slingersaus

Image via Wikipedia

Eergisteren nam Anny een conservenblikje met witte bonen uit de kast, deed het open en stelde dan vast dat het de verkeerde doos was, het was er eentje zonder tomatensaus...
"Is het goed als ik bonen in mayonnaise maak?" Voor mij is alles goed, maar ons moedere maakte in de tijd witte bonen met een zurige saus klaar. Voor Anny was dit dan weer een onbekend iets. "Weet je wat, belt naar Suzanne, zij zal nog wel weten hoe je dat moet maken..."
Het was een telefoon"tje" van wel een half uur, en tijdens dat gekwebbel kwam zelfs het maken van de zurige saus ook aan bod! (Naast al de familieberichten tot in de elfde generatie?)
Suzanne maakte het zelf nooit klaar, want die van haar, die lusten dat allemaal niet, maar ze wou dat ze die middag bij ons kon komen eten, slingersaus, dat is zo lekker, en 't is al zo lang geleden dat ik dat nog at... Anny moest mij vragen of ik dat nog wist, dat Ma dat "sliengersause" noemde... Nee... En of ik nog wist dat ma dat in twee gerechten gebruikte ? Ook niet, ik herinnerde mij alleen de witte bonen... Maar je kunt de slingersaus ook lauw gieten over een pot sla waarin hard gekookt ei en stukjes hesp gesneden zijn...
Maar ik ga uw nieuwgierigheid niet langer op proef stellen, hier het recept van slingersaus... (Vermoedelijk een recept uit de tijd van de grote armoe, van toen de aardappels hier nog niet bestonden, en bonen de hoofdmaaltijd vormden)
Je maakt gewoon een witte saus (beetje boter, beetje bloem en wat water...) maar je maakt die saus wel dunner dan gewoonlijk, en dan doe je voorzichtig wat azijn in, regelmatig proeven, tot de saus je bevalt een fris rins smaakt. (Moet volgens mij ook heerlijk zijn bij vis!)
Maar simpeler kan dus niet, maar waarom het slingersaus noemt? Joost mag het weten! (Hij weet het ook niet, ik heb het hem gevraagd)
Maar het heeft gesmaakt! De smaak van toen, complexloos en lekker. Anny vond het ook lekker, en het zal voortaan weer bij de gerechten van het huis horen, met dank aan ma zaliger... (en het fenomenaal geheugen van Suzanne)

Welke oen zit er nu te bloggen over een sausrecept !!
djudedju

Gisteren was Ewoud hier gans de dag. .. De examens zijn gedaan, en de leerkrachten zitten uitgeput en wel de examens te verbeteren en te delibereren. Leerkrachten zijn niet meer wat ze geweest zijn! In mijn tijd werden de examens ook verbeterd, en werd er ook gedelibereerd, maar ondertussen kregen wij verder les, net of er niets aan de hand was. Nu zijn de leerkrachten te moe, te uitgeput. Dat komt wellicht omdat ze veel minder dagen werken dan in mijn studententijd.
U lacht ? Ten onrechte vrees ik!  Heb je kinderen of kleinkinderen die nu aan het studeren zijn? Die mannekes (en meiskes) krijgen nu meer stof dan wij, zitten op dezelfde leeftijd al een heel end verder in de moeilijke wiskundige materie en zo. Alles wordt blijkbaar in een veel korter tijdsbestek afgehaspeld. Alles ? Nee... aardrijkskunde, geschiedenis, taal, poëzie en al de andere leuke dingen zijn fel ingekort of gewoon verdwenen. "Ewoud, heb je al literatuurgeschiedenis?" "Watte?" Hij heeft al wel gehoord van literatuur en ook al van geschiedenis, maar de twee in één... Gelukkig niet. Gelukkig ? Dat was podorie een van mijn liefste vakken. Kan ik nog wel eens over dromen, en ik lees nog steeds graag die oude meesterwerken, ook al zijn die in onze tijd langdradig... Als je Stijn Streuvels leest, kun je makkelijk een halve bladzijde lezen over het uitzicht van het geluchte, prachtig, stijlvol, maar voor de moderne mens zuiver tijdverlies. Ik ben blij dat ik niet modern ben en ook niet hoef te zijn. Ik ben stilaan oud genoeg om te kunnen genieten van mijn dingen, zonder mij van de rest van de wereld iets aan te trekken. Hoogstens denken ze dan "Pa kan niet meer mee", maar ik heb het gevoel dat zij het zijn die niet meer meekunnen, die de roots van de taal aan het verliezen zijn, en als ontwortelde taalzieltjes ronddwalen in een wereld met een steeds kortere en steeds minder poëtische ziel. Het moet nu allemaal efficiënt zijn, bondig, zakelijk. Zelfs de romans moeten met sneltreinvaart doorrazen. Het "Geslacht Bjorndal" zou nu een klein formaat pocketje zijn, ontdaan van alle ballast en romantiek.  Het heeft geen zin meer een omschrijving te maken van de hoofdfiguur, want die gaan ze wel zien als het ooit verfilmd wordt. djudedju

Geef mij dan maar " Ik ben geboren in zonnegloren, en een zucht van de ziedende zee, die omhoog is gestegen op wolken van regen, gezwollen van wanhoop en wee..."
Maar ja, ik dateer van in oeroude tijden, ik heb zelfs de eerste ruimtevlucht weten gebeuren.
Zo oud ?
zo oud !

tot de volgende ?

Grijs

Image by evstra via Flickr

De grond is grijs
de bloemen grijs
de dorpel van mijn huis is grijs
dat zachtjes mee naar binnen komt
de lucht smaakt zelfs grijs...
Kortom: mijn oprit is gemaakt ! Maar daar de straat bij ons lichtjes buigt, heeft men tientallen klinkers moeten op maat "schijven" of zagen met een diamantschijf werkend met een lawaaierige benzinemotor. En dat stuift !
Het lijkt wel of heel de wereld voor mijn deur bedekt is met een dun laagje steenstof, en al waren deuren en ramen hermetisch gesloten, toch rook je die enigszins verbrande geur tot binnen. Maar ondanks al die onregelmatige vormen hebben ze het proper gedaan. Ik heb ze nu en dan een pint gegeven, en dan doen ze wel eens iets uit hun gedacht... Wie zal mij wegenwerkers leren kennen?
Nu mag ik nog drie, vier dagen niet met een auto op mijn oprit komen. Je bent gewaarschuwd, je bent wel welkom, maar je moet je maar ergens anders parkeren !
Ik denk dat ze vandaag alleen nog komen voor de opkuis, en om zand te strooien, zand die dan de kleine voegen tussen de klinkers moet dichten. Ik zie nu bijna dagelijks buren die met een hoopje zand voor hun borstel heen en weer lopen op hun oprit en voetpad, om de voegen te dichten. Heel de wijk zit vol dichters.

Dat ik mijn auto nog steeds niet binnen kan zetten, kan mij niet echt deren. Ik kan voorlopig toch niet binnen in mijn garage. Dat is nog steeds het gevolg van de schilders-behangers. En van Anny. En van mij met mijn verzamelwoede. Op de grond in mijn garage liggen nu vele tientallen wandelstokken en wapenstokken. Wan veel wandelstokken zien er alleen maar wandelstok uit, maar zijn in werkelijkheid wapenstokken. Als je de knop van dergelijke stokken losmaakt (er zijn diverse systemen), dan trek je uit de stok plots een sabel te voorschijn. Er zijn ook leukere stokken bij, ook wandelstokken waarmee je alles kunt behalve wandelen. Als je daarvan de knop losmaakt, dan zit er binnen in de stok een lang smal flesje met een sposel op... Zo kun je - ongezien en ongeweten- een deugdelijke dreupel cognac of Oude klaren meenemen...Voor koude dagen. En voor de tandpijn die nog komen moet.

Maar wat de verzameling mooi maakt, dat zijn niet die verborgen dingen, nee, dat zijn de stokken die soms heel mooi uitgesneden zijn, en vooral de knoppen, die soms echte kunstwerken zijn. Er zijn er bij, die zo mooi en zo realistisch zijn, dat ze niet bruikbaar zijn, want geef toe, leunen op een paar spitse hondenoren die recht omhoog priemen, dat is niet echt handig.

Voor die verzameling ben ik nu een rekje aan het maken. En natuurlijk maak ik het mezelf moeilijk, want ik ben bezig om de latten te versieren met pyrografie... Ik teken eerst met potlood heel de lat vol met bloemen, en brand dan die bloemen in het witte hout. Mooi is het wel, maar je werkt er lang aan ! Nu ja, dan zal het ook niet zo maar een rekje zijn, maar een mooi iets. Naargelang het aanbod voor de expo ter gelegenheid van Mater kermis, kan ik eventueel dan ook het rekje met de wandelstokken exposeren...

Ewoud zit hier. Niet dat het al verlof is, maar er is geen les meer, en de kinderen zitten dan thuis. Thuis, dat is dan te lezen als bij ons. Dus... vandaag gaan we vissen, mijn kleinzoon en ik, bij pepee in Wannegem.

tot de volgende ?

zo bruin als een beier

Image by tdietmut via Flickr

Gisteren in het zonnetje gezeten, aan het water en maar vis vangen... 's Avond was ik zo bruin als een beier... Een Beier ? Nee, een beier !
Want bruin als een beier is zuiver West Vlaams... en in West Vlaanderen is een beier gewoon een bes. Zo spreken we van braambeiers, stekebeiers voor Braambessen en stekelbessen... Maar daarmee is het raadsel voor mij niet opgelost, want ik moet heel nederig bekennen dat ik geen bruine bessen ken. Ik vermoed dan ook dat het gezegde eigenlijk zijn loopbaan zal zijn begonnen als ironie... En dan denk ik aan aardbeien. In het West Vlaams zijn dat nu fraisen, naar het Frans, maar in het Vlaams hoor je in veel streken nog steeds dat dit ooit ook bessen waren, denk aan "jaarbezen" wellicht van aardbezen geëvolueerd naar jaarbezen omdat ze toentertijd maar eens op het jaar te krijgen waren... Nu is een aardbei knalrood, en iemand die in de zon zat kan daar ook deerlijk rood verbrand uit komen... Vandaar het spottende "zo "bruin" als een aardbei" ? (Trouwens nu valt het me op dat in aardbei ook de klank van "beiers" zit... )

Gek hoe we spreekwoorden en zegswijzen veel langer meedragen dan de woorden die er in voor komen. Denk aan "Van haver tot gort"...Geen mens die nog weet wat gort is (Het was in illo tempore de voornaamste scheepskost) en zo kun je er nog wel meer bedenken.  Denk aan de onnozele kinderen in de zin van onschuldig en de loze vos in de zin van sluw... Woorden die nu eigenlijk een heel andere betekenis hebben...

Met andere woorden: taal evolueert voortdurend. Je moet nu maar eens een dagblad openslaan, en eens zien hoeveel vreemde woorden  wij zijn gaan absorberen! En hoeveel afkortingen in de moderne taal eigenlijk tot woorden zijn geworden. Denk bv aan CD en GPS en GSM, in veel gevallen weten we niet eens meer waarvoor die letters ooit stonden, of moeten we toch heel diep nadenken, en in ons geheugen tasten.

Sommigen zullen dit een verarming noemen, maar het is in werkelijkheid een gewone evolutie, zoals die er al altijd is geweest. Kijk maar eens naar heel oude teksten, en zie hoezeer onze taal is veranderd. Taal is een "levend" ding. Een taal die niet evolueert is dood.  Sommige van die dode talen hebben nog steeds een statuut, zoals latijn en (oud) Grieks, en worden behouden als wetenschappelijke taal, net omdat ze dood zijn.  De reden is dat hun betekenis op die manier ook niet meer evolueert, en daardoor juist voor de wetenschap kan gebruikt worden, omdat de betekenis daar moet "vast" staan. Met andere woorden, taal is geen wetenschap, maar een levend ding. Het is idioot je daar tegen te verzetten, je kunt een evolutie niet tegenhouden. Een van de mooiste bewijzen van taal-evolutie is wel het Zuid-Afrikaans ! Ooit zijn we met krek dezelfde taal vertrokken: het Vlaams. (En niet het Nederlands zoals foutief wel eens wordt gezegd, de meeste bewoners van de Kaap waren immers Zeeuwen, en die spreken Vlaams omdat ze ook ooit tot Vlaanderen behoorden. Ook nu nog, als je in Zeeuws Vlaanderen bent, hoor je dat ze daar Vlaams spreken. Maar dat Vlaams zat daar een beetje afgezonderd in Afrika,  er kwamen heel veel andere volkeren wonen, en al die talen oefenden op het Vlaams van de Kaap een invloed uit, die er voor zorgde dat het Afrikaans een heel andere taal werd dan het Vlaams hier, of het Nederlands. Het is duidelijk nog één taal, maar met serieuze verschillen qua uitspraak en qua spelling. Darwin zou er wellicht zijn evolutieleer op kunnen baseren, mocht hij een taalgeleerde geweest zijn in plaats van een bioloog.

Dat de taal nu veel vlugger lijkt te evolueren dan vroeger, komt doordat de wereld "kleiner" wordt, en we met steeds meer andere volkeren in aanraking komen en dus woorden absorberen.

Er zijn nog andere evoluties merkbaar, vroeger was het Frans zowat de grootste "gemeenschappelijke" taal, maar we merken dat dit nu veel eer het Engels is geworden, en nu reeds zijn er mensen die voorspellen dat dit mettertijd het Chinees zou kunnen worden. Ook daar is dus evolutie merkbaar, vooral te danken aan de macht van de taalblokken, en met macht bedoel ik economische macht, want dat het Engels nu dé taal is, is alleen te danken aan het feit dat het de taal is van de handel. Het is dus inderdaad goed denkbaar dat, mocht China  (of Indië ?) de grootste economische macht worden, hun taal de taal van de handel zou worden. Ik zette Indië niet bij toeval tussen haakjes, niet alleen is het een groeiende economische macht, maar daar is de kans dat die taal de leider zou worden veel kleiner, omdat Indisch eigenlijk niet echt bestaat, er zijn in Indië een heleboel talen, en zij hebben daar zelf een lingua franca ingevoerd om tot één beleid te komen.

Je ziet, het evolueren is nog steeds bezig en zal steeds bezig blijven. Gelukkig maar, ik hou veel meer van levende dingen dan van dode, ik hou daarom veel meer van taal dan van wetenschap. Kortom, ik hou van het Leven !

tot de volgende ?

De bal

Image via Wikipedia

Lap, 't is weer van dattum!  Nu hebben onze nationale trotsen (gek, in 't meervoud klinkt dat bizar hé?) het ook nog eens goed gedaan in de tennis. Nu gaat ons scherm niet meer alleen vervuild worden door een eindelijk echt ronde voetbalbal, nu komt er nog een tennisbal bovenop. Wetende dat er ook nog enkele koersen bezig zijn, en een grote ronde straks gaat beginnen, kunnen we voor de afwisseling staren naar ronde velowielen. Nogal een geluk dat die niet altijd hetzelfde rondje rijden in een piste, nu hebben we tenminste nog wat landschappelijk schoon achter al die schreeuwerige reclamekoerstruien.
Ik moet zeggen dat ik met verbazing het bericht las dat voor het eerst een voetbal werkelijk rond is... Ik dacht, maar ja, voetbal is een spel waar denken niet ... Maar nu is de bal voor het eerst werkelijk rond! En wat is het gevolg? De keepers kunnen de bal niet meer pakken want die bal doet zo gek...djudedju.

Op TV is er momenteel een campagne bezig om de mensen aan te zetten tot meer bewegen. Maar omdat ze blijkbaar (net als ik) tot de conclusie gekomen zijn, dat al wat we zien op het scherm niets, maar dan ook niets te maken heeft met sport in de ware zin van het woord, hebben ze een nieuw woord uitgevonden die hopelijk de lading zal dekken: sportelen...

Dus als je, gewoon voor de fun en voor je gezondheid een blokje om loopt, een toertje fietst om te genieten van het landschap en de beweging, dan ben je niet meer sportief, maar naar analogie met het nieuwe woord van TV één, sportellief.  Ik heb voor de uitvinding van dat woord ook al zo'n lief gehad! Ik heb nooit meer zo hard achter een brommer gefietst dan toen achter de hare. Sjonge, wat is dat lang geleden, ik moet zeggen dat ik niet meteen haar gezicht meer kan herinneren, maar ja, welke was dat weer met die bromfiets? En een lief van toen, nu zouden ze daar mee lachen, want toen was dat niet veel meer dan een steelse kus. Vrijen, dat was toen een kusje en het handje vasthouden. Nu duiken ze meteen het bed in, en dat zelfs zonder dat het hun lief moet zijn, zo maar, voor de fun... Ik durf niet luidop te schrijven: zedenverwildering, maar diep in mezelf noem ik het toch zo. Nah.

Maar we waren aan het sportelen... Voor mij is de wekelijkse rommelmarkt mijn sportelen, slenteren van kraampje naar kraampje, en wat staan lullen tegen de verkopers. Laatst in Olsene zag ik op een stan een stuk ijzer liggen... een afgerond blokje op die in een pin uitliep, en zo'n tien centimeter onder de gebolde kop waren er langs weerszijden van het ijzer een ring gelast. Ik wist meteen wat het was, en vroeg de marktkramer of hij wel wist wat het was ???? Hij wist het. Hij achtte het zijn plicht, meneer, om op zijn minst te weten wat hij verkocht. Het was een Nederlander (Wat doen die op een rommelmarkt in Olsene?), maar hij wist het. Maar ook hij wist blijkbaar geen naam. Ik weet niet of het ding wel een naam heeft! Maar het diende om in de grond te duwen, je zette je er dan bij neer, en legde de snede van de zeis op dat lichtgebolde stuk ijzer, en met een speciaal hamertje sloeg je dan op de snede om zo de zeis scherp te zetten, te aren (haren), maar zelfs die woorden vind ik niet in de dikke vandaal... Nadien moest je nog eens met een wetsteen over de snede glijden om de snee te zetten. In de gewesttaal van mijn schoonvader die het mij leerde, was dat bwaoten, wellicht  uit het Frans ? Hij had er zelfs een spreuk over: "Bwaoten en zetten, is geen tijd verletten" Dat kwam omdat het bwaoten een kans gaf om eens te zitten, maar je was toch bezig, en met het zetten sneed de zeis nog veel vlugger door het gras.
Dat, dat wandelen en het opdoen en verspreiden van kennis, dat is mijn sportelen.
Een heerlijk woord
vooral dat sportellief zijn... Ik ben nooit zo lief als op de rommelmarkt als ik aan het afbieden ben, superlief, allee, sportellief hé...


tot de volgende ? (op de foto een haarhamer !!!!)

Zomer ?

Image by dimormar via Flickr

Onder een vlagenzwanger geluchte breekt de zomer 2010 aan... 't Is koud, vanmorgen sprong de verwarming zelfs weer eventjes aan.
Zomer, daar heb ik heel andere ideeën over, maar wat doe je er aan? Bovendien weten weervrouw en weerman ons te vertellen dat het de komende dagen echt zal zomeren... Eerst zien zei de blinde, want echt hoog staat de barometer niet, en de klimbeweging die hij inzet is maar vaag en onbeduidend.
Bovendien blijft de wind uit het Noorden komen, zoals hij nu al weken en weken aan een stuk aan het doen is. Noorderwind is niet alleen niet goed voor het vissen, het is gewoonlijk ook een schrale wind. En ondanks de vele regen klagen de tuinders dat het droog is, dat doet die schrale droge wind. En alsof het nog niet slecht genoeg is voor mens en dier, zitten de tuinders dan nog om regen te vragen.
In ieder geval, van de global warming spreken de weermannen en -vrouwen niet meer, want nu zou er geen kat ze nog geloven. Wat ze ook vertellen over een langetermijnvisie en het jaargemiddelde over verschillende decennia gezien, wat de mens interesseert is zijn gevoel van het weer NU en HIER. De rest is alleen stof voor statistici...
Ik draag nu al weken mijn korte broek, in de hoop de zon beschaamd te maken over zijn (haar?) gebrek aan inzet, maar hij (zij) gebaart van pijkens.
Weet je wat er gek is? Als wij aan het verleden denken, bijvoorbeeld aan onze jeugd, dan lijkt het wel of vroeger de zomers nog echt zomers waren, warm, buitenzitten en buitenspelen tot 10 uur 's avonds, terwijl pa en ma met al de  buren uit de wijk buiten zaten te keuvelen en genoten van de zwoele zomeravonden...Maar als ik dan heel diep boor, dan schieten me maar een paar zo'n avonden te binnen. En van die hele warme mooie zomer herinner ik me vooral dat ze eindigde met een plotse "orkaan", waarbij in het bos voor onze deur honderden bomen sneuvelden, en wij verbluft zaten te kijken naar een VW-camionette die door de wind werd achteruit geblazen, terwijl een doodsbange chauffeur angstig zat naar buiten te kijken. Beneden hadden we de rolluiken dicht gedaan en wij loerden door het raam boven naar al dat natuurgeweld. Ook van de winters die echte winters waren, blijft er niet zoveel meer over, want ik herinner me dat ik op ondergelopen stuk bos, met Claude tussen de bomen door onze boot lieten varen, aangedreven met de mechaniek van een oude wekker... Het moet ook dan verschrikkelijk nat geweest zijn! Nee, ik denk niet dat er echt zoveel veranderd is... Ook vroeger hadden wij soms zomers met rotweer en winters met kwakkelweer... En wat dat jaargemiddelde betreft... hoelang meten wij de temperatuur al op ? En hoe maten we die vroeger en hoe nu ? Eén klein voorbeeldje, iedereen weet dat het in de steden warmer is dan op den boerenbuiten... In hoever is het waarnemingspunt te Ukkel in die tijd veranderd van landelijk naar dichtbevolkte stad ? Houdt men daar rekening mee?
Ach, ik doe niets af van het feit dat wij heel dringend moeten ingrijpen, maar ik heb het veeleer op de vervuiling dan op de temperatuur. Toch lees ik dat er blijkbaar toch wel iets aan de hand is! Want we zien dat de dieren aan het migreren zijn!  Er zijn al tal van dieren die aan het opschuiven zijn naar wat vroeger voor hen te koud was. En er zijn al biologen die testen doen met de dingen die zichzelf niet kunnen verplaatsen, om een handje te helpen... De biologen zaaien dan bomen uit die in hun huidige stek te lijden hebben van te grote warmte, om zaailingen uit te planten iets noordelijker, in de hoop de soort te kunnen behouden.
Maar in hoever is het de vervuiling die voor de opwarming zorgt, of in hoever is het het feit dat er steeds meer grote stedelijke entiteiten zijn, die echte warmtebronnen vormen? Neem daar dan ook nog bij dat wegen en daken van huizen echte warmteopnemers en dus ook warmteuitstralers zijn. Er gaan stemmen op dat men alle daken van de huizen zou moeten wit maken en de banen ook. Moeten we wel heelder dagen rondlopen met een zonnebril op, maar het zou ongetwijfeld wel wat helpen.
Kortom, er zijn zo ontzettend veel factoren die invloed hebben, dat het niet echt mogelijk is één boosdoener aan te wijzen, het lijkt er beter op dat we stellen dat het de mens en de menselijke aanwezigheid is, die de bron is van de opwarming.
Maar dat we iets moeten doen lijkt wel duidelijk, en liefst niet iets, maar heel veel inspanningen, in die zin dat we onze levenswijze kunnen behouden op een manier die minder belastend is voor de natuur.

Maar dat is net het moeilijke... we zien altijd de schoorsteen van de buur roken, maar niet onze eigen schoorsteen, want wij kunnen immers niet zonder de warmte, zij moeten het maar wel kunnen...
Las ik niet in het evangelie ook zoiets, over een balk en een splinter ????


tot de volgende ?

karikaturen

Image via Wikipedia

Naast mij ligt de laatste aanwinst van de rommelmarkt..."Gentikatuur" van karikaturist GIPI (Gillis Pierre), een uitgave dd juni 2009 en nu al op de rommelmarkt voor een schamele euro... Prachtige karikaturen van alle min of meer bekende Gentenaars. Niet dat Gentenaars me zo na aan het Hart liggen, maar karikaturen wel... Ik heb van dezelfde tekenaar hier nog ergens een spel kaarten met karikaturen, al een end oud, waar al vele overleden Gentenaars op prijken.
Niet erg, het zijn de tekeningen die me interesseren, en wat nog beter is, naast de getekende koppen saat er ook nog een fotootje van de "echte"...Kun je nog meer bewondering hebben voor die toch wel speciale vorm van kunst.
Als je dergelijke tekeningen ziet, dan lijkt het poepsimpel: je haals alle speciale kenmerken uit een gezicht en je vergroot die uit, of je verkleint die net nog meer (als het een te klein iets is, zoals een klein neusje teken je dan als in miniminimorum - neusje)...Poepsimpel, tot je het probeert, want dan stel je vast dat het reuze moeilijk is om een sprekende karikatuur te tekenen.
Ik denk dat je eerst een goed portrettekenaar moet zijn, vooraleer je je kunt wagen aan karikaturen.
In een dergelijk boek kan ik uren zitten kijken en bewonderen. Maar misschien behoor jij tot de mensensoort die kunst en co helemaal niet ziet zitten en totaal nutteloos vindt, vind je het veel leuker om te kijken naar tweeëntwintig kerels die zich te pletter lopen achter een bal, en als ze hem hebben die dan weer wegtrappen. Dat is pas leuk. djudedju.
Heden ten dage moet je echt gaan liggen zappen om nog een scherm te vinden dat vrij is van die ballentrappers. Want het wereldkampioenschap balletjes trappen is bezig, en ze gaan daarvoor naar Zuid Afrika, verder kan nog wel, maar je moet toch al beginnen zoeken.
Daar de Belgische Rode Duivels de allerlaatste kans hebben gemist om nog te mogen meedoen aan die ballentrapperij, zie je nu in ons voorlopig nog bestaande Vaderland mensen met oranje petjes en oranje vuvuzela's voor de TV zitten, voortdurend reclamerend dat ze nog geen enkele schone match zagen. Ik ook niet, maar ik kijk dan ook niet. Moet ik mij alvast op dat stuk niet ergeren.
Heb je al eens gekeken naar die echte voetballiefhebbers voor de TV ? Ze zitten geen moment stil, ze wippen heen en weer, maken trapbewegingen, vloeken op de speler die er naast trapt, want hun trapbeweging was loepzuiver, veel beter dan de diene in dat kastje... Voor hen staat een grote pint lauw te worden, en naast hen zit een vrouw te bladeren in de laatste Libelle ... Nu en dan kijkt ze op, om te zien hoe lang dat ding nog duurt, want op 2 is er straks een liefdesdrama...

Het ergste vind ik nog wel dat ze het dan nog nodig vinden om, dat wat ze net hebben gezien (en jij dus ook) nog eens uit te leggen en te vertellen en hoe het wel moest gedaan worden in plaats van... En 's anderendaags op het werk, tijdens de koffie zitten ze te zagen dat het weer de moeite niet was om naar te kijken. (Waarom doen ze het dan?)

Och, en die zouden dan commentaar hebben op mij met mijn boekje in een hoekje ? Ik stoor tenminste niemand, en zit niet te roepen en te zwaaien naar een speler die duizenden kilometers verderop staat te balstampen.

Ik ga stoppen, straks krijg al die supporters op mijn kap.  Och ja, heb je er al op gelet, hier en daar staat er nog steeds een of ander bord van de verkiezingen. Zo zag ik er vandaag eentje van de CD&V (de tjeven) met daarop de foto van de kandidaat Veli Yuksul... Heb jij ook zo'n slecht karakter als ik heb? Ik las dat toch wel als "Vele Jeuksel" zeker... Ik ga nooit beteren, ik ben hopeloos.


tot de volgende ?

Ik weet nog hoe het was...

Image by vnz_76 via Flickr

Binnen enkele maanden is mijn zus een halve eeuw getrouwd... Ik weet nog hoe het was.
Mijn zus is de oudste, en dus mocht zij zich al aan het uitgangsleven bezondigen toen wij dat nog lang niet mochten... Ik sliep langs de straatkant, en hoorde dan iedere zaterdag mijn zus thuiskomen, iets voor 10 uur, want om 10 uur moest  ze thuis zijn (dus voor dat de koekoeksklok amechtig 10 keer koekoek riep!).
Het ritueel liep in die tijd altijd gelijk, je hoorde hen babbelend en gibberend afkomen, en aan onze deur hoorde je mijn zus dan nog goedenavond wensen tegen Maurits, Nora en Monique, en in koor de drie een goedenavond weer wensen aan mijn zus... Dan hoorde je de sleutel in het slot steken en omdraaien en Suzanne kwam heel stilletjes om niemand te storen (???) binnen...
Ook die avond, maar dan werd het wekelijkse ritueel deerlijk doorbroken... Ik hoorde zus de huiskamer binnengaan, hoorde haar het kastje in de hoek van de kamer openen (dat had zo'n springslotje, het maakte een klikgeluid bij het openen en dichtdoen) en dan hoorde ik plots het zachte gebrom van de pickup ofte wat we nu de platendraaier noemen. Ik hoorde het klikken bij het opheffen van de arm, en plots werd de stilte en de rust wreed verstoort door Freddy Quinn met Schön so Schön...  In dat liedje komt het woordje schön precies 53 keer voor, en ik hoorde datzelfde 45-toerenplaatje wel 15 keer na elkaar...
Zus was verlieft !
Na enige tijd mocht de vrijer naar ons huis komen... en dan werden plots al mijn zekerheden  overhoop gegooid! Wij hadden (zoals de meeste kinderen) steeds horen verkondigen dat we goed ons best moesten doen, dat bureauwerk veel beter was dan te moeten werken met je handen... je kent dat liedje wel. En nu kwam die vrijer daar binnen met handen die niet meer proper te krijgen waren, praten over zijn werk aan de scheepsmotoren... Hoe hij tussen de bieltjes moest kruipen (ik weet begot nog niet wat dat is) en mijn ouders zaten te luisteren, klapten met hem mee, en roemden zijn werk en zijn stielkennis. Een heel nieuwe wereld ging voor mij open! Handwerk was toch zaligmakend, en bureelwerk was niet alleen het "enigzaligmakende"... djudedju.

Na enkele keren kwam hij ook al eens binnen recht van het werk, en dan was dat stinkende ventje ook welkom. Heel het huis stonk naar de mazout, maar dat gaf niet. Als ik eens mijn handen niet proper gewassen had kreeg ik onder mijn voeten, en den dienen kwam daar een beetje zitten stinken. Ik ben in mijn kinderjaren wellicht nog meer jaloers geweest dan op Robert... Ik had een nieuw idool, en 't was een goeie, want hij kreeg altijd gelijk van Ma en Pa... Bovendien verdiende hij "schoon geld", en dat na veel minder lange studies dan men mij voorspiegelde... Ook dat blonk in mijn ogen.

En nu straks zijn ze al vijftig jaar getrouwd... en heb ik op hun uitnodigingskaarten zitten duiven tekenen... Je staat er toch wel even bij stil. Een halve eeuw is het straks geleden dat ik voor de eerste keer aanwezig mocht zijn op een trouwfeest. Nu ben ik zelf al bijna 43 jaar getrouwd, en mijn kinderen zijn het huis uit en getrouwd en de eerste communies en plechtige communies van de kleinkinderen zijn voorbij, en wachten (nu ja...) alleen nog de trouwfeesten, de achterkleinkinderen en... Als we het geluk hebben van leven en het nog bewust kunnen en mogen meemaken...Want de tijd, die gaat steeds maar rapper en rapper...
we worden oud

tot de volgende ?