2011 of 2012 ?

Ik heb met veel genoegen een film van een "geleerde" exposé zitten bekijken op internet... Over de kalender van de Maya's.
Na onderzoeken is men gekomen tot het interpreteren van deze kalender, en tot de onwaarschijnlijke vaststelling gekomen dat die kalender begint met het begin der tijden, de oerknal, the big bang, of hoe je het ook noemen wilt... en die kalender eindigt ergens in februari 2011 (volgens anderen ergens in 2012), en dus kan dat niet anders dan het einde der tijden zijn !
Voila, dat weten we dan ook weeral...
Maar je moet niet erg ongerust zijn, het zal meteen het begin van de nieuwe tijd zijn, een tijd zonder tijd. Een eeuwigheid zeg maar... Energie zou voor iedereen altijd en overal beschikbaar zijn, vrij, zo maar (Wat gaan de politiekers dan doen?) en het verplaatsen zal iets zijn in de aard van "Beam me up, Scotty!"... We denken en we zijn er... Stel je voor, ik droom er al jaren van eens de Chinese muur te zien, ik denk er aan en boem ik ben er...Hopelijk land ik met mijn honderd en nogwat kilo's niet op een toevallig passerende kinderwagen... Of gaan die boelekes nu voor de moeder uit zweven?
Wel komt er eerst een breuk, een ramp, een disaster tot en met, en eenderde van de mensen zal sneuvelen en tweederden overblijven, of andersom (!)... Maar de redding komt uit het universum, en we gaan behoren tot de nieuwe tijden, de galactische wereld...
tjudedju...
Dus geen Apocalyps ? Geen vier engelen met bazuinen op de vier hoeken van de wereld ? En ik die daar zo benieuwd op ben ! Ik pieker al jaaaren waar de vier hoeken op een bol zitten...
Maar, we hebben dus ofwel niet veel meer tegoed, ofwel een eeuwigheid...
sjongjongjonge...

Ik heb me rot geamuseerd, en ik heb ook het adres van diene prediker van de nieuwe tijden, daar ga ik zeker nog wat gaan in liggen grasduinen...

Ik las ook belangrijker nieuws... en hopelijk is dat geen fabeltje, maar heel nabije werkelijkheid !
Men heeft ontdekt dat kanker in alle (?) gevallen ontstaat door een enzym de telomerase... een enzym die logischer wijze zou moeten stilliggen, en plots aanzet geeft tot wildgroei. Ze hebben dat enzym niet alleen ontdekt, ze hebben het ook helemaal ontleed, en zoeken nu naar middelen die dit specifieke enzym stil kunnen leggen en stil houden... Dat zou meteen het einde betekenen van de kanker... Hopen ze... ik ook !

Dan zit ik weer te denken op mijn collega en vooral op zijn vrouw die een dezer dagen een amputatie van een borst zal ondergaan... en maar hopen, lezen en bidden dat het allemaal goed gaat en goed verloopt... Het is al geen kattepis op zich een stuk van je lichaam te verliezen, maar je mag er niet aan denken dat dit dan nog geen oplossing zou zijn... Ik weet wel, de dood hoort bij het leven, maar als ik mag kiezen, laat het dan een snelle pijnloze dood zijn, geen oeverloos afzien. Sommige mensen vinden het erg als ze iemand "plots" moeten verliezen, zonder afscheid te kunnen nemen, maar ik vind het veel erger als je daar moet staan kijken op een medemens die ligt af te zien en je niet echt kunt helpen... Ik herinner me een oom die tot zijn laatste druppel bloed heeft liggen afzien... om dan toch ook maar dood te gaan, net zo goed als die gene die het geluk heeft in een keer af te stappen.

Och, ik weet wel, er is euthanasie, maar weet je, ik sta daar toch wat huiverig tegenover... Ik veroordeel niemand, maar voor mij persoonlijk lijkt het wat tegen mijn natuur, tegen de natuur in. Ik heb er veel minder moeite mee dat men de pijn desdanig gaat onderdrukken dat de overgang haast vanzelf komt, dan het bewust moeten zeggen "ik kies voor de dood...". Ik hoop, met de meesten, dat er na dit leven iets is, en dan lijkt uitstappen mij zo een flauwe manier om in te stappen... 't Klinkt gek, weet ik, maar zo voel ik het ergens... Misschien ben ook een beetje bevooroordeeld door al wat ik heb gelezen over de bde's, de "bijna-dood-ervaringen". Je hoort bij bijna iedereen die een bijna dood ervaring kende, dat hij in een andere wereld binnentrad, en die wereld lijkt bij allen ook nog op dezelfde wereld, wat mij toch ergens iets zegt. Maar in die gevallen waar men zelfmoordenaars (wat een afgrijselijk woord!) weer terug tot leven brachten, was dit verschijnsel er nooit. Blijkbaar is de intrede dus anders bij het zelf uitstappen... Ik weet niet en ga niet gaan vertellen dat dit ook zo is bij het vluchten van het oeverloos lijden, maar ik weet het niet... Ik weet ook niet of er dan überhaupt iets is, noch voor de gewone dood, noch voor de euthanasie, noch voor wie zelf een einde maakte aan zijn leven... Mijn rechtvaardigheidsgevoel zegt mij dat niemand kunnen en mogen veroordelen, dus zal dat ook wel zo zijn als er iets is na dit bestaan... En vaststellende dat men steeds meer en meer vaststelt dat het verstand niet alleen in de hersenen maar blijkbaar ergens in het geheugen van iedere cel zit, denk ik dat dit ook nog veel verder kan gaan dan wat wij nu kunnen bevroeden... dan zou reïncarnatie gewoon echt een terugkeer in het vlees zijn, en in het tussenstadium ???In het atoom ? Ik denk dat we dat pas zullen weten na 2011 of 2012 of wanneer dan ook of nooit ... want wie zegt dat het leven hierna ook maar enigszins op dit leven zou lijken ???

als het er al is

Het is vandaag dinsdag...weet je nog ? dinsdag = visdag??? Heb je al eens buitengekeken ? 't Is alweer aan 't regenen... We hebben een weer met veel variaties: motregenen, regenen, water gieten, plensregen, drasj nationalregen, sneeuw, hagel, mist, nevel, jachtsneeuw, wolkbreuken en andere vormen van nattigheid... Variaties met hopen !

En! en !!! soms, heel soms, worden wij er aan herinnerd dat er ook nog een zon is ! Vroeger, toen ik klein was, hadden wij zeker 52 zondagen, en ook nog enkele zonnige feestdagen, nu is niets meer zeker. Zelfs de zondagen zijn niets dan een zoete herinnering uit een ver verleden.
Heel ver.

Ik vond het leuk, maar niet in het minst overtuigend, dat de weerman ons vertelde dat ondanks onze indruk de maand augustus warmer was geweest dan het gemiddelde. Hij loog niet, hij heeft er alleen niet bijgezegd van welk gemiddelde... Wellicht dat van Groenland of zo ?

Mijn boek over Napoleon is bijna uit, ik ben bezig aan de naweeën, die van Napoleon III... die poogde een kopie te zijn van de eerste, maar alleen een caricatuur was. Gelukkig maar, want één zo'n mensenslachter was al meer dan genoeg. Wellicht heb ik bij toeval het enige boek gevonden dat poogde de figuur van Napoleon te bekijken zoals hij werkelijk was, en niet zoals alle legenden en vertelselkens hem willen doen herinneren... Het boek die telkens en telkens weer de nadruk legt op de slachtingen, de roverijen en de brand- en moordpartijen... Hoe Napoleon in zijn machtshonger telkens en telkens weer vroeger de conscrits opriep (de dienstplichtigen), en op de duur met bijna kinderen ten strijde trok... Hoe hij verscheidene keren zijn leger in de steek liet en hen liet hongeren en afzien terwijl hij op luxueuse wijze terug naar zijn paleis trok...
Het is dus wel degelijk zoals ik al veronderstelde: na een tijd worden de veldheren (heren?) op een voetstukje geplaatst ten exempel van de volgende generaties ! In de hoop dat we nog veel van die kluivers mogen hebben ??????????

Wanneer gaan we geschiedenislessen geven aan onze kinderen, waarin de ware helden de mensen van goede wil zijn ???

Zweef maar verder Toontje, zweef maar... Bush en co doen toch voort...

tot de volgende ?

brol, boel, bucht...

Dat is wat er volgens velen te vinden is op de rommelmarkten... En ik moet dat wel een beetje nuanceren, helemaal ongelijk geven kan ik hen niet... 't Hangt er wel een beetje vanaf... Iedere keer ik naar de rommelmarkt ga in Wallonië, stel ik vast dat er daar, veel meer dan in Vlaanderen, inderdaad boel, brol en bucht tussen zit. Een voorbeeld ? Ik zag er als te koop liggen: een oude verzinkte emmer waarvan het gat volledig uitgeroest was en er dus alleen de wanden van de emmer resten... Wat je daar nog mee kunt doen ? Geen flauw idee ! Maar blijkbaar zijn er zelfs daarvoor liefhebbers, anders zou het niet op de markt liggen...
Maar er zitten ook heel mooie dingen tussen, en soms vind je er zelfs echte pareltjes tussen.
Je moet geluk hebben, en het zien tussen de massa's van dingen die je geen fluit interesseren...
Gisteren vond ik voor Bart een heel mooi boek over Weven... dergelijke boeken zijn er niet zo veel op de markt, en daar ze voor een zeer beperkte doelgroep bestemd zijn, zijn ze normaliter ook peperduur... Eén zo'n boek vinden is al genoeg om je dag goed te maken !
Toen ik een eindje verder in een doos met allerlei verbandmateriaal plots een vijftal rollen Nylon Coated stainless steel wire zag liggen, kon ik mijn ogen niet geloven ! Ik bekeek het eens goed, en jawel, vier bobijnen van honderd meter zwarte draad en een bobijn van 100 meter blauwige draad... in die verschrikkelijk sterke draad. Je kunt die draad zelfs niet makkelijk stuk snijden met een schaar, zo sterk is het. Het is dan ook veel gebruikt voor het vissen op heel zware vissen (bv op zee) en ook om het te gebruiken als onderlijn voor het snoek vissen... Vroeger en ook nu nog gebruikt men daarvoor staaldraad, omdat een snoek verschrikkelijk snijdende tanden heeft en gewone draad vlug kapot gaat, maar tegenwoordig gebruikt men ook deze staalvrije staaldraad. Deze draad is veel soepeler dan het vroegere staaldraad, en minstens even sterk. Deze draad is echter héél duur, en de doorsnee visser koopt het niet aan, omdat je al heel wat meters draad moogt verspelen vooraleer je de prijs van één bobijntje van die draad evenaart in prijs...
Ik vroeg dan ook heel voorzichtig, met de vier zwarte bobijnen in mijn hand naar de prijs... Eén euro, meneer... Ik met een strak bakkes, dan is die blauwe er ook bij...? Oh ja, pakt er hem maar bij...
Luc zal ook geriefd worden met onverwoestbare draad ! Laat de karper nu maar tussen de plompbladeren gaan schuilen...
(Eigenlijk is het niet heel sportief tegenover die arme karper hé ? )

Maar mijn dag is goed ! En zeggen dat Luc voor mij op de markt heeft gelopen, en het dus niet gezien heeft, en ik zag er ook Ivan, die toen ik hem mijn buit toonde liep te watertanden, maar het ook niet had gezien...

Oh, maak u geen illusies, voor die keer, heb ik wellicht ook al tientallen keren echte koopjes voorbijgelopen zonder ze op te merken... dat is nu eenmaal een rommelmarkt, alles ligt er dooreen in een warboel, en soms liggen de schatten net tussen of onder een deel brol...

Gisterenavond is de aangekondigde onweersbui recht over ons langs gekomen. Eerst hoorden we de wind toenemen, dan gerommel in de verte, steeds naderbij komend, en plots bijna recht boven ons hoofd een felle schicht en meteen het geknetter van de scheurende lucht... Anny te vierklauwen naar beneden om de stekkers van tv, radio en pc uit te trekken... en toen ze terug boven kwam was er geen wind meer, geen donder, alleen nog felle regen... en Bobbie die in zijn mand lag te blazen en te zuchten van de schrik van de helse lawaai van de donder.

Nu is het weer zonnig (!!!) en toen ik vanmorgen naar de dokter reed om een voorschrift voor medicaties, stelde ik vast dat de zon al weer zo laag zat dat hij in mijn ogen priemde... Het wordt weer zonnebrillenseizoen... De zon zit niet stevig in het gareel, dikke wolken drijven langs en nu en dan zit je dan weer in een veel doffere wereld. . . . en maar hopen op een Indian Summer... L'été Indien van het mooie Franse chanson...

Ik las dat kamerika zijn agenten uit Iran zou teruggetrokken hebben... Ik weet niet hoe zoiets kan publiek worden, en wellicht is het weer een "ballonnetje op laten", maar het is een feit dat er een heel groot eskader aan het opstomen is naar Iran om er een ware blokkade uit te oefenen. Een dergelijke actie is mijnsinziens nog steeds een oorlogshandeling op zich... Zou Bush er nog een strijdtoneel willen bij maken vooraleer hij het roer in andere handen geeft ??? Tel daar nog de huidige ruzie bij met Rusland, die onder meer vriendjes is met Iran, en dan rinkelt er toch een grote alarmbel... Wij hebben een korte tijd, een heel korte tijd het geluk gekend een wereld te zien zonder koude oorlog, en lap het lijkt wel of ze er alles aandoen om het weer zo ver te laten komen... Het feit van de economische crisis in Amerika is ook al geen gunstig iets...We zagen al eerder landen die hun economie een nieuwe impuls gaven via een oorlogseconomie...
Maar laat ons hopen dat ik te pessimistisch ben in dit geval... en dat alles koelt zonder blazen.

Tussen haakjes, Rusland zou een grote vloot richting Amerika aan het sturen zijn, officiëel om een vlootparade te houden in het land van vriend Chavez...

Zolang het blijft bij het ballen en rollen van de spieren kan het ons niet schelen, maar het is makkelijk een reden te vinden als ze elkaar staan uit te dagen.

Gelezen in de krant: Vissen zijn veel slimmer dan je denkt... Iedereen denkt dat er geen dommer dier is dan de goudvis in de bokaal op je vensterbank, maar het blijkt dat die beestjes heel wat slimmer zijn, en zeker niet dommer dan vogels en/of zoogdieren. Een of andere prof heeft zich maanden aan een stuk beziggehouden met het uittesten van het verstand van de goudvis... Leuke bezigheid, en ik vraag me af hoeveel dat betaald krijgt ???
Ik moest om dat te weten geen prof hebben, ik zie dagelijks in het grote aquarium in mijn huis dat vissen helemaal niet dom zijn en uiterst alert reageren op dingen die er gebeuren. Nu, dat is ook geen wonder, als we vaststellen dat zelfs bomen en andere planten reageren op prikkels van buitenaf, en sterker nog, ook de hun nabijstaande soortgenoten op een of andere manier verwittigen van de gevaren... Steeds meer en meer moeten we beginnen denken dat "het verstand" niet alleen huist in de hersenen, maar in iedere cel van ieder levend wezen... (Lees maar eens over de gevolgen bij transplantaties van organen...)

Wellicht hadden de Indianen gelijk dat ze bij het schieten van een stuk wild vergiffenis vraagden aan de soort en aan moeder natuur ? Wij hebben de neiging altijd alles zo maar te aanvaarden, alles zo gewoon te vinden, terwijl heel de wereld een groot en dagelijks hernieuwend wonder is ! Het is dan ook een goed iets dat de al dan niet opgeklopte herrie over de global warming aanleiding lijkt te geven voor meer eerbied voor de natuur. We hebben al genoeg kapot gemaakt en doen het nog steeds...

Persoonlijk vind ik het een goed ding dat men in het onderwijs steeds meer de eerbied voor de natuur in het lessenpakket integreert, maar naar mijn gevoel doen ze het verkeerd... Gans het onderwijs is een woordenpakket, er is voor de jeugd geen enkele binding meer met de natuur! Hun natuur beperkt zich tot letters in een boek en een dwergkonijn in een afschuwelijk hok. Bossen worden zo erg beschermd dat het vreemde dingen worden voor de jeugd... Je mag er hoogstens eens in wandelen, maar zeker niet buiten de paadjes, en zeker er niet in ravotten... Hoe kun je liefde hebben voor het kleine meesje, als je niet eens de moeite hebt kunnen nemen om enkele uren dat beestje te bespieden als hij met jongen zit ? Hoe kun je eerbied hebben voor de mier als je niet vol verwondering de colonnes mieren heb zien trekken naar hun nest. Heb je al eens, heel stilletjes, zitten kijken naar een hagedis die razendsnel insecten vangt ? Heb je al eens een vlieg gevolgd die per ongeluk in het water van de beek is gevallen ? Heb je de vis zien springen op dit onverwachte hapje ? Heb je het ijsvogeltje zien het water in schieten? Wat kun je dan voor de natuur voelen, als je niet eens de natuur hebt gezien, niet eens de natuur hebt gevoeld... Als je niet eens de verbetenheid van de klokhen voor haar kuikens hebt gezien? Als je de merel niet hebt bespied die nog alles wat mogelijk is doet voor haar jong die te vroeg uit het nest viel... Als je niet vol verwondering de tuinboon uit de grond ziet kruipen bij het kiemen... Als je niet roerloos hebt gezeten om de vlinder uit zijn pop te zien komen... of de rups hebt gezien die zijn eigen cocon maakt en zich vasthangt aan een sterke zelfgeweven draad om daar te wachten op het goede weer en de kans om te ontpoppen ? Er is bijna geen centimeter wereld waar je geen wonder kunt zien, en we lopen er straal voorbij en sproeien die ambetante beestjes allemaal dood... in de hoop die kunstmatig gemaakte roos een kans te geven in een scheefgetrokken natuur... Ga eens kuieren, slenteren door de natuur en kijk je ogen uit op al die prachtige dingen die er te zien zijn, kijk eens onder de schors van de dode boom en zie al het leven dat druk bezig is de boom om te zetten tot milde vruchtbare aarde... Neem een vergrootglas mee, want het grootse wonder is soms piepklein...
Ik ga stoppen, er is nog zo veel te zien...

tot de volgende ?

Herfst...

Morgen begint de meteorologische herfst.
Hoeveel herfsten krijgen we nog ?
Ik dacht dat we er zo net eentje gehad hadden ?
Ik hoopte nu op een Indian Summer, als een restitutie van een verloren zomer...
Maar noppes... ze geven weeral regen, bewolking en zelfs onweer.
djudedju.

Maar laten wij dan maar genieten van de zon die ons nog enkele uren gegund wordt... het tijdsverloop nemen we van de vrt-weerman, die gunt ons nog wat tot tegen de avond, terwijl de weermadam van vtm ons na de middag al in de regen zet. (Is het dan toch waar dat vrouwen een slechter karakter hebben?)

Ik vrees echter dat die madam zal gelijk krijgen! De kans in ons zeekklimaat is immers duidelijk neigend, wat zeg ik :sterk overhellend!, naar slecht weer, zeg maar geen weer dan naar enkele uurtjes zon...

Heb je er al eens acht op geslagen dat de mensen bij ons slechts heel zelden "goedendag" zeggen tegen elkaar ? Nee, de gewone groet van de Vlaming is " 't Is wel een weer hé!!!!"... In zeer uitzonderlijke gevallen, heel unieke gelegenheden hoor je ook wel eens "'t Is wel warm hé"...maar zoals gezegd dit zijn hoogtepunten in het jaarlijkse gespreksniveau... Doorbraken in het normaal gebruikte vocabulaire.

Gisteren zijn we naar de rommelmarkt geweest in Oudenaarde, in de statiestraat, waar we ooit een tijdje woonden... en nadien zijn we naar tanteke gegaan, de wekelijkse was ophalen, en haar een babbeltje en één Leffe bezorgend...maar gisteren dus niet... Want, in het weekend zijn het vrijwilligers die de cafétaria verzorgen, en blijkbaar was de vrijwilliger gisteren niet vrij of niet willig... 't Was droge café. Zo is den arme duts haar wekelijkse pintje nog mislopen... en wij hebben met een droge keel de tijd proberen vol te krijgen met nietsvermeldende vermeldingen. Ik heb grote bewondering voor de mensen die het vermogen hebben om heel de tijd te zitten babbelen tegen een dement menske, die wellicht niet eens weet waarover ze het hebben, of het toch al vergeten zijn , nog voor de zin ten einde is...

Morgen moet ik dus weer een blad van de kalender omslaan... De kinderen zijn dan weer naar school en het leven valt terug in zijn gewone plooi... Gisteren waren de tweeling gaan wandelen met een groepje kameraden, en waar ze normaal altijd in de omtrek blijven waren zen nu blijkbaar kilometers ver gestapt... Frederik kreeg een telefoontje van iemand die ze gezien had en zich ongerust maakte dat ze zo ver van huis waren. Toen ze thuiskwamen ben ik er eens bijgegaan en een preek gehouden, en ze gezegd dat ze heel de week niet buiten mogen spelen ! Frederik durft dat nog niet aan, omdat ze bij zo 'n gelegenheid wel eens durven zeggen dat hij hun vader niet is... Gelukkig is het een brave mens, en vermijd hij liever de moeilijkheden dan er breuken mee te maken...Bovendien is het bij de tweeling nog steeds zo dat opa "Het Gezag" is. Dat komt omdat ik nog al eens Veerle moest bij staan als er iets was... en zoals je ziet, die rol is nog niet uitgespeeld.

Vandaag is er rommelmarkt in Heurne, dus weer dicht bij de deur. We gaan er op de middag naartoe, dan heb je kans iets dichter te kunnen staan met de wagen, omdat er dan velen zijn gaan noenmalen. Het is weer een van die lange markten, langs een lange lange straat, en dus doen we wellicht weer maar een stukje ervan. Zolang ik in staat ben mijn houding te verzorgen, kan ik de pijn binnen de perken houden, maar van af het moment dat ik mijn rug niet meer zo strak gestrekt kan houden, begint na korte tijd de pijn weer door te breken. Als ik dat voel, kijk ik uit om ergens wat te kunnen zitten, en wat uit te rusten... dan hou ik het weer een stukje uit, maar helaas niet meer zo lang als bij het vertrek, en de eindjes worden steeds korter en korter vooraleer de pijn weer met sprongen omhoog gaat... Maar het is duidelijk dat ik, dank zij de dagelijkse oefeningen, al een stuk heb gewonnen ! Waar ik vroeger stelselmatig meer en meer achteruitging, boek ik nu weer winst. Ik weet wel dat herstel niet mogelijk is, maar ik ben al heel tevreden de dalende lijn te doorbreken !

Bovendien is het ook zo dat een mens blijkbaar sterker wordt in de pijn. Ik beweeg nu verder, zelfs al is de pijn allesoverheersend, en al beheerst de pijn mijn hele lijf. Het is misschien moeilijk te snappen voor iemand die nog nooit een pijn kende die al het andere afsloot, maar die pijn is er ! Op dat ogenblik is het net of heel de wereld verdwijnt in die pijn, en er is niets anders meer. Het kost dan echt moeite om je nog op iets anders te concentreren, en meteen is dan ook een van de hulplijnen weg ! Want geloof het of niet, zolang je met iets anders bezig zijt, kun je ook de pijn beter verdragen. Het is alsof je geest maar met één ding tegelijk echt intens bezig kan zijn, en als je iets anders in de plaats kunt stellen van de pijn, dan wil dat dus zeggen dat je die pijn naar het tweede plan duwt, en dat hij dus minder dominant aanwezig is. Maar soms is de pijn zooo erg dat dit dus niet meer lukt... Je leert echter, als dit vaak voorkomt, die pijn toch nog een beetje te overwinnen, en toch nog enkele dingen te doen, zoals verder stappen tot aan je wagen...Dus dingen die je niet of heel moeilijk kunt vermijden wil je niet van derden gaan afhangen. Het is dus mogelijk, maar het kost je veel, en je leert het maar beetje bij beetje.

Pijn is ook niet echt te beschrijven...Als iemand me vertelt dat hij tandpijn heeft, dan kan ik me daar niet veel bij voorstellen, want dat heb ik nooit. Ik weet dus niet of het familie is van hoofdpijn, iets wat ik wel, maar gelukkig heel zelden heb... maar dat het pijn doet is wel duidelijk als je de mens met tandpijn bekijkt... Anny heeft ook soms pijn in de rug, maar het is niet uit te maken of zij de pijn op dezelfde manier voelt, of het dezelfde soort pijn is... Het kan best erger zijn dan de mijne, maar dat haar pijngrens nog hoger ligt of net andersom??? Ik weet dat, als het héél, héél erg wordt, dat ik dan zwarte voor mijn ogen begin te zien, en ik herinner mij dat ik bij een rugpunctie eens zo'n pijn had dat het licht gewoon uitging, en ik bewusteloos was of erger...want de dokter was blijkbaar helemaal niet gerust ... Pijn... een heel individueel iets...

Ik ken nog pijnpatiënten, en het valt mij op dat de meesten ook vechters zijn, zich niet overgeven. Maar er zijn ook anderen... en met mijn slecht karakter zit ik mij dan af te vragen of ze echt wel zo'n pijn hebben... Ik hou niet van mensen die niet vechten, die zich laten gaan, die bij het minste beginnen te jeremiaden. Ik weet wel, misschien kunnen ze er niets aan doen dat ze zo zijn, maar ik kan het niet goed verdragen ! Toen Koen klein was, en last had van zijn astma, was ik steeds wat kwaad als ik zag dat hij zich overgaf... En op lange termijn heb ik hem geleerd om tegen de ziekte te vechten, niet toe te geven, en niet te verdwalen in hyperventilatie en zo heel erg ziek te worden. Had hij niet leren vechten, dan zou hij wellicht ook nooit tot een normaal leven gekomen zijn. Ik had dat reeds als kind, ik wou niet ziek zijn, en ons moeder moest mij dwingen om thuis te blijven als ik werkelijk ziek was.

Maar wat zit ik hier te vertellen over pijn als het voor één keer goed weer is. Laat ons genieten. Alle kleuren zijn intenser, het licht is veel lichter en de schaduw veel zwarter. Het is weer om met een potlood en een blok papier in de natuur te gaan zitten, en te proberen in zwartwit het licht weer te geven... Probeer maar eens een struik te tekenen, je beperkend tot de schaduwen in zwart en grijstonen... De struik alleen maar te suggereren door het belichte weg te laten en alleen de schaduwen weer te geven. Ik zit hier op die maïs te kijken, en me af te vragen hoeveel soorten groen je zou vandoen hebben om het spel van het licht op die éne soort weer te geven...
We hebben een wondermooie aarde... als we maar willen kijken. En als je kijkt dan vraag je jezelf af waarom moderne kunstenaars vervallen in die bizarre vormen waarmee ze hun wereld vullen. Als het niet uit onmacht is, wat is het dan ? Als ik bij een van de meest geroemde huidige "meesters" een weide zie als een enorme klad groen recht uit de tube, in een helle uniforme smet op een wit doek, dan vraag ik mij af wat hij heeft aan zijn ogen... Maar het zal wel aan mij liggen en mijn onbegrip voor de wereld van de "kunstenaar"...
Ik heb enorme bewondering voor iemand die poogt licht weer te geven in een onvolmaakt medium zoals verf eigenlijk is... Ik sta stil in een bijna aanbidding voor de kunstenaar die de kerk van Rowaan (Rouan) wel twintig keer schilderde, telkens weer in een ander licht. Het is geen foto, het is een ervaring, een indruk van een moment op die ene mens... Ik sta stom voor de bizarre werkelijkheid van een Magritte die een wereld van dromen schept... Maar een boom als een bruine "rechthoek" met een egaal groene "bol" erop... en dan is dat nog tenminste ergens te binden aan het begrip boom...

Toch kan ik zelfs nog begrip opbrengen voor de man (vrouw) die zich een wereld creëert die bestaat uit meetkundige figuren, of zelfs uit kleurige vierkantjes, maar ik kan het niet als meer zien dan een spielerei, een leuk ding om op te kijken...

ik ga stoppen, er gaan er nu al zijn die zeggen dat ik ouderwets ben... maar is dat niet ergens een synoniem van degelijk ???

tot de volgende ?

Laura, de zon !

Je acht het niet mogelijk, maar ze is er in geslaagd de gebetonneerde wolken te doorbreken ! Van morgen zag ik al dat er iets was... het kleine raampje langs de trap schonk zo veel licht dat er ofwel een gluurder met sterke lampen probeerde de schatten in mijn huis te bespeuren, of het was de zon...
Ik ben naar het toilet gegaan, geen licht gemaakt, het rolluik dat netjes oostzuidoost zit, en daar stroomde het hemelse licht de badkamer binnen...Gek, maar het is precies of je meteen ook de warmte van het licht voelt die je oude krakende beendergestel weer wat warmte en wat jeugdig elan schenkt!

Ik ben net niet in aanbidding neergeknield, zo groot was het gevoel van opluchting, van geluk van genot bij het zien, het voelen, het ervaren van de kracht van licht, van leven die de zonne ons weer schenkt ! Ik heb soms het gevoel dat ik een bad wil nemen in de stralen van de zon, dat ik het licht wil inwrijven in mijn huid, om zoveel mogelijk doordrenkt te worden van het levenbrengende licht en warmte.

Eén ding heeft die lange sombere periode in ieder geval gebracht...Ik heb nog nooit eerder zo poëtisch over de zon gesproken, nog nooit zoveel liefde gevoeld voor die zon als nu, na die lange donkere dagen...Mijn zus vertelde mij aan de telefoon dat ze daar enkele uren zon hadden gehad. Ik was stikjaloers aan het worden...

Ik had het gevoel dat de sol invicta nu wel verslagen was...maar nee, ze is er weer ! De doemdenkers van het weerkundig instituut gunnen ze ons maar weer een paar dagen, maar die hebben we dan toch !

De oogstmaand loopt op haar laatste benen... Straks begint de school weer, en nog wel werkelijk op een maandag én op één september ! Ons leven kan weer terug vallen in zijn oude stramien, de winkeldag zal weer op zijn vaste dag en uur terechtkomen, iedere dag zal volgens het zelfde geijkte programma verlopen, als een langzaam voortkabbelende rivier. Ik zal weer na de middag op mijn werkkamer gaan zitten prutsen aan een en ander, en 's avonds een beetje tv kijken, en al tijdens het nieuws weer achter mijn pc duiken, vluchtend voor de slechte programma's... Thuis en/of Familie zal weer het scherm vervuilen, iedere avond duiken we weer de ellende in, alle ellende die er ook maar in een gezin kunnen gebeuren worden daar dan breed uitgesmeerd in één klotefamilie... Als ik eens blijf zitten, dan kan ik na enkele ogenblikken met een aan het onwaarschijnlijke grenzende zekerheid voorspellen hoe het scenario verder zal verlopen... Klote !
Maar tot mijn verbijstering blijkt het net dàt te zijn die er hele volksstammen doet naar kijken. De mensheid houd niet van die grote verrassingen, voelt zich verbonden met die mensen die "ook" alles en nog wat op hunne kop krijgen. Het wordt echt een beetje thuis, een beetje familie, en ik denk dat er velen zijn die een Jan Vandenbossche ergens als een gekke nonkel bekijken, of de loodgieter uit thuis als diene ambetante macho die altijd zo grof is, maar toch maar een klein hartje heeft, precies nonkel Willem... Het voorspelbare doet het wat op het dagdagelijkse leven lijken, en ze gaan naderhand gelukkig slapen, want zo erg is het bij ons niet als bij die oh zo erg getroffen familie op de tv...
djudedju.

Het gaat ver ! In het buurtwinkeltje praten ze er over wat er nu toch zou gebeuren met... en de Thuis-kijkers vinden de Familie-kijkers maar zozo, en omgekeerd idem dito... "Ah jij kijkt naar Familie? Nee, dààr kijk ik niet naar ..." Nee, zij kijken naar thuis, en volgens hen staat dat ver boven de anderen.. en omgekeerd natuurlijk...

Ik ben de gelukkige bezitter van een echtgenote die naar beide kijkt... In de namiddag zenden ze met kilometers vertraging Thuis uit, en daar zit ze dan iedere keer weer voor de buis de lotgevallen van de loodgieters te volgen, en 's avonds volgt ze in "realtime" Familie... En ik mag er niets over zeggen, of 't zit scheef ! Zeker als ik de euvele moed heb om te zeggen wat er zo dadelijk zal gaan gebeuren, en nog erger als het dan nog klopt ook ! Het ergste is als ik de situatie inschat waarmee de avond - op een spannend en beklijvend (?) ogenblik - zal stopzetten... Dan heb ik al het plezier vergald ! Dus zeg ik dat niet meer luid op, en trek ik me terug achter mijn pc.
Ik denk dat ik precies weet waarom Bart 's avond achter zijn weefgetouw duikelt...

Op mijn pc zit ik dan mijn avonturen te beleven... Ik spit dan een of ander onderwerp uit, en lees en bekijk alles wat ik erover kan vinden, en wat ik begrijp (want een aan een russische tekst heb ik niet veel...net zo min aan een arabische...) Alhoewel ik toch soms eens zit te kijken naar vreemde tv-zenders...waar je soms héél andere beelden ziet dan op je eigen kijkkast... Zo moet je als het nog eens past naar de russische zenders kijken als ze beelden geven over Georgië, want daar tonen ze dan in vetjes de beelden van de oorlogsmisdaden van de anderen... Dat is het wat het zo moeilijk maakt !
Wat horen wij ? Wat zien wij ? Wie vertelt het ons ? en waarom ? en daartegenover zet ik dan, in de mate van het mogelijke Wat horen de anderen? Wat zien zij ? Wie vertelt het hun ? en Waarom ?... en je bekijkt alras de zaken héél anders.
Ik heb je al verteld dat je gewoon eens de proef op de som moet nemen en het nieuws eens moet beluisteren op vrt en op vtm, en verbaasd luisteren hoe ze het zelfde vertellen met een totaal andere tendens... Een gerechtvaardigde staking bij de een is een wilde aktie bij de ander, en je kunt niet zo maar zeggen wie nu werkelijk de waarheid heeft verteld, als de waarheid überhaupt niet ergens in het midden ligt...
Nog veel erger is het als je in de idiote taalperikelen van ons landje een gaat luisteren naar de rtbf en vergelijkt met de vrt...
Maar nog erger is het, waar het gaat over werkelijke zware meningsverschillen tussen naties, die dan met verschrikkelijke oorlogen uitgevochten worden... Ik heb altijd wat van een grijns op mijn gezicht als ze spreken over burgerslachtoffers, precies of die doder dood zijn dan de man die gedwongen werd de wapens op te nemen... Alles wat ik ooit thuis hoorde over de oorlog, was wat de burger had ondervonden, en al waren mijn ouders en mijn broer en zus niet gesneuveld, ze hadden wel afgezien en kou geleden en risico's genomen om te kunnen overleven... Ik weet niet wie de slachtoffers zijn in een oorlog, de overledenen of de overlevenden...

Maar wat ik wil zeggen, is dat we voortdurend gemanipuleerd worden ! En met het verenigde europa is de mening zelfs niet eens meer alleen Belgisch gekleurd, nee, we krijgen nu de dictaten van héél Europa de huiskamer binnen, en vermits wij "partners" zijn van Amerika, ook nog met een amerikaans sausje er over heen... Het is dan al heel moeilijk om nog maar te pogen iets "meer" te weten te komen, dan wat zij believen ons te vertellen... Dan moet je al naar nieuwsbronnen gaan zoeken in de landen van de tegenpartij, en daar zit je dan veelal met onoverkomelijke taalbarrières... Hier en daar vind je dan berichten die toch vertaald zijn, maar je hebt in werkelijkheid ook daar geen controle of die vertalingen wel juist zijn, of dat ze ook bijgekleurd zijn...

Eén zaak weten we, al vanaf onze kindertijd uit de lessen geschiedenis... de overwinnaar heeft altijd gelijk ! Minstens tot ook hij verslagen wordt.
Dat alleen al moet ons doen nadenken...

Ik heb indertijd zelfs vastgesteld dat de geschiedenis in de officiële scholen niet dezelfde is als op de confessionele scholen... om je maar te zeggen...

Ik ga dan ook niet beweren dat ik altijd gelijk heb als ik mijn mening geef over bepaalde zaken, maar één ding kan ik je dan wel meegeven, ik heb tenminste de mening van de anderen proberen mee in te schakelen, en mij niet alleen gebaseerd op één bron.

Ik ga er niet op blijven doorbomen, en weet je, net zoals ik me het recht toemeet mijn mening te vormen, heb jij uiteraard ook dat recht. Ik kan alleen nu en dan eens de andere klok luiden, je de kans gevend om op zijn minst te weten dat er ook een andere kijk op de dingen bestaat...

tot de volgende ?

't es nie meuigeluk !

Daarnet gelezen op AVS, de regionale tv-zender:
Vrijdag (vandaag) droog, sterk bewolkt, na de middag kans dat de zon doorbreekt .
Het is niet mogelijk !
Ze zijn er blijkbaar in geslaagd om hier boven onze koppen de wolken te betonneren, zodat, als de zon er nog wil door komen, er sloop- en breekwerk aan te pas komt !
Ik had al een vermoeden...

Dames! Opgelet !
Dit is een schrijfsel ter uwer intentie !
Gelezen in de krant: Hangend wateren ongezond en in een andere krant: hangend wateren veroorzaakt ziekten...
Ik moet eerlijk bekennen, ik heb het artikel moeten lezen om te weten wat de bedoeling was... Ik had nog nooit gehoord van hangend wateren...
Blijkt dat dames, uit schrik voor bevuilde wc-brillen, zich niet meer neerzetten op het toilet, maar wijdbeens over de pot gaan "hangen" (staan lijkt mij correcter).
Nu blijkt dat je veel beter de microben van de bril kunt riskeren, dan op die manier je water te lozen. Op een of andere manier loos je dan namelijk niet volledig, en is de kans op blaasontstekingen zeer groot. Waarvan akte.
Ik herinner mij dat vroeger ons moeder de bril omhoog deed en op het porselein ging zitten, en dat was blijkbaar de algemene toepassing van de andere dames ook. (Waarbij je dan onvermijdelijk tot de vraag komt: als iedereen op het porselein gaat zitten, ben je dan niet veiliger voor microben en andere ongerechtigheden op de bril ? - Nee, dixit wijlen ons moeder, want de vuile mensen hebben die zorg niet en gaan dus op de bril...)
Er is ook een korte tijd geweest waarbij je in de horeca naast het wc-papier ook papieren wc-brillen vond, een dun papiertje dienstig om op de bril te leggen en je dan netjes op het papier te zetten. Als je dan een zweterig type was, dan bleef dat ding aan je huid plakken en kon je een tijdje je zelf onledig houden met het er terug af te pellen.
De Franse toiletten van indertijd (want het is hoogst zelden als je er nog een ziet) hadden dat probleem niet !
Bij die Franse dingen was er alleen een gat in de grond, en twee iets opgehoogde voetsteunen waar op je werd verondersteld te staan. Je hurkte dan over het gat, en liet lopen wat lopen wilde en vallen wat vallen wilde, terwijl je zorgvuldig je kleren hoog genoeg hield...
Volgens medici blijkt dit de meest natuurlijke houding te zijn voor het verrichten van je ontlasting (heerlijk woord), en met een dergelijk toilet zou er ook minder sprake zijn van constipatie en van speen. (Aambeien).
Toch heb ik een hekel aan het Franse toilet, alle gezonde houdingen ten spijt ! Je kunt niet je broek vasthouden en je gazet ! Bovendien biedt het ook geen veilige schuilplaats ! Geef toe, het toilet is zowat de enige plaats waar je ongestoord bent ! Op je werk is het een kans om eens vijf minuutjes te stelen, en thuis kun je er ongestoord de krant lezen, zonder om de haverklap te moeten antwoorden op vragen -op het verkeerde moment- van je wederhelft. Ik zie de Fransman niet gaan gehurkt zitten uitrusten van het jachtige werk... die houding biedt geen soelaas!
In minstens één bedrijf heb ik geweten dat de werkgever de toiletten had aangepast aan de werkdruk ! Hij had de toiletten als ruimte betrekkelijk groot gemaakt, in die zin dat je precies op het einde van een lange gang zat te zitten... De reden was dat het op die manier onmogelijk was de deur vast te houden. Bovendien had hij op de deur een tijdslot gezet, die de deur na drie minuten gewoon wijd open zette, en de toiletten stonden volledig in het zicht van de werkenden. Uiteraard hebben de vakbonden hiertegen geprotesteerd ! Drie minuten is al een heel korte tijd, en het gevolg was dat menigeen daar ten kijk werd gezet, en dan ook nog eens moest gaan rechtstaan om zijn of haar broek(je) aan te trekken...
Maar eerlijk is eerlijk, we hebben allemaal al wel eens iets langer dan strikt noodzakelijk blijven zitten...
Toiletten hebben ook nog andere doeleinden... denk maar aan de scholen, daar kon je soms de rook snijden in de toiletten... het perfecte schuilhokje voor het verboden sigaretje... Sinds enige jaren was ook dat verdwenen, omdat men de kinderen op de speelplaats toeliet te roken (!!!). Nu echter zal het wellicht weer beginnen, want de scholen zijn zonet bij ministerieel besluit rookvrij verklaard...zelfs de leraars gaan nu wellicht meedoen aan het toiletroken ?
(Hé, Happy, is dat bij jullie in Nederland ook zo ?)
Zo komen we van de toiletperikelen op de rookproblematiek, maar daar heb ik al eens over geschreven...

terug dus naar de ontlasting...
Want daar zijn nog heel veel problemen rond !
In de moderne (whats in a name ?) steden zijn bijna geen openbare toiletten meer... Voor mannen is dit nog enigszins op te vangen door in een hoekje het wettelijk verboden plasje te doen, maar voor de dames is zelfs die mogelijkheid er niet (plastuitjes ten spijt). Het gevolg is dat je in veel gevallen niet anders kunt dan een cafeetje binnen te wippen om er een plasje of iets meer te doen. Sommigen durven het aan dit te doen zonder iets te nutten in de herberg, maar de meeste mensen zien zich beleefdheidshalve er zich toe verplicht iets te nutten...In een café wil dat zeggen iets te drinken, waarmee je dan automatisch de basis legt voor een volgende gedwongen cafébezoek... Heren met prostaat en dames met een klein blaasje zijn de grootste slachtoffers van deze praktijken....

Ik ga er over stoppen, anders wordt mijn blog maar een "bescheten commissie" zoals men pleegt te zeggen...

Vandaag niet vergeten om naar de tv te kijken ! De presidentskandidaat van kamerika zal er zijn nieuwjaarsbeloften voor lezen voor de natie ! Waarom ik de term nieuwjaarsbrief gebruik ? Wel, omdat iedere nieuwjaar de hele natie zich allerlei goede voornemens maakt om ze meteen weer te vergeten... zie je de gelijkenis ? Ook al gebeurt het met veel minder poeha, ook hier geeft iedere politieker zo'n boodschap met beloften...onder het motto: Veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven...Voor gevoelige zielen mag je zotten vervangen door natie...
Ware het er niet zo koud, ik zou naar Groenland verhuizen, alleen al omdat daar democratie nog heel dicht bij de democratie staat... letterlijk !
Maar ondertussen moeten we hier maar onze dagen vullen met ons te ergeren over het politieke gekonkel... en geef toe, mijn blog zou heel wat minder gestoffeerd zijn moesten die politiekers er niet zijn ! Stel je voor dat ik ik virussen, microben, insecten, roofdieren, schadelijke sproeistoffen en andere politiekers zou moeten weren... djudedju, mijn blog zou de helft korter zijn !

Er zouden wellicht hele Dedeckerse Letermeijnen zijn dat je mijn blog zoudt moeten missen !
En geef toe, dat zou toch heel jammer zijn, al ware het maar voor mijn eigen egootje...

Ik ben dan ook zielsblij (!) dat het politiek werk(?)jaar weer begint... Eindelijk zullen wij op de tv in plaats van die eeuwige koers, tennis en polstokspringen ook nog eens kunnen kijken naar het noeste gewroet van de vertegenwoordigers des volks... als ze aanwezig zijn...

Ik ga stoppen, mijn pen begint weer te schrijven met gal en venijn....
tot de volgende ???

summertime

de titel is maar een wensdroom, net geen natte droom, want er zitten wolken genoeg om allemaal weer zeiknat te worden...
Het chronisch ontbreken van zon zal weer voor de nodige ellende zorgen !! Weet dat zonder zon er onvoldoende vitamine D gevormd wordt ! Deze vitamine zorgt niet alleen voor de kalkvorming, maar is ook een van de vitamines die een sterke invloed hebben op de geest. Ontbreken van vitamine D veroorzaakt een stijging van het aantal zelfmoorden. In landen waar onvoldoende zon is, is het aantal zelfmoorden dan ook altijd hoger dan in andere (met uitzondering van Las Vegas en dergelijke gokoorden, waar het nog hoger ligt, maar daar zijn dan onnatuurlijke oorzaken).
Met andere woorden, ik geef u dan ook de raad, in dit kloteweer van ons, om van ieder straaltje zon bewust te gaan profiteren, hoe klein en hoe miniem het ook is ! Een andere oplossing zijn de lichtbaden, maar dat is een duur en nog geen evenwaardig equivalent.
We zijn langzaam aan het evolueren naar een zeer gelijkmatig klimaat, geen warmte, geen koude, geen zon en steeds regen of dreigende regen... Vergeet wat we vroeger leerden over seizoenen, ze zijn afgeschaft ! Met wat geluk hebben we in de periode april, mei en in de periode september, oktober nog enkele zonnige perioden, en voor de rest: regen, motregen, mist, nevel, hagel en andere vormen van nattigheid... Het is dan ook dringend noodzakelijk om het jaar op een andere manier te gaan liggen bekijken ! De hoofdverlofperioden moeten van de natte juli-augustus maanden dringend verlegd worden naar april, mei of september, oktober. Deze maanden bieden tenminste nog perspectief op enkele zonnige dagen, en we zouden dan bovendien de mogelijkheid hebben in eigen land de nodige vitamientjes op te doen !
Persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar april mei, omdat dit dan komt na de somberste periode, waarin zelfs het aantal uren daglicht beperkt is geweest, en een revival van de natuur dan zou samen gaan met een revival van de uitgeputte en sombere mens.

In de reeds diverse malen besproken uitzending over het al dan niet door menselijke beïnvloeding veroorzaakte opwarming van het klimaat, werd onder meer gesteld dat de manier waarop het gepropageerd werd en wordt, heel veel gelijkenis heeft met het lanceren van een nieuw geloof, en men kan niet anders dan vaststellen dat er inderdaad heel veel gelijkenis is ! Plots zijn er miljoenen belijders van de nieuwe klimaatsgodsdienst ! En de manier van belijden heeft ook al iets weg van het bitse van de belijders van een geloof van het eerste uur. Binnenkort krijgen we nog klimaatsmartelaren ook ! Mensen die zich voor auto's gaan werpen om het verkeer tot stilstand te brengen en dergelijke excessen ???
Het gekke is, dat ondanks het feit dat de aanhangers van de global warming door menselijk toedoen, het in de discussie op geen enkele manier konden hard maken, en toch bleven zweren bij "hun" feiten. Het valt niet te ontkennen dat er sprake is van een klimaatswijziging, maar wat de oorzaak is zullen we wellicht veel meer moeten zoeken in de zon dan in iets anders, maar laat er ons niet meer over gaan liggen discussiëren, ik herhaal dat heel die hetse één goed punt heeft: de mensen beginnen meer en meer aandacht te geven aan het milieu ! En dat is nodig ! Meer dan nodig !
Het ambetante is dat de grootste vervuilers ook diegenen zijn die nog het minst hun best doen om iets te veranderen, en dat onze inspanningen daardoor veel minder duidelijk effect hebben. (Wat geen reden mag zijn om het niet te doen !) Maar de grote Predikant All Gore is nog steeds een van de grootste individuele vervuilers die ik ken ! Het is dus voor hem duidelijk meer een politiek spel dan wel een "geloof", zoals hij de anderen wel aan praat. Misschien is dat mede de reden dat kamerika een van die grote vervuilers is die de minste inspanningen doet ? Ze zien daar immers van nabij de grote goeroe zelf zondigen...

Maar als de zorg voor het milieu de eigenlijke zorg moet zijn, dan moet men niet alleen aandacht hebben voor de CO2, maar voor veel meer dingen ! We moeten in ieder geval het oude spreekwoord voor ogen houden: als iedereen voor zijn deurtje veegt is heel de straat proper ! Laten we eens beginnen met onze eigen tuin, hoe klein die ook is, en met de stedelijke parken en tuinen... dat is lekker dichtbij, en daar zien we ook hoe de natuur dagdagelijks verkracht wordt ! Met zorg wordt ieder rups doodgesproeid, en dan maar jeremiaden dat er geen vlinders meer zijn... Maar er zijn niet alleen geen vlinders meer, er zijn ook al vogelsoorten die bijna niet meer te vinden zijn, andere insecten die je amper nog eens ziet, terwijl andere blijkbaar heel lekker floreren op chemicaliën... en dan evolueren tot echte plagen.
Een mens zou bijna vergeten dat je ook kunt tuinieren op een ecologische manier, en dat vergiften niet selectief genoeg zijn, en het nooit zullen zijn om een gezond evenwicht te maken. We moeten ook rekening houden met het feit dat wij met onze huizen en wegen de bebouwde oppervlakte steeds groter maken en dus de natuur steeds kleiner. We jubelen bij een geslaagde herintroductie van een diersoort, zonder ons af te vragen of dit dier wel nog zijn normale plaats kan innemen, waardoor we in veel gevallen een nieuwe scheefgroei veroorzaken... We houden halsstarrig vast aan het bewaren van de natuur, en willen niet inzien dat natuur een steeds levend en dus evoluerend iets is, en dat vechten voor het behoud van een heidelandschap eigenlijk ingaan is tegen de natuurlijke evolutie...maar ja, we vinden heide zo mooi...
Kortom, we moeten veeleer moeder aarde laten evolueren zoals zij het wil, en onze bijdrage moet er in bestaan dat niet te verstoren ! We moeten zorgen het niet te vergiftigen met CO2 en sproeistoffen en allerlei scheikundige resten van onze industrie... Als we dat doen, dan krijgen we misschien een iets andere wereld, maar dan toch een natuurlijke wereld !
De natuur is geen Bokrijk ! je kunt het niet in een parkje opsluiten !
En ja, dan zal de klimaatswijziging ook gevolgen hebben voor onze natuur, maar die gevolgen zullen natuurlijk zijn en in feite gewoon een opschuiven zijn van de natuur van ergens anders naar hier, en onze natuur naar weer ergens anders. Niets dus om ons zorgen over te maken, wel om ons aan te passen aan de nieuwe natuurwetten voor onze nieuwe regio.
Alleen eerbied moeten we hebben, en ook onze manier van teelten moeten we op een natuurlijkere manier beoefenen. Als ik nu, hier aan mijn maïsveld 's morgens bij het eerste licht en 's avonds bij het laatste licht buiten kijk, dan zie ik telkens massa's ratten de straat over steken... De monocultuur op grote oppervlakten is onder meer een ideale basis voor de rat om zich abnormaal te vermenigvuldigen. Met andere woorden, de zoveel geroemde en verdoemde ruilverkaveling heeft onder meer een toename van grote velden veroorzaakt, waar steeds weer maar één soort planten op staat, met het gevolg dat bepaalde soorten dieren (ook insecten) zich abnormaal op vermenigvuldigen. De natuur kan dit niet opvangen omdat daar geen natuur meer is, en dus gaan we sproeien en behandelen, en doden de nuttige dieren met de slechte. Als de teeltoppervlakten kleiner zijn, en in functie gekozen worden, dan kun je een veel beter natuurlijk evenwicht creeëren, met als gevolg geen sproeistoffen meer... Wat kan in een kleine tuin, kan ook op een grotere schaal, als het verstandig wordt gedaan...
Bovendien zou ook de bemesting minder intens moeten zijn, omdat de uitputting door verschillende plantenrassen ook op verschillende manieren gebeurt.
Maar wat zit ik hier te prediken... zolang de quantiteit voorgaat op de kwaliteit zal er niets veranderen...ook al is bewezen dat planten uit die intensieve landbouw veel minder voedingsstoffen bevatten dan die uit een natuurlijke bewerking... wat de producenten ook beweren. (Net zoals een kippenei uit een legbatterij identiek zou zijn aan het ei van de kippen uit mijn eigen tuin...Ja dag Jan !)

Ik ga stoppen... hopende dat er misschien toch iemand een echte belijder wordt van de enige echte nodige godsdienst voor onze aarde... eerbied voor de natuur...

tot de volgende ?

sekten

Ik las een artikel over sekten... en zat te bedenken: "Zouden de eerste Christenen niet in het vakje sekte zijn gedumpt door de Joden ?" . Ik vermoed van wel, alles wijst er op, we hebben uiteraard niet zoveel gegevens, maar toch meen je die achtergrond wel te herkennen... Toen ze uitdeinden naar de westerse wereld (Romeinse Rijk), werden ze daar na korte tijd ook al in het verdomhoekje geschopt, door de anders wel zeer verdraagzame Romeinen. De Romeinen adapteerden grif alle godsdiensten uit de landen die ze veroverden, maar het christendom hoorde daar niet bij, om diverse redenen: enerzijds het werd veroordeeld door zijn eigen ontstaan-staat Judea, en vooral het was een zeer onverdraagzame godsdienst die geen andere goden naast zich duldde. Ze hadden er zo al eentje in casu de Joden, en die waren zo ambetant dat ze op den duur bijna uitgeroeid werden in de voortdurende opstanden. De ervaring had geleerd dat het monotheïsme een eigenschap was van opstandigen...
Toendertijd gingen ze zo ver dat ze overtreders gewoon de doodstraf gaven, en dan nog veelal met een publieke terechtstelling, tot lering en vermaak van de massa. Dit werden de martelaren, de heiligen, de voorbeelden... en in plaats van als slachtoffers te fungeren werden ze gebruikt als trekpleisters...
Dat voordeel krijgen de godsdiensten die nu ontstaan niet meer (toch niet in onze westerse wereld- als je kijkt naar de Bahaï, een tamelijk recente godsdienst gebaseerde op de oude monotheïstische, wel nog een goede eeuw geleden, en misschien nu nog in streng Islamistische landen).
De vraag is dan ook, hoeveel van die "nieuwe" godsdiensten zullen overleven, en zullen belangrijk worden?
Ik probeer dit heel nuchter te bekijken, wat überhaupt niet zo evident is, wij zijn allemaal grootgebracht in een sterk gechristianiseerde wereld. En enkele eeuwen geleden was het protestantisme ook nog een uit te roeien sekte... We moeten echt geen honderd jaar terug in de tijd om dergelijke staaltjes nog in ons midden te vinden ! Ik woon hier vlak naast St Maria Horebeke, waar een kleine protestantse gemeenschap de eeuwen heeft doorstaan... Daar is wellicht ook de enige straat in belgië die nog genoemd is naar Koning Willem...van voor de Belgische revolutie... Daar waren ze sterk hollands gericht, want eindelijk kregen ze de erkenning van hun geloof, en zelfs de toelating een tempel te bouwen (zo noemt men deze protestantse kerk hier)... De verhalen worden stilaan historie, maar indertijd gebeurde het dat men een protestantse overledene weer ontgroef en met kist en al weer aan zijn deur ging zetten... De twee gemeenschappen praatten niet of alleen het hoogstnoodzakelijke met elkaar en bekeken elkaar als de verdoemde zielen... Eén van de daar nog voorkomende namen is Blommaert, een van de leiders van de beeldenstorm te Oudenaarde waarbij onder meer 5 priesters in de Schelde geworpen werden. (Eentje bleef drijven en geniet een statuut van mirakuleus gered )...
Uiteraard was indertijd niet alleen dat enige kleine parochietje protestants, als we de geschiedenis van Mater er op nalezen, dan waren hier ook een serieus percentage protestanten aanwezig, zelfs meer dan er katholieken waren. De druk was echter zo groot dat die op enkelen na praktisch volledig verdwenen en zo klein in aantal waren dat ze niet echt meer meetelden. In Horebeke, in de bossen bleef echter het "kleine kuddeke" bestaan, en keer op keer kwam er een nederlandse dominee de gelovigen bijspringen (ook nu nog is het een nederlandse dominee).
In Mater hebben wij nog wel een tempelstraat, waar ooit de protestantse ondergrondse kerk verzamelde, en nu nog wordt de familie van de aardappelmarchand als de geuskes, vernoemd. We halen ons patattten bij 't geuske... Ik ken zijn echte naam zelfs niet.
Wellicht is dat een nakomeling van een van de laatste Materse Geuzen ?
Nu is dat gelukkig allemaalverleden tijd... er is geen haat en ergernis meer... nu strijden ze samen tegen het ongeloof en de vervlakking... en de sekten...
... hun eigen verleden vergetend...

Ik citeer even uit het boekwerk over de geschiedenis van Mater door EH Georges Van Hoolandt, onze ondertussen overleden pastoor en echt goede mens...
In Mater, alsook in St Maria Horebeke, Etikhove, Welden, Nukerke, Wijlegem, Ronse en Oudenaarde was een protestantse-Calvinistische gemeenschap ontstaan, waaraaan men later de naam gaf van "Vlaamsche Olijfberg", zo genoemd door Lodewijk van Nassau (1602-1665) omwille van het feit dat deze protestantse gemeenschap lange tijd een verdrukte minderheid was geweest in de Zuidelijke Nederlanden. Deze episode wordt vervolgd door de verhalen over de Bloedraad, de vlucht van vele inwoners naar het veilige Nederland (Hoewel ... veilig ? in oorlog!) Men kan er lezen hoe er in 1568 vier Materse mannen werden terechtgesteld in Geraardsbergen, 't jaar nadien nog een echtgenote van een er van... Jan de Bock uit Mater vluchtte met zijn gezin naar Engeland...

Verschrikkelijke tijden ! Echt niet ver van wat we nu zien in bepaalde islamitische landen ! De Geschiedenis lijkt zich telkens en telkens weer te herhalen...
Eigenlijk is dat een bewijs dat de mensheid er geen zier op vooruitgaat ! We hervallen steeds weer in dezelfde kwaal ! Ik heb schrik als ik hier het groeiende rascisme zie, basis voor een nieuwe hetze ? Het is genoeg dat ergens in een van die islamitische landen men een bus westerlingen zou doden om hier een nieuwe kristalnacht te hebben...

Het lijkt wel of de mensheid voortdurend de lont brandend wil houden !
En het lijkt er op dat nogal dikwijls de godsdienst aan de basis ligt van die trieste historie... Niets is echter minder waar ! De enige reden is MACHT, en alle middelen om die te bereiken zijn goed, en godsdienst lijkt een van de makkelijkste middels te zijn, omdat het zo makkelijk is de mensen te vertellen dat ze aangetast worden in wat hen heilig is... Nu vertellen ze de zelfmoordterroristen dat ze regelrecht naar Allah gaan en op de schoot van Mohammed zullen zitten, en vroeger kregen onze kruisvaarders al bij voorbaat volledige absolutie van hun zonden, zelfs de toekomende... dus ook een vrijkaartje naar de hemel...
En kijk eens naar die sekten... de meesten beginnen heel oprecht, maar naarmate ze meer volgelingen krijgen groeit ook het gevoel van macht, en vele er van ontaarden naar een machtspositie op aarde in plaats van de beloofde positie in de hemel of waar dan ook...
Jammer, want ik blijf er bij dat godsdienst een belangrijke verdienste heeft: ze geeft een mens een bijkomende reden om op de goede manier in en met een maatschappij te leven! Dat alleen al is een rechtvaardiging van haar bestaan. Alleen moet men er de uitwassen zelf bij wegfilteren.

Ik ga niet liggen jammeren over het feit dat de achteruitgang van de godsdienstigheid ook de verloedering van de maatschappij in zich heeft, maar een feit lijkt dat een gedeelte van de mensen precies de dreiging van hel en vagevuur nodig heeft om binnen de lijntjes te kleuren... Godsdienst is een vorm van opvoeding, en nu valt die vorm plots weg, en er lijkt geen afdoende vervanging...

Ik wil niet te ver gaan over die zaken, ik wil niemand kwetsen, ik vertelde reeds eerder dat ik niet alleen begrip maar ook eerbied heb voor ieders overtuiging, en dus wil ook mijn overtuiging niet opdringen aan een ander, laat iedereen zelf tot zijn conclusies komen, maar laat het een conclusie zijn die strekt tot een goede samenleving!

...beter in ieder geval dan het rotweer dat we (weeral!) mogen genieten van deze zomer...

tot de volgende ?