door het bos de bomen niet meer zien...

Image via WikipediaIk ga alleen enkele hele bekende noemen: Facebook, Twitter, Netbook, Linkedin, Chime In en nog een hele resem andere, en er zijn er nog steeds meer en meer op komst. Nu gaat Microsoft er ook nog eentje oprichten, Ah ja, want Google heeft zijn G+ gemaakt dus...
Kortom, we lopen verloren in de "sociale" netwerken...
Een mens weet niet meer waar hij staat of liever moet staan...
Je krijgt een vriendelijk mailtje of je vriend wil zijn met Jan klaassen, zo ja, wordt dan maar lid van sociaal netwerk X, wil je met Mie Katoen vrienden zijn, dan doe je dat op sociaal netwerk Y.  Als je AddThis installeert, dan kun je de meeste op een schermpje bij elkaar zien en reageren, maar allemaal ??? Nee hoor, er ontbreken er wellicht nog enkele tientallen...
Het lijkt wel of er een sociale BOOM (spreek uit boeoeoem op zijn Engels) is uitgebroken of losgebroken.
Maar is dat wel zo?
Zijn die dingen wel zo sociaal ?

Ik moet toegeven dat ik nu contacten heb met een hele boel lui die ik uit het oog was verloren, en met een heleboel die ik eigenlijk amper ken... Dank zij die sociale netwerken, dus je zou kunnen zeggen dat het een goed ding is. Maar wat is contact ? Een korte opmerking op een schrijven van hem of haar (veelal slechts een "I like It") en af is de kous.  Heel veel contact is er niet... Wel gluur je veel. Je krijgt een inkijk bij diegenen die dat sociaal netwerk veel te veel gebruiken.
Zo volg ik grinnikend de liefdesperikelen van oud-lieven (Nu ja...) van mijn kleinzoon... En stel vast dat liefde bij die jonge snaken heel kort duurt...
Volg ik wikileaks en lees ik de persberichten...
Maar vooral: ik lees mensen.

Zelf gebruik ik het om reclame te maken voor deze eigenste blog... en nu en dan reageer ik op berichtjes van anderen, maar meestal beperk ik me tot het lezen er van. Veelal bedwing ik mijn lust om te reageren, omdat ik niet hou van polemieken. De ervaring heeft me geleerd dat sommige mensen die kunst helemaal niet beheersen, en alras overgaan tot persoonlijke en bitse opmerkingen. Maar daar is een oplossing voor: dan "ontvriend" je ze...

Je moet zelfs geen ruzie meer te maken, je ontzegt ze de toegang tot jou netwerkje... Boem ! ontvriend !
Heel sociaal is dat niet, maar wel heel makkelijk.

Tussen al die sociale netwerken is er verbazend weinig verschil. Dat komt wellicht omdat ze de succesformules van eilkaar pikken. Zodat ze steeds meer en meer op elkaar lijken (Waarom zijn er dan nog zo veel ???).

Zo volg ik onder meer onze pastoor, die momenteel ergens in Zuid Amerika aan het rondtoeren is, en ik bekijk zijn foto's van ginder ver... Ik volg ook de fotoreportages van een brave onbekende die zich bezig houdt met het maken van fotoreportages van heel wat evenementen hier in onze regio... kan ik zien wie er allemaal op het bal van XXX was (of wie er niet te zien is?)....
Kortom: ik gluur
en ik vermoed dat dit eigenlijk de grootste functie is van die sociale netwerken.
Werkgevers gebruiken het als sociale controle op hun werknemers,
Verzekeringsmaatschappijen controleren de werkelijke arbeidsongeschiktheid van de slachtoffers...
Dus er wordt ook "officiëel" gegluurd.
Wie weet gluurt de politie niet mee om te zien of jij niet stoeft met je snelheidsrecord op de autosnelweg...
En sinds kort weten we dus dat dit ook gebeurt... We zagen het op het journaal van de TV...

Kortom, gebruik die sociale netwerken héél voorzichtig... Denk er aan dat er velen die dingen lezen, je richt het niet van persoon naar persoon, bijna heel de wereld kan over je schouder mee gluren. Voor de rest is het een leuk ding... Maar als ik eerlijk mag zijn, neem me het "genot" van het gluren af, en ik zal er wellicht niet eens meer naar omkijken...

Eén ding moet me nog van het hart...
Ik heb de tijd nog gekend dat je om te telefoneren of naar de telefooncel moest lopen, of terecht kon bij de enkeling die al een telefoon had... Al heel vroeg waren wij thuis bij die enkele telefoonbezitters, en zoals bij iedereen was dat te denken aan het werk dat uitgeoefend werd... De enige manieren waarop je dan met elkaar contact kon hebben, was er naar toe gaan, of een brief schrijven...
Contact was toen nog lichamelijk. Je kon (buiten de brief) elkaar niet alleen spreken, je kon elkaar ook vastpakken.
Toen werd de telefoon gemeen goed, en na het enorme succes van de GSM (het mobieltje), was het hek helemaal van de dam. De mens is altijd en overal bereikbaar, en het lichamelijke contact is verdwenen. Ik erger me oeverloos als ik in de winkel mensen hoor telefoneren, op luide toon, zonder nog acht te slaan op de vele toehoorders... Maar ja, ik ben ouderwets...
Ik erger me aan de stomme beltonen van die GSM's, die heel enerverend storen tijdens een begrafenisplechtigheid (Ooit hoorde ik daar "Daar gaat ze..." van Clouseau als beltoon)
Maar het meest van al erger ik me aan het feit dat het lichamelijke contact gedevalueerd is...
Je mag niet meer glimlachen tegen een klein kind, of je bent een vermoedelijke Dutroux.
Je komt bekenden tegen en wisselt kussen uit die vroeger voorbehouden waren voor echte vrienden.
En knuffelen heeft tegenwoordig heel veel te maken met sex... Gewoon knuffelen is bizar.
Het lijkt veiliger te telefoneren dan te spreken MET elkaar... Je kunt veel makkelijker liegen als je niet gezien bent.
En je spreekt niet meer tegen je collega, één bureel verder, je mailt hem...

Waar zijn we mee bezig ?
Hallo ? Hallo ?
dju verbroken....

tot de volgende ?

Linux Mint 12

Ik heb gepoogd het artikel te lezen over de nieuwe Mint, maar ik moet helaas bekennen dat het voor mij allemaal latijn is. Ze gaan nu werken met Gnome3, maar met Mate er bij te installeren zou je ook Gnome 2en nog wat kunnen gebruiken, zodat alles vertrouwd blijft... Maar Mate is nog in een testfase en nog niet stabiel.... Mint 12 is dan ook nog maar een Release Candidate of zoiet, waarmee ze willen zeggen dat de definitieve versie nog een paar weken uitblijft. Wachten dus.
Maar als ik de reacties lees van de vroege gebruikers (lees testers), dan ziet het er schitterend uit !
Linux Mint lijkt er weer in te slagen om het Ubuntu waar het op gebaseerd is, ver achter zich te laten. Geen wonder dat ik las dat Mint nu al Ubuntu zou hebben voorbij gestreefd.
Maar ja, jij als Windows -gebruiker hebt daar wellicht geen boodschap aan...
Ik wel, want ik ben van Windows naar Linux gegroeid, ondanks het feit dat ik dus helemaal geen nerd ben, helemaal geen computerdeskundige...maar een sukkel zoals de meeste kwampjoetergebruikers....
Wat mij vooral naar Linux heeft gedreven, is het feit dat ik - alle antivirusprogramma's en firewall's en dergelijke dingen, regelmatig met beestjes zat. Dat ik vaststelde dat ondanks al mijn pogingen om mijn pc netjes te houden en geen overtollige programma's te laten rondslingeren op de harde schijf, ik mijn PC steeds trager en trager zag worden, en ik het gevoel kreeg dat ik straks zou moeten helpen duwen...
Linux heeft van al die zaken geen last...
In al die jaren heb nog maar één keer vastgelopen, en dat bleek nadien nog betrekkelijk simpel op te lossen ook... Sindsdien geen problemen meer.
Ach, natuurlijk is het niet al koek en ei... Sommige dingen van Windows bezorgen mij hoofdbreken om het te kunnen openen, en soms lukt het me niet... Maar dat is ook zo met sommige programma's van het geroemde Apple... Er zullen wellicht altijd dingen zijn en blijven die de verschillende OS op een andere manier invullen, met "vertaal"-problemen voor de anderen.
En vermits de dikke meerderheid Windows gebruikt, zal ik in verhouding meer zaken niet kunnen openen, dan zij van Linux-gebruikers... Maar ach, dat vind ik helemaal niet erg, want het gemak van werken en de veiligheid van het systeem vind ik veel belangrijker. Maar dat is uiteraard een persoonlijke keuze.
Binnen een paar weken zal ik dus eens een hele dag bezig zijn met de overschakeling van Linux Mint 11 naar versie 12... Dat installeren duurt niet zo lang, maar zoals iedereen heb ik ook een deel toeters en bellen geïnstalleerd op mijn Chrome en op mijn Firefox, en ook nog een paar handige programmaatjes. Zoals een programma om mijn identiteitskaart te lezen, zodat ik mijn belastingen sneller kan betalen...
en daar kruipen wel een paar uurtjes in. eerst moet je die programma's netjes noteren zodat je nog weet hoe die dingen heetten (en hopelijk nog heten) en je ze kunt terugvinden.

Ach, als ik het vergelijk met de installatie van een nieuwe Windows, dan is het twee keer niets om Linux te installeren... Dus hoor je me niet klagen. Integendeel, om de zes maand ongeveer hebben wij een nieuwe versie, met een pak verbeteringen. Bij Windows kun je daar soms jaaaaaaaaaaaren op wachten.

Maar ja, het is en blijft een persoonlijke keuze... En de meeste mensen zijn een systeem gewoon, en durven niet de stap te zetten naar een ander systeem. Maar erger dan een overschakeling van de ene Windows naar de andere Windows-versie is het niet om over te schakelen van Windows naar Linux, mits je kiest voor een volledig systeem zoals Mint of Ubuntu om twee gebruiksvriendelijke systeemen te noemen... Je hoeft ook je Windows niet overboord te gooien, je kunt beide naast elkaar installeren.

Ik ga hier niet wéér alle voordelen en veiligheden opsommen van Linux, daar schreef ik al vaak over, maar als je last hebt met je vertrouwd Windows, installeer dan eens Linux naast je Windows, en werk er mee, geef het de kans om je er aan te wennen... en ik ben zeker dat je na een tijdje helemaal niet meer terug wilt naar je oude systeem.

In ieder geval, ik zit me nu al te verkneukelen in al het nieuwe dat ik zo maar cadeau krijg, want ja, Linux is ...gratis !

Buiten is het weer grijs en mistig... en de barometer is aan het zakken... Dus slecht weer op komst. We hebben een bizar jaar achter de rug! Na de winter kwam onmiddellijk de zomer, na die zomer-lente, kwam dan een herfstige zomer, en na die "zomer" kwam dan nu de lente waar we nu in zitten... Wellicht krijgen we nu toch nog een winter ? Of wordt het weer wat anders ?
Van mij hoeft het niet echt een bitterkoude winter te worden... de prijs van de mazout staat veel te hoog! En bovendien hou ik ook niet van gladde wegen... Maar we hebben heel veel kans dat we nu een zachte winter krijgen !!! De regering (lees politici) heeft een veel grotere voorraad strooizout ingedaan... Vermits de regering tegenwoordig meestal de bal misslaat, is de kans dus groot dat we geen zout nodig hebben....

tot de volgende ?

De staat staat niet meer...

Image via WikipediaIk zit er al enkele dagen mee...
Wat betekent het nog Belg te zijn ? (Of Vlaming of Waal ?)
Verwondert die vraag je ?
Dacht je echt dat jij nog steeds Belg was ? (Of Vlaming of waal voor mijn part ?)
Vergeet het maar.
Wij bestaan alleen nog op papier.
Meer niet.

Mijn euro is gevallen toen ik zag hoe men Griekenland  en zijn premier gewoon bij het nekvel pakte, en hem dwong zijn woorden terug te trekken en de directieven te volgen opgelegd door Europa... Nu kregen we er nog eens de gekke Berlusconi en het zieke Italië boven op... Waar men ook niet anders meer kan dan de directieven van Europa volgen.

Men laat het telkens uitschijnen alsof er nog enige keuze is, maar ze laten zelfs geen ruimte meer om adem te halen, laat staan om te kiezen...
Kijk, ik ben een voorstander van Europa, en ben me bewust van de consequenties van die keuze. Ik weet dat, als wij uiteindelijk naar één groot geheel gaan, wij dan een heel nieuwe vorm van Sociale Zekerheid, en alles wat daar maar van ver of van nabij aan verwant is, zullen moeten aanvaarden, maar daar is men nu eigenlijk al volop mee bezig ! De sociale verworvenheden in Griekenland worden zo snel afgebroken dat ze niet eens meer te herkennen zijn, en straks gaan we hetzelfde zien in Italië.
Maar nu zijn die stappen ingegeven door een "noodsituatie", en dus niet logisch, maar wel een goede stap in de ultra-rechtse richting die de Europese politiek aan het nemen is !

Als we dan in werkelijkheid toch al niets meer te zeggen hebben, dan zou het veel eerlijker en veel beter zijn, om deze stappen bewust en in groep te zetten. Nu is men bezig met stap voor stap de sociale zekerheid af te breken, terwijl men het doet uitschijnen dat dit nodig is om Europa te redden...
Dat is bullshit !
Als men ziet dat het datzelfde Europa is dat nu in werkelijkheid de wetten dicteert in de crisislanden, dan is het duidelijk dat het Europa is dat in werkelijkheid alle landen regeert binnen de unie.
Het stap voor stap afbreken kan dan ook niet anders gezien worden, dan als een ondergraving van de sociale verworvenheden van allen!
Immers, de logica zegt dat een toekomstige sociale zekerheid van een echt verenigd Europa zowat de gemene deler zal zijn van alle sociale zekerheden binnen de unie. Dus, hoe meer je die sociale zekerheidssystemen ondergraaft vóór de uiteindelijke samensmelting, éénwording, hoe lager dat komt te liggen, hoe sterker het kapitalistische systeem primeert.

De Sociale Zekerheid is een verworvenheid die we niet kunnen en niet mogen laten vallen. Ik ben wel bereid een stap terug te zetten om tot een éénwording over te gaan, als dit het fundament van het systeem niet uitholt. Nu is men dat echter georchestreerd aan het uithollen, aan het afbreken, aan het ondergraven !

Sociale Zekerheid moet een systeem blijven die op een sociale manier zekerheid biedt. Die inkomen waarborgt bij ziekte, bij onvrijwillige werkloosheid, bij ouderdom, die een opvangnet vormt voor wie uit de normale maatschappij valt, hetzij door lichamelijke of geestelijke tekorten, hetzij door andere redenen. Het moet een waarborg vormen op betaalbaarheid van gezondsheidszorg en zelfs onderwijs. Kortom, het moet een maatschappij blijven vormen waar iedereen gelijke kansen krijgt, wat ook zijn afkomst, zijn situatie is.

Wij hebben nog maar enkele generaties dit systeem verworven ! Het is echt niet zo gek geleden dat er geen medische zorg mogelijk was voor de armen onder ons, en toen was de ganse arbeiders- en bediendenstand arm !... Er was een tijd dat de arbeiders hun eten moesten kopen in de winkel van de werkgever... Er was een tijd dat er geen geld was om school te lopen...
Ga een goede honderd jaar terug in de tijd, en armoede was troef voor de overgrote meerderheid van onze mensen.
Als men nu terug de sociale verworvenheden wil afbouwen, dan zou de ramp nu nog veel groter zijn dan toen !!!
Toen waren wij amper aan het begin van de industriële revolutie, er was zat plaats voor ongeschoolden, en hoe laag de lonen ook waren, er konden betrekkelijk veel mensen werken, want lichamelijk werk was er en arbeidskrachten waren er ook.
Nu echter zitten wij met een systeem waarbij steeds minder mensen nodig zijn, en ongeschoolden al helemaal niet meer van doen zijn... De automatisering heeft een ganse verschuiving van de tewerkstelling veroorzaakt. Denk onder meer aan de opkomst van de "dienstensector"...
Neem nu de sociale zekerheid weg, en dus de koopkracht, dan valt heel het bestel in elkaar als een kaartenhuis, en komen we in minder dan geen tijd terecht in een systeem van armoede en werkloosheid. Zelfs de landbouw zou kreunen en kraken onder een terugkeer naar de tijd van toen !

Nee, als we kiezen voor Europa, dan moeten we dat of nu doen, of moeten wij ageren tegen de sociale afbraak die men nu aan het opdringen is. Deze maatregelen zijn NIET voor de vrijwaring van ons huidige Europa, maar voor de afbraak van onze Sociale verworvenheden binnen het Europa van morgen !!!

Wees alert !

tot de volgende ?

Mist

Ik weet niet welk weer jullie daar hebben, maar hier is het mistig, echt mistig. Daar we naar de rommelmarkt gingen, en we daarvoor Kruishoutem moesten passeren, waren wij op onze hoede... Om een of andere reden is het immers altijd veel mistiger daar dan op andere plaatsen. Herinner je maar die verschrikkelijke kettingbotsing van enkele jaren terug... Dat was ook in Kruishoutem.

Wij dus op ons gemakjes, heel kalm en voorzichtig. komen we op de Edelare en daar hadden de inrichters van een paardenevenement een bord midden op de weg gezet dat je niet meer door mocht... Vlak na de bocht ! De enige oplossing was langs een klein smal wegeltje, maar hoe vreemde mensen dat moeten vinden???  Ze mochten op zijn minst ook bordjes gezet hebben met de omleiding... Maar ja, bij hen zijn het de paarden die denken, die hebben een groter hoofd...

Zoals verwacht was het in Kruishoutem weer echt dikke mist. En dan zie je er nog zonder licht rijden. (Op de terugweg heb ik zelfs moeten remmen en uiterst rechts uitwijken, want er was er zelfs eentje die zonder lichten het nodig vond om een andere wagen in de bocht en in de mist voorbij te gaan... Oenen die iedereen in gevaar brengen !)

Maar kijk, amper waren we Kruishoutem voorbij, of daar was de zon... Bij het terugkeren kom je uit de zon dan weer plots in Kruishoutem de mist in gereden... Ik denk dat die mist daar hangt omdat het daar lager gelegen is... Als we hier in Oudenaarde mist hebben is dat de Schelde en de Scheldevallei die wellicht de mist wat langer laat hangen, maar in Kruishoutem is het altijd nog slechter, en daar is geen water, alleen een vallei...

Ik hou niet van rijden in de mist. Toen ik heel lang geleden nog op de mailboat voer, was ik veel meer bang van de mist dan van een storm op zee. Mist is zo akelig, zeker op zee ! Je ziet niets, het lijkt altijd of de zee dan ook heel stil is, bijna geen golven, maar rondom rond zie je niets dan een witte muur van mist. En overal hoor je toeters en bellen van schepen die daar ergens onzichtbaar zitten... Ondanks radar was op dergelijke dagen iedereen van dienst, en stonden we om de twee meter, rondom rond het schip om te luisteren en in de mist te turen...
Beangstigend !

Ook met de wagen heb je last van dat gevoel van blindheid. Ook dan zit je te turen in de hoop alles tijdig te zien. En als het echt bolle-mist is, dan blijf je beter thuis ! Als je echt niet weg MOET, blijf dan thuis ! Het is nooit veilig om in zo'n weer te rijden.

Vandaag was het niet zo erg, het was op sommige plaatsen behoorlijk mistig, maar het was niet zo dat je niets zag. Anders waren we er zeker niet door gereden.

Zoals je ziet aan mijn bloggen, we zijn veilig weer thuis gekomen... en nu wat eten en dan eventjes platte rust... Gisteren was het lekker, maar veel te laat voor mij...

tot de volgende ?

feestje

Image via WikipediaVandaag gaan we met de kinderen en kleinkinderen eens samen wat gaan eten... Straks zijn we 44 jaar getrouwd en ik ben dit jaar op pensioen gegaan, dus redenen te over om eens samen te gaan eten. Tot nu toe kwam het er nog niet van, want dat van dat pensioen, dat is eigenlijk al oud nieuws... Maar ja, 't is altijd iets, en nu met dat weekend van wapenstilstand was er voor iedereen een gaatje...

Als ik met vrienden babbel, dan valt het mij nogal dikwijls op dat wij, Anny en ik, heel weinig eens "gaan eten"... het lijkt wel of wij daar niet aan denken. En om eerlijk te zijn, ik ben al zeker even graag thuis.
Ik moet voor iedere stap buiten figuurlijk mijn eigen zichzelven bij de kraag pakken en buiten sleuren. We gaan dolgraag naar de rommelmarkt, ik ga heel graag naar de academie en zo zijn er nog wel een paar dingen, maar niettemin voel ik dat op het moment van vertrekken iedere keer weer wat weerzin... Eens ik op gang ben is dat gedaan, en ben ik content, maar ik moet mezelf in gang trekken.

Het zal de wet der traagheid zijn zeker ? Er is meer energie nodig om een lichaam in beweging te brengen dan om het in beweging te houden. Met mijn lijf gaat dit zeker op...

Ik vermoed dat ik in een vorig leven een Pasja ben geweest, neergevlijd op een massa donzige kussens, met mijn vinger knippend als ze mijn eten in mijn mond moet stoppen...
Hé, van een vorig leven gesproken.... Op een site kwam ik toevallig zoiets tegen! Ik moest mijn geboortedatum en dergelijke in typen, en dan kreeg ik mijn sterrenbeeld, mijn toekomst en ook mijn vorig leven te zien. (In 't Frans)... Ik was volgens hen in een vorig leven ergens in de vijftiende eeuw een apotheker of scheikundige... Tussen die vijftiende eeuw en mijn huidige leven was er blijkbaar niets geweest, of misschien was er daar een hel of vagevuur????
Maar terug naar die apotheker... Ik die geen jota ken van scheikunde, en er ook niet de minste interesse voor heb ???? Maar ja, in die tijd was dat nog meer planten en veel bijgeloof, en in alle twee ben ik nu nog een straffe. Ik neem op wonderbaarlijke (hum) manier de jeuk weg van een muggenbeet bij mijn kleindochter, met een blaadje van de brede weegbree, en als ik iets kwijt ben zoek ik het met een pendel... Dat van die weegbree, dat helpt, dat van die pendel helpt niet, maar ja, je kunt net zo goed zoeken met of zonder die pendel, dus waarom het dan niet eens (weer eens) proberen ???
Och, ons moeder zocht kwijtgeraakte dingen met de hulp van St Antonius... Mijn oudste zus was eens haar ring verloren in het lange gras... Ons Vader heeft een hele weide kort afgemaaid met een klein sikkeltje maar vond uiteindelijk de ring... St Antonius kreeg de beloning...
(Dat van die pendel is dus een erfelijke belasting...)
En van de planten... Daar ben ik wel heel erg in geïnteresseerd... Ik heb een hele resem boeken over planten en hun krachten... Onder meer een prachtige replica van het Groote Cruydtboeck van Rembrechtus Dodoneus (Dodoens).... In dat oude cruydtboeck is het heerlijk neuzen... Het is al zo plezant als kijken in de hele oude kookboeken van mijn vrouw... Daar vind je ook van die plezante dingen in. Heerlijke recepten om lijsters klaar te maken naast een systeem om eieren te overwinteren... Dingen die ik zelfs niet meer durf te vertellen aan mijn kleinkinderen... Want ze gaan wellicht hun opa een hele boel graden laten zinken op de schaal van hun achting...
Toen ik klein was, dan vingen we mussen en spreeuwen om op te eten... Nu doe ik boete, en voeder ik de mussen met milde hand mijn kippenvoer. En waar er niet veel mussen meer zijn, zitten er tientallen van mijn kippenvoer te snoepen... (De wraak van de mussen???)

Maar in die oude boeken vind je nu eenmaal heerlijke wetenswaardigheden... Zo zou je met een bepaald kruid te nemen, de blaren te kneuzen, in het water werpen, en zie, al de vissen komen boven drijven... Ik heb het nooit geprobeerd, ga het ook niet doen, maar het lijkt mij een soort scheikundige genocide op vissen... Je vind er ook hoe je vogellijm moet maken en hoe je dan het best en het vlugst vogels kunt vangen... Of hoe je eten moet prepareren om de vogels in slaap te doen vallen, je hoeft ze dan maar op te rapen... (Nog niet zo gek geleden kon je dit middel nog steeds kopen in Frankrijk onder de naam Corbeaudort of iets in die zin. Het was zogezegd alleen om de "schadelijke" kraaien te pakken, maar ik weet er velen die daar mee pakken fazanten wisten te pakken...)

Allemaal dingen uit een verleden... die steeds vreemder en onherkenbaarder wordt...
Als ik denk aan wat er allemaal is veranderd in de manier van denken en leven...
Als je die dingen van toen naar nu poneert, dan lijken de vorige generaties héél onbeschaafd en héél wilde mensen !!! Maar die vorige generaties, die leven nog steeds onder ons, het is echt niet zo lang gelden dat die allemaal dood zijn. Maar veroordeel hen niet ! In die tijd, hun tijd (voor een klein stukje zelfs nog mijn tijd) was dat allemaal normaal... Was dat niet verkeerd, was dat heel gewoon.

En wellicht, zullen de jonge mensen van nu, ooit dezelfde bedenkingen maken, als ik nu maak... Zal men wellicht heel anders staan tegenover het houden van varkens en kippen... of ten opzichte van het gebruik van GSM en dergelijke... Wie weet hoe de wereld er binnen 50 jaar uit zal zien... Of liever hoe de mens zal zijn, hoe zijn normen zullen zijn....

Dat is meteen ook de zwakte van de boeken waarop de geloven zijn gebaseerd (Bijbel, Koran,
Bhagavad-Gita en dergelijke)... Ze zijn geschreven in een bepaalde tijd, boden dan wellicht heel nieuwe heel verrijkende teksten aan, maar wie nu die zaken letterlijk neemt... Het gekste vind ik dat de meesten het boek van hun geloof wel letterlijk nemen, maar dat van de anderen als tijdsgebonden beschouwen...

Ach, als je het geluk hebt wat ouder te worden, dan zie je (voel je) wellicht zelf de evolutie...
Mens zijn is geen stabiel iets... het evolueert
gelukkig maar


tot de volgende ?

Wapenstilstand

11 november 1918... ondertussen 93 jaar geleden...
De kanonnen stopten het gebulder, de geweren stopten met knallen... het front viel stil.
Einde van de eerste Wereldoorlog...
Vier jaar leed en miserie over een kilometers lang front van de dood.
Hier denken wij uiteraard op het front aan de Ijzer, maar je kunt gerust ook een heel eind front bezoeken in Frankrijk...
Duizenden en duizenden en duizenden jonge mensen lieten het leven voor de waanzin van enkele leiders. En of het nog niet genoeg was, na de stopzetting van de gevechten kwam er nog de Spaanse Griep bovenop, en nog maar eens miljoenen doden...

Het zal voor wie er midden in zat, wellicht het einde van de wereld hebben geleken, en na de Grot Oorlog zou er wel nooit meer een komen. Vredesactivisten droegen speldjes met "Het Gebroken Geweer"... en de vrede duurde... amper 20 jaar... En 't was weer van dat !
Weer een wereld in oorlog...
Nog geen 15 jaar later: Korea
en eigenlijk is het nooit meer gestopt
Altijd was er wel ergens oorlog
altijd was er wel ergens opstand
altijd was er wel ergens miserie
honger
dorst
kogels,bommen, gas, vuur, napalm... kernwapendreiging...

Het mensDOM

Kun jij je voorstellen, dat men plots gaat zeggen dat jij daar in die greppel moet gaan staan, en dat je met scherp moet gaan schieten op al wie uit die richting komt.
Schieten om te doden, op mensen die je noch van haar noch van pluimen kent...
Omdat een of andere oelewapper het je beveelt.
Ik snap het niet,
maar het gebeurt, ook nu nog, vandaag !
Ik vraag me af, is de soldaat in kwestie dan de moordenaar, of is het de bevelhebber?
Of beiden?

Ik ken wel enkele mensen waar ik boos op ben, die mij of de mijnen hebben kwaad gedaan. Mensen die ik in gedachten wel eens een goeie optater geef... Maar ik kan me begot niet voorstellen dat ik ooit een geweer zou pakken en hen zou neerschieten...
Ik zou het niet kunnen...
Ik heb ooit eens een kat doodgereden, ik kon het beest niet ontwijken door de drukte van het verkeer, en hoorde het beest kraken onder mijn wielen... Ik ben er nog steeds niet goed van, gewoon als ik er aan denk... Laat staan dat ik bewust een mens zou doden, zo maar...

11 november is een dag waarop de geweren zwegen... één keer... op één front.
De dwaasheid van de mensen lijkt wel oneindig, mateloos... onbegrensd.
Iedere reden is goed om oorlog te maken, godsdiensten, macht, grondgebied... noem maar op het klopt altijd.
De laatste tijd voeren er zelfs oorlog om de ...vrede !!!
???? Om de democratie ????

Zwaarden omsmeden tot ploegscharen... Een droom die droom blijft.
Iedereen weet dat het zo zou moeten zijn, iedereen wenst dat het zo zou zijn, en ondertussen vechten ze allemaal maar door, altijd gewettigd door een heel plausibele reden... Plausibel ???
Ach, de macht
het geld
... en soms wellicht omdat men dan niet denkt op wat niet mag geweten zijn...
mensen doden als camouflage van andere schurkenstreken.

En tegenwoordig zien we regelmatig solo-oorlogen... Een of andere oen haalt het in zijn bolleke dat hij wil sterven na er zoveel mogelijk dood gemaakt te hebben. Zie maar in Noorwegen, zie maar in Amerika en vele anderen...

Eigenlijk is er wellicht niet zo veel verschil... Een gek alleen die er zoveel mogelijk doodt vooraleer zelf uit het leven te stappen, is wellicht niet gekker dan de president die hele landen aanvalt omwille van de vrede... Denk maar aan de massavernietigingswapens in Irak... die er niet waren, maar die een voldoende (onbestaande) reden waren om het land te veroveren...

Plato heeft meer dan gelijk ! Een verstandig man doet niet aan politiek, daarom worden wij door oenen en schurken geregeerd....

(Ik vind het heerlijk als de staatsleiders daar bloemen gaan leggen voor de gesneuvelden... Pilatus had voldoende aan een teil water om zijn handen in onschuld te wassen, onze leiders doen het nu met grote bloemenkronen...)

tot de volgende ?

zon

Toen ik vanmorgen, voor mijn dagelijkse turnsessie, het rolluik omhoogtrok, was daar zo waar reeds de zon. De andere morgens keek ik steeds naar een halfduistere wereld, veelal met een grijze mistige herfstsfeer om de velden gesluierd... Vandaag echter: ZON !
Ik weet niet waarom, maar de wereld ziet er meteen anders uit! Vrolijker, lichter, minder droefgeestig.
Heb jij dat ook ?

Binnenkort lezen we weer prietpraat over de winterdepressies en hoe je die kunt genezen met grote dosissen licht... Ik weet niet of het echt helpt, maar licht doet wel degelijk iets. ik kan me alleen moeilijk voorstellen dat een batterij TL-lampen op mij dat effect hebben dat de zon heeft. Ik las zelfs dat je een soortement bril kunt kopen, waarbij er licht in je ogen schijnt. Dat zou al voldoende zijn om uit het winderdipje te geraken ????

Ach ze doen maar, ik trek me wel telkens weer op aan dat schrale zonlicht in onze wintermaanden, en aan de gezelligheid van mensen rondom mij...

Want dat heeft ook een zonnig effect!  Als je met een groepje mensen kunt bijeen zitten, heerlijk keuvelen en zitten lachen om twee keer niks, dan doet dat deugd. Niks geen zwaarwichtige dinges, kolderen ! Lachen om onbenulligheden. Lachen om te lachen.

Eén van de ergste dingen die je als mens kan overkomen, is eenzaamheid.
En eenzaamheid is een van de kwalen van deze tijd.
In een veel te dicht bevolkt landje, opeengehoopte eenzamen. Het klinkt bijna absurd, maar toch is het zo!
Eenzaamheid midden in de massa. Mensen die niet het vermogen hebben om contact te maken, mensen die niet het eerste woord durven te uiten, mensen die niet durven naar een ander te kijken, mensen die niet meer kunnen of durven glimlachen, mensen die zich opsluiten in wat we het "menselijk opzicht" noemen, mensen die innerlijk ineen geschrompeld zijn, als een winterappeltje... het is er nog wel, maar volkomen uitgedroogd.
Voor wie zo niet is, lijkt het zo onmogelijk, dat je er geen aandacht voor hebt. Je ziet ze niet eens, die eenzamen (ze doen veelal ook zo hun best om te verdwijnen in de achtergrond)...
Soms kun je ze herkennen, als je toevallig het woord tot hen richt, en je ziet hen plots warm worden, je ziet ze als het waren openbloeien, als een plant die blijkbaar verdord was, en door een scheutje water in enkele minuten weer "staat"...
Met andere woorden, er is echt niet zo veel nodig om hen uit die eenzaamheid te halen, maar het kost bergen werk om hen er uit te houden. Want dat ene moment is niet de genezing ! Het duurt een hele tijd om hen zo ver te krijgen dat ze zelf die muren - die ze zelf hebben opgebouwd om hun tere egootje te beschermen- te slopen, zich zelf te bevrijden van de angst voor contact, de angst voor de ander, de angst zichzelf bloot te geven...

Ik ben geen psychiater, maar ik kan me niet ontdoen van de indruk dat er veel te veel mensen rondlopen die zichzelf veel te serieus nemen... Mensen die voortdurend bang zijn dat hun imago zal geschonden worden...
Mensen die wellicht het woord imago veel te letterlijk nemen? Mensen die menen dat zij nu eindelijk ontpopt zijn tot een volwassen vlinder, en dat het minste hun mooie uiterlijk zal te niet doen... Mensen die niet weten dat dit uiterlijk maar bijzaak is, niet beseffen dat hun imago echt niet alles is... Je kunt ze er heel makkelijk uithalen! Je kijkt gewoon naar mensen die zich niet durven bloot te stellen, die zich niet eens één keer belachelijk durven te maken, mensen die steeds waakzaam en alert zijn om hun "standing" hoog te houden.
Ik noem ze een beetje bekrompen... Ze zijn zo bang voor wat de anderen van hen denken, dat ze zich zelf tot hun eigen slaaf maken.

Wat kan het je eigenlijk schelen wat een ander van je denkt ? Wat heb je daar aan ?
Je moet natuurlijk ook niet het omgekeerde gaan doen, en de wereld gaan schofferen, maar je doet er geen mens kwaad mee om jezelf te zijn. Om luid te lachen als je lol hebt, om die heerlijke makkelijke slobberbroek te dragen in je eigen tijd, om samen met je kleinzoon te fietsen en luid lachend door de wereld te rijden...
Denk je echt dat je nadien niet meer je ikje zult zijn ?
Misschien wel niet... Misschien zul je dan eindelijk eens een normale IK worden, een Ik die niet opgesloten is in zijn eigen coconnetje, maar die vrij en vrolijk deel is van de wereld. De werled vol mensen, mensen die echt niet de boemannenwereld vormen....

ruk je los, wees jezelf, lach, spring, dans, huil, ween, zing en bewonder....

tot de volgende ?