Image via WikipediaMet al die terroristische aanslagen reageert de politie tegenwoordig heel snel en heel alert bij bommeldingen.
Toen bleek dat de bommelding in Ikea Gent geen alleenstaand feit was, maar er ook dergelijke meldingen waren in Rijsel en in Nederland ook bij Ikea, was er zo wat paniek.
En ja hoor, zeker in Gent was er niet alleen de melding, er bleek ook echt een bom te zijn, in een vuilnisbakje ontplofte een wekker. Poef !
Waarschijnlijk een bom zelf gemonteerd volgens het Ikea-systeem, en ergens een vijs verkeerd gemonteerd ?
Ik zit er nu maar wat mee te lachen, maar eigenlijk is het helemaal niet leuk !
Je zult maar rustig aan het kuieren zijn door dat enorme winkelcomplex, als er plots groot alarm wordt gegeven, en de politie manu militari iedereen naar buiten jaagt... Waar is onze Henk ? In het gedrum zoontje van drie kwijt geraakt...
Of dat oude mevrouwtje, dat niet meer zo snel ter been is, en kan kiezen: of in het gedrum ondersteboven gelopen worden, of zich wat aan de kant stellen en wachten tot de massa buiten is, en maar bibberen dat de bom niet ontploft terwijl je daar wacht...
Ook voor de winkel is het niet plezant: heel wat kopers die verdwijnen en misschien nooit meer terug komen, misschien wat mensen die buiten sukkelen met dat leuke Chinese beeldje nog in de handen, al het personeel moet ook naar buiten, maar moet wel betaald worden, voor een tijdspanne die alleen maar kosten met zich brengt...
Van mij mag men die bommelders of nepbomleggers en wat al meer echt wel vervolgen, met even sterke maatregelen als de echte bommenleggers.
Want de schrik is bij de mensen even groot geweest, en misschien was die schrik net té veel voor de tikker van oom Harry...
Nee, ik kan niet lachen met het aanjagen van schrik bij de medemens.
Het leven is voor een heel pak medemensen al vol stress, er hoeft echt geen bommetje bij.
...ook geen nepbom.
Uit de KINDERMOND...
Laatst was er hier weer eens vergadering van een groepje meisjes die hier binnenwaaiden met onze kleindochters... Ze stonden vol bewondering voor mijn aquarium. Eentje keek heel aandachtig naar de statig voorbij zwemmende schijfzalmen. Dat zijn grote vissen (meer dan 10 cm doormeter), een soort heeft de bijnaam "The silverdollar", omdat het echt bijna ronder schijven zijn, zilverkleurig en glanzend. De kleine bekeek die vissen heel nieuwsgierig, en kwam toen tot de conclusie dat die " dikke smalle " maar rare vissen waren...
Dikke smalle, ik vind het een echt leuke manier om die schijven te omschrijven, ik denk dat ze voortaan steeds de dikke smalle zullen blijven heten....
Het REGENT
Het voorspelde onweer hebben we niet gezien of gehoord, maar vanmorgen was het aan het regenen, zo van die gestage regen, niet te snel, niet te traag, nette regen als balsem voor de veel te droge grond. De weermannen, - vrouwen en wellicht ook de - wolven hebben ons voorspeld dat het voor heel de dag is. Ik hoop dat ze dit keer gelijk hebben... Want al de andere regenvoorspellingen waren er voor onze regio grandioos neven....
PIJN
De pijn is stilletjes aan het minderen. Ik kan nog steeds mijn turnoefeningen niet doen, maar het is toch al een stuk beter dan gisteren. Vanavond moet ik naar Aalst onder die speciale scanner de MNR of NMR, ik vergeet telkens hoe dat spel juist noemt... Dit onderzoek is een onderdeel van mijn dispuut met het Vlaams Fonds. Nadien moet ik dan ooit eens verschijnen voor een stel dokters die zullen vaststellen of ik al dan niet hulpbehoevend ben... Tot mijn grote spijt ben ik dat wel... Ik heb het -helaas- aan den lijve ondervonden, toen Anny haar been brak, en ik voor 'n keer zelf een en ander moest doen aan eten en drinken. Niet veel, het middagmaal kregen we thuis besteld door de goede zorgen van mijn schoondochter, en het kuisen deed mijn dochter. Mijn taak bestond vooral uit het zetten van de koffie, het opwarmen van het eten in de microgolf, het opdienen en afdienen (de afwas deed ons Veerle wel...). Na een paar dagen verrekte ik van de pijn, ik kan het gewoon niet aan. Ik vind dat verschrikkelijk ! Maar mijn grote schrik is dat Anny ook ouder wordt, en misschien ook een en ander minder vlot kan... Wat dan ? Vandaar mijn aanvraag bij het Vlaams Fonds...
Voilà, dat was het weer voor vandaag...
tot de volgende ?
dinsdag, mei 31, 2011
maandag, mei 30, 2011
Genetisch bewerkte patatjes...
Image by f_r_e via FlickrHeb je het ook gezien, hoe een bende een aardappelveldje bestormde ? Het zou een beeld kunnen zijn uit achtienhonderd en een sjiek, de grote hongersnood... Maar het was een "protest" tegen het genetisch behandelen van onze geliefde patatten...
Ik heb al meer dan eens gebabbeld over genetische manipulatie, maar nu heeft men er voor het eerst in ons landje een veldslag voor georganiseerd, een mini-veldslag, maar toch...
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook niet zo heel gerust ben in die genetische manipulatie, maar om er nu meteen voor te gaan vechten? Bovendien lijkt me, als ze nu daar over willen gaan oorlogen, een slecht model. Als ik het goed heb begrepen, dan ging het hier nog steeds over "zuivere" aardappels, dat wil zeggen dat men genetische voordelen van diverse rassen en wilde patatjes heeft gecombineerd, en enkele slechte dingen er heeft uitgehaald, maar allemaal dingen van aardappels...
Ik ben véél banger van genetische manipulatie, waarbij men eigenschappen van totaal andere planten of dieren, of zelfs mensen gaat incorporeren in een ander ding.
Als men, om meer beschikking te hebben over organen om in te planten, besluit om de varkens voortaan een mensenhart te geven, dan word ik pas bang ! Niet van dat hart, maar van het feit dat men een bijkomende brug maakt tussen dat varken en de mens, waardoor er misschien ziekten, die vroeger nooit tot bij de mens geraakten, misschien nu dat hart als opstapje zouden kunnen gebruiken om de mens op te zadelen met een hele resem nieuwe en gevaarlijke ziekten.
Ik ben ook bang van planten waar men eigenschappen van andere planten inplant, omdat men niet kan voorspellen welke gevolgen dat zal hebben op latere generaties.
Niet dat ik nu tegen de genetische manipulatie ben... Ik denk dat dit ook weer een stap is in de evolutie, ook al is het, of lijkt het geen natuurlijke stap, het is een stap verder, hoger op de ladder van de veredeling van de rassen. Vroeger kweekte men generatie na generatie om van een paard te komen tot een Brabants trekpaard, nu doet men dat in één stap. De moeilijkheid is dat men het systeem nog niet volledig beheerst en dus moet werken volgens trial and error, maar niettemin, we winnen er generaties werk mee.
Het gevaar zit volgens mij dus vooral in het feit dat men niet alleen gaat veredelen, maar nieuwe soorten gaat scheppen, men brengt genen van de ene plantensoort over in de andere. (En niets belet om nog verder te gaan experimenteren, en zaken van dierlijke wezens over te brengen in planten.)
Men gaat zelfs nog veel verder!
Men is bezig met het maken van nieuw leven.
Momenteel is dat nog niet echt nieuw leven, in de zin dat men een bacterie leeghaalt, en er dan zelfsamengestelde dna inzet, en dus niet vertrekt van het niets, maar toch... men maakt microben die voorheen niet bestonden.
Daar zijn ze nu "spelenderwijs" mee bezig, maar ze leren bij, en wellicht komt de dag dat ze doelbewust wezens gaan maken. Maar ondertussen????
Nee, ik heb geen schrik van de manipulatie, maar van het stadium waar men nog maar wat zit te prutsen. En dan ben ik voorstander van dingen zoals die patatjes te Wetteren... Daar gaat het nog duidelijk over een stap in een veredelingsproces, misschien nog niet helemaal op punt gezet, maar het zijn zuiver patatten.
Ik kan het ook hebben dat men probeert die dingen te ontrafelen, en probeert stappen te nemen, en ik hoop dat we er ooit in slagen om werkelijk belangrijke vooruitgang te boeken voor het leven van de mens, maar momenteel is dat veelal nog wat gepruts, en moet men zeer zeker heel, héél voorzichtig zijn, en alle mogelijke en onmogelijke maatregelen nemen opdat die dingen zich niet gaan vermengen met de natuurlijke planten, want wat daar zou kunnen uit voortkomen, daar heeft men wellicht nog minder oog op ...
Nee, ik zou dus geen aardappeloorlog gaan ontketenen, maar ik zou wel heel bezorgd zijn als ik zou zien dat die patatten naast een "gewoon" patattenveld staan, en dat men die aardappelen zou laten bloeien (en dus de mogelijkheid zou hebben dat er kruisingen ontstaan...
We zitten op een totaal nieuw iets in de geschiedenis van de mens. Er zijn al zaken die goed lijken, zoals bijvoorbeeld de "Gouden rijst", waarbij men in rijst vitamine A heeft ingekweekt.
Maar het kan ook zijn dat we de eerste stappen aan het zetten zijn op weg naar rampen...
We kunnen dus niet voorzichtig genoeg zijn...
Ik denk dat iedereen wel wat ongerust is over dit totaal nieuwe, maar zijn we dat niet bij iedere grote stap voorwaarts ?
de pijn is nog niet beter... Pijnstillers ten spijt.
tot de volgende ?
Ik heb al meer dan eens gebabbeld over genetische manipulatie, maar nu heeft men er voor het eerst in ons landje een veldslag voor georganiseerd, een mini-veldslag, maar toch...
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook niet zo heel gerust ben in die genetische manipulatie, maar om er nu meteen voor te gaan vechten? Bovendien lijkt me, als ze nu daar over willen gaan oorlogen, een slecht model. Als ik het goed heb begrepen, dan ging het hier nog steeds over "zuivere" aardappels, dat wil zeggen dat men genetische voordelen van diverse rassen en wilde patatjes heeft gecombineerd, en enkele slechte dingen er heeft uitgehaald, maar allemaal dingen van aardappels...
Ik ben véél banger van genetische manipulatie, waarbij men eigenschappen van totaal andere planten of dieren, of zelfs mensen gaat incorporeren in een ander ding.
Als men, om meer beschikking te hebben over organen om in te planten, besluit om de varkens voortaan een mensenhart te geven, dan word ik pas bang ! Niet van dat hart, maar van het feit dat men een bijkomende brug maakt tussen dat varken en de mens, waardoor er misschien ziekten, die vroeger nooit tot bij de mens geraakten, misschien nu dat hart als opstapje zouden kunnen gebruiken om de mens op te zadelen met een hele resem nieuwe en gevaarlijke ziekten.
Ik ben ook bang van planten waar men eigenschappen van andere planten inplant, omdat men niet kan voorspellen welke gevolgen dat zal hebben op latere generaties.
Niet dat ik nu tegen de genetische manipulatie ben... Ik denk dat dit ook weer een stap is in de evolutie, ook al is het, of lijkt het geen natuurlijke stap, het is een stap verder, hoger op de ladder van de veredeling van de rassen. Vroeger kweekte men generatie na generatie om van een paard te komen tot een Brabants trekpaard, nu doet men dat in één stap. De moeilijkheid is dat men het systeem nog niet volledig beheerst en dus moet werken volgens trial and error, maar niettemin, we winnen er generaties werk mee.
Het gevaar zit volgens mij dus vooral in het feit dat men niet alleen gaat veredelen, maar nieuwe soorten gaat scheppen, men brengt genen van de ene plantensoort over in de andere. (En niets belet om nog verder te gaan experimenteren, en zaken van dierlijke wezens over te brengen in planten.)
Men gaat zelfs nog veel verder!
Men is bezig met het maken van nieuw leven.
Momenteel is dat nog niet echt nieuw leven, in de zin dat men een bacterie leeghaalt, en er dan zelfsamengestelde dna inzet, en dus niet vertrekt van het niets, maar toch... men maakt microben die voorheen niet bestonden.
Daar zijn ze nu "spelenderwijs" mee bezig, maar ze leren bij, en wellicht komt de dag dat ze doelbewust wezens gaan maken. Maar ondertussen????
Nee, ik heb geen schrik van de manipulatie, maar van het stadium waar men nog maar wat zit te prutsen. En dan ben ik voorstander van dingen zoals die patatjes te Wetteren... Daar gaat het nog duidelijk over een stap in een veredelingsproces, misschien nog niet helemaal op punt gezet, maar het zijn zuiver patatten.
Ik kan het ook hebben dat men probeert die dingen te ontrafelen, en probeert stappen te nemen, en ik hoop dat we er ooit in slagen om werkelijk belangrijke vooruitgang te boeken voor het leven van de mens, maar momenteel is dat veelal nog wat gepruts, en moet men zeer zeker heel, héél voorzichtig zijn, en alle mogelijke en onmogelijke maatregelen nemen opdat die dingen zich niet gaan vermengen met de natuurlijke planten, want wat daar zou kunnen uit voortkomen, daar heeft men wellicht nog minder oog op ...
Nee, ik zou dus geen aardappeloorlog gaan ontketenen, maar ik zou wel heel bezorgd zijn als ik zou zien dat die patatten naast een "gewoon" patattenveld staan, en dat men die aardappelen zou laten bloeien (en dus de mogelijkheid zou hebben dat er kruisingen ontstaan...
We zitten op een totaal nieuw iets in de geschiedenis van de mens. Er zijn al zaken die goed lijken, zoals bijvoorbeeld de "Gouden rijst", waarbij men in rijst vitamine A heeft ingekweekt.
Maar het kan ook zijn dat we de eerste stappen aan het zetten zijn op weg naar rampen...
We kunnen dus niet voorzichtig genoeg zijn...
Ik denk dat iedereen wel wat ongerust is over dit totaal nieuwe, maar zijn we dat niet bij iedere grote stap voorwaarts ?
de pijn is nog niet beter... Pijnstillers ten spijt.
tot de volgende ?
zondag, mei 29, 2011
Pijn
Image by Peter Forret via FlickrGisteren, tijdens mijn bezoek aan Ellezelles had ik plots felle pijn in mijn rug. Zo maar. Ik had geen plotse of verkeerde beweging gemaakt, de pijn was er plots, zonder aanwijsbare reden.
Nu ja, dat gebeurt nog wel eens met die rug van mij, en ik heb rustig de rest van het rommelmarktje bezocht, en dan op het gemak naar huis. De pijn bleef er wel, maar niet zo heel erg.
Vanmorgen moest ik het bed uit van de pijn.
En toen ik even later probeerde of mijn dagelijkse turnoefeningen geen soelaas boden, was het hek pas goed van de dam... De pijn was bij de eerste bewegingen al niet meer te harden.
En hier zit ik nu, onder de pijnstillers die vooralsnog niet helpen.
't Is lang geleden dat de pijn zo erg was.
Hopelijk duurt het niet te lang, want het is van die allesoverheersende pijn, die alles lijken te domineren, je niet meer toelaten te denken zonder op de pijn te denken. Ik hoop dat je dat nooit moet meemaken, er is niks leuks aan...
Normaliter zouden we vandaag naar Velzeke gaan, naar de rommelmarkt, een grote en mooie markt, maar 't zal dus niks zijn...
Gewoon thuis zitten, stilletjes voor mijn kwampjoeter, armen geleund op mijn bureel om de druk op mijn rug zo klein mogelijk te houden, of aan tafel, deels met mijn lijf op de tafel en deels op een stoel gezeten. En regelmatig weer en telkens weer zoeken naar een houding die tijdelijk wat minder pijn doet.
Je ziet, het is me bijna niet mogelijk om over iets anders te schrijven, als het zo erg is, dan overheerst dat echt alles.
Al is de lucht overtrokken, men belooft ons nog geen regen. We kregen eergisteren een paar uur, en dat was het. De maïs voor mijn deur staat nog geen twintig cm hoog, en hier staat het nog redelijk als ik het vergelijk met andere velden. En het is niet alleen de maïs die er zo deerlijk bij staat, heel wat gewassen zien er niet uit. Best dat we nu in een wereldeconomie leven, en niet meer alleen afhankelijk zijn van eigen productie, maar wellicht wordt het wel een stuk duurder allemaal. Een van de ergste dingen van dat duur worden, is dat er blijkbaar nooit een weg terug is! Ook al zou volgend jaar het graan maar een tiende kosten van dit dure jaar, geen mens die de prijzen weer zou laten zakken, nee, het is nu zo, het blijft zo.
En alles is al zo duur! Sinds de invoering van de Euro is alles pijlsnel duurder geworden. Dit ligt wellicht niet aan die euro, maar aan een heleboel factoren. Eén factor is duidelijk de psychologie ! Je moet maar eens horen naar jongere mensen, "het is maar één euro!"...wij denken dan, dat is 40 Frank ! Het klinkt niet als veel geld, maar het is het wel ! De meeste lonen zijn echter net zo goed naar boven gegaan, zodat de mensen meestal niet echt de indruk kregen dat er sprake is van verarming, maar de vergoedingen voor zieken, werklozen, gepensioneerden, volgen lang niet zo stipt de stijging der prijzen, en zij die al aan lagere inkomens zaten hebben nu nog minder koopkracht. Het aantal armen stijgt dan ook zienderogen.
Ook het begrip armoede evolueert... Armoede is niet alleen arm zijn, armoede kan ook zijn: een stuk minder hebben dan de meerderheid. Het bezit van een radio, een TV is nu zo gewoon, dat het niet kunnen hebben van die dingen een duidelijk teken van armoede is. Moest je dat gaan vertellen tegen de armen in de ontwikkelingslanden, dan zouden die je met ogen als knikkers aanstaren. Armoede daar en armoede hier zijn duidelijk verschillende begrippen. En toch is armoede hier niet echt minder erg dan de armoede ginder, met één reuzegroot onderscheid, ginder kun je sterven aan armoede, hier normaliter niet meer... Maar voor de rest, gevoelsmatig is het krek hetzelfde.
Daarom verlang ik naar regen. Er zijn al zo veel mensen die het krap hebben...
Ik ga stoppen, de pijnstiller lijkt iet of wat te werken, de pijn wordt wat minder onverdraaglijk.
tot de volgende ?
Nu ja, dat gebeurt nog wel eens met die rug van mij, en ik heb rustig de rest van het rommelmarktje bezocht, en dan op het gemak naar huis. De pijn bleef er wel, maar niet zo heel erg.
Vanmorgen moest ik het bed uit van de pijn.
En toen ik even later probeerde of mijn dagelijkse turnoefeningen geen soelaas boden, was het hek pas goed van de dam... De pijn was bij de eerste bewegingen al niet meer te harden.
En hier zit ik nu, onder de pijnstillers die vooralsnog niet helpen.
't Is lang geleden dat de pijn zo erg was.
Hopelijk duurt het niet te lang, want het is van die allesoverheersende pijn, die alles lijken te domineren, je niet meer toelaten te denken zonder op de pijn te denken. Ik hoop dat je dat nooit moet meemaken, er is niks leuks aan...
Normaliter zouden we vandaag naar Velzeke gaan, naar de rommelmarkt, een grote en mooie markt, maar 't zal dus niks zijn...
Gewoon thuis zitten, stilletjes voor mijn kwampjoeter, armen geleund op mijn bureel om de druk op mijn rug zo klein mogelijk te houden, of aan tafel, deels met mijn lijf op de tafel en deels op een stoel gezeten. En regelmatig weer en telkens weer zoeken naar een houding die tijdelijk wat minder pijn doet.
Je ziet, het is me bijna niet mogelijk om over iets anders te schrijven, als het zo erg is, dan overheerst dat echt alles.
Al is de lucht overtrokken, men belooft ons nog geen regen. We kregen eergisteren een paar uur, en dat was het. De maïs voor mijn deur staat nog geen twintig cm hoog, en hier staat het nog redelijk als ik het vergelijk met andere velden. En het is niet alleen de maïs die er zo deerlijk bij staat, heel wat gewassen zien er niet uit. Best dat we nu in een wereldeconomie leven, en niet meer alleen afhankelijk zijn van eigen productie, maar wellicht wordt het wel een stuk duurder allemaal. Een van de ergste dingen van dat duur worden, is dat er blijkbaar nooit een weg terug is! Ook al zou volgend jaar het graan maar een tiende kosten van dit dure jaar, geen mens die de prijzen weer zou laten zakken, nee, het is nu zo, het blijft zo.
En alles is al zo duur! Sinds de invoering van de Euro is alles pijlsnel duurder geworden. Dit ligt wellicht niet aan die euro, maar aan een heleboel factoren. Eén factor is duidelijk de psychologie ! Je moet maar eens horen naar jongere mensen, "het is maar één euro!"...wij denken dan, dat is 40 Frank ! Het klinkt niet als veel geld, maar het is het wel ! De meeste lonen zijn echter net zo goed naar boven gegaan, zodat de mensen meestal niet echt de indruk kregen dat er sprake is van verarming, maar de vergoedingen voor zieken, werklozen, gepensioneerden, volgen lang niet zo stipt de stijging der prijzen, en zij die al aan lagere inkomens zaten hebben nu nog minder koopkracht. Het aantal armen stijgt dan ook zienderogen.
Ook het begrip armoede evolueert... Armoede is niet alleen arm zijn, armoede kan ook zijn: een stuk minder hebben dan de meerderheid. Het bezit van een radio, een TV is nu zo gewoon, dat het niet kunnen hebben van die dingen een duidelijk teken van armoede is. Moest je dat gaan vertellen tegen de armen in de ontwikkelingslanden, dan zouden die je met ogen als knikkers aanstaren. Armoede daar en armoede hier zijn duidelijk verschillende begrippen. En toch is armoede hier niet echt minder erg dan de armoede ginder, met één reuzegroot onderscheid, ginder kun je sterven aan armoede, hier normaliter niet meer... Maar voor de rest, gevoelsmatig is het krek hetzelfde.
Daarom verlang ik naar regen. Er zijn al zo veel mensen die het krap hebben...
Ik ga stoppen, de pijnstiller lijkt iet of wat te werken, de pijn wordt wat minder onverdraaglijk.
tot de volgende ?
zaterdag, mei 28, 2011
Ellezelles of Elzele
Image via WikipediaWe zijn maar weer eens in Wallonië gaan rommelmarkt lopen, vlak over de taalgrens, op een spron van ons deur, te Ellezelles...
Een leuk marktje waar je nog steeds heel veel Vlaams hoort, het ligt immers op de taalgrens, je weet wel dat fictieve administratieve ding dat ze nodig hebben om in ons land het aantal ministerpostjes met een onbekende factor te vermenigvuldigen...
Ik heb er een boek gekocht (Dàt verwondert je hé ?)...
maar niet zo maar een boek... Nee, een Waals boek. Geschreven door Le professeur Léopold Gencot... met de titel: Racines d'Esperance - Nouvelle Histoire de WALLONIE - par les textes, les images et les cartes...
Echt Waals dus...
Maar ik wil wel eens wat meer te weten komen over onze broeders van over die taalgrens... En hoe zij wel denken, en hoe dat gegroeid is.
Ik heb er veel vrienden, maar het moet gezegd, ze leven anders...
Niet slechter, soms heb ik het gevoel dat wij minder verstand hebben van het genieten van het leven dan zij... Maar misschien zit dat wel heel diep in hun historie geworteld, en ga ik dat nu kunnen ontdekken. Ik ga wellicht nu en dan een woordenboek (sorry dictionaire) bij de hand moeten hebben, want wellicht komen daar woorden in voor die niet tot mijn (beperkte) Franse Vocabulaire behoren... Leer ik dus niet alleen wat bij over de Walen, maar ook nog wat meer Frans.
En weet je wat ik er ook in vind? Echt Waals, dat heerlijke taaltje dat alleen in de verte familie is van het Frans... met de Franse vertaling er bij.
In djoû
In djoû d'blanchès fièsses? In n'am' djoû ?
Lès peûpes véront vos dîre bondjoû,
yèt vos d'mander saquants ptits comptes...
Vos d'alez l'z-intinde, leûs quèstions...
of in't Frans:
Un jour
Un jour des blanches fêtes , Un autre jour?
Les peuples viendront vous dire bonjour
Et vous demander quelques petits comptes
Vous allez les entendre leur questions.
Geef toe, dat is geen dialect, dat is werkelijk een andere taal, die op zijn minst evenveel verschilt van het Frans, als het Fries van het Nederlands... Alleen, de Walen lijken die taal, hun taal het liefst te vergeten... Ik vind dat jammer, het is zo mooi en zo echt...
Maar ja, misschien vind ik de verklaring voor die keuze ook wel in dat boek...
Als ik het door geworsteld heb, dan schrijf ik er misschien nog wel ooit een stukje over, als het echt de moeite is... (En anders heb ik weer een boek ten optelle....)
Op de foto: de molen Le cat sauvage... te Ellezelles
tot de volgende ?
Een leuk marktje waar je nog steeds heel veel Vlaams hoort, het ligt immers op de taalgrens, je weet wel dat fictieve administratieve ding dat ze nodig hebben om in ons land het aantal ministerpostjes met een onbekende factor te vermenigvuldigen...
Ik heb er een boek gekocht (Dàt verwondert je hé ?)...
maar niet zo maar een boek... Nee, een Waals boek. Geschreven door Le professeur Léopold Gencot... met de titel: Racines d'Esperance - Nouvelle Histoire de WALLONIE - par les textes, les images et les cartes...
Echt Waals dus...
Maar ik wil wel eens wat meer te weten komen over onze broeders van over die taalgrens... En hoe zij wel denken, en hoe dat gegroeid is.
Ik heb er veel vrienden, maar het moet gezegd, ze leven anders...
Niet slechter, soms heb ik het gevoel dat wij minder verstand hebben van het genieten van het leven dan zij... Maar misschien zit dat wel heel diep in hun historie geworteld, en ga ik dat nu kunnen ontdekken. Ik ga wellicht nu en dan een woordenboek (sorry dictionaire) bij de hand moeten hebben, want wellicht komen daar woorden in voor die niet tot mijn (beperkte) Franse Vocabulaire behoren... Leer ik dus niet alleen wat bij over de Walen, maar ook nog wat meer Frans.
En weet je wat ik er ook in vind? Echt Waals, dat heerlijke taaltje dat alleen in de verte familie is van het Frans... met de Franse vertaling er bij.
In djoû
In djoû d'blanchès fièsses? In n'am' djoû ?
Lès peûpes véront vos dîre bondjoû,
yèt vos d'mander saquants ptits comptes...
Vos d'alez l'z-intinde, leûs quèstions...
of in't Frans:
Un jour
Un jour des blanches fêtes , Un autre jour?
Les peuples viendront vous dire bonjour
Et vous demander quelques petits comptes
Vous allez les entendre leur questions.
Geef toe, dat is geen dialect, dat is werkelijk een andere taal, die op zijn minst evenveel verschilt van het Frans, als het Fries van het Nederlands... Alleen, de Walen lijken die taal, hun taal het liefst te vergeten... Ik vind dat jammer, het is zo mooi en zo echt...
Maar ja, misschien vind ik de verklaring voor die keuze ook wel in dat boek...
Als ik het door geworsteld heb, dan schrijf ik er misschien nog wel ooit een stukje over, als het echt de moeite is... (En anders heb ik weer een boek ten optelle....)
Op de foto: de molen Le cat sauvage... te Ellezelles
tot de volgende ?
vrijdag, mei 27, 2011
Gekke Belgen...
Image via WikipediaDat ik dat nog mag meemaken !!!
Had ik je dat enkele maanden geleden verteld, dan had je me gek verklaard, maar nu is het zo wat de algemene reactie van de doorsnee Belg...
Nee, ik heb het (voor één keer) niet over politiek, daarover zouden we kunnen blijven zwammen.
Nee, het gaat over Het Onderwerp Nummer 1 van Belgenland : Het Weer.
Ik zat gisteren in een (interessante) vergadering van Crea Ziekenzorg Midden Vlaanderen, toen plots een van de aanwezige dames, verheerlijkt, riep: "Kijk het regent !"
Normaliter zie je dan alle gezichten versomberen...
Nu niet, iedereen keek gelukkig en vol verwachting naar de druppels die langs het raam naar beneden biggelden... En amper vijf minuten later was de regen weer weg, en een ander riep, ontgoocheld: "'t Is al weer gedaan!"... Alle gezichten versomberden.
Dat ik dat nog mag meemaken...
Nu kan er mij niets meer schokken !
Belgen die blij zijn met regen, en ontgoocheld als het weer droog wordt.
Lees deze blog binnen enkele jaren, als het collectieve geheugen deze abnormaal zonnige en droge lente al lang weer vergeten is, en weer vast zit in de eeuwige Belgische regenperiodes, en je zult twijfelen aan het waarheidsgehalte van dit bericht, en toch, 't is biechtewaar !
Toch blijft het, ook in deze droge periode een wonder dat de gewone mens verheugd is met regen in ons landje... Als we nu eens op een vergadering zaten van de boerenbond, dan zou ik het normaal vinden, zelfs nog bij een bijeenkomst van "Het Werk van den Akker" zou regen misschien welkom zijn voor de sla en de jonge prei, maar nu, voor gewone mensjes die meestal alleen een pelouse hebben als tuin...
Het moet wel heel erg droog zijn... Ook in de ogen van de stadsmens, de niet-tuinder...
Of er is sprake van een collectieve gekte.
Of het zijn de voortdurende alarmkreten in de media over de velden die veels te droog zijn, en graan die maar niet meer wil groeien en de doem van prijsstijgingen... die het hem doen.
Of het is zo dat de geestesziekte der politici besmettelijk is, en dat de gewone meestal gezond van geest zijnde Jan Modaal nu ook is aangetast. Straks gaat iedereen nog ruzie maken met iedereen, dan weten we het zeker dat het politicichosis is, de gevreesde ziekte die hier al bijna een jaar de politici verhindert te denken... ( Eigenlijk al veel langer, maar toen waren er nog momenten van min of meer normaal doende politici, waardoor iedereen acht dat alles normaal was).
De Heide brandt in Kalmthout... Ook al weer het gevolg van die droogte, we hebben al een heide- en een veenbrand achter de rug, en nu weer in Kalmthout... Als je alles bij elkaar gaat leggen, dan is er al een verdomd groot stuk België zwart geblakerd.
En we lezen van branden her en der... Hele stukken van de al zo schrale natuur die naar de verdoemenis gaat. Nog wat meer stof en CO2 in de lucht, en nog wat minder zuurstofleveranciers in de vorm van planten.
Nog wat minder bloeiende planten voor de al zo sterk aangetaste bijenvolkeren.
Vulkanen met grote stofwolken.
Aardbevingen
Tsunami's
... Het lijkt mij geen wonder dat er ergens in Verwegisstan een predikant is opgestaan die ons wil doen geloven dat we in de eindtijd zijn, en dat de bestaande wereld zal vergaan. Eerst al enkele dagen terug, maar toen er niets gebeurde, ging het over een rekenfoutje en mogen we het einde verwachten op 21 oktober...
Ik heb in mijn leven al een paar van die doempredikers geweten, ik herinner me dat er ooit een liedje over gemaakt werd... Maar de wereld is er nog, en zal nog wel een hele tijd meegaan... Als ik mijn visie moet geven over het einde der tijden, dan zie ik veeleer dat de mens door zijn levenswijze zelf zijn leefmilieu vernietigt, en dat niet de wereld vergaat, maar het leven op de wereld...
Misschien is deze droge lente een symptoom van een veranderend klimaat?
Ik zie als ik ergens naar toe rij met de wagen, langs heel wat wegen bomen die aan het sterven zijn... Net zoals mijn notelaar is afgestorven... Je ziet ze steeds minder bladeren hebben, jaar na jaar... Maar nu zie ik er zelfs die plots hele takken hebben vol verdorde bladeren... Bomen zijn zuurstofleveranciers !
En we verbruiken nu al tonnen meer zuurstof dan er weer vernieuwd wordt...
Het zijn niet alleen de Belgen die Gek zijn
Heel de wereld lijkt wel gek
en vernietigt steeds maar verder en verder de wereld....
Maar het kan niet opgelost worden, als we niet beginnen, nu meteen, om de wereld en zijn bevolking eerlijk te behandelen... Als ik ergens in Amazonië woonde (Brazilië), en honger had, dan zou ik wellicht ook een stukje van dat immense woud afbranden om wat schrale groenten te kweken voor mijn gezin. Er is voor de arme geen andere haalbare optie...
We moeten echt wat doen aan héél de wereld, willen we de wereld redden !
tot de volgende ?
Had ik je dat enkele maanden geleden verteld, dan had je me gek verklaard, maar nu is het zo wat de algemene reactie van de doorsnee Belg...
Nee, ik heb het (voor één keer) niet over politiek, daarover zouden we kunnen blijven zwammen.
Nee, het gaat over Het Onderwerp Nummer 1 van Belgenland : Het Weer.
Ik zat gisteren in een (interessante) vergadering van Crea Ziekenzorg Midden Vlaanderen, toen plots een van de aanwezige dames, verheerlijkt, riep: "Kijk het regent !"
Normaliter zie je dan alle gezichten versomberen...
Nu niet, iedereen keek gelukkig en vol verwachting naar de druppels die langs het raam naar beneden biggelden... En amper vijf minuten later was de regen weer weg, en een ander riep, ontgoocheld: "'t Is al weer gedaan!"... Alle gezichten versomberden.
Dat ik dat nog mag meemaken...
Nu kan er mij niets meer schokken !
Belgen die blij zijn met regen, en ontgoocheld als het weer droog wordt.
Lees deze blog binnen enkele jaren, als het collectieve geheugen deze abnormaal zonnige en droge lente al lang weer vergeten is, en weer vast zit in de eeuwige Belgische regenperiodes, en je zult twijfelen aan het waarheidsgehalte van dit bericht, en toch, 't is biechtewaar !
Toch blijft het, ook in deze droge periode een wonder dat de gewone mens verheugd is met regen in ons landje... Als we nu eens op een vergadering zaten van de boerenbond, dan zou ik het normaal vinden, zelfs nog bij een bijeenkomst van "Het Werk van den Akker" zou regen misschien welkom zijn voor de sla en de jonge prei, maar nu, voor gewone mensjes die meestal alleen een pelouse hebben als tuin...
Het moet wel heel erg droog zijn... Ook in de ogen van de stadsmens, de niet-tuinder...
Of er is sprake van een collectieve gekte.
Of het zijn de voortdurende alarmkreten in de media over de velden die veels te droog zijn, en graan die maar niet meer wil groeien en de doem van prijsstijgingen... die het hem doen.
Of het is zo dat de geestesziekte der politici besmettelijk is, en dat de gewone meestal gezond van geest zijnde Jan Modaal nu ook is aangetast. Straks gaat iedereen nog ruzie maken met iedereen, dan weten we het zeker dat het politicichosis is, de gevreesde ziekte die hier al bijna een jaar de politici verhindert te denken... ( Eigenlijk al veel langer, maar toen waren er nog momenten van min of meer normaal doende politici, waardoor iedereen acht dat alles normaal was).
De Heide brandt in Kalmthout... Ook al weer het gevolg van die droogte, we hebben al een heide- en een veenbrand achter de rug, en nu weer in Kalmthout... Als je alles bij elkaar gaat leggen, dan is er al een verdomd groot stuk België zwart geblakerd.
En we lezen van branden her en der... Hele stukken van de al zo schrale natuur die naar de verdoemenis gaat. Nog wat meer stof en CO2 in de lucht, en nog wat minder zuurstofleveranciers in de vorm van planten.
Nog wat minder bloeiende planten voor de al zo sterk aangetaste bijenvolkeren.
Vulkanen met grote stofwolken.
Aardbevingen
Tsunami's
... Het lijkt mij geen wonder dat er ergens in Verwegisstan een predikant is opgestaan die ons wil doen geloven dat we in de eindtijd zijn, en dat de bestaande wereld zal vergaan. Eerst al enkele dagen terug, maar toen er niets gebeurde, ging het over een rekenfoutje en mogen we het einde verwachten op 21 oktober...
Ik heb in mijn leven al een paar van die doempredikers geweten, ik herinner me dat er ooit een liedje over gemaakt werd... Maar de wereld is er nog, en zal nog wel een hele tijd meegaan... Als ik mijn visie moet geven over het einde der tijden, dan zie ik veeleer dat de mens door zijn levenswijze zelf zijn leefmilieu vernietigt, en dat niet de wereld vergaat, maar het leven op de wereld...
Misschien is deze droge lente een symptoom van een veranderend klimaat?
Ik zie als ik ergens naar toe rij met de wagen, langs heel wat wegen bomen die aan het sterven zijn... Net zoals mijn notelaar is afgestorven... Je ziet ze steeds minder bladeren hebben, jaar na jaar... Maar nu zie ik er zelfs die plots hele takken hebben vol verdorde bladeren... Bomen zijn zuurstofleveranciers !
En we verbruiken nu al tonnen meer zuurstof dan er weer vernieuwd wordt...
Het zijn niet alleen de Belgen die Gek zijn
Heel de wereld lijkt wel gek
en vernietigt steeds maar verder en verder de wereld....
Maar het kan niet opgelost worden, als we niet beginnen, nu meteen, om de wereld en zijn bevolking eerlijk te behandelen... Als ik ergens in Amazonië woonde (Brazilië), en honger had, dan zou ik wellicht ook een stukje van dat immense woud afbranden om wat schrale groenten te kweken voor mijn gezin. Er is voor de arme geen andere haalbare optie...
We moeten echt wat doen aan héél de wereld, willen we de wereld redden !
tot de volgende ?
donderdag, mei 26, 2011
Mirakels
Image via WikipediaGeloof jij aan mirakels?
Ik niet, maar toch wel... Ik geloof niet echt dat er ergens een heilige zit te luisteren of ik hem of haar zit te aanroepen, om dan plots als een Deus ex machina in te grijpen. Ik geloof wel in de kracht van de geest, de menselijke geest. Ik geloof dat, als je echt geloof hebt in het kunnen, je echt fantastische en onverklaarbare genezingen kunt doen. Dat dit in alle geloven gebeurt via het aanroepen van God of heiligen, lijkt mij een logisch hulpmiddel. Het is immers niet makkelijk om van je eigen krachten overtuigd te zijn, zeker als die krachten de natuur "te boven" gaan... Het is veel makkelijker die overtuiging op te bouwen via via.
Hoe ik nu bij dit onderwerp kom ?
In Australië heeft een onderdeel van de evangelische kerk van Bethel, namelijk de Hillsong Church Australië, een school opgericht voor het Bovennatuurlijke (School of the Supernatural)...
De doelstellingen zijn niet mis, ze willen de leerlingen weer leren mirakels te verrichten, en willen zich vooral richten op het genezen van kanker, het zwanger worden van onvruchtbaren en ... het opwekken van doden...
De apostelen konden het, dus zij moeten het ook kunnen...
Ik denk dat ze verdorie ook nog succes kunnen hebben ook! Ze hebben in ieder geval al een pak mensen die zich hebben ingeschreven voor de cursus.
We kennen hier ook van die gebedsgenezers, en ook die boeken nu en dan succes, meestal een zeer tijdelijk succes, maar toch.
Maar ook hier wijs ik weer naar mijn inleiding, het gaat hem volgens mij niet over de kracht van die mensen of van dat specifieke geloof, het gaat er hem om dat ze de mensen zo danig overtuigen dat ze genezen zijn, dat de kracht van hun eigen geest het lichaam ook dat bevel geeft.
In het klein is dat wat we zien bij mensen die optimistisch zijn en zich niet neerleggen bij hun ziekte, zij genezen soms ook, of houden het veelal veel langer uit dan hun lotgenoten die de ziekte aanschouwen als een doodvonnis en er zich bij neerleggen.
De geest heeft enige macht over het lichaam, zoveel is wel duidelijk.
Ik denk dat mirakels alleen een zelfde kracht zijn, maar dan veel sterker dan het "gewone" optimisme, de "gewone" strijdlust...
Het probleem is veeleer dat we niet voldoende geloven in de kracht van onze eigen geest. Ik ben daar van overtuigd, maar kan mezelf ook niet tot dat zelfvertrouwen brengen om bv mijn rugpijn weg te wensen. Ik denk zelfs dat wat in het evangelie staat: "Als je het geloof hebt van een mosterdzaadje..." net dat is wat bedoeld wordt. We hebben veel meer potentie in ons dan we denken.
In die zin zou een dergelijke school een optie kunnen zijn, was het niet dat ze er niet gaan leren de kracht te gebruiken, dan wel de anderen te overtuigen van hun kracht, de kracht die zij hebben van uit het Geloof.
Sommigen zullen vinden dat ik een ketter ben, als ik zeg dat ik niet geloof in de kracht van die of die heilige... Maar ik geloof wel dat die heilige kan dienen als opstapje om te geloven in de mogelijkheid, meer zelfs, in de zekerheid van genezing. Maar welke heilige dan ook, het is alleen het vertrouwen die er van uit gaat om het geloof des danig hoog op te trekken, dat het ook daadwerkelijk een macht wordt.
En wat dat geloof in heiligen aangaat ... Nee, ik geloof daar niet erg in... Vooral omdat ik niet geloof in de manier waarop heiligen "gemaakt" worden. De kerk maakt de heiligen, volgens een geijkte formule, maar wellicht zijn er daar tussen die misschien niet Heilig zijn, en wellicht zijn er véél heiligen die niet door de kerk onderzocht, laat staan benoemd worden als heilige... Ik denk bv aan heel wat mensen die hun best hebben gedaan en nog doen om hun kinderen op te voeden tot mensen die waardevol zijn in de maatschappij. (Over dat waarde-vol zijn kan ik ook wel eens even doorgaan: stel je een wereld voor waar niemand het vuil wil opkuisen... dus de man van de vuilkar is héél waardevol!)
Opvoeden tot mensen die leden worden van de gemeenschap, echt onderdeel van het geheel vormen. Dat hoeft geen topfunctie te zijn, het gaat hem veeleer over het feit dat ze iets doen in, met en voor de maatschappij. Mensen die actief zijn IN de maatschappij. Mensen die echt iets bijdragen, mensen die verdraagzaam zijn maar toch visie hebben en door hun daden een zeker ontzag wekken.
Heiligen zijn volgens mij helemaal geen wondermensen of übermenschen... Nee, de volmaakte mens is een doodgewoon iemand, die zijn werk doet met dat ietsepietsje meer... Iets meer dan moet, iets meer omdat dit net de waarde geeft aan het leven.
Iemand die oog heeft voor zijn medemensen, wie of wat dat ook is.
Dus geen predikanten die meer oog hebben voor HUN kerk dan wel voor het Geloof.
Dus geen mirakeldoeners om wille van het smeer...
Gewoon, mensen van wie je een "goedendag" en een glimlach krijgt, en die ongevragd een handje toesteekt als het nodig is.
Kortom: een mens, in de positieve zin.
tot de volgende ?
Ik niet, maar toch wel... Ik geloof niet echt dat er ergens een heilige zit te luisteren of ik hem of haar zit te aanroepen, om dan plots als een Deus ex machina in te grijpen. Ik geloof wel in de kracht van de geest, de menselijke geest. Ik geloof dat, als je echt geloof hebt in het kunnen, je echt fantastische en onverklaarbare genezingen kunt doen. Dat dit in alle geloven gebeurt via het aanroepen van God of heiligen, lijkt mij een logisch hulpmiddel. Het is immers niet makkelijk om van je eigen krachten overtuigd te zijn, zeker als die krachten de natuur "te boven" gaan... Het is veel makkelijker die overtuiging op te bouwen via via.
Hoe ik nu bij dit onderwerp kom ?
In Australië heeft een onderdeel van de evangelische kerk van Bethel, namelijk de Hillsong Church Australië, een school opgericht voor het Bovennatuurlijke (School of the Supernatural)...
De doelstellingen zijn niet mis, ze willen de leerlingen weer leren mirakels te verrichten, en willen zich vooral richten op het genezen van kanker, het zwanger worden van onvruchtbaren en ... het opwekken van doden...
De apostelen konden het, dus zij moeten het ook kunnen...
Ik denk dat ze verdorie ook nog succes kunnen hebben ook! Ze hebben in ieder geval al een pak mensen die zich hebben ingeschreven voor de cursus.
We kennen hier ook van die gebedsgenezers, en ook die boeken nu en dan succes, meestal een zeer tijdelijk succes, maar toch.
Maar ook hier wijs ik weer naar mijn inleiding, het gaat hem volgens mij niet over de kracht van die mensen of van dat specifieke geloof, het gaat er hem om dat ze de mensen zo danig overtuigen dat ze genezen zijn, dat de kracht van hun eigen geest het lichaam ook dat bevel geeft.
In het klein is dat wat we zien bij mensen die optimistisch zijn en zich niet neerleggen bij hun ziekte, zij genezen soms ook, of houden het veelal veel langer uit dan hun lotgenoten die de ziekte aanschouwen als een doodvonnis en er zich bij neerleggen.
De geest heeft enige macht over het lichaam, zoveel is wel duidelijk.
Ik denk dat mirakels alleen een zelfde kracht zijn, maar dan veel sterker dan het "gewone" optimisme, de "gewone" strijdlust...
Het probleem is veeleer dat we niet voldoende geloven in de kracht van onze eigen geest. Ik ben daar van overtuigd, maar kan mezelf ook niet tot dat zelfvertrouwen brengen om bv mijn rugpijn weg te wensen. Ik denk zelfs dat wat in het evangelie staat: "Als je het geloof hebt van een mosterdzaadje..." net dat is wat bedoeld wordt. We hebben veel meer potentie in ons dan we denken.
In die zin zou een dergelijke school een optie kunnen zijn, was het niet dat ze er niet gaan leren de kracht te gebruiken, dan wel de anderen te overtuigen van hun kracht, de kracht die zij hebben van uit het Geloof.
Sommigen zullen vinden dat ik een ketter ben, als ik zeg dat ik niet geloof in de kracht van die of die heilige... Maar ik geloof wel dat die heilige kan dienen als opstapje om te geloven in de mogelijkheid, meer zelfs, in de zekerheid van genezing. Maar welke heilige dan ook, het is alleen het vertrouwen die er van uit gaat om het geloof des danig hoog op te trekken, dat het ook daadwerkelijk een macht wordt.
En wat dat geloof in heiligen aangaat ... Nee, ik geloof daar niet erg in... Vooral omdat ik niet geloof in de manier waarop heiligen "gemaakt" worden. De kerk maakt de heiligen, volgens een geijkte formule, maar wellicht zijn er daar tussen die misschien niet Heilig zijn, en wellicht zijn er véél heiligen die niet door de kerk onderzocht, laat staan benoemd worden als heilige... Ik denk bv aan heel wat mensen die hun best hebben gedaan en nog doen om hun kinderen op te voeden tot mensen die waardevol zijn in de maatschappij. (Over dat waarde-vol zijn kan ik ook wel eens even doorgaan: stel je een wereld voor waar niemand het vuil wil opkuisen... dus de man van de vuilkar is héél waardevol!)
Opvoeden tot mensen die leden worden van de gemeenschap, echt onderdeel van het geheel vormen. Dat hoeft geen topfunctie te zijn, het gaat hem veeleer over het feit dat ze iets doen in, met en voor de maatschappij. Mensen die actief zijn IN de maatschappij. Mensen die echt iets bijdragen, mensen die verdraagzaam zijn maar toch visie hebben en door hun daden een zeker ontzag wekken.
Heiligen zijn volgens mij helemaal geen wondermensen of übermenschen... Nee, de volmaakte mens is een doodgewoon iemand, die zijn werk doet met dat ietsepietsje meer... Iets meer dan moet, iets meer omdat dit net de waarde geeft aan het leven.
Iemand die oog heeft voor zijn medemensen, wie of wat dat ook is.
Dus geen predikanten die meer oog hebben voor HUN kerk dan wel voor het Geloof.
Dus geen mirakeldoeners om wille van het smeer...
Gewoon, mensen van wie je een "goedendag" en een glimlach krijgt, en die ongevragd een handje toesteekt als het nodig is.
Kortom: een mens, in de positieve zin.
tot de volgende ?
woensdag, mei 25, 2011
De Ier Obama...
Heb je het ook gelezen of gehoord, dat Obama Ierse roots heeft ? Ja, maar heb je ook dat berichtje gelezen in OM dat Obama Vlaamse roots heeft ???
Kijk, dat van die Ieren, dat kan ik nog geloven want de kleur komt overeen, de Ieren zijn ros, en Obama ook, al is het maar van vel...
Sorry, ik kon het niet laten... Maar ik vind het ook zo stom. Als je ver genoeg achteruit gaat, zijn we allemaal familie van elkaar, en ik weet begot niet of ik daar altijd blij moet mee zijn. Dat er wellicht dieven en moordenaars tussen mijn voorouders zitten tot daar aan toe, maar ik mag er niet op denken dat er ook koningen en ander adellijk gebroed tussen zou zitten...want dat zijn de politici avant la lettre... en tegen politici heb ik veel, heel veel, van langs om meer, want ze blijven maar voort klooien in ons arme vaderland...
Maar in Amerika staat het chique om Ierse voorouders te hebben, Kennedy kwam dat ook eens vertellen. Ik ben niet eens fier dat ik mens ben, want ik vind dat wij er tegenover de dieren eigenlijk maar bekaaid af komen. We mogen dan al pretenderen dat we verstand hebben, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er maar heel weinig exemplaren zijn die het ook gebruiken. Misbruiken ja...
Helemaal te gek vind ik het als er dan mensen zijn die zich laten voorstaan op hun ras, terwijl er maar één mensenras meer is... (Vroeger waren er ook Neanderthalers, maar die zijn uitgestorven of opgegaan in het huidige mensenras). Je hebt hoogstens wat kleurvariëteiten... Je zou net zo goed je zelf er kunnen op voorstaan dat je van de soort met bloedgroep A bent, en de anderen minachten. Dat is even zin"vol"...
Ik las zelfs eens dat het Britse Koningshuis negerbloed heeft, van een zwartje die lang geleden als curiosum werd ingevoerd... Nu en ? Eigenlijk hebben we dat allemaal, want het lijkt wel zeker dat de mens ontstaan is in Afrika, en van daaruit is geëmigreerd en de rest van de wereld heeft bevolkt. De kleurtjes zullen wellicht aanpassingen aan het milieu zijn geweest, die in onze wereld met warme kledij en centrale verwarming niet echt zinvol meer zijn, maar nu de basis vormen voor heel wat rassentheorieën...
Ik wil maar zeggen, al dat geblaat is een van de redenen waarom ik soms (heel vaak) twijfel aan dat fameuze verstand van de mens... Op mijn computer zitten twee (koperen) uiltjes me wijsgerig aan te kijken. De uil was in het oude Griekenland symbool van de wijsheid, en hier is de uil symbool van de stomheid. Dat op zich is al een bewijs van het feit dat de mens een genie is in het beoordelen. Voor mij is de uil een van die prachtige dieren die op wonderbaarlijke manier aangepast zijn aan het nachtleven. Ze hebben niet alleen aangepaste ogen, ze staan ook anders dan bij de andere vogels om meer dieptezicht te hebben, en bovendien zijn hun veren aangepast om geluidloos te kunnen vliegen. Eén van die dingen waar ik geen jota van snap. Men noemt dat evolutietheorie, ik noem dat wonderbaar. Ook al kan men in sommige gevallen aantonen dat een diersoort geëvolueerd is van a naar b, dan nog vind ik dat wonderbaar. Ik vind gewoon heel de natuur wonderbaar, in zijn samenhang, zijn aanpassingsvermogen. Evolutie mag je me 100 keer expliceren als natuurlijke selectie en natuurlijke vooruitgang, je kunt me nog steeds niet vertellen waarom de natuur plots die stap zet. Nadien kun je wel het nut er van aantonen, maar de stap zelf ??? Ook het feit dat er misschien eerst 100 andere stappen zijn geweest die faliekant afliepen lijkt mij eer een wonder dan wel thuis te horen in een evolutietheorie. Zelf het feit dat nu de mens zelf het vermogen ontwikkelt om aan die basis van het leven te gaan prutsen, en bv rijst creëert waar vitamine A inzit (Golden Rice), is voor mij geen wetenschap maar een wonder. Het mag voor de mens wetenschap lijken, maar het feit dat de mens dit kan, dat is het wonder.
Wellicht is dus de tijd niet ver, dat de mens zijn eigen rassenprobleem kan oplossen... Even sleutelen aan de genen en plots krijgen we allemaal hetzelfde kleurtje... Mag ik pleiten voor groene mensen met bloemtekening ? Misschien worden de meesten dan iets vrolijker...
Weet je, misschien heb ik iets van het kind behouden... Ik verwonder me over bijna alles, en ik vind dat heerlijk. Voor mij is de wereld iedere dag weer nieuw. Ik zou je aanraden dat ook te doen, je wordt er een gelukkiger mens door. Werp de dag van gisteren maar weg in de zak voor oude kleren (die gaan dan naar de ontwikkelingslanden, waar ze die truuk nog niet kennen)...
tot de volgende ?
Kijk, dat van die Ieren, dat kan ik nog geloven want de kleur komt overeen, de Ieren zijn ros, en Obama ook, al is het maar van vel...
Sorry, ik kon het niet laten... Maar ik vind het ook zo stom. Als je ver genoeg achteruit gaat, zijn we allemaal familie van elkaar, en ik weet begot niet of ik daar altijd blij moet mee zijn. Dat er wellicht dieven en moordenaars tussen mijn voorouders zitten tot daar aan toe, maar ik mag er niet op denken dat er ook koningen en ander adellijk gebroed tussen zou zitten...want dat zijn de politici avant la lettre... en tegen politici heb ik veel, heel veel, van langs om meer, want ze blijven maar voort klooien in ons arme vaderland...
Maar in Amerika staat het chique om Ierse voorouders te hebben, Kennedy kwam dat ook eens vertellen. Ik ben niet eens fier dat ik mens ben, want ik vind dat wij er tegenover de dieren eigenlijk maar bekaaid af komen. We mogen dan al pretenderen dat we verstand hebben, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er maar heel weinig exemplaren zijn die het ook gebruiken. Misbruiken ja...
Helemaal te gek vind ik het als er dan mensen zijn die zich laten voorstaan op hun ras, terwijl er maar één mensenras meer is... (Vroeger waren er ook Neanderthalers, maar die zijn uitgestorven of opgegaan in het huidige mensenras). Je hebt hoogstens wat kleurvariëteiten... Je zou net zo goed je zelf er kunnen op voorstaan dat je van de soort met bloedgroep A bent, en de anderen minachten. Dat is even zin"vol"...
Ik las zelfs eens dat het Britse Koningshuis negerbloed heeft, van een zwartje die lang geleden als curiosum werd ingevoerd... Nu en ? Eigenlijk hebben we dat allemaal, want het lijkt wel zeker dat de mens ontstaan is in Afrika, en van daaruit is geëmigreerd en de rest van de wereld heeft bevolkt. De kleurtjes zullen wellicht aanpassingen aan het milieu zijn geweest, die in onze wereld met warme kledij en centrale verwarming niet echt zinvol meer zijn, maar nu de basis vormen voor heel wat rassentheorieën...
Ik wil maar zeggen, al dat geblaat is een van de redenen waarom ik soms (heel vaak) twijfel aan dat fameuze verstand van de mens... Op mijn computer zitten twee (koperen) uiltjes me wijsgerig aan te kijken. De uil was in het oude Griekenland symbool van de wijsheid, en hier is de uil symbool van de stomheid. Dat op zich is al een bewijs van het feit dat de mens een genie is in het beoordelen. Voor mij is de uil een van die prachtige dieren die op wonderbaarlijke manier aangepast zijn aan het nachtleven. Ze hebben niet alleen aangepaste ogen, ze staan ook anders dan bij de andere vogels om meer dieptezicht te hebben, en bovendien zijn hun veren aangepast om geluidloos te kunnen vliegen. Eén van die dingen waar ik geen jota van snap. Men noemt dat evolutietheorie, ik noem dat wonderbaar. Ook al kan men in sommige gevallen aantonen dat een diersoort geëvolueerd is van a naar b, dan nog vind ik dat wonderbaar. Ik vind gewoon heel de natuur wonderbaar, in zijn samenhang, zijn aanpassingsvermogen. Evolutie mag je me 100 keer expliceren als natuurlijke selectie en natuurlijke vooruitgang, je kunt me nog steeds niet vertellen waarom de natuur plots die stap zet. Nadien kun je wel het nut er van aantonen, maar de stap zelf ??? Ook het feit dat er misschien eerst 100 andere stappen zijn geweest die faliekant afliepen lijkt mij eer een wonder dan wel thuis te horen in een evolutietheorie. Zelf het feit dat nu de mens zelf het vermogen ontwikkelt om aan die basis van het leven te gaan prutsen, en bv rijst creëert waar vitamine A inzit (Golden Rice), is voor mij geen wetenschap maar een wonder. Het mag voor de mens wetenschap lijken, maar het feit dat de mens dit kan, dat is het wonder.
Wellicht is dus de tijd niet ver, dat de mens zijn eigen rassenprobleem kan oplossen... Even sleutelen aan de genen en plots krijgen we allemaal hetzelfde kleurtje... Mag ik pleiten voor groene mensen met bloemtekening ? Misschien worden de meesten dan iets vrolijker...
Weet je, misschien heb ik iets van het kind behouden... Ik verwonder me over bijna alles, en ik vind dat heerlijk. Voor mij is de wereld iedere dag weer nieuw. Ik zou je aanraden dat ook te doen, je wordt er een gelukkiger mens door. Werp de dag van gisteren maar weg in de zak voor oude kleren (die gaan dan naar de ontwikkelingslanden, waar ze die truuk nog niet kennen)...
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)