De pc van Ewoud

Gisterenavond ging plots de bel. Bart, dachten wij, het was immers vrijdagavond, en dat is de dag dat Bart eens binnenspringt indien het mogelijk is. Anny ging kijken, en toen ze de gang instapte dacht ik al dat er iemand anders was, omdat Bart gewoonlijk zo binnenkomt, een belletje en binnen. Maar het was Erwin, mijn Waalse vriend en computergenie...met de pc van Ewoud, weer volledig in orde gezet. Plus een bijhorende cd-rom met alle drivers van zijn videokaart en dergelijke, want alles was door Ewoud gewist...
Iets later kwam Bart inderdaad ook toe, en hij kon de pc meteen meenemen. Ewoud zal content zijn, want hij heeft nogal gezaagd over zijn pc...
Vandaag ga ik de pc's van Frederik en van de tweeling ook weer verder in orde zetten...Leve Ubuntu, daar zijn geen of veel, veel, veeeeeel minder problemen mee. Maar ja, de goegemeente heeft wat schrik om over te schakelen... Het is weer vreemd, je moet weer leren er mee werken (alhoewel het verschil eigenlijk miniem is inzake gebruik) maar vooral, men vreest dat men niet voldoende alternatieven zal vinden voor de van windows overspoelde markt. In feite komt dat er op neer dat ze dan bijna alle programma's aankopen, en de gratis programma's die evengoed en soms zelfs beter zijn, latenliggen, gewoon omwille van het onbekende.
En bij sommigen wellicht ook omwille van de redenering dat goedkoop kwakoop is ? Alhoewel dat na de verschijning van Aldi en Liddl toch al wel een stevige deuk zou moeten gehad hebben.... Nee, ik ben ondertussen een overtuigde aanhanger van de gratis produkten om met je pc te werken en rond te surfen op internet. Het spijt mij alleen dat ik helemaal geen techneut ben, en niet de minste aanleg heb om wat dieper in te gaan op de wetenschap van de computer en zijn programmering... Mensen die daar wel kaas van gegeten hebben zouden zien dat voor hen op de gratis markt een paradijs te vinden is! Wie echt iets weet van die dingen kan via Linux alles maar dan ook alles doen met een pc. Die mannen hebben programma's waar ik alleen bewonderend kan naar kijken... en die naadloos werken met pakken andere vrije software...Grandioos...Maar net buiten mijn bereik van kunnen en kennen.
Maar ik ben in ieder geval verschrikkelijk blij dat ik me op een dag zo kwaad heb gemaakt op de voortdurende miserie met virussen, wormen en co op windows, dat ik tot de beslissing kwam over te stappen op Ubuntu... Sindsdien heb ik geen moeilijkheden meer gehad, tenzij met de programma's van windows die ik soms nog integreer in mijn ubuntu, om bepaalde zaken die ik toegezonden krijg te kunnen bekijken... Maar virussen, wormen en co ??? Ik weet niet meer wat dat is, tot ik de pc van de tweeling of van Frederik eens ga "kuisen".... Ik heb zelfs geen antivirus op mijn ubuntu, het is ook niet nodig.

Maar ja, wellicht zitten de overtuigde sponsors van Bill Gates, nu te schuddebollen over de ketter die het ware computergeloof heeft verlaten... en zitten te sparen om zodra mogelijk de nieuwe Windows 7 te kunnen aankopen, teneinde de miskleun van Vista een beetje te kunnen vergeten?

Maar laat me niet stilstaan bij Ubuntu of Windows, er zijn andere dingen in het leven dan een kwampjoeter...

Erwin is een goede vriend, een Waal én een Ecolo... (Pour les Flamands: ne groene!)...maar vermits het ook een zéér goed vakbondsmilitant is, is hij geen zwever, en hangt hij niet ergens tussen Pluto en Uranus te dromen over een groene afgekoelde wereld. Hij staat met beide benen op de grond, en opteert veel liever om de bedrijven te doen werken op een ecologisch verantwoorde manier, dan om ze buiten te smijten als zijnde ecologische rampen, en misschien een milieuramp te vermijden en in de plaats een sociale ramp te zetten.
Het is niet steeds gemakkelijk om een evenwicht tussen economie en ecologie te scheppen...Maar het lijkt de enige oplossing om én de kool én de geit te sparen. Bovendien bots je dan nog eens op tegen landen waar ecologie nog niet erkend is, of zelfs verboden is, omdat de economie daar nog als eerste vereiste staat. Wij hebben ondertussen ervaren dat dit verkeerd is, maar in die arme landen kiest men in de eerste plaats voor werk, voor inkomen, voor eten...Net zoals wij vroeger ook deden. Ik kan het hen niet verwijten, alleen kan ik het betreuren...
Waar ik wel van wakker lig, is de manier waarop het veelal gaat !
Sproeistoffen waarvan wij ondervonden hebben dat ze rampzalig zijn, worden nu naar die landen uitgevoerd. Dat is moord! Dat is wetens willens vergift sturen naar mensen die het niet als dusdanig kennen !
De fabrieken die ginder opgezet worden, worden grotendeels door mensen opgezet die hier de gevolgen van hun werkwijze hebben ondervonden, die het hier niet meer op die manier mogen doen, omdat het funest is voor het leven? Mensen die dus heel goed weten wat ze doen, als ze ginder, omwille van de kostprijs dezelfde ecologische misdaden opnieuw plegen.
Dat is moord !
Wij zouden onze ervaring moeten exporteren, om dergelijke fouten niet opnieuw te begaan en steeds meer stukken van onze aarde aan te tasten.
Hier worden dan arbeiders gebroodroofd, omdat de arbeiders in de armere landen zogezegd goedkoper werken, maar ze werken er voor een groot stuk goedkoper dank zij het gebruik van middelen waarvan wij weten dat het gebruik misdadig is voor mens en dier.
Dat is moord!
In de voorbije eeuw hebben wij heel grote misdaden gezien tegenover de mensheid. Om er enkele van de grootste op te noemen, de slachtpartij in Nanking (China) door de Japanners, de uitmoording van Joden in Nazi Duitsland, het uitwerpen van atoombommen boven Hirosjima en Nagasaki door de Amerikanen, maar we kunnen zonder aarzelen aan dit lijstje toevoegen de doden door ecologische misdaden, die hoofdzakelijk in de ontwikkelingslanden plaatsvonden. Eigenlijk is dat toch vreemd? Zowat alle moderne industrie zat (zit) in het westen... En de zware milieurampen zitten voor een groot deel in de ontwikkelingslanden.
Toeval ?
Nee, misdaad ! Men heeft alle zwaar vervuilende en ecologisch extreem gevaarlijke zaken doodgemoedereerd uitgevoerd naar landen die honger hadden, en om het even wat zouden aanpakken om de honger te stillen.
Ook nu nog !
Al eens goed bekeken waar ons chemisch afval naar toe gevoerd wordt ?
Misdaden in een mooie verpakking, met een strikje rond, maar niet minder dodelijk.
Als momenteel ons milieu een beetje hersteld wordt, dan is dat voor een groot stuk te danken aan het feit dat wij onze problemen uit voeren.
Dat is uiteraard veel beter! In plaats van één stukje vervuilde wereld maken wij een totaal vervuilde wereld. Dat vind ik véél erger dan het klimaat en de discussie daar rond! Want zelfs die problematiek voeren wij uit ! De machines en installaties die CO2 uitbraken met tonnen in een keer, gaan wij hier demonteren en ginder weer opbouwen! Veel beter!
djudedju...

Och, laat ons niet overdrijven... Met het ineenstuiken van de beurs en de daaropvolgende economische crisis zal er ongetwijfeld voldoende geld vrijkomen om maatregelen te treffen om op een betere en veiligere manier te produceren??? Of gaan wij het milieu een tijdje in de kast stoppen om onze levensstandaard (?) op peil te houden?

Ik heb al een vermoeden waar we naar toe gaan...
djudedju

tot de volgende ?

Napoleon,

... of hoe een koe een haas vangt...
Ik heb immers een citaat van hogergenoemd massa-uitroeierke een citaat gevonden dat hij op zijn minst verstandige mensen moet in dienst hebben gehad die hem nu en dan ook eens een verstandig ding lieten zeggen...
Ik heb het nochtans niet voor "veldheren" (lijkt mij een eerder op een flatteuse titel voor een koewachter, maar kom...). Ik kan immers geen enkele reden vinden voor het uitroeien van mensen. Maar dat verhaal heb ik al gedaan.
Nee, ik vond dus een citaat die aan Nappie wordt toegeschreven, en waar ik het mee eens kan zijn!
Volgens Napoleon zou er in ieder toneelstuk minstens ook een rol zijn voor de politiek, want: "Het is tenslotte de politiek die tot rampen leidt zonder dat er officiële misdaden worden begaan"...
Veel commentaar hoef ik daarbij niet te geven.
Oh ja, wat vind je van de escapades van ons minister Crem-à-glaceke? Dat hij eens zijn voetje scheef zet, zich eens laat gaan, zich laat vollopen en gaat staan nachtlawaai maken in het Belgisch Café te New York, daar lig ik niet van wakker. Dat hij het in alle klemtonen ontkent, dat verwonderd mij niet, het is tenslotte een politieker (zelfs met politieke roots!!!), maar dat hij de jongedame die daar dienster was met dienst, liet afdanken, omdat ze de feiten vermeldde in haar Blog, en dat hij DAAROM een blog een gevaarlijk ding noemt, dat gaat te ver !
Weet ons Cremke dan niet dat het al eeeeeeuwen gekend is, dat de pen machtiger is dan het zwaard, en dus zeker dan een bevroren roomijsje dat mini - sterreke mag spelen????
En dat uit een partij met de C in het logo... Nu ja, sinds al de echtscheidingen en huwelijken en herhuwelijken van de grote coryfeeën van het Christelijke in de Volkspartij, moeten wij van niets meer verschieten... Alhoewel, er ligt blijkbaar een gradatie in. Je moet een bepaalde graad hebben bereikt in de partij vooraleer je dergelijke dingen moogt... Een die maar voorzitterke was van de partaai moest zich plots in blauwe verf steken om niet brodeloos te worden omdat hij plots een andere vrouw verkoos boven de zijne... Als je acht regeringen hebt ge(mis)leid, mag het wel.

Politiek is leuk om naar te kijken, zolang je er de brokken niet van moet betalen.
Ik heb tot mijn verbijstering moeten ontdekken dat er ook goede politieke partijen zijn ! Jaja, maar die zitten jammer genoeg in de oppositie, en hebben niets, maar dan ook niets in de pap te brokken buiten het uiten, liefst voor de camera, van verstandige opmerkingen.
Maar let op !!! De ervaring heeft geleerd dat het niet de partij is die verstandig is of goed is, nee, het is de oppositie! Met andere woorden, als je meent dat zij de oplossing bieden, en dat de meerderheid dat met je eens is, dat zitten zij in de regering, en meteen, als bij toverslag is alle gezonde verstand verdwenen, weg, verschwunden, piepedada...
Ik denk dat ik weet hoe dat komt!
Dat komt omdat het verstand van de politieker maar tot een bepaalde hoogte reikt. Eens zij op een hogere post terecht komen, reikt het dus niet meer hoger dan...juist, ja... vandaar het woord strontpolitiek vermoed ik.
Ik vind het heerlijk te bloggen, zeker nu ik weet dat een blog gevaarlijk is volgens (lees voor) politiekers.... Het is alsof ik plots de hemelpoorten wagenwijd zie opengaan, halleluljah !

Mijn blog van gisteren was blijkbaar van uit mijn diepe onderbewuste gekomen, want toen ik de radio opzette, hoorde ik van de desastreuze gebeurtenissen in Mumbai (Bombay).
Stel dat er hier in ons zo mooie en rustige Mater plots een Maffiabaas komt wonen, zo een waarvan iedereen weet dat het maffia is, maar die zo handig is, dat je hem nooit iets kunt verwijten, en dat het alleen de kleine garnalen zijn die steeds de rekening moeten betalen. Stel, dat deze maffiabaas, geheel volgens de maffiatradities, rond om zich een muur van goede werken op zet, en de gemeente in zijn welvaart laat delen. Stel dat wij hier dus allemaal op een of andere manier "delen" in de welvaart, door bijvoorbeeld een openbaar zwembad, gratis voor de inwoners en degelijke dingen meer...
Stel dat die maffiabaas, nog steeds geheel in overeenstemming met de maffiatradities, zich dan kandidaat stelt voor het burgemeestersschap, provincie, deelregering en uiteindelijk regering... Bestaat heel ons land dan uit malafide maffiosi? (De Italianen zouden het graag horen ...). Nee, in de praktijk zou het zo zijn dat bijna niemand het vermoeden heeft dat de man een maffiabaas is!
We gaan nog een stapje verder...
Ons buurland heeft de oorlog aangebonden met de Maffia.
Ze stuurt dan ook haar vijfde colonne op pad, en deze leggen onder het stadium van Club Brugge een bom, juist voor de match tegen Anderlecht, gewoon om de maffia te treffen.
Dat zij geen een maffiosi gedood hebben, maar alleen enkele tienduizenden onschuldige inwoners van ons landje, speelt geen rol, het is een duidelijke verwittiging aan het adres van...
Of nog anders, ik heb ruzie met Jan, maar Jan is een reus van een vent, met handen als koolschoppen, en ik kan hem niet aan. Naast Jan woont Piet, een klein stumpertje, een sukkelaar die met moeite de eindjes aan elkaar kan breien. Dus ga ik, om Jan te treffen, op een avond zijn kleine buur in elkaar kloppen. Was het Jan niet, het was er toch dichtbij hé???
Iedereen zal het onlogische van de historie inzien... uitgezonderd een groep, de terroristen, want dat is net wat zij doen.

Het ergste van het ergste, dat zijn dan nog zelfmoordterroristen...
Iedere keer weer zit ik mezelf dan af te vragen wat het verschil is tussen indoctrinatie en hypnose???
Een goed hypnotiseur weet zijn slachtoffers zo ver te brengen dat zij allerlei gekke dingen doen voor een geamuseerde zaal toeschouwers, zonder dat zij zich dat bewust zijn... Denk je nu echt dat er tientallen en tientallen mensen zich zomaar kunnen veranderen in een levende bom, ter ere van de "goede" zaak?
Ik geloof dat niet, ik zal niet zeggen dat er her en der eentje is die zo fanatiek is in zijn overtuiging, maar de meesten zullen wel zodanig opgepept zijn, dat zij echt niet meer honderd procent bewust zijn van wat ze doen. Ze zijn dan geïndoctrineerd...volgens mij een ander woord voor hypnose, waarbij het echter er niet omgaat een zaal mensen te amuseren, maar om de zaal en de toeschouwers te vernietigen.

Dat men deze indoctrinatie dan doet vanuit een diep geworteld geloof, is gewoon gebruik maken van een reeds sterke overtuiging, om het nog verder en verder op te peppen, zo ver tot de dood. Sommigen zullen dit dan wijten aan het geloof, maar dat is het niet! Het is niet het geloof dat deze mensen zo ver drijft, het zijn de mensen die dit geloof misbruiken om hun willige slachtoffers zo ver te brengen dat zij hun eigen leven veil hebben om wat zij denken het geloof te zijn.
Dat het niet alleen vanuit een geloof kan, bewijst wat er gebeurde in Nazi-Duitsland. De opruiende spreekbeurten van een bekwaam spreker als Hitler was, was voldoende om een massa op te zwepen, en de verdere indoctrinatie was voldoende om hen nog verder te drijven...

De vraag die we ons moeten stellen is: Wat is het die een mens zo gevoelig maakt voor opzwepende taal?

Het is trouwens niet alleen zo dat het opruien moet geschieden door een derde! We zien ( denk aan Amerika met zijn jongeren die de helft van hun school omverschieten) dat een enkeling ook zichzelf zodanig kan oppeppen dat alle rede verdwijnt. Als het over een geloof gaat, en zonder gewelddadigheden, dan noemt men dat extase...

Maar wat het ook is, hoe we het ook noemen, blijkbaar is de mens betrekkelijk gemakkelijk zo ver te krijgen dat hij zichzelf overstijgt (ik zou het liever noemen zichzelf ondermijnt) en alle normen vergeet en bereid is tot excessen.
Gek, bizar, maar pijnlijk waar.
Het komt er alleen op aan de juiste hefboom te vinden, omdat procédé in werking te zetten. In het klein, en meestal in betrekkelijk onschuldige vorm zien we dat ook als ... politiek... en zo is de cirkel rond, en ben ik weer aan mijn begin.
En kijk maar eens hoe je mensen vind die zich werkelijk kunnen opzwepen voor een of andere politieke partij ! Zij zouden er voor vechten !
Nog een stap, en ze binden zich een bom rond de lenden en...
Nee, wij zijn niet zonder zonden.
Nee, wij aanvaarden hun normen niet, zelfs zonder ze ook maar een keer te bekijken, wij aanvaarden ze niet en hebben er zeker geen begrip voor, nee, verdomme... en wij zijn on ook aan het opjutten.
Eerlijk, ik denk niet dat we beter zijn...
Eén klein zetje, een hefboompje, en roef... de westerse bomdragers zijn er !
Alleen ze komen met F16's en andere gesofisticeerde wapens.

tot de volgende ?

terroristen

Al een paar dagen zijn alle Belgische en wellicht ook de Nederlandse TV-zenders aktief met het tonen en het bespreken van het filmpje van De Terroristen...
Iedere keer als ik die muziek van het filmpje hoor, kan ik mij niet ontdoen van de indruk dat het een leuk melodietje is. Vreemd, wij zijn die oosterse klanken niet zo gewoon, maar leuk en wat meeslepend. Zo'n soort Arabisch meezingertje, zeg maar.
Nu hebben ze ook de vertaling van het liedje gegeven (eindelijk) en is plots alles duidelijk.
Het is gewoon de Arabische versie van een oud oeroud Vlaams melodietje, die wij wel eens zongen uit pure jeugdige baldadigheid...
"En we gaan 't hier al in stukken slaan, tsjoelalala, tsjoelalala, en we gaan 't hier al in stukken slaan, tsjoe - la - la!"
Maar dan in 't Arabisch, en met die vreemde wat nasale klanken.
Er was indertijd geen mens die ongerust werd toen wij dit liedje luidkeels zongen!
Nu zit heel de politiemacht te schudden en te beven, en ik hoorde dat men in de oudejaarsperiode de alcoholcontrole zal uitbreiden met explosievencontrole.
Dat lijkt mij héél nuttig!
Ik ken verscheidene personen, die als ze met alcohol belast en beladen zijn, duidelijk explosiever zijn dan in nuchtere toestand.
Eén ding snap ik niet. Snappen die mannen niet dat zij met al die acties en dreigementen, en jammer genoeg zelfs met aanslagen, niet direct de meest populaire groep zijn?
We worden hier overstelpt met allerlei initiatieven om het racisme in te dijken, om eerbied en begrip voor elkaar te bewerkstelligen, en dan komen er enkele van die leukerds die bommen gaan liggen leggen in een groot station, of in een voetbalstadion, of ergens anders waar veel volk is... en joep, alle inspanningen voor de integratie zijn weer de verdoemenis in geholpen.
Wellicht zouden ze véél méér begrip krijgen, als men vanuit de Arabische wereld het initiatief nam, om aan alle inwoners van de straat die een vreemdeling in hun straat mochten verwelkomen, een bon te geven voor zegge twee jaar gratis mazout (die mannen schijnen daar toch zat petrol te hebben)... Maar nee, ze komen hier wonen, en zingen dan een liedje met vierendertig strofen waarin ze onze ondergang zweren...

Nee, ik lach er maar wat mee, omdat dit mijn enige wapen is tegen de anonieme boosaardigheid die enkele van die mannen etaleren. Want dat is het erge! Je kent de vijand niet eens! Je weet wel dat hij wellicht van die of die bevolkingsgroep komt, maar dat is zelfs niet eens zeker, en zij gaan om een of andere reden hier onschuldigen gaan doden en verminken.

Dat de Afghanen een regelrechte guerrilla voerden tegen de Russische bezetters, en nu weer tegen de Amerikaanse "bevrijders", daar kan ik nog ergens inkomen. Ik ben er geen voorstander van, maar net zo min voorstander van de bezettingslegers of bevrijdingslegers of hoe je die bietekwieten moet noemen. En daar gaat het over een strijd tussen legers, misschien op een wat onorthodokse manier, maar het zijn soldaten ondereen.

Maar het terrorisme, dat is andere koek. Hier in ons Absurdistan worden de stakers van de spoorweg al bekeken als mensen die misbruik maken van de onmacht van de onschuldige reizigers, maar terroristen doen dat echt!
Een terrorist, dat is als iemand die zoutzuur werpt in het gezicht van de mensen die toevallig op de roltrap staan in de Makro, omdat zijn schoenen, die hij in de shoepost kocht, versleten zijn. Twee dingen die niets, maar dan ook niets met elkaar te maken hebben.
Als ze ginder de daar gelegerde soldaten aanvallen, dan valt dit onder de noemer oorlog. Dat is op zich al erg genoeg, want in werkelijkheid zijn die mannen daar ook niet omdat zij het zo graag doen, maar omdat zij een opdracht moeten uitvoeren. We kunnen hoogstens gaan debatteren over het feit dat zij dit beroep zelf hebben gekozen, maar in het geval van dienstplichtigen gaat dit argument zelfs niet meer op. En dan zijn het gedwongen slachtoffers van de machtswellust van een verre regeerder, die er wel voor zorgt dat hij uit de vuurlinie blijft.
Mocht een terroristische aanslag dan gericht zijn tegen die machtswellusteling, dan zou je er nog ergens wat begrip voor kunnen opbrengen, maar een bom leggen op een druk marktplein, vol mensen die je niets misdaan hebben??? Nee, daar heb ik geen begrip voor. Ik kan geen enkel zinnig argument vinden om dat goed te praten...

De eerste die op die manier de wereld begon onder druk te zetten was Yasser Arafat... En de grote fout was dat men een dergelijk sujet dan later ook nog op een piedestalleke zette, en er een soortement heilige van maakte... Daar heeft men een soort officiële goedkeuring gehecht aan die manier van "vechten"... Daar heeft men de deur wijd open gezet om die manier van vechten als rechtvaardig te benoemen.

Ik heb alle begrip voor de onmogelijke positie die de Palestijnen toen hadden en nu nog steeds hebben, maar zij vormen het levende bewijs dat die manier van oorlogvoeren op termijn niet rendeert. Arafat zag dit in, en wijzigde zijn strategie, maar zijn vroegere daden zijn nu nog steeds het GROTE voorbeeld voor talrijke adepten. Het feit dat de van strategie veranderde Arafat dan aanvaard werd, was meteen de verrechtvaardiging van het terrorisme.

Het meest ergerlijke van alles, is dat je al deze moeilijkheden onder een noemer kunt vatten: Geld en Macht.

Och, we moeten niet ver gaan zoeken, hier in ons piepkleine apenlandje presteren we het zelfs politiekers aan te duiden waarvan we weten dat hun hoofddoel is de andere helft van het land af te stoten... Niet dat ze daar iets aan hebben, maar het geeft zo'n goed gevoel dergelijke beslissingen te kunnen nemen...

Wat is het toch dat de mens zo'n machtshonger geeft?
Wat is het toch dat de mens er kan staan op toekijken dat een ander honger heeft?
Wat is het toch dat de mens nooit tevreden is met wat hij heeft?

Gewoon, het verkeerde beeld van Geluk...
Geluk is niet het grotere huis dan de buren, niet de dikkere auto, niet het meer geld, niet het leven voor het lichamelijke genot...
Geluk, dat is in vrede leven met jezelf en de wereld.
Aanvaarden wat je bent en hebt, en daar tevreden mee zijn.
Aanvaarden wat de anderen hebben, en daar niet de minste behoefte aan hebben.
Geluk, dat is vrede
en Vrede, dat begint in jezelf.
Hoe kun je met anderen overeenkomen, als je het nog niet kunt met je zelf ?

tot de volgende ?

Het roodborstje, mijn schoonvader...

Nederland is er vol van !
Een zaadhandelaar had vooral voorspeld dat hij zou terugkomen als een roodborstje, zijn lievelingsvogeltje...
Daags na zijn overlijden kwam er inderdaad een roodborstje de winkel binnengevlogen, en installeerde zich op de molensteen, de favoriete plek van wijlen zijn schoonvader.
Hij eet de ganse dag door, net als wijlen zijn schoonvader, en de klanten herkennen nog meer karaktertrekken...
Tot zo ver de bloedernstige "De Telegraaf"...
Oh ja, er is ook nog een filmpje te zien bij You Tube... Waar je inderdaad een roodborstje ziet rondfladderen.
Kun je nu en dan ook zien in mijn kippenhok, maar ik heb er - helaas, driewerf helaas- nog niemand in herkend.
Zal wel een boeddhist geweest zijn ?
In ieder geval moet het nu gedaan zijn met te zeggen dat er nog nooit ene is teruggekeerd om te zeggen hoe het in het hiernamaals is, alhoewel, hij heeft nog niets gezegd, hoogstens getsjilpt.
sjongejongejonge.
Ik zou in een eerste reactie willen zeggen: schoenmaker blijf bij Uw leest, ofte in onderhavig geval, mensje blijf bij je soort... Straks geloven we nog met zijn allen dat die koe in de wei de reïncarnatie is van tante Zulma, en dan is het hek van de dam ! Krijg ik nooit of te nooit nog een biefstukje bij mijn frietjes...
Als we inderdaad zouden terugkeren in een dier, en ook nog kunnen kiezen, dan koos ik voor een reuzenschildpad! Heb je al eens gezien hoelang die leven???? Bovendien vormen zij toch wel het summum van een rustig leven, newoar ?

Ik dacht dat men altijd sprak van de nuchtere Nederlanders ???

Oh ja, weet je, dat er nu nog steeds passieflora's bloeien in mijn tuin? Zo erg koud kan het dus nog niet geweest zijn. Ik zie ook nog steeds fuchsia's staan bloeien, alhoewel er daar wel zijn die vorstschade vertonen. Binnenkort ga ik met Frederik de lindeboom weer knotten. Hij is nu al zijn bladeren kwijt, en het is de moment om hem terug te snoeien. Dan kan hij weer enkele jaren lustig en rustig groeien. Hij begint al mooie echte knotten te krijgen. Ik vind het heerlijk om zo een echte ouderwetse boom te hebben. Ik denk niet dat er anders nog zoveel linden zijn die nog geknot worden. Hier in Mater kan ik me er maar één meer voor de geest halen, in de zoetebeek, waar er enkele bij elkaar staan als een levend kapelletje voor Ste Amelberga. Dat zijn al heel oude en dikke bomen, met dikke knoestige bulten van het steeds weerkerende snoeiwerk. Mooi !

Ze verdwijnen wat, de knotten, zowel de knotwilgen als andere... Net zoals de grachtkanten waar je ze gewoonlijk vond. Ik ben er zeker van dat een deel van de overlast te wijten is aan het wegdoen van die vele grachtjes en die knotwilgen. Wilgen zijn immers gekend als enorme drinkers. Bovendien waren die bomen, grachtjes en graskanten enorme wapens tegen de landerosie... Nu zie je na iedere fikse regenbui de teelaarde op de baan liggen. Die grachten en die knotwilgen waren er niet zo maar, ze waren na ervaring wijs geworden, en wisten dat ze de bescherming vormden van veld en vruchten. Maar ja, in deze moderne tijd telt de ervaring van de ouden niet meer mee... De wetenschappers weten het beter! --- in theorie---

Knotten zijn niet alleen mooi, ze vormen ook een ware bron van leven! In de knot komen holten, waarin niet alleen vogels en kleine zoogdiertjes leven, maar waar ook mooie teelaarde in komt, waarin wonder genoeg, nieuwe planten, tot zelfs struiken en bomen groeien. Wie zag nog nooit een knotwilg met in de kroon een vlierstruik ? In de dode stukken hout wemelt het van insecten, die op hun beurt weer een bron van voedsel zijn voor de vogels. De wortels van de knotwilg houden de aarde vast, en vormen de enige vastigheid van de aardenwallen langs de mooie holle wegen, waar van de "holheid" nog beklemtoond wordt door de overgroeiende takken van dezelfde knotwilgen. (Alhoewel dit laatste nu wel bijna helemaal is verdwenen door het vele verkeer)

Eén van de vele ziekten van de moderne tijd is "hoge bloeddruk"... Indertijd zwaaiden ze ons voortdurend om de oren met margarine met linolzuur, maar de dokters zwijgen nu plots in alle talen over dat linolzuur, omdat men heeft ondervonden dat het weliswaar de cholesterol laag houdt, maar bizar genoeg meer slachtoffers maakt aan hartziekten dan die cholesterol.... (Onze huisdokter uit mijn kindertijd zei steeds dat boerenboter op zijn minst de verdienste had dat we wisten wat het deed, en dat het veiliger was dan al die rare moderne dingen waarvan we nog moesten afwachten wat ze deden op lange termijn! De man had blijkbaar voorspellende gaven!)
Nu hebben ze weer iets nieuws gevonden !
Als we onze hoge bloeddruk onder controle moeten houden kunnen we dat voortaan veilig doen door het eten van...insecten...
Het is inderdaad zo dat bijna heel de wereld wel eens insecten eet, buiten de europeanen dan. We moeten het maar uitspreken, en je ziet vieze gezichten, insecten, bèèkes!
We eten wel slakken, met heerlijke kruidenboter... we eten garnalen en kreeften, en lusten zelfs kikkerbilletjes, maar insecten? Nee zulle !!!!
Heb je al eens een levende slak naast je escargots à la bourguignonne gezet ?
Of een kikker laten rondwippen op de tafel waar ze kikkerbilletjes in roomsaus degusteren?
Of ostentatief de poten zitten tellen aan een garnaal?
Of heb je al eens als tafelpraatje bij het omelet met garnaal, verteld dat lijken die aanspoelen vol zitten met die beestjes?
Al eens een mossel goed bekeken en toch blijven dooreten?

Maar van insecten zijn we vies. Hoe zou dat komen?
Geleerden vermoeden dat het wellicht komt door het feit dat in ons klimaat de insecten geen voortdurende bron van voedsel vormen. Of dat juist is of niet???
Maar ik zie echt niet zo'n grote verschillen tussen een garnaal en zegge en schrijve een sprinkhaan. Sprinkhanen schijnen lekker te zijn, versgebakken hebben ze een vurrukkullukke nootsmaak zegt men. Zou men bij grote exemplaren dan ook aan de pootjes zuigen zoals bij langousten?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen zinnige argumenten heb tegen het eten van insecten, buiten het feit dat het idee ons vreemd is. Maar dat is te overwinnen. Kijk maar eens hoeveel rare groenten en fruitsoorten wij ondertussen hebben leren eten. Laat ons eerlijk zijn, als je het nog nooit eerder zag, zou jij een kiwi plukken van de plant om eens te proeven? Dat ding ziet er niet uit en het voelt ook helemaal niet lekker aan... en toch vreten we die dingen nu massaal.

De eerste jaren dat de aardappels hier gekend waren, werden zij algemeen beschouwd als giftig en gevaarlijk. Men hield ze oorspronkelijk als een sierplant, in een pot op de vensterbank, het heeft zo'n leuke bloempjes!

De eerste kaas is wellicht ontstaan uit een overschotje vergeten melk. Zou jij het in je koker krijgen om een klak verzuurde en gestremde melk op te eten? En toch eten we met zijn allen kaas met heelder kilo's...

Nee, ik kan geen zinnige redenen vinden om te zeggen dat lichtbruingebakken meelwormen niet te vreten zijn... We eten al gekkere dingen als je het zo bekijkt. Niet dat ik straks tegen Anny ga zeggen: "Schat, bak je straks een portie meelwormpjes voor bij de tv?"...Maar echt op feiten gebaseerde argumenten heb ik niet !

Ik weet zeker, mocht men op de markt komen met een of andere reep waar insecten in verwerkt zijn, heel wat kinderen, als ze het niet zouden weten, die dingen zouden snoepen. Bovendien, als we ons eigenlijk echt bewust zijn van de moderne voedingsindustrie, dan moeten we vaststellen dat we nu al, hier in Europa, al hele dagen insecten binnenspelen... De rode kleurstof in duizenden van onze voedingsmiddelen, is immers afkomstig van een soort schildluis...

Smakelijk !

tot de volgende ?

Ijzel...

Toen ik vanmorgen gedaan had met mijn turnoefeningen, vroeg ik Anny of zij de bus gehoord had. Nee. Ik ook niet. Ik keek nog eens buiten, de sneeuw is bijna weg... Plots zag ik een auto over de weg kruipen. Ijzel !
Pas nadat ik gewassen en aangekleed naar beneden stapte, zag ik net de schoolbus langsrijden, sorry kruipen...
Veerle belde meteen nadat de bus weg was op, maar wij hadden alles gezien, staande in de uiterste hoek van onze eetplaats kunnen wij het net zien. Veerle vertelde dat zij bijna niet op haar voetpad kan recht blijven.
Ijzel...
Toen ik verhuisde van het inwonen bij de ouders van Anny naar het huis in de heidelbergstraat te Loppem, deed ik dat met de camionette van de technische school waar ik toen werkzaam was. De "knecht" van de school reed er mee, en beetje bij beetje gingen wij onze meubels halen en op zijn plaats zetten in ons nieuwe woonst. Het had die morgen geijzeld, waardoor het camionetje al een heel stuk later arriveerde dan verwacht. Wij laden zoveel mogelijk in de camionette en reden heel voorzichtig de amper twee kilometer verder naar de andere woning. Voor mijn deur was er een kasseistrook, die lichtjes afhelde. Toen ik uitstapte gleed het camionetje me netjes na, richting voordeur... Gelukkig niet zo dichtbij dat we de stukken niet konden binnen brengen. We legden oude jutezakken op de grond van het camionetje naar de voordeur, om veilig te kunnen verhuizen.
Heel veel moesten we niet verhuizen, we hadden nog niet veel.

Toen ik al in Oudenaarde werkte, in de vakbond, werden we op een morgen veel vroeger dan normaal wakker, door de...oorverdovende stilte. Wij woonden in de drukke stationsstraat, en daar was nu geen verkeer, zelfs geen voetganger.
Benieuwd keken we buiten en zagen de blinkende baan en de de al even gladde voetpaden. Er lag een centimeterdikke ijslaag over alles heen.
Plots hoorden we een luide slag en gekraak, en zagen, toen we buiten loerden door het raam van onze slaapkamer, dat twee wagens, die ondanks alles toch hadden gepoogd te rijden, knal tegen elkaar op waren geknotst. Blijkbaar moesten er gekwetsten zijn, want even later zagen wij de ambulance aankomen. De ambulance stopte, of probeerde dat toch, maar schoof aan dezelfde snelheid door, knal tegen de beide auto's aan. De politie: idem dito!
Toen de man van de ambulance uitstapte, zat hij meteen onder zijn eigen wagen.
Ik weet, het was niet schoon van ons, maar wij lagen met ons beiden te schokken van het lachen, toen de politie bij een poging de ambulancier te helpen, er bij ging liggen...
Plots ging de deur van de overbuur open. Meneer kwam naar buiten met zijn vuilnisbak in de beide handen, stapte op het voetpad, gleed onderuit, hield op een of andere manier de vuilnisbak klemvast, maar stak wel in verweer zijn armen vooruit... en alle vuil over zich.
Wij lagen op de grond, te huilen van de lach, een echte slappe lach, en durfden ons niet te tonen, toch wel enigszins gegeneerd voor de buurman...
Toen wij later beneden zaten, zaten wij een hele tijd te kijken naar de vele capriolen van de wanhopige probeersel van de mensen. Ik had al lang besloten te wachten met vertrekken tot het doenbaar zou zijn, het leek mij niet nodig een breuk te riskeren, vooral omdat in zo'n weer er ook geen mensen naar het bureel komen.
Plots zag ik collega Gerard voorbijschuifelen, aan een hoger tempo dan de anderen. Ik keek, en hij had een paar oude sokken over zijn schoenen heengetrokken, en blijkbaar gleed dit minder. Toen ik een uurtje later ook op het werk verscheen, hoorde ik nog bij de eersten die er aankwamen, en Gerard had er heel de tijd moederziel alleen gezeten...
Ooit kwam ik van een vergadering te Scheldewindeke, en het was spekglad door een plotse sneeuw- en regenbui op een bevroren grond. Plots zag ik een wagen in de gracht liggen, een man er naast. Ik stopte, en vroeg of ik hem kon meenemen tot aan de dichtste telefoon, maar hij wilde alleen terugkeren... Ik zei dat ik niet van plan was om het risico te verdubbelen door nog eens heen en weer te rijden, maar dan bleef hij liever staan... Ik rook duidelijk een alcoholadem...
Op een andere keer had ik vergadering te Ronse, en toen ik buiten kwam na de vergadering zagen wij, totaal verrast dat het gesneeuwd had... Nuja, dan maar heel voorzichtig naar huis... Ik moest de Kruises omhoog rijden, en deed dit heel voorzichtig en gestaag. Plots zag ik een wagen vanuit de richting Oudenaarde komen, en net toen hij bijna op mijn hoogte was begon hij te glijden...recht naar mij toe. Ik weet wel, je mag niet remmen als het glad is, maar wat kan je anders in zo'n geval? Dus ik remde, en begon meteen ook te glijden. Vraag mij niet hoe, maar we draaiden netjes om elkaar heen, en ik stond weer richting Ronse en hij klaar om terug naar Oudenaarde te rijden... We stapten alletwee, bleek van de doorstane emotie uit, en ik zei: "We gaan dat niet meer proberen zeker"... De man lachte wat bleekjes, en we zijn voorzichtig weer ingestapt, hebben ons een voor een heel voorzichtig weer gekeerd en zijn doorgereden...

Ik was door mijn werk heel veel op de baan, maar heb nooit een accident gehad door de gladheid van de baan. Ik heb genoeg andere ongelukjes gehad! Gelukkig nooit heel erg, nooit met gekwetsten of zo, maar toch... Eén keer heb ik een vervloekte auto gehad! Ik weet dat klinkt absurd, maar met die auto heb ik meer dan tien accidenten gehad, allemaal in mijn recht, maar het leek wel of iedereen het op die auto had gemunt! Hij was nog geen maand oud, toen een schoolbus plots moest uitwijken en pats tegen mijn geparkeerde auto reed. Enkele maanden later was er een storm, en de schoorsteen van Jan waaide af...de stenen recht op mijn auto... Ooit reed er een man mij langs achter aan, in Brussel, toen ik stopte voor het rode licht, en probeerde dan ook nog vluchtmisdrijf te plegen. Een ander wagen had het gezien en reed hem klem. Mijn wagen was nog niet hersteld, toen ik moest stoppen voor een auto voor mij... de wagen die achter mij reed had het niet gezien...Twee builen op elkaar !
Toen ik een andere wagen had, had ik ook geen ongevallen meer...Er was iets aan die wagen... Ik kwam ooit van een vergadering buiten, en op de parking stond die wagen met een volledig gedeukte zijkant...dader onbekend.... Nee, er was iets met die auto!

Bij een van die keren dat mijn auto in de garage was om weer eens uit te blutsen, reed ik met een verschrikkelijke oude vervangwagen van de garage. Een oude witte peugeot diesel... Ik zette dat ding nooit in mijn garage, hij stonk verschrikkelijk naar de diesel. Als ik er mee reed, dan hingen er achter mij dikke witte wolken...
Ik ging er eens mee op bezoek bij mijn zuster te Oostende, waar mijn moeder toen bij woonde. Wij hadden staan lachen met de rokende bak waarmee ik gekomen was. Toen ik terug naar Oudenaarde reed, was er ergens iets gebeurd, en stonden we in de file... Je kent dat wel, bumper aan bumper stapvoets... Niet bij mij! In de omtrek van mijn rokend monster was er steeds een ruime opening...Het leek wel of iedereen bang was dat de auto zou ontploffen, of dat ze zouden gegaseerd worden door de dampen (dat laatste was wel mogelijk!)... In de auto lag een keuringsbewijs zonder ook maar een opmerking....

Auto's... Ik heb nooit echt graag gereden. Ik deed het en doe het nog, maar het is voor mij steeds maar een vervoermiddel geweest, iets waarmee ik behoorlijk rap en vooral droog van het ene punt naar het ander kon... Alhoewel... droog ??? Ik heb één keer een wagen gehad met een schuifdak... Leek een luxe op warme dagen. Maar na enkele jaren kwam daar op een of ander manier sleet op, en bij regen kroop er water ergens tussen of onder. Je merkte het niet, maar het zat er. Je werd het maar gewaar als je eens plots moest kort remmen, dan vloog het water plots ijskoud in je nek. Heerlijk zo'n open dak ....

De ijzel is nog niet weg, maar op de baan is het nu al losgereden, en de auto's rijden al weer bijna op normale snelheid.

Nog al een geluk dat we weten dat het klimaat aan het opwarmen is, anders zou zo'n vroege winter ons ongerust maken... De hemel is niet open, maar je ziet hier en daar toch dat mooie tere blauw en de bijna zilveren horizon geeft je een gedroomde achtergrond voor de zwarte silhouetten van de bomen en de kerk van Horebeke...

Van hier uit gezien is het mooi weer... Maar als zo vaak in de winter is een mooie hemel geen garantie voor warmte, in tegendeel.

Ik ga sluiten, heel voorzichtig, om niet uit te glijden...
tot de volgende ?

Nieuwe wijn in oude zakken...

Enkele dagen geleden heb ik met een vriend zitten praten, onder meer over het huwelijk. Hij (en iedereen) stelde vast dat steeds meer jonge mensen thuis bleven wonen. Ze hebben wel een relatie en gaan daar eens slapen of zij komt eens bij hem slapen, maar van trouwen is geen sprake. Zijn kommentaar: "Ze hebben al de lusten en geen lasten"...
Daardoor lag ik vannacht na te denken over het huwelijk...
Het huwelijk is een eerder recent verschijnsel bij de gewone mensen. Een huwelijk was immers slechts van belang bij mensen met bezit, en diende ook om het bezit uit te breiden of te vrijwaren. Met andere woorden het huwelijk was in hoofdzaak een economisch gebeuren. Bij de gewone mensen, de slaven en de lijfeigenen was dat allemaal niet nodig, zij hadden niets toen ze op aarde kwamen en zij zouden zonder iets de aarde weer verlaten, dus moest er ook niets geöfficialiseerd worden. In de praktijk was het zo dat wie "bijslaap" kende, ook als gehuwd beschouwd werd. De betrokken man klopte op een braakliggend stukje grond bij het erf waar hij hij dienstig was, vier palen in de grond, spande daar takken in, weefde door de takken wat rijshout of wilgentenen of lindetenen, ondertussen kapte zijn beminde het oude stro van het jaar voordien, en werd het stro in de leem gestampt, tot een homogene massa. Dan werd de leem tussen de takken gesmeten, en eens een eerste laag, zo diep tussen de wilgentenen zat, werd er een laag leem overheen gewreven om een effen uiterlijk te hebben. De deur en de ramen waren klein, deur omdat dit nooit perfect kon sluiten, ramen omdat er nog geen vensterglas was voor hen, en er dus alleen sprake was van verluchting, niet van verlichting. Bovenop kwam een diep doorhangend strodak, dat was warm, en bovendien moest het zo ver doorhangen, zodat de regen niet op de lemen muren kon komen. Anders smolt hun huis letterlijk weg. En dat was het.
De jongste van het nest was meteen ook het pensioen van de ouders, zo zij het geluk hadden zo lang te leven. Dan werd er geen nieuw huisje gezet, maar een kamer bijgemaakt. Ze gingen inwonen, alhoewel het in de praktijk andersom was! De ouden mochten blijven inwonen, zelf niet meer bij machte voldoende te werken, was hun enige kans op overleven, het opgevangen worden door een van de kinderen.
Toen kwamen de steden op, en veranderde het leven totaal. Daar was niet zo maar een hutje bij te bouwen, het moest al een zekere reglementering volgen, en er kwamen bepaalde plichten bij inzake verplichtingen aan de stad. Ze waren ook niet meer lijf-eigen, ze verdienden geld als arbeider in een of andere gilde. Dit betekende dat zij zich ook min of meer konden opwerken, en toen kwam ook voor hen het huwelijk er. Een contract.
Niet zo uitgebreid als bij de hoge heren, van wie naderhand een wapenschild met daarop een wapen met vermelding van al de bezittingen en verwantschappen, maar toch...
Wie rijker werd kon zich zelfs een stenen huis zetten, en raakte bij de burgers van de stad.
Dit duurde tot... de hele rijken een Lieven Bauwens onder de arm konden nemen, en die wist een weefmachine binnen te smokkelen.
In een heel korte tijd slaagden de rijken er in deze machines te kopiëren, te verbeteren, en in grote fabrieken te zetten. Al wie zijn boterham had verdiend als arbeider in en rond de textiel, verloor op slag zijn inkomen, en had geen andere keus dan te gaan werken bij de nieuwe adel, de geldadel, de textielbarons... En ze werden zo onderdrukt en uitgemolken dat alras er geen sprake meer was van enig eigendom... Ze woonden in een huisje van, ze aten brood uit de winkel van, droegen kleren van...hun baas, de baron, de textielbaron... en weer verdween het huwelijk, als een onbetaalbare luxe. Oh, er was wel een kerkelijke zegening, dat was er al lang geleden ingestampt, maar dat was op een morgen, net na de vroegmis, en net voor het uur van het dagelijkse slavenwerk...

Zo dacht ik ook op de albigensen, de katharen (vandaar ons "ketters") en de lutheranen en calvinisten en ga zo maar door... Wat was het succes van die nieuwe kerkgemeenschappen? Het geloof ? Ik denk dat het veeleer een sociale revolte was, dan wel een echt kerkelijke. De kleine mensen werden plots OOK aangesproken door de predikanten. Plots telden zij ook mee. De protestantse beweging groeide onstellend vlug. Als ik lees in de Geschiedenis van Mater, dan waren zelfs in het landelijke mater alras massa's protestanten te vinden. Zij vonden niet alleen een godsdienst in hun taal, maar ook in de taal van de werkman, de taal die hen als kleine mensen aansprak. De oude katholieke kerk was altijd een zaak geweest van het machtscentrum in ieder gemeenschap, en zelfs de meeste pastoors kwamen uit dat midden.
Ik lag me vannacht dan ook af te vragen of de prediking van St Franciscus tot de dieren, geen allegorie was voor: hij predikte zelfs voor het plebs, het schorum, het gemene volk... Het zou best kunnen, want Frans was een van de wapenen tegen het toenemende protestantisme... En omdat ze zoveel met het gemene volk omgingen, werden ze meerdere keren bijna in de ban van de kerk gedaan. (Bepaalde onderafdelingen verdwenen volledig via de brandstapel!).
Dat bracht mij er toe te denken, of de zeer sterke en zware reactie van de katholieke kerk niet veeleer was ingegeven daardoor, dan wel door betwistingen op het gebied van het geloof ? Het zal op zijn minst zwaar hebben doorgewogen.

En nu is eindelijk de balans doorgeslagen naar het andere eind...Bijna iedereen is nu welvarend in onze maatschappij, en een huwelijksfeest hoeft niet meer, omdat er ieder weekend feesten genoeg zijn. Er hoeft geen kermis meer rond gevierd worden, we leven dagdagelijks zo copieus dat het vermageren nu Het probleem numero uno is geworden. Bovendien is de lust boven alles gaan primeren. De geslachtsdaad is alleen nog plezant. En er is geen enkel risico meer op zwangerschap (ongewenst!), men moet alleen een beetje zorg maken over de steeds meer voorkomdende SOA's...sexueel overdraagbare aandoeningen...Eentje ervan is zelfs gevaarlijk, maar who cares, de mutualiteit betaalt toch.
Jonge meisjes krijgen nu gratis de pil.
Het zou immers onverantwoord zijn dat ze te vroeg opgezadeld werden met een kind.
Of het verantwoord is zo vroeg sexueel contact te hebben is zelfs geen vraag meer.
Mag je zelfs niet meer luidop denken.

Ik ken een meisje waar de jongen op veertienjarige leeftijd al kwam bijslapen.
Eétje? meerdere...

In onze tijd was het huwelijk iets moois. Diende om kinderen te hebben, je geslacht voort te zetten...

Binnenkort gaan we al dat ambetante en pijnlijke wellicht volledig overboord gooien, en als we kinderen zo nodig moeten hebben, dan zullen we naar de fabriek gaan. Daar gaan ze een celletje van 't mannetje nemen en ene van 't meisje, de erfelijke eigenschappen verbeteren en aanpassen, de keuze van de "ouders" inzake jongen/meisje in orde brengen, en na enige tijd kunnen ze dan hun bestelling gaan afhalen. Zonder weeën, zonder onrust in de laatste maand, zonder het heerlijke gevoel van het voelen van leven...

Het hoeft voor mij niet meer... Ik ben blij dat ik nog het gewone werk heb gekend.

maar ja... ik ben ook al oud hé, opa ?

tot de volgende ?

Diep ademhalen....

Nee, ik ben niet bij de dokter geweest.
Ik heb het over het rolluik op mijn slaapkamer!
Zoals je weet slapen wij (nog steeds) met het raam open, maar het rolluik dicht. En dat is de reden van de titel van deze blog...
Toen ik vanmorgen het rolluik wou omhoogtrekken, vertikte hij het. Er was niet meteen beweging in te krijgen. Een beetje beter en nader bekijken toonde meteen de reden... Onze adem had netjes een laagje ijs gelegd op het rolluik...
Vandaar dus: niet meer ademhalen...
Het leed was tamelijke vlug opgelost...Eerst kreeg ik het rolluik niet naar boven, toen het boven was kreeg ik het bijna niet naar beneden, maar na een keer of vijf (tot vreugde van de buur????) ging het weer enigszins normaal.
Ik weet niet wat we vannacht zullen doen, want nu geven ze echte vorst, en dat voor de eerste keer. (Alhoewel het hier dus duidelijk op mijnen berg al aan 't vriezen was vannacht !!!)
Nochtans was en bleef het zowat dertien graden Celsius op de kamer zelf.
Als het rolluik naar beneden is, en niet te ver naar beneden, zodat de lamellen netjes verticaal staan, dan is heel weinig wind die binnenkomt, toch bij normaal weer. Natuurlijk, als er erg veel wind is, en die dan ook nog uit de "verkeerde" richting komt, dan moeten wij het raam dicht doen, anders waai je uit je bed. Maar de kou...Ik vind het heerlijk slapen op een frisse kamer. De temperatuur van mijn slaapkamer is het enige kwaad van de zomerperiode. Ik zou ergens in de sahara moeten zitten, warm tijdens de dag en "s nachts tegen het vriespunt aan...

Als het vriest mag ik ook buiten niet ademhalen !

Als het vriest, en ik ga een stukje wandelen, dan kom ik steevast thuis met een klompje ijs in de plaats van mijn snor! Eigenlijk krek hetzelfde probleem als met mijn rolluik! Mijn ademhaling vriest dan aan op mijn snor... En dat is niet zo heerlijk, zo een klomp ijs op je façade... brrrr.

Oh ja, in The Royal Kingdom of Great Brittain is er heibel over The Royal Phallus !
Het koninklijke piemeltje is blootgesteld aan de blikken van zijn onderdanen!
Prins William was druk bezig met een koninklijke bezigheid, het polospelen, toen hij van zijn koninklijk paard moest komen om te voldoen aan een zeer aardse behoefte... 't Baasje is net zo min waterdicht als de mindere nobelen onder zijn onderdanen...Hij moest dus plassen.
Een snoodaard van een journalist kon het niet laten daar een fotografisch conterfeitsel van te maken, en 's anderendaags verscheen in primeur de koninklijke piemel in de Britse pers.
Dit zegt mij vooral veel over het gehalte van de huidige pers.
Dit zegt mij ook veel over de belangstelling van de journalisten.
Dit zegt mij nog meer over het gehalte van de krantenlezers...

En dat is waar ik eventjes de noodzaak voel mij te ontdoen van mijnen gal en galstenen...
Laatst hadden wij hier een aanvaring tussen Humo en een slachtoffer van de "persvrijheid"...
Ik ga het hier helemaal niet opnemen voor de bewuste ambtenaar en zijn secretareskes, maar het publiceren van de ambtenaar in een pornografisch photoshopwerkje, doende met de beide secretareskes, vind ik niet echt meer wat ik humor noem.
Het mag dan nog heel duidelijk geweest zijn dat het een vervalsing was, het mag dan nog heel bewust zo gedaan zijn om aan te tonen dat het vervalst was en slechts als "spotprent" bedoeld was, ik kan daar niet meer mee lachen...
Het mag dan zijn dat iedereen vermoedde dat er iets was tussen de ambtenaar en de bewuste secretaressen, het waren en zijn alleen vermoedens, en er is helemaal niets wat ook maar een greintje bewijst dat dit juist zou zijn, en zelfs al zou het juist zijn, dan nog vind ik dergelijke publicaties niet kunnen.
Noem mij maar ouderwets, noem mij maar antiek, maar ik begin meer en meer een hekel te krijgen aan het verloederen van onze literatureluurderij! Het lijkt wel of humor meer en meer een synoniem is geworden van vetzakkerij!
Och, ik ben geen pater, en een mop mag best wat aangebrand zijn, maar ik heb steeds meer het gevoel dat de humor steeds maar platter en platter wordt. En als het niet met grove sex te maken heeft, dan is het veelal op een persoon gericht. Met andere woorden, het niveau daalt onrustwekkend. Zelfs in de echte literatuur (buiten de gewone pers en tv) stellen we vast dat men zich meer en meer gaat wentelen in de smerigheid.
Moet dat echt?
Vroeger hadden wij enkele kranten die de naam hadden een hoog niveau te hebben...maar ook daar vind ik nu die soort van berichten terug.
Men heeft vastgesteld dat dit soort van artikelen goed verkoopt, dus laat men alle normen en principes vallen, en gaat mee voldoen aan de "goesting" van het volk...
Kranten die vroeger elitair genoemd werden, doen nu duchtig mee met berichten over de borsten van de filmster... zijn nep en dergelijke hoogstaande nieuwtjes...
Heeft er echt iemand behoefte aan nieuwtjes over die borsten?
Of " Het mooiste kontje van Vlaanderen"... 't Is te zeggen van diegenen die zich verlagen mee te doen aan een dergelijke verkiezing, want er kunnen best nog duizenden mooiere kontjes in Vlaanderen rondlopen, die het niet nodig vinden daar mee te paraderen... (Gelukkig maar)
Ik vind het veel belangrijker te weten hoe het zit met de verkaveling van het industriegebied, of met het onderzoek over de milieuovertreding door bedrijf X... maar die artikeltjes vind je maar op blz 3 en verder...
De hoofdartikelen moet sensationeel zijn ! Of bloot, of massale afdankingen, of zware rampen à la Gellingen (Ghislenghien)... of nog liefst: schandaaltjes... Breed uitgesmeerd met een grove borstel over de ganse voorpagina.
Ook de manier waarop men het uitsmeert is alles behalve. Stel dat er ergens een stakingspiket is, dan zal dat niet de hoofdtitel zijn van het artikel, maar wel het feit dat de families hun verlof met een dag zien verdwijnen door de staking van de vluchtleiders. Men moet al goed gaan zoeken om nog te weten wat de aanleiding van het conflict was, want dat is slechts bijzaak, men moet oh zo nodig de zwakke randjes van het gebeuren in de verf zetten...
Ik heb het dus niet over de overmaat aan sex, maar aan de overmaat aan zucht naar sensatie die momenteel heel ons wereldbeeld schijnt te moeten vullen...

En toch kan het anders... en toch is er ook belangstelling voor!
Zelfs met dit blogje raak ik soms dingen aan waarop ik dan onverwachte reacties krijg.
Ik kreeg over mijn ervaring en beschrijving van pijn reacties om me te zeggen dat dit hun geholpen had bij het verwerken van hun pijn, en idem bij het verwerken van verdriet, het weergeven van mijn ervaringen heeft anderen geholpen... Met andere woorden, er is wel degelijk nood aan ernstige artikelen, niet van die zware wetenschappelijke dingen, maar gewoon diepmenselijk.
Nu verdwijnt alles, opgeofferd aan de God van de sensatie en de zucht naar het halen van hogere verkoopscijfers.
Ik preek niet voor bloedserieuze kranten en bloedserieuze artikelen, nee, gewoon voor het zo objectief mogelijk zijn, en schrijven over de kern van de zaak en niet over de sensationele uitwasjes er aan...
Neem nu het zo intrieste dodelijke ongeval van dat meisje te Welden... Ik zou dat aangrijpen om eens een degelijk artikel te schrijven over het nut van lichte kledij en reflecterende kledij... Misschien zou dat verschrikkelijke ongeval niet eens gebeurd zijn, had dat meisje reflecterende armbandjes aan gehad...
Als men een artikel heeft over een modeshow, eens durven te wijzen op de veel te magere modellen, die helemaal niet meer voldoen aan het beeld van de huidige mens.
Niet bedillerig, maar toch ergens eens serieus iets proberen mee te geven.
Maar ja... ik ben ouderwets, antiek...
wie zou er nog luisteren naar zo'n oude zak.

tot de volgende ?