Google +

Je weet al langer dan vandaag, dat ik een nogal fervent gebruiker en voorstander ben van Google... Niet dat het een volmaakt systeem is, maar het biedt enorm veel mogelijkheden en normaal gebruik is er gratis. Je hebt er 15 G in the clouds gratis, en het is nog steeds de beste zoekmachine.
Natuurlijk heb je er ook de reclameboodschappen bij, maar om eerlijk te zijn, ik lees die nooit, meer zelfs, ik zie ze niet eens. Ze zijn er wel, maar ze vallen gewoon buiten mijn interesse, dus kijk ik er niet naar.

Als tegenhanger van Facebook is er nu Google+, een wat minder druk, maar zeker ook heel bruikbaar sociaal medium, waar je nog niet overspoeld wordt door opdringerige massa's meldingen. Het is wat intiemer. Maar voor wie echt een intiem midden zoekt, waar je veilig afgesloten zit, dan kun je bijvoorbeeld naar diaspora gaan, nog een media à la Facebook, maar met veel meer bescherming van de eigen persoonlijkheid.

Waarom ik vandaag over Google+ praat? Wel het is weer verbeterd, mooier en veel grotere foto's, en meer ruimte. Ook het aantal mogelijkheden breidt steeds meer uit, en je kunt er via hang-out een conferentie houden in woord en beeld, met meerdere gesprekspartners in één keer. Een soort Skype als je wilt.

Hier naast me ligt een boek, onder tussen al weer grotendeels verouderd (het is een dik jaar oud) met 500 tips voor het gebruik van Google... Ik denk dat je nu al heel wat meer tips zoudt moeten geven om Google helemaal uit de doeken te doen.

Eigenlijk heb je met Chrome en de rest van Google een praktisch volledig systeem om mee te computeren. Geen wonder dat er dus ook een Operating Systeem bestaat met de naam... Chrome...

Toch gaat ook dit grandioze systeem niet steeds zonder haperen... Net zoals aan alle systemen, zijn er soms conflicten met uw systeem. Zo kan ik vandaag niet bloggen via Chrome, heb ik moeten uitwijken naar Firefox, wat ik eigenlijk normaal gezien minder graag gebruik. Maar het is een feit dat ik reeds meerdere keren heb opgemerkt: als een programma niet werkt, probeer het dan eens op een andere browser. Dus werkt iets niet bij Internet Explorer, panikeer niet, probeer het eens op Chrome of op Firefox.

Ik heb dan ook steeds twee browsers ter beschikking, gewoon om te kunnen uitwijken. En zie, een heel pak moeilijkheden verdwijnen dan als sneeuw onder de zon.

Belangrijk is mijns inziens wel dat je dan duidelijk twee browsers installeert die duidelijk gebaseerd zijn op andere grondvesten. Neem dus Chrome en Firefox, of Internet explorer en Chrome, en niet Internet Explorer en Firefox, want die zitten voor heel veel dingen op dezelfde wortels, al wordt het verschil stilaan ook daar groter en groter.

Probeer het maar eens... Twee duidelijk verschillende browsers zijn geen luxe, het is een oplossing voor heel veel kleine moeilijkheden.

Zoals je weet is morgen voor mij een extreem drukke dag... Dus niet schrikken als er geen Blog zou zijn...

tot de volgende ?

Kliniek

Nederlands: Origineel, gietijzeren standbeeld van Lamoraal van Egmont uit 1872, gegoten in Parijs en opgesteld voor het kasteel van Egmont in Zottegem (Photo credit: Wikipedia)

Vanmorgen zijn we al heel vroeg vertrokken naar de kliniek, voor een medisch onderzoek. Anny moest haar borsten laten nakijken (Mammografie + echo)... We hebben daar heel wat tijd mogen doorbrengen in, voor één keer, gemakkelijke stoelen !
Wellicht zijn ze vergeten marteltuigen te zetten, of ze zijn van oordeel dat de mammografie op zich al pijnlijk genoeg is...

Nadien moest ik nog met mijn bril binnen, om één nieuw glas in te steken. Het andere oog, mijn slechte oog, daar moest niets aan gebeuren (Volgens de dokter dient dat oog niet echt meer tot iets...). Tegenwoordig slijpen ze dat glas terwijl je wacht. Je hoort een machine brommen, en na een tijdje zitten in ongemakkelijke zetels, mocht ik mijn vernieuwde velo op mijn neus zetten. Ik zie beter in de verte, en ik lees gemakkelijker. Alles weer OK dus...

Deze namiddag mag ik naar de academie, morgen namiddag ga ik bloemschikken met Chantal (Ziekenzorg) in Zottegem. Vrijdag voormiddag mag ik weer eens naar een begrafenis, en 's namiddags naar de academie... Het zou dus kunnen dat ik niet aan bloggen toe kom...

En zeggen dat er mensen zijn die klagen dat ze zich vervelen !
Och ja, het is een begrafenis van een lid van Ziekenzorg en van Crea, die echter al een paar jaar niet meer kon komen omdat het niet meer ging... Het mensje heeft de gezegende leeftijd van 97 lentes gehaald... Dus een overlijden waardoor je niet geschokt bent .. Het is ook de moeder van een van mijn huidige crea-leden.

Zaterdag en zondag, als het weer een beetje normaal is, zouden we dan naar de rommelmarkt gaan, maar voorlopig ziet het er naar uit dat het wellicht niets zal worden, ze geven regen... En in de regen is de rommelmarkt helemaal niet aantrekkelijk.

Anny is bezig met de bereiding van het eten... en straks wordt dus alles weer een beetje een normale woensdag... alleen lijkt alles deze week weer drukker dan druk. Maar ja, een heleboel van al die activiteiten doe ik mezelf aan. Ik mag dus niet klagen, en om eerlijk te zijn, ik doe het graag. Wel moet ik toegeven dat het soms wel wat te druk is voor mijn rug... Gisteren kwamen we alle twee met rugpijn naar huis. Anny had de koffie gemaakt, de schotels gewassen en had dan links en rechts nog wat geholpen bij de mensen waar ik niet aan toe raakte, omdat er teveel waren die om hulp vroegen...
Maar het is leuk, en we jonnen ons alle twee in het gezelschap en in het bezig zijn.

Ik ga maar stoppen, en mocht je dus een keer geen blog vinden... je kent de reden: druk

tot de volgende ?

Stakingsrecht

Staking Oude Pekela 1969 (Photo credit: Wikipedia)

Door de staking van de bagageverwerkers in Zaventem, staat het stakingsrecht weer eens onder druk.
Als er staking is in een autofabriek, dan krijgen de stakers sympathiebetuigingen en zelfs steun, als het gaat over Spoor, De Lijn, of de luchthaven, dan steigeren plots heel wat mensen...

Eigenlijk is er weinig verschil tussen een staking van het Spoor en in een metaalbedrijf... In beide gevallen kan het precies dezelfde reden hebben: een te hoge arbeidsdruk, een te laag loon of nog een andere reden.

De reden waarom bij de ene staking het volk reageert tegen de stakers, en in het andere geval alle begrip toont, is gelegen in het feit dat zij in dat ene geval tot de slachtoffers behoren...
Als er een staking is in de bouwnijverheid, dan zijn alleen de toekomstige bezitters van de woning het slachtoffer, en dan gaat het nog over een verlenging van een termijn die niet precies gekend is... Als het Spoor staakt, dan zijn alle treinreizigers voor die dag het slachtoffer, zij zoeken steun bij elkaar en vormen een spreekkoor...

Het verschil zit hem dus in het aantal getroffenen...

Persoonlijk ben ik van oordeel dat het stakingsrecht een "heilig" recht is. Het is een van de weinige wapens die "het werkvolk" (om een oude term te gebruiken) kan gebruiken om iets te veroveren op de machtige positie van de fabrikant, de kapitalist, de bedrijfseigenaar....
In het begin van het ontkiemen van de vakbonden, was dat eigenlijk het enige middel. Het was in de begintijd helemaal niet mogelijk om te onderhandelen, als dat al eens gebeurde, dan was het een heel individueel iets, tussen één arbeider en de werkgever, in de meeste gevallen vertegenwoordigd door de meestergast. En in die onderhandelingen was meestal niet in de eerste plaats sprake van de arbeidsvoorwaarden, maar van het wisselen van seksuele gunsten voor een mindere druk op het werk.

Het ontstaan van de vakbonden was dus eigenlijk "de staking", een onwettig iets, want in die tijd was het verboden, het was geen recht, het was een overtreding van de wet. En in veel gevallen werden stakingen gebroken door optreden van de rijkswacht en/of het leger.

Wij kunnen ons dit bijna niet meer voorstellen, maar de werkmensen moesten werken en zwijgen. Zij waren werkvee, meer niet. Het was niet alleen een feit in de fabriek, het was een maatschappelijk gegeven. Er was geen of slechts heel weinig leerplicht, kinderen van 8 jaar stonden al in de fabriek, ze konden alleen brood kopen in de winkel van de fabriekseigenaar, woonden in het huis van de fabriekseigenaar, gingen naar school (als ze dat al konden) in de scholen die onder druk stonden van de fabriekseigenaar... In de praktijk was dat: naar de gemeenteschool, want die school leefde onder invloed van de politiek, en de politiek leefde onder druk van het kapitaal, de fabriekseigenaars...

Het verenigen van het werkvolk in vakbonden was echt heldendom, en alleen mogelijk door het feit dat de druk zo hoog was, dat de arbeider eigenlijk maar een keus meer overbleef: vechten ! Door de concurrentie werden immers de lonen stelselmatig verlaagd, terwijl eten, kledij, huishuur even hoog bleef, of zelfs hoger werd, want ook dat was inkomen van dezelfde patroon...

Dat de eerste strijd van de verenigde arbeiders een strijd was voor het bestaan, kun je nog afleiden uit het feit dat een van de eerste dingen die men deed, het oprichten was van coöperatieve winkels en coöperatieve bakkerijen... Het ging hem over het leven, het bestaan.

Na een lange en harde strijd kwam er dan de erkenning van het stakingsrecht, het kiesrecht en dergelijke. De groei van de vakbonden was in het begin traag en moeizaam. Maar in ons landje kwam men op de duur tot een soort evenwicht tussen werkgevers en werknemers, waarbij de vakbonden een erkende onderhandelingspartner werden.

De strijd was niet meer in de straat, de arena was nu de groene tafel, onderhandelen !
Slechts heel zelden raakte men niet uit de impasse, en kwam men weer tot het ultieme wapen: de staking.
Staking is dus het ultieme wapen, pas bovengehaald als de onderhandelingen in het slop zitten, er geen vergelijk mogelijk is.

Toch krijgen we de indruk dat we ergens op een bepaald moment zien dat het strijdtoneel weer steeds meer en meer ontaardt in staken... Het lijkt wel of ons gedegen onderhandelingsmodel ergens zijn vaste plaats aan het verliezen is...
De reden is hoofdzakelijk, dat ons systeem gebaseerd was en is, op een Belgisch model. Wij hebben die plaats veroverd in het land waarin we wonen en werken.
Dit was een goed en degelijk systeem, zolang de partners in het gesprek ook Belgisch waren...
Maar steeds meer en meer zien we dat "het patronaat" niet meer Belgisch is, dat de werkgever zelfs veelal niet meer een nationaliteit heeft, maar steunt op "benen" in diverse landen, ja, diverse werelddelen...

In de andere landen is ons onderhandelingsmodel niet gekend, en is de vakbond zeker geen aanvaarde gesprekspartner.

Het lijkt wel of we, als werkmenschen, weer aan het begin komen te staan...
Natuurlijk niet op dezelfde manier, maar we staan als werkmenschen weer onder druk, we zijn geen evenwaardige partner meer, we staan weer voor een soort strijd, voor een nieuwe verovering van een positie waarin we rechten hebben...

We moeten ons meer en meer Europees, ja zelfs Mondiaal gaan organiseren, en voorlopig, tot dat bereikt is, is het stakingsrecht een van de weinige echte wapens die we hebben... Die we moeten kunnen gebruiken, waar we ook nu mee voorzichtig zijn, want wat kan het een werkgever die bedrijven heeft over heel de wereld, om hier een kleine boetiek te sluiten??? Zie maar naar Ford...

Als we niet willen dat we als werknemers weer helemaal in het verdomhoekje geraken, dan moeten we weer, meer dan ooit, ons verenigen en samen vechten voor een rechtvaardige maatschappij.
De textielarbeiders in Bangladesh zijn - hoe we het ook bekijken - onze broeders in die strijd !!!

zeg het voort !

tot de volgende ?

ne Bloemekee

English: Dendrobium Mini Brown (an orchid cultivar) Downloaded from : http://www.larsen-twins.dk/orch-new/Orc_d_thumbs/Dendrobium_Mini_Brown_798-26x.html (Photo credit: Wikipedia)

Very good quality flower of the yellow variety of Clivia miniata. (Photo credit: Wikipedia)

Vanmorgen zijn we naar Dadizele gereden, naar Floralux, om wat bloemen, planten, potaarde en sproeistof te halen... De voorjaarsmicrobe die kriebelt, en gisteren was het moederdag, en dat hebben we hier thuis één dag uitgesteld...

Normaliter gaan we daarna ook nog naar Duponzoo, en dan eens lekker gaan eten, maar het was gesloten... dus zijn we maar naar huis gekomen, hebben een kleine omweg gemaakt langs Albert Heyn, om zo ook onze boodschappen van deze week te doen, en thuis hebben we dan een frietje gebakken en opgegeten met wat américain van AH...

Ik heb natuurlijk ook weer zoute drop meegebracht... Als ik naar AH ga, dan kan ik dat niet laten. Bijna niemand hier eet dat graag, maar ik vind dat héél lekker...

Sommige producten lijken me echt goedkoop daar, maar wat me het meest bevalt, is dat ze een ander gamma van producten hebben, wat ons weer andere smaken biedt. Zeg nog dat we niet verwend zijn, we wisselen zelfs van winkel om iets andere smaken te hebben...

Voor moedertjesdag hebben we, hoe kan het ook anders, enkele orchideeën meegebracht. Een Phalaeonopsis, een Dendrobium en een Cambria, drie soorten die hier ieder jaar weer hun bloemen ontplooien. Bovendien heb ik nog een gele Clivia mee, iets wat je echt niet zo vaak ziet, normaal is dat oranje van bloem. Verder wat plantgoed voor de bloembakken buiten...

Kortom, we omringen ons weer met bloemen... Anny kreeg gisteren al bloemen van de kinderen, dus zitten we hier rondom in het groen en de bontste kleuren.

Voor het eerst sinds lang zijn we rechtstreeks naar Dadizele kunnen rijden, de werken aan Kruishoutem zijn gedaan... Nu heb ik gelezen dat er in Oudenaarde heel wat werken een aanvang nemen, onder meer in de winkelstraat: de Neerstraat...

Ach, ja, door de winter zijn de wegen veelal heel slecht geworden, en zaten we daar over te zagen, en als ze er aan werken om ze weer in orde te brengen, dan zagen we weer. Aan de baan in Kruishoutem is er nu een prachtige brede fietsbaan aangelegd, die gescheiden is van de autobaan.  Hopelijk rijden de fietstoeristen nu op de weg die voor hen is aangelegd...

Ik ga stoppen, want ik zie dat er nog heel wat mailtjes op mij te wachten staan...
tot de volgende ?

Linux verovert de ruimte

Peace, Love, and Linux (Photo credit: kino-eye)

In het ISS zou men nu ook Windows verlaten hebben, en overgestapt zijn op Linux...
Ach, een nieuwsbericht dat alleen computerfreaks zal beroeren.
Wie, buiten de fans van Linux zal hier van wakker liggen?
Maar het is een klein succes voor Linux, die nog steeds het kleine broertje is, zeker als het gaat over PC's (Personal Computer)... Want voor netwerken en tablets zien wij bijna niets anders dan Linux-systemen...

Als Linuxgebruiker valt mij zo'n artikeltje wel meteen op, want ergens voel ook ik dat ik bij die minderheid zit. Eigenlijk een beetje onbegrijpelijk, want alle programma's die ik gebruik zijn gratis en vrij te verkrijgen, wat ja ven Windows en Apple niet kunt zeggen. Bovendien zijn die gratis programma's zeker even goed, en soms zelfs iets beter.

Maar probeer maar eens, als gewone gebruiker een PC te kopen zonder dat Windows er op voor geïnstalleerd is... (Bij Apple zit natuurlijk hun systeem er op). Zelfs meer, ik kon Linux niet installeren als ik de computer eerst vrij maakte van Windows. Ze hebben Windows vast gekoppeld aan de computer en het opstartsysteem. Ik heb dus Windows terug moeten zetten, om dan mijn Linux er te kunnen op zetten. Te gek, en tegen alle wetten op monopolie ! (Ik meen gelezen te hebben dat dit nu niet meer zou mogen, wat ook logisch zou zijn !)

Ik schreef het al eerder, ik ben fan van Linux omdat het vrij is, en daardoor veel bereikbaarderderder dan de andere, dure, systemen. Nu nog het internet goedkoper bereikbaar krijgen, en we zijn er.

Deze morgen zijn we naar Eke geweest, naar de rommelmarkt, tussen de vlagen in, en het was er echt koud ! Ook zijn er dan een heleboel kraampjes die uitblinken door hun afwezigheid... (Waarom is het op zondag geen zon-dag ? )

Anny is het eten aan het bereiden, en straks gaan we eten, en nog een beetje luisteren naar "De zevende dag", en me kwaad maken op de politici die weer dwaasheden gaan verkondigen als ware het evangelie...

Je moet eens de berekening maken hoeveel minder kosten ons land zou hebben zonder al die deelregeringen, met één regering... Het tekort is meteen opgelost... En een deel onbenullen zouden dan geen kans meer hebben ons nog verder de dieperik in te boren...

maar ja... Wat zou jij doen als je zelf je eigen job zoudt kunnen creëren, zelf je eigen wedde zou kunnen bepalen, zelf je werk moogt omschrijven, en er dan zelf nog maar zoveel van doen als je toevallig eens lust hebt ????

Verdeel en heers...
En ze lukken er nog in ook om het land te verdelen!
djudedju

tot de volgende ?

Related articles

• Ground control to Major Tux: Space station dumps Windows, now using Linux

waterdag 11 mei : Nieuwe kippen

't Regent weeral. Gek hoe vlug je regen moe bent.
Toch is het (meestal) een zegen voor land- en tuinbouw, maar het is zo nat hé, en het is ook niet warm, en veel wind waardoor het dubbel koud aan voelt.
Straks moet ik naar de plaats (naar het dorp), om mijn nieuwe kiekens. Om de twee jaar kopen we een paar nieuwe leghennen, omdat na twee jaar de oude niet meer zo veel leggen.
We wisselen gewoonlijk af: de ene keer bruine, de volgende keer zwarte kippen, om een beetje te weten welke de jongste zijn... Maar tegenwoordig lopen ook de gepensioneerde kippen rond, zodat er al van een kleur twee stellen rondlopen... Dus, nu heb ik witte leghennen besteld. Die dan ook witte eieren leggen...
Gek genoeg zijn er heel wat mensen die liever bruine eieren hebben dan witte, alhoewel het alleen de kleur is die verschilt, ei is ei. Zelfs die blauwe of groene eieren van de auracana-kip zijn exact dezelfde, hoewel er daar fabeltjes over verteld worden, dat die minder cholesterol zouden bevatten...
Tussen haakjes, de cholesterol zit alleen in het geel van het ei. In het wit zit geen cholesterol.
Tegenwoordig wordt door de geneeskunde het ei niet meer als een cholesterol-boeman gezien. Dat wil niet zeggen dat je moet overdrijven, maar dat je wel rustig eens een koppel eieren achterover moogt slaan.

Vroeger deden we de oude kippen die niet, of niet veel meer leggen dood, en hadden dan een lekkere soepkip, maar tegenwoordig wordt de moord op kippen sterk veroordeeld door onze kleinkinderen, en dus blijven ze lopen, tot ze doodvallen van ouderdom.

Eigenlijk hebben we op die manier altijd te veel kippen en te veel eieren en is het economisch helemaal onverantwoord, maar we houden nu eenmaal van het geluid van de kippen en het gekraai van de haan. En bovendien is het leuk dat je geen afval meer hebt van de keuken. Alles gaat naar de kippen. (Zo krijg je het zalige gevoel dat je ecologisch bezig bent.)

De witte kippen, zie je tegenwoordig veel minder, gewoon omwille van de witte eieren. Gek, maar het is zo.

Wat wel een feit is, dat is dat eieren van kippen die vrij kunnen lopen in een kippenren, en die regelmatig keukenafval en groen hebben, veel beter zijn. Ik zag ooit drie Britse koks (BBC) die de eieren van kippen uit een legbatterij, eieren van kippen die zogezegd kipvriendelijk eens buiten mogen lopen in een zee van kippen, en eieren van een kip die gewoon gehouden wordt zoals wij het hier doen.... Ze haalden de eieren van de thuiskweker er niet alleen uit qua smaak, je kon ze ook herkennen bij het openen van het ei, aan de vastheid van wat bij koken het wit van ei wordt... Bij kippen die op een goede manier buiten kunnen lopen op een ren, en regelmatig groen en keukenafval krijgen, is het wit van het ei véél steviger !!!

Dus, economisch of niet, wij eten lekkere eieren.
Met mate
en met maten, want daar we steeds eieren te veel hebben, worden de maten wel eens bedeeld...
Straks ga ik er om
En dan volgen er enkele spannende dagen, tot de nieuwe kippen hun plaats hebben veroverd binnen de pikorde. Welkom aan de leghorn...

tot de volgende ?

Vlagenzwanger

Sint-Amandskerk, Roeselare (Photo credit: Erf-goed.be)

"Onder een vlagenzwangere hemel ijlt wanhopig een vlucht voorbij..."
Dit komt uit "Sneyssens" van Albrecht Rodenbach...

Als ik vandaag buiten kijk, dan zie ik een "vlagenzwangere hemel"... De straat ligt nat, vanmorgen vroeg, terwijl ik aan het turnen was lag de straat nog min of meer droog. Het moet geregend hebben terwijl ik me aan het wassen was...

Iedere keer, of bijna iedere keer, als ik zo'n hemel zie, denk ik aan die woorden uit dat gedicht van "Berten" Rodenbach... Ik vind het een prachtig woord: vlagenzwanger...

Keer op keer verwqonder ik me er over dat een dergelijk woord niet is opgenomen in het gewone taalgebruik. Van sommige woorden verwacht je dat, omdat ze sprekend zijn, zo duidelijk, zo...schilderend.

Tegenwoordig worden we overspoeld met nieuwe woorden, meestal uit het Engels, en meestal technisch... Zelfs afkortingen worden tot woorden, en heel wat van die dingen die we dagelijks gebruiken, zijn voor de meesten eigenlijk alleen nog de afkorting, en weten ze niet eens waar het voor staat...  Weet jij bijvoorbeeld waar GSM voor staat ? Global System for Mobile Communications... We zouden volgens de logica dus eigenlijk moeten spreken over de GSMC, maar dat bekt niet, dus laten we de C maar vallen.

De computer waar ik mee werk is een PC, een personal computer, maar geen mens zegt dat nog, het is een peecee geworden.... Er is geen mens die nog naar de koer gaat, of naar het huisje, ne, we gaan naar het WC, weecee... Ook al Engels Water Closet....

Ach, ik heb er geen moeite mee, ik vind het zelfs wat makkelijker dan de Franse taalpuristen die van Courriel spreken als ze het hebben over E-mail, en de Duitse puristen spreken niet van een Televisie, van van een Fernseher.... Als bijna heel de wereld die Engelse termen aanneemt, dan lijkt het me veel handiger en logischer daaraan mee te doen, dan te liggen wroeten om een "eigen" term te ontwerpen. Dat eigen lijkt dan plots zo kunstmatig...

Trouwens taal is een "levend" iets, het past zich voortdurend aan en veranderd tijdens het gebruik, en dan heb ik het niet over wijzigende spellingsregels, maar over het werkelijk gebruik door het volk. Nederland en Vlaanderen spreken dezelfde taal, maar je moet eens luisteren naar een Nederlands TV-programma, en een Vlaams... Beiden hebben tegenwoordig de onhebbelijke gewoonte om een soort opgepoetst dialect te spreken, zodat de verschillen plots heel erg groot worden. En het is al zo verschillend in taalgebruik ! De woordenschat (de woorden die je dagelijks gebruikt) van een Nederlander zijn heel erg verschillend van de gewone woordenschat in het dagelijks gebruik van een Vlaming.

Geschreven is onze taal identiek, gesproken is er een levensgroot verschil.
Engels is zo wat de Lingua Franca aan het worden in onze wereld. Het is zo wat de gemeenschappelijke taal geworden van quasi de ganse wereld, maar toch is het Engels van Engeland heel verschillend van dat van Amerika, van Australië en van nog heel veel gebieden waar Engels de voertaal is.
Dat is eigenlijk een schoolvoorbeeld van het "leven" van een taal. Het dagelijks gebruik, de dialecten van een regio oefenen invloed uit op de "nette" taal, en je krijgt een verschil tussen de taal in Engeland en de taal in Amerika, onder druk van het gebruik.
Als men spreekt van de taalgroep waar wij toe horen, dan spreekt men van het Indo-Germaans... Waarbij dat Indo-Germaans onze oertaal zou zijn, die zich door het gebruik in de verschillende regio's heeft ontwikkeld tot echte heel erg verschillende talen.
Nu, door de moderne communicatie en het Internet, zullen die Engelse verschillen wellicht eerder naar elkaar groeien dan verder uit elkaar te gaan "leven", maar het is niettemin een duidelijk voorbeeld van hoe de taal evolueert...

Genoeg van taal... Er hangt  nog steeds een vlagenzwangere lucht...

tot de volgende ?