un, deux, trois, quatre,...

Image by Inferis via Flickr

Kimberly leert Frans... en gisterenavond ging de telefoon of ze eens mocht komen bij opa om haar les te leren...
onder meer de getallen tot twintig... Ik heb bewondering voor har! Daar ze in het BLO zat, kreeg ze niet eerder Frans, en nu ze in het beroeps zit, zit ze in een klas waar iedereen al minstens drie jaar Frans heeft gevolgd...en wie is er de beste van de klas ? Juist, Kimberly !
Het kind blokt dat de stukken er af vliegen!
Toen ze nogal wat moeite had met 11, 12, 13 en zo, leerde ik haar om een klein beetje te denken op 1, 2, 3, waarvan je telkens wel wat klanken terugvindt in de 11, 12 enzovoort.
En dan was ze er mee vertrokken. Fier als een gieter is ze weer naar huis getrokken.
Voor een kind dat het moeilijk heeft met leren, doet ze het verbluffend goed. Ik ben fier op haar!
Ook in de praktijk geeft ze de anderen het nakijken! En dan moet je weten dat ze het enige meisje is in de klas, en ze kan beter metselen, vijlen, zagen timmeren dan de mannekes... Ik heb binnenpretjes als ik dat hoor.
Haar zus blinkt ook uit in haar school, maar dan vooral voor de praktijk. Lessen leren interesseert haar maar mondjesmaat, en ze verzamelt vooral straffen als bonus...Laatst moest ze een opstelletje schrijven "Waarom de leraar stom is...". Ze kwam af: "Opa, wat moet ik schrijven?" Ik heb ze een beetje laten sudderen vooraleer ik haar op weg heb geholpen. Ze heeft een droom van een karakter, helpt altijd iedereen, maar kan geen ave maria zwijgen... djudedju.

En de andere kleinkinderen? Zaterdag was Lieselotte met mama gaan winkelen, ze moest nieuwe laarzen hebben. Toen ze thuis kwam hebben wij vol ontzag de maat van die dingen aanschouwt! Ik zei haar dat ze precies een wippedippe was, maar dan moest ik uitleggen wat dat voor een ding was. (Een soort drinkbekertje voor hele kleine peuters, met een gewichtin de voet, zodat de kop niet kan omvallen). Ewoud is ziek, hij lijdt aan macho-itis! En dat is erg.
Ze waren met de klas op reis geweest, en moesten met een vlot een stuk varen. Op het vlot van Ewoud zaten maar twee mannekes, en een hele kudde meisjes die wel gichelen maar niet roeien. De twee macho's van dienst zijn dan in het water gesprongen om het vlot vooruit te duwen al zwemmend. Nu zit hij met koorts, erge koorts, machokoorts...
Hij zit heel duidelijk, heel ostentatief en heel prominent in zijn publiciteitsjaren... Zijn stemgeluid is ook zo leuk, de baard zit er in.(Veel meer dan op zijn kin)
Kimberly begint ook al dergelijke symptomen te vertonen. Ze is nog zo plat als een plank, maar moest zo nodig een BH hebben...
Vraag niet waarvoor dat dient, anders is ze woest.
djudedju...
en opa zit wijs te grinniken.
Nu krijgen zijn kinderen ook eens wat ze hun vader indertijd hebben aangedaan.
grijns

Ons moeder zou zeggen: "'t Zijn allemaal geleende broodjes", waarmee ze duidelijk maakte dat alles terug kwam, l'histoire se répète...

Vanmorgen was het weer vroeg dag, Veerle is weer gaan werken. Nogal een geluk dat Anny dan altijd nogal vroeg is om de kinderen tijdig klaar te krijgen, want de wekker van Veerle was niet afgelopen.... Ze was gelukkig nog op tijd om te vertrekken naar het werk.

Dat wil zeggen dat opa van dienst was om de koffie te zetten. Zodat, als Anny terug komt, de koffie klaar staat.

en dus zit ik ook al vroeg te bloggen, op een uur waarop ik me anders sta te wassen. Gaap.

Morgen is het hobby... verderwerken aan de egels. Gisteren zag ik Monique in Huise in de home, ze was er ook op bezoek, terwijl wij bij tanteke zaten. Haar bezoek is moeilijker dan het onze, Arsène is terminaal en weet van de wereld niet meer. Dat zijn pas ambetante bezoeken. Wat moet je daar in hemelsnaam tegen vertellen ?

Ik ben al geen goede ziekenbezoeker, maar bij zo'n gevallen heb ik het dubbel moeilijk. Als ik in de home zit bij tanteke, heb ik bewondering voor veel van die mensen die daar komen, en die honderduit zitten te praten tegen hun "oudje", en die dat iedere keer weer kunnen. Ik kan dat niet. Bij tante ook, ik weet begot niet wat zeggen tegen een mensje dat twee minuten later niet meer weet waarover je bezig waart... Ik zit dan wat te babbelen tegen ander oudjes, die wel bij zijn, en die graag eens kunnen babbelen, en zelf geen bezoek krijgen. Sommigen nooit !

Ik denk dat dementie vooral voor de entourage erg is, want ik heb niet de indruk dat die mensen dat zelf beseffen. Wellicht wel in de eerste fase van die ziekte, maar nadien leven zij blijkbaar in hun eigen wereldje, de tijd van toen, toen alles beter was. Dus zijn ze daar wellicht goed. Alleen wij maken er een probleem van, zij niet echt. Maar er zijn er ook die dan stout worden, zoals Lodewijk... Lodewijk zit in een rolwagen en komt soms de cafétaria binnengesjeesd, met de enige bedoeling een slachtoffer te zoeken om tegen te roepen en te brullen. Zijn bedoeling is dat hij een gratis drankje krijgt, want dreigt hij, anders brul ik totdat je het geeft!... Maar iedereen kent hem ondertussen, en laat hem zitten, of haalt er de verpleegster bij, die dan Lodewijk met rolwagen en al de lift induwt, en hem aflevert op zijn kamer.
Toen wij gisteren langs zijn kamer passeerden, zat hij al zijn kleren uit te spelen. Om dwars te zijn. Of hij gelukkig is weet ik niet, maar hij is maar op een ding uit, mensen sarren. Is zijn dementie ook een terug naar de tijd van toen? Dan moet dat nogal een ambetante numero geweest zijn...
Bij mij komt hij niet meer, toen hij bij mij kwam roepen heb ik hem gezegd dat ik veel luider kon roepen dan hij, en dat binst ik hem met kar en al buiten zet... Hij zweeg in alle talen. Nu zit hij te grommelen van zodra hij mij ziet over "diene met zijne baard is daar weer..."
Sommige, velen van die bezoekers zijn ook al bejaarde mensen. En je ziet dat het hen soms zwaar valt om telkens weer geconfronteerd te worden met de aftakeling van de mens... Ze staan er naar hun gedacht wellicht veel te dicht bij om het nog afstandelijk te bekijken.

Oud worden lijkt me niet altijd een zegen...

tot de volgende ?

Leuke verrassing

Image via Wikipedia

Vanmorgen gingen we naar Michelbeke naar de rommelmarkt. Twee keer niks. Het is al een klein marktje, en nu waren er nog een pak afwezige standhouders... Nee, om de woorden van één van de standhouders aan te halen: "Dat is hier een langzaam uitstervend iets..." Zo lijkt het me ook.
Dat was dus alvast geen leuke verrassing...
Maar, we werden geconfronteerd met een omleiding, en 't was er duidelijk eentje van de toeristische dienst Vlaanderen ! Eén bordje omleiding en één bordje verboden doorgang... en weg waren we... door onze heerlijke Vlaamse Ardennen. Ik heb er op gelet, ik zat bijna heel de tijd op fietsroute nr 47! Voor alle fietsters die het leven moe zijn, gegarandeerd een hartaderbreuk te fietsen langs die weggetjes! Ik heb de versnellingen aan mijn autootje veelvuldig gebruikt! Dju jongens, wat is het hier mooi, en steil, en lange lange lange hellingen...
We zaten letterlijk in the middle of Nowhere....
We zijn weer op de vertrouwde en saaie weg geraakt bij het peper en zoutvat (twee torens met strooizout voor in de winter).
Maar echt, het was er mooi !
Maar ik zou er met geen vélo op geraken!, en bij af zou ik wellicht mijn remmen stukknijpen op sommige stukken!
Kijk, sommige mensen zouden zitten sakkeren, en zich opjagen, wij dus niet! Wij hebben met volle teugen genoten!
We hebben heel langzaam gereden om te kunnen genieten.
Tuurlijk, mocht ik op weg zijn met een dametje die hoogzwanger is en in weeën, dan zou ik wellicht ook die kluivers van dat éne bordje stijfvloeken, maar nu...nee, heerlijk was het...
Ik heb er nu nog deugd van.

Maar ik wil er toch één conclusie bij nemen: als je ook maar om één of andere reden gepresseerd bent, als je ergens op tijd moet zijn, neem dan je GPS mee, die helpt je uit de kleine (heerlijke) paadjes, op de kortste weg naar je bestemming... Maar ben je niet opgejaagd door de klok of een andere reden, geniet dan eens van de blijde verrassing.

Met files had ik die liefdesverhouding ook, zelfs toen ik nog werkte... Ik vertrok steeds intijds, ik was in normale omstandigheden bijna steeds de eerste op de plaats van afspraak, maar was er een file, dan is dat iets waar je niets aan kunt doen, en het helpt je niet, helemaal niet je op te jagen... dus genoot ik van de onverwachte rust. Voor mij was een file een cadeautje, een stukje rust op een onverwacht moment.

Het bood je de tijd de dingen nog eens te meer rustig te overdenken, of de tijd zomaar eens een tijdje te niksen... Heerlijk toch ?
Ik keek altijd een beetje ironisch naar de lui naast en voor en achter mij in de file, die duidelijk alle tekenen van ongeduld, zenuwachtigheid vertoonden... Eén keer zat ik met collega's in mijn wagen, en ééntje ervan zat zich schromelijk op te jagen... Toen wij reeds een kwartier aan het aanschuiven waren ter hoogte van de Basiliek van Koekelberg, zei ik: " Grote kerk hé, we rijden er nu al meer dan een kwartier langs, en we zijn nog maar halverwege..." Ik had dat niet mogen zeggen, niet bij een zenuwpiet... Ik heb nog jaren mogen horen dat ik geen interesse had in de vergadering, dat ik niet de minste blijk van interesse had in mijn werk...Allemaal dingen die verkeerd waren, maar ja, hij kon zich niet neerleggen bij het feit dat wij er geen seconde rapper zouden komen met ons op te jagen... De sukkelaar is al lang dood... Dat heeft hij wel tijdig gehaald. Was een beetje gepresseerd hé...

Ach, ik ben niet zonder zonden in deze... Alleen, niet bij files en dergelijke! Mijn zenuween vliegen tegen het plafond als iets mij niet lukt! Als ik aan iets zit te prutsen, en ik krijg het maar niet open (vaker: niet meer dicht) of ik krijg het niet in orde, of niet tot functionneren, dan, dan begint soms alles in mijn lijf te kriebelen, dan krijgt al wie iets durft zeggen een snok en een beet, dan is het allemaal hun schuld...
Anny weet dat al (al lang) en laat me dan veilig ongestoord...Maar zelfs dan durf ik haar wel eens de schuld geven, terwijl ze er niet eens bij of omtrent is, in een soort afreageren... Nadien heb ik daar dan spijt van, en gelukkig heb ik een vrouwtje die me kent, en weet dat ik er eigenlijk niets mee bedoel. Ik ben dan dus wel "zemelachtig"...

Dan ben ik net zo slecht als wijlen mijn collega... Wedden dat ik ook wel aan mijn dood geraak? Maar ja, als ik gelijk krijg, dan krijg jij je geld niet meer...

Ik ben gek, zou Toon Hermans zeggen... en ik voel met hem mee.

Maar een beetje gek zijn, dat is gezond! Het is niet goed voor de mens om steeds maar serieus te zijn. We moeten kunnen relativeren, we moeten de dingen wel eens eventjes van ons af kunnen zetten, anders raken we met onszelf en met heel de wereld in de knoei!

Laat mij dus maar eens zeveren, lach er mee! Want lachen, dat is pas Leven !!!!

tot de volgende

250.000 kunnen niet meer betalen...

Image by bw14 via Flickr

Zo'n kleine 250.000 mensen kunnen hun kredietleningen en/of hun hypotheeklening niet meer terugbetalen...
Dat bevestigd wat ik enkele dagen geleden schreef over de enorme "verdoken" werkloosheid, namelijk de mensen die zware gedeeltelijke werkloosheid kennen en daardoor merkelijk minder inkomen kennen. Ook het aantal volledig werklozen is niet gering!
De zweren van de crisis beginnen uit te breken.
En zoals ik al stelde, het is nog niet gedaan! Zelfs al zou de crisis vandaag gedaan zijn, dan zullen de naweeën van deze werkloosheid nog een hele tijd doorspelen, door verlies aan verlofgeld, door verlies van eindejaarspremies en andere voordelen die aan arbeid gebonden zijn. Deze zaken komen meestal slechts achteraf, zelfs het jaar nadien.
Deze vermindering van koopkracht resulteert in minder kopen, minder kopen betekent dat er minder moet gemaakt worden, minder maken betekent meer werkloosheid...en de cirkel lijkt een eindeloze spiraal te worden.

Mensen zullen zich gedwongen voelen om hun inkomen te vrijwaren op minder wettelijke manier, dit zal weer een heksenjacht uitlokken op de werklozen, en de algemene stemming van de mens zakt tot onder het nulpunt.

Er is niets nieuws onder de zon... zoveel crisissen zoveel moeilijkheden hebben wij al doorgemaakt, en de ene lijkt precies op de andere. Telkens en telkens weer probeert men met lapmiddelen de boel te beredderen, maar veelal zijn dit dan kostenverslindende zaken waardoor de stabiliteit in zijn geheel weer in het gedrang komt.

Nu zitten we nog met een bijkomend element: we zijn België niet meer, we zijn een stukje van dat Verenigde Europa... en de manoevreerruimte is er maar in zover de spelregels gevolgd worden van Big brother Europa... Kunst en vliegwerk worden misschien zo vermeden, maar we worden in feite ook een beetje in het gareel gedrukt van de economisch sterkeren, die niet willen dat de Europese standaard zakt.

En als je dan het gehalte van de politici bekijkt... en ik spreek nog niet eens van onze eigen sukkels, nee, ze hebben tegenwoordig grote voorbeelden in een Berlusconi en kleine napoleonnetjes.... (De echte Nappie was óók maar een halfgebakken Fransman hé...)

Bovendien staat ook Ameurika op de rem van zijn eigen protectionisme, en hebben wij de druk vanuit de nieuwe grote spelers India en vooral China...Ook Rusland lijkt weer een rol te gaan spelen in het debat.

We worden willens nillens betrokken in de Amerikaanse ruzie met de Olieproducerende landen in de Golf, en ook vandaar komt nieuwe druk en nieuwe spanning.

Het is goed dat wij Europa geworden zijn, omdat wij zo een bijna gelijke druk kunnen geven als de anderen, maar we hangen net nog niet genoeg aan elkaar om echt te kunnen drukken, de eigen belangetjes spelen nog veel te veel mee... en bovendien worden wij overspoeld met immigranten die weliswaar na een of meer generaties ook Europeaan worden, maar het wellicht, mocht het er eens echt op aan komen, niet echt zullen zijn... Kijk maar eens naar de volksfeesten in Belgische steden als Marokko kampioen speelt... Niet precies een Belgische reactie als je het mij vraagt...

Wij moeten of dringend werk maken van de echte integratie, of wij moeten de kraan dicht draaien. Persoonlijk opteer ik voor het eerste, maar ik weet dat er velen, heel velen zouden opteren voor de andere optie.

Als ik opteer voor het eerste, dan is dat omdat ik er mij pijnlijk van bewust ben dat wij, zonder die inbreng van dat nieuwe bloed in werkelijkheid een te laag geboortecijfer hebben om voort te kunnen bestaan. Wij zijn, zonder die inbreng, in werkelijkheid aan het uitsterven. Kijk maar eens naar de geboortecijfers! en deze statistieken nemen dan ALLE Belgen in rekening, ook de genaturaliseerde!

Wij kunnen maar best werk maken van de integratie, of wij zullen ons moeten integreren in hun gemeenschap!

(Khadafi zei het al: "Wij moeten Europa niet veroveren, wij bevolken het gewoon!")

Maar het lijkt wel of wij de werkelijkheid niet willen zien. Onze politiekers doen voort alsof heel het heelal om ons heen draait, en wij het centrum, het hoofd zijn... Niets is - helaas- minder waar...

Bijna al de aardappelen zijn uit voor mijn deur. tot een stuk in de nacht reden hier uren en uren aan een stuk twee mastodonten van aardappelrooimachines (wat een woord) rond. Voortdurend reden drie vrachtwagens aan en af om de aardappelen weg te voeren.

De aardappel... ooit de redding van het gemene volk... Bracht vele keren meer op dan graan, en verving het brood als voornaamste volksvoeding in de arme tijden van toen.

...en gek genoeg, het was de aardappel die veroorzaakte dat de kwaliteit van het brood sterk verbeterde. Er was meer goed graan beschikbaar, de prijs zakte daardoor, en er werd minder gefoefeld. Men deed bijvoorbeeld minder zemelen in het brood en gebruikte dus zuiverder meel. Gek genoeg is nu een soort omgekeerde beweging bezig! We eten nu in verhouding veel te veel vee te zuivere voeding, en krijgen veel te weinig vezels binnen... en dus voegt men weer wat zemelen toe aan "gezond" brood...
Het kan verkeren zei Bredero

tot de volgende ?
Oh ja, ik ben al 19 kilootjes kwijt...

Deugd gaat vóór eer !

Image by GALERIEopWEG via Flickr

Toen ik deze week dit (blijkbaar Westvlaamse ??) spreekwoord gebruikte in een gesprek, kreeg ik als reactie een vragend gezicht...
Ik weet niet eens meer waarover het juist ging, maar de reactie bleef me bij. Blijkbaar iemand die niet vertrouwd was met dit gezegde. Ik vind het ook niet terug in "Nederlandse spreekwoorden en zegswijzen"...Blijkbaar is het dus echt een plaatselijk iets, of -wie weet- zelfs iets dat alleen in onze familie in zwang is...
Het woord deugd heeft niets te maken met goede deugden, maar met genot, genoegen...
Ik weet dat ik het ook wel eens gebruikte tegen mensen die reageren op het gebruik van mijn wandelstok, waarbij ik duidelijk wilde stellen dat mijn eer niets is in vergelijking met het gemak die de wandelstok mij biedt.

Ik denk dat veel mensen deze spreuk beter in acht zouden moeten nemen. Hoeveel mensen zijn er immers niet de slaaf van "Wat gaan de mensen daarvan denken/zeggen?
Ik heb er lak aan wat de mensen van mij zeggen of denken, als ik niemand kwaad doe, en ik doe het omwille van het gemak dat dit of dat mij bezorgd, dan kan het mij geen moer schelen wat ze zeggen of denken.
Mensen zijn veel te veel het slachtoffer van het menselijke opzicht.
En het wordt erger.
Kijk maar eens in de scholen, hoe merkkledij en merkboekentassen plots "moeten"...want iedereen doet dat, iedereen heeft dat...
Je ziet de gekste en meest onmogelijke kledij, want het is mode, dus moet het, als je "mee" wilt zijn... Denk maar eens terug aan de schoenen met plateauzolen van enkele jaren terug...Hoeveel gebroken benen zijn er niet geweest omwille van de mode??? Te gek toch ?
Als ik schoenen ga kopen, dan zoek ik gemakkelijke schoenen, en hoe ze er uit zien speelt slechts mee nadat ze echt makkelijk zitten. Idem voor kledij. Wat kan het mij schelen dat het een jas is van het model van vijf jaar geleden, als het goed zit en me alle vrijheid geeft van bewegen? Ik weet het, mijn houding is slecht voor de commercie, maar je weet het: deugd gaat voor eer !

Als ik iemand zie in een speciaal pak, dan kijk ik in eerste instantie naar "hoe het zit", en pas dan naar hoe het er uit ziet, en wellicht noteer ik de kleur niet eens in mijn geheugen, tenzij het me heel erg heeft gestoord. Ik heb geen greintje aandacht voor die dingen. Eigenlijk een beetje gek, want ik hou van mooi, ik ben een liefhebber van kunst...maar kledij en materiaal vallen daar buiten, dat hoort bij het werkgerei, dat dient om iets te doen, niet om er naar te kijken.

Och, soms valt een stoel mij wel op als een heel mooi ding, maar toch ga ik het dan in eerste instantie gaan beoordelen op het zitgemak, en me niet laten verleiden door design. (Mijn zoon is wellicht niet akkoord met zijn vader...)

Mocht ik het kunnen vinden, dan zou ik wellicht weer opteren voor de Frankische broek, hemd en halfkorte (tot de knieën)tuniek, zoals men in de middeleeuwen droeg. Het was de kledij die er alleen was om te beschermen en om zo makkelijk mogelijk te bewegen. Iets wat me ook wel bevalt, zo op het zicht, is de poncho... lijkt me afdoende bescherming te bieden en laat je volkomen vrij in je bewegingen. Nee, aan mij is mode echt niet besteed.

Ik ga pas ook kijken naar die dingen, nadat ik ze gecontroleerd heb op deugdelijkheid en comfort. Als je ze dan in een leuk kleurtje kunt steken, dan mag dat, dan is dat mooi meegenomen. Maar niet eerder.

Dat doet mij denken aan die modeshows, die momenteel weer ons televisiescherm vervuilen... Heb je al eens echt gekeken naar die modellen?
Afschuwelijk !
Ze lopen daar met een gezicht alsof ze daar heel, heeel, heeeeeel erg tegen hun gedacht zijn, ze zijn gegrimeerd met grote zwarte schaduwen rond de ogen, diepe schaduwen op de wangen, zodat ze allemaal erg gaan lijken op terminale zieken (Wat nog beklemtoond wordt door hun abnormale magerheid)... Bovendien gaan ze zo ongemakkelijk dat er of iets aan hun benen mankeert, of die geshowde schoenen zijn echte marteltuigen.
Laat je kleuters nooit TV kijken als ze zoiets op het scherm geven, want die kleintjes hebben er gegarandeerd nachtmerries van (Ik ook).

Bovendien zijn de geshowde kleren alles behalve functioneel! Ik zag ooit winterkledij, met een dikke muts en sjaal in bont, een wijde mantel, waarvan de hoogste knoop zowat ter hoogte zat van hun schaamdeel, want anders kon je niet zien dat ze een doorkijkbloesje aanhadden waardoor je heel goed hun ribben en hun schamele borstjes kon zien... Heerlijk om dragen in de winter !

Mocht ik een wetenschapper zijn, dan zou ik onder meer eens het menselijke lichaam, met alle bewegingsmogelijkheden op mijne kompjoeter zetten, en dan zoeken hoe ik echt functionele kledij kan ontwerpen, die bij alle bewegingen perfect meegaat met je lijf.

Waar ik wel vol bewondering voor sta, is voor de nieuwe textielsoorten, zoals Goretex om er een oudje van te noemen, stoffen die werkelijk een functie hebben die voldoet aan de verlangens van je lijf. Dat is pas knap.

Gewoon, omdat het functioneel is.

Maar ook daar zijn er uitwassen...Men heeft nu al bijna perfect werkende stof gemaakt, die de mens onzichtbaar maakt. Niet zoals in de film, veeleer zoals de kameleon, de stof slorpt als het ware de omgevingskleuren op, waardoor je volledig opgaat in de achtergrond. De functie daarvan is militair, of wat dacht je ? Gemaakt om efficiënter te gaan doden. Bah!

Volgende week ga ik naar Zwijnaarde, naar een bijeenkomst over Linux, en meer speciaal over Ubuntu. Kijken of ik nog een en ander kan bijleren van die mannen. Je krijgt er ook nog een gratis cd bij met ubuntu op, en ik hoop heel stilletjes dat het dan al Karmic Koala zal zijn, een week voor de officiële verdeling... Maar vooral om bij te leren, want hoe meer ik werk met de peecee, hoe meer ik er mij van bewust ben dat ik er alleen maar mee kan werken... Het is net zoals met mijn auto... Ik heb een rijbewijs, ik kan rijden, ken de nodige dingen om te rijden, maar van de auto of de motor ken ik niets, noppes, niente, nada, rien nichts,nothing...

Ik ben niet van plan me daar echt diep in te gaan zitten nestelen, maar het zou toch handig zijn enkele van de meest eenvoudige dingen zelf te kunnen oplossen, als er zich eens een moeilijkheid voordoet...

Ik laat het je weten als ik iets heb bijgeleerd!

tot de volgende ?

Keuzes bij overvloed

Image by Kemal Y. via Flickr

Gisteren heb ik hier gepoogd een lans te breken voor Linux en meer speciaal voor Ubuntu en/of Mint. Maar er sinds kort een nieuw iets op de markt. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het niet heb uitgeprobeerd, en dat ik dus geen ervaring heb, maar het huis waaruit het afkomstig is, is groot...Heel groot...
Google heeft nu ook Google OS , een linux variant zoals de eerder genoemde Ubuntu en Mint (en heel veel andere, die echter gewoonlijk iets minder gebruiksvriendelijk zijn voor ex-windowsgebruikers)
Ik ga hier dus geen oordeel geven over deze nieuwe linux-variant, maar ik vermoed dat het een degelijk en degelijk ondersteund iets zal zijn, Google zal niet willen afgaan als een gieter...
Je moet echt eens gaan kijken naar Google OS (zoek het eens via ...Google???). Het ziet er in ieder geval goed uit en oogt fris.
't Is maar dat je het weet.

Het besluit is en blijft, je moet toch maar eens nadenken, of het in deze tijd van crisis wel opportuun is om grote sommen geld uit te geven aan dingen die je ook gratis kunt krijgen. Daar maak ik nog een tweede bedenking bij... In computerwinkels staan op de verste schabben in de winkel, veelal peecees die niet de hele modernste snufjes hebben, maar die toch heel heel valabel zijn. Die zijn stukken goedkoper, en je moet beseffen dat, als je een kwampjoeter koopt, die na enkele maanden toch ook al "verouderd" is... Waar je wel moet opletten is dat je voldoende ram aan boord hebt om de snelheid die het machine je biedt ook werkelijk te kunnen benutten. Maar als je verstandig koopt, hoeft een peecee echt niet meer zo duur te zijn!

Ik hoop dat veel ouders mijn blog van gisteren lezen, en eventjes in de ouderraad appeleren over de "aankoop" van software als er gratis goeie alternatieven bestaan. Trouwens, speciaal voor het onderwijs is er een speciale versie van Ubuntu: Edubuntu! Deze versie bevat een schat aan programma's die speciaal geschikt zijn voor het onderwijs.

Maar genoeg over die dingen.

Gisteren ben ik met een van mijn kleindochters gaan winkelen. Ze had nog enkele dingen nodig voor de school, en opa besloot eens met haar te gaan zien in de Action, een heel goedkope winkelketen. Het meeste hebben wij daar ook gevonden, aan heel goedkope prijs. Het vervelende is dat ik daarvoor naar Ronse moet... Ik volg die dingen niet meer van zo nabij op, maar blijkbaar is het nog steeds zo dat het beleid in Oudenaarde er alles op zet om de goedkope winkelketens te weren. De middenstand probeert wellicht zo de concurrentie buiten te houden? Maar of dat lukt is nog maar zeer de vraag!

Als ik de mensen observeer, dan zie ik steeds meer dat men de wagen neemt en naar een "winkelstad" gaat om inkopen te doen. En dan gaat het hem heus niet alleen over kleren en dergelijke, want als ze daar zijn, dan doen ze daar uiteraard ook de andere inkopen... Het gewin voor de kleine middenstander is met zijn behoudspolitiek dus nog maar zeer de vraag! Ik denk dat het veel interessanter zou zijn voor hen, om zich te richten op specialiteiten, op exclusieve dingen en dies meer. Zij hoeven zich uiteraard niet volledig daarop te richten, maar die dingen moeten de trekpleister vormen. Neem nu dat ik hier op zoek ben naar "Ecumes de Wismereux", een formidabel lekkere kaassoort, dan ga ik, eens in die winkel niet nog eens gaan verkassen voor de andere zuivelproducten, nee, ik koop daar dan alle zuivel meteen mee.

Zij moeten dus net dat tikkeltje meer gaan bieden...en ook de rest. Kijk maar eens naar de beenhouwerijen, het opkomen van die goedkope netten van Renmans, Vleesmeesters en dergelijke heeft hen heus niet arm gemaakt! Maar zij moeten dan wel met enkele specialiteiten in de belangstelling blijven. Hier in de (ruime) buurt is een klein oud beenhouwerijtje, waar je echt niet moet zijn voor speciale bereidingen en zo, maar hij is de man die uren in het ronde gekend is voor zijn...droge worsten.

't Klinkt gek, maar die man verkoopt op gratie van die simpele droge worsten. Ik zag er ooit iemand (wellicht van een café of zoiets) om honderd droge worsten in een keer komen ! En als je daar bent, dan koop je er meteen ook wel altijd een en ander bij, je gaat niet meer speciaal omrijden om nog iets daarbij...

Eigenlijk is wat ik hier nu schrijf, een beetje schandalig hé ? Hebben wij niet veel te veel keus ? Allee, neem dat dat kleine lekkere Franse kaasje, dat is toch pure luxe ? Ik ga heus niet dood zonder dat kaasje. Ik heb het niet eens echt nodig, het is gewoon een goestingetje. Omdat het lekker is (vind ik, Anny zegt dat het stinkt...)

Ik heb hier al heelder bladzijden volgeklad met artikels over couscous, kaassoorten en andere lekkere dingen... We leven breed in onze contreien. Op dat stuk is het nog steeds geen crisis. En je moet eens kijken naar de restaurants, hoeveel mensen daar gaan eten. Meestal is ook dat een pure luxe-refleks.

Wat hebben we het toch nog altijd goed! En dan hoor je nog steeds klagen. Nu ja, om eerlijk te zijn, ik ben als kind opgevoed in een gezin waar voldoende en goede voeding voor alle luxe uit ging. Tweede was opvoeding zowel thuis als schools, en dan pas kwam kledij en dergelijke. Niet dat we slecht of armmoedig gekleed gingen, integendeel, ons moeder bespaarde door te staan op degelijkheid en kwaliteit. Mode was niet aan ons besteed. En dat zit er bij mij nog steeds in. Wij hebben geen tien paar schoenen staan, of massa's kleren die je nooit aandoet... Dat is aan ons niet besteed. Ook dragen wij geen dure juwelen. Het is zelfs zo, als het een duur ding zou zijn, zouden we het wellicht niet aandoen, er zou eens iets moeten mee gebeuren... Nee, het uiterlijk is niet zo erg aan ons besteed.

Ik zie bij mijn kinderen dat dit zachtjes aan het veranderen is... Zij zijn kinderen van een welvaartsmaatschappij, waar mijn generatie nog heeft moeten bouwen aan die maatschappij. Ik ga hun hier over geen verwijten maken, ik heb het soms moeilijk om hun manier van leven te appreciëren, maar dan zwijg ik liever dan er over door te drammen. Zij zijn kindern van deze tijd, en mijn manier van leven is duidelijk gedateerd.

Wellicht staan zij soms even onbegrijpend naar ons te staren als wij naar hen...

tot de volgende ?
ps: Op de foto Google OS, met de vraag: Goobuntu ? Want het lijkt wel op elkaar !

Software

Image by h_dwight_beers via Flickr

Om eerlijk te zijn? Heel veel software is hard, bikkelhard!
Zo kregen Ewoud en zijn medestudenten de "kans" om vanuit de school "beterkoop" het Office pakket van Microsoft aan te kopen.
Vermits de lessen er mede op gebaseerd zijn, is dit geen echte vrije keus, maar een opgelegde aankoop van een merkproduct.
Een soort koppelverkoop als je het mij vraagt, je gaat naar school x dus werk je met software y. Ga je naar een andere school, dan zit de kans er in dat die werken met software z, en zit je weer met een andere aankoop bij een overstapje van school naar school...
En toch is er voldoende en evenwaardige gratis software voorhanden.
Wat bij mij een belletje doet rinkelen... Krijgen de doorverkopers (directie? leraars?) een percentje op de verkoop ?
Opvoeden is plots een lucratief ding.

In Nederland is er een regeringsbesluit dat ergens tegen 2012, alle openbare diensten moeten overgeschakeld zijn op gratis alternatieven om hun werk te doen op computer. Dat kan immers perfect, en waarom zou je geld spenderen als je het gratis kunt krijgen?

Maar eigenlijk is heel het systeem wat verrot! Probeer maar eens een peecee te kopen waar geen Windows op zit! Je zult heel lang moeten zoeken, en in sommige zaken zullen ze zelfs meer rekenen voor het gratis product. Wellicht omdat ze heel goed beseffen dat je dan ook geen cliënt zult worden voor de vele soorten aan Microsoft gebonden soorten software???

Er is nog een tweede, men heeft een soort mythe gemaakt dat linux veel moeilijker is om mee te werken, dat het alleen geschikt is voor echte doorwinterde kwampjoeterfanaten, dat je er als gewone man niet mee zult kunnen omgaan... Helemaal niet waar ! Als je geen computergenie bent, dan kun je met Ubuntu of met Mint, direct aan de slag, gewoon bijna zonder één overschakelingsmoeilijkheid. De overschakeling is echt niet moeilijker dan overschakelen van XP naar Vista of naar Windows7...

Maar door al die fabeltjes had ook ik er oorspronkelijk schrik van. Nu is het omgekeerd. Ik heb op mijn peecee nog ergens windows xp staan, maar kan echt de tijd niet meer zeggen dat ik dat heb geopend.

Toch is er één ding waar je moet acht op slaan! Sommige hardware heeft geen drivers gemaakt voor linux. Zo kan ik mijn scan van HP niet gebruiken op ubuntu, en hou ik daarvoor ergens op de achtergrond een windows in reserve. Als je dus wilt overschakelen, of je koopt net een nieuwe peecee en toebehoren, kijk dan eerst eens na of er wel drivers bestaan voor de hardware die je van plan bent te kopen... Meestal is er geen probleem, maar je moet echt specifiek, type per type nakijken, want mijn printer van HP doet het wel, mijn scanner dus niet... Er zouden scanners van HP zijn die wel werken met linux.

Waarom ik nu weer eens over Ubuntu ga prediken? Wel, eind deze maand komt er weer een nagelnieuwe versie uit, de 9.10 Karmic Koala genoemd. Ook dat is helemaal anders dan bij Windows, daar moet je soms jaaaaaren wachten op een miskleun als Vista, bij Ubuntu is er steevast om de zes maand een nieuwe versie. En telkens met echte nieuwigheden.

Als je wilt overschakelen, zou ik zeggen wacht nog eventjes, en doe het volgende maand, dan zit je meteen met de nieuwste versie. Wil je gewoon eens proberen, maar nog niet echt overschakelen? Dat kan ook perfect, je kunt een gratis CD aanvragen bij Ubuntu, en dan kun je vanop de cd even werken met het voor u nieuwe systeem...Maar dat is via cd, dus langzamer dan het van op de harde schijf gaat. Veel handiger is het meteen Ubuntu op je harde schijf te zetten, naast je Windows. Daarvoor ga je naar Wubi.org en daar moet je gewoon stap voor stap de installatie doen... Werkt perfect, en voortaan ga bij het opstarten kunnen kiezen of je werkt met Ubuntu of met Windows. (Heb je meteen ook een brug naar eventuele software zoals mijn scanner)

Eindelijk zul je dan werken op een echt vrije basis, zonder gebonden te zijn aan een bepaald duur merk. En je zult zien dat al die gratis dingen werkelijk evenwaardig zijn!

Doorbreek het quasi monopolie!

Het lijkt wel of de herfst eindelijk echt begonnen is. Al enkele dagen klaart de hemel niet meer op, en regent het bij vlagen en bij soms striemende wind. Alleen de temperatuur is nog niet herfstachtig, maar volgend de weerman is ook dat op komst. Wist je dat de vorige droge zomer (1976) aan de natuur zowat drie jaar heeft gekost om weer te herstellen? Wellicht zal het nu ook weer zo zijn, en zal het ook weer enkele jaren duren voor de gevolgen (onder meer grondwaterspiegel) weer volledig hersteld zijn. Dus zou ik best mijn wensdromen op jaarlijks zo'n zomer opbergen, willen wij hier niet terechtkomen in een halfwoestijn.
Als het echter nu weer zo'n dertig jaar moet duren vooraleer we nog eens onbegrensd kunnen genieten van een "eeuwige" zomer, dan is de kans klein dat ik hem nog eens meemaak... Het zou nog kunnen, maar hopelijk besef ik het dan ook nog, want dan zit ik al een stuk in de negentig...dan ben ik pas helemaal bij de oude mensen...

Maar zoals het dit jaar was, zo moet het uiteraard niet elke zomer zijn, maar ik zou toch graag zien dat we regelmatig echt mooie dagen hebben... Dat is voor iedereen goed, en het zonlicht is een echte kuur tegen depressies, dus mooie dagen schelen ook al op de medische kostenfactuur!

Maar we hebben het te pakken zoals het komt, en er het beste uit puren... en genieten van alle mooie uurtjes, voor onze gezondheid, en gewoon omdat het leuk is.
En weet je, zo'n zonnig weer, en dan aan de oever van het water zitten, turen naar het dansende dobbertje... daar kan niets boven !

tot de volgende ?

Geloof, geen opium voor het volk ?

Image via Wikipedia

Ik las toevallig in een wachtzaal een artikel, een wetenschappelijk artikel over Geloof...
Men vermoed dat geloof pas sterk is ontwikkeld op het ogenblik dat de mensen in grotere verbanden bijeen zijn gaan leven, in steden of in stamverband.
De reden is dat men op dat moment niet meer alleen te maken heeft met het verdedigen van het individu, maar ook met de gemeenschap en van het individu als lid van die gemeenschap. Men heeft hele onderzoeken gedaan naar maatschappijregels, en het is gebleken dat godsdiensten een veel langer leven zijn beschoren, dan andere maatschappijvormen. Dat komt vooral door de bijkomende regels, want in beide zijn de basisregels veelal gelijklopend, maar bij godsdiensten komt daar nog een element van buitenaf bij. Een soort supervisor die boven alle partijen staat.
In de oer-godsdiensten ging het veelal over offeren aan een God om gunsten te verkrijgen, maar in de "nieuwere" godsdiensten is daar een element bij gekomen, de belofte op een eeuwig leven na dit leven.
Deze motivatie is blijkbaar veel sterker dan het halen van een onmiddellijk voordeel door het brengen van offers aan een Godheid (immers, krijgt men het niet kan men bij een andere God gaan offeren, en kiest men derhalve voor een andere groep, een andere stad, een andere gemeenschap).
Het lijkt ook duidelijk dat het hebben van veel rituelen en veel voorschriften en leefregels de godsdienst sterker maken.
Dat komt omdat je bij het volgen van die rituelen en het houden van de voorschriften, je zelf toont als medelid van dezelfde groep, dezelfde gemeenschap. Bovendien heeft dit als gevolg dat je niet alleen herkent wordt, maar dat je ook als betrouwbaar, ven het zelfde gedacht ervaren wordt.

Ik maak hierbij de bedenking dat het milderen van allerlei voorschriften en rituele gebruiken bij de kristelijke kerken in plaats van een revival een verdere aftakeling heeft ingeluid. En zou het sukses van de Islam niets te maken hebben met de vele zeer uiterlijke en zichtbare rituelen? Ik denk dat er iets in zit: ik herinner me dat bij kloosterorden, de strengste orden met de meeste en de meest strikte voorschriften er beter voorstaan in deze crisis van het kristelijke geloof, dan de andere kloosterordes. Dat kan geen toeval zijn.

Maar uit die studie blijkt dus wel degelijk dat godsdienst een goed ding is, goed voor de gemeenschapszin, goed voor het voortbestaan als groep.

Godsdienst is dus een stukje van the survival of the fittest... een vorm van behoud van de soort.

... en net zoals ik zelf hier enige blogs geleden poneerde, plaatsen zij godsdienst in het vakje van de onkunde, het gebrek aan kennis, de onmacht van het individu. Alles wat wij niet rationeel kunnen verklaren, kan verklaard worden door een God.

Heel de uitleg lijkt mij plausibel. Ik kan er mij volkomen in terug vinden, en het neemt niets af van mijn erkenning van een God. Het bevestigt ook mijn opmerkingen van "vroeger, was het beter, toen we nog in het gareel van de parochiegemeenschap werden getoomd".

Ik zou zelfs verder willen gaan! Als wij de afbrokkelende gemeenschapgeest weer willen opkalfateren, dan moeten wij weer opteren voor een sterkere uitbouw van de rituelen, voor een sterkere veruiterlijking van het cement van de godsdienst.

Als we de zaak zo bekijken, dan komt de kwestie van de hoofddoeken in een heel ander daglicht te staan!

Mijn uitstappen in de wereld beperken zich grotendeels tot wekelijkse bezoekjes aan de rommelmarkten. Dat is een plaats waar je heel veel van die moslims ziet lopen (Wellicht omwille van hun financiële status?). Maar als je eventjes nadenkt, dan is het voor hen heel eenvoudig om hun geloofsgenoten te herkennen en er aansluiting bij te zoeken. De groepsvorming die wij zo sterk afkeuren bij hen, is voor een groot deel te danken aan de uiterlijke rituelen, en is voor hen meteen ook een duidelijk teken van "die zijn betrouwbaar, die horen bij ons"...

Vroeger had je dat effect ook bij het verlaten van de parochiekerk, na de zondagsmis. Een gevoel van verbondenheid, van horen bij.

Dat gevoel vind je nu nog terug bij kleinere geloofsgemeenschappen, die zich moeten weren binnen een veel grotere groep anderen. Daar vind je ook een veel sterker geloof, dat ons soms de indruk geeft van minder sociaal zijn. Eigenlijk is het dus veeleer omgekeerd, ze zijn veel sterker sociaal gebonden, maar dan in hun groep, in hun geloof.

Maar het besluit moge duidelijk zijn, godsdienst is dus een goed ding voor de mensheid, en helemaal geen opium voor het volk. Het is in tegendeel een zeer natuurlijke vorm van leven binnen grotere groepen.

In het artikel vermijd men daar conclusies aan te verbinden in de zin van "Bestaat God of bestaat hij niet?", omdat het voor het artikel, voor het onderzoek ook niets toe doet. Wel heeft men gedegen onderzoek gedaan naar de menselijke reacties tegenover een "hogere macht". In een geval heeft men een groep (ongemerkt) in tweeën gedeeld, bij de ene groep vertelde men dat in een bepaald lokaal al diverse malen een geest was opgemerkt. Aan de andere groep vertelde men niets. Dan liet men die mensen individueel het lokaal betreden. In het lokaal lag in een hoek geld. Men stelde vast dat in de groep die geloofde of dacht dat het wel zou kunnen zijn dat er een geest in het lokaal zat, het aantal mensen die het geld meenam vele malen kleiner was, dan in de groep die niet van de geest afwist. Dat is maar een voorbeeld van testen die men nam.

Wetenschappelijk moesten zij in dat onderzoek dan ook geen antwoord geven op het al dan niet bestaan van een God. Het is genoeg dat het godsbesef blijkbaar een gunstige invloed heeft op de mens als dusdanig.

Voor mij heeft dit artikel misschien iets meer bodem, dan voor nietgelovigen. Maar het moge duidelijk zijn dat geloof dus een positief iets is voor de gemeenschap. Waarvan akte.

Héhé, ik ben dus goed bezig met mijn verwondering. Met de erkenning van mijn onmacht en onkunde, het maakt mij op zijn minst een betere burger, of het verhoogt althans de kans daarop. Het zou nog veel beter zijn mocht ik ook tot een groep van gelovigen behoren...maar net dat ben ik door het leven kwijt gespeeld. Ik, voor mij, is God veel te groot om zich individueel met ons nietige mensjes kleine stofjes in een enorm heelal bezig te houden... Mocht het andersom zijn, dan zou ik het verlies van mijn zoon, het hebben van chronische pijn nooit meer kunnen aanvaarden. Ik kon dat alleen door God, mijn God op een veel hoger échelon te plaatsen dan de kerken doen.

Kijk, het is aan het regenen. De natuur slurpt met grote teugen het zo noodzakelijke vocht op. Misschien wordt nu het gras weer groen, ook al is het al laat in het seizoen. Krijgen we weer iets geks, bladeren die vallen op een herkiemende ondergrond.

Zou dat niet weer wonder zijn?

tot de volgende ?