Zwetende vissen...

Image via Wikipedia

Sinds enkele dagen heb ik weer miserie met mijn aquarium!
Tropische vissen die aan ongeveer 24°C moeten worden gehouden, zwemmen nu in water van 28° rond. Nu ja rondzwemmen... eigenlijk hangen ze meestal aan de oppervlakte naar lucht te happen. Want om een of andere voor mij duistere reden blijkt er in iets warmer water minder zuurstof te circuleren. Ik heb twee circulatiepompen aangezet, en twee luchtpompen, om het water zoveel mogelijk in beweging te houden en zo de zuurstofopname te bevorderen, maar ik haal het niet bij de nadelen van de temperatuur.
Bovendien zijn pompen de facto machines, en die veroorzaken op hun beurt ook weer wat warmte. Gisteren heb ik nu de helft van de verlichting uitgeschakeld, want die zijn wellicht de grootste bijkomende warmtebron. Maar wat wil je, ondanks de verduistering van mijn woning is het hier in huis toch maar weer bijna 26°... je hoeft echt niet veel te doen om de temperatuur van het water nog wat de hoogte in te jagen...
Bij de oudste vissen telde ik al wat slachtoffers. Net als oude mensen zijn ze wat gevoeliger, en kunnen het mindere gehalte aan zuurstof maar moeilijk aan. De verwittiging van de weerman gelden dus niet alleen voor het mensdom, maar blijkbaar ook voor het dierenrijk. Ook buiten zie je wel eens dat het te warm wordt voor de vissen, en dat je in de vijver van het park alle vissen ziet luchthappen...Dan doet men exact wat ik doe in mijn aquarium, men plaats een of meerdere pompen in het water, jaagt het in een fontein de hoogte in om zo het water in beweging te brengen en het water meer zuurstof te laten opnemen.
Dat helpt, maar toch...blijft het maar behelpen. Vannacht is de temperatuur van het water, dank zij het openzetten van de ramen en de deuren een halve graad gedaald...Maar de vissen happen nog steeds...
Eergisteren hebben we eens alle orchideeën verse grond (nu ja, grond???) gegeven, de bladeren afgewassen met een licht zeepsopje waarin een geutje brandalcohol (spiritus) was toegevoegd. Zo krijg je die vervelende en plakkerige schildluizen het beste weg. Doe je geen spiritus in, dan kun je ze wel wegwassen, maar je doodt de overblijvertjes niet.

Alle planten die te ver gezet waren hebben we weggegooid. Ondertussen heeft Anny dan eens heel grondig het raam en de omgeving gekuist. Met het rare toestelletje dat we kochten op de rommelmarkt te Welle, zijn de ramen in geen tijd echt proper, en heb je geen strepen, zelfs niet als je de ramen wast in de felle zon. Handig dingetje. Ik heb het ook eens geprobeerd, maar blijkbaar ben ik helemaal niet handig op gebied van kuisen... Raar, ik ben handig voor heel wat dingen, zie maar in de hobbyclub, maar andere dingen kan ik dan weer helemaal niet. Je ziet, je moet helemaal niet hoog van de toren blazen omdat je een of ander heel goed kunt, wellicht is dat een gave die je hebt om een heleboel onkundes te verbergen...

Deze namiddag gaan we naar Aalst, naar de rommelmarkt. Bij de kapucijnen. Gewoonlijk is dat een mooie markt, maar het is een tweedaagse, en nu gaan we op de tweede dag, dus zal het wellicht heel wat minder zijn dan op de eerste dag. Nu ja, gisteren deden we de Marollen, en dat was al een behoorlijk grote markt voor mijn fysieke toestand, we kunnen niet alles willen...

Gisterennamiddag zijn we naar tanteke geweest, zoals iedere zaterdag. Ze was redelijk goed, maar toen Anny bovenkwam zei André (een andere rusthuisbewoner) dat ze wellicht ziek was, want ze was nog in slaapkleed. Toen Anny bij haar kwam, was ze in een wip aangekleed. Toen we de verpleegsters er over aanspraken hadden we heel sterk de indruk dat ze soms gewoon weigert kleren aan te doen... 't Kan een lastig menske zijn bij vlagen ! Ik heb bewondering voor die verzorgsters, die steeds hun kalmte bewaren, kordaat maar vriendelijk optreden en voor iedereen een vriendelijk woord hebben. Ze hebben zelfs een aangepaste vocabulaire ! Als tanteke weer eens dingen weghaalt van de kamers van andere bewoners, dan noemen ze dat vergoeilijkend: verzamelen... Ik noem dat anders, dus ben ik helemaal niet geschikt voor dat werk... Mijn geduld is ook zo groot niet meer. Niet dat ik me vlugger kwaad maak (bijna in tegendeel) maar ik ga zo mogelijk alles achter me laten en hun op hun eentje laten ambetant zijn...

Dat zal ook wel een symptoom zijn van ouder worden, je zoekt de confrontatie niet meer, je vermijdt ze...

Of dat beter is of niet, laat ik in het midden, soms wel, soms niet, zoals het omgekeerde ?

tot de volgende ?

Vlaamse Miniaturen

Image via Wikipedia

...maar dan in 't Frans...
Na drie jaar afbieden heb ik eindelijk het boek aangekocht. Ik heb de prijs op minder dan een derde gekregen, maar pas na drie jaar en nadat de vrouw ondervond dat er niet zo heel veel mensen zijn met interesse voor de schilderkunst, of liever, de voorloper van wat gewoonlijk de schilderkunst wordt genoemd.
Ik vind het prachtig, uniek, onovertroffen.
Niet alleen om de tekeningen, schilderingen, maar ook om het historische er van! Ik heb vooral oog voor de onderwerpen. Ik kijk naar de klederdracht, de verschillen tussen de rijken en de laten, de huisdieren die er dan waren en hoe ze er uit zagen, en ik probeer uit te vissen wie er gebruik maakte van wat...Kortom ik probeer uit die conterfeitsels de geschiedenis van het gewone leven terug te halen.

Ik heb altijd een beetje het gevoel dat mensen in een museum niet echt kijken naar wat ze zien. ze zien een schilderij van Breughel, bewonderen het coloriet, soms zelfs de tekeningen en al wat uitzonderlijker de compositie, maar verder gaat het niet. Ze bekijken in feite de schilder achter het doek, veel meer dan wat er werkelijk te zien is. Ik kies bewust Breughel omdat die schilder in feite heel stekend en schrijnend zijn wereld in de verf zette, ook al was het soms als achtergrond voor de betaalde schildering van de H. maagd...

Het zal wel een beetje daardoor zijn dat ik altijd veel meer tijd nodig heb om een schilderij te bekijken dan de doorsnee musea-bezoekers...

Och, erg is dat niet, alleen een beetje jammer. De schilder heeft in veel gevallen een historisch beeld gegeven van een tijd die wij alleen kennen van de grote geschiedenis, de oorlogen, de koningshuizen en dergelijke meer... Precies of er was geen gewone dagdagelijkse maatschappij in die tijd. Het is niet omdat er daar een paar dwingelanden, dictators uitzuigers en wat dies meer met adellijke titels rondliepen, dat er geen gewoon en noest werkende mensen waren...en die zijn voor mij veel belangrijker dan al die ronkende titels die alleen ronkten dank zij het wroeten van hun onderdanen.

Zij aten de koeien en de kippen op, maar het waren de gewone mensen die ze kweekten, die selecteerden die avant-la-lettre genetische manipulatie deden door selectie van hun dieren. De dwingelandij en het in beslag nemen van de vruchten van de arbeid van de boeren zal niet stimulerend hebben gewerkt om meer en beter te doen ! Een beetje kunnen we het vergelijken met het Rusland binnen het communistische bewind. Een bedrijf zag dat hij zijn inkomen en het inkomen van zijn werknemers alleen kon verhogen dank zij het feit dat hij meer tonnen staal gebruikte. Dus maakte hij de kook- en braadpannen zo'n 50 % zwaarder, waardoor hij meer verdiende...tot spijt van de moeders aan het kookfornuis die nu met veel te zware potten moesten koken.

Dat zijn voor mij de dingen die minstens even belangrijk zijn op een kunstwerk, dan het kunstwerk op zich. Als ik het schilderij van Claus van "De bietenwerksters" bekijk, dan sta ik stil van bewondering voor het prachtige schilderij, en loopt mijn hart over voor de vrouw die op haar handen blaast om weer wat gevoel te krijgen in haar verkleumde handen. Ik kijk naar de bieten en stel vast dat de huidige voederbieten helemaal anders zijn dan toen, en ik herinner me dat ik bij Odiel op het veld bieten ging oogsten, en we onze rug hoorden kraken bij het uittrekken van die grote lange bieten uit die zware grond...

Maar allee, dat maar om te kunnen stoefen met het mooie boek dat ik nu het mijne mag noemen hé...
(Onder meer het getijdenboek van de Duc de Berry staat er in !)

tot de volgende ?

Hoe goed ken jij je buren?

Image via Wikipedia

In Jette (bij Brussel) is in de Duprélaan in een huis een akelige ontdekking gedaan: Deen man die kwam om betalingen op te vorderen, ontdekte twee lijken! Het bleken de lijken te zijn van moeder en zoon die daar woonden, de vrouw 80, de man 49 jaren oud.
Na onderzoek bleek dat ze vermoedelijk al vijf jaar dood zijn !! VIJF jaar !
Er komt nu nog een bijkomend onderzoek om te zien of er geen misdaad in het spel is...

Dat moet daar een toffe buurt zijn !
Ik kan mij niet inbeelden dat er hier in onze buurt ook maar iemand voor enkele dagen weggaat, zonder dat er mensen in de buurt weten dat ze weg zijn en voor hoelang.
Als mijn buur weggaat heb ik steeds de sleutel, en ga 's morgens en 's avonds de vensterluiken openen en sluiten, leeg de brievenbus zodat het huis er bewoond uit ziet.
Toen ik eens wegging kwam de buur mijn dieren eten geven, in bij de buur aan onze achterkant heb ik ook nog de hond gevoederd...
Daar lig je vijf jaar dood, en niemand denkt er maar een ogenblik aan dat er iets niet normaal is. Het is slechts na jaren van vorderingen voor de zelfde onbetaalde rekeningen dat men besluit de deur open te breken en de akelige vaststelling doet.

Ik begrijp dat niet ! Hier kan ik mij dergelijke situatie gewoon niet inbeelden. Hier ken je de meeste buren, en praat je wel eens met elkaar. Zie je dat ze een nieuwe hond hebben, of juist dat hun hond plots niet meer op de dagelijkse wandeling mee loopt met het baasje. dat is genoeg om even bij te praten. Je hebt een zekere mate van belangstelling voor elkaar. Het is niet dat wij hele dagen staan te commeren of bij elkaar in huis zitten, maar dat is ook niet nodig, we weten wie ze zijn, we zeggen goedendag en goedenavond, en als er iets wijzigt in het normale patroon van elke dag, vragen we met belangstelling wat er wel is gebeurd. Niet echt om het te weten, maar omdat het medemensen, buren zijn, en het zo hoort. Want zonder die kleine dingen is er geen nabuurschap en dus ook geen gemeenschap, geen buurt.

In Jette in de Duprélaan is dat er dus blijkbaar niet. Daar kun je vijf jaar doodliggen voor iemand ontdekt waarom je die rekening niet betaalt.

Ik kan me het leven niet voorstellen, waarbij ik mijn buren starlings voorbijloop. Hen niet eens bewust ziende. Gewoon een boom of een brievenbus of iets anders, wie trekt zich daar iets van aan??? En dan zijn ze verwonderd dat er in de steden, in die drukke mensenzee zoveel eenzaamheid is.

Stel je maar eens voor dat je door een drukke straat loopt, en dat niemand je ziet, dat niemand je opmerkt, dat je het gevoel krijgt dat je er niet bent, dat het een droom is, de mensen kijken dwars door je heen, merken je niet op, zelfs niet als je staat te molenwieken.

In de steden is dat wel een beetje zo...

Arme mensen.
Arme dutsen, met hun zakken vol geld en een leeg hart.
Met ogen die niets zien dan materie en blind zijn voor het leven.
Wonen in een mensenzee en geen naasten, geen nabije mensen, hebben of zelfs maar bespeuren. Oh ja, wel mild schenken aan 11.11.11 voor de zwarte negertjes in China, om toch nog dat beetje geweten te sussen, of om toch nog ergens een beetje mensheid te voelen?

Hier naast mijn deur zitten nu Friese paarden (schijnt zo te heten). Ik vind dat mooie dieren, maar ben helemaal geen paardenman. Maar als die buur er eens is, dan praten wij over die dieren. Toen Anny eens zag dat het hekken niet goed dicht gemaakt was, heb ik de buur gebeld om hem daarvan te verwittigen, want het is een buur, een mens uit de buurt, uit die kleine leefgemeenschap van mensen die samen hokken op een piepklein stukje Aarde.

Je hebt met andere woorden, een soort interesse voor de hobby's van je buren, niet omdat die hobby je interesseert, maar omdat de buur je interesseert. Als buur. Als mens uit die piepkleine gemeenschap. Als ik ga vissen in het park, dan komt er af en toe een familielid van de buren eens wandelen in het park. Steeds komt hij ook eens bij mij en groet me bij mijn naam, want ik ben de buur van zijn familie. En in Jette liggen ze vijf jaar dood zonder dat ook maar iemand er ooit bij stilstaat dat de brieven daar uit de bus puilen, dat de rolluiken nooit meer bewegen, dat er nooit meer licht is, dat er geen enkele beweging merkbaar is in heel dat huis...
Ik zal het wel nooit begrijpen.
Gelukkig maar
Want wat moet de eenzaamheid in die Duprélaan groot zijn !

Vriend Henk schreef een blogje over één van die speciale soorten van yoghurt... Je kent ze wel, je ziet hele dagen de reclames op de tv waarbij men je dagelijkse ettelijke keren herinnert aan je opgezwollen gevoel, dat je kunt vermijden door het eten van yoghurt X. Of ben je de veertig voorbij, dan moet je smeren met margarine van het merk X of drinken van dat drankje van hetzelfde merk om geen cholesterol te krijgen... en ga zo maar door! De lijst met voedsel die je moet eten omdat er medicamenten aan toegevoegd zijn is onmetelijk lang... Je fronst de wenkbrauwen? En toch heb ik gelijk ! Waarom zou je in hemelsnaam middeltjes moeten nemen tegen de cholesterol als je geen cholesterol hebt?

Of waarom zou je middeltjes moeten nemen voor een betere stoelgang (hé Henk?), als er niets mis is met je stoelgang. Hem nog beter maken?
Het doet me een beetje denken aan wijlen ons moeder... Zij dateerde nog uit de tijd dat een feestmaaltijd een echt feest was, en een gelegenheid waar je eens echt goed ging bij zitten, en je eens helemaal vulde met al die heerlijkheden, want zo vaak kreeg je de kans niet. Nadien had je dan wel eens last van je maag en/of je lever... On moeder nam voor ze naar het feestmaal trok al een paar pilletjes in voor de lever, kwestie van preventie...

Eén van de dingen waar we mee sukkelen, is het feit dat heel wat bacteriën resistent zijn geworden aan de antibiotica. Eén van de redenen waardoor deze resistentie ontstond, is het feit dat ons slachtvee in de voeding antibiotica bijgevoederd kreeg. Via het eten van het vlees van die beestjes kregen wij dan ook die antibiotica binnen in een te kleine dosis om de bacteriën te doden, maar groot genoeg om hen aan het middel te laten wennen...

Wij hebben nog niets geleerd daarvan! Nu slikken wij middeltjes voor de stoelgang, voor de cholesterol, zo maar...'t Zal wel ergens goed voor zijn...
Nee! Het is niet goed!
Je went je lijf aan die middeltjes, en op het moment dat je ze echt nodig hebt, dan helpen ze niet meer !

Maar ja, de publiciteit is oppermachtig... en geld moet rollen, ook al rollen er uiteindelijk koppen mee.

tot de volgende ?

A-griep ? ja...

Image by roel1943 via Flickr

Ik kreeg hier een mailtje van een collega, over de voorzorgsmaatregelen tegen de Mexicaanse griep, en daar las ik dat mensen die voor 1957 geboren zijn, eigenlijk weinig risico lopen, omdat zij reeds een zekere weerstand hebben opgebouwd tegen dat type van griep. En in het artikel noemt de griep plots niet meer H5 en nog wat, maar staat er een grote A voor...
Ik herinner me de A-griep nog levendig! Ik heb ze gehad, als kind, en ben heel ziek geweest. Mijn zusje Lieve had het ook, en wij lagen samen in een groot bed ziek te zijn. Ik herinner me dat Lieve tijdens die ziekteperiode zo'n speelgoedpianootje kreeg. Ik zal wellicht ook een troost gekregen hebben, maar die piano is me bijgebleven.

De A-griep was de Aziatische griep, en wij dachten dat die A van Aziatisch kwam. Misschien was het toen ook maar de eerste letter van een geheimzinnig codenummer? Ik meen me te herinneren dat er toen ook doden gevallen zijn, maar als je kijkt, dan is griep altijd en steeds een doodsoorzaak. Alleen, bij de A-griep was het een zware griep, dus waren er meer doden dan normaal bij een griep kunnen verwacht worden, maar ik herinner me niet dat er toendertijd zo'n wereldwijde paniek heerste als nu.

Eerlijk gezegd, ik vind heel die panieksituatie nogal overroepen. Wellicht was de Spaanse griep, die de ondervoede en uitgehongerde mensheid vlak na de eerste wereldoorlog trof, ook zo'n nieuwe versie van de griepvirus, en met heel die oorlog, de slechtere voeding, het gebrek aan effectieve medicatie toendertijd, kostte die griep meer slachtoffers dan de oorlog zelf... Bij de A-griep liep het lang zo'n vaart niet, en wellicht zal het ook nu niet zo erg zijn. Natuurlijk is dat een schrale troost voor wie geliefde(n) verliest door zo'n stom iets als de griep, en het lijkt een wat wrede grap van de natuur dat hij minder gevaarlijk is voor wie voor 1957 geboren is, dan voor diegenen die nadien ter wereld kwamen...

We hebben nu echter een veel gezondere bevolking, beter gevoed, en we hebben betere medicamenten. We hebben zelfs een middel tegen virussen, het beruchte Tamiflu, met al zijn bijwerkingen, die vooral optreden bij jonge mensen. Het lijkt wel een beetje of men mikt op de jongeren!

Maar er is ook een zeer goede virusbestrijder in de natuur te vinden! Het oeroude en gekende huismiddeltje vliersiroop... Blijkbaar waren onze voorouders heel goed op de hoogte daarvan, want je kreeg vliersiroop bij vallingen en bij griep, twee ziekten die we danken aan virussen... Bovendien is er ook nog het homeopathische Oscillococcinum, die je moet beginnen nemen bij de eerste symptomen, en die dan echt effectief zijn. Sinds wij dat hier in huis hebben, hebben noch Anny, noch ik ooit nog griep gehad. Maar eerlijk is eerlijk, zodra we iets voelen dat zou kunnen griep worden, nemen wij enkele keren onze oscillococcinum, en sinds enkele jaren drinken we dan ook driemaal daags een lepel vliersiroop...

Dus, loop geen onnodig risico, zorg dat je oscillococcinum en vliersiroop in huis hebt, en mocht je ondanks alles toch nog griep krijgen, dan heb je alvast de ziekte een deel afgezwakt!

Maar begin in hemelsnaam niet te panikeren !!! Paniek is nog nooit goed geweest ! In tegendeel, wees voorbereid, en een verwittigd man ...


Gisteren is het niet zo heet geworden als ze voorspelden! Er hing bewolking, en heel gek, gisterenavond zagen wij plots in de verte een ... regenboog! Dus ginder (richting Gent van hieruit gezien) moet het aan het regenen geweest zijn!

Vandaag zitten we weer in ons verduisterde woning, want vandaag zou eindelijk die hitte er toch komen...Maar helemaal gerust ben ik er toch niet in, want toen ik vanmorgen op de barometer klopte zag ik de naald twee drie streepjes zakken... We zien wel.

Mijn hortensia's beginnen al hun herfstkleuren te krijgen... straks worden de dagen weer merkbaar korter en zitten wij weer met die donkere zes maanden... Misschien moet ik eens zo'n speciale bril kopen? Je weet wel, met een ingebouwde verlichting, waar de grootste hoeveelheid van het licht niet naar buiten schijnt, maar in tegendeel, naar je ogen, zodat je echt het gevoel hebt in de zon, in het volle licht te zitten. (ik weet niet of je er ook door kunt kijken???)maar het schijnt efficiënt te zijn tegen de winterdepressies...Niet dat ik last heb van depressies, maar ik ben een lichtmens. Ik heb een hekel aan die vroege avonden en aan die late morgenzon...

Dat komt wellicht omdat wij niet meer met de natuur mee leven! Kijk naar mijn kippen! In de zomer zijn die beestjes al van vier uur in de morgen druk aan het scharrelen, en 's avonds om 10 uur scharrelen ze nog steeds... Wedden, mochten wij ook dat ritme van de zon aanhouden, wij héél gelukkig zouden zijn met de korte winterdagen, rustpunten door de natuur geboden... Maar nee, wij moesten zo nodig de klok uitvinden en het werk gaan inrichten volgens een uurregeling, zonder rekening te houden met de dag die we krijgen van de natuur...

Je moet eens geschiedenis gaan bestuderen, bv van de bouwkunst. De metselaars die de mooie gothische kathedralen optrokken, die werkten slechts in de werkbare periode, dus niet in de winter, want dan waren de dagen te kort en de vrieskou maakte het werken met mortel onmogelijk. Ze verdienden heel veel in de zomer met zijn lange werkdagen, maar moesten dit opsparen voor de winter, want dan waren ze werkloos, en werkloosheidsvergoeding was nog niet uitgevonden. Maar ik kan me heel goed indenken als ze in de zomer werkdagen hadden gemaakt van zestien uur, dat ze dan heel gelukkig waren met de winterrust. Wij hebben dat natuurlijke ritme achter ons gelaten, met alle voor- en nadelen van dien... onder meer het klassieke winterdipje...

tot de volgende ? (Kijk eens naar die prachtige zoldering in de kerk te Bath !!! (GB))

Het egeltje

Image via Wikipedia

Gisteren was het hobbydag. Ik stopte de zes halve paaseieren die ik reeds eerder had gevuld met beton in mijn wagen, pikte op de weg Giberte op, en hop naar de hobby.
Ik had nog één fietsband bij van het type koerstube, en Monique en Yolande zouden een voorraad meebrengen, die ze bekwamen bij bevriende fietsherstellers. Ik had dus alleen een schaar nodig.
Monique deed de deur open, en toen we allemaal binnen waren, toonde ik aan de dames hoe ze de fietsbanden moesten verknippen in kleine gelijkzijdige driehoekjes van 2 op 2 op 2 cm... Weldra was iedereen druk aan het knippen, en hoorde men niets dan het gezucht van de dames...Nu ja, fietsbanden in driehoekjes snijden...er zijn leukere dingen om je namiddag te vullen...

Maar ze weten hoe mooi de egeltjes wel worden, dus knipten ze maar lustig door. Rond drie uur koffiepauze, met taart van de jarige, nu ja, jarige...ze wordt pas volgende maand jarig, maar in het beurtsysteem neemt zij de taart deze maand op zich, dus vieren wij nu haar verjaardag. Moet kunnen in een democratie... Blijkbaar had de jarige van dienst ook gesukkeld met op verlof zijnde bakkers, want ze had wel vijf bakkers bezocht die niet thuis gaven. Vorige maand was ik de taartschenker, en ik had identieke ervaringen...Blijkbaar zijn de bakkers lang en veel op verlof!

Een half uurtje voor tijd was zowat iedereen klaar met knippen, en gelukkig had Monique al wat spelden mee, zodat ik de dames kon laten beginnen aan het opsteken van de stukjes fietsband op de halve eieren in piepschuim. Ik heb eerst de "koppen" van de egels in fietsband van een grotere maat aangebracht, en wees hoe ze de eerste laag "stekels" moesten aanbrengen... Resultaat? De dames waren unaniem van mening dat het knippen van de banden nog leuk was in vergelijking met het naalden prikken door rubber... De dames die een vingerhoed bijhadden waren het gelukkigst...

Tja, blijkbaar is het egeltje wel aanlokkelijk, maar hadden de dames niet verwacht dat het zo "arbeidsintensief" zou zijn. Ik had hen nochtans gewaarschuwd! Maar wellicht dachten ze dat ik overdreef?

Volgende maand is er geen hobby, dus hebben ze een hele tijd om uit te rusten en de goesting weer op te bouwen!

Yolande had eertijds een hoed gemaakt in stukjes fietsband, en had deze eens meegebracht om te tonen. Ook dat is heel mooi! Gek hoe je met die stomme zwarte fietsbanden zo'n heerlijke dingen kunt knutselen!

Vandaag en morgen zou de thermometer boven de dertig graden gaan...Snikheet dus! Typisch Belgisch weer, van het ene uiterste in het andere, de ene dag loop je hier in korte broek en amper een licht Tshirtje aan, en daags nadien heb je lust een trui aan te trekken en een dikke trainingsbroek... Wellicht is dat het wat bij de Belgen het weer tot gespreksthema nummer één heeft gevoerd? Je kunt in ieder geval niet zeggen dat het een vervelend weer is, ook al hebben we soms de indruk dat het blijft regenen.

Maar dat maakt dat ik nu in een verduisterde woning zit (Achtung, Feind hurt mit)...om de zon buiten te houden en de binnenskamerse temperatuur op een menselijk niveau te houden. Vooral de slaapkamers wil ik zo fris mogelijk houden, want als er iets is waaraan ik een hekel heb, dan is aan een warme slaapkamer en warm beddegoed. Ik kruip graag tussen heerlijk frisse, ja koele, lakens... Ik bedenk zojuist dat ik nog bij bepaalde "meubelstukken" een hekel heb aan niet koel, niet fris... Ik heb er een hekel aan om naar het toilet te gaan als er net iemand (ook al is dat mijn eigen vrouw) heeft opgezeten. Een niet koude bril tegen mijn billen doet mij zo onfris aan. Gek, ik weet het, maar het zal nu niet meer beteren zeker ?

Ik ga niet te lang bloggen, want een pc veroorzaakt warmte... en dat proberen we nu juist buiten te houden... tot de volgende ?

Antivirus op Linux ?

Image via Wikipedia

Nee, eigenlijk is het echt niet nodig, want als er een virus binnenkomt op je Linux (ook Ubuntu is een Linux), dan loopt het beestje zich dood, en doet niets. Het grote verschil met Windows is dat bij windows alle programma's in en aan elkaar gekoppeld zijn, zodat een virus heel je machientje infecteert, terwijl bij Linux het beestje wel binnenkomt, maar niets kan besmetten, omdat ieder stuk apart werkt, zonder rechtstreekse verbindingen.
Dit is niet de technische maar de begrijpelijk uitleg van het onderscheid tussen virusbesmettingen in windows en Linux.
Dus heb ik echt geen antivirus nodig. Op geen enkele manier loop ik echt gevaar.
...en toch heb ik nu een antivirus geïnstalleerd, niet voor mezelf, maar terwille van dat gedeelte van de mensheid dat nog zit te klooien met windows... Ik had immers een mailtje gekregen van een een van mijn vele e-mailvrienden, die me liet weten dat hij bij een van mijn mailtjes een virus had gevonden.

Ik moet eerlijk zijn, ik snapte het niet direct!
Maar na doorworstelen van ettelijke bladzijden tekst en uitleg over Linux, vond ik de verklaring! Sommige virussen komen mijn systeem wel binnen, doe er niets, maar blijven dus gewoon in het programmaatje zitten waar in ze gekomen zijn! Als ik dat programmaatje nietsvermoedend dan weer doorstuur, dan krijgen mijn vrienden en vriendinnen - tot mijn spijt, mijn grote spijt !- van mij een virusje cadeau...
Eigenlijk zou ik mij daar niets moeten van aantrekken, want ze moeten ook maar wijs zijn, en op Linux overschakelen, maar zo ben ik niet. Dus heb ik de zaak terdege onderzocht, en doe nu twee dingen: ik werk alleen met Gmail, die heeft een eigen antivirus, en bovendien heb ik ook nog een antivirusprogramma op mijne pc gezet, louter en alleen ten dienste van de anderen, de dieë met windowssystemen...
Van altruïsme gesproken... St Antonius heeft er niets aan, maar ja, in zijne tijd bestond de pc nog niet eens.

Als jullie nu nog, na dit blogje blijven knoeien met windows, dan begrijp ik de mensheid niet meer...Maar ja, dat is al lang zo...

Nu en dan vind ik een denker waarvan ik dan vaststel: Voilà, ene die ook het licht heeft gezien! Laatst bij Plato ! Die brave man was ook tot de conclusie gekomen dat "Verstandige mensen doen niet aan politiek", en dat was ik volkomen eens met hem!, maar zijn conclusie was nog beter: "Daarom worden wij dan ook door idioten geregeerd"... Zo ver had ik niet durven gaan, maar ja, ik hoef alleen maar te knikken, en dat is vlug gedaan. Maar het doet mij genoegen dat er bij die oude Grieken ook al verstandige mensen waren ! (Oh wat ben ik gruwelijk bescheiden)

Wat mij minder genoegen doet, is dat ondanks de wijze lessen van mensen als een Plato, er nog geen beterschap is voor de mensheid. Zijn gedachten zijn nog steeds actueel. Erg is dat !

Gisteren heb ik aan mijn vele e-mailvrienden een mailtje gestuurd met een tekst die ik kreeg van mijn buur, over de Mexicaanse griep... Deze griep zou moedwillig in de wereld zijn gebracht, om een massale sterfte te veroorzaken onder heel de wereldbevolking, en vooral in de landen die niet slaafs de richtlijnen opvolgen van Kamerika...en aanverwante sectoren. Kortom, een nieuwe vorm van oorlogvoeren. Alhoewel nieuw, terloops tonen ze ook aan dat aids ook op die manier in de wereld zou gezet zijn...een soort myxomatose voor de als konijnen kwekende mensheid als het ware... Dergelijke boodschappen verontrusten mij altijd. Niet omdat ik ze geloof, maar omdat ik niet weet of ik ze kan geloven of niet. Je weet bijna zeker dat het weer een broodjeaap is, maar helemaal zeker ben je het nooit, en dat is net het gedeelte dat je verontrust.

Voor de opstellers van de boodschap heb ik wel bewondering, want ze omringen het geheel met een massa documenten. Als het waar is, dan hebben ze heel wat opzoekingswerk en inbraken in computers moeten doen, om die documenten te kunnen voorleggen! Is het niet waar, dan hebben ze heel wat werk gehad om al die falsificaties op te maken.

Maar eigenlijk doe je er niet veel mee. Ik heb het doorgestuurd, met de opmerking dat het wellicht de zoveelste kwakkel is, maar dat het nooit kwaad kan verwittigd te zijn... Een mens weet nooit te veel...of toch ? Laat ons nu eens veronderstellen dat het wel waar is, wat doen we er dan mee? Niets... want we kunnen niets doen. Ik zie het niet zitten dat men hier zou overgaan tot een verplichte inenting, want dat hoort gewoon niet thuis in onze manier van leven, en ik hoor bepaalde godsdienstige sekten al fulmineren tegen ingrepen die niet thuishoren in het grote plan van God... net alsof een moedwillige besmetting (als het dat dan zou zijn) een plan van God kan zijn zijn.

Het grote probleem is een probleem van alle tijden: geloof !
Wie of wat kun je, mag je nog echt geloven? Je moet maar eens gaan grasduinen op internet over de aanslag op de Twintowers op 9/11... Daar kom je op massa's elkaar tegensprekende berichten, allemaal met de bewijzen van hun gelijk er bij. Ik heb er een heleboel van gelezen, zowel in de officiële als in de andere sites...en ik moet zeggen dat ik het nu absoluut niet meer weet. Bovendien kun je alle bewijzen zien in foto- en filmmateriaal, en daar kunnen ze heden ten dage zo fel in knoeien, dat we het echt niet meer van elkaar kunnen onderscheiden.

En eigenlijk stel ik dat ook vast bij de diverse Godsdiensten en diverse sekten binnen die godsdiensten... Ook daar kun je - met de beste wil van de wereld- niet meer weten wie nu eigenlijk de echte boodschap brengt.

Maar doet dat er wel iets toe? Ik heb persoonlijk evenveel eerbied voor een goede Roomskatholiek als voor een goede protestant als voor een goede Islammer (hoe noem je die gelovigen eigenlijk?)als voor een goede Hindoe als voor een goede atheïst, want het gaat hem voor mij in de eerste instantie over dat woordje "goed"... De rest is maar een hulpmiddel om de mensheid binnen de lijntjes te leren kleuren. Persoonlijk ben ik niet echt gelukkig als men dat doet met voortdurend gezwaai met eeuwige verdoemenis, maar och, ook dat is een manier om te leren...In onze tijd kreeg je met de regel op je vingers als je links probeerde te schrijven... dat is krek hetzelfde.

Het al dan niet geloven in een Opperwezen, is een persoonlijke overtuiging, de soort godsdienst waarin je dat dan belijdt is voor een groot stuk te danken aan je omgeving en wat er rond je leeft en beweegt. Mocht ik in Indiê geboren zijn uit een paartje hindoe's, dan was de kans heel groot dat ik ook hindoe was.

In essentie, voor mij, gaat het er over of we de wereld zien als een bol waarop heel toevallig leven is ontstaan, die dan heel toevallig aanleiding heeft gegeven tot het onstaan van ons, de mens, in een heelal waar de sterren en planeten op een prachtige manier om en door elkaar heen draaien, blijkbaar gehoor gevend aan allerlei wetmatigheden, en dat allemaal spontaan, zo maar...of dat daar ergens iets achter zit, de grote regulator, de...God ???

Maar als je dat geheel bekijkt, de enormiteit ervan, dan moet die regulator wel een enorm iets of iemand zijn, zo groot, dat het ons bevattingsvermogen te boven gaat. Zo groot dat je Hem wellicht ook rustig op verschillende manieren kunt eren. Waar het hier voor ons over gaat is in eerste instantie ... de mens... en hoe we met ons eigen soort omgaan. En dat vind je terug in ieder godsdienst. Ik noem het waarden, richtingaanwijzers over hoe je moet leven. Je kunt dit net zo goed in een atheïstische wereld, maar ik geloof nu eenmaal dat het Heel en Al niet zomaar willekeurig kan bestaan...

Maar ik maak me hoegenaamd niet druk in wat nu precies de verschillen zijn tussen godsdiensten of sekten... voor mij overstijgt een God dit menselijke knoeiwerk allemaal...en zijn het gewoon duizend en een manieren om de mensheid de waarden te leren, waarden die je nodig hebt om in en met een maatschappij te kunnen leven...en dat kan eigenlijk maar op een goede manier, een manier die niet zelfzuchtig is, die gericht is op de anderen en niet alleen op je ik.

tot de volgende ?

Koran

Image via Wikipedia

Ik heb een tijdje terug de Koran gekocht, op de rommelmarkt. Uiteraard een nederlandstalige, want de leesbaarheid loopt dan al niet over.
Ik kocht die Koran omdat ik nu eindelijk wel eens in het echt wou kijken of die godsdienst nu echt zo agressief was. Ik was vooral geraakt door een artikeltje van Henk in zijn blog, waar hij een stukje Koran citeert... Een citaat die ik maar niet terugvond op wat er te lezen is op internet, en waar ik nu eens het fijne wilde van weten.
Het staat er in, maar toch wel enigzins anders dan in de blog van Henk. Wellicht dus een andere vertaling, of Henk kreeg "gekleurde" informatie door... Het is het een of het ander. Het geciteerde maakt in mijn vertaling niet echt zo'n terroristische indruk.
Wat er me wel opvalt is dat de Koran op mij niet zozeer een heilboodschap is, dan wel een voortdurende herhaling van de straffen voor de ongelovigen, die bij Allah op geen enkel mededogen mogen rekenen, tenzij ze niet de kans kregen om kennis te maken met de Koran, het woord van Allah.
Heelder bladzijden worden de straffen in de verf gezet, niet een keer, niet twee keer, maar vele keren.
De Koran is een boodschap voor hardleerse leerlingen lijkt het me, waar men met de zweep in de hand les aan geeft. Toch loopt er heel wat samen met onze Bijbel. Alleen, onze bijbel is niet zo bedreigend voor de ongelovigen.
Maar wellicht ligt er ook een en ander aan de vertalingen... onze Bijbel is ontelbare malen gekopiëerd en al even vaak vertaald, en gemoderniseerd in taalgebruik (en zeden?), terwijl de Koran in feite alleen Koran mag en kan heten in zijn oorspronkelijke onaantastbare versie... Dat wil zeggen, dat, nog veel meer dan in de bijbel, de Koran een voor ons vreemde bedoening is. De vertalers van de Bijbel hebben in de meeste gevallen gepoogd een leesbare tekst te produceren, wat überhaupt wil zeggen dat ze de tekst weergaven in woorden die op dat moment in zwang waren. Alleen bij de hele eerste vertalingen probeerde men zich veeleer aan de letter te houden dan wel aan de geest... Met enorme discussies over interpretaties zoals bijvoorbeeld tussen de Leidsche en andere vertalingen (Onder meer in de Kruiswoorden: Heden zeg ik u, gij zult met mij zijn in het paradijs is heel anders dan Ik zeg u, Heden zult gij met mij zijn in het paradijs...)(Ik citeer uiteraard niet letterlijk, ik kan het nederlandsch van toen niet schrijven..., maar dat is in feite een van de discussiepunten, een van de verschillen in vertaling)
Met de Koran bestaat dit gevaar dus minder, daar de vertalingen eigenlijk geen Koran kunnen zijn... Maar wat ik lees is een vertaling, dus een interpretatie... En het moge duidelijk blijken daar uit, dat de taal van de Koran misschien iets jonger is dan de bijbelteksten, maar voor ons archaïsch... en dus bijna onbegrijpelijk.
Er bestaat een op Internet een site, waar je heel wat oude boeken kunt terugvinden, en lezen in de oorspronkelijke versie. (gelukkig staat er veelal een vertaling bij naar het huidige nederland) Je moet eens proberen deze oude teksten echt te lezen. Eerst en vooral moet je dan leren om de letters te herkennen, en dan pas kun je aan de slag... en ik geef je op een briefje, dat je na enkele zinnen al moeite zult hebben om nog te volgen...
Deze teksten zijn niet zo oud als de Koran, en zeker niet zo oud als de Bijbel... en in ons eigen moedertaal, en toch kunnen wij het haast niet meer lezen, en zeker niet meer interpreteren in zijn ware betekenis. We moeten al heel geschoold zijn om dat oudnederlands te herkennen, en om het te kunnen vertalen moeten wij dan ook nog eens de historische achtergrond er van kennen, en weten wat de betekenis van de woorden toen was, en dat is lang niet altijd hetzelfde als nu.

Ik geef dat maar als bedenking, om vast te stellen dat die oude teksten helemaal niet zo makkelijk te interpreteren zijn! Vertalen we letterlijk, dan zullen we verkeerd interpreteren omdat wij die manier van uitdrukken niet meer kennen, niet meer herkennen, en vertaalt men naar de geest, dan is het gevaar groot dat de teksten een interpretatie zijn van de vertaler of van de groep vertalers, want dergelijke teksten worden meestal vertaald en geïnterpreteerd in overleg met een ganse groep "deskundigen"... Maar het zijn en blijven interpretaties.

Met andere woorden, zowel de Bijbel als de Koran zijn teksten die we, hoe dan ook, interpreteren. Of we dat nu graag willen of niet.

Dat betekent dat die interpretatie, hoe dan ook, gekleurd is door de omstandigheden. En in de huidige tijd kan het dus best dat de tekst zoals Henk ze citeert, een interpretatie is die momenteel bij extremistische jongeren in is... Net zoals de interpretatie van de Bijbel bij bepaalde extremistische kristenen heel anders zal zijn, dan mijn interpretatie...

Vandaar dat ik steeds weer stel dat het niet de vertaling is die geldt, maar de Waarden die men er brengt. Voor mij is niet het Woord heilig, maar de Waarde die het brengt. En om eerlijk te zijn, als je de geschiedenis bekijkt, dan zal de striktheid van toepassing, de erkenning van, het valueren van die waarden, ook beïnvloed worden door de tijdsgeest...

Wat rest ons dan nog ? Eigenlijk de basis: Bemin uw naaste als uzelf, en God bovenal.
En ik heb het al moeilijk met het eerste deel, laat staan met het tweede. Want mij is het niet zo simpel om een begrip als God nog boven al het andere uit te beminnen. Beminnen! Dat is veel meer dan geloven, dat is zowat het summum van het menselijke kunnen. Probeer maar al je medemens te beminnen, ook die zaag van een eindje verder, ook die roddeltante van enkele huizen verder, ook die winkelier die je verkeerd teruggaf... ook ...ook... en dan spreek ik nog niet over het feit dat het begrip naaste in een steeds kleinere wereld steeds groter en verder reikt...

Nee, laat mij maar klein mensje zijn, die zijn best doet om te doen wat van een mens verwacht wordt. Laat mij maar goede buur zijn, laat mij maar pogen eerbied te hebben voor iedereen, ook al heeft hij een ander idee over God dan ik heb, of al heeft hij helemaal geen God... Dan nog blijft hij in eerste plaats een medemens, met nadruk op mede... Daar heb ik het al druk genoeg mee.

En over die Koran, zelfs met extremistische interpretaties maak ik me echt niet zo druk...De meeste mensen zijn niet zo slecht, en de soep wordt niet zo warm...

Weet je wat, doe zoals ik, glimlach tegen heel de wereld...Wedden dat ze teruglachen?


tot de volgende ?