donderdag, januari 03, 2013

La France de Hollande

Vresse-sur-Semois (Belgium), The town hall and...
Vresse-sur-Semois (Belgium), The town hall and the St. Lambert church (1768). Nederlands: Vresse-sur-Semois(België), het gemeentehuis en de Sint Lambertuskerk (1768). Walon: Vrèsse (Bèljike), li môjon comunale èt l'èglîje Sint-Lambêrt (1768). (Photo credit: Wikipedia)
Vind jij dat ook niet ergens een beetje gek? Voor ons is dat zowat alsof Frankrijk overgelopen is naar Holland...

Maar dat was maar een korte introductie om je te vertellen dat we vandaag weer eens naar Auchan zijn geweest, te Leers.... We zijn  zo'n kwartiertje thuis, en we hebben een belegd broodje (uit de Flunch) opgegeten, en ik zit hier al te bloggen met een tas thee naast me.

Gisteren kregen we een telefoontje van Bart, dat hij terug thuis was, na een klein avontuurtje. Ze waren weer eens naar Vresse sur Semois geweest voor een klein weekje, en op de terugweg begon de auto van Bart plots te schudden en te beven. Op de pechstrook eens gekeken, en op een band zat een dikke blaas. Hij herinnerde zich wellicht dat ik zo eens een klapband heb gehad, en hij is dus van de autosnelweg weggereden, op zoek naar een garage. Gelukkig heeft hij niet lang moeten zoeken, en kon hij daar twee nieuwe banden laten steken... Twee, want met die gekke wetgeving moeten de banden voor, of de banden achter telkens identiek zijn. Als je banden steekt, en een paar jaar later moet je er een vervangen, dan hebben ze dat type nooit ofte nooit meer liggen, dus twee banden...

Enfin, ze zijn goed thuisgeraakt, en dat is het voornaamste.
En wij zijn verlost van onze taak om iedere twee dagen de dieren te gaan voederen.
Dit jaar gelukkig geen panne met de aquarium, maar wel telkens door de modder moeten sjokken, met voer voor de geiten, voer voor de kippen. In de garage gaf ik ondertussen eten aan de kat, die iedere keer uitgehongerd lijkt, en die je het bijna onmogelijk maakt om eten in zijn pot te doen, laat staan water...

Eigenlijk begin ik nu met het laatste... Als we binnenkomen (na de brievenbus te hebben geleegd), geeft Anny de parkiet eten, en ik de vissen. Dan gaat Anny naar de cavia's, en ik doe de deuren open van de garage, zodat we dan en de kat en de geiten en kippen kunnen voeren. In de zomer komt daar nog de schildpad bij, maar die zit nu ergens in de tuin onder de aarde.

En zo is de nieuwjaarsperiode voor ons bijna weer verleden tijd, en komen we stilletjes terug in ons normaal stramien.

Anny is nu bezig alle koopwaar uit de auto te halen, en in de kasten te stoppen. We zijn weer gerust voor een tijdje... aan wijn en aan aperitief zonder alcohol... We hebben ook weer zuurkool mee en wat kaas, maar deze keer geen vis... Er lag weinig vis, wellicht met die winderige dagen, was het vissen niet mogelijk ?

Voila, nu ben je weer op de hoogte van mijn dag... Nu nog de mails lezen, eventueel doorsturen naar vrienden en kennissen... en dan wat TV kijken...

tot de volgende ? (Enne lees eens de Waalse tekst bij de foto ! (Eeerst Frans, dan Nederlands, en dan echt Waals...)
Enhanced by Zemanta

woensdag, januari 02, 2013

Het klavier

A full Swedish Scrabble set.
A full Swedish Scrabble set. (Photo credit: Wikipedia)
scrabble board game full 100 tile set
scrabble board game full 100 tile set (Photo credit: Wikipedia)
Terwijl ik hier zit te bloggen, valt mij op dat er toetsen zijn die blinken, en toetsen die nog maagdelijk nieuw lijken.
De letters die ik vaak aansla, die blinken alsof ik ze dagelijks onderwerp aan een poetsbeurt. Anderen hebben een zachtere glans, en er zijn er bij die nog helemaal onaangeraakt lijken.
Misschien vind je dat van nul en generlei belang, maar weet je dat dit gegeven invloed heeft op het ontwerp van Scrabble, van het ontleden van geheimschriften en wellicht van nog andere dingen.

De letters die duidelijk meest gebruikt zijn op mijn klavier zijn: E,R,T,I,O,D en N. Daarna lijken de andere meest gebruikte A,U,G,H,L,M, W en V.
Wij hebben duidelijk een taal waarin de klinkers een heel voorname rol spelen.

Nu kan het natuurlijk zijn, dat ik door mijn specifieke woordgebruik, iets of wat afwijk van uw lettergebruik, of van het gemiddelde lettergebruik, maar veel zal dat wel niet geven. Wie echter in een andere taal schrijft, die zal wellicht zien dat er andere letters op 1 staan... Gewoon omdat in die andere taal andere letters meer gebruikt worden dan in het Vlaams/Nederlands.

Ik vermoed, mocht ik in het Frans schrijvelen, ik ook de é en de à en de è zou zien blinken. Maar hoe vaak die in verhouding voorkomen, daar heb ik eerlijk gezegd geen gedacht van. Ik zou dat wellicht makkelijk kunnen vinden door te gaan neuzen onder decodering, scrabble in verschillende talen en andere soortgelijke slagwoorden. (Het moeten niet altijd slagzinnen zijn - We zijn immers op zoek naar de "slagletters" (hm)).

Als je kijkt naar de Engelse versie van het Scrabble-bord, dan lijkt de A iets belangrijker dan de O, wat op mijn klavier net andersom lijkt. Het kan natuurlijk ook dat de ene toets van net iets harder gebakken plastic is dan het andere...

Maar we zitten weer eens in de "taal"... Je moet eens de lettervoorraad in de Zweedse Scrabble vergelijken met de Engelse versie. Zie je wat ik bedoel ? Leuk toch ! Vooral het voorraadje aan "rare" A's en O's onderaan op het Zweudse bord zijn voor ons vreemd. Ik vraag me af of er ook een Scrabble bestaat in Cyrillisch alfabet ? Maar wellicht zijn er wel andere taalspelletjes, zoals er wellicht in alle talen taalspelletjes bestaan.

Hoe ik nu op dat onderwerp ben gekomen? Door de Dode Zee Rollen... Je weet wel, die heel oude teksten (voornamelijk Bijbelse teksten) die men heeft ontdekt. Nu las ik een bericht dat we deze teksten voortaan digitaal kunnen lezen... Ja dag Jan, men heeft die teksten fotografisch vastgelegd, en je kunt naar die rare krullewietjes kijken tot je een ons weegt... Alleen wie deze geschriften kent en kan lezen, zal daar iets mee zijn. Nu kun je wel, met enig zoekwerk, vertalingen vinden van deze teksten... Maar, net zoals met de Bijbel, verschillen de vertalingen soms heel erg.

Ergens heb ik begrip voor de keuze van de Koran-geleerden en de Koran-adepten, dat hun tekst niet mag vertaald worden, dat alleen de echte oorspronkelijke tekst de enige echte en juiste versie is... We zien immers heel wat discussie's over bijbelvertalingen...  Een echt oplossing is het echter ook niet. Die oude teksten kloppen in veel gevallen helemaal niet meer met het moderne woordgebruik. (Zie mijn blog van een paar dagen geleden over de onnozele kinderen, waar onnozel eigenlijk staat voor onschuldig... terwijl onnozel nu iets heel anders is geworden)

Wat dat betekent ? Dat "Verba volent" en "Scripta manent" ook niet helemaal juist zijn... Woorden vervliegen, ook als ze geschreven zijn... (En dan spreek ik nog niet over de levenswijze die evolueert en ook een andere betekenis geeft aan het "geschreven woord"...)

tot de volgende ?






Enhanced by Zemanta

dinsdag, januari 01, 2013

Matth. 8:25

Ostend's Hazegras district, under demolition
Ostend's Hazegras district, under demolition (Photo credit: LHOON)
Toen ik klein was, gingen we met het gezin meestal naar de kerk op het Hazegras, een wijk in Oostende. De kerk is er niet meer, hij is ondertussen afgebroken, omdat hij steeds dieper en dieper wegzakte in de bodem...

Wij gingen steevast de kerk in langs de rechtse deur, de kant van de mannen, en als je bij het binnenkomen opkeek, dan zag je daar een maquette van een oude vissersschuit, zo'n dikke meter lang, en met zeilen opgetuigd... Iets wat je niet eens meer vond in de vissershaven. Het was duidelijk een oud ding.

Blijkbaar was het aan de kerk geschonken, als teken van dankbaarheid voor een redding bij zware storm, want op het voetstuk stond in mooie gotische letters, met rode kapitalen: "Heer, redt ons, wij vergaen" en daarachter Matth 8:25...

Dat laatste wist ik niet meer van buiten, en ik heb zo net wat in mijn bijbel zitten bladeren om het terug te vinden...

Had ik gekund, ik had dat scheepje gepikt, want het leek een echt knap ding om op de vijver in het bosje te zetten, en te laten varen op de wind...

Ik vrees dat mijn devotie heel dikwijls geschonden werd, door te dromen over dat schip en vissers die ooit in een ver verleden gered waren uit de storm...

Vannacht lag ik daar op te peinzen... Ik was al lang in een diepe slaap verzonken, toen enkele feestvierders het hier in de wijk nodig vonden om vuurwerk af te schieten. Je bent op slag (letterlijk) wakker ! En dan hoorde ik naderhand weer de wind, het rammelen van het rolluik in de badkamer... Storm... En dan plots dat opgetuigde schip in de kerk. Ik zag het zo voor mijn ogen.

Voor ons was een dergelijke redding een heel aanvaardbaar gegeven. Wij hadden in huis immers ook nog palmtakjes hangen, en ik herinner me nog vaag dat bij een zwaar onweer ons moeder met zo'n takje palm in huis rondging, zegenend... Maar het is zo'n wazige herinnering dat het wellicht of maar één keer, of alleen in mijn dromen is gebeurd. Maar de verhalen over reddingen uit zee, die waren ons vertrouwd.

Ook in de school bij Zuster Hubertine hoorden wij allerlei wonderlijke verhalen. Mirakels waren voor ons een heel vertrouwd gegeven, bijna iets alledaags.

Het geloof maakte een werkelijk, tastbaar gedeelte van bestaan uit. Ik kan er geen datum op plakken wanneer dat allemaal is veranderd, maar ik denk dat het laatste Vaticaans Concilie, die heel de liturgie weer op mensenmaat bracht,  daar mede schuld aan heeft.  Plots was de godsdienst niet meer dat verhevene, dat onbegrijpelijke, dat etherische stuk van ons leven, maar werd het omlaag gebracht tot mensenniveau en dus heel wat minder hoogstaand...

De priester sprak in de kerk niet meer tot God, maar stond plots met zijn gezicht naar ons, tegen ons, mensen, te babbelen... Het was geen taal der Goden meer, maar gewoon Vlaams... De hostie was niet meer onaanraakbaar, maar we moesten hem in ons hand aannemen...

Ik denk dat ik onbewust een van de mensen was, die heel die sfeer, dat plechtige, dat ceremoniële heb gemist. Ons Lieve Heer, was plots geen onmetelijk groot iets meer, maar een mens die je op zijn schouder klopte, een kameraad.

Het voelde als een bevrijding. De kerk was plots ook van ons.
En toch... Toch heb ik het gevoel dat dit mede de ontluistering heeft ingeluid. Het is makkelijker afscheid te nemen van een vertrouwd iets, dan van die God van toentertijd. Het was gedaan met de donderpreken der Dominicanen tijdens de vastenperiode, waarna wij heel stil en heel bang in het donker van de kerk naar huis gingen, vol vreze des Heren...

Ik zie de visser in de storm echt niet meer grijpen naar het palmtakje en zegenend rondgaan op zijn schip... Ik hoor hem en zie hem wel vechten voor zijn leven, vloekend op de dingen die tegengaan...

Ik denk niet dat er nu nog een bemanning van zo'n scheepje een maquette in de kerk zou gaan zetten uit dank voor de redding... Ik vrees dat er zelfs heel weinig pastoors zouden zijn, die een stuk van de kerkmuur zouden ter beschikking stellen van zo'n rare ex voto's...

Het mag gek klinken maar het eigen worden van de ceremonie luidde de vervreemding in...

Weet je waarom de politie een uniform draagt, de rechter een toga?
Om onderscheid te maken, gezag uit te stralen door zijn anders zijn, zijn duidelijke herkenbaarheid.

toch iets om eens over na te denken

en dat op nieuwjaarsdag...
djudedju

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

maandag, december 31, 2012

oud jaar

Chinees nieuwjaar
Chinees nieuwjaar (Photo credit: Roel Wijnants)
Hij heeft zijn tijd gehad, zijn draad loopt op een ende, zijn bobijne is bijna tenden, nog een asemtje en 't is er mee gepasseerd... Kortom het jaar loopt zijn laatste meterkes...

Vannacht, om 12 uur, of eigenlijk om 00.00' uur precies gaan mensen elkaar weer in de armen vallen, dikke zoenen uitwisselen, massa's goede voornemens maken, sms'jes verzenden, en pogen nog zo lang mogelijk wakker te blijven en te profiteren van Nieuwjaar.
Morgen gaan we iedereen die we tegenkomen, en ook maar van verre kennen, een Gelukkig Nieuwjaar wensen...
En overmorgen zijn we alle weer vergeten...
Goede voornemens
zoenen
wensen...

Tot de volgende jaarwende... Van 2013 naar 2014, dan doen ze het allemaal weer eens over.

Eigenlijk is Nieuwjaar gewoon een dag zoals alle andere, op een volkomen willekeurig punt gelegd door we weten niet eens meer wie...
In andere regio's en vooral in andere religies valt Nieuwjaar op een heel ander tijdstip, en is het ook een heel ander jaartal die er op staat.

Er is dus geen enkele zinnige reden om precies vanavond en morgenvroeg abnormale dingen te doen. Geen reden om vuurwerk af te steken, geen reden om te wensen, geen reden voor goede voornemens... Of misschien moeten we het anders zeggen:
Iedere avond is een gelegenheid om te vieren, een gelegenheid om de anderen alle goeds te wensen, om goede voornemens te maken (en ze ook te houden)...
Iedere dag moeten we blij zijn dat we er nog bij zijn
blij dat jij er ook nog met ons bent
en jij, en u daar...

Ik heb ook voornemens: ik wil proberen te genieten van ieder moment van het leven.
Proberen van mens te zijn, proberen van zelfs niet meer kwaad te zijn op politici
proberen ... te proberen...

Als jij dat op Nieuwjaar doet, dan is die dag evengoed als elke andere dag. En het maken van goede voornemens is belangrijk in het streven naar een beter mens worden. En het alle goeds wensen aan de anderen is iets wat we veel meer zouden moeten doen...

Weet je eigenlijk is iedere dag het begin van een nieuwe dag, een nieuw jaar, een nieuwe gelegenheid om meer en beter mens te zijn...

Dat is mijn wens voor U allen !
Niet alleen voor het nieuwe jaar, maar voor iedere dag, en mogen die dagen een eindeloze parelketting worden, blinkend van pret omwille van het leven zelf, gloeiend van warmte voor de anderen...

Tot volgend jaar ?

Enhanced by Zemanta

zondag, december 30, 2012

Een Audi met een Kerstman in

verboden voor kerstmutsen
verboden voor kerstmutsen (Photo credit: verbeeldingskr8)
Ik ben al heel lang lid van de BIN, het Buurt Informatie Netwerk.
Dat is een soort samenwerking tussen de buurt en de flikken. Als wij, als gewone mensen iets verdachts zien, dan bellen we de 101, Doen onze flikskes een vaststelling die van belang kan zijn voor ons, dan bellen ze ons op.
Vermits de meeste inbrekers 's nachts opereren, krijgen wij dus deze telefoontjes midden in de nacht.

Je ligt daar dan in de armen van Morfeus zalig te maffen, en rinkelt vlak naast je oor plots de telefoon. Slaapdronken neem je dat ding op, terwijl je halvelings hoort dat Anny naast je aan het zoeken is naar de koord om het licht aan te maken...

Je hoeft geen "Hallo" te zeggen, want een diepe stem meld je dat dit een automatisch doorgestuurd bericht is, om jou en alle leden van alle BIN's van Oudenaarde te verwittigen van het feit dat een bende onverlaten op de baan is om overvallen te plegen. Ze rijden rond in een Audi met nummerplaat wiezewiezewiesbombom en een van de 5 of 6 inzittenden draagt een Kerstmuts. (Er waren wellicht een of tweee van de inzittenden van het vrouwelijke geslacht. Van de anderen wisten ze het wellicht niet, want dat zegden ze er niet bij...)  Ze bellen aan en vallen je dan onverhoeds binnen of zoiets, want ik schoot wakker met de telefoon nog in mijn handen, omdat Anny me porde en vroeg wat het was... "De flikken" "Weeral ?"

't Was bijna 1 uur, wie laat je dan nog binnen? Kerstmuts of niet?
Bij mij zullen ze wellicht niet aanbellen, want met dat rolluik naar beneden ziet mijn huis er wellicht niet zo uitnodigend uit...

Maar met die laatste por van Anny was ik helemaal wakker. Om 1 uur.
En dan begin je te zoeken, je wroet heel je bed ondersteboven, maar je vind het niet. De slaap bedoel ik. Dus maak ik het lichtje naast mijn bed aan, en pak mijn boek, en lees wat tot ik weer voel dat ik ga kunnen slapen. Maar het is een slecht boek voor dat doeleinde... Een spannende avonturenroman... Daar wordt je niet rap moe van.
Ik had beter in mijn bed het boek gelegd dat naast het toilet ligt, om daar te lezen. Dat gaat over de pseudepigrafen.  Over de bijbelteksten van de boeken die net de bijbel niet hebben gehaald. Let op, er zit al een verschil tussen de katholieke en de protestantse bijbel, waarbij de enen meer boeken in de bijbel hebben dan de andere, maar men heeft ooit een lijst gemaakt van de boeken die duidelijk geïnspireerd zijn door God, en de andere, die mochten er niet in. Hoe je nu kunt weten welke teksten door God geïnspireerd zijn of niet, dat is voor mij een vraag, maar voor het betreffende concilie niet. Zij wisten het. De boeken die niet in de lijst stonden bleven wel gebruikt als hulp en steun voor het geloof, maar dat is langzaam achtergebleven, zodat we ze nu eigenlijk niet meer kennen, tenzij van uit schilderijen, tekeningen of beeldhouwwerken.

Nu worden die boeken weer van onder het stof gehaald, en terug aangeboden aan de gelovigen. Niet om te geloven, maar om het geloof te steunen. (Snap ik ook niet, maar ja, ik ben ook geen deskundige hé)

Enfin, omdat dergelijke dingen mij interesseren, ben ik dat wel aan het lezen. Mocht het u interesseren, volgens Henoch  (Enoch ?) heeft Eva niet in de appel gebeten. Het was een vijg. (Of dat u helpt in uw geloof ???)

Ik eet nu al jaren appels, wellicht in de vage hoop ooit een appel te treffen van de boom van kennis, en nu ga ik moeten overschakelen op vijgen. En die zijn dan ook nog slecht voor de lijn !

Maar dergelijke literatureluur is wel beter geschikt om de slaap terug te vinden. Stop maar eens met lezen als ze met een revolver op de borst van de held staan ! Het is veel makkelijker te stoppen bij het lezen van het feit dat de naam Adam in feite komt van de eerste letters van Noord, Oost, Zuid West in het Hebreeuws  (of was het Aramees ?)...

Enfin, om een lang verhaal kort te maken, pas na 2 uur heb ik het licht weer uitgeknipt, en de slaap der onschuldigen voortgezet...

Mocht je dus een Audi zien met het kerstmannetje met een of twee vrouwen van het vrouwelijke geslacht en nog wat mansvolk er bij... Hou dan je portemonnee maar goed vast !
Het spijt me dat ik u niet meer details kan geven, maar om dat uur hoor ik blijkbaar niet goed.

Och ja, bij het lezen van die pseudepigrafen kreeg ik nu en dan een gevoel van déja-vu... Of liever van al gehoord of al gelezen...  Als ze bijvoorbeeld vertellen dat de slang in het paradijs toentertijd nog vier pootjes had, en pas zijn poten verloor als straf voor zijn daad, dan dacht ik: " Hé, dat ken ik..." Maar ik kan me niet herinneren van waar... Ik vermoed dat dit behoorde tot de vele godsdienstige verhalen die zuster Hubertine ons verteld in de lagere school... ( Die brave zuster vertelde ons massa's van die stichtende verhalen... heerlijke tijd)

Je ziet, ondanks alle nachtelijke telefoontjes van automatische flikken, blijf ik veel te veel lezen. En heel wat van de dingen die ik wetenswaardig vind, zijn wellicht voor u bullshit... Ik heb in ieder geval daardoor een kop vol allerlei weetjes...waar ik eigenlijk niets mee ben, buiten dat het mijn fantasie prikkelt... En me toelaat voor U te bloggen...

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

zaterdag, december 29, 2012

Aquarium

English: Cat fishing in fishbowl Measurements:...
English: Cat fishing in fishbowl Measurements: 29.6 × 23.7 cm (sheet) Technique: Photomechanical reproduction Material: Silk Location: Princeton University Library. Graphic Arts. GA 2008.01136 (Photo credit: Wikipedia)
In "De Low Impact Man" las ik dat een tropisch aquarium heel wat energie slokt, en dus mede verantwoordelijk is voor een grotere vervuiling van deze aarde...
Lap, daar gaat mijn rein geweten...
Ondanks al mijn inspanningen om mijn huis te isoleren, om bewust te kopen, om na te denken vooraleer te kopen en meer te vervuilen, zijn het nu mijn visjes die vervuilen...

Maar nog is mijn leed niet geleden...
Zo'n aquarium moet je nu en dan ook eens kuisen. Hoe groter het aquarium, hoe minder onderhoud er aan is, en ik heb een GROOT aquarium... Maar niettemin, nu was het nodig. De filters (twee stuks) toonden aan dat ze moesten gekuist worden, de ruit waar doorheen je de vissen ziet zwemmen, moesten gekuist worden, de dekglazen waren hier en daar begroeid met algen, waardoor er minder (te weinig) licht door scheen... Enfin, grote kuis.

Vermits mijn bak ingebouwd zit in een meubel, moet je eerst hele stukken van dat meubel verwijderen, om aan die bak te kunnen. Op het "deksel" van de kast ligt dan een laag stof. Eerste werk: de stukken hout van de kast reinigen, terwijl we er goed bij konden... dan de filterpompen uit halen om ze straks te reinigen.

Dan het raam open zetten, (dat wil zeggen dat Piet, de kanarie, moet verhuisd worden, samen met enkele bloempotten) een plastic darm door het raam steken, het ene eind in het aquarium, en buiten gaat Anny dan aan die buis zuigen, tot het water door de hevelwerking er uit stroomt.
Dan vuil afzuigen, stof en uitwerpselen van de vissen, schudden aan de planten om het stof er af te wapperen en zoveel mogelijk vuil met het water af te zuigen.

We verwijderen zo'n 100 à 200 liter (van de meer dan 800).  We hebben dan een stuk van de ruiten die boven water ligt. Dus kunnen we, zonder gevaar dat we voor overstromingen zorgen, de ruiten kuisen. Het was nodig, niet alleen een aanslag op de glazen, maar hier en daar waren er trosjes algen op gegroeid.

Ik moet daarvoor op een stoel staan, en met heel mijn arm in het aquarium verdwijnen... Dat is niet alleen lastig, maar de rand van het glas duwt ook nog eens in je oksel. Je bent al vlug een half uurtje kwijt aan dat poetsen van de ruiten... Je hebt niet alleen de voorruit, maar je moet ook de vaste gedeelten van het dekglas ontdoen van de aangroei van algen. Die vaste gedeelten zijn er om stevigheid aan de bak te geven, en te vermijden dat het glas door de druk van het water bol zou staan. (En breuk of scheuren zouden veroorzaken in de hechting van de glazen)

Eens dat is gedaan, vullen we het aquarium weer op, met water op de juiste temperatuur.
Dat gaat betrekkelijk vlug, omdat we een systeem hebben uitgewerkt, waarbij we rechtstreeks van de mengkraan in de keuken, via een plastic darm het water in de bak doen.

Dan houden we vijf minuutjes pauze... En dan in de keuken, aan het aanrecht, de ene filter en pomp kuisen, en van de andere alleen de pomp kuisen. Dat is een secuur en betrekkelijk langdurig werkje. Je moet de stukken darm en buisjes in het systeem reinigen, en de pomp en het pomphuis kuisen alsook de schroef in de pomp reinigen en terug monteren.

Dan plaatsen we de pompen terug, en zetten ze in werking. Als alles naar behoren gaat is er geen probleem, maar nu en dan merk je dat die pomp het vertikt... Dan moet je hem opnieuw demonteren en opnieuw monteren...

Als dat alles in orde is, dan gaat Anny de dekglazen poetsen. Ze doet dat met azijn, om de kalk die zich op dat glas heeft gezet, zo goed mogelijk te verwijderen, samen met de algen die er op zitten. Voor mij is er dan een korte pauze. Eens de dekglazen proper zijn, kruip ik weer op de stoelen, en leg die glazen op hun plaats. Dan de lichten terug leggen, en aanschakelen (tijdklok eventueel bijregelen)...

Dan nog meststof in het water spuiten, om de plantengroei te stimuleren, en de kastonderdelen terug plaatsen...

En dan in de zetel kruipen, verrekkend van de pijn.

Gisterenavond ben ik om 19.30' uur naar mijn bed gegaan...
Nu is de pijn weer op een aanvaardbaar niveau.
Normaal heb ik minder pijn van het kuisen van het aquarium, maar het was nu een uitgebreide grote kuis, en ik had al pijn om te beginnen. Wellicht doet dat schitterende weer waar in we leven daar iets mee te maken...

Vandaag is het zaterdag, morgen zondag, maandag Oudejaar, dinsdag Nieuwjaar en dan is het weekend zonder eind toch ten einde...
djudedju

Weet je, van mij hoeven al die feesten niet.

tot de volgende ?

Enhanced by Zemanta

vrijdag, december 28, 2012

ne gelukkige feestdag !

Christus statue
Christus statue (Photo credit: fuzzyslowmo)
Toen ik kind was, was het feest van de onnozele kinderen de gelegenheid bij uitstek om iemand een gelukkige feestdag te wensen...
Dat hoor je nu niet meer... Want feestdagen worden niet meer gewenst, die zijn vervangen door de verjaardag. En zo wat iedereen twijfelt of er eigenlijk wel een kindermoord is geweest ten tijde van de geboorte van Christus...
Ook van de volkstelling is geen spoor terug te vinden...

Is het evangelie dan vals ? Nee, heel wat feiten zo wel uit het oude als uit het nieuwe testament zijn voldoende gedocumenteerd om ze "echt" te kunnen verklaren, maar dat wil niet zeggen dat ieder feitje in ieder detail historisch is te bewijzen.

De evangeliën zijn een heel end na Christus geschreven, en niet door de apostelen die er op vermeld staan, maar wellicht door volgelingen van die apostelen, die noteerden wat ze hoorden uit de overleveringen over wat die apostelen toentertijd predikten...

Je moet het zo wat vergelijken met de historisch die jouw moeder je vertelde over wat haar grootmoeder aan haar vertelde... Wellicht was de eerste grootmoeder het verhaal al wat aan het mooi maken, jouw grootmoeder deed ook wat aan dit bijkleuren, en ook uw eigen geheugen kleurt het verhaal onbewust wat bij. De basis is en blijft juist, maar sommige details zijn het niet meer.

Als men politioneel getuigen apart ondervraagt, dan is het feit dat de verhalen van de verschillende getuigen lichtjes van elkaar afwijken, bijna een bewijs op zich van de echtheid van het totale verhaal. De drie eerste (synoptische) evangelies kun je dus makkelijk als bewijs nemen van de echtheid van het geheel van de feiten.

Wat een deel van de "aankleding" betreft, dat kun je meestal ook wel herkennen.

En de naam onnozele kinderen, is in feite de oud-Nederlandse benaming, uit de tijd toen onnozel nog gelijk stond aan onschuldig. In feite zouden we dus beter spreken van het feest van de onschuldige kinderen, en denken wij dan niet aan de misschien niet bestaande kinderen uit het evangelie, dan kunnen we denken aan alle kinderen die ooit in onze geschiedenis zijn vermoord geworden... En dat zijn er verschrikkelijk veel !

Maar hoe dan ook, het is prachtige literatuur !  Het is geen wonder dat hele volkeren dit konden omarmen als een bruikbare levensfilosofie. Geloven of niet, het biedt een leidraad over hoe je moet leven om in een gemeenschap te kunnen leven. Het geeft je wetten, regels en richtlijnen, om een maatschappij te vormen die leefbaar is als maatschappij.

Ik denk dat dit nog steeds een beetje de oorzaak is van al onze moeilijkheden als mens... We zijn niet ontstaan als een diersoort die in kolonies leeft, we zijn veeleer wezens die in kleine groepjes stamverband, misschien zelfs maar familieverband moesten pogen te overleven met wat we verzamelden en wat we konden vangen.

Toen is men begonnen met het verlaten van deze manier van leven, door het uitvinden van de landbouw gingen de mensen zich vestigen op één plaats, beschouwden de terreinen als bezit, eigendom, en gingen de anderen verbieden daar te komen. Dit systeem van leven was het begin van het abnormale succes van de soort Mens... Het was ook het begin van de grootste moeilijkheden ! Er ontstond de Macht, de Eigendom, de onderhorigheid en het slaafse...

Voorheen was er niet echt een pakket van wetten nodig... Die kwam er pas met de grote aangroei van de Mens als wezen, en het systeem waar in hij tot dit succes kwam !
Die wetten werden wellicht overal in eerste instantie in een soort filosofie, een godsdienst ingekapseld, en de formule is eigenlijk nog steeds de beste vorm om een maatschappij regels te geven die aanvaard worden door zowat iedereen.

De priesterkaste zal dan ook wellicht de eerste geweest zijn met macht. Maar toen bleek dat macht ook kon bekomen worden door kracht of door het groeperen van enkelingen, dan kwamen we wellicht tot een tweevoudig systeem; waar wereldse macht en priesterlijke macht meestal broederlijk de koek verdeelde...

Maar eerlijk, ik vind dat systeem nog steeds ideaal, en zeker veel stabieler dan wat we nu als politiek kennen. Politiek was in oorsprong een systeem die een opening bood naar democratie, maar als je ziet wat er nu van is, dan is dat begrip democratie al lang een dode letter geworden, en zijn het de partijen, en eigenlijk alleen de partijbonzen, die dicteren...

Kortom, we zijn er nog niet uit. We hebben een systeem gevonden waarbij we als soort zeer succesrijk zijn, (te ?), maar zelfs na al die eeuwen, al die millennia hebben we nog steeds die strijd tussen onze oorspronkelijke vorm (jagers- verzamelaars) en de huidige vorm van samenleving niet beslist... We zoeken eigenlijk nog steeds hoe we eigenlijk met elkaar moeten samenleven...

Komt er ooit een oplossing ? Of gaan we kapot aan ons succes die tegengesteld is aan onze aard ?
Ik weet het niet... U ?

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta