De spaarkas is nu definitief ter ziele...
Gisteren waren alle leden uitgenodigd op de begrafenis van de spaarkas. De bedoeling was simpel, er waren nog een twintigtal prijzen over van de tombola's die nooit uitgekomen waren, en er was nog een beetje geld over...Dus had het bestuur besloten om alle leden nog eens te tracteren en de tombolaprijzen te verloten, tot er geen meer over waren...
Er waren niet zo heel veel aanwezigen, we konden ze allemaal een paar belegde broodjes aanbieden en twee drankbonnetjes en ... de tombola.
Roland bezorgde de aanwezige leden elk een lot, en in de keuken plooide ik netjes de lotjes en deed ze in een grote zak.
Toen iedereen er was, kon de trekking beginnen, en Roland zette alle prijzen bij zich, en ik stond naast hem met de zak lotjes.
Roland nam een prijs, stak hem in de hoogte, en ik
trok - met een onschuldige (!) hand een lotje uit de zak.
Ik keek verbaasd, maar riep toch het hoge nummer af...Bleek dat er van een vorige trekking nog ergens een lotje tussen de plooien van de zak had gezeten...en die moest ik natuurlijk juist als eerste trekken .
Voor de rest ging de tombola heel vlot, en bijna iedereen had prijs.
Ik was heel, heel blij toen de trekking voorbij was, want ik kon de pijn bijna niet meer aan, gewoon van daar een beetje te moeten staan...
Ik ging tot bij Bertrand en zijn vrouwtje, en leunde op de tafel om de pijn wat te doen minderen... Ik wist dat ik daar over pijn kon klappen, want Bertrand's vrouw lijd wellicht nog meer dan ik. We praatten wat over pijn, en zo leerde ik dat zijn vrouw Sonia heet, en dat ook zij wat soelaas zocht en vond in internet. Vlug ook onze mailadressen uitgewisseld, en er is nog een abonnee bij voor de vele mooie powerpoints en filmpjes, en daar zij er ook nogal wat ontvangt, zal ik er wellicht ook nog wat nieuwe bij krijgen.
En wie weet, misschien mailen we ook zo nog wel eens. Ik heb nog een paar kennissen - die ik zelfs via internet leerde kennen- die ook sukkelen, en soms doet het wel eens deugd om eens je nood te kunnen klagen bij lotgenoten in de pijn. Ik weet niet hoe zij dat ervaren, maar ik heb dan iedere keer een klein ruggesteuntje in "er zijn er die het nog kwader hebben dan ik"...Dat is natuurlijk een flauwe troost, maar toch, ieder beetje troost helpt.
Bovendien, - ik heb het al gezegd- iedereen ervaart pijn op een andere manier. Er is geen regel voor. Als iemand over tandpijn spreekt tegen mij, dan heb ik daar heel weinig notie van, want ik mag een dikgezwollen kaak hebben van een ontstoken tand, ik voel dat niet...Om maar te zeggen dat pijn ervaren iets heel aparts is, en niemand heeft het recht noch de mogelijkheid om de pijn van een ander te beoordelen... Het kan dat iemand verschrikkelijk afziet van iets waar jij mee lacht, maar ook omgekeerd ! Het heeft ook een tijdje geduurd voor ik zo wijs was, maar de vele uren in de wachtzalen van de dokters, en het praten met andere mensen hebben mij dat geleerd...als er iets is dat werkelijk verschilt van persoon tot persoon, dan is het wel de pijnervaring.
Het rolluik van Veerle is ook hersteld, en het was in een halfuurtje al gefikst. Je ziet dat je zoiets best overlaat aan een stielman, want ik had het systeem wel juist ingeschat, maar er bleken twee sluitsystemen op te zitten, en natuurlijk zou ik het verkeerde hebben genomen... Het was ook echt gezellig nog eens met een oude vriend te kunnen klappen over vroeger... Zijn vrouw had foto's mee van hun eerst kleinkind... Ik schrok toen ik hoorde dat hij ook al 54 jaar oud was... Hij was ooit een van de leden van mijn jeugdkern... Waar is de tijd ? Nu is hij ook al Opa...
In de tijd van de jeugdkern hebben we ooit met hem een grap beleefd, waar we nu nog wel eens van nagenieten... Marcel was een tijdje gehuwd, toen hij na een vergadering vertelde dat zijn vrouwtje zwanger was... Ah, en voor wanneer is het ? De dokter heeft gezegd voor de .... Ik keek in mijn agenda, en verkondigde toen, die dokter kent er niets van, het is voor die datum. Hoe zoudde gij da nu weten ? vroeg Marcel, en ik: Ik weet toch wanneer ik langs gekomen ben ! Grote hilariteit...maar de historie was nog niet uit ! Want zijn dochter werd geboren...op de datum die ik gezegd had ! Ik en Marcel hebben nogal wat moeten horen ! En Marcel noemde zijn dochter Veerle naar onze Veerle... Ik (en waarschijnlijk ook Marcel) ben nog nooit zo content als toen bleek dat zijn Veerle twee druppels water op de vader, op Marcel leek... Het geheim van de zaak ? Ik had gewoon (als ervaringsdeskundige met drie kinderen) gekeken wanneer het volle maan was...en waar alle dokters ontkennen en alle vroedvrouwen knikken, bleek het weer eens juist...
Maar wellicht is er geen mop die zolang heeft meegegaan als deze, en we hebben beiden (Marcel en ik) ettelijke keren moeten horen hoe we er uit zagen toen de datum bleek te kloppen... Een mens zit dan eens te zeveren, en dan klopt alles precies of het was waar geweest... Het is die Veerle die dus nu een kindje, een ferme zoon heeft, en dan nog wel een nederlander !, want ze woont en werkt al jaren in Amsterdam, en heeft daar ook haar man ontmoet.
Gisteren hebben we er nog eens mee gelachen... Het is gelukkig ook zo dat zowel Marcel als ik weten dat we elkaar kunnen betrouwen en dat onze vrouwen ook te betrouwen zijn. We zijn nog van die ouwe soort, en heel gerust in en met elkaar.
En het klinkt misschien gek, maar die historie was als het ware de bezegeling van een nieuw iets in de bestuurswerking van ons gewest... Bestuursleden waren niet gewoon bestuursleden, maar vrienden, echte vrienden van elkaar en van mij. Toen ik gisteren vertelde van de mannen die me hielpen aan mijn verbouwing, dan is dat als het ware een bewijs van dit feit... Ze kwamen hier helpen als vrienden, en zelfs hun werk was hier een plezier, omdat we allemaal ondereen waren, en elkaar door en door kenden en door en door eelkaars vrienden waren... Zelfs toen ik van Oudenaarde naar hier in Mater verhuisde, was het ook met een hele groep vrienden die kwamen helpen, en wellicht is er nooit één verhuis geweest waar zoveel plezier was als hier... Het was ook het begin van een vriendschap met mijn geburen, Eddy en Martine... Zij hadden hier tijdens hun verhuis, een kast laten buiten staan, terwijl ze nog andere spullen gingen bijhalen. Plots begon het te regenen, en ik meen dat het ook weer Marcel was die de kast zag staan, en vlug een doek kwam halen om die kast te beschermen... Natuurlijk waren eddy en Martine blij dat we dat gedaan hadden, en het was het begin van een goede buurtschap...
Waar is de tijd ???? Waar nu onze tuin is, lag toen nog een grote berg aarde ...
We worden oud.
tot de volgende ?
zondag, februari 03, 2008
zaterdag, februari 02, 2008
zuur
Oh ja, voor ik het vergeet, de prof waar ik het gisteren had, heet Bjorn Lomborg en zijn boek is Cool It... ik heb nog niet gezocht op internet, maar ik ben zeker dat het er vaak besproken is !
Nu naar het onderwerp van vandaag den dag ! : zuur...
Wellicht hebben jullie het al veel eerder bemerkt dan ik zelf, maar de winterperiode is bij mij een zure periode ! Het is de periode bij uitstek waar ik op alles en nog wat me zit dik te maken. Dat is logisch !
Kijk maar eens buiten, hoe kouder het is, hoe dikker de vogels zitten, en ik ben nu eenmaal een vogelaar. (Het correcte woord voor iemand die vogels observeert).
Dus zou ik vandaag, nu het plots weer véél kouder is, nog dikker moeten zitten dan gisteren, maar ik vertik het ! Ik wil de geplogenheden doorbreken, dus wil ik proberen eens niet te zagen en te klagen.
Gisteren ben ik naar Veerle geweest, haar rolluik staat al twee dagen helemaal naar beneden, en blijft beneden. Ik dacht dat het het lint zou zijn dat of kapot of in de knoop lag...Maar niets ervan ! Het is een serieuze breuk ! Toen Frederik op mijn aanwijzingen de kast bovenaan gedeeltelijk had verwijderd, zag ik dat het het hechtingssysteem was waarmee het rolluik aan de rol vastzit dat kapot is ! Dat is een oud rolluik, en ik hoop dus dat wij mits het verwijderen van één stukke lat uit het rolluik, de boel gaan kunnen herstellen... Deze namiddag ga ik eens kijken of dat kan.... Het is vervelend als je zelf niets meer kunt doen, en je je moet beperken tot technisch advies... Je stelt dan telkens vast dat je het of niet goed genoeg hebt geëxplikeerd, of dat ze twee linkerhanden hebben (of moet ik zeggen twee rechter, want Frederik is links.. ?) Vermoedelijk zouden we niet beter zijn, als iemand ons verbaal zou zeggen wat te doen, en het een werk betreft dat je nog nooit zag of deed... Stel dat iemand mij op die manier aan mijn auto deed werken, veel kans dat ik nooit meer zou kunnen rijden met de resten... En toch zit je daar dan op je tanden te bijten omdat je het anders zoudt vastpakken, anders zoudt doen, rekening houden met...al de dingen die je niet zei, omdat je ze zo vanzelfsprekend vind. Zou dat ook niet het moeilijke zijn in het opvoeden van kinderen? Willen wij niet dat ze reageren zoals wij dat doen?
Gek, dat wij denken dat alles wat wij kennen, weten, kunnen ook gemeengoed is voor iedereen, en telkens weer verwonderd zijn over het feit dat anderen dat niet kunnen. Je wordt dat het best gewaar als je zelf eens gekonfronteerd wordt met dingen waar je zelf niets van kent. Ik herinner me de verbouwing van mijn huis... Ik kwam plots voor een onoplosbare moeilijkheid... Een beetje in paniek vroeg ik nonkel Julien, een ervaren bouwvakker, wat we daar konden aandoen... en dan kwam hij met een heel eenvoudige en doodsimpele oplossing voor dat enorme probleem... Je hebt dan het gevoel dat je voor joker staat !
En ik herinner me ook - aan die zelfde verbouwing - de wraak van de handwerkmannen tegen de hoofd-werkers... Op dezelfde dag was er hier iemand bezig met het metsen van een sierschoorsteen, iemand was de muur aan het pleisteren, en nonkel Julien was bezig met een barbecue op te metsen met een schoorsteen. Allen hadden voortduren materiaal nodig, en iedereen had dingen nodig die op een andere manier moesten klaar gemaakt worden. Ze vonden het verschrikkelijk geestig om diene bureauman eens in 't zweet te zetten, en riepen voortdurend om stenen gvd, waar blijft die mortel milledjie, is die plaaster nog niet gereed ??? Toen de vloerder ook nog arriveerde lagen ze plat van 't lachen.... En ze hadden gelijk ! Want onbewust deed ik soms hetzelfde ! Als ik reclameerde dat ze mij niet onmiddellijk hadden verwittigd toen ze dit of dat formulier gekregen hadden...Precies of zei moesten weten dat dit vlug moest gaan. Dat was hun stiel niet... maar hun wraak was zoet die dag, en ik heb nog jaren moeten luisteren naar de verhalen hoe ze mij hadden doen zweten... Gelukkig heb ik dan nog geen verkeerde dingen gebracht aan de verkeerde man, want dan zou ik wellicht nog veel meer hebben mogen horen.
Dat heeft mij wel wat doen nadenken, en me soms op mijn tong doen bijten in de plaats van bits te reageren op een administratieve tekortkoming bij mensen die helemaal niet thuis waren in al die paperassen...
Soms is het goed zo iets voor te hebben, en er de lessen uit trekken.
Ik heb mijn kinderen dan ook altijd geleerd dat er geen een beroep minderwaardig is ! Ik vroeg hen dan altijd: Stel dat de man van de vuilkar er niet is... hoe zou het er dan uitzien ? Ik leerde hen eerbied te hebben voor ieder mens, wat hij ook deed als beroep, want er is geen keten als niet iedere schakel er is.
Ik probeer dat ook wel mee te geven aan mijn kleinkinderen, maar dat is niet zo eenvoudig... je moet dit kunnen aanbrengen ter gelegenheid van, en ze zijn hier niet steeds, dus zijn die gelegenheden er veel minder... ik hoop maar dat ze het ook zullen leren van hun ouders, zoals ik ook deed van de mijne.
Als ik op mijn terras zit (waar blijft de zomer ?????) en ik zie mijn barbecue, dan denk ik wel eens aan die verbouwing en aan al de vrienden die me hielpen om het te doen slagen... Hoe we er in lukten dingen te doen die eigenlijk onmogelijk waren, maar waar vrienden net dat tikje extra deden om het toch in orde te krijgen... Na de verbouwing kwamen ze allemaal, met hun vrouw, eens gezamelijk tafelen... Ik moet eerlijk zeggen dat ik pas gerust was toen ik vaststelde dat ze allemaal goed thuis geraakt waren, want er waren nogal wat flessen gekraakt... en op die dag zaten ze nog eens mijn zweet te herdenken !
De smeerlappen... de vrienden, de echte goede warme vriendschap !
Je ziet, ik heb niet zitten zagen !
tot de volgende ?
Nu naar het onderwerp van vandaag den dag ! : zuur...
Wellicht hebben jullie het al veel eerder bemerkt dan ik zelf, maar de winterperiode is bij mij een zure periode ! Het is de periode bij uitstek waar ik op alles en nog wat me zit dik te maken. Dat is logisch !
Kijk maar eens buiten, hoe kouder het is, hoe dikker de vogels zitten, en ik ben nu eenmaal een vogelaar. (Het correcte woord voor iemand die vogels observeert).
Dus zou ik vandaag, nu het plots weer véél kouder is, nog dikker moeten zitten dan gisteren, maar ik vertik het ! Ik wil de geplogenheden doorbreken, dus wil ik proberen eens niet te zagen en te klagen.
Gisteren ben ik naar Veerle geweest, haar rolluik staat al twee dagen helemaal naar beneden, en blijft beneden. Ik dacht dat het het lint zou zijn dat of kapot of in de knoop lag...Maar niets ervan ! Het is een serieuze breuk ! Toen Frederik op mijn aanwijzingen de kast bovenaan gedeeltelijk had verwijderd, zag ik dat het het hechtingssysteem was waarmee het rolluik aan de rol vastzit dat kapot is ! Dat is een oud rolluik, en ik hoop dus dat wij mits het verwijderen van één stukke lat uit het rolluik, de boel gaan kunnen herstellen... Deze namiddag ga ik eens kijken of dat kan.... Het is vervelend als je zelf niets meer kunt doen, en je je moet beperken tot technisch advies... Je stelt dan telkens vast dat je het of niet goed genoeg hebt geëxplikeerd, of dat ze twee linkerhanden hebben (of moet ik zeggen twee rechter, want Frederik is links.. ?) Vermoedelijk zouden we niet beter zijn, als iemand ons verbaal zou zeggen wat te doen, en het een werk betreft dat je nog nooit zag of deed... Stel dat iemand mij op die manier aan mijn auto deed werken, veel kans dat ik nooit meer zou kunnen rijden met de resten... En toch zit je daar dan op je tanden te bijten omdat je het anders zoudt vastpakken, anders zoudt doen, rekening houden met...al de dingen die je niet zei, omdat je ze zo vanzelfsprekend vind. Zou dat ook niet het moeilijke zijn in het opvoeden van kinderen? Willen wij niet dat ze reageren zoals wij dat doen?
Gek, dat wij denken dat alles wat wij kennen, weten, kunnen ook gemeengoed is voor iedereen, en telkens weer verwonderd zijn over het feit dat anderen dat niet kunnen. Je wordt dat het best gewaar als je zelf eens gekonfronteerd wordt met dingen waar je zelf niets van kent. Ik herinner me de verbouwing van mijn huis... Ik kwam plots voor een onoplosbare moeilijkheid... Een beetje in paniek vroeg ik nonkel Julien, een ervaren bouwvakker, wat we daar konden aandoen... en dan kwam hij met een heel eenvoudige en doodsimpele oplossing voor dat enorme probleem... Je hebt dan het gevoel dat je voor joker staat !
En ik herinner me ook - aan die zelfde verbouwing - de wraak van de handwerkmannen tegen de hoofd-werkers... Op dezelfde dag was er hier iemand bezig met het metsen van een sierschoorsteen, iemand was de muur aan het pleisteren, en nonkel Julien was bezig met een barbecue op te metsen met een schoorsteen. Allen hadden voortduren materiaal nodig, en iedereen had dingen nodig die op een andere manier moesten klaar gemaakt worden. Ze vonden het verschrikkelijk geestig om diene bureauman eens in 't zweet te zetten, en riepen voortdurend om stenen gvd, waar blijft die mortel milledjie, is die plaaster nog niet gereed ??? Toen de vloerder ook nog arriveerde lagen ze plat van 't lachen.... En ze hadden gelijk ! Want onbewust deed ik soms hetzelfde ! Als ik reclameerde dat ze mij niet onmiddellijk hadden verwittigd toen ze dit of dat formulier gekregen hadden...Precies of zei moesten weten dat dit vlug moest gaan. Dat was hun stiel niet... maar hun wraak was zoet die dag, en ik heb nog jaren moeten luisteren naar de verhalen hoe ze mij hadden doen zweten... Gelukkig heb ik dan nog geen verkeerde dingen gebracht aan de verkeerde man, want dan zou ik wellicht nog veel meer hebben mogen horen.
Dat heeft mij wel wat doen nadenken, en me soms op mijn tong doen bijten in de plaats van bits te reageren op een administratieve tekortkoming bij mensen die helemaal niet thuis waren in al die paperassen...
Soms is het goed zo iets voor te hebben, en er de lessen uit trekken.
Ik heb mijn kinderen dan ook altijd geleerd dat er geen een beroep minderwaardig is ! Ik vroeg hen dan altijd: Stel dat de man van de vuilkar er niet is... hoe zou het er dan uitzien ? Ik leerde hen eerbied te hebben voor ieder mens, wat hij ook deed als beroep, want er is geen keten als niet iedere schakel er is.
Ik probeer dat ook wel mee te geven aan mijn kleinkinderen, maar dat is niet zo eenvoudig... je moet dit kunnen aanbrengen ter gelegenheid van, en ze zijn hier niet steeds, dus zijn die gelegenheden er veel minder... ik hoop maar dat ze het ook zullen leren van hun ouders, zoals ik ook deed van de mijne.
Als ik op mijn terras zit (waar blijft de zomer ?????) en ik zie mijn barbecue, dan denk ik wel eens aan die verbouwing en aan al de vrienden die me hielpen om het te doen slagen... Hoe we er in lukten dingen te doen die eigenlijk onmogelijk waren, maar waar vrienden net dat tikje extra deden om het toch in orde te krijgen... Na de verbouwing kwamen ze allemaal, met hun vrouw, eens gezamelijk tafelen... Ik moet eerlijk zeggen dat ik pas gerust was toen ik vaststelde dat ze allemaal goed thuis geraakt waren, want er waren nogal wat flessen gekraakt... en op die dag zaten ze nog eens mijn zweet te herdenken !
De smeerlappen... de vrienden, de echte goede warme vriendschap !
Je ziet, ik heb niet zitten zagen !
tot de volgende ?
vrijdag, februari 01, 2008
extraatje
Ik heb op google geprobeerd een gedicht uit mijn jeugd terug te vinden...en ja hoor, ik gaf de eerste lijn in en bingo !
't Is maar dat je 't weet dat dat ook kan !
daarom dit leuke gedichtje (en 't was gisteren ook nog gedichtendag...)
't Is maar dat je 't weet dat dat ook kan !
daarom dit leuke gedichtje (en 't was gisteren ook nog gedichtendag...)
De grote hond en de kleine kat
Een grote hond en een kleine kat
die zaten samen op de kamermat
En de hond die zei: Zeg, scheelt jou wat ?
Scheer je weg !
En de kat die zei: Jij bent een hond,
en ik een kat, niet zonder grond;
Hou jij dus nou jouw grote mond:
scheer je weg !
Scheer je weg: waf, waf ! Scheer je weg: sis, sis
Scheer je weg, die is raak ! Scheer je weg die's niet mis !
Waf, waf ! Sis, sis ! woef, woef ! mauw, mauw !
En een houw en een beet en een blaf en een grauw:
en de grote hond en de kleine kat,
die vlogen van de kamermat.
En de keuken in: Zeg scheelt jullie wat ?
En hij trapte op een teen,
en zij beet in een been,
van de meid, die riep: Ga je heen! Oh mijn been !
Scheer je weg !
En de grote hond en de kleine kat
die zaten weer samen op de kamermat,
En ze lachten en praatten: 'Och hemeltje, wat
trapte ik op haar teen!
en beet ik in haar been !
"'t Is gek, maar zo'n mens krijgt ook altijd wat !"
Een grote hond en een kleine kat
die zaten samen op de kamermat
En de hond die zei: Zeg, scheelt jou wat ?
Scheer je weg !
En de kat die zei: Jij bent een hond,
en ik een kat, niet zonder grond;
Hou jij dus nou jouw grote mond:
scheer je weg !
Scheer je weg: waf, waf ! Scheer je weg: sis, sis
Scheer je weg, die is raak ! Scheer je weg die's niet mis !
Waf, waf ! Sis, sis ! woef, woef ! mauw, mauw !
En een houw en een beet en een blaf en een grauw:
en de grote hond en de kleine kat,
die vlogen van de kamermat.
En de keuken in: Zeg scheelt jullie wat ?
En hij trapte op een teen,
en zij beet in een been,
van de meid, die riep: Ga je heen! Oh mijn been !
Scheer je weg !
En de grote hond en de kleine kat
die zaten weer samen op de kamermat,
En ze lachten en praatten: 'Och hemeltje, wat
trapte ik op haar teen!
en beet ik in haar been !
"'t Is gek, maar zo'n mens krijgt ook altijd wat !"
Albert Verwey 1889
worstjes ?
Gekke titel? Het wordt wellicht nog gekker als ik je zeg dat je die worstjes bij je hebt en dat ze niet bestaan.
U hebt wellicht al allemaal van die wondere beelden gezien waarin heel andere dingen verscholen zaten, en misschien hebt u ook al van die 3D beelden gezien, waarin je, als je op de juiste manier kijkt ineens een voorwerp ziet verrijzen uit de achtergrond, en van zodra je weer normaal kijkt kun je dit beeld absoluut niet terugvinden...
De worstjes uit mijn titel zijn ook zo iets !
Ga eens rustig op je stoel zitten, iets voorover gebogen, met je ellebogen op je knieën. Breng nu je handen naar elkaar, de vingers lichtjes van een, tot je met je vingertoppen zachtjes tegen elkaar zit.
Kijk nu tussen je vingers door naar de grond.
Zie je de worstjes ? Nee, er niet naar kijken, of ze zijn weg !
Je kunt ze nog veel beter zien als je je vingertoppen twee, drie millimeter uit elkaar doet ! en niet vergeten: scherp naar de grond kijken, naar het dessin van je vloertichels of je tapijt... Nu zie je - heel gek - stukjes vingers, net tv-worstjes in de lucht hangen, tenminste, zolang je naar de vloer kijkt ! Als je nu langzaam je handen een beetje verder uiteen doet, worden de worstjes kleiner, breng je je vingertoppen weer dichter bijeen, dan worden de worstjes groter.
Gek hé ?
Je hoeft dus niet de deur uit of je pc aanzetten om gekke dingen te zien !
Als je heel aandachtig bent, zul je wellicht aan de een of andere kant ook nog stukjes spookvinger zien, waar je los door lijkt te kijken. Bij mij is het toch zo. In feite is dat spookbeeld het echte beeld, dat door dat je naar de vloer kijkt verdwenen is.
Leer dit truukje niet aan mensen die altijd honger hebben... het zou ze kunnen inspireren tot een nieuwe aanval op de koelkast of de blikopener.
(Ik had dit eigenlijk aan het begin moeten zetten zeker ?)
Gisteren was het waaiende wind, en nu zie ik amper een takje bewegen. Wat wel opvalt is dat na een fikse wind, de lucht precies veel klaarder is. 't Zal dus toch wel zo zijn dat er hier stof hangt hé ! Ik heb weer een studie gelezen van een prof die ingaat tegen de gekte rond de klimaatsverandering. Als je dan ziet wat ze ons allemaal zinloos gaan doen betalen ! Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat het allemaal een opgezet spel is om ons weer onder de knoet te krijgen ! We moeten weer naar de tijd van vroeger, van meneer de baron, meneer de burgemeester, meneer pastoor.... en al bibberen en beven als je ze nog maar ziet komen. Terug naar de tijd van de macht in handen van enkelen, de rijken... en met macht die in de familie blijft ! Hoogtijd dat de organisaties ook eens meer lezen dan wat ze ons voorknauwen, en wakker worden !
Je hoort mij niet zeggen dat er niets moet gedaan worden aan het milieu, integendeel, maar het is niet zo dat de wereld zal gered worden als wij allemaal met dikke pullovers aan in huis gaan zitten ! Dat is allemaal bullshit ! De verwarming is een natuurlijk en regelmatig terugkerend fenomeen, die niets of bijna niets te zien heeft met de vervuiling ! Bovendien moeten we de aandacht veel meer richten op de problemen van de verwarming dan te vechten tegen de schijnredenen ! De zeespiegel zal stijgen, of we nu maatregelen nemen of niet, dus moeten we veel eer inspanningen doen om de aarde te vrijwaren voor de overstromingen ! Heb je al eens bedacht wat er zal gebeuren als al de landen aan de zee grote stukken terrein zullen verliezen? Dan zullen ook de meest vruchtbare gebieden verdwenen zijn, en zullen al die mensen op een veel kleiner oppervlakte, en dan nog op de meest onvruchtbare stukken moeten gevoederd worden...van ? van de olie die we uitgespaard hebben ? Zouden we niet eerst daar onze aandacht aan wijden? Zie je al heel Bangladesh vluchten naar het land van de vijand ??? Dat zal daar leuk worden hé ? En dat fenomeen zal heus niet alleen in Bangladesh gebeuren, maar aan bijna alle kusten !
We moeten dus wel maatregelen nemen tegen de verwarming, maar niet tegen de verwarming op zich, maar tegen het onvermijdelijke stijgen van de zeespiegel want daar zal het zijn dat de ramp zal plaatsvinden ! Herinner je je nog de beelden van de tsunami ? Herinner je je dan ook nog dat dit land bijna niet uit de zee omhoogsteekt ? Dat het bijna één groot strandgebied is ? Laat daar de zee eens 30 cm à 80 cm stijgen ? Je zult er niet meer moeten gaan zonnebaden ! Nee, al het volk dat nu daar woont zal naar hier opschuiven, naar de stukken land die nog droog zijn.
Als men ons al zou doen inleveren om iets te doen tegen de klimaatsverandering, dan is het dat ! En dat zullen we heus niet kunnen opbrengen als we de economie loodzware lasten opleggen...
Nu, wat zit ik hier te memmen, wat baten kaars en bril als de politieker niet horen en wil... Nee, de wereld raakt meer en meer in handen van ultra-rechts, en is er in geslaagd de zogenaamde progressieve groenen voor hun kar te spannen ! De krijtlijnen van de toekomst zijn uitgezet, en de macht moet terug naar enkelen, naar de echt rijken, naar de echt machtigen van deze wereld. Een mens zou bijna spijt krijgen dat het communistische tegenblok verdwenen is of aan het verdwijnen is als we China nog als communistisch zouden beschouwen. Ik krijg lust om de internationale te zingen, maar dat zingen de salonsocialisten, en die doen er niets aan, te contrarie...het lijkt wel of iedereen meehuilt met de wolven in het bos...
En als je mij niet gelooft, kijk dan eens naar de persoonlijke inspanningen van de grote manitou van de klimaatsbeweging, Al Gore... Hij rijdt met de meest vervuilende wagen die je kunt kopen, hij heeft thuis energieverslindende installaties, en hij denkt er niet over deze weg te doen... Hij hoort immers bij diegenen die moeten overblijven in de echte machthebbers !
Ik ga stoppen met me kwaad te maken, ik voel me als de prediker in de woestijn. Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig gebouwd is als vroeger die negertjes op de toonbank van de winkel en de lessenaar van Masoeur Hubertine in het schooltje...Je stopt er een frank in, en het negertje knikt...Nu zie ik heel de wereld voor zijn kijkkastje zitten knikken...
Tot de volgende ?
U hebt wellicht al allemaal van die wondere beelden gezien waarin heel andere dingen verscholen zaten, en misschien hebt u ook al van die 3D beelden gezien, waarin je, als je op de juiste manier kijkt ineens een voorwerp ziet verrijzen uit de achtergrond, en van zodra je weer normaal kijkt kun je dit beeld absoluut niet terugvinden...
De worstjes uit mijn titel zijn ook zo iets !
Ga eens rustig op je stoel zitten, iets voorover gebogen, met je ellebogen op je knieën. Breng nu je handen naar elkaar, de vingers lichtjes van een, tot je met je vingertoppen zachtjes tegen elkaar zit.
Kijk nu tussen je vingers door naar de grond.
Zie je de worstjes ? Nee, er niet naar kijken, of ze zijn weg !
Je kunt ze nog veel beter zien als je je vingertoppen twee, drie millimeter uit elkaar doet ! en niet vergeten: scherp naar de grond kijken, naar het dessin van je vloertichels of je tapijt... Nu zie je - heel gek - stukjes vingers, net tv-worstjes in de lucht hangen, tenminste, zolang je naar de vloer kijkt ! Als je nu langzaam je handen een beetje verder uiteen doet, worden de worstjes kleiner, breng je je vingertoppen weer dichter bijeen, dan worden de worstjes groter.
Gek hé ?
Je hoeft dus niet de deur uit of je pc aanzetten om gekke dingen te zien !
Als je heel aandachtig bent, zul je wellicht aan de een of andere kant ook nog stukjes spookvinger zien, waar je los door lijkt te kijken. Bij mij is het toch zo. In feite is dat spookbeeld het echte beeld, dat door dat je naar de vloer kijkt verdwenen is.
Leer dit truukje niet aan mensen die altijd honger hebben... het zou ze kunnen inspireren tot een nieuwe aanval op de koelkast of de blikopener.
(Ik had dit eigenlijk aan het begin moeten zetten zeker ?)
Gisteren was het waaiende wind, en nu zie ik amper een takje bewegen. Wat wel opvalt is dat na een fikse wind, de lucht precies veel klaarder is. 't Zal dus toch wel zo zijn dat er hier stof hangt hé ! Ik heb weer een studie gelezen van een prof die ingaat tegen de gekte rond de klimaatsverandering. Als je dan ziet wat ze ons allemaal zinloos gaan doen betalen ! Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat het allemaal een opgezet spel is om ons weer onder de knoet te krijgen ! We moeten weer naar de tijd van vroeger, van meneer de baron, meneer de burgemeester, meneer pastoor.... en al bibberen en beven als je ze nog maar ziet komen. Terug naar de tijd van de macht in handen van enkelen, de rijken... en met macht die in de familie blijft ! Hoogtijd dat de organisaties ook eens meer lezen dan wat ze ons voorknauwen, en wakker worden !
Je hoort mij niet zeggen dat er niets moet gedaan worden aan het milieu, integendeel, maar het is niet zo dat de wereld zal gered worden als wij allemaal met dikke pullovers aan in huis gaan zitten ! Dat is allemaal bullshit ! De verwarming is een natuurlijk en regelmatig terugkerend fenomeen, die niets of bijna niets te zien heeft met de vervuiling ! Bovendien moeten we de aandacht veel meer richten op de problemen van de verwarming dan te vechten tegen de schijnredenen ! De zeespiegel zal stijgen, of we nu maatregelen nemen of niet, dus moeten we veel eer inspanningen doen om de aarde te vrijwaren voor de overstromingen ! Heb je al eens bedacht wat er zal gebeuren als al de landen aan de zee grote stukken terrein zullen verliezen? Dan zullen ook de meest vruchtbare gebieden verdwenen zijn, en zullen al die mensen op een veel kleiner oppervlakte, en dan nog op de meest onvruchtbare stukken moeten gevoederd worden...van ? van de olie die we uitgespaard hebben ? Zouden we niet eerst daar onze aandacht aan wijden? Zie je al heel Bangladesh vluchten naar het land van de vijand ??? Dat zal daar leuk worden hé ? En dat fenomeen zal heus niet alleen in Bangladesh gebeuren, maar aan bijna alle kusten !
We moeten dus wel maatregelen nemen tegen de verwarming, maar niet tegen de verwarming op zich, maar tegen het onvermijdelijke stijgen van de zeespiegel want daar zal het zijn dat de ramp zal plaatsvinden ! Herinner je je nog de beelden van de tsunami ? Herinner je je dan ook nog dat dit land bijna niet uit de zee omhoogsteekt ? Dat het bijna één groot strandgebied is ? Laat daar de zee eens 30 cm à 80 cm stijgen ? Je zult er niet meer moeten gaan zonnebaden ! Nee, al het volk dat nu daar woont zal naar hier opschuiven, naar de stukken land die nog droog zijn.
Als men ons al zou doen inleveren om iets te doen tegen de klimaatsverandering, dan is het dat ! En dat zullen we heus niet kunnen opbrengen als we de economie loodzware lasten opleggen...
Nu, wat zit ik hier te memmen, wat baten kaars en bril als de politieker niet horen en wil... Nee, de wereld raakt meer en meer in handen van ultra-rechts, en is er in geslaagd de zogenaamde progressieve groenen voor hun kar te spannen ! De krijtlijnen van de toekomst zijn uitgezet, en de macht moet terug naar enkelen, naar de echt rijken, naar de echt machtigen van deze wereld. Een mens zou bijna spijt krijgen dat het communistische tegenblok verdwenen is of aan het verdwijnen is als we China nog als communistisch zouden beschouwen. Ik krijg lust om de internationale te zingen, maar dat zingen de salonsocialisten, en die doen er niets aan, te contrarie...het lijkt wel of iedereen meehuilt met de wolven in het bos...
En als je mij niet gelooft, kijk dan eens naar de persoonlijke inspanningen van de grote manitou van de klimaatsbeweging, Al Gore... Hij rijdt met de meest vervuilende wagen die je kunt kopen, hij heeft thuis energieverslindende installaties, en hij denkt er niet over deze weg te doen... Hij hoort immers bij diegenen die moeten overblijven in de echte machthebbers !
Ik ga stoppen met me kwaad te maken, ik voel me als de prediker in de woestijn. Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig gebouwd is als vroeger die negertjes op de toonbank van de winkel en de lessenaar van Masoeur Hubertine in het schooltje...Je stopt er een frank in, en het negertje knikt...Nu zie ik heel de wereld voor zijn kijkkastje zitten knikken...
Tot de volgende ?
donderdag, januari 31, 2008
Stoute opa
Gisteren waren de kinderen hier weer... Kim moest een heel stuk lezen, en er dan een korte inhoud van opmaken. Waarschijnlijk helpt Veerle dan wat, maar hier moet ze het volledig zelf doen, en dan eerst in het klad opschrijven. Het klad verbeteren we dan samen...al zuchten en al blazen...
Tegen haar ma heeft ze gezegd dat opa altijd zaagt, altijd vies is... Stoute opa...
't Is maar dat je het weet.
Ze moest eens weten hoe ik het indertijd deed met haar moeder en haar nonkels! Nu ben ik een heel brave en geduldige opa ! Als ze vroeger te veel zaagden of niet doorwerkten, dan mochten ze het nog een paar keer schrijven, en dat was dan de lichtste straf... En dan spreek ik nog niet hoe wij van ons ma in toom gehouden werden. Maar eerlijk, ik heb er geen kwaad van gehad ! en onze gasten ook niet. Ik heb de indruk dat de opvoeding altijd wat zachter wordt, en ik heb daar mijn vragen bij. Let op, ik ben niet de voorstander van de zweep, maar ik geloof wel dat een lichamelijke straf wel eens goed kan zijn. Je moet natuurlijk niemand ongelukkig slaan, maar eerlijk, ik heb veel kletsen gehad op mijn billen en kuiten, en veel op mijn knieën gezeten, en in de school heeft de leraar zelfs zijn regel eens kapot geslagen op mijn kneukels... Ik heb daar geen nadelige gevolgen van gehad... En ik moet toegeven, een andere manier om mij te straffen was er niet, want dat raakte me niet. Bovendien was ik meer dan koppig, en ging zo ver als ze mij om te straffen zegden dat ik zondag niet mee mocht met de auto, dan moesten ze mij die zondag in de auto sleuren, want ik wilde al niet meer mee...
En ik kan het niet helpen, ik hou er wel een beetje van als ik zie dat mijn kinderen en nu mijn kleinkinderen poer in hadden ! Ik zou wellicht helemaal gedeillusioneerd zijn geweest had ik makke kinderen moeten hebben ! Ik geloof dat de mensen een eigen wil moeten hebben ! Je moet dan wel veel meer er aan werken om die wil in de goede richting te zetten, maar dan gaan ze er ook voor, en zijn het geen meelopers, maar voorlopers !
Het zal wel aan mij liggen, maar ik hou niet van makke schapen.
En toch...hoe ouder ik word, hoe makker ik zelf word...Zijn het de jaren, of is het de pijn, ik weet het niet, maar het is alsof ik de moeite niet meer wil doen om te vechten... Vertelde vroeger iemand iets wat mij niet beviel, dan ging ik er tegen in, nu laat ik dat voorbij gaan, en knik ik ---- zo gaat het het vlugst voorbij --- en ik lig dan zelf 's nachts te dubben over dat feit, maar ik ga er niet meer tegen in.
Soms heb ik dan het idee dat mijn ganse leven tegenwoordig alleen nog draait rond de pijn en de beheersing er van. Vooral in perioden zoals nu, dat de pijn voortdurend hoger is dan normaal. Het is precies over er is geen onderwerp die de pijn overstijgt.
Gisteren kwam onder meer Monique hier op bezoek. Monique houdt zich bezig met de hobbywerking voor de langdurig zieken. Ik ben er gevraagd om mee te werken en deel uit te maken van... Ze komen maandelijks bijeen op de tweede dinsdag van de maand, en knutselen dan wat, soms aan gezamelijke projecten, soms elk aan zijn eigen hobby. Vroeger was er iemand die ook pyrografie deed, maar die man is er niet meer, ik ben blijkbaar in een open plaats gekomen.
Ik zal wel zien wat het wordt... Hopelijk heb ik er wat ontspanning en wat kennissen bij, en wie weet leer ik ook weer een en ander die mij interesseert.
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
Tegen haar ma heeft ze gezegd dat opa altijd zaagt, altijd vies is... Stoute opa...
't Is maar dat je het weet.
Ze moest eens weten hoe ik het indertijd deed met haar moeder en haar nonkels! Nu ben ik een heel brave en geduldige opa ! Als ze vroeger te veel zaagden of niet doorwerkten, dan mochten ze het nog een paar keer schrijven, en dat was dan de lichtste straf... En dan spreek ik nog niet hoe wij van ons ma in toom gehouden werden. Maar eerlijk, ik heb er geen kwaad van gehad ! en onze gasten ook niet. Ik heb de indruk dat de opvoeding altijd wat zachter wordt, en ik heb daar mijn vragen bij. Let op, ik ben niet de voorstander van de zweep, maar ik geloof wel dat een lichamelijke straf wel eens goed kan zijn. Je moet natuurlijk niemand ongelukkig slaan, maar eerlijk, ik heb veel kletsen gehad op mijn billen en kuiten, en veel op mijn knieën gezeten, en in de school heeft de leraar zelfs zijn regel eens kapot geslagen op mijn kneukels... Ik heb daar geen nadelige gevolgen van gehad... En ik moet toegeven, een andere manier om mij te straffen was er niet, want dat raakte me niet. Bovendien was ik meer dan koppig, en ging zo ver als ze mij om te straffen zegden dat ik zondag niet mee mocht met de auto, dan moesten ze mij die zondag in de auto sleuren, want ik wilde al niet meer mee...
En ik kan het niet helpen, ik hou er wel een beetje van als ik zie dat mijn kinderen en nu mijn kleinkinderen poer in hadden ! Ik zou wellicht helemaal gedeillusioneerd zijn geweest had ik makke kinderen moeten hebben ! Ik geloof dat de mensen een eigen wil moeten hebben ! Je moet dan wel veel meer er aan werken om die wil in de goede richting te zetten, maar dan gaan ze er ook voor, en zijn het geen meelopers, maar voorlopers !
Het zal wel aan mij liggen, maar ik hou niet van makke schapen.
En toch...hoe ouder ik word, hoe makker ik zelf word...Zijn het de jaren, of is het de pijn, ik weet het niet, maar het is alsof ik de moeite niet meer wil doen om te vechten... Vertelde vroeger iemand iets wat mij niet beviel, dan ging ik er tegen in, nu laat ik dat voorbij gaan, en knik ik ---- zo gaat het het vlugst voorbij --- en ik lig dan zelf 's nachts te dubben over dat feit, maar ik ga er niet meer tegen in.
Soms heb ik dan het idee dat mijn ganse leven tegenwoordig alleen nog draait rond de pijn en de beheersing er van. Vooral in perioden zoals nu, dat de pijn voortdurend hoger is dan normaal. Het is precies over er is geen onderwerp die de pijn overstijgt.
Gisteren kwam onder meer Monique hier op bezoek. Monique houdt zich bezig met de hobbywerking voor de langdurig zieken. Ik ben er gevraagd om mee te werken en deel uit te maken van... Ze komen maandelijks bijeen op de tweede dinsdag van de maand, en knutselen dan wat, soms aan gezamelijke projecten, soms elk aan zijn eigen hobby. Vroeger was er iemand die ook pyrografie deed, maar die man is er niet meer, ik ben blijkbaar in een open plaats gekomen.
Ik zal wel zien wat het wordt... Hopelijk heb ik er wat ontspanning en wat kennissen bij, en wie weet leer ik ook weer een en ander die mij interesseert.
Ik ga stoppen, tot de volgende ?
woensdag, januari 30, 2008
cryptozoölogie
Ik heb besloten mij weer in te zetten voor de wetenschap. Eindelijk heb ik een serieuze wetenschap gevonden die mij aanspreekt ! Cryptozoölogie !
Weet je niet wat dat is ? Dan zit je goed !
Want crypto...enz is de wetenschap van de nog onbekende diersoorten.
Hoe dat kan ?
Niet moeilijk, we kennen nu al een heleboel onbekende dieren, dus is het ook gepast er een wetenschappelijke studie over te doen.
U zit met vragen?
Goed, dat is al een begin !
U kent geen onbekende diersoorten ? Ik ben zeker van wel, ik noem er enkele van de bekendste op:
Het monster van Loch Ness
Big foot
Yeti
Overtuigd ?
Prof Heuvelmans (+) is de oprichter van het wetenschappelijk onderzoek ter zake, en het hoofdkwartier van deze wetenschap ligt te Lausanne (Zwitserland).
En zeggen dat wetenschappelijk onderzoek betaald wordt door ons als belastingbetalers !
Ik heb dan ook onverwijld een aanvraag gedaan bij het bevoegde ministerie om betoelaagd te worden bij mijn onderzoek naar de alhier vaak geziene roze olifantjes... En nu maar wachten op de toelage.
Zoek maar eens op, ik vertel (deze keer) geen sotternijen, ik ben bloedserieus ! Het moet dus wellicht ook mogelijk zijn op basis van een proefschrift over deze fabeldieren te doctoreren !
Had jij (ondanks het optreden van prof Vermeersch) nog steeds de indruk dat de meeste professoren serieuze mensen waren ? Niet dus ...
Ik zal nu maar zitten wachten op de reacties van de mensen die vinden dat Vermeersch wel zinnige praat vertelt. Ik trouwens ook niet ontkennen dat hij ook zinnige dingen zegt, anders kun je onzin onmogelijk verkopen !
Als je wilt genieten van zijn theoriën, dan vind je dat ook op het onvolprezen internet. Je zult zelfs verwezen worden naar een site waar hij zijn evangelie verkondigd: wat je niet kunt zien, meten, controleren, dat bestaat niet. Ik zeg het veel simpeler dan hij, maar daar komt het op neer. Hij is ook de grote manitoe van de mensen tegen de homeopathie... Daar zit zo weinig van het geneesmiddel in dat het niet meer meetbaar is, dus kan het ook niet werken. Dat bewijst dus dat het hier veel meer de overtuiging is die geneest dan het (onwerkbare) middel; met andere woorden suggestie ! Als je aanbrengt dat je ook je konijn genezen hebt met homeopathie, dan bewijs je alleen dat je konijn ook vanzelf zou genezen zijn... Logisch toch ! Ik vind dat die site niet veel afwijkt van de site waar ik het enkele dagen geleden over had, niburu.nl , daar lees ik ook dingen die moeilijk te slikken zijn...
en zo komen we op geloof of Geloof ?
Ik heb je al verteld dat er daadwerkelijk mirakels gebeuren, maar ook dat deze mirakels gebeuren in zowat alle bestaande godsdiensten. Naar mijn bescheiden mening gebeurd een mirakel dan ook -onafgezien van de aard van de godsdienst- enkel en alleen door het geloof ! In diverse profetieën en teksten vind je ook verwijzingen daar naar toe: neem in het evangelie die wij het best kennen, de tekst waar X verwijst naar met geloof van een mosterdzaadje zou je bergen verzetten...
Ik ga zelfs een stapje verder, gebaseerd op bepaalde onderzoeken, zal men wellicht binnen kort kunnen vaststellen dat men ook zonder geloof tot mirakels zal kunnen komen. De onderzoeken inzake de kracht van de menselijke geest wijst stilaan in die richting... Of is dat onderzoek ook zoiets als het onderzoek in de titel van deze blog ?
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat we in een nieuwe fase van het mensdom zijn gekomen. Jammer genoeg nog niet in het volledige mensdom, maar toch in een behoorlijk stuk er van.
Het is bewezen dat men de IQ-test ieder 5 à 10 jaar moet aanpassen, omdat we anders zouden vaststellen dat de mensheid nog alleen uit genieën bestaat ! Men moet telkens weer een nieuwe test maken, waar uit blijkt dat de meerderheid van de mensen de normale 100 scoort, en slechts de beteren merkelijk hoger scoren. Moest men (men heeft het getest !) de iq-test van 1950 nemen, dan zou men vaststellen dat er nu niets dan einsteintjes rondlopen op deze aardkloot ! Met andere woorden de intelligentie van de mensen neemt met verbazingwekkende snelheid toe ! (Echt waar !)
Waar dit naar toe zal leiden weet ik niet, ik durf niet te pronostikeren...Maar ongetwijfeld zal dit leiden tot een totaal nieuwe vorm van leven, van zijn. Ik zit hier te denken aan die heel oude sciencefiction verhaaltjes, waar men de mensen uit het jaar 2500 afbeeldde als magere fragiele wezentjes, maar met een enorm groot hoofd om al het verstand te herbergen.... grinnik, grinnik...
En ik ga weer (nog maar eens) naar een bijbelse tekst...
In de historie van de toren van Babel werden de mensen te verstandig omdat ze allen dezelfde taal hadden... Nu met internet en het huidige peil van onderwijs, zijn we bijna weer terug in de tijd dat er een taal was die door iedereen begrepen werd...en effectief, we gaan met reuzeschreden vooruit in onze onderzoeken...
Ik vraag me met steeds stijgende verbazing af, of we al eens zo'n tijd hebben gehad ? Sommige vondsten zijn niet te verklaren, tenzij we geloven dat er of ET 's hier hebben geland om dingen te doen, of er is een tijd geweest waar we reeds zo ver waren dat we het konden doen... Maar beide antwoorden zijn helemaal niet bevredigend ... Het blijft een open vraag...
We leven op een bizarre wereld, in een bizarre tijd...
Als je bedenkt welke sprongen we gemaakt hebben in de laatste honderd jaar ! Denk eens aan de eerste vliegtuigen ! Mijn ouders vertelden hoe ze naar buiten liepen om het eerste vliegend machien te zien met Olieslaeger aan het stuur. Ik hoorden hen vertellen over de eerste radio's... Ik heb de eerste televisies in onze streken zien komen... de mens op de maan, de eerste open hartoperaties en het inplanten van een hart van een ander in een nog levende mens... Ik heb geweten dat peete, de buurman toen ik een kleine rakker was, werd geopereerd van staar... In Brugge, een heel zware en delicate operatie waarvoor hij wel veertien dagen of langer in de kliniek lag, en nadien kon hij weer zien ! Weliswaar met een bril met van die confituurpottekes in, maar hij kon weer zien ! Nu opereren ze u 's morgens van de staar, en 's avonds ben je al weer thuis, en een bril is niet meer nodig...
Ons moeder zei altijd dat er nooit nog een tijd zou zijn waar in alles zo vlug evolueerde als zij had meegemaakt...Ik denk dat we nog altijd vlugger en vlugger aan het gaan zijn...
Alleen, als je bergaf rolt, dan gaat het ook alsmaar sneller en sneller....
tot je tegen de muur kwakt.
Waar en wanneer ontmoeten wij de muur ?
tot de volgende ,
Weet je niet wat dat is ? Dan zit je goed !
Want crypto...enz is de wetenschap van de nog onbekende diersoorten.
Hoe dat kan ?
Niet moeilijk, we kennen nu al een heleboel onbekende dieren, dus is het ook gepast er een wetenschappelijke studie over te doen.
U zit met vragen?
Goed, dat is al een begin !
U kent geen onbekende diersoorten ? Ik ben zeker van wel, ik noem er enkele van de bekendste op:
Het monster van Loch Ness
Big foot
Yeti
Overtuigd ?
Prof Heuvelmans (+) is de oprichter van het wetenschappelijk onderzoek ter zake, en het hoofdkwartier van deze wetenschap ligt te Lausanne (Zwitserland).
En zeggen dat wetenschappelijk onderzoek betaald wordt door ons als belastingbetalers !
Ik heb dan ook onverwijld een aanvraag gedaan bij het bevoegde ministerie om betoelaagd te worden bij mijn onderzoek naar de alhier vaak geziene roze olifantjes... En nu maar wachten op de toelage.
Zoek maar eens op, ik vertel (deze keer) geen sotternijen, ik ben bloedserieus ! Het moet dus wellicht ook mogelijk zijn op basis van een proefschrift over deze fabeldieren te doctoreren !
Had jij (ondanks het optreden van prof Vermeersch) nog steeds de indruk dat de meeste professoren serieuze mensen waren ? Niet dus ...
Ik zal nu maar zitten wachten op de reacties van de mensen die vinden dat Vermeersch wel zinnige praat vertelt. Ik trouwens ook niet ontkennen dat hij ook zinnige dingen zegt, anders kun je onzin onmogelijk verkopen !
Als je wilt genieten van zijn theoriën, dan vind je dat ook op het onvolprezen internet. Je zult zelfs verwezen worden naar een site waar hij zijn evangelie verkondigd: wat je niet kunt zien, meten, controleren, dat bestaat niet. Ik zeg het veel simpeler dan hij, maar daar komt het op neer. Hij is ook de grote manitoe van de mensen tegen de homeopathie... Daar zit zo weinig van het geneesmiddel in dat het niet meer meetbaar is, dus kan het ook niet werken. Dat bewijst dus dat het hier veel meer de overtuiging is die geneest dan het (onwerkbare) middel; met andere woorden suggestie ! Als je aanbrengt dat je ook je konijn genezen hebt met homeopathie, dan bewijs je alleen dat je konijn ook vanzelf zou genezen zijn... Logisch toch ! Ik vind dat die site niet veel afwijkt van de site waar ik het enkele dagen geleden over had, niburu.nl , daar lees ik ook dingen die moeilijk te slikken zijn...
en zo komen we op geloof of Geloof ?
Ik heb je al verteld dat er daadwerkelijk mirakels gebeuren, maar ook dat deze mirakels gebeuren in zowat alle bestaande godsdiensten. Naar mijn bescheiden mening gebeurd een mirakel dan ook -onafgezien van de aard van de godsdienst- enkel en alleen door het geloof ! In diverse profetieën en teksten vind je ook verwijzingen daar naar toe: neem in het evangelie die wij het best kennen, de tekst waar X verwijst naar met geloof van een mosterdzaadje zou je bergen verzetten...
Ik ga zelfs een stapje verder, gebaseerd op bepaalde onderzoeken, zal men wellicht binnen kort kunnen vaststellen dat men ook zonder geloof tot mirakels zal kunnen komen. De onderzoeken inzake de kracht van de menselijke geest wijst stilaan in die richting... Of is dat onderzoek ook zoiets als het onderzoek in de titel van deze blog ?
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat we in een nieuwe fase van het mensdom zijn gekomen. Jammer genoeg nog niet in het volledige mensdom, maar toch in een behoorlijk stuk er van.
Het is bewezen dat men de IQ-test ieder 5 à 10 jaar moet aanpassen, omdat we anders zouden vaststellen dat de mensheid nog alleen uit genieën bestaat ! Men moet telkens weer een nieuwe test maken, waar uit blijkt dat de meerderheid van de mensen de normale 100 scoort, en slechts de beteren merkelijk hoger scoren. Moest men (men heeft het getest !) de iq-test van 1950 nemen, dan zou men vaststellen dat er nu niets dan einsteintjes rondlopen op deze aardkloot ! Met andere woorden de intelligentie van de mensen neemt met verbazingwekkende snelheid toe ! (Echt waar !)
Waar dit naar toe zal leiden weet ik niet, ik durf niet te pronostikeren...Maar ongetwijfeld zal dit leiden tot een totaal nieuwe vorm van leven, van zijn. Ik zit hier te denken aan die heel oude sciencefiction verhaaltjes, waar men de mensen uit het jaar 2500 afbeeldde als magere fragiele wezentjes, maar met een enorm groot hoofd om al het verstand te herbergen.... grinnik, grinnik...
En ik ga weer (nog maar eens) naar een bijbelse tekst...
In de historie van de toren van Babel werden de mensen te verstandig omdat ze allen dezelfde taal hadden... Nu met internet en het huidige peil van onderwijs, zijn we bijna weer terug in de tijd dat er een taal was die door iedereen begrepen werd...en effectief, we gaan met reuzeschreden vooruit in onze onderzoeken...
Ik vraag me met steeds stijgende verbazing af, of we al eens zo'n tijd hebben gehad ? Sommige vondsten zijn niet te verklaren, tenzij we geloven dat er of ET 's hier hebben geland om dingen te doen, of er is een tijd geweest waar we reeds zo ver waren dat we het konden doen... Maar beide antwoorden zijn helemaal niet bevredigend ... Het blijft een open vraag...
We leven op een bizarre wereld, in een bizarre tijd...
Als je bedenkt welke sprongen we gemaakt hebben in de laatste honderd jaar ! Denk eens aan de eerste vliegtuigen ! Mijn ouders vertelden hoe ze naar buiten liepen om het eerste vliegend machien te zien met Olieslaeger aan het stuur. Ik hoorden hen vertellen over de eerste radio's... Ik heb de eerste televisies in onze streken zien komen... de mens op de maan, de eerste open hartoperaties en het inplanten van een hart van een ander in een nog levende mens... Ik heb geweten dat peete, de buurman toen ik een kleine rakker was, werd geopereerd van staar... In Brugge, een heel zware en delicate operatie waarvoor hij wel veertien dagen of langer in de kliniek lag, en nadien kon hij weer zien ! Weliswaar met een bril met van die confituurpottekes in, maar hij kon weer zien ! Nu opereren ze u 's morgens van de staar, en 's avonds ben je al weer thuis, en een bril is niet meer nodig...
Ons moeder zei altijd dat er nooit nog een tijd zou zijn waar in alles zo vlug evolueerde als zij had meegemaakt...Ik denk dat we nog altijd vlugger en vlugger aan het gaan zijn...
Alleen, als je bergaf rolt, dan gaat het ook alsmaar sneller en sneller....
tot je tegen de muur kwakt.
Waar en wanneer ontmoeten wij de muur ?
tot de volgende ,
dinsdag, januari 29, 2008
een vluggertje
't Is nu kwart over acht, dus heel vroeg voor mijn doen ! Maar ik heb dan ook een vlugge start gekend ! Veerle moest om 7 uur al in de winkel zijn om het brood te bakken (?) en daar Fre ook gaan werken is, moest Anny de tweeling gaan wekken en op de schoolbus krijgen... Zodra Anny weg is zijn die twee rotzakken van honden ambetant, en bedenken plots dat ze vandaag ook hoognodig uit hun mand moeten, en dat ze vlugvlugvlug naar buiten moeten...
Dus ga ik het bed uit, naar 2c , en daar moet ik mij dan zitten opjagen omdat een van de woefkes het nodig vindt te proberen een wolf na te doen. Vlug gewassen, mijn zus zou zeker verontrust zijn en mijn nek inspecteren. en dan naar beneden en de honden uitlaten, koffie zetten mijn kop yoghurt uit de frigo halen, wat stoppen om de pijn te laten zakken, koffie verder opgieten...honden weer binnenlaten...
En dan verwacht ik vandaag ook nog eens bezoek, in de voormiddag. Vandaar de titel, vlug een blogje, nog vooraleer ik mijn mailtjes heb bekeken, die lopen niet weg, maar ik moet mijn lezers en lezeressen niet te veel laten wachten ... vandaar een kortje.
Zoals u ziet aan bovenstaand relaas, is de pijn toch al ietske gezakt.
Maar dat maakt dat ik de voorbije dagen heel heel weinig heb gedaan, en dus ook niet veel ben tegengekomen om over te vertellen. Je ziet, pijn belet ook het sociaal verkeer !
Maar wie ben ik om te klagen, er zijn er die er veel slechter aan toe zijn dan ik. Maar je ziet, ik ben er ook maar ene die eerst zijn eigen zeer voelt, en dan pas naar de ander kijkt. 't Zou eigenlijk omgekeerd moeten zijn, we zouden veel meer kunnen verdragen.
We hebben hier een nieuwe pastoor op de parochie, en ik las dat het de oud kaj-proost zou zijn...Wie weet hebben we dan weer voor het eerst in lange tijd een echte pastoor. Den diene na Georges Van Hoolandt was maar zozo, maar ik wist dat al voor dat hij hier was, ik kende hem al van in Brakel, waar ik hem soms ontmoette op vergaderingen van de bouwvakkers...Hij was daar ook niet gegeerd. Allee, hoop doet leven. Op de foto in de krant zag het er een rare uit, met een oranje hemd en heel modern en jeugdig gekleed. Het devisu ziet er dus al heel anders uit...
Ze kunnen nu natuurlijk niet meer wat in de tijd van Georges wel kon... Nu moeten ze drie of vier parochies bijhouden, en onze Georges zaliger deed alleen Mater, en bezocht al zijn parochianen tot twee keer per jaar. Hij was overal welgekomen, bij kerkganger en bij anderen, en hij had voor iedereen echte en warme interesse. 't Was echt een toffe pee, en hij wist ook nog te preken op een manier dat iedereen aan zijn lippen hing, en deed soms iedereen lachen, soms iedereen wenen... Het was nochtans niet echt een redenaar, nee, hij wist de mensen te raken door zijn "vertellingsjes", hij benaderde de dingen steeds op een verrassende manier. Hij had een hond die nu en dan binnenbrak bij de mensen, en konijnen pikte... Georges betaalde de konijnen en reclameerde tegen zijne hond, op een manier die ik gebruik als ik de hond wil belonen... Ik heb hem nog gevraagd of hij nu wilde dat de hond stopte, of dat hij er meer moest pikken??? Georges lachte dan eens ''t es woar hé" zei hij dan... Zo een paster gaan we hier niet rap meer zien, deze lopen er niet dik.
Ooit moest ik bij de pastoor zijn in de voorbereiding van de zomerspelen, en hij was nog niet thuis...Zijn "meissen" een stokoude oudejongejuffrouw zei ons te zitten en "drinkt'iet ?" Ah ja hé... 't Menske verdween in de kelder en kwam terug met enkele trappisten. Ze zette ze op tafel, ging naar de kast en gaf ons elk een limonadeglas... 't Is raar, maar die trappist was niet zo lekker als anders....
Die zomerspelen zijn ook al lang ter ziele... Het was nochtans een evenement waar heel de parochie aanwezig was. Iedere wijk had een ploeg en er moest gekampt worden met allerlei gekke spelletjes... Ooit hebben we de dames van de ploegen doen levende palingen pakken uit een emmer en ze moesten ze aan de andere kant van het veld in een andere emmer doen... Het volk lag plat van het lachen met de dames die wanhopig probeerden de palingen vast te houden... Nogal een geluk dat gaia er toen nog niet was !
Ooit was de laatste proef het aankleden van de ploegleider in baby, met tutter en pisdoek en al... Ik was ploegleider, en Martine die ook in de ploeg zat kreeg mijn doek niet rond mijne buik, haar armpjes waren te kort...Die foto stond natuurlijk 's anderendaags in de krant...
Waar is de tijd...
Nu zie je die simpele geestige dingen niet meer, alles moet veel gesofisticeerder zijn, of het is niet goed. In die tijd brachten wij met die spelletjes een pak geld op voor de goede werken van de pastoor...en wij wisten dat het goed gebruikt werd. Wij kenden de paster, en hij kende ons! Wij hadden familie die minder op bezoek kwam dan de paster !
Die pastoor ging ook op café, deed zelfs wel eens mee aan een kaarting, zelfs al was dat een kaarting van de liberalen of de socialisten... en wellicht was hij de enige pastoor die ook op die evenementen uitgenodigd werd ! Net zoals ik de enige was die ooit uitgenodigd werd in het atheneum als propagandist van het acv... en ik was er de enige vakbond ! Ik werd er dan ook niet gevraagd als vakbond, maar als mens, omdat ze mij kenden...Zo was het ook met Georges.
Het is jammer dat er niet wat meer mensen zijn die de brug kunnen leggen naar de "anderen", er zou heel wat minder miserie zijn...
tot de volgende ?
Dus ga ik het bed uit, naar 2c , en daar moet ik mij dan zitten opjagen omdat een van de woefkes het nodig vindt te proberen een wolf na te doen. Vlug gewassen, mijn zus zou zeker verontrust zijn en mijn nek inspecteren. en dan naar beneden en de honden uitlaten, koffie zetten mijn kop yoghurt uit de frigo halen, wat stoppen om de pijn te laten zakken, koffie verder opgieten...honden weer binnenlaten...
En dan verwacht ik vandaag ook nog eens bezoek, in de voormiddag. Vandaar de titel, vlug een blogje, nog vooraleer ik mijn mailtjes heb bekeken, die lopen niet weg, maar ik moet mijn lezers en lezeressen niet te veel laten wachten ... vandaar een kortje.
Zoals u ziet aan bovenstaand relaas, is de pijn toch al ietske gezakt.
Maar dat maakt dat ik de voorbije dagen heel heel weinig heb gedaan, en dus ook niet veel ben tegengekomen om over te vertellen. Je ziet, pijn belet ook het sociaal verkeer !
Maar wie ben ik om te klagen, er zijn er die er veel slechter aan toe zijn dan ik. Maar je ziet, ik ben er ook maar ene die eerst zijn eigen zeer voelt, en dan pas naar de ander kijkt. 't Zou eigenlijk omgekeerd moeten zijn, we zouden veel meer kunnen verdragen.
We hebben hier een nieuwe pastoor op de parochie, en ik las dat het de oud kaj-proost zou zijn...Wie weet hebben we dan weer voor het eerst in lange tijd een echte pastoor. Den diene na Georges Van Hoolandt was maar zozo, maar ik wist dat al voor dat hij hier was, ik kende hem al van in Brakel, waar ik hem soms ontmoette op vergaderingen van de bouwvakkers...Hij was daar ook niet gegeerd. Allee, hoop doet leven. Op de foto in de krant zag het er een rare uit, met een oranje hemd en heel modern en jeugdig gekleed. Het devisu ziet er dus al heel anders uit...
Ze kunnen nu natuurlijk niet meer wat in de tijd van Georges wel kon... Nu moeten ze drie of vier parochies bijhouden, en onze Georges zaliger deed alleen Mater, en bezocht al zijn parochianen tot twee keer per jaar. Hij was overal welgekomen, bij kerkganger en bij anderen, en hij had voor iedereen echte en warme interesse. 't Was echt een toffe pee, en hij wist ook nog te preken op een manier dat iedereen aan zijn lippen hing, en deed soms iedereen lachen, soms iedereen wenen... Het was nochtans niet echt een redenaar, nee, hij wist de mensen te raken door zijn "vertellingsjes", hij benaderde de dingen steeds op een verrassende manier. Hij had een hond die nu en dan binnenbrak bij de mensen, en konijnen pikte... Georges betaalde de konijnen en reclameerde tegen zijne hond, op een manier die ik gebruik als ik de hond wil belonen... Ik heb hem nog gevraagd of hij nu wilde dat de hond stopte, of dat hij er meer moest pikken??? Georges lachte dan eens ''t es woar hé" zei hij dan... Zo een paster gaan we hier niet rap meer zien, deze lopen er niet dik.
Ooit moest ik bij de pastoor zijn in de voorbereiding van de zomerspelen, en hij was nog niet thuis...Zijn "meissen" een stokoude oudejongejuffrouw zei ons te zitten en "drinkt'iet ?" Ah ja hé... 't Menske verdween in de kelder en kwam terug met enkele trappisten. Ze zette ze op tafel, ging naar de kast en gaf ons elk een limonadeglas... 't Is raar, maar die trappist was niet zo lekker als anders....
Die zomerspelen zijn ook al lang ter ziele... Het was nochtans een evenement waar heel de parochie aanwezig was. Iedere wijk had een ploeg en er moest gekampt worden met allerlei gekke spelletjes... Ooit hebben we de dames van de ploegen doen levende palingen pakken uit een emmer en ze moesten ze aan de andere kant van het veld in een andere emmer doen... Het volk lag plat van het lachen met de dames die wanhopig probeerden de palingen vast te houden... Nogal een geluk dat gaia er toen nog niet was !
Ooit was de laatste proef het aankleden van de ploegleider in baby, met tutter en pisdoek en al... Ik was ploegleider, en Martine die ook in de ploeg zat kreeg mijn doek niet rond mijne buik, haar armpjes waren te kort...Die foto stond natuurlijk 's anderendaags in de krant...
Waar is de tijd...
Nu zie je die simpele geestige dingen niet meer, alles moet veel gesofisticeerder zijn, of het is niet goed. In die tijd brachten wij met die spelletjes een pak geld op voor de goede werken van de pastoor...en wij wisten dat het goed gebruikt werd. Wij kenden de paster, en hij kende ons! Wij hadden familie die minder op bezoek kwam dan de paster !
Die pastoor ging ook op café, deed zelfs wel eens mee aan een kaarting, zelfs al was dat een kaarting van de liberalen of de socialisten... en wellicht was hij de enige pastoor die ook op die evenementen uitgenodigd werd ! Net zoals ik de enige was die ooit uitgenodigd werd in het atheneum als propagandist van het acv... en ik was er de enige vakbond ! Ik werd er dan ook niet gevraagd als vakbond, maar als mens, omdat ze mij kenden...Zo was het ook met Georges.
Het is jammer dat er niet wat meer mensen zijn die de brug kunnen leggen naar de "anderen", er zou heel wat minder miserie zijn...
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)