse wereld. Ik heb mij zo'n fles aangeschaft om mijn neus te spoelen, en nu, iedere morgen, nog voor het tandenpoetsen, vul ik die fles met lauw water en zo'n 2 gram zout, hou mijn hoofd boven de lavabo, en laat dan het water in mijn ene neusgat lopen, tot het door het andere neusgat naar buiten loopt. En dan van de andere kant idemdito...

De eerste keer een beetje met schrik, zou dat niet in mijn keel lopen? zou dat geen verschrikkelijk raar gevoel geven? Niet dus. Het voelt gewoon goed aan. En het eerste uur lijkt alles wat vast zat los te komen, en zit je je snufferd te reinigen dat het een lieve lust is. Voorlopig heb ik 's nachts nog wel een verstopte neus, maar het lijkt minder erg, zelfs al na één keer (vannacht slaap ik pas de tweede keer met een "gespoelde" neus...).

Het is in ieder geval een natuurlijke manier, geen medicatie, alleen water en wat zout...

Oh ja, op google vind je heel wat foto's en uitleg over dat neusspoelen, maar geen enkele is vrij te gebruiken... Dus moet je zelf maar een gaan zien bij Google...)

tot de volgende ?