Héél de nacht hoor ik al de boeren op het veld.
Ik moet niet gaan zien wat ze doende zijn, ik ruik het!
Om het op zijn maters te zeggen, ze zeijn mee ulder zeikstuk bezig !
Vroeger, toen ik nog Westvlaming was sprak ik over een beirkarre, of een stroentkarre.
Nu dus over een zeikstuk.
Geef toe, 't klinkt even mooi.
En 't stinkt even erg.
Alhoewel... nu zijn de boeren inventiever dan vroeger, en ze spuiten met een ingenieus machine de aalt onder druk onder het bovenste grondlaagje, en ze dekken de sporen netjes achter zich toe, zoals een welopgevoede hond ook doet.
Véél beter dan vroeger, 't stinkt merkelijk minder !
... maar veel langer...
Stop met de strontaffaires ! Ik heb een vraagje, een kleintje... Is er iemand onder mijn hooggeleerd publiek die me kan zeggen waarom de boeren tegenwoordig niet meer werken overdag, maar allemaal hun grommende, trillende, brullende, kloppende, piepende en krakende machines aan het werk zetten gedurende de nachtelijke uren ?
Ik weet wel dat de biologische boeren 's nachts op staan om hun producten dievelings te sproeien (echt waar, ik heb er zo een gekend !), maar ik wist begot niet dat het werk van een normale boer tegenwoordig ook al met geheimzinnigheid omkleed moest worden !
Wat is het dat we niet mogen zien?
Of is gewoon zoals de boeren op hun tractoren ?
Bij ons zijn, door het golvende landschap ook de meeste wegen krinkeldekronkel aangelegd, zodat je als bestuurder van een wagen voortdurend een volle witte lijn aan je linkerkant hebt, Hier Is Het Verboden Voorbij Te Steken... De boeren in onze contreien vinden het dan bizonder leuk om zich met hun tractoren tussen het verkeer te begeven, liefst op de spitsmomenten, en ik vermoed dat ze weddingschappen afsluiten over hoeveel auto's ze achter hun pruttelmachien hebben !
Is het misschien ook zoiets ? Is het gewoon om er zeker van te zijn dat de lieden die hun eerlijke boterham ook eerlijk en tijdens den dag, in het volle daglicht verdienen te pesten en wakker te houden met hun gebrom, geknor, gerammel, gepiep, gedreun, geklop gejank, geronk ??? Voor mensen die niet beschikken over rolluiken zoals ik, hebben ze nog een bijkomend martelingetje bedacht ! Ze hebben boven op hun tractor een straffe schijnwerper gezet. Ogenschijnlijk om ook bij nachte het veld te zien, maar dat is maar schijn, in werkelijkheid hebben ze die lichten precies zo gezet, dat je regelmatig op je overgordijnen een felle lichtbundel ziet rond wareren... (ronddwalen pour les gens du Pays Bas)
Ik leef in een vervloekt gewest !
Vol boeren en wielerterroristen !
Waar heb ik het verdiend ?
Van achternoen moet ik onder de scan en nadien een onderzoek van mijn halsje met echografie! Dat zal mooi zijn ! Die mannen hebben de gewoonte hun toestelletje vol te smeren met een soortement gel ! En ikke met mijn grote lange baard ! Zie je me al zitten ? Met mijn mooie volle leopoldII baard vol met gel ??? Ik ga voorzekers meer na-werk hebben, dan het onderzoek zelf duurt ! Ik zie me weer op mijn knieën voor het bad gaan zitten om mijn baard uit te spoelen en te wassen... djudedju !
Vandaag kreeg ik van de Ziekelijken kas bericht hoeveel ik terugkrijg van het werk aan mijn bijterkes... Allee, 't valt nog mee, maar die keer van bijna 120 (n)euroosjes kost me netto toch nog 24 euros, zegge en schrijve 880 goede soliede belgische frankskes... (Zo'n 44 gulden...)
(Tju, jongens, ik begin me nogal aan te passen aan mijn publiek hé !) Wacht 'n beetje, zo'n 145 oude Franse Frankskes) (sorry francs).
Maar gelijk in welke munteenheid, ik vind het nog steeds duur! En dat voor wat boorwerk en wat voegwerk. Volgende keer overweeg ik om naar een gewone stukadoor te gaan. Die kan boren en heel netjes weer toeplamuren. En veel goedkoper.
Zoals ma... Indertijd heeft ons moeder nog met een gewone tang een tand getrokken van een familielid van Mee en Pee, Nonkel... ik ben de naam vergeten (Alzheimer ?)... Echt waar, die man zat heel den tijd te mekkeren over de duurte van de tandarts, en dat hij het zelf zou doen als hij in zijn eigen mond zou kunnen kijken... tot ons moeder zei: Moet ik het doen... En ja hoor, met een gewone tang, de tand vastgepakt en zo, levendig weg, de tand uitgesnokt. Nadien dronk de man een goede druppel, als ontsmetting, verdoving, en omdat het lekker was. Eigenlijk was dat slim hé ? Hij had geen kosten, en kreeg nog een paar dreupels toe !
Het was precies als in den ouden tijd, de tandentrekker op de markt, houtsnede van breughel of een andere haartist... Levendig uitgebeeld door ons moeder en een willig slachtoffer.
Ons ma, waar is den tijd... Dat was een mens om de legenden binnen te treden ! Wat die allemaal gedaan heeft in haar leven... In de oorlog, smokkelen en schooien bij de boeren... Ooit werd ze tegengehouden door nen zwarten die dreigde haar aan te geven, even hendig antwoordde ons moeder dat ze hem met zijn kloten in de vaart kon smijten... De man heeft niets gedaan, en ons moeder kwam thuis met haar smokkelwaar...
Toen de duitsers voortdurend de mannen van hun werk plukten om weg te voeren naar de wankelende duitse industrie, reed ons moeder, met de fiets, en altijd in een rood herkenbaar kleed heel de kustlijn van Nieuwpoort langs, met haar helle en luide stem oehoehoeoehoehoe roepend, iedereen liet vallen wat hij in handen had en vluchtte de duinen in...tot ons moeder hoorde dat het bevel gegeven werd die frau af te schiessen... En vanaf dan mocht ons Pa daar niet meer gaan werken...
Ze gingen 's nachts de houten palen van de Atlantikwal gaan afzagen, namen eerst heel voorzichtig de daarop liggende mijn af, en zaagden dan de dikke balk af...Brandhout voor de koude winter...
Twee keer is hun woning plat gebombardeerd, in 't doorgaan door de duits, en in de terugtocht door de engelsman... En toen mijn vader bij de bevrijding reclameerde dat ze de meubels van de zwarten kapotsmeten, hij die zelf bijna niets meer had, toen moest hij vlug weer weg gaan, of hij werd zelf ook afgeklopt...
Ik heb die verhalen honderden keren gehoord...In de tijd van voor de televisie... Dan was er alleen een boek, een luisterspel op de radio, en de verhalen van vroeger...
Ik ga de tv niet banvloeken, maar er is een heleboel nestwarmte verloren bij de intrede van diene aquarium in de huiskamer...
En niet alleen in de huiskamer... Waar zijn de warme zomeravonden, toen de volwassen hun keukenstoel mee naar buiten namen om te genieten en met de buren te keuvelen in de warme valavond...Terwijl wij in het vallende duister "potjeklets", een variëteit van verstoppertje, speelden in de rustige stille straten... In heel onze wijk waren toen twee auto's en twee camions. Nu staan er aan ieder huis minstens twee... Het enige motorgeluid kwam van bromfietsen...Want onze wijk lag wat "uit de geburen", en er passeerde bijna nooit iemand die er niet thuishoorde...Om naar de Conterdam te gaan, waar onze parochiekerk stond, moesten wij door het garretje, een klein assewegeltje, tussen kleine oude huisjes door... Daar kon geen auto komen! Mocht er al een zijn, want die waren er niet.
Er stroomde daar een beek, een open riool, maar dat was niet zo erg als nu klinkt, want er was dan nog geen chemische vervuiling in de beken...alleen van de waspoeder, als je dat ook bij de chemie rekent...
Heel, maar dan ook heel lang geleden, liep de spoorweg ook nog vlak voor onze deur... Er kwam slechts heel af en toe een marchandise langs (goederentrein) en stilaan zelfs dat niet meer... Op een mooie dag kwam men de rails uitbreken, weg trein... Een enorm speelplein kwam open te liggen. Later werd dat ingenomen als "bleek" door de huismoeders.
Ons Suzanne verloor er eens haar gouden ring... En ons vader heeft dan met een sikkel een heel stuk afgedaan, telkens zoekend naar het kostbare kleinood. Na enkele dagen iedere avond werken, werd de ring teruggevonden. St Antonius kreeg dan een beloning ! Ik weet nog goed dat ik dat verdomd onrechtvaardig vond ! Ons vader had het werk gedaan, niet St Antonius !
Ooit hielp ik Odiel met het snijden van konijnenvoer, met de sikkel... Maar we zaten meer te spelen dan te werken, en Diele gaf mij op het verkeerde moment een duw, en ik sneed met de sikkel een schelleke van mijn vinger af... Ik heb nog steeds een bizar litteken daarvan. Diele zei dat het precies een hagedisje is...
Waar is de tijd naartoe? Al die dingen gebeuren niet meer... Men kent de sikkel hoogstens nog van het embleem van de vroegere USSR allez, van de russen toen die nog communist waren... Ook al iets dat verdwijnt... Markx wordt een item in geschiedenisboeken, stilaan vervagend...
Gek, wat eens een van de grootste machten van onze wereld was...
Ik heb het al gezegd, nooit heeft een generatie zo veel in haar leven ervaren als deze van ons...De verhalen van onze Ouders en Groottantes tot stilaan onze verhalen... Je moet eens kijken hoe alles geëvolueerd is in die tijd...
Ik hoop dat mijn kleinkinderen en hun kinderen niet meer zo vlug moeten lopen in de tijd als wij hebben moeten doen, ook al ervaar je dat niet op het moment zelf...De druk wordt alsmaar groter en groter, ik zie de kinderen nu in het 5° leerjaar dingen doen die wij pas kregen in het middelbaar... Is dat echt nodig ?
Is het echt verantwoord dat de lat van het onderwijs steeds maar hoger en hoger wordt gelegd ?
Ik weet het niet, maar mij lijkt de kind-periode steeds maar korter en steeds maar minder kinds te worden... Is dat wel de goede weg ?
Ik ga stoppen... Droom jij nu maar wat verder, in jouw wereldje...
tot de volgende ?
woensdag, april 23, 2008
dinsdag, april 22, 2008
doktoren
werkwoord.
Het is een heel werk om abonnee te zijn bij diverse "specialisten".
Gisteren vastgesteld dat mijne prostaat in goede gezondheid verkeert, maar wel enkele malen te groot is...vandaar lichte problemen in de waterhuishouding. Proberen met pillen. Dank U. Als het niet werkt, afspraak maken, nieuw gat in boren.
't Is of het niets is.
Morgen naar de scan en de echografie om te zien of ik geen sluimerende sinusitis heb of zoiets.
Dat had ik nog niet!
Nu nog iets aan mijn voeten krijgen en heel mijn lijf is in behandeling.
Ik kan niet meer stuk, met al die doktoors die mij doktoren...
Nogal een geluk dat het allemaal "kleinigheden " zijn... Een vinger breken is niets, maar je kunt er toch niet mee in je neus peuteren.
Met ouder worden begin je plots al de lichaamsdelen, waarvan je wel wist dat ze er waren, ook werkelijk te voelen... en dat hoort er normaal niet bij.
Dus weer naar de apotheek, nieuwe pillen, en 't zijn er hele dure ! iets meer dan 40 euro zei de specialist. Nu ja, dat bij de rest. Als het helpt is 't niets. Als, anders boren ze een gat in mij !
Als morgen blijkt dat er ook met mijn sinussen iets is, wat zou ik daarvoor moeten nemen? 't Mag echt niet veel meer zijn, anders kom ik in de knoei !
Ik stel vast dat mijn pillendoosje nu al krap wordt, ik ga er moeten op staan dat het kleine dingetjes zijn, anders krijg ik die doosjes niet meer dicht !
Iedere woensdag zit ik mij hier wat onledig te houden met het vullen der pillendozen voor Anny en voor mezelf! Bij mij duurt het wat omdat ik er zoveel en zoveel soorten moet nemen... Bij Anny duurt het nog langer omdat zij een dokter heeft die er op verslingerd is pilletjes te delen... 1/4 pilleke van X 's morgens en 1/2 's avonds. Een 1/2 's morgens en 's avonds moet je daar niets meer van nemen. Zij is begonnen met een tiental soorten pillen, en nu heeft ze er nog 6 soorten van over, in het totaal 24,25 pillen op een week. Daar neemt ze dus alle dagen 6 soorten mee gedurende een week van 7 dagen (zoals de meeste weken). Nee, ik zever maar wat, maar echt waar, ik moet de meeste pillen halveren of vierendelen ! echt waar ! Je moet dat eens doen met zo'n pilletje van nog geen 5 mm ... Gelukkig is er een streepje in gemaakt, en als je het correct tussen je vingers houdt, breekt het netjes op dat lijntje. Vroeger had ze nog een andere soort, die moest ik proberen zo correct mogelijk in tweeën te krijgen met behulp van het patatermesje ! Wellicht waren de doses toen ver van correct !
Pillen... witte, rode, rose, gele, geel/groene, dikke, dunne, ronde, lange, vierkante met afgeronde hoeken, ovale... capsules in alle kleuren... Soms raakt er eentje tijdens het doosjesvullen te vroeg (of te laat) van tussen mijn "fijne" vingertjes, en landt in het verkeerde vakje. (bv in het vakje van 's avonds ipv dat van 's middags...) dan moet je (weer met die fijne vingertjes) voorzichtig tussen de er reeds in liggende pillen gaan proberen dat ene klereding vast te krijgen en te verhuizen naar het juiste vakje. Ik heb al van alles geprobeerd, en het handigst om dat probleem op te lossen is een koffielepeltje ! Je zet dat achter het pilletje, rolt het zo in de goede richting, sleept het het "muurtje" over tot in het correcte vak. Oef!
Bij Anny's pillen is dat nog erger, daar heb ik al eens de inhoud van één vakje weggekieperd, omdat ik de ene kwartpil niet meer kon onderscheiden van de andere... En dat aan die prijzen ! 't doet wezenlijk zeer zo'n kostelijke smeerlapperij in de vuilbak te kieperen !
De eerste keer toen ik aan de dokter vroeg of dat goede smeerlapperij was, bekeek hij mij eerst verbluft, grinnikte dan, en zei, ja, 't is waar hé, 't is allemaal vuiligheid hé!, maar dat zou toch de goeie soort moeten zijn... Nu verschiet hij niet meer van mijn spreuken...
De meeste zijn ook niet gewoon aan zelfspot... Maar gisteren, den diene van het prostaat, was er ene van Roeselare, en die sprak dezelfde taal. Wellicht daarom dat mijne huisdokter gezegd had dat het "een rare" was... Ik vond het eindelijk eens een normale...maar ja, dat zal wel aan mij liggen zeker...(Alhoewel, ook Anny vond het een toffe pee !)
Verschrikkelijk hoeveel mensen er blijkbaar iets hebben waarvoor ze bij de uroloog moeten zijn ! Er zaten enkele mensen van onze jaren,- deelgenoten in het plasprobleem?-, maar ook jonge meisjes en zo... Vermoedelijk zijn er dus veel soorten ziekten aan de waterwegen hé...
Gelukkig zijn de nonnen van het hospitaal van Ronse niet zo'n sadisten als de dieë van Kortrijk ! Ooit moest mijn rugspecialist in een ander lokaal zetelen, omdat ze zijn kot aan 't verven waren, en dan zaten wij in de zelfde wachtzaal als die voor de uroloog... Dat was een redelijk grote plaats, met banken waar je aan weerszijden kon opzitten, en in het midden een ... fonteintje... zo'n kloteding die heel den tijd het geluid maakt van een gezonde pisser... en dat om al die mensen die sukkelen met de waterwegen te pesten... Nonnen hé !!!
Toen ik mijn verontwaardiging daarover uitte tegen mijn rugspecialist, keek die mij eerst verbaasd aan... en zei toen: 't is eigenlijk waar hé ! 't is erg hé ?!!
Ik weet niet of dat fonteintje daar nog staat mensen te pesten... Maar de kans is groot, heel groot!
Je kunt dus vaststellen met mij, dat ik steeds meer kans krijg om hééél oud te worden! Alles wordt meer en meer gecontroleerd door allerlei specialisten, en het blijkt dat het allemaal niet erg is, met andere woorden, ik ben van langs om meer : Een Krakende Wagen... en je weet, die lopen het langst... (Je hoort ze wel van ver afkomen)
We staan nu weer al twee dagen heel vroeg op... Anny moet weer de tweeling gaan wekkeren en op de bus krijgen. Ondertussen hou ik mij dan onledig met het dresseren van onwillig huisgedierte. Vooral de kleinste hond vind het dan nodig om te gaan piepen. Duidelijk een geval van olietekort, dus geef ik hem een smering. (Voor wie niet thuis is in de taal van ondertekenende, een smering heeft twee betekenissen... werkelijk smeren, oliën, maar ook een pak rammel geven...) (Dit ten dienste van mijn talrijke Nederlandse abonnees...)
Heb je al eens op dat tellerke geklikt dat naast mijne blog staat ? Moet je eens doen ! De laatste keer dat ik keek waren er al lezers uit 9 (negen) landen ! Sommige duidelijk eenmalig, per ongeluk, of al zoekend op één woord uit de tekst, maar, en dat is het bizarre ook universiteiten van aan den kanderenant van onze globe... Ik heb vaste lezers in drie landen: België, Nederland en La douce France, in volgorde van lezersaantal. Maar ik zag ook bezoekers uit Namibië, Zuid Afrika, Turkije, the United Kingdom, de USA en nog ene, maar die ben ik vergeten, je moet zelf maar eens gaan zien !
Als die mannen allemaal nederlands kennen, dan heeft onze moedertaal een stijgend aantal adepten in verschillende landen hé !
Nu ja, ik heb daar geen problemen mee, ze doen maar. Ik twijfel er alleen aan of ze in mijne blog wel veel zullen opsteken om tot een correct taalgebruik te komen !!!! Ze zullen wel evolueren tot een prettige spreektaal, maar niet geschikt voor gebruik in alle middens, want ik durf nogal eens wat minder puriteins te zijn dan eigenlijk hoort. (Maar geschreven taal "hoor" je niet, dus...)
Ik ga stoppen, ik begin weer af te dwalen van de rechte (?) weg....
tot de volgende ???
Het is een heel werk om abonnee te zijn bij diverse "specialisten".
Gisteren vastgesteld dat mijne prostaat in goede gezondheid verkeert, maar wel enkele malen te groot is...vandaar lichte problemen in de waterhuishouding. Proberen met pillen. Dank U. Als het niet werkt, afspraak maken, nieuw gat in boren.
't Is of het niets is.
Morgen naar de scan en de echografie om te zien of ik geen sluimerende sinusitis heb of zoiets.
Dat had ik nog niet!
Nu nog iets aan mijn voeten krijgen en heel mijn lijf is in behandeling.
Ik kan niet meer stuk, met al die doktoors die mij doktoren...
Nogal een geluk dat het allemaal "kleinigheden " zijn... Een vinger breken is niets, maar je kunt er toch niet mee in je neus peuteren.
Met ouder worden begin je plots al de lichaamsdelen, waarvan je wel wist dat ze er waren, ook werkelijk te voelen... en dat hoort er normaal niet bij.
Dus weer naar de apotheek, nieuwe pillen, en 't zijn er hele dure ! iets meer dan 40 euro zei de specialist. Nu ja, dat bij de rest. Als het helpt is 't niets. Als, anders boren ze een gat in mij !
Als morgen blijkt dat er ook met mijn sinussen iets is, wat zou ik daarvoor moeten nemen? 't Mag echt niet veel meer zijn, anders kom ik in de knoei !
Ik stel vast dat mijn pillendoosje nu al krap wordt, ik ga er moeten op staan dat het kleine dingetjes zijn, anders krijg ik die doosjes niet meer dicht !
Iedere woensdag zit ik mij hier wat onledig te houden met het vullen der pillendozen voor Anny en voor mezelf! Bij mij duurt het wat omdat ik er zoveel en zoveel soorten moet nemen... Bij Anny duurt het nog langer omdat zij een dokter heeft die er op verslingerd is pilletjes te delen... 1/4 pilleke van X 's morgens en 1/2 's avonds. Een 1/2 's morgens en 's avonds moet je daar niets meer van nemen. Zij is begonnen met een tiental soorten pillen, en nu heeft ze er nog 6 soorten van over, in het totaal 24,25 pillen op een week. Daar neemt ze dus alle dagen 6 soorten mee gedurende een week van 7 dagen (zoals de meeste weken). Nee, ik zever maar wat, maar echt waar, ik moet de meeste pillen halveren of vierendelen ! echt waar ! Je moet dat eens doen met zo'n pilletje van nog geen 5 mm ... Gelukkig is er een streepje in gemaakt, en als je het correct tussen je vingers houdt, breekt het netjes op dat lijntje. Vroeger had ze nog een andere soort, die moest ik proberen zo correct mogelijk in tweeën te krijgen met behulp van het patatermesje ! Wellicht waren de doses toen ver van correct !
Pillen... witte, rode, rose, gele, geel/groene, dikke, dunne, ronde, lange, vierkante met afgeronde hoeken, ovale... capsules in alle kleuren... Soms raakt er eentje tijdens het doosjesvullen te vroeg (of te laat) van tussen mijn "fijne" vingertjes, en landt in het verkeerde vakje. (bv in het vakje van 's avonds ipv dat van 's middags...) dan moet je (weer met die fijne vingertjes) voorzichtig tussen de er reeds in liggende pillen gaan proberen dat ene klereding vast te krijgen en te verhuizen naar het juiste vakje. Ik heb al van alles geprobeerd, en het handigst om dat probleem op te lossen is een koffielepeltje ! Je zet dat achter het pilletje, rolt het zo in de goede richting, sleept het het "muurtje" over tot in het correcte vak. Oef!
Bij Anny's pillen is dat nog erger, daar heb ik al eens de inhoud van één vakje weggekieperd, omdat ik de ene kwartpil niet meer kon onderscheiden van de andere... En dat aan die prijzen ! 't doet wezenlijk zeer zo'n kostelijke smeerlapperij in de vuilbak te kieperen !
De eerste keer toen ik aan de dokter vroeg of dat goede smeerlapperij was, bekeek hij mij eerst verbluft, grinnikte dan, en zei, ja, 't is waar hé, 't is allemaal vuiligheid hé!, maar dat zou toch de goeie soort moeten zijn... Nu verschiet hij niet meer van mijn spreuken...
De meeste zijn ook niet gewoon aan zelfspot... Maar gisteren, den diene van het prostaat, was er ene van Roeselare, en die sprak dezelfde taal. Wellicht daarom dat mijne huisdokter gezegd had dat het "een rare" was... Ik vond het eindelijk eens een normale...maar ja, dat zal wel aan mij liggen zeker...(Alhoewel, ook Anny vond het een toffe pee !)
Verschrikkelijk hoeveel mensen er blijkbaar iets hebben waarvoor ze bij de uroloog moeten zijn ! Er zaten enkele mensen van onze jaren,- deelgenoten in het plasprobleem?-, maar ook jonge meisjes en zo... Vermoedelijk zijn er dus veel soorten ziekten aan de waterwegen hé...
Gelukkig zijn de nonnen van het hospitaal van Ronse niet zo'n sadisten als de dieë van Kortrijk ! Ooit moest mijn rugspecialist in een ander lokaal zetelen, omdat ze zijn kot aan 't verven waren, en dan zaten wij in de zelfde wachtzaal als die voor de uroloog... Dat was een redelijk grote plaats, met banken waar je aan weerszijden kon opzitten, en in het midden een ... fonteintje... zo'n kloteding die heel den tijd het geluid maakt van een gezonde pisser... en dat om al die mensen die sukkelen met de waterwegen te pesten... Nonnen hé !!!
Toen ik mijn verontwaardiging daarover uitte tegen mijn rugspecialist, keek die mij eerst verbaasd aan... en zei toen: 't is eigenlijk waar hé ! 't is erg hé ?!!
Ik weet niet of dat fonteintje daar nog staat mensen te pesten... Maar de kans is groot, heel groot!
Je kunt dus vaststellen met mij, dat ik steeds meer kans krijg om hééél oud te worden! Alles wordt meer en meer gecontroleerd door allerlei specialisten, en het blijkt dat het allemaal niet erg is, met andere woorden, ik ben van langs om meer : Een Krakende Wagen... en je weet, die lopen het langst... (Je hoort ze wel van ver afkomen)
We staan nu weer al twee dagen heel vroeg op... Anny moet weer de tweeling gaan wekkeren en op de bus krijgen. Ondertussen hou ik mij dan onledig met het dresseren van onwillig huisgedierte. Vooral de kleinste hond vind het dan nodig om te gaan piepen. Duidelijk een geval van olietekort, dus geef ik hem een smering. (Voor wie niet thuis is in de taal van ondertekenende, een smering heeft twee betekenissen... werkelijk smeren, oliën, maar ook een pak rammel geven...) (Dit ten dienste van mijn talrijke Nederlandse abonnees...)
Heb je al eens op dat tellerke geklikt dat naast mijne blog staat ? Moet je eens doen ! De laatste keer dat ik keek waren er al lezers uit 9 (negen) landen ! Sommige duidelijk eenmalig, per ongeluk, of al zoekend op één woord uit de tekst, maar, en dat is het bizarre ook universiteiten van aan den kanderenant van onze globe... Ik heb vaste lezers in drie landen: België, Nederland en La douce France, in volgorde van lezersaantal. Maar ik zag ook bezoekers uit Namibië, Zuid Afrika, Turkije, the United Kingdom, de USA en nog ene, maar die ben ik vergeten, je moet zelf maar eens gaan zien !
Als die mannen allemaal nederlands kennen, dan heeft onze moedertaal een stijgend aantal adepten in verschillende landen hé !
Nu ja, ik heb daar geen problemen mee, ze doen maar. Ik twijfel er alleen aan of ze in mijne blog wel veel zullen opsteken om tot een correct taalgebruik te komen !!!! Ze zullen wel evolueren tot een prettige spreektaal, maar niet geschikt voor gebruik in alle middens, want ik durf nogal eens wat minder puriteins te zijn dan eigenlijk hoort. (Maar geschreven taal "hoor" je niet, dus...)
Ik ga stoppen, ik begin weer af te dwalen van de rechte (?) weg....
tot de volgende ???
maandag, april 21, 2008
allons les rouges, allons les rouges !
We zijn het niet gewoon bij VRT, een gans rood scherm hoppende mensen !
De verslaggeving zal wel dépri geweest zijn want die is bij VRT al sinds mensenheugenis heel neutraal anderlechtgezind.
Net zoals ze bij VTM wel wat blauwzwarte tendenzen vertonen...
Maar ikke ben content !
Nog altijd een beetje uit de oude strakke, bijna aangeboren aversie van dat rijke (rijpe?) (nee, overrijpe!) anderlecht...
Ondertussen zijn er al heel wat van onze ploegen helemaal geen "arme" dutsen meer, en is het zelfs tot in 24° provinciale meer een geldspel dan het nog een sport is, maar anderlecht, nee, dat was in ons landje het begin van de geldvoetbal ! En dus blijven ze bij mij ingeworteld de slechte. nah!
Nee, ik ga geen ganse blog vullen met voetbal, want voetbal is nu eenmaal iets dat me helemaal niets zegt. Ik ben een van die mensen die van Crabbé bij "Blokken" de vraag zou krijgen of de pijn doet... Ik zou hem de wedervraag stellen of het pijn doet om alle cafées van ons land van binnen te kennen ? (Ik vermoed van wel, hoofdpijn...)
Ik ga me zelfs niet verlagen om weer eens uit te halen tegen wat geld te maken heeft met Sport.
Nee, ik las tot mijn verbijstering een heel wat erger item op mijn kwampjoeter !
BMR-Vaccin veroordeelt wegens veroorzaken van autisme !
Heb je dat goed gelezen !!!!?
De inenting die onze babytjes krijgen tegen Bof, Mazelen en Rode Hond, bevatten een bepaalde stof die blijkbaar rechtstreeks autisme veroorzaakt.
Die inentingen zijn , naar ik meen, verplicht !
Ik las dat er al eerder aantijgingen waren, maar die werden telkens aan de kant geschoven, maar nu is er een duidelijk en niet te miskennen geval, waar onomstotelijk bewezen is dat het autisme opgetreden is onmiddellijk (binnen een paar dagen) na de toediening van dat vaccin !
De vordering is toegewezen, dus de rechtbank heeft, ondanks de enorme druk van de pharmacoetische bedrijven, moeten aanvaarden dat de bewijzen sluitend waren !
Je kunt dit nalezen zo vaak je wilt, als je gewoon BMR-vaccin intikt in Google...
Het is niet het vaccin op zich, het is een toegevoegde stof die de veroorzaker blijkt. Vraag is nu of die stof eigenlijk noodzakelijk is ? Ik heb me niet moe gemaakt om op te zoeken wat die stof eigenlijk doet, maar dat doet ook niet terzake! Feit is en blijft dat er al verschillende eerdere aanklachten waren over die inenting en het optreden van autisme, en niemand, maar dan ook niemand heeft het blijkbaar nuttig geacht om de zaak eens terdege te onderzoeken en te evalueren...
Je gaat met je hartedief naar de dokter, om het te laten inenten tegen diverse ziekten, met de bedoeling het te sparen van leed, en je komt terug thuis met een autistisch kindje... Je mag er niet aan denken ! En zolang er geen "sluitend bewijs" was, deed men niets ????
Hallo ! Het gaat hier over mensen, over het al dan niet normaal bestaan van die mensen !
Zou het niet veel logischer zijn, van zodra er ook maar een vermoeden is van, de bedrijven te verplichten (eigenlijk zouden ze dat uit zichzelf al moeten doen !) de zaken nog maar eens uit te spitten, onder controle van toezichthouders van de staat, van de mensheid als het ware.
Het zou nog veel logischer zijn dat ieder bedrijf voortdurend onder toezicht staat voor het uitbrengen van "medicamenten, vaccins en dergelijke dingen". Een toezicht dat er op gericht is te controleren of alle veiligheidsmaatregelen gerespecteerd worden, en dat het uittesten op een voldoende brede basis gebeurd. Bovendien zou men, eens de goedkeuring er is, steeds nog over een "probatieperiode" moeten beschikken, waar alle gebruikers van het produkt gedurende een vooraf vast te stellen periode gevolgd worden. (Liefst levenslang?)
Klinkt dit als te ingewikkeld en te duur ?
Het zou jou kind maar eens moeten zijn !
Hetzelfde zou trouwens moeten gebeuren met het gebruiken van kleurstoffen, bewaarmiddelen en noem maar op in de voeding ! Zijn al die stoffen die gebruikt worden om te bewaren, er mooi uit te zien, beter te smaken, en noem maar op, ook werkelijk veilig op lange termijn? En wat is lange termijn ? Wat zal de nasleep zijn op volgende generaties ?
Idem voor de genetische manipulatie ! Ik ben niet tegen het feit dat men daar opzoekingen doet, integendeel, het kan een enorme vooruitgang betekenen, maar ik wil niet dat er gevaar is voor nefaste bijwerkingen, dus eis ik daar ook heel streng en langdurig onderzoek ! Denk bij voorbeeld aan het inbrengen van menselijke eigenschappen in dieren (de stier Herman! voor insuline meen ik mij te herinneren ?) Men zou ook bezig zijn om te proberen varkens te kweken met een mensenhart... Kwestie van voldoende donoren te hebben. Heel wat van de ziekten bij de dieren, komen voort van het eten van hun eigen soortgenoten. Ik maak mezelf wat duidelijker:
Gestorven dieren worden naar het vilbeluik gebracht, en daar onder meer verwerkt tot voeder voor de dieren. Daar zitten uiteraard ook dieren bij die gestorven zijn tengevolge van ziektes. Men is er bijna zeker van dat onder meer de gekkekoeienziekte op die manier ontstaan en verspreid is ! (Er bestaat ook een menselijke vorm van op een eiland waar de bewoners vroeger de hersenen van hun dierbare overledenen op aten !)
Wie zegt er nu dat het inbrengen van resistentie tegen bepaalde plantenziekten (bv mozaieksvirus? bij de tomaten??) geen verdere gevolgen heeft dan alleen bij de bewuste planten? Wij eten die dingen ! en komen er geen kruisingen met aanverwante plantensoorten, wat kan leiden tot superonkruid ???
Dat moet allemaal terdege bestudeerd worden, en eerder vroeg dan laat ! Kijk maar eens naar het minder efficiënt werken van de antibiotica tengevolge van het feit dat in de dierenvoeding massaal antibiotica werd bijgevoegd, als voorkomingsmiddel tegen eventuele ziekten... Daardoor zijn sommige ziekten nu nog amper te genezen, omdat ons de wapens uit handen geslagen zijn door die dierenvoederfabrieken !
Ik kan alleen maar pleiten voor meer en betere waarborgen bij al die zaken, maar we zijn nu al het slachtoffer van heel wat van die zaken !
Ik denk hier nog iets verder dan aan het verwerken van bepaalde stoffen ter conservatie, kleuring, smaak en zo verder, ik denk ook aan het feit dat we door de voedingsindustrie steeds meer mis-voed worden ! Het is via de industrie dat de smaak van de huidige generatie steeds meer op zoet is gericht, met alle nefaste gevolgen vandien ! Ook het verbruik van zout is veel te hoog !, en ook daar is de industrie niet onschuldig aan te noemen !
Moeten we ook daar niet opteren voor controle en voor educatie ! Bij de gebruikers, maar ook en vooral bij de voedingsindustrie ! Op een bepaald moment heeft men in bepaalde landen de bakkers verplicht om brood te bakken met met jodium verrijkt zout, om zo beter tegemoet te komen aan de noden van de mensen en tot verbetering van de gezondheid.
Naar mijn menig zouden ze echter ook moeten optreden tegen het overmatige gebruik van suiker en andere zoetstoffen, tegen de overmatige vetstoffen in vooral vleeswaren...Wat men fijnkost noemt is in werkelijkheid veelal vetkost !
Nu kijkt men bijna alleen naar de hygiëne, en ik vraag me zelfs af of daar bijkomend controle is over de manier waarop die hygiëne bereikt wordt ! Met welke middelen kuist men, en zijn die stoffen afdoende verwijderd ? Met welke middelen vrijwaart men de bedrijven van allerlei ongedierte, insekten en zoogdieren en geleedpotigen en noem maar op ? En is er geen gevaar voor dat die stoffen in aanraking komen met het voedsel ? Denk daarbij maar eens aan de homeopathische verdunningen en hun effect op ons lichaam !
Nee, dat zijn dingen waar we allemaal moeten van wakker liggen !
Heb je al eens gelezen wat de gevolgen van het gebruik van antikiempoeder op de aardappelen kunnen zijn? Denk niet te vlug dat jij veilig eet en drinkt !
Weet je wat de toestand is van ons drinkwater ? Weet je hoeveel hormonen en hormoonverwante stoffen men niet uit het water kan (KAN) filteren ?
Weet je dat schapen nu veel meer lammeren hebben dan vroeger, omdat via de mest op de velden, ook de vruchtbaarheidshormonen in het gras zitten ?
Eten wij met het schaap, het rund, het konijn dan niet nog eens die hormonen mee op ? Ook bij de mens stijgt het aantal meerlingen !
Nee, dat lijkt mij veel dichter als dreiging dan die opwarming !
Maar eigenlijk hangt het allemaal een beetje samen hé ? Eigenlijk is het allemaal een vorm van vervuilen...
Misschien worden we wat sneller wakker als we beseffen dat de ramp bezig is zich te voltrekken in ons lichaam, in het lichaam van onze kinderen...
Hoog tij als je het mij vraagt !
tot de volgende ?
De verslaggeving zal wel dépri geweest zijn want die is bij VRT al sinds mensenheugenis heel neutraal anderlechtgezind.
Net zoals ze bij VTM wel wat blauwzwarte tendenzen vertonen...
Maar ikke ben content !
Nog altijd een beetje uit de oude strakke, bijna aangeboren aversie van dat rijke (rijpe?) (nee, overrijpe!) anderlecht...
Ondertussen zijn er al heel wat van onze ploegen helemaal geen "arme" dutsen meer, en is het zelfs tot in 24° provinciale meer een geldspel dan het nog een sport is, maar anderlecht, nee, dat was in ons landje het begin van de geldvoetbal ! En dus blijven ze bij mij ingeworteld de slechte. nah!
Nee, ik ga geen ganse blog vullen met voetbal, want voetbal is nu eenmaal iets dat me helemaal niets zegt. Ik ben een van die mensen die van Crabbé bij "Blokken" de vraag zou krijgen of de pijn doet... Ik zou hem de wedervraag stellen of het pijn doet om alle cafées van ons land van binnen te kennen ? (Ik vermoed van wel, hoofdpijn...)
Ik ga me zelfs niet verlagen om weer eens uit te halen tegen wat geld te maken heeft met Sport.
Nee, ik las tot mijn verbijstering een heel wat erger item op mijn kwampjoeter !
BMR-Vaccin veroordeelt wegens veroorzaken van autisme !
Heb je dat goed gelezen !!!!?
De inenting die onze babytjes krijgen tegen Bof, Mazelen en Rode Hond, bevatten een bepaalde stof die blijkbaar rechtstreeks autisme veroorzaakt.
Die inentingen zijn , naar ik meen, verplicht !
Ik las dat er al eerder aantijgingen waren, maar die werden telkens aan de kant geschoven, maar nu is er een duidelijk en niet te miskennen geval, waar onomstotelijk bewezen is dat het autisme opgetreden is onmiddellijk (binnen een paar dagen) na de toediening van dat vaccin !
De vordering is toegewezen, dus de rechtbank heeft, ondanks de enorme druk van de pharmacoetische bedrijven, moeten aanvaarden dat de bewijzen sluitend waren !
Je kunt dit nalezen zo vaak je wilt, als je gewoon BMR-vaccin intikt in Google...
Het is niet het vaccin op zich, het is een toegevoegde stof die de veroorzaker blijkt. Vraag is nu of die stof eigenlijk noodzakelijk is ? Ik heb me niet moe gemaakt om op te zoeken wat die stof eigenlijk doet, maar dat doet ook niet terzake! Feit is en blijft dat er al verschillende eerdere aanklachten waren over die inenting en het optreden van autisme, en niemand, maar dan ook niemand heeft het blijkbaar nuttig geacht om de zaak eens terdege te onderzoeken en te evalueren...
Je gaat met je hartedief naar de dokter, om het te laten inenten tegen diverse ziekten, met de bedoeling het te sparen van leed, en je komt terug thuis met een autistisch kindje... Je mag er niet aan denken ! En zolang er geen "sluitend bewijs" was, deed men niets ????
Hallo ! Het gaat hier over mensen, over het al dan niet normaal bestaan van die mensen !
Zou het niet veel logischer zijn, van zodra er ook maar een vermoeden is van, de bedrijven te verplichten (eigenlijk zouden ze dat uit zichzelf al moeten doen !) de zaken nog maar eens uit te spitten, onder controle van toezichthouders van de staat, van de mensheid als het ware.
Het zou nog veel logischer zijn dat ieder bedrijf voortdurend onder toezicht staat voor het uitbrengen van "medicamenten, vaccins en dergelijke dingen". Een toezicht dat er op gericht is te controleren of alle veiligheidsmaatregelen gerespecteerd worden, en dat het uittesten op een voldoende brede basis gebeurd. Bovendien zou men, eens de goedkeuring er is, steeds nog over een "probatieperiode" moeten beschikken, waar alle gebruikers van het produkt gedurende een vooraf vast te stellen periode gevolgd worden. (Liefst levenslang?)
Klinkt dit als te ingewikkeld en te duur ?
Het zou jou kind maar eens moeten zijn !
Hetzelfde zou trouwens moeten gebeuren met het gebruiken van kleurstoffen, bewaarmiddelen en noem maar op in de voeding ! Zijn al die stoffen die gebruikt worden om te bewaren, er mooi uit te zien, beter te smaken, en noem maar op, ook werkelijk veilig op lange termijn? En wat is lange termijn ? Wat zal de nasleep zijn op volgende generaties ?
Idem voor de genetische manipulatie ! Ik ben niet tegen het feit dat men daar opzoekingen doet, integendeel, het kan een enorme vooruitgang betekenen, maar ik wil niet dat er gevaar is voor nefaste bijwerkingen, dus eis ik daar ook heel streng en langdurig onderzoek ! Denk bij voorbeeld aan het inbrengen van menselijke eigenschappen in dieren (de stier Herman! voor insuline meen ik mij te herinneren ?) Men zou ook bezig zijn om te proberen varkens te kweken met een mensenhart... Kwestie van voldoende donoren te hebben. Heel wat van de ziekten bij de dieren, komen voort van het eten van hun eigen soortgenoten. Ik maak mezelf wat duidelijker:
Gestorven dieren worden naar het vilbeluik gebracht, en daar onder meer verwerkt tot voeder voor de dieren. Daar zitten uiteraard ook dieren bij die gestorven zijn tengevolge van ziektes. Men is er bijna zeker van dat onder meer de gekkekoeienziekte op die manier ontstaan en verspreid is ! (Er bestaat ook een menselijke vorm van op een eiland waar de bewoners vroeger de hersenen van hun dierbare overledenen op aten !)
Wie zegt er nu dat het inbrengen van resistentie tegen bepaalde plantenziekten (bv mozaieksvirus? bij de tomaten??) geen verdere gevolgen heeft dan alleen bij de bewuste planten? Wij eten die dingen ! en komen er geen kruisingen met aanverwante plantensoorten, wat kan leiden tot superonkruid ???
Dat moet allemaal terdege bestudeerd worden, en eerder vroeg dan laat ! Kijk maar eens naar het minder efficiënt werken van de antibiotica tengevolge van het feit dat in de dierenvoeding massaal antibiotica werd bijgevoegd, als voorkomingsmiddel tegen eventuele ziekten... Daardoor zijn sommige ziekten nu nog amper te genezen, omdat ons de wapens uit handen geslagen zijn door die dierenvoederfabrieken !
Ik kan alleen maar pleiten voor meer en betere waarborgen bij al die zaken, maar we zijn nu al het slachtoffer van heel wat van die zaken !
Ik denk hier nog iets verder dan aan het verwerken van bepaalde stoffen ter conservatie, kleuring, smaak en zo verder, ik denk ook aan het feit dat we door de voedingsindustrie steeds meer mis-voed worden ! Het is via de industrie dat de smaak van de huidige generatie steeds meer op zoet is gericht, met alle nefaste gevolgen vandien ! Ook het verbruik van zout is veel te hoog !, en ook daar is de industrie niet onschuldig aan te noemen !
Moeten we ook daar niet opteren voor controle en voor educatie ! Bij de gebruikers, maar ook en vooral bij de voedingsindustrie ! Op een bepaald moment heeft men in bepaalde landen de bakkers verplicht om brood te bakken met met jodium verrijkt zout, om zo beter tegemoet te komen aan de noden van de mensen en tot verbetering van de gezondheid.
Naar mijn menig zouden ze echter ook moeten optreden tegen het overmatige gebruik van suiker en andere zoetstoffen, tegen de overmatige vetstoffen in vooral vleeswaren...Wat men fijnkost noemt is in werkelijkheid veelal vetkost !
Nu kijkt men bijna alleen naar de hygiëne, en ik vraag me zelfs af of daar bijkomend controle is over de manier waarop die hygiëne bereikt wordt ! Met welke middelen kuist men, en zijn die stoffen afdoende verwijderd ? Met welke middelen vrijwaart men de bedrijven van allerlei ongedierte, insekten en zoogdieren en geleedpotigen en noem maar op ? En is er geen gevaar voor dat die stoffen in aanraking komen met het voedsel ? Denk daarbij maar eens aan de homeopathische verdunningen en hun effect op ons lichaam !
Nee, dat zijn dingen waar we allemaal moeten van wakker liggen !
Heb je al eens gelezen wat de gevolgen van het gebruik van antikiempoeder op de aardappelen kunnen zijn? Denk niet te vlug dat jij veilig eet en drinkt !
Weet je wat de toestand is van ons drinkwater ? Weet je hoeveel hormonen en hormoonverwante stoffen men niet uit het water kan (KAN) filteren ?
Weet je dat schapen nu veel meer lammeren hebben dan vroeger, omdat via de mest op de velden, ook de vruchtbaarheidshormonen in het gras zitten ?
Eten wij met het schaap, het rund, het konijn dan niet nog eens die hormonen mee op ? Ook bij de mens stijgt het aantal meerlingen !
Nee, dat lijkt mij veel dichter als dreiging dan die opwarming !
Maar eigenlijk hangt het allemaal een beetje samen hé ? Eigenlijk is het allemaal een vorm van vervuilen...
Misschien worden we wat sneller wakker als we beseffen dat de ramp bezig is zich te voltrekken in ons lichaam, in het lichaam van onze kinderen...
Hoog tij als je het mij vraagt !
tot de volgende ?
zondag, april 20, 2008
het werkt !!!
Iedereen heeft wel eens gehoord: de dienen heeft een mollepootje in zijn zak !
Maar ik ken niemand die daadwerkelijk een mollepootje in zijn zak heeft. Jij wel ?
Dat mollepootje zou de ultieme geluksbrenger moeten zijn !
Sommigen spreken van een konijnepootje, maar daar breek je bij wijze van spreken de benen over, en het is te groot en te onhandig om bij je te hebben...
Anderen houden het bij een klavertje vier, maar sinds je die dingen kunt zaaien, heeft de waarde daarvan ook niet veel meer te betekenen. (Echt waar ! Er bestaat een variëteit die je kunt zaaien, en waarvan het merendeel van de nakomelingen klavertjes vier geven !)
Dus rest alleen nog het mollepootje of van die obscure amuletten die je moet kopen (wat helemaal geen geluk is !)
Maar zoals gezegd... niemand heeft ooit een mollepootje gezien in iemands beurs.
Ik heb we al mollen gezien, veel zelfs, en die hebben allemaal pootjes, maar ik heb er nooit aangedacht er een pootje af te doen... Jij wel ?
Toch zijn ze er !
Ik heb er eentje gekregen !
Als het geluk nu niet met mij is... !
Ik heb in ieder geval al drie juiste op de lotto ! Het begint al te werken !
Ik kwam toevallig in aanraking met een mollenjager ! Iemand die wijd en zijd in zijn streek bekend is als de beste mollenjager ook ! Mol in de pelouse, hij pakt ze !
Maar wat wellicht niemand weet, hij ontdoet zijn slachtoffertjes ook van de pootjes ! Alleen het handje als ik het zo mag noemen, en die legt hij zorgvuldig te drogen. Ik heb kunnen kiezen uit een hele plasticzak halfvol pootjes.
Ik vond het bizar ! Zelf had hij een pootje bij, zijn madam ook en zijn dochter ook...
Ik heb er nu dus ook een.
Eerder als curiosum dan als wat anders, maar toch... hoop doet leven hé !
Het is net een minuscuul mensenhandje, met lange scherpe nagels. Wellicht is het die gelijkenis die de legende heeft doen ontstaan ?
Maar hoe is die man ooit op het idee gekomen om die handjes af te snijden en te sparen?
Ik kende hem al langer, maar wist niet van die mollenvangst af. Het was ter sprake gekomen omdat er weer mollen huisgehouden hadden in de tuin van tanteke, en hij had zelf aangeboden ze te vangen. Zo maar, als vriendendienst. 's Anderendaags had hij drie mollen gevangen !
Hij heeft ook een overeenkomst met mensen van de brandweer. Als die opgeroepen worden om de wespen uit te roeien in en tegen de woningen van de mensen, dan krijgt hij de uitgehaalde nesten. In die raten zitten dan poppen en maden die nog wesp moeten worden. Hij legt die in zijn frigo, en gebruikt die dingen om mee te gaan vissen. Ik ken niemand die meer forellen vangt dan hij, wellicht is dat één van zijn geheimen? Hij toonde mij vorig jaar zo'n raat, en een onderkoelde jonge wesp kroop uit een gaatje, hij nam het beestje vast en wees er op dat de angel zelfs dan al scherp en gevaarlijk was. "Die is al te ver om te vissen, " en hij kneep het beestje dood tussen zijn vingers, "deze, "hij haalde een mooie witte pop uit"deze is perfect" en hij wees hoe en waar hij het beestje aan de haak stak om goed vast te zitten. Deze poppen zijn sneeuwwit, véél witter dan de maden die je kunt kopen, vandaar wellicht dat ze beter aas zijn ?
Deze man is aan de natuur gebonden, hij observeert bijna onbewust. Hij weet, zonder echt te kijken alle nesten in zijn grote tuin zitten, hij kent alle knepen om wat dan ook te strikken, te lokken of net buiten te houden, gewoon op basis van een lange ervaring en een intens observeren van alles en iedereen. Moest die man willen, hij had iedere dag wild konijn op tafel, maar hij ziet die beestjes veel te graag om ze dood te doen, maar hij houd ze wel buiten zijn tuin, onder meer met het planten van bepaalde kruiden (hij vertelt me niet welke)...
Het is een rare kerel, maar een toffe vriend ! Hij vertelde me al een en ander over zijn truuken om te gaan vissen met succes... Ik kan ze zelfs niet eens toepassen, ik kan het vele zware voorbereidende werk niet aan, en heb niet de luxe om 100 meter van mijn huis in mijn tuin bepaalde beestjes te kweken... (Mijn tuin is piepklein). Maar hij doet dat wel, het is een echte fanaat in alle zijn liefhebberijen. Toch doet hij niet mee aan wedstrijden... Maar als er ene stoeft er op, dan gaat hij de volgende keer vlak bij die stoefer gaan zitten, en vangt rustig drie keer zoveel als die man... Rare kerel.
Maar ik heb nu dus het geluk aan mijn kant.
.... als het werkt....
Ik ga stoppen, 't is zondag en we gaan rommelmarkten.
Tot de volgende keer ?
Maar ik ken niemand die daadwerkelijk een mollepootje in zijn zak heeft. Jij wel ?
Dat mollepootje zou de ultieme geluksbrenger moeten zijn !
Sommigen spreken van een konijnepootje, maar daar breek je bij wijze van spreken de benen over, en het is te groot en te onhandig om bij je te hebben...
Anderen houden het bij een klavertje vier, maar sinds je die dingen kunt zaaien, heeft de waarde daarvan ook niet veel meer te betekenen. (Echt waar ! Er bestaat een variëteit die je kunt zaaien, en waarvan het merendeel van de nakomelingen klavertjes vier geven !)
Dus rest alleen nog het mollepootje of van die obscure amuletten die je moet kopen (wat helemaal geen geluk is !)
Maar zoals gezegd... niemand heeft ooit een mollepootje gezien in iemands beurs.
Ik heb we al mollen gezien, veel zelfs, en die hebben allemaal pootjes, maar ik heb er nooit aangedacht er een pootje af te doen... Jij wel ?
Toch zijn ze er !
Ik heb er eentje gekregen !
Als het geluk nu niet met mij is... !
Ik heb in ieder geval al drie juiste op de lotto ! Het begint al te werken !
Ik kwam toevallig in aanraking met een mollenjager ! Iemand die wijd en zijd in zijn streek bekend is als de beste mollenjager ook ! Mol in de pelouse, hij pakt ze !
Maar wat wellicht niemand weet, hij ontdoet zijn slachtoffertjes ook van de pootjes ! Alleen het handje als ik het zo mag noemen, en die legt hij zorgvuldig te drogen. Ik heb kunnen kiezen uit een hele plasticzak halfvol pootjes.
Ik vond het bizar ! Zelf had hij een pootje bij, zijn madam ook en zijn dochter ook...
Ik heb er nu dus ook een.
Eerder als curiosum dan als wat anders, maar toch... hoop doet leven hé !
Het is net een minuscuul mensenhandje, met lange scherpe nagels. Wellicht is het die gelijkenis die de legende heeft doen ontstaan ?
Maar hoe is die man ooit op het idee gekomen om die handjes af te snijden en te sparen?
Ik kende hem al langer, maar wist niet van die mollenvangst af. Het was ter sprake gekomen omdat er weer mollen huisgehouden hadden in de tuin van tanteke, en hij had zelf aangeboden ze te vangen. Zo maar, als vriendendienst. 's Anderendaags had hij drie mollen gevangen !
Hij heeft ook een overeenkomst met mensen van de brandweer. Als die opgeroepen worden om de wespen uit te roeien in en tegen de woningen van de mensen, dan krijgt hij de uitgehaalde nesten. In die raten zitten dan poppen en maden die nog wesp moeten worden. Hij legt die in zijn frigo, en gebruikt die dingen om mee te gaan vissen. Ik ken niemand die meer forellen vangt dan hij, wellicht is dat één van zijn geheimen? Hij toonde mij vorig jaar zo'n raat, en een onderkoelde jonge wesp kroop uit een gaatje, hij nam het beestje vast en wees er op dat de angel zelfs dan al scherp en gevaarlijk was. "Die is al te ver om te vissen, " en hij kneep het beestje dood tussen zijn vingers, "deze, "hij haalde een mooie witte pop uit"deze is perfect" en hij wees hoe en waar hij het beestje aan de haak stak om goed vast te zitten. Deze poppen zijn sneeuwwit, véél witter dan de maden die je kunt kopen, vandaar wellicht dat ze beter aas zijn ?
Deze man is aan de natuur gebonden, hij observeert bijna onbewust. Hij weet, zonder echt te kijken alle nesten in zijn grote tuin zitten, hij kent alle knepen om wat dan ook te strikken, te lokken of net buiten te houden, gewoon op basis van een lange ervaring en een intens observeren van alles en iedereen. Moest die man willen, hij had iedere dag wild konijn op tafel, maar hij ziet die beestjes veel te graag om ze dood te doen, maar hij houd ze wel buiten zijn tuin, onder meer met het planten van bepaalde kruiden (hij vertelt me niet welke)...
Het is een rare kerel, maar een toffe vriend ! Hij vertelde me al een en ander over zijn truuken om te gaan vissen met succes... Ik kan ze zelfs niet eens toepassen, ik kan het vele zware voorbereidende werk niet aan, en heb niet de luxe om 100 meter van mijn huis in mijn tuin bepaalde beestjes te kweken... (Mijn tuin is piepklein). Maar hij doet dat wel, het is een echte fanaat in alle zijn liefhebberijen. Toch doet hij niet mee aan wedstrijden... Maar als er ene stoeft er op, dan gaat hij de volgende keer vlak bij die stoefer gaan zitten, en vangt rustig drie keer zoveel als die man... Rare kerel.
Maar ik heb nu dus het geluk aan mijn kant.
.... als het werkt....
Ik ga stoppen, 't is zondag en we gaan rommelmarkten.
Tot de volgende keer ?
zaterdag, april 19, 2008
saturnus dag
Nu onze gechristianiseerde wereld stillekes geislamiseerd wordt, kijk ik met argwaan naar al onze oude goden en idolen....
Maandag dag van Selene de maangodin
Dinsdag de dag van Odin
Woensdag de dag van Wodan
Donderdag de dag van Donar
Vrijdag de dag van Freya ? (Hier is kans dat het de dag van Freyr betreft ook ...)
Zaterdag van saturnus
Zondag, dag van Sol Invictus (later netjes binnen geloodst in het Christelijke schema)
Januari de god Janus met de twee gezichten
Van Februari weet ik het niet, zal een heel klein godje geweest geworden zijn ? Maar Maart is van Mars, de god van de Oorlog (de meest succesrijke god, werkt nog steeds zonder ook maar één stop gekend te hebben !!!!) en zo kunnen we ook nog aan oude idolen komen, Juli van Julius Caesar, Augustus van Caesar Augustus en ga maar door, zo absurd dat de oorspronkelijke benaming van de maanden (tientallig ! in die tijd ! september de zevende, oktober de achtste, november de negende en de laatste december de tiende helemaal niet meer kloppen !)
Ik wil maar zeggen dat ondanks alles nog heel wat van het oude, bijna vergeten godendom nog steeds rond ons waart... Leuk is dat de franstaligen hun dagen wijden aan andere goden dan wij... althans gedeeltelijk, mardi is mars in plaats van ons Odin, maar 't zijn beide oorlogsgoden, Mercredi is mercurius, maar Wodan had zowat de zelfde werken onder zijn bevoegdheid, je ziet, de verschillen zijn maar miniem hé...
Het wordt nog veel leuker, zelfs het grootste feest van de katholieke wereld, Pasen, blijkt een aanpassing te zijn van het lentefeest (Eastern, Ostern, van de lentegodin ), en wordt door sommige kristelijke kerken helemaal niet als feest gesteld... (Volgens hen een terug naar de basis, volgens de anderen uit protest tegen de grote katholieke kerk ?)
Maar feit is en blijft, dat bijna al onze kerkelijke hoogdagen (zelfs onze zondag !) eigenlijk stammen uit een veelgodendom, en opgeslokt werden door de katholieke kerk om makkelijker aanvaard te worden. Deze taktiek zagen wij bv ook nog toegepast in de bekeringswerken in China, waar men Confucius plots op de lijst van de kristelijke heiligen zette... Niets nieuws onder de zon dus...
Volgens mij zou dit moeten leiden tot het besef dat het niet het vasthechten aan data of uiterlijkheden is die uiteindelijk het geloof bepaald, maar dan maakt de kerk plots een ommezwaai, en stelt die geïmporteerde feestdagen op een pied-de-stalleke, en verklaart die als verplichte feestdagen, als uiterst belangrijk... Snappe wie het snappen kan ?
Oh nee, helemaal niet moeilijk om vast te stellen, op een bepaald ogenblik stelde men plots vast dat er verschillen groeiden binnen hetzelfde geloof, en men maakte die uiterlijkheden tot echte herkenningspunten, zonder de welke men plots niet meer tot het Ware Geloof behoorde... met andere woorden de tactische maatregelen werden plots geloofspunten.
En weet je, vroeger, toen we dat allemaal niet wisten, was het véél gemakkelijker ! We moesten niet nadenken, we volgden de regeltjes, net als iedereen, slaafs en uit gewoonte. We werden met banvloeken gewezen op het risico van het afwijken van... en liepen gewoon mee met de grote hoop.
En dan kwam plots het concilie, en de kerk daverde op haar grondvesten.
De kerk wilde terug naar haar roots en naar de basis.
De massa juichte dit toe !
Nadien poogden de volgende pausen dit een beetje terug te draaien, en er kwamen zelfs afscheuringen van mensen die het oude vertrouwde geloof met zijn vaste regeltjes niet kwijt wilden...
Was dat concilie wel een goede zaak ?
Ik meen van wel, maar er gebeurde te veel in een te korte tijd, zodat de kerk niet alleen daverde op haar grondvesten, maar zelfs van haar voetstuk viel.
Ik las ooit een boek over de zevenslaper... Ooit waren er zeven heiligen die na een slaap van eeuwen terug opdoken, en daar hun heilige naam aan dankten... Eén van die heiligen komt in het boek terug, nog eens tot leven... Hij stelt vast dat de mis eindelijk in de volkstaal is (het latijn) en al dergelijke dingen meer... In feite was het boek een grote vraag naar de plotse veranderingen. Heel leuk geschreven, maar met een heel diepe ondergrond.
Dat is wat er in werkelijkheid ook is gebeurd als naweeën van dat concilie...
Ik sprak met een oud tante nonneke van Anny, en het mensje had nog nooit de bijbel gelezen...Dat was in het kloosterleven geen onderdeel van de opgelegde literatuur, meer, het was helemaal niet toegelaten ! Zij geloofde dat de protestantse bijbel heel verschillend was van de katholieke, en ik heb haar waarschijnlijk een schok bezorgd toen ik haar een bijbel toonde waar alle kerken aan samengewerkt hadden ! (nu ja, alle kerken?)
Zij was nog een reliek van het geloof van voor het concilie, heel gelukkig met het vaste stramien, heel gelukkig met het gedachtenloos navolgen.
Ik denk niet dat de meerderheid van de mensheid al klaar was om zelf, zijn eigen reglementen op te maken binnen de uitgezette krijtlijnen van het concilie. En in plaats van een revival kwam er alras een diepe val van het geloof...
Onze oude pastoor, de brave Georges, was ook wat bang om die nieuwe manier van denken na te volgen en te verkondigen... Het was ook niet makkelijk om plots niet alleen te geloven, maar ook er nog bij na te denken.
Toch lijkt het mij gemakkelijk.
En je kunt nu rustig alle geloven bijeen voegen, zonder ergens mee te botsen ! Want in feite vertellen ze in se allemaal hetzelfde ! Ze vertellen het wel allemaal binnen hun tijdsgeest, maar wat ze zeggen is uiteindelijk net hetzelfde wat ook de moraalfilosofen vertellen, maar dan in het licht van het leven na de dood. Moraalfilosofen houden je voor dat je goed en braaf moet leven omdat dat de enige manier is waarop een maatschappij kan leven, de gelovigen, van welk merk dan ook, geloven dat ook, maar hebben een beloning voor ogen.
Ik weet wel dat er uitwassen zijn, maar die zijn er overal ! De kamikazes in Japan, de martelaren die zichzelf opblazen in de islam, de dominee Paisley in het moderne protestantisme, en noem maar op ... Ghandi was geen moraalfilosoof, geen kristen, geen islam, maar hij paste op een verbluffende wijze de kracht van de overtuiging toe om te groeien naar een betere maatschappij. Voor mij is dat een Heilige, met hoofdletter ! Iemand die het algemeen welzijn boven alles stelt.Dat is volgens mij het echte geloof ! Ik meen dan ook dat er geen enkele echte tegenstelling is of kan zijn tussen welke overtuiging dan ook, als het een eerlijke overtuiging is naar een goede samenleving ! Het is ook het moeilijkste wat er is ! Het is het zichzelf wegcijferen voor de anderen. Niet om goed te doen, nee, om tot een betere samenleving te komen. Het is ook geen Goed doen, het is Samen leven. Ultiem.
Moeilijk !
Dat is wat volgens mij het concilie ook wilde stellen, dat is ook waarom plots de kerk de deuren opengooide, ook naar andere religies... maar helaas niet iedere leider was even groot om dit ultieme doel niet alleen na te streven, maar ook zichzelf weg te cijferen naar dit doel.
Misschien omdat men ook zag dat de samenleving dit nog niet aan kan?
Jongens, wat gaan we weer diep !
Remmen dicht.
ander onderwerp...
Het veld voor mijn deur is vannacht (jaja!) omgereden ! Alles ligt er nu opengetrokken en verscheurd bij... De skeletten van de planten liggen nu scheef en schots op de aardkluiten. De vette zware leemgrond houd nog alles bijeen, hoe zeer ze ook dooreen geschokt werden door het zware machine.
Zo zou de grond eindelijk kunnen drogen...maar ze voorspellen alweer regen... en minder warmte dan ze enkele dagen geleden nog voorspelden.
Het is en blijft een moeizame lente. Hopelijk krijgen we nadien een warme zomer, laat dan de onheilsprofeten maar zeveren over opwarming... van mij mag het best wat warmer dan nu !
Mijn zicht wordt nu en dan onderbroken door vuile ventjes.
Blijkbaar is er weer een MoutainBikeParcours uitgestippeld langs mijn deur.
Zwart, bemodderd, met grauwe gezichten van vermoeidheid snorren ze hier voorbij. Aan de stemmen vermoed ik dat er zelfs vrouwen tussen zitten...maar aan 't model of de outfit zie je dat niet . Ook niet aan de fiets ! Vroeger was het ondenkbaar dat een vrouw en een pastoor op een "mannenfiets" zouden rijden...
Nu zie je nog wat kleur, maar sommige ritten gebeuren ook in gietende regen en massa's modder, dan zie je niet eens of ze al dan niet kleren aan hebben. Er zou rustig een nudist kunnen tussen zitten, geen men zou het na enkele kilometers nog zien. (Een ideetje voor Blankenberge ?)
Er is nog een sport waar je de mensen zo ziet, moddervoetbal, moddercatch en dergelijke.
Ik denk eens aan hun thuiskomst... Hoe zouden ze ontvangen worden? Moeten ze eerst alles uit doen in de garage ?
Of zie je dan een scène zoals ik ooit bij de buren zag toen ik nog in de stationstraat in Oudenaarde woonde ???
Leon, den docteur, den arrondissementscommisaris en ik hadden een heel stuk van de parochie van Oudenaarde afgedweild op de jaarlijkse schooitocht voor de kerk. Overal hadden we niet alleen geld maar vooral ook druppels, bier, van alle merken en alle maten genuttigd... We waren wat je noemt "proper"...
We hadden het slotakkoord van den dag genomen bij de arrondissementscommisaris, en dan de straat over, naar bed... Plots hoorden we naast de deur, bij Leon lawijt... Wij keken door het bovenraam naar de bron van het lawaai... het koerke van Leon...
Wat was er gebeurd ? Toen Leon thuiskwam, bleek dat de wc verstopt zat. Leon had, zat als een dragonder, de beerput opengemaakt om er eens in te kijken, en was er voorover in gesukkeld. Wij zagen hem staan heel bestront, één grote stront zo je wilt...
En we hoorden zijn vrouw ! Dat was het lawaai.
Plots zagen we ze in beweging komen, driftig heen en weer, en plots zagen we haar met de tuinslang Leon af spuiten, op zijn koertje, putje winter, 't vroor dat het kraakte...
Leon stond lijdzaam onder de ijskoude douche, en zij maar lamenteren...
't Moet toch zijn dat alcool gaven heeft, want Leon is niet ziek geweest (of hij durfde niet ?)...
's Anderendaags moesten we onze schooitocht verder zetten, maar die dag met een man minder...
Ik ga stoppen... Leon en zijn vrouw zij er alle twee al lang niet meer, alleen de herinneringen resten ons... en echt niet alleen strontherinneringen !
tot de volgende ?
Maandag dag van Selene de maangodin
Dinsdag de dag van Odin
Woensdag de dag van Wodan
Donderdag de dag van Donar
Vrijdag de dag van Freya ? (Hier is kans dat het de dag van Freyr betreft ook ...)
Zaterdag van saturnus
Zondag, dag van Sol Invictus (later netjes binnen geloodst in het Christelijke schema)
Januari de god Janus met de twee gezichten
Van Februari weet ik het niet, zal een heel klein godje geweest geworden zijn ? Maar Maart is van Mars, de god van de Oorlog (de meest succesrijke god, werkt nog steeds zonder ook maar één stop gekend te hebben !!!!) en zo kunnen we ook nog aan oude idolen komen, Juli van Julius Caesar, Augustus van Caesar Augustus en ga maar door, zo absurd dat de oorspronkelijke benaming van de maanden (tientallig ! in die tijd ! september de zevende, oktober de achtste, november de negende en de laatste december de tiende helemaal niet meer kloppen !)
Ik wil maar zeggen dat ondanks alles nog heel wat van het oude, bijna vergeten godendom nog steeds rond ons waart... Leuk is dat de franstaligen hun dagen wijden aan andere goden dan wij... althans gedeeltelijk, mardi is mars in plaats van ons Odin, maar 't zijn beide oorlogsgoden, Mercredi is mercurius, maar Wodan had zowat de zelfde werken onder zijn bevoegdheid, je ziet, de verschillen zijn maar miniem hé...
Het wordt nog veel leuker, zelfs het grootste feest van de katholieke wereld, Pasen, blijkt een aanpassing te zijn van het lentefeest (Eastern, Ostern, van de lentegodin ), en wordt door sommige kristelijke kerken helemaal niet als feest gesteld... (Volgens hen een terug naar de basis, volgens de anderen uit protest tegen de grote katholieke kerk ?)
Maar feit is en blijft, dat bijna al onze kerkelijke hoogdagen (zelfs onze zondag !) eigenlijk stammen uit een veelgodendom, en opgeslokt werden door de katholieke kerk om makkelijker aanvaard te worden. Deze taktiek zagen wij bv ook nog toegepast in de bekeringswerken in China, waar men Confucius plots op de lijst van de kristelijke heiligen zette... Niets nieuws onder de zon dus...
Volgens mij zou dit moeten leiden tot het besef dat het niet het vasthechten aan data of uiterlijkheden is die uiteindelijk het geloof bepaald, maar dan maakt de kerk plots een ommezwaai, en stelt die geïmporteerde feestdagen op een pied-de-stalleke, en verklaart die als verplichte feestdagen, als uiterst belangrijk... Snappe wie het snappen kan ?
Oh nee, helemaal niet moeilijk om vast te stellen, op een bepaald ogenblik stelde men plots vast dat er verschillen groeiden binnen hetzelfde geloof, en men maakte die uiterlijkheden tot echte herkenningspunten, zonder de welke men plots niet meer tot het Ware Geloof behoorde... met andere woorden de tactische maatregelen werden plots geloofspunten.
En weet je, vroeger, toen we dat allemaal niet wisten, was het véél gemakkelijker ! We moesten niet nadenken, we volgden de regeltjes, net als iedereen, slaafs en uit gewoonte. We werden met banvloeken gewezen op het risico van het afwijken van... en liepen gewoon mee met de grote hoop.
En dan kwam plots het concilie, en de kerk daverde op haar grondvesten.
De kerk wilde terug naar haar roots en naar de basis.
De massa juichte dit toe !
Nadien poogden de volgende pausen dit een beetje terug te draaien, en er kwamen zelfs afscheuringen van mensen die het oude vertrouwde geloof met zijn vaste regeltjes niet kwijt wilden...
Was dat concilie wel een goede zaak ?
Ik meen van wel, maar er gebeurde te veel in een te korte tijd, zodat de kerk niet alleen daverde op haar grondvesten, maar zelfs van haar voetstuk viel.
Ik las ooit een boek over de zevenslaper... Ooit waren er zeven heiligen die na een slaap van eeuwen terug opdoken, en daar hun heilige naam aan dankten... Eén van die heiligen komt in het boek terug, nog eens tot leven... Hij stelt vast dat de mis eindelijk in de volkstaal is (het latijn) en al dergelijke dingen meer... In feite was het boek een grote vraag naar de plotse veranderingen. Heel leuk geschreven, maar met een heel diepe ondergrond.
Dat is wat er in werkelijkheid ook is gebeurd als naweeën van dat concilie...
Ik sprak met een oud tante nonneke van Anny, en het mensje had nog nooit de bijbel gelezen...Dat was in het kloosterleven geen onderdeel van de opgelegde literatuur, meer, het was helemaal niet toegelaten ! Zij geloofde dat de protestantse bijbel heel verschillend was van de katholieke, en ik heb haar waarschijnlijk een schok bezorgd toen ik haar een bijbel toonde waar alle kerken aan samengewerkt hadden ! (nu ja, alle kerken?)
Zij was nog een reliek van het geloof van voor het concilie, heel gelukkig met het vaste stramien, heel gelukkig met het gedachtenloos navolgen.
Ik denk niet dat de meerderheid van de mensheid al klaar was om zelf, zijn eigen reglementen op te maken binnen de uitgezette krijtlijnen van het concilie. En in plaats van een revival kwam er alras een diepe val van het geloof...
Onze oude pastoor, de brave Georges, was ook wat bang om die nieuwe manier van denken na te volgen en te verkondigen... Het was ook niet makkelijk om plots niet alleen te geloven, maar ook er nog bij na te denken.
Toch lijkt het mij gemakkelijk.
En je kunt nu rustig alle geloven bijeen voegen, zonder ergens mee te botsen ! Want in feite vertellen ze in se allemaal hetzelfde ! Ze vertellen het wel allemaal binnen hun tijdsgeest, maar wat ze zeggen is uiteindelijk net hetzelfde wat ook de moraalfilosofen vertellen, maar dan in het licht van het leven na de dood. Moraalfilosofen houden je voor dat je goed en braaf moet leven omdat dat de enige manier is waarop een maatschappij kan leven, de gelovigen, van welk merk dan ook, geloven dat ook, maar hebben een beloning voor ogen.
Ik weet wel dat er uitwassen zijn, maar die zijn er overal ! De kamikazes in Japan, de martelaren die zichzelf opblazen in de islam, de dominee Paisley in het moderne protestantisme, en noem maar op ... Ghandi was geen moraalfilosoof, geen kristen, geen islam, maar hij paste op een verbluffende wijze de kracht van de overtuiging toe om te groeien naar een betere maatschappij. Voor mij is dat een Heilige, met hoofdletter ! Iemand die het algemeen welzijn boven alles stelt.Dat is volgens mij het echte geloof ! Ik meen dan ook dat er geen enkele echte tegenstelling is of kan zijn tussen welke overtuiging dan ook, als het een eerlijke overtuiging is naar een goede samenleving ! Het is ook het moeilijkste wat er is ! Het is het zichzelf wegcijferen voor de anderen. Niet om goed te doen, nee, om tot een betere samenleving te komen. Het is ook geen Goed doen, het is Samen leven. Ultiem.
Moeilijk !
Dat is wat volgens mij het concilie ook wilde stellen, dat is ook waarom plots de kerk de deuren opengooide, ook naar andere religies... maar helaas niet iedere leider was even groot om dit ultieme doel niet alleen na te streven, maar ook zichzelf weg te cijferen naar dit doel.
Misschien omdat men ook zag dat de samenleving dit nog niet aan kan?
Jongens, wat gaan we weer diep !
Remmen dicht.
ander onderwerp...
Het veld voor mijn deur is vannacht (jaja!) omgereden ! Alles ligt er nu opengetrokken en verscheurd bij... De skeletten van de planten liggen nu scheef en schots op de aardkluiten. De vette zware leemgrond houd nog alles bijeen, hoe zeer ze ook dooreen geschokt werden door het zware machine.
Zo zou de grond eindelijk kunnen drogen...maar ze voorspellen alweer regen... en minder warmte dan ze enkele dagen geleden nog voorspelden.
Het is en blijft een moeizame lente. Hopelijk krijgen we nadien een warme zomer, laat dan de onheilsprofeten maar zeveren over opwarming... van mij mag het best wat warmer dan nu !
Mijn zicht wordt nu en dan onderbroken door vuile ventjes.
Blijkbaar is er weer een MoutainBikeParcours uitgestippeld langs mijn deur.
Zwart, bemodderd, met grauwe gezichten van vermoeidheid snorren ze hier voorbij. Aan de stemmen vermoed ik dat er zelfs vrouwen tussen zitten...maar aan 't model of de outfit zie je dat niet . Ook niet aan de fiets ! Vroeger was het ondenkbaar dat een vrouw en een pastoor op een "mannenfiets" zouden rijden...
Nu zie je nog wat kleur, maar sommige ritten gebeuren ook in gietende regen en massa's modder, dan zie je niet eens of ze al dan niet kleren aan hebben. Er zou rustig een nudist kunnen tussen zitten, geen men zou het na enkele kilometers nog zien. (Een ideetje voor Blankenberge ?)
Er is nog een sport waar je de mensen zo ziet, moddervoetbal, moddercatch en dergelijke.
Ik denk eens aan hun thuiskomst... Hoe zouden ze ontvangen worden? Moeten ze eerst alles uit doen in de garage ?
Of zie je dan een scène zoals ik ooit bij de buren zag toen ik nog in de stationstraat in Oudenaarde woonde ???
Leon, den docteur, den arrondissementscommisaris en ik hadden een heel stuk van de parochie van Oudenaarde afgedweild op de jaarlijkse schooitocht voor de kerk. Overal hadden we niet alleen geld maar vooral ook druppels, bier, van alle merken en alle maten genuttigd... We waren wat je noemt "proper"...
We hadden het slotakkoord van den dag genomen bij de arrondissementscommisaris, en dan de straat over, naar bed... Plots hoorden we naast de deur, bij Leon lawijt... Wij keken door het bovenraam naar de bron van het lawaai... het koerke van Leon...
Wat was er gebeurd ? Toen Leon thuiskwam, bleek dat de wc verstopt zat. Leon had, zat als een dragonder, de beerput opengemaakt om er eens in te kijken, en was er voorover in gesukkeld. Wij zagen hem staan heel bestront, één grote stront zo je wilt...
En we hoorden zijn vrouw ! Dat was het lawaai.
Plots zagen we ze in beweging komen, driftig heen en weer, en plots zagen we haar met de tuinslang Leon af spuiten, op zijn koertje, putje winter, 't vroor dat het kraakte...
Leon stond lijdzaam onder de ijskoude douche, en zij maar lamenteren...
't Moet toch zijn dat alcool gaven heeft, want Leon is niet ziek geweest (of hij durfde niet ?)...
's Anderendaags moesten we onze schooitocht verder zetten, maar die dag met een man minder...
Ik ga stoppen... Leon en zijn vrouw zij er alle twee al lang niet meer, alleen de herinneringen resten ons... en echt niet alleen strontherinneringen !
tot de volgende ?
vrijdag, april 18, 2008
mijnbuikomtrek.be
Leuke titel hé, voor een website...
Ik heb vastgesteld dat ik onmiddellijk terug moet naar mijne dokter... ik voldoe aan al de criteria om subito presto steenstokkedood neer te vallen, wat ook mijn hartspecialiste ieder jaar zit te memmen... Allee, volgens die site dan toch...
Toch is die site goed, we (ik zeker) zijn te dik.
En dat is niet gezond.
Maar het is voornamelijk de druk van het jachtige leven die ons zo maakt. En het feit dat we niet meer echt bewegen. En dat hangt ook samen met ons leven. We zouden op ons werk meer de trap moeten nemen dan de lift... zegt men dan... en dan kom je tenden asem bij je baas of bij je chef, en die vraagt of je niets beters te doen hebt dan je krachten te verspillen aan je lichaam in plaats van aan je job...
Ik herinner me dat ik ooit in een gebouw zeker vijf minuten lang heb gezocht naar de trappen ! Echt waar ! En ik heb ze niet gevonden ! Op het gelijkvloers - zo bleek bij navraag- waren die niet aangeduid, omdat de uitgang dan vlak voor je was, en niemand zo stom was de trappen te nemen als er een ultrasnelle lift voor jou was geplaatst... Eenmaal boven zag ik de trappen weer niet, maar toen ik het bordje nooduitgang bekeek, ja, daar was toen de trap ! Vandaar dat die niet eens aangeduid was beneden.
Ik heb die trap één keer naar beneden gelopen, het was een kille donkere gang, in ruwe beton, terwijl ernaast de luxe niet op kon. Bij navraag bleken er maar liefst 4 nooduitgangen te zijn, dus vier van die bizarre enge dingen.
Dan moet je meer bewegen...
Heel die gekke wereld schreeuwt dan ook voortdurend dat je moet voortwerken... en dan probeer je telkens als je thuis bent, of je doodmoe neer te leggen in de zetel, of als je niet volledig afgepeigerd bent, naar een fysieke inspanning. En dan gaan al die mensen joggen of fietsen of gaan squashen of noem maar op... om naast de vermoeide geest ook eindelijk eens een vermoeid lichaam te krijgen... Dat blijft niet duren, op den duur ken je het verschil tussen lichaam en geest niet meer, je bent moe. Basta.
En dan zit je in je zetel voor de tv, waar ze een publicitaire reeks beelden aan het tonen zijn, en dan vraag je, zeg, hebben wij nog wafeltjes ? Chips ? Nootjes ?...
en dan zwaait plots een tv-professor met zijn belerend vingertje op de beeldbuis naar je, en vraagt is jou buikomtrek 90 of meer centimeter (70 voor de dames) ? Dan moet je er wat aandoen, dan hoor je bij de risicogroep om hier, onmiddellijk, voor je tv, voor de professor neer te vallen...
Ze hebben gelijk, natuurlijk hebben ze gelijk !
We eten verkeerd, natuurlijk eten we verkeerd, we stouwen zoveel mogelijk binnen in zo'n kort mogelijke tijd om weer aan het werk te gaan, we kauwen niet goed, we verteren niet goed, we eten te veel, we eten verkeerd...nog wat ?
Oh ja, eigenlijk leven we verkeerd...
Ik weet ook dat je al dat gewicht er af kunt krijgen, ik deed het al eens, en ik hield het er af ook, door per week, naast mijn job ook nog eens minstens 60 km te gaan joggen... (Dat joggen werkt verslavend, wist je dat ?)
Maar toen ik ziek werd, waren de kiloos er in geen tijd weer terug (niet allemaal oef !). Reden: niet bewegen. reden twee het jojojojo-effect...
Dat jojo effect is te vermijden. Natuurlijk ! Niet moeilijk ! Maar dan zit je wel regelmatig naast zo'n magere knul van nature, en die zit daar grote pinten te drinken, handenvol pinda's met zout er bij te vreten... en jij moet je angstvallig aan je watertje houden. Joepie.. . . . .
Leuk !
Oh ja, er zijn er die dat kunnen, en die dat volhouden ook, maar als je voortdurend pijn hebt, niet meer moogt eten, niet meer moogt drinken, niet meer kunt... zitten, liggen en andere leuke dingen, weet je dat dat je dan allemaal niet meer zo veel kan schelen ? Het ergert je wel, je bent er niet happy om, maar foert, 't is al wat ik nog heb.
Verkeerd natuurlijk...maar ja... 't is ook alles wat...
Ze geven voor morgen weeral regen ! Geef toe, het is al lang geleden ! Zeker al twee dagen !
't Veld voor mijn deur ligt er nog steeds troosteloos bij. Vanwaar ik zit, zie ik nog steeds geen koeien lopen op de weiden... 't is nog steeds winter voor de boeren. Ik heb ook nog steeds geen zwaluw gezien. Wel zie ik nu en dan een koppeltje staartmezen aan mijn deur ronddraaien... Zouden die hier ergens komen nestelen? Dat zou voor het eerst zijn !
Boven de schouder van mijn beeld op mijn gevel, is een merel nest aan het maken. Ieder jaar zitten er meer nesten in de klimhortensia aan weerszijden van mijn deur. Ik had al winterkoninkjes, merels, mussen, en een onbekende waarvan ik het nest pas ontdekte toen de bladeren afgevallen waren. Ook mijn nestbakjes krijgen ieder jaar weer bewoners. In mijn linde nestelen ieder jaar duiven, vorig jaar zelfs houtduiven én turkse tortels ! In de twee laurieren in mijn tuin (beide (keuken-)laurieren zijn meer dan 4 meter hoog en bijna twee meter wijd), zitten ook ieder jaar weer nesten. Die zien we meestal niet, maar we horen, als het zo wijd is, de jongen piepen en schreeuwen om eten als een van de oudervogels landt in de boom. Aan de straatkant staat ook nog, wat wij noemen een paplaurier, en ook daar nestelen steeds meer en meer vogels in. Momenteel staan alle laurieren volop in bloei ! Ook de rosmarijn bloeit en zit vol bijen.
(Nu en dan laat ik een tak daarvan door mijn handen slieren, en snuif dan de heerlijke kruidige lucht op !)
Het is een gek voorjaar ! Aan mijn linde zijn de botten nog maar amper te zien, en andere bomen bloeien al volop. 't Is ook nog steeds eerder koud dan wel warm te noemen, en de meeste nachten is het echt koud. Soms ligt er een pelleke ijs op de plasjes in emmers en bloempotten. Wel zijn de dagen serieus aan het lengen ! Ook al leven we nu 2 uur voor op de zon, toch hebben we al weer wat je een volle dag kunt noemen... Eigenlijk leven we nu met een zomer-zomer-uur ! We zaten al met het restantje van het door de Duitsers ingevoerde zomeruur, en nu acht men het nodig om nog maar eens een zomeruur er bovenop te doen. Om 14 uur is het eigenlijk nog maar 12 uur zonne-uur... Gekke mensen.
Eigenlijk klopt dat niet helemaal, want als je het uur op een natuurlijke manier bekijkt, dan moet je stellen dat er al enkele minuten verschil zitten tussen het uur van Amsterdam en dat van Brussel. Dat was heerlijk in den begintijd van den ijzeren weg ! Als je van Oostende naar Bouillon reed, mocht je drie, vier keer overstappen, en "moest" je telkens je uurwerk bijstellen om het juiste vertrekuur te hebben... Ieder gemeente had dan namelijk zijn eigen uur ! Zo waren er nog gekke dingen ! In het begin van 1900 was het in Gent bijvoorbeeld nog steeds links te rijden, en er buiten meestal al rechts ! Ieder gemeente had dan ook zijn eigen verkeersreglement !
Erg was dat niet, want het verkeer van stad naar stad was miniem. Een mens werd geboren in Mannekensvere en stierf in Mannekensvere... En veel verder dan de eerst nabije stad was hij van zijn leven niet geweest. Als je dat met heden ten dage bekijkt !
Ze zijn nu voortdurend bezig over de expo58 te Brussel, en men vertelt er bij dat veel mensen voor het eerst hun dorp verlieten om naar Brussel te gaan, dat veel mensen nog nooit eerder een neger hadden gezien, er waren er zelfs die er nootjes naar werpten...
Wellicht is er nooit één geslacht voor ons geweest dat zo 'n sterke veranderingen en ontwikkelingen meemaakte als de onze... Via onze ouders weten wij van de eerste auto's in het dorp, van de eerste vliegmachines, van de eerste cinema en de eerste sprekende film, en dat was al zo fenomenaal... en het is niets in verhouding met wat nadien op een steeds sneller tempo gebeurt... Geen wonder dat er zo veel mensen zijn die het ritme nietmeer kunnen volgen, die de pedalen verliezen... Geen wonder dat de mens zijn evenwicht niet meer vindt, en nergens nog voldoening of rust vindt, en in die omstandigheden lijkt het ook normaal dat alle vaste waarden plots hun stevigheid verloren lijken... zelfs het dichtstbije, het gezin... het wankelt tegenwoordig allemaal onder druk van een steeds snellere evolutie...
Is het een wonder dat men zich afvraagt of alles wel in de goede richting aan het razen is ?
Weet er nog iemand waar de trein waarop we zitten, wel naar de goede bestemming raast ?
Zal daar nog wel een station zijn op het moment dat we daar komen?
Ik wou soms dat ik het systeem wat kon afremmen, wat terug kon draaien...
Je ziet het ook bij het ganse bestel, je hoort iedereen klagen dat de regeringen steeds meer regelmenteren, steeds meer ordenen, steeds meer proberen de zaken op te lijnen...
Gewoon, omdat de massa door de snelheid van het systeem steeds sneller van de voortsnellende trein vliegt en andere richtingen in slaat dan de trein der vooruitgang wil gaan...
Het vertrouwen en de vaste waarden zijn weg, achtergelaten in een of andere verre, voorbije bocht... en verweesd worden we gebracht waar we niet eens weten of we daar wel heen willen.
Je kunt er niet af op een deftige manier.
Of je valt, of je raast mee.
er is geen optie.
Soms denk ik dat het einde echt een verlossing is. . . . een rustpunt. Maar zelfs dat is een illusie, is een beweging in de beweging...
Tot de volgende ?
Ik heb vastgesteld dat ik onmiddellijk terug moet naar mijne dokter... ik voldoe aan al de criteria om subito presto steenstokkedood neer te vallen, wat ook mijn hartspecialiste ieder jaar zit te memmen... Allee, volgens die site dan toch...
Toch is die site goed, we (ik zeker) zijn te dik.
En dat is niet gezond.
Maar het is voornamelijk de druk van het jachtige leven die ons zo maakt. En het feit dat we niet meer echt bewegen. En dat hangt ook samen met ons leven. We zouden op ons werk meer de trap moeten nemen dan de lift... zegt men dan... en dan kom je tenden asem bij je baas of bij je chef, en die vraagt of je niets beters te doen hebt dan je krachten te verspillen aan je lichaam in plaats van aan je job...
Ik herinner me dat ik ooit in een gebouw zeker vijf minuten lang heb gezocht naar de trappen ! Echt waar ! En ik heb ze niet gevonden ! Op het gelijkvloers - zo bleek bij navraag- waren die niet aangeduid, omdat de uitgang dan vlak voor je was, en niemand zo stom was de trappen te nemen als er een ultrasnelle lift voor jou was geplaatst... Eenmaal boven zag ik de trappen weer niet, maar toen ik het bordje nooduitgang bekeek, ja, daar was toen de trap ! Vandaar dat die niet eens aangeduid was beneden.
Ik heb die trap één keer naar beneden gelopen, het was een kille donkere gang, in ruwe beton, terwijl ernaast de luxe niet op kon. Bij navraag bleken er maar liefst 4 nooduitgangen te zijn, dus vier van die bizarre enge dingen.
Dan moet je meer bewegen...
Heel die gekke wereld schreeuwt dan ook voortdurend dat je moet voortwerken... en dan probeer je telkens als je thuis bent, of je doodmoe neer te leggen in de zetel, of als je niet volledig afgepeigerd bent, naar een fysieke inspanning. En dan gaan al die mensen joggen of fietsen of gaan squashen of noem maar op... om naast de vermoeide geest ook eindelijk eens een vermoeid lichaam te krijgen... Dat blijft niet duren, op den duur ken je het verschil tussen lichaam en geest niet meer, je bent moe. Basta.
En dan zit je in je zetel voor de tv, waar ze een publicitaire reeks beelden aan het tonen zijn, en dan vraag je, zeg, hebben wij nog wafeltjes ? Chips ? Nootjes ?...
en dan zwaait plots een tv-professor met zijn belerend vingertje op de beeldbuis naar je, en vraagt is jou buikomtrek 90 of meer centimeter (70 voor de dames) ? Dan moet je er wat aandoen, dan hoor je bij de risicogroep om hier, onmiddellijk, voor je tv, voor de professor neer te vallen...
Ze hebben gelijk, natuurlijk hebben ze gelijk !
We eten verkeerd, natuurlijk eten we verkeerd, we stouwen zoveel mogelijk binnen in zo'n kort mogelijke tijd om weer aan het werk te gaan, we kauwen niet goed, we verteren niet goed, we eten te veel, we eten verkeerd...nog wat ?
Oh ja, eigenlijk leven we verkeerd...
Ik weet ook dat je al dat gewicht er af kunt krijgen, ik deed het al eens, en ik hield het er af ook, door per week, naast mijn job ook nog eens minstens 60 km te gaan joggen... (Dat joggen werkt verslavend, wist je dat ?)
Maar toen ik ziek werd, waren de kiloos er in geen tijd weer terug (niet allemaal oef !). Reden: niet bewegen. reden twee het jojojojo-effect...
Dat jojo effect is te vermijden. Natuurlijk ! Niet moeilijk ! Maar dan zit je wel regelmatig naast zo'n magere knul van nature, en die zit daar grote pinten te drinken, handenvol pinda's met zout er bij te vreten... en jij moet je angstvallig aan je watertje houden. Joepie.. . . . .
Leuk !
Oh ja, er zijn er die dat kunnen, en die dat volhouden ook, maar als je voortdurend pijn hebt, niet meer moogt eten, niet meer moogt drinken, niet meer kunt... zitten, liggen en andere leuke dingen, weet je dat dat je dan allemaal niet meer zo veel kan schelen ? Het ergert je wel, je bent er niet happy om, maar foert, 't is al wat ik nog heb.
Verkeerd natuurlijk...maar ja... 't is ook alles wat...
Ze geven voor morgen weeral regen ! Geef toe, het is al lang geleden ! Zeker al twee dagen !
't Veld voor mijn deur ligt er nog steeds troosteloos bij. Vanwaar ik zit, zie ik nog steeds geen koeien lopen op de weiden... 't is nog steeds winter voor de boeren. Ik heb ook nog steeds geen zwaluw gezien. Wel zie ik nu en dan een koppeltje staartmezen aan mijn deur ronddraaien... Zouden die hier ergens komen nestelen? Dat zou voor het eerst zijn !
Boven de schouder van mijn beeld op mijn gevel, is een merel nest aan het maken. Ieder jaar zitten er meer nesten in de klimhortensia aan weerszijden van mijn deur. Ik had al winterkoninkjes, merels, mussen, en een onbekende waarvan ik het nest pas ontdekte toen de bladeren afgevallen waren. Ook mijn nestbakjes krijgen ieder jaar weer bewoners. In mijn linde nestelen ieder jaar duiven, vorig jaar zelfs houtduiven én turkse tortels ! In de twee laurieren in mijn tuin (beide (keuken-)laurieren zijn meer dan 4 meter hoog en bijna twee meter wijd), zitten ook ieder jaar weer nesten. Die zien we meestal niet, maar we horen, als het zo wijd is, de jongen piepen en schreeuwen om eten als een van de oudervogels landt in de boom. Aan de straatkant staat ook nog, wat wij noemen een paplaurier, en ook daar nestelen steeds meer en meer vogels in. Momenteel staan alle laurieren volop in bloei ! Ook de rosmarijn bloeit en zit vol bijen.
(Nu en dan laat ik een tak daarvan door mijn handen slieren, en snuif dan de heerlijke kruidige lucht op !)
Het is een gek voorjaar ! Aan mijn linde zijn de botten nog maar amper te zien, en andere bomen bloeien al volop. 't Is ook nog steeds eerder koud dan wel warm te noemen, en de meeste nachten is het echt koud. Soms ligt er een pelleke ijs op de plasjes in emmers en bloempotten. Wel zijn de dagen serieus aan het lengen ! Ook al leven we nu 2 uur voor op de zon, toch hebben we al weer wat je een volle dag kunt noemen... Eigenlijk leven we nu met een zomer-zomer-uur ! We zaten al met het restantje van het door de Duitsers ingevoerde zomeruur, en nu acht men het nodig om nog maar eens een zomeruur er bovenop te doen. Om 14 uur is het eigenlijk nog maar 12 uur zonne-uur... Gekke mensen.
Eigenlijk klopt dat niet helemaal, want als je het uur op een natuurlijke manier bekijkt, dan moet je stellen dat er al enkele minuten verschil zitten tussen het uur van Amsterdam en dat van Brussel. Dat was heerlijk in den begintijd van den ijzeren weg ! Als je van Oostende naar Bouillon reed, mocht je drie, vier keer overstappen, en "moest" je telkens je uurwerk bijstellen om het juiste vertrekuur te hebben... Ieder gemeente had dan namelijk zijn eigen uur ! Zo waren er nog gekke dingen ! In het begin van 1900 was het in Gent bijvoorbeeld nog steeds links te rijden, en er buiten meestal al rechts ! Ieder gemeente had dan ook zijn eigen verkeersreglement !
Erg was dat niet, want het verkeer van stad naar stad was miniem. Een mens werd geboren in Mannekensvere en stierf in Mannekensvere... En veel verder dan de eerst nabije stad was hij van zijn leven niet geweest. Als je dat met heden ten dage bekijkt !
Ze zijn nu voortdurend bezig over de expo58 te Brussel, en men vertelt er bij dat veel mensen voor het eerst hun dorp verlieten om naar Brussel te gaan, dat veel mensen nog nooit eerder een neger hadden gezien, er waren er zelfs die er nootjes naar werpten...
Wellicht is er nooit één geslacht voor ons geweest dat zo 'n sterke veranderingen en ontwikkelingen meemaakte als de onze... Via onze ouders weten wij van de eerste auto's in het dorp, van de eerste vliegmachines, van de eerste cinema en de eerste sprekende film, en dat was al zo fenomenaal... en het is niets in verhouding met wat nadien op een steeds sneller tempo gebeurt... Geen wonder dat er zo veel mensen zijn die het ritme nietmeer kunnen volgen, die de pedalen verliezen... Geen wonder dat de mens zijn evenwicht niet meer vindt, en nergens nog voldoening of rust vindt, en in die omstandigheden lijkt het ook normaal dat alle vaste waarden plots hun stevigheid verloren lijken... zelfs het dichtstbije, het gezin... het wankelt tegenwoordig allemaal onder druk van een steeds snellere evolutie...
Is het een wonder dat men zich afvraagt of alles wel in de goede richting aan het razen is ?
Weet er nog iemand waar de trein waarop we zitten, wel naar de goede bestemming raast ?
Zal daar nog wel een station zijn op het moment dat we daar komen?
Ik wou soms dat ik het systeem wat kon afremmen, wat terug kon draaien...
Je ziet het ook bij het ganse bestel, je hoort iedereen klagen dat de regeringen steeds meer regelmenteren, steeds meer ordenen, steeds meer proberen de zaken op te lijnen...
Gewoon, omdat de massa door de snelheid van het systeem steeds sneller van de voortsnellende trein vliegt en andere richtingen in slaat dan de trein der vooruitgang wil gaan...
Het vertrouwen en de vaste waarden zijn weg, achtergelaten in een of andere verre, voorbije bocht... en verweesd worden we gebracht waar we niet eens weten of we daar wel heen willen.
Je kunt er niet af op een deftige manier.
Of je valt, of je raast mee.
er is geen optie.
Soms denk ik dat het einde echt een verlossing is. . . . een rustpunt. Maar zelfs dat is een illusie, is een beweging in de beweging...
Tot de volgende ?
donderdag, april 17, 2008
Tombolaklootjes
't Is weer de moment ! Schoolfeest, barbecue, toneelvereniging, st Ceciliamaaltijd, en noem maar op ! Nu en dan blijken plots een deel van de ons zo gul toebedeelde verenigingen in ons Vlaanderland, vast te stellen dat ze een bijkomende inspanning moeten doen voor het herstel van hun financiële toestand... en dus richten ze allerlei evenementen in, gaande van een simpele tombola tot een groot vreetfestijn met bal.
En dan komen de leden en bestuursleden van deur tot deur je de kans bieden om een of enkele euroos bij te dragen aan het welzijn van de oh zo belangrijke vereniging van dit of dat.
Ze zorgen er voor om zo veel mogelijk minstens één "schooier" te hebben per wijk, zodat de man of vrouw die de deur opendoet, geconfronteerd wordt met een gebuur, en bijna niet durft weigeren...
En allemaal beloven ze op hun eerstecommuniezieltje dat ze de uitlag zullen bezorgen.
Ik moet nu niet veel loten meer kopen, en er komen zelfs steeds minder collecteurs aan bellen. Hoe ik dat deed ? Heel simpel ! Ik heb heel zorgvuldig bijgehouden van welke groep ik geen uitslag van de reuzetombola heb gezien, en als ze nu aanbellen, zeg hen beleefd, een ogenblikje aub, en haal de lijst uit... Sorry, u staat op de zwarte lijst van degenen die een uitslag beloofden te brengen en het niet deden, dus koop ik niet meer. Goedenavond.
Ik doe dit nu ongeveer twee jaar, en er komen maar een stuk of drie verenigingen meer langs. Veel rustiger nu, en veel goedkoper.
Ik heb wel veel eerbied voor de verenigingen op zich !
Ik vind het super dat ze er zijn, en ik zal met heel veel plezier ook steun geven, want ik vind het belangrijk dat mensen systemen hebben ontworpen om samen dingen te doen, maar ik kan het niet velen dat ze tombola's inrichten met de bedoeling zo veel mogelijk prijzen over te houden voor de tombola van volgend jaar, vooral omdat een groot aantal van die prijzen gratis geschenken waren die ze kregen bij diverse winkeliers, banken, verzekeringsmaatschappijen, apothekers en noem maar op... (Ik weet het, ik zat ook in zo'n bestuur !) (Ik ging met de uitslag rond naar al wie een lotje kocht - ik schreef de adressen op!)
Het erge is dat je als vereniging inderdaad altijd een chronisch geldgebrek hebt. Om het even welke vereniging dat ook is.
Dat komt omdat je, als vereniging, alleen bestaat bij gratie van het feit dat je iets organiseert ! En iets organiseren kost altijd geld ! Altijd !
Stel je bent een joggingclub, je gaat wekelijks iedere zaterdagmorgen lopen met de leden. Je zoekt telkens een wisselend parcours uit om de loop wat attractief te houden voor de leden... Maar, dat is niet voldoende, nu en dan wil je aan de joggings van bevriende clubs deelnemen, om je sympathie te tonen, en om je er van te verzekeren dat zij ook langs komen op jou jogging... En daar zijn meteen de kosten ! Als je een jogging inricht met iedereen welkom, dan moet je volk lokken, dus moet je prijzen hebben voor de deelnemers. (Hier zie je een eerste verschil tussen lopers en joggers : bij lopers gaan de prijzen in volgorde van de aankomst, bij joggers trekt met lootjes onder de deelnemers, zodat ook de laatste kans heeft op een mooie prijs.) Bovendien is het leuk als je iedereen een aandenken aan de loop kunt meegeven, een medaille of een kleinigheid, waar de wedstrijd en de inrichtende club op vermeld staan. Dat kost ook geld !
En eigenlijk heb je geen inkomsten, tenzij je lidgeld vraagt aan je wekelijkse lopers... Maar dat mag niet veel zijn, anders gaan die gewoon op hun eentje joggen, zonder clubverband...
Zie je de moeilijkheid ?
Oh ja, de gemeentebesturen geven wel een toelage aan de verenigingen, die aan bepaalde criteria voldoen. Maar die criteria passen niet altijd op jou activiteiten, en die toelagen zijn niet groot...
Dus... moet je op schooi, moet iets inrichten dat geld opbrengt... en dan moet je je kleine kas aanspreken om dat in te richten (prijzen, affiches, lotjes...alles kost geld...) en hopen dat je activiteit lukt. Dus hou je het veilig ! En richt je dingen in waarvan je weet dat ze veel opbrengen met zo weinig mogelijk moeite... en je volgt het voorbeeld van al de andere verenigingen op je gemeente...en die komen dan allemaal aan dezelfde deuren bellen met dezelfde soort aktiviteiten.
Nu en dan zie je een originele, zoals de basketclub van Laarne, die al jaren een beroemde en alom gekende rommelmarkt inricht, een keer of vier per jaar, telkens voor een onderafdeling van de club, voor de jongeren, de volwassenen, de ouderen, weet ik veel hoe basket in elkaar zit... Naast de verhuur van standen aan de verkopers, hebben ze inkomgelden, hebben ze verkoop van drank en broodjes, verkopen ze telkens mooie bloemen aan een zeer goedkope prijs maar toch met winst, en hebben ze zelf een of meer standen waar ze de dingen verkopen die ze hebben losgekregen bij de leden en familie van en kennissen van die speelsters... Daar komen telkens honderden mensen op af ! Natuurlijk is het wel een inrichting waar behoorlijk veel werk aan is, en nadien nog veel opkuis ook... Je moet een goede en werkzame ploeg hebben om dat te doen. En dat is precies waar het veelal aan schort... het zijn steeds de zelfden die werken, en steeds dezelfden die toevallig net die dag niet kunnen... en zo begint het...einde...
en dus verkoopt ook die club binnen enkele jaren tombolaklootjes... omdat niet iedereen dezelfde inzet heeft... of ruzie heeft met... of ... of ... Clubs gaan zelfs kapot aan die ziekte.
En toch...toch zijn ze belangrijk, zijn ze het zout op de patatten ! Een gemeenschap kan geen gemeenschap zijn, als er geen lijm is om die gemeenschap bijeen te houden. En die clubs, dat is de lijm !
Ik stel vast dat onze maatschappij steeds meer aan het uiteen vallen is... Je ziet dat aan het feit dat er steeds minder goedwerkende clubs zijn, maar ik treur niet, want ik zie dat er licht is aan de einder ! We zitten nu met de generatie waarin de jeugdbewegingen op sterven na dood waren, en nu, nu zien we een revival van de jeugdbewegingen ! Dat wil zeggen dat een nieuwe generatie van mensen die weten wat een vereniging betekent voor de gemeenschap, aan het opgroeien is ! Dat er opnieuw een generatie van voortrekkers komende is, en een generatie van gewillige medewerkers, meelopers... Wedden dat - als ik nog zolang leef - ik zal meemaken dat mijn bel weer meer en meer zal rinkelen en dat mijn zwarte lijst kleiner en kleiner wordt ???
Let er maar eens op !
Er is hoop !
Nu zitten we met een generatie die alle pedalen verloor midden in een klim ! Vroeger was er op zijn minst het babbeltje aan de deur van de kerk bij het verlaten van de zondagsmis, maar die viel weg, en meteen viel ook het kennen van de buren weg, en dus ook de lust om samen eens iets te doen...
Vroeger hadden we hier de "Zomerfeesten", een parochiespel, waarin de verschillende wijken tegen elkaar kampten in allerlei ludieke spelen, waar mensen speelden met als eerste bedoeling het publiek (bijna héél de parochie !) te amuseren... Ik herinner me dat eens de ploegleiders eerst moesten stuk per stuk uitgekleed worden tot op een zwembroek na (het was parochiaal hé !), en dan moesten aangekleed worden als baby met luier, tutter, en tot slot in een kruiwagen naar de overkant van het veld moest gevoerd worden. Een gewoon estafettespel, maar dan in een vorm waar het publiek plat lag van het lachen... In die tijd was ik heel dik, en het was Martine, mijn buurvrouw die me de pisdoek moest aandoen... 't Brave kind raakte niet rond mijne buik... heel de weide lag plat van het lachen, en 's anderendaags prijkte ik in de regionale bladzijden van de krant met een luier-worstelende buurvrouw achter mij... Ook dat is uitgestorven... Ik vermoed mede aan het feit dat steeds minder mensen bereid zijn om met zichzelf te lachen...
Ik denk dat die bladzijde van de krant nog ergens moet te vinden zijn in de plakboeken die Anny aanlegde in die tijd... Overal waar ik die maand op vergadering kwam, moest ik het horen van die foto, welke mooie baby ik was... Maar denk niet dat ik daarmee iets verloor! Integendeel, ik won er verschrikkelijk veel mee, iedereen vond dat ergens "dapper", en ik won er in feite ontzag mee, in tegenstelling met wat de doorsnee mens zou verwachten...
En daar gaat het in feite ook een beetje over, om verenigingen te hebben moet je mensen hebben die willen en durven zich "publiek" op te stellen... en de meeste mensen horen veel liever bij de ongezienen, bij de achtergrond, bij de grijze massa...
Vroeger durfden de mensen het bijna niet te laten om naar de kerk te gaan, want ze zouden er op bekeken worden, en nu durven ze niet naar de zondagsmis, want ze zouden bekeken worden... Ook dat is een aspect van verenigingsleven...
Heb je ook al eens gekeken en geluisterd naar de kletsmajoors op iedere wijk ? Overal vind je er enkelen die zich geroepen voelen om te commeren, te kletsen... Je moet echt eens luisteren, in een korte tijd weet je alles over iedereen van de wijk... en zodra jij weg bent, gaat het over jou. Die mensen zijn er mede de oorzaak van dat de mensen zich zo stilletjes en grijs opstellen, als ze niets van je zien, dan hebben ze minder om over te babbelen... Vergeet het, dan babbelen ze over je geslotenheid, hoe asociaal je bent en noem maar op... Ze bekijken hoe laat je naar bed gaat en trekken daar publiekelijke veronderstellingen uit, hoe laat je van je werk komt, en waar je dinsdag wel zoudt gebleven zijn, toen je een uur later waart... Ik zwaai altijd naar ze, en roep vriendelijk goeiedag, om het gesprek zeker op mij te krijgen, het raakt me toch niet. Ze doen maar... maar toch lukken ze er in om mensen ongelukkig te maken en af te sluiten van de rest van de wijk... Ze jagen de zwaksten helemaal de dieperik in, en observeren dan als gieren hun slachtoffer. Als je eens samen staat te praten met een buur, dan houden ze je angstvallig in de gaten, want ze denken dat je bent als zij, en dat je ook over hen staat te babbelen... Sukkels.
Alleen jammer dat ze mensen pijn doen, gelukkig dat ze steeds schrik hebben dat zij zelf ook eens het slachtoffer zullen zijn...
Verenigen... veel moeilijker dan verdelen.
Er is zo weinig cement voorhanden hé ?
tot de volgende ?
En dan komen de leden en bestuursleden van deur tot deur je de kans bieden om een of enkele euroos bij te dragen aan het welzijn van de oh zo belangrijke vereniging van dit of dat.
Ze zorgen er voor om zo veel mogelijk minstens één "schooier" te hebben per wijk, zodat de man of vrouw die de deur opendoet, geconfronteerd wordt met een gebuur, en bijna niet durft weigeren...
En allemaal beloven ze op hun eerstecommuniezieltje dat ze de uitlag zullen bezorgen.
Ik moet nu niet veel loten meer kopen, en er komen zelfs steeds minder collecteurs aan bellen. Hoe ik dat deed ? Heel simpel ! Ik heb heel zorgvuldig bijgehouden van welke groep ik geen uitslag van de reuzetombola heb gezien, en als ze nu aanbellen, zeg hen beleefd, een ogenblikje aub, en haal de lijst uit... Sorry, u staat op de zwarte lijst van degenen die een uitslag beloofden te brengen en het niet deden, dus koop ik niet meer. Goedenavond.
Ik doe dit nu ongeveer twee jaar, en er komen maar een stuk of drie verenigingen meer langs. Veel rustiger nu, en veel goedkoper.
Ik heb wel veel eerbied voor de verenigingen op zich !
Ik vind het super dat ze er zijn, en ik zal met heel veel plezier ook steun geven, want ik vind het belangrijk dat mensen systemen hebben ontworpen om samen dingen te doen, maar ik kan het niet velen dat ze tombola's inrichten met de bedoeling zo veel mogelijk prijzen over te houden voor de tombola van volgend jaar, vooral omdat een groot aantal van die prijzen gratis geschenken waren die ze kregen bij diverse winkeliers, banken, verzekeringsmaatschappijen, apothekers en noem maar op... (Ik weet het, ik zat ook in zo'n bestuur !) (Ik ging met de uitslag rond naar al wie een lotje kocht - ik schreef de adressen op!)
Het erge is dat je als vereniging inderdaad altijd een chronisch geldgebrek hebt. Om het even welke vereniging dat ook is.
Dat komt omdat je, als vereniging, alleen bestaat bij gratie van het feit dat je iets organiseert ! En iets organiseren kost altijd geld ! Altijd !
Stel je bent een joggingclub, je gaat wekelijks iedere zaterdagmorgen lopen met de leden. Je zoekt telkens een wisselend parcours uit om de loop wat attractief te houden voor de leden... Maar, dat is niet voldoende, nu en dan wil je aan de joggings van bevriende clubs deelnemen, om je sympathie te tonen, en om je er van te verzekeren dat zij ook langs komen op jou jogging... En daar zijn meteen de kosten ! Als je een jogging inricht met iedereen welkom, dan moet je volk lokken, dus moet je prijzen hebben voor de deelnemers. (Hier zie je een eerste verschil tussen lopers en joggers : bij lopers gaan de prijzen in volgorde van de aankomst, bij joggers trekt met lootjes onder de deelnemers, zodat ook de laatste kans heeft op een mooie prijs.) Bovendien is het leuk als je iedereen een aandenken aan de loop kunt meegeven, een medaille of een kleinigheid, waar de wedstrijd en de inrichtende club op vermeld staan. Dat kost ook geld !
En eigenlijk heb je geen inkomsten, tenzij je lidgeld vraagt aan je wekelijkse lopers... Maar dat mag niet veel zijn, anders gaan die gewoon op hun eentje joggen, zonder clubverband...
Zie je de moeilijkheid ?
Oh ja, de gemeentebesturen geven wel een toelage aan de verenigingen, die aan bepaalde criteria voldoen. Maar die criteria passen niet altijd op jou activiteiten, en die toelagen zijn niet groot...
Dus... moet je op schooi, moet iets inrichten dat geld opbrengt... en dan moet je je kleine kas aanspreken om dat in te richten (prijzen, affiches, lotjes...alles kost geld...) en hopen dat je activiteit lukt. Dus hou je het veilig ! En richt je dingen in waarvan je weet dat ze veel opbrengen met zo weinig mogelijk moeite... en je volgt het voorbeeld van al de andere verenigingen op je gemeente...en die komen dan allemaal aan dezelfde deuren bellen met dezelfde soort aktiviteiten.
Nu en dan zie je een originele, zoals de basketclub van Laarne, die al jaren een beroemde en alom gekende rommelmarkt inricht, een keer of vier per jaar, telkens voor een onderafdeling van de club, voor de jongeren, de volwassenen, de ouderen, weet ik veel hoe basket in elkaar zit... Naast de verhuur van standen aan de verkopers, hebben ze inkomgelden, hebben ze verkoop van drank en broodjes, verkopen ze telkens mooie bloemen aan een zeer goedkope prijs maar toch met winst, en hebben ze zelf een of meer standen waar ze de dingen verkopen die ze hebben losgekregen bij de leden en familie van en kennissen van die speelsters... Daar komen telkens honderden mensen op af ! Natuurlijk is het wel een inrichting waar behoorlijk veel werk aan is, en nadien nog veel opkuis ook... Je moet een goede en werkzame ploeg hebben om dat te doen. En dat is precies waar het veelal aan schort... het zijn steeds de zelfden die werken, en steeds dezelfden die toevallig net die dag niet kunnen... en zo begint het...einde...
en dus verkoopt ook die club binnen enkele jaren tombolaklootjes... omdat niet iedereen dezelfde inzet heeft... of ruzie heeft met... of ... of ... Clubs gaan zelfs kapot aan die ziekte.
En toch...toch zijn ze belangrijk, zijn ze het zout op de patatten ! Een gemeenschap kan geen gemeenschap zijn, als er geen lijm is om die gemeenschap bijeen te houden. En die clubs, dat is de lijm !
Ik stel vast dat onze maatschappij steeds meer aan het uiteen vallen is... Je ziet dat aan het feit dat er steeds minder goedwerkende clubs zijn, maar ik treur niet, want ik zie dat er licht is aan de einder ! We zitten nu met de generatie waarin de jeugdbewegingen op sterven na dood waren, en nu, nu zien we een revival van de jeugdbewegingen ! Dat wil zeggen dat een nieuwe generatie van mensen die weten wat een vereniging betekent voor de gemeenschap, aan het opgroeien is ! Dat er opnieuw een generatie van voortrekkers komende is, en een generatie van gewillige medewerkers, meelopers... Wedden dat - als ik nog zolang leef - ik zal meemaken dat mijn bel weer meer en meer zal rinkelen en dat mijn zwarte lijst kleiner en kleiner wordt ???
Let er maar eens op !
Er is hoop !
Nu zitten we met een generatie die alle pedalen verloor midden in een klim ! Vroeger was er op zijn minst het babbeltje aan de deur van de kerk bij het verlaten van de zondagsmis, maar die viel weg, en meteen viel ook het kennen van de buren weg, en dus ook de lust om samen eens iets te doen...
Vroeger hadden we hier de "Zomerfeesten", een parochiespel, waarin de verschillende wijken tegen elkaar kampten in allerlei ludieke spelen, waar mensen speelden met als eerste bedoeling het publiek (bijna héél de parochie !) te amuseren... Ik herinner me dat eens de ploegleiders eerst moesten stuk per stuk uitgekleed worden tot op een zwembroek na (het was parochiaal hé !), en dan moesten aangekleed worden als baby met luier, tutter, en tot slot in een kruiwagen naar de overkant van het veld moest gevoerd worden. Een gewoon estafettespel, maar dan in een vorm waar het publiek plat lag van het lachen... In die tijd was ik heel dik, en het was Martine, mijn buurvrouw die me de pisdoek moest aandoen... 't Brave kind raakte niet rond mijne buik... heel de weide lag plat van het lachen, en 's anderendaags prijkte ik in de regionale bladzijden van de krant met een luier-worstelende buurvrouw achter mij... Ook dat is uitgestorven... Ik vermoed mede aan het feit dat steeds minder mensen bereid zijn om met zichzelf te lachen...
Ik denk dat die bladzijde van de krant nog ergens moet te vinden zijn in de plakboeken die Anny aanlegde in die tijd... Overal waar ik die maand op vergadering kwam, moest ik het horen van die foto, welke mooie baby ik was... Maar denk niet dat ik daarmee iets verloor! Integendeel, ik won er verschrikkelijk veel mee, iedereen vond dat ergens "dapper", en ik won er in feite ontzag mee, in tegenstelling met wat de doorsnee mens zou verwachten...
En daar gaat het in feite ook een beetje over, om verenigingen te hebben moet je mensen hebben die willen en durven zich "publiek" op te stellen... en de meeste mensen horen veel liever bij de ongezienen, bij de achtergrond, bij de grijze massa...
Vroeger durfden de mensen het bijna niet te laten om naar de kerk te gaan, want ze zouden er op bekeken worden, en nu durven ze niet naar de zondagsmis, want ze zouden bekeken worden... Ook dat is een aspect van verenigingsleven...
Heb je ook al eens gekeken en geluisterd naar de kletsmajoors op iedere wijk ? Overal vind je er enkelen die zich geroepen voelen om te commeren, te kletsen... Je moet echt eens luisteren, in een korte tijd weet je alles over iedereen van de wijk... en zodra jij weg bent, gaat het over jou. Die mensen zijn er mede de oorzaak van dat de mensen zich zo stilletjes en grijs opstellen, als ze niets van je zien, dan hebben ze minder om over te babbelen... Vergeet het, dan babbelen ze over je geslotenheid, hoe asociaal je bent en noem maar op... Ze bekijken hoe laat je naar bed gaat en trekken daar publiekelijke veronderstellingen uit, hoe laat je van je werk komt, en waar je dinsdag wel zoudt gebleven zijn, toen je een uur later waart... Ik zwaai altijd naar ze, en roep vriendelijk goeiedag, om het gesprek zeker op mij te krijgen, het raakt me toch niet. Ze doen maar... maar toch lukken ze er in om mensen ongelukkig te maken en af te sluiten van de rest van de wijk... Ze jagen de zwaksten helemaal de dieperik in, en observeren dan als gieren hun slachtoffer. Als je eens samen staat te praten met een buur, dan houden ze je angstvallig in de gaten, want ze denken dat je bent als zij, en dat je ook over hen staat te babbelen... Sukkels.
Alleen jammer dat ze mensen pijn doen, gelukkig dat ze steeds schrik hebben dat zij zelf ook eens het slachtoffer zullen zijn...
Verenigen... veel moeilijker dan verdelen.
Er is zo weinig cement voorhanden hé ?
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)