Zeg niet langer OCMW

Gisteren zijn we met ziekenzorg Mater - Welden- Volkegem op bezoek geweest naar "De Vesting", het Sociaal Huis van Oudenaarde...
Ik moet zeggen dat het begrip Sociaal Huis en De Vesting mij onbekend waren. Ik kende de term de vesting nog als het restantje van de vestingen aangelegd door Vauban, rond de stad Oudenaarde, maar meer niet (Je kon er eertijds heerlijk vissen en nog langer terug was er ook zwemgelegenheid)...

Nu is er dus een sociaal huis, waar het bruist van de activiteiten. Je kunt er alle dagen terecht voor een middagmaal aan een zeer democratische prijs (je moet wel daags voordien reserveren), er zijn groepen waar je kunt leren werken met computer, met gsm (Ik hoor mijn kinderen al zeggen: Pa, daar moet jij ook naar toe), groepen waar ze onder elkaar wat babbelen in het Frans, in het Spaans, kwestie van de taal wat levendig te houden of net wat levend te maken, je kunt er aquarel leren, Tiffany, en nog veel meer andere dingen.
Je kunt er eigenlijk bijna iedere dag terecht voor een en ander.

Het is geen concurrentie voor andere bewegingen, maar eerder een aanvulling, en een mogelijkheid om samen te werken. We zouden er bijvoorbeeld eens met onze Crea kunnen gaan werken, of er een aanvullende activiteit doen.

Natuurlijk zijn er in het sociaal huis nog veel meer zaken, zoals de Dienst Thuis- en ouderenzorg, de klusjesdienst, Minder Mobielen Centrale, Netwerk 5dienstencheque-onderneming), het reeds eerder genoemde Sociaal Restaurant, de Sociale winkel , de dienst huisvesting, Leefloon en wat daar bij kan, Financiële steun voor de minstbedeelden, schuldbemiddeling, collectieve schuldbemiddeling, Juridische eerstelijnsbijstand, - tweedelijnsbijstand, weerwerk, sociaal-pedagogische schooltoelage, Steun bij de Federale verwarmingstoelage, kansenpas, vakantieparticipatie, palliatieve zorg, inburgering, het Huis van het Nederlands, rechtsbijstand Vreemdelingen...

Je ziet, je vind er het "oude" OCMW wel in terug, maar dan met een heleboel uitbreidingen, ten dienste van de bevolking. Het is niet langer zo dat OCMW gelijk staat aan armoe, minderbedeeld, vreemdeling.... Nee, het is eerder een doe-huis geworden, die open staat voor iedereen, voor heel de bevolking.

Gisteren zagen we er twee "hobby-groepen" aan het werk... Aquarel en Tiffany. De groepen zijn geen lessen in, maar doe-lessen. Je gaat er meteen aan het werk, en er is een begeleider, die niet echt een lesgever is, maar je begeleidt in de stappen naar het kennen van deze hobby.  Je kunt er ook steeds instappen... Er is dus geen startdatum of einddatum voorzien.

Maar er zijn ook namiddagen met attracties, met interessante lezingen, kortom, voor elk wat wils. We hebben min of meer afgesproken dat wij het programma maand per maand zouden ontvangen, in voldoende hoeveelheid om het ook aan onze leden mee te delen. Het is immers een bijkomende gelegenheid om iets te ontdekken, bij te leren, bezig te zijn !

We zijn lang niet de enige stad met dergelijke sociale huizen, maar ik ben tevreden dat we er hier eentje hebben ! En waar het bestaat, zou men eigenlijk maar één ding méér moeten doen... Het bekend maken, het aanprijzen, wat het is in feite veel te weinig bekend !

Ik denk er over om samen met Monique eens te kijken of we ook Tiffany kunnen doen. Dat is een prachtige hobby, waar je met gekleurd glas mooie dingen maakt. Het is echter niet te doen om dat ook te doen in onze eigen Crea, hier ter plaatse. De reden? Het is iets waar je nooit echt gedaan hebt, en waar je naast het glas en het koper ook nog heel wat gerief nodig hebt, die voor ons klein groepje niet betaalbaar is... (En de donderdag is zowat de enige dag die nog niet "bezet" is door andere activiteiten....)

Kortom, deze blog is een pleidooi aan allen, niet alleen Oudenaardisten, om te zien of hun gemeente ook een Sociaal Huis rijk is, en er naar te gaan, te kijken wat er allemaal kan en is, en te profiteren van de gelegenheden die je geboden worden, en die je interessant vind... Geef toe, TV kijken is een heel passieve bezigheid waar je helemaal niets aan hebt...
(en voor één keer dat er iets goeds komt van de politici, moeten we er van genieten ! Ze kosten ons toch al zo veel, dus waarom er niet eens iets van terug krijgen????)

tot de volgende ?

PS: Voor wie tevergeefs naar een fotootje zoekt in deze blog... Ik werk er aan om het terug in orde te krijgen....

De doos

Anny is weer eens aan "de opkuis" begonnen... Maar dat gebeurt tegenwoordig in schijfjes.
Dat komt omdat ze bij het opruimen van kastruimtes die zelden gebruikt worden, steeds weer stoot op verborgen schatten.
Gisteren was het weer van dattum.
Ze kwam van boven met een kartonnen doos, en zette zich naast me in de zetel. "Je moet hier eens kijken", en ze pikte op goed valle uit een pakje papieren uit de doos...
Tot mijn verbazing zagen we uitgeknipte krantenartikels uit het jaar stilletjes, toen haar oom en neef werden doodgeschoten, vermoedelijk door de Duitsers. En nog een ouder artikel over een andere oom, die lang voor haar geboorte al gestorven is. En pakken doodsanctjes van mensen waarvan je eerst eens moet denken wie dat weer was, of hoe hij of zij er ook weer uitzag.
En al de kaartjes die we kregen op het feest van ons 25 jaar huwelijk. Straks zitten we aan 45...
En nog andere papieren, hoe ik als voorzitter van het STC de toenmalige minister Leona Detiège mocht ontvangen in het VDAB- opleidingscentrum te Oudenaarde, en nog veel, veel meer...
De geschiedenis van de mens in het klein,
geschiedenis van kleine en grote feiten,
geschiedenis vol droefheid of
vol vreugde...

En de opkuis was meteen gedaan. We zaten daar knus naast elkaar door de papieren te neuzen, en weg te dromen.
Eentje heb ik er uit gepikt...
Een huwelijksaankondiging... omdat we daardoor vaststelden dat die lui dit jaar, binnen een paar weken, vijfentwintig jaar getrouwd zijn...
Ik heb die vrouw nog in luiers gewikkeld ! En toen waren het nog echt luiers, geen pampers.

Op de uitnodiging zie ik twee grootmoeders staan, geen grootvaders... Mannen leven gewoonlijk minder lang dan vrouwen... en dan aan beide zijden de ouders van de jonge mensen die gaan huwen, en dan de aankondiging van het Heugelijke feit dat Patrick gaat trouwen met Kristel op 29 mei 1987 om 16 uur in de Sint Katharinakerk te Oostende Conterdam... De huwelijksmis werd opgedragen door de oom van de bruid: E.H. Roger Vanthournout, priester -arbeider, later vermoord door een van de ex-gedetineerden die hij liefdevol opving...

Waar is de tijd...
De bruid heb ik niet alleen in luiers gewikkeld, toen ze klein was, kwam ze hier ettelijke keren op vakantie, om te spelen met onze kinderen.
En nu is ze al vijfentwintig jaar getrouwd.
djudedju, we worden oud.

Ik herinnerde me niet eens meer dat de huwelijksmis in de namiddag was.
Snap je nu waarom de opkuis stilviel?
We zaten meteen in andere tijden, vol herinneringen.
Toen Anny indertijd al die dingen aan de kant lei, zal ik wel eens gegromd hebben "Ga je dat allemaal bewaren?"... Nu ben ik blij, kan ik samen met haar eens grasduinen in de tijd van toen.

Ergens moet nog een speciale editie liggen van het rondekrantje van Het Volk, waarop op één gazet de overwinning van Eddy Merckx in de tour de Zwans staat, én de landing op de maan " Een kleine stap voor de mens, een reuzenstap voor de mensheid..." ... Onlangs las ik dat ze nog meerdere keren op de maan geland zijn... Dat zat veel verder weg. Toen was het nieuws er af, en hoorde dat maar meer tot de "faits divers"... Gek.

Heb jij ook ergens van die dozen staan ?
Doe ze niet weg !
Ze zijn heerlijk om bij weg te dromen...

tot de volgende ?

Van Rompuy uit zorgen over...

Als je de titel leest, wat denk je dan ? Dat van Rompuy uit de zorgen is over ditte of datte ? Nee, mis, men wil zeggen dat Van Rompuy zijn zorgen uit over... in dit geval de situatie in Griekenland.

Ik heb het gevoel dat de schrijvelaar zijn zinsbouw toch wel wat duidelijker mag formuleren. Het zou véél duidelijker en minder misleidend zijn, mocht de schrijver geschreven hebben: Van Rompuy uit zijn zorgen over... Dat woordje zijn doet je eerder denken aan het werkwoord uiten dan aan het woordje uit. Helemaal klaar is het ook hier niet, zodat er misschien moet gezocht worden naar een ander woord dan uiten?

Maar het is op zich een bewijs dat Nederlands niet zo makkelijk is ! Geef deze tekst aan iemand die Nederlands leert, of laat het eens vertalen door zo'n vertaalprogramma, dan zul je zien dat de kans groot is, dat je een foutieve vertaling krijgt. Let op, we praten hier over het Nederlands, maar je kunt dit doen met zowat iedere taal. In bijna iedere taal heb je woorden die identiek geschreven of uitgesproken worden, maar een gans andere betekenis hebben.

Ik vraag me af hoe deze dingen tot stand zijn gekomen. Wellicht hebben we dat te danken aan het feit dat taal niet zo maar op één plaats en op één tijdstip ontstaat. Taal is een gegroeid en groeiend iets. We kunnen dit zelfs nog vandaag de dag vaststellen. We krijgen een pak nieuwe toestellen, en deze dingen krijgen een naam. In ons Nederlands neigen we tegenwoordig nogal naar overnemen van het Engelse woord voor dat ding, die dan door het gebruik eigenlijk plots ook Nederlands wordt. Maar je kunt nog meer zien in de spreektaal...

Vroeger had zowat ieder gemeente (soms zelfs iedere wijk) een eigen vorm van dialect. In deze tijd wonen de mensen niet meer honkvast in hun gemeente, maar meer dan ooit migreren ze naar andere streken (meestal in eigen land). Daar komen ze met hun dialect terecht in een ander spreektaal. Als er zo maar ééntje komt, dan heeft dat weinig of geen invloed, maar als er zoals nu heel veel migratie is, dan zie je dat het oorspronkelijke dialect verwatert. Het wordt niet vervangen door de pure nette taal, maar door een vlotte spreektaal, waarbij niemand nog zijn eigen taal spreekt, maar men een soort gemene deler spreekt. Maar binnen die gemene deler zie je verschillen. De gemeenschappelijke spreektaal in Oudenaarde is anders dan die in Gent, want binnen dat mengelmoesje is de hoofdtoon te danken aan de grootste hoeveelheid mensen die in een bepaalde klankkleur spreken.

Iemand met een goed oor, kan zelfs binnen die quasi uniforme spreektaal van een bepaalde gemeente horen van waar de spreker oorspronkelijk afkomstig is, want ook al spreekt hij de gemeenschappelijke spreektaal, hij houdt bepaalde woorden, bepaalde klanken van uit zijn eigen moeder-dialect.

Met andere woorden, door de vele migraties verdwijnt de streektaal niet, het ontwikkelt zich tot een nieuw geheel, met kleinere verschillen, en makkelijker bruikbaar over de "grenzen" van gemeenten heen. Het is, met andere woorden, niet meer zo scherp afgetekend als vroeger, toen je werkelijk in ieder gemeente een eigen klankkleur, een eigen dialect had.

Je zou kunnen stellen dat we groeien naar een dialect die uitvloeit over de oude grenzen heen, en die niet meer beperkt wordt door gebied, alleen nog door landgrenzen en door verre afstanden.

Je kunt dit op zich weer vaststellen op het arbeidsvloer. Want net als je de migratie kent inzake wonen, ken je ook steeds meer een soort migratie inzake werken. Je woont in het ene gebied, en je werkt kilometers verder in een ander gebied. Dit betekent dat mensen met bijvoorbeeld de huidige gemeenschappelijke spreektaal uit Gent plots samen zitten met mensen uit de spreektaal-regio van Hasselt en Oostende , en daar opnieuw een soort taal ontwikkelen die bruikbaar is voor allen. Deze taal evolueert telkens er nieuwe inbreng komt... of zelfs als er elementen uit verdwijnen.
Het is dus niet echt meer een heel sterk, heel eigen dialect die er zich ontwikkelt, het is een heel soepel iets, die zich heel snel en heel makkelijk aan past aan de omstandigheden.

Eigenlijk is het dan ook een beetje gek, of op zijn minst bizar te noemen, dat men dan niet overschakelt op het ABN, de nette, de zuivere taal.
Of misschien ook net weer niet...
Ik vermoed dat dit komt, omdat het ABN net een beetje te veel Nederlands is, en net een beetje te weinig Vlaams. We kennen het wel, we gebruiken het zo nodig, maar het is niet echt "eigen". Zelfs in de meeste gezinnen die voor de opvoeding van hun kinderen opteren deze op te voeden in het ABN, stellen we vast dat dit ABN sterk Vlaams gericht is, en afwijkt van het ABN van Nederland. Is het niet in de taal op zich, dan toch wel door de manier waarop het wordt uitgesproken, waarop het wordt gebruikt.

Het echte Vlaams en het echte Nederlands zijn dan ook wel heel sterk verwant, maar niet echt helemaal gelijk. In de schrijftaal is de gelijkenis echter veel groter. (Tenzij je iemand hebt als ondergetekende, die heel makkelijk woorden uit de spreektaal neerpent, en zelfs zelf woorden aaneenflanst...) (Ik heb de automatische woordcorrectie aan, je moest eens al het rood bewonderen terwijl ik aan het schrijvelen ben...)...

Volgens mij is dit geen zwakte, maar eerder een versterkend element. Net zoals ik vind dat het dialect een voortdurende bron van nieuw taal-leven is, zo is het verschil Nederland/Vlaanderen ook  een bron van wederzijdse inbreng. En als men in de dikke Van Dale nu ook het Surinaams zijn inbreng laat doen, dan is dat nog meer een verrijking ! Taal moet evolueren, of ze is dood.
En onze taal (en de meeste andere talen) is/zijn  -Godzijdank - springlevend.
Maar het is ook net dat leven dat de taal zo moeilijk maakt.
Zeker voor vreemdelingen die dan een andere taal moeten leren.
Denk maar eens aan woordspelingen, en hoe een vreemdeling dat ooit kan leren....
Maar dat neemt niet weg dat we moeten pogen, zeker in een titel, een woordkeuze te gebruiken die de lezer niet op het verkeerde been kan zetten...Tenzij dat net de bedoeling zou zijn ?

tot de volgende ?

De engel

Creation of the Sun and Moon by Michelangelo, face detail of God. (Photo credit: Wikipedia)

Een van de meest bizarre wezens in de religie(s), is wel de engel.
Een engel lijkt wel een beetje een soort tussenfase tussen God en de mens. Maar in de Christelijke versie is er een deel van die engelen in opstand gekomen tegen God, en dat zijn nu duivels, die de mens proberen te verleiden tot zonde.

Het is allemaal een beetje abstract. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat men de religie(s) steeds maar meer en meer heeft ontwikkeld, tot een grote warboel. Eigenlijk zou voor mij religie een heel simpel iets moeten zijn: God, en de plicht als mens goed te zijn voor de medemensen en eerbied hebben voor God of Goden. Maar men heeft het zo nodig allemaal willen gaan uitleggen en gaan inkleden in mooie verhaaltjes. Toen iemand vroeg: "Waarom heeft God het kwaad toegelaten op de wereld ?", toen moest men zo nodig een uitleg gaan fiksen,  een uitleg waarbij je hoort dat het kwaad niet van God komt, maar van... in ons geval de duivel. Duivel ? Ja, je weet wel die opstandige engelen. Opstandige engelen? Wie heeft dan die engelen opstandig gemaakt ? Geen antwoord. Die vraag werd toen, bij het schrijven van het verhaal, niet gesteld.

Wij hebben het geluk dat we in het Christelijke geloof, dat stuk Joods verleden hebben opgenomen. Daar kunnen we zien hoe God eigenlijk geëvolueerd is van een wonder wezen, tot een almacht in één idee, er is maar één God. In het begin van de bijbel is dit helemaal niet zo duidelijk ! Bovendien was het een figuur die net als de Goden uit de Romeinse mythologie, soms een stapje in de wereld zette ! We lezen immers over de zonen van God...

Het is een beetje gek dat men het verhaal eigenlijk nooit ten gronde heeft geredigeerd, her-opgesteld. Mocht ik de beslissing hebben genomen wat nu eigenlijk de echte bronnen en wettelijke bronnen waren van ons geloof, ik zou van de occasie hebben geprofiteerd om er de "foutjes" uit te halen. Dat van de zonen van God en van de reuzen en dergelijke zou ik weg geradeerd hebben. Het verhaal zou er wat  reëler hebben uitgezien.

Maar eigenlijk heeft het wel zijn charme te zien hoe het geloof van de mensheid eigenlijk in stappen is gebeurd. En ik vraag me af, of in die tijd er ook al mensen waren zonder geloof... Ik denk van wel, want als ik lees over de middeleeuwen en later, dan stel ik vast dat ook toen lang niet iedereen kerkelijk was. Ik denk dat pas met de inquisitie de mensen bijna allemaal gingen. Niet naar de kerk gaan was immers gevaarlijk. Maar of dat dan betekende dat iedereen echt geloofde ???

We zien nu een beetje hetzelfde bij de Islam. De agressieve bekeringen of de dood. Wie zich bekeert is gered, en is veilig. Ik denk dat er ook daar een heel pak zijn die zich ostentatief bekeren en heel netjes de bidstonden opvolgen, maar inwendig helemaal niet gelovig zijn.

Het lijkt me zelfs heel logisch dit te denken. Net zoals ik dat denk over de inquisitie-periode bij ons.

Het gekste is dat je op die manier, in de volgende generaties wel gelovigen krijgt. Tot er een periode komt waar mensen een alternatief krijgen voor dat geloof. In onze westerse gemeenschap heeft het materialisme wellicht een breuk veroorzaakt, dat en een pak schandalen en miskleunen binnen de kerk. Ik kan me voorstellen dat de houding van de kerk tijdens de tweede wereldoorlog voor sommigen het einde was van hun geloof, net zoals dat nu weer plaatselijk zal gebeurd zijn bij Tutsi en Hutu's, waar sommige kerkleiders van ginder, helemaal niet zo'n nette rol speelden.

In onze tijd, waar verhaaltjes en sprookjes helemaal niet meer thuishoren, is het mooie bijbelverhaal wellicht eerder een nadeel dan een voordeel. Zelfs over Roodkapje en de boze wolf wordt nu kwaad gesproken, van uit diverse hoeken: menselijk, want het is geen stichtend verhaal, ecologisch , want het is verkeerd de wolf zo'n boze rol toe te delen, dat beest is geen menseneter. Met onze bijbel doen we nu een beetje hetzelfde. En dat er mensen zijn die zich puur bezighouden met te bewijzen dat de bijbel allemaal letterlijk waar is, of net het tegendeel te bewijzen, is niet van aard om het vertrouwen in het verhaal te herstellen. Maar voor mij is dat verhaal gewoon iets van zijn tijd, en het is fout dat verhaal mee te slepen. De essentie van het verhaal mag dan overeind blijven staan, de krollewietjes er rond maken het moeilijk de essentie terug te vinden.

In onze tijd denk ik dat we nochtans moeten opteren voor een terugbrengen naar de kern, naar de essentie. Laat al die verhaaltjes maar rustig hun literaire rol spelen, en breng Godsdienst, voor wie daar behoefte aan heeft, terug tot de kern van het geloof. Zonder veel poespas.

Neem een lesje aan de literatureluurderij... Neem eens een boek van Stijn Streuvels ter hand, en begin het te lezen. Gek hé ? We ergeren ons aan al die omschrijvingen en uitweidingen die het verhaal niet laten vooruitgaan. Mocht Stijn Streuvels het boek nu, in onze tijd schrijven, hij heeft de helft minder papier nodig. Maar van de bijbel blijven we af, daar moet iedere letter op zijn plaats blijven, daar geloven we niet dat de tijd er een invloed op had, op heeft. Gek hé ?

Ik geloof niet echt in duivels en engelen... De mens is de mens, en wij moeten proberen het onvolmaakte zo om te buigen dat de mensen toch overeen komen, toch een gemeenschap vormen, die streven naar een maatschappij waarin eenieder zijn plaats heeft, een goede plaats...
Voor wie gelooft met God, voor de anderen zonder.
Maar een maatschappij, een samenhangend iets, met eerbied voor elkaar.

tot de volgende ?

Maastdicht

Coat of arms of the Dutch municipality of Maastricht, Limburg. (Photo credit: Wikipedia)

Door het wietpasje en de heisa er rond, wordt een bezoek aan Maastricht afgeraden aan de Belgen... Net nu ik met mijn teerbeminde een verlof zal gaan doorbrengen in de Voeren, en een dagje Maastricht op het lijstje was gezet.
Niet dus.
Ik wil niet het risico lopen dan de douane en/of de flikken mijn wagen helemaal zitten uit te vlooien (ik kweek nu al zo lang en met zo veel zorg die auto-vlooien...). Bovendien is het goed mogelijk in ons land van Melk en honing en geen democratie, dat je voor zo'n onnozel bezoekje op de lijst van mogelijke drugdealers terecht komt.
En bovendien loop ik het risico, en mijne gade met mij, dat ze onze medicamenten af pakken als zijnde verdacht.
Ik kan zelfs het risico niet lopen !
Anders raak ik misschien niet meer thuis.

djudedju

Ik heb hier al wanhopig gezocht naar documentatie over Voeren en over die hoek van Limburg, maar er is maar weinig te vinden. Oh ja, wel voor fietsers, wel voor wandelaars en zelfs voor ruiters, maar voor mensen zoals ik ? Vergeet het maar.
Dat is net zoals met allerlei vermageringsformules...
Je ziet een of ander vedette vermageren, en zie, zijn recept wordt uitgegeven in boekvorm. Of je meent het serieus, en je gaat ten rade bij een diëtist... Gelijk hoe, ze beginnen met je een en ander voor te schrijven over je eetgewoonten, en dan voegen ze daar doodleuk aan toe: ... maar natuurlijk moet je dit combineren met lichaamsbeweging. Je moet wat meer gaan sporten. Help ! Dat is net wat ik niet meer kan ! Het is net daardoor dat ik weer verdikt ben.
Daarvoor moest ik echt geen boek kopen of een diëtist gaan bezoeken.

En het ziet er naar uit dat ik net op dezelfde wijze mezelf ga moeten behelpen om Voeren et environs te bezoeken. Zowel de Waalse als de Vlaamse omstreken.
(Ik zou er dolgraag een Happart bezoekje van maken, iets waar je op kunt terugblikken met een glimlach op de lippen...)

Maar nu zitten ze al te zeggen dat in Maastricht van mijn lijstje moet afvoeren. Omwille van het gedoogbeleid dat Belgen niet gedoogt.
tommetoch...

En zeggen dat ik het adres van De Sleghte (boekwinkel) in Maastricht al had opgeschreven... Misschien zou ik daar een boek over glazuren vinden. Ach, dan ga ik maar eens naar De Sleghte in Gent moeten gaan hé, nu we nog gratis met bus en tram mogen rijden als leden van de grote bond der gepensioneerden. Straks mag dat ook niet meer, in het kader van de besparingen. En omdat we wat meer met de auto zouden rijden, want die verbruiken brandstof, en brandstof dat is voor 90 % belastingen... En dat zijn dan niet alleen besparingen, maar zelfs inkomsten voor het landje dat zo hard zijn best doet om in Europa bij de besten van de klas te mogen zitten.

Och ja, van belastingen en ander diefstal gesproken, heb je het ook gelezen ? Ze gaan geen vaste flitspalen meer bijzetten op de snelwegen... Nee, die brengen niet genoeg op, ze gaan er wat meer mobiele bij voegen. Geruchten stellen dat er binnenkort om de 50 meterkes een flikske zal staan, zitten of liggen met een cameraatje in de aanslag. Als je straks langs de autosnelweg een verdacht weelderige grasdot ziet staan in de groene berm, pas dan op ! Het is wellicht een vermomde flik met vermomde camera...
(Ik hoorde dat het korps der flikken een ex-paracommando in dienst nam omhen de camouflagetechnieken bij te brengen! En Crevits zou de onderhandelingen begonnen zijn met de Hamerikanen over de aankoop van die ultra-gesofisticeerde kledij, die van de Hamerikaanse soldaten onzichtbare mannetjes (en vrouwtjes) maakt. Je weet wel, een soort kledij die op een of ander manier de kleuren van het landschap aanneemt...)

Er is niets nieuws onder de zon... Als je het schitterend mooie stadhuis van Oudenaarde bezoekt, dan kun je in de Schepenzaal zien dat men toen al een verborgen kamertje maakte, waar een schrijver al de gesprekken kon noteren... Dus geheimzinnig doen om mensen in de zk te zetten is al een oude hobby van politici en aanverwante sectoren zoals daar zijn de openbare macht en het korps der flikjes.
Gezelle moet hoognodig zijn dichtwerken aanpassen ! In Boer Naas is het niet meer: "Daar roert entwat", maar daar flikkert entwat, daar flitst entwat ! t'docht Naaske dat verzonk, weer geflitst ! Weer te rap gereen met peird en kar.

Nog een geluk dat er genoeg borden staan om ons attent te maken op de snelheid die je mag rijden. Heerlijk vind ik de borden van "einde bebouwde kom", eindelijk mag je weer iets sneller rijden dan die vermaledijde 50 per uur, maar drie meter verder zetten ze dan een bord van maximum 50... Als je bij kinderen een snoepje voor hun gezicht zwaait, en dan zelf in je mond stopt, dan ben je een sadist... Onze wetgevers zijn dat stadium nooit ontgroeid als ik de verkeersborden bekijk. En ze trekken wellicht ook nog steeds vliegen de vleugels uit, en ons een poot...

miljaarde nonde

Allee, waar moet ik nu naar toe in de steek van Fourons Voeren?
Tiens, ik kom bij je op bezoek, in het mooie Tongeren, heel in het begin, met een groot opschrijfboek, in de hoop dat jij me een massa tips kunt geven, maar niet over de grens van de wietrokers, want daar mogen we niet echt meer binnen... Leve Europa met de open grenzen. djudedju


tot de volgende ? (De inwoners van Maastricht zijn niet allemaal engeltjes, in tegenstelling met wat hun wapenschild suggereert...)

November in mei ...

Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest in Balegem, niet ver van hier, maar het is bitter koud. Amper 7 graden Celsius... De weerman op TV had het gezegd, we krijgen novemberweer in mei !
We kwamen aan, dichtbij de markt, makkelijk een plaatsje gevonden voor de auto, en dan te voet de berg op naar de rommelmarkt. Aan zo wat ieder kraampje ging het over het weer... Amper 7 graden, en iedereen stond daar of liep er rond met een dikke vest aan, en velen met een muts over de oren getrokken. Het regent tot nu nog niet, dat is al een reden om content te zijn...
Maar de meest beklijvende opmerking kwam van een marktkramer: " En weet je, volgende maand beginnen de dagen al weer te korten !!!"
Hij heeft gelijk !
't Is om er de moed bij te verliezen !
Een mens zou depressief worden van dat weer.

In de auto hebben wij de verwarming opgezet, om te bekomen van onze wandeling...

Ik heb er een serieuze koop gedaan voor Crea Ziekenzorg ! Een hele doos met allemaal patroontjes (met garen en naald en stof incluis !) om zo'n kleine figuurtjes te maken die je dan kunt verwerken in postkaarten. Dinsdag neem ik het mee ! Want eigenlijk zat ik met een probleempje...

Dinsdag gaan we immers van een heel gewoon simpel vaasje, een "kunstwerk" maken. Ik heb heb een heel stel identieke vaasjes, en we gaan die beschilderen met een leuk bloemmotief. Ik heb er eentje, heel simpel, maar heel mooi, ontworpen... Het moet eenvoudig zijn, zo dat het binnen het bereik ligt van iedereen !

Maar er is een wat onverwachte moeilijkheid... Die verf droogt minder snel dan ik dacht...
Dus kunnen we de vaas niet in één keer afwerken...
En dan zat ik wellicht met een deel tijd over... En ik had niet meteen iets wat je makkelijk kunt maken in een klein beetje tijd, of dat je makkelijk kunt onderbreken tot een volgende keer... Nu wel !!! Nu heb ik opvulwerk met hopen ! Bovendien heb ik er in feitje nog veel meer dan ik aangekocht heb, want als we de patroontjes houden, dan kunnen we die dingen oneindig bij maken...

Dit is dus wel een heel goede koop !, en zeker voor wat ik maar betaalde !
Dinsdag ga ik met een gerust hart naar de Crea, mijn mensen zullen weer een en ander te doen hebben, en bezig zijn met dingen die ze graag doen !

Och ja, mocht er hier of daar een lezer of lezeres nog wat ideeën hebben, of bijna vergeten boeken of boekjes over het maken van dingen, dingen die wellicht bij de volgende opruiming de vuilnisbak ingaan, denk dan eerst eens aan mij en mijn langdurige zieken??? Alvast bedankt !
Weet je, één van de dingen die wij gebruiken zijn oude kaartjes... Kreeg je met Kerst of een verjaardag of zoiets kaartjes, werp die niet weg, wij recycleren die dingen en maken er nieuwe kaarten van !

Je ziet, we zijn zijn zelf nog ecologisch bezig ook...

Ik ga stoppen, het is voor mij ook zondag...
tot de volgende ?

miserie

Bergmannsleuchter; Volkskunst von 1950 (Photo credit: Wikipedia)

Heb je gisteren vergeefs naar je vertrouwde blog zitten zoeken?
Er was er geen !
Ik ben er nog niet goed van!
Een hele dag zonder kwampjoeter... Ik heb van arremoe mijn Waalse vriend Erwin moeten bellen om mij te komen depanneren, en die is ook een heel eind zoekende geweest naar het euvel. Vraag mij niet wat het is, maar het is iets aan de videokaart, maar dan niet aan de kaart, maar aan de software.Nu kan ik weer werken, maar ik moet een omwegje maken, tot men bij Ubuntu de bug heeft opgelost...

Je kunt niet geloven hoezeer ik die computer heb gemist.Gelukkig kon ik nog wat kijken naar mijn tablet, maar daar kun je niet zoveel mee doen als met een echte computer, en een blog schrijven op een virtueel klavier die dan ook nog een querty is...Nee, daar had ik geen lust in.

Maar allee, ik ben er weer.Ik heb gisterenavond nog al mijn vertrouwde apps en spelletjes en programma's terug gezet, en nu kan ik weer normaal bewegen op mijn scherm, en kan ik weer bloggen.

Nee, lieve zus, ik ben dus niet ziek ( ooit kreeg ik een telefoontje toen mijn blog nog eens mankeerde, of ik ziek was...)
Ik leef, en ik ben weer Pietje boven Jantje. Ik kan weer Bloggen ! Met Hoofdletter !

Gisterenavond, net toen mijn computer weer teken van leven gaf, kwam Bart binnen met zijn bende, en nadien Frederik en ook nog eens een van de tweeling die eens over en weer binnenkwam... Ze zaten samen met Erwin, de computerman, zich vrolijk te maken over opa die niet zonder zijn computer kan, en over Ubuntu (met Windows heb je dat niet !) en zo voort und so weiter... Tot ze wat uitgelachen waren en ze zelf begonnen over het feit dat Linux veel rapper is, en dat er voor netwerken geen beter systeem is dan Linux...  Ik begon weer adem te halen.

Ik ga binnen afzienbare tijd (van het werkwoord afzien) een gastoptreden moeten doen in het peuterklasje van juf Els... Ik moet er een en ander gaan maken in pyrografie, dus branden in hout. Dat zou dan moeten dienen als geschenkje voor vaderdag... Opa mag er zelf voor arbeiden... Maar ik denk dat het wel leuk zal zijn met al die kleine ukjes. Ze zijn daar amper 2.5 jaar oud... Echte kakkebroeken in sommige gevallen. En weet je, ik ben benieuwd om eens het leven van een juf mee te maken.  Ik denk dat het best zwaar werk kan zijn. Van een ding heb ik schrik! Ik hoorde dat een test heeft uitgewezen dat bij die juffen het geluidsniveau de gevarendrempel overschrijdt. Het is me niet duidelijk of dat geluid dan komt van de peuters of van de juf.Dat hebben ze er niet bijgezegd...

Ik heb nog niet gekeken naar mijn twitter en mijn facebook, want daar zitten soms ook nog berichtjes voor mij op, mijn mails heb ik gisterenavond nog bekeken, maar ik heb er heel weinig doorgemaild, geen tijd ! Te druk !

En deze namiddag terug naar de keramiekklas... Weer in de clinch met een weerbarstige juf (Ik heb iets met juffen vandaag de dag !), die allergisch is aan het woord beeldhouwen. En die grondig van mening verschilt met mij over het begrip keramiek. Kijk, ik ben van mening dat de vorm primeert, en dat je duizend kleurtjes kunt gebruiken, als de vorm niet goed is, dan is het niet mooi. Als de vorm wel goed is, dan heeft het niet echt een kleurtje nodig, maar dat kleurtje kan het wel nog wat opwaarderen.
Een bord in felle kleuren kan best mooi zijn, maar als het bord geen mooie vorm heeft, giet dan maar met kleurtjes, je kunt het niet mooi maken. Je kunt hoogstens wat experimenteren op zo'n ding. Ik maak in haar ogen de fout te dikwijls het woord beeldhouwen te gebruiken... Maar dat is een restantje van vroeger, en een beetje weemoed, omdat ik niet meer echt kan beeldhouwen met die rug van mij.

En als ik al eens durf stellen dat iets helemaal geen kleur hoeft, dan ben ik een slechterik, en zal wellicht nooit een echte keramieker worden. Nu ja, dat is dan maar zo... Kijk, Kloos zei ooit: "Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie !" en hij heeft en had gelijk !
Ik ga nog een heel stuk verder ! Ik beweer dat een Kunstenaar (met hoofdletter) pas een Kunstenaar is, als hij één werk heeft gemaakt dat werkelijk de toets van de eeuwen kan doorstaan, en die de meerderheid van de mensen echt raakt. En ik durf nog verder te gaan: als een Kunstenaar 10 werken van een dergelijk gehalte maakt, dan hoort hij in de galerij der grootsten, en daar hangen er nog niet veel in ! Ik ken heel wat grote kunstenaars, maar het is niet omdat ze een grote naam hebben verworven, dat alles wat ze doen ook Grote Kunst is... Ik zie er veel momenteel, die ooit een briljant iets hebben gemaakt, en de rest van hun leven teren op de roem van dat ene echt goede werk.

Ik heb geen ambitie om in die galerij terecht te komen... Ik ben maar een liefhebber, die best wat leuks kan, maar ik voel me zelf veel meer thuis in de rij van de volkskunstenaars, mensen die voor zichzelf en de hunnen iets weten te maken die hun huis een eigen toets geeft, en die best aardig is, die dat huis dat eigene weet te geven. Net zoals de mens van 200 jaar terug, die met veel geduld, tijdens de lange winteravonden, zijn stoelen zat mooi te maken met sjablonen en vrolijke kleuren. Die stoelen van dat onbekend mensje gaan nu stukken van mensen, want dat eigene, dat straalt er ook nu nog van af. En ook al is het dan niet meer echt van hen zelf, de koper leent dat eigene om zijn moderne huis er iets mee te geven.

Als ik dat zou kunnen bereiken, dan ben ik al lang content...
Heel content.
En is het niet met zo'n stukje keramiek, misschien dan wel met ... mijn blog ?

tot de volgende ?
Ik doe niet mee aan