letters...

Hebben we nu eigenlijk geluk of ongeluk met ons alfabet ?
Men heeft voor een heel groot aantal mensen een quasi uniform alfabet. Quasi, omdat er toch wel her en der nationale aanpassingen zijn per taalgroep. Denk gewoon aan het frans, met zijn éèàê en dergelijke. Ook in het spaans en in het duits vinden we dergelijke kleine aanpassingen. Wij hebben hier in feite zelfs voor onze taal twee letters te veel, de x en de y, die in onze taal nergens voorkomen, wij gebruiken ze wel, maar alleen in vreemde woorden die wij aangenomen hebben in ons taalgebruik...
Maar geef toe, ons alfabet heeft ook vele tekortkomingen ! In veel gevallen is het niet zo duidelijk hoe een woord nu juist moet uitgesproken worden. Denk gewoon aan ons letterteken e, in bed, in het, in benEden, en ik kan dit voor al onze klinkers, en dan spreek in nog niet van onze tweeklanken.
Het is zelfs zo dat er, voor het nederlands, een uitspraakwoordenboek is opgesteld door dr Paardekoper. Om dat te kunnen doen heeft Paardekoper zich gewend tot een phonetisch schrift. Een soort alfabet, waar iedere klank een andere letter heeft. In feite zou dit het ultieme alfabet kunnen zijn!
Ik herinner me de tijd toen de progressisten probeerden om een nieuw nederlands te scheppen, waarbij men schreef wat men hoorde. Zo schreef men polisie in plaats van politie, kompjoeter en ga zo maar verder. Maar een echte vereenvoudiging was dit niet, omdat men uiteindelijk ook daar met overeenkomsten werkte, neem de ui, wie heeft ooit bepaald dat u en i samen een ui-klank zijn ? of a en u een au klank ? Dat is een conventie, een overeenkomst, een benadering van de klank.
Mochten we allemaal overschakelen op een phonetisch schrift, dan zouden wij al heel veel verder zijn. Maar dan nog zijn we er in feite niet helemaal ! We schrijven dan nog steeds niet de klemtonen in een woord. In sommige talen kunnen eenzelfde woord drie, vier betekenissen hebben, al naargelang de klemtoon...
Dezelfde Paardekoper heeft daar ook een oplossing voor, en heeft een klemtoonteken ingebouwd in zijn uitspraak-boek. Het kan dus wel ! Denk eens aan de enorme voordelen die dit zou hebben ! Je zou perfect een welkomstgroet kunnen voorlezen in het chinees, ondanks dat dit juist een van de talen is waar de klemtoonverlegging een andere woordbetekenis heeft !
Het zou uiteraard ook de taalstudies heel wat simpeler maken, vooral voor de gebieden die nu met andere schrifttekens werken dan wij.
Maar voor ons is het te laat ! Ik heb in het woordenboek van Paardekoper zitten lezen, zitten worstelen is een beter woord, maar het zou een serieuze leertijd vergen om over te schakelen. Niettemin zou het kunnen uitgevoerd worden voor de jeugd, die vanaf het begin met deze vormen werkt zal er uiteraard geen moeite mee hebben. Het enige praktische nadeel zou het klavier van je schrijfmachine zijn, daar zouden véél meer toetsen op moeten zitten dan nu, maar zie maar eens wat de chinezen doen met hun schrijfmachines...Er is een oplossing en vooral een aanpassing mogelijk.
Het enige wat de jongeren dan nog zouden moeten leren is een correct nederlands, en dan zou het bijna onmogelijk zijn om fout te schrijven. Bovendien zouden we eindelijk de mogelijkheid hebben om de dialecten echt vast te leggen, met hun enorme klankenrijkdom !

Hoe ik daar op kom ? Wel ik lag te denken aan mijn oud-collega Oscar. Toen ik hem vanuit mijn westvlaamse roots aansprak met OScar, dan kreeg ik na enkele tijd onder mijn voeten dat hij niets had van een os, en dat zijn naam osCAR was ! Waarvan akte... Dat deed er mij aan denken dat westvlamingen bij heel wat woorden, andere klemtonen leggen dan bv oostvlamingen (en die misschien tov van brabanders enz, enz...). Dat bracht mij op het boek van Doctorandus Paardekoper, die het inderdaad nodig vond om ook de klemtonen voor eeuwig vast te leggen. Dit heeft dus echt zijn nut !

Niettemin stel ik geen verbetering vast in deze situatie ! Blijkbaar zijn er bitter weinig leraars die het nuttig vinden om zich ook qua klemtonen bij te scholen. Ik denk dan terug aan mijn kindertijd, toen ik in de school de uitspraak van de g en h ingestampt kreeg, en later alle moeite van de wereld had omdat weer te verbeteren, want ik kreeg het fout onderwezen !!! Ik heb nog steeds moeite daarmee, en ik wil echt niet overschakelen naar het belachelijke taaltje van een Vande Lanotte die nu zijn g en h's zit aan te blazen totdat je de indruk hebt dat er geen woorden bestaan die niet beginnen met g of h....
Wat wel raar is, en waarvan ik niet durf te stellen dat dit algemeen is, maar in gewoon taalgebruik, hoor ik het verschil niet. Het lijkt wel of ik op dat punt een soort klankdoofheid heb...

Dat is ook zo met het herkennen van een dialect... Soms betrap ik er mezelf, en ook soms Anny op, dat als we op de tv een dialect horen spreken dat we als het onze herkennen, we niet meer meteen kunnen zeggen of het nu west- of Oostvlaams was , want beide dialecten zijn zowat de onze geworden... Raar is dat. Zou mijne kozzen dat nu ook hebben met het brugse dialect tegenover het nieuwpoorts ? Ik vermoed van wel.

Genoeg over taal en letters...

Het is weer rot weer buiten. Gelukkig is het niet echt koud, want met de prijs van de mazout... Vanmorgen om 8 uur was het nog donker...we zijn weer in de donkerste weken van het jaar...Binnenkort vieren we weer met zijn allen het grote lichtfeest, de jaarlijkse terugkeer van de zon, wat ooit door keizer Constantijn hervormd werd tot de geboortedag van Kristus (Terwijl geen mens ook maar weet op welke datum dat echt gebeurd is).
We hangen weer blinkende bollen (om de heksen en het kwaad af te weren) in een altijd groene boom (belofte van terugkeer van het groen en het voedsel) steken overal feestverlichting (terugkeer van de zon) en ga zo maar door...
Ik lees echt te veel, een heleboel sprookjesachtige dingen worden plots iets heel anders als je het bekijkt vanuit een historisch oogpunt...

Is het beter als je veel weet ? Ik durf hier niet meer met een volmondig ja op te antwoorden... Het is een beetje als met een kind die plots ontdekt dat sinterklaas niet bestaat, er verdwijnt iets uit je leven, een stukje droom. Kennis is niet altijd een antwoord op. Soms is het een illusie minder.

Het is een beetje als met ver- en bewondering kijken naar de prachtige glasramen in een kerk...tot iemand je vertelt dat dit een voorstelling is van de bijbel, voor de gelovigen die niet konden lezen, of toch zeker niet het latijn van de diensten begrepen...Dan ga je op een ander manier naar die prachtige ramen kijken, en als je het betuttelende ziet, dan begin je ze plots helemaal niet mooi meer te vinden...

De menselijke geest...bizar... En hoe meer je weet, hoe meer je beseft dat je niets weet. Ook je weten staat onder druk van je gevoeligheden. En je gevoeligheden staan onder druk van je opvoeding, en je opvoeding staat onder druk van je omgeving, en je omgeving staat onder druk van de gebeurtenissen die ze ooit onderging, van de geschiedenis van het volk... en ga zo maar verder.

Als je dat eenmaal echt beseft, dan kun je niet anders dan meer begrip hebben voor mensen die uit een heel ander land komen, met een gans andere achtergrond... Ik heb hier zowel uit Christelijke als uit Socialistische zijde, boeken over de sociale strijd. In beide staan heel veel foto's en in her en der ook kleine gebeurtenissen verteld... Mij valt daar in eerste instantie op dat die mensen in die tijd allemaal veel meer getekend waren door het harde van het leven, er waren weinig echt mooie mensen onder. Een tweede is in de verhalen te vinden van de gebeurtenissen, de reacties toen waren veel harder, veel scherper, omdat die mensen vanuit een onderdrukking uit moesten kruipen. Ik ga niet beweren dat de situatie nu in die verre landen gelijk is aan wat bij ons was, maar het is er toch veel dichter bij, dan wij nu zijn ! Het is voor hen in die situatie ook nog een verbitterd vechten om van onder een kolossale druk uit te komen... De prijs voor een mensenleven is daar nog veel lager dan hier! Maar ooit was het hier ook zo, wij zijn niet echt anders ! Ook niet wat godsdienstig fanatisme betreft, hoelang is het geleden dat de pauselijk zouaven gingen vechten? En wie waren dat ? Juist, mensen van bij ons...

Ik ga stoppen, tot de volgende ?

Nieuw !!!!

Dat is pas nieuws, ik was bijna vergeten te bloggen !
Het leven voor een zalige nietsdoener kan zo druk zijn....
Ik krijg het syndroom van de meeste gepensioneerden, tijd te kort. en Hoe deed ik dat vroeger toch allemaal ?

Raar hé, en toch is het zo! Vroeger nam mijn werk het grootste stuk van mijn leven in beslag, en toch werkten wij aan ons huis, aan de tuin, knutselden we en noem maar op, en we hadden niet het gevoel dat wij verdronken in het werk. Nu hebben wij een veel kalmer bestaan, goed, ik kan veel dingen niet meer aan, dus ik zou nog méér tijd ter beschikking moeten hebben, en toch hebben we soms het gevoel dat we het te druk hebben... Raar maar waar (Er bestaat een leuke website met de naam Waar maar raar.nl - moet je nu en dan eens lezen...)

Nu ja, erg is dat allemaal niet, het valt mij alleen op, en een echte verklaring heb ik er niet voor. Ik herinner mij dat ooit Camielke mij zei, vroeger waste ik het houtwerk af, krabde de loshangende "blazen" weg, en verfde alles, en had nog veel tijd over van mijne congé...Nu heb ik al mijn houtwerk eens afgebrand, weer opgeschuurd, in de primer gezet en ik ben na twee maand nu eindelijk bezig aan het lakken... Maar bij mij is dat niet het geval, ik kan dat niet meer, en gelukkig hoeft het ook niet meer, alle houtwerk is nu pvc geworden....En toch iets is er van waar ! Alles wat we doen, doen we in wat een zee van tijd is, en we doen alles veel rustiger en bedachtzamer en beter. (Enfin, wat nog kan)

Neem nu de opkuis van mijn houten beelden...Anny brengt ze bij, en stoft ze af, en ik zit rustig aan tafel en wrijf met een borsteltje de beschermolie op het beeld. Anny zet ze dan op een reservetafel om te drogen, en na een dag gaan ze weer naar hun plaats, op de kast die door Anny ondertussen ook ingewreven is met beschermende olie... De ene helft is gedaan, de tweede helft en dus tweede kast, staan nog te wachten... Vroeger was dat allemaal in een halve dag allang gedaan.

Wat is het, bezadigd ? of lui ? of wat???

Ik weet het niet, en ik lig er ook niet van wakker.
Waar ik wel van wakker lig is het report van die dokter over de gevolgen van electrische golven op ons lichaam... Ik heb het de meesten van u toegestuurd, het is een hele boterham, maar jongens, het is niet geruststellend hé ? En je kunt er wel iets aan doen, maar dan verlies je ook alle comfort van die dingen. En geef toe, ook al ben jij gelukkig niet ziek, comfort kun je moeilijk missen hé? En al zeker niet als je wat minder kunt door ziekte of ouderdom.

Ik vermoed dat ik het toegestuurd kreeg naar aanleiding van de blog waarin ik schreef over het ervaren van de hoogspanningslijnen... Je ziet, het is dus echt geen inbeelding ! Er IS meer tussen hemel en aarde, Horatio....

Vandaag heb ik weer meer pijn, maar ja, er is wind op komst. Als er één weertype is die ik voel, dan is het wind. Misschien is dat ook een vorm van wrijving, en wrijving veroorzaakt een vorm van spanning, van golven... wat het ook is, ik ben dan meestal niet echt lekker in mijn vel.

Deze namiddag, vlug,vlug gaan winkelen, naar de apotheek, de krantenshop en de colruyt. Je ziet het: druk !

Met Anny gaat het ondertussen goed, althans, wat wij er van kunnen zien. Door de vermindering van de valium is ze stilaan ook weer wat actiever aan het worden, maar het is toch nog niet zoals weleer. 's Middags kijkt ze naar het nieuws, en na enkele minuten ligt ze te ronken. Dat is al beter, want in het begin keken we naar Lingo, dan naar blokken en dan pas naar het nieuws. Meestal hoorde ik dan het nederlandse nieuws, de rest was Anny doorheen geslapen. Nu begint dit al te beteren, het gebeurd nog wel eens, maar niet meer alle dagen. Hopelijk mogen we na het doktersbezoek volgende maand, nog een en ander verminderen...
Wat een probleem is, ik moet er op denken dat ze haar pillen niet mag vergeten. Ik had dat in het begin ook, je moet het ritme gewoon worden. Bij Anny zal dit wellicht nog moeilijker liggen dan bij mij, ik voelde het als ik ze vergat, dan steeg de pijn snel, maar Anny heeft niks die pijn doet of wat ze voelt...er is dus ook geen "alarm". (Tenzij ikke...)

Voila, ik ga sluiten, tot de volgende ?

ubuntu nog maar eens

Gisteren hebben we de laatste (?) loodjes gezet aan de nieuwste ubuntu versie.
Eigenlijk had dit niets meer te maken met ubuntu op zich...maar eigenlijk met microsoft...
Microsoft heeft, ondanks alle processen tegen hem, nog steeds niet alle brongegevens vrijgegeven, dat wil zeggen dat er bepaalde programma's zijn waar microsoft een (verboden)monopolie op heeft. Dat wil niet zeggen dat ze het alleenrecht hebben op het product, maar ze geven anderen niet eens de mogelijkheid sommige dingen te openen, te bekijken.
Daartoe heeft ubuntu een paar dingen gemaakt die deze dingen toch weet te openen, of toch de meeste er van...
Maar nu is er links of rechts een genie geweest, die nog een stapje verder is gegaan! Hij is er in gelukt om in ubuntu ook windows te draaien. (Wat het uitschakelen van je pc, heropenen onder windows, overbodig maakt). Bovendien heeft hij daarbij enkele truukjes gedaan, waardoor je je ganse windows op amper 8.5 mb installeert in ubuntu. Bovendien draait het onder ubuntu, wat mede veroorzaakt dat het ook quasi bommenvrij is voor virussen en co.
Maar dat was nog niet genoeg, u weet dat het opstarten van windows wel enige tijd duurt...dus kun je in ubuntu je windows bv stopzetten op het startblad, en als je dan weer opent, dan start je meteen op je startpagina, is windows dus al helemaal open om direct te beginnen werken.
Ook draait windows er iets sneller, omdat het op een enorm virtueel geheugen zit, en (bijna) niet meer op je pc.
Sjongejonge, misschien zegt je dat niets, maar voor kwampjoeterfreaks is dat wel even wat ! Je switcht van het ene naar het andere, zonder dat je moet omschakelen. Bovendien kun je het nog leuker maken, in ubuntu kun je ook wisselen van scherm (Als ik op een icoontje druk, zit ik plots op een ander scherm, duw ik er terug op, dan zit ik weer waar ik was...)op die manier kun je werken in twee systemen op hetzelfde ogenblik !

Ik ga stoppen, want wellicht zijn er mensen die zitten te denken: wat zit hij daar nu allemaal te broebelen...Wees gerust, ik maak het nooit te technisch, want zoveel ken ik er ook niet van! Het is precies als met de auto, ik kan rijden, maar vraag mij niets over de motor of de onderdelen.

Buiten is het maar frisjes, en het is ook nattig, grijs, somber.Echt herfst.

Vannacht weer moeten opstaan om een nieuw onderhemdje en een nieuwe pyama aan te trekken, na mij goed afgedroogd te hebben. Verdomd ambetant ! Het gekke is dat je van zweten op die manier ijskoud wordt ! Je kleren zijn nat, en voelen ijzig koud aan.

Dat brengt met zich mee dat ik weer aan 't lezen ben. gelukkig ben ik bezig aan een erg mooi boek! De Jagers, een boek over Afrika. Het leest als een trein ! Het is een van die boeken die je zou willen in één trek uitlezen! Niet dat het een zo'n spannend intrige heeft, maar er gebeurt zo veel dat je steeds benieuwd bent wat er nu weer staat te gebeuren. Het nadeel van zo'n boek is dat het niet meteen de beste formule is om in te slapen...

Bij mijn laatste bezoek aan de rommelmarkt zag ik - voor de zoveelste keer - "Het Beloofde Land" liggen... Ik heb dit boek, en de twee er op volgende, jaren en jaren gezocht, en nu ik ze heb, breek ik er de poten over ! Gek is dat ! Ik had hetzelfde voor met mijn zoektocht naar van die glazen voetjes voor onder de kachelpoten. Die waren niet te vinden, dan na maanden zoeken. Toen we ze hadden, zagen we ze plots overal liggen... Het lijkt wel een wet !

Ik ben bezig met het kuisen van al mijn houten beelden (voornamelijk afrikaans), en Anny poetst dan ontertussen gans de kast en boent ze. Ik heb toch wel enkele zéér mooie en waardevolle stukken verzamelt. Oh, ja, ik heb ook nog een wandelstok kunnen kopen, weeral een met een zwaard er in... De ronde knop zit in brons gevat, en bevat een echte spin in hars gevat. Het is dus geen antieke, maar wel een heel mooie. Ik wilde hem niet kopen, maar de man die mij ondertussen kent liet het bedrag een héél stuk zakken...zodoende....

Dat maakt dat ik eigenlijk stilaan mijn kot vol wapens heb ! Ik heb het eens gevraagd aan een bevriende rijkswachter, en het mag, maar ik mag niet met die wapenstokken buiten wandelen... Enige tijd geleden heb ik een veel gevaarlijker wapen gekocht, omwille van het prachtige houtsnijwerk (en het bevat ook stenen, vermoedelijk een soort edelstenen, wan het is oud ), en kris. Normaliter kun je geen echte kopen, een kris blijft altijd in de familie, en het zou de nieuwe eigenaar ongeluk brengen... Hoe hij hier is geraakt, is een grote vraag, maar ik vond hem op een klein marktje, waar alleen gewone mensen symphatisanten, staan, geen "proffesionele" rommelmarkters...Daar vind je soms wel een uitzonderlijk iets... Ik weet niet hoe je een krinkeldd-winkelend mes moet slijpen, maar er zit snee op ! Zo'n kris moet verschrikkelijke wonden maken ! De houten schede en handvat zijn prachtig uitgesneden !

Ik heb ooit eens verbaasd opgekeken over de kwaliteit van steekwapens... Ik heb hier zo'n wapenstok, waarin een niet snijdend "zwaard", dus een zuiver steekwapen. Ik vond de punt niet echt scherp, maar er was hier iemand die in Afrika had gezeten, en die daar nog zag jagen met niet snijdende speren. Volgens hem was mijn wandelstok meer dan scherp genoeg om "effectief" te zijn... Nadien heb ik daar wat op zitten denken, en als je bedenkt dat heel lang geleden men jaagde met stokken die en puntig en hard gemaakt waren in vuur, dan zal dat wel juist zijn...

Je moet ook maar eens kijken naar een echt zwaard, je kunt daar ook geen boterham mee snijden hoor, wellicht is het veeleer door de slag op zich dat het voldoende snijdend is om te hakken door vlees en beenderen...

Waar ben ik nu over bezig ? Precies of ik ben een beenhouwer ! Nee, het ligt niet in mijn bedoeling ooit die wapens uit te proberen. Ik heb ze ook niet omwille van het wapen, maar veeleer omwille van het model, de sierwaarde.

Waar is de tijd toen wij, gewapend met stokken (zwaarden) pijl en boog (stokken) door het bosje dwaalden ? We voelden ons echte ridders van de ronde tafel, op pad om weduwen en wezen te redden van de boze draak... Nu zie ik geen kinderen meer spelen in hun eigen wereld ...Nu zitten ze voor hun pc, nintendo of wat dan ook, en verdwalen in de fantasie van een ander. Wij hadden dit allemaal niet nodig ! Wij maakten ons speelgoed grotendeels zelf ! Herinner je je nog, wij zaagden uit een plank een model van een revolver uit, op de rugkant van de kolf nagelden wij een wasspeld, aan de voorkant van de revolver een "rekker" gemaakt van een fietsband. Wij staken gedroogde erwten in die rekker, spanden de rekker en de erwt in de wasspeld, en als wij wilden schieten duwden we de wasspeld open, en de erwt vloog god weet waar ergens voor je uit...
We hadden ook katapults, een schietlap, een mikke, of hoe je het ook wilt noemen. Die waren wel gevaarlijk, en waren verboden...We moesten die altijd goed verbergen voor de flikken...Wat is dat allemaal lang geleden...
Ik ga stoppen, 'k ben weer aan 't wegdromen...
tot de volgende ?

Water, wasser, l'eau, aqua, nattigheid

De waterellende van tanteke hoort (bijna) tot de verleden tijd...De definitieve rekening is met ongeveer 2.500. eurootjes verminderd...blijft toch nog iets minder dan 3000 eurootjes te betalen. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om tot die prijsvermindering te geraken ! Nu, rest ons alleen maar de zaak verder te vergeten...

Wie gaat de waterrekening van de stad Oudenaarde betalen??? Dat is nogal een ander pak drinken hé !
Maar uit de berichtgeving meen ik te kunnen afleiden dat het hier niet gaat over water van de TMVW, maar over water uit het eigen waterleidingsnet van de stad. Ja, in Oudenaarde wordt een gedeelte van de stad nog bevoorraadt met water uit eigen bron ! Wellicht zijn er niet veel steden die dat nog hebben. Mater krijgt echter zijn water uit de TMVW, zoals bijna iedereen. (Toegevoegde Maatschappij voor Waterbedeling)...dus niet van het Oudenaardse water. Ik meen dat het slechts het oude Oudenaarde en Volkegem is dat van het Oudenaardse water drinkt. Dus al met al zal het wellicht nog meevallen met de kostprijs, het hun eigen water die wegstroomt...

Gek is dat ze het blijkbaar niet kunnen vinden ! Ik heb nu de gesofisticeerde toestellen gezien om water op te sporen, en nog kunnen ze het niet vinden ??? Raar !

Ik zit me nu af te vragen of er iets gedaan wordt met het water van de melkerij? In Horebeke hadden wij vroeger een melkerij, anex kaasmakerij, die door fusies verdwenen is. Er rest alleen nog een overslagstation van melk, en een winkel van de produkten van de groep. Daar kun je goedkoper kaas en diergelijke kopen...
Vroeger was daar dus een compleet fabriekje, die duizenden liters water per dag verbruikte. Dit water kwam uit eigen bron, een bron die zoveel water leverde, dat op zaterdag en zondag, bij minder verbruik, zomaar overliep en verdween in het rioleringsstelsel en grachten omheen de fabriek... Doet men iets met deze enorme waterhoeveelheid ??? Ook de brouwerij Roman zit hier met verscheidene bronnen, onder meer een hier in mijn straat, iets lager op de berg. De naam van ons dorp Mater, zou te maken hebben met Moeder van alle bronnen ... In het dorp hebben we ook nog de bron van de Heilige (?) Amelberga, en iets verder was er eertijds een fabriekje van waters en limonades, die ondermeer water leverde aan het uz voor de patiënten aan de nierdialyse... (Zo vertelde mij een dergelijke patiënt die hier net om de hoek woont) Vroeger nam ik ook water uit mijn eigen bron, maar toen men aan de overkant van de baan begon met een plastic-verwerkend bedrijfje, had ik plots geen water meer....
Mijn eigen bron werd hier gezocht door een pendelaar, en de firma die waterputten stak, werkte alleen met deze man ! Zonder de pendelaar steekt men geen putten... Ik heb het geprobeerd, en effectief, op mijn eigen grond vond ik drie bronnen (en ik heb niet veel grond ). De pendelaar kwam later eens op bezoek (hij woont op de parochie sorry, woonde, hij is ondertussen exit) en ik vroeg hem eens te kijken of ik nog andere bronnen had. Hij vond ze ook exact op dezelfde plaats waar ik ze vond, alleen bij het bepalen van de diepte van het water zat ik er een meterke naast... Volgens de man werken al die aders negatief op de mens. Ik vertelde dat ik een positieve ader had gevonden in mijn huis, hij beweerde dat dit niet kon. Ik vroeg hem om eens te kijken, en tot zijn verbazing had ik gelijk...Wat het is weet ik niet, hoe je het voelt weet ik nog minder, maar ik ben er zeker van dat het ergens gelijklopend is met electriciteit ! Waarom ik dat zeg ? Ooit waren we op een wandeling aan het stappen, toen ik plots lichamelijk iets voelde, ik kan het niet omschrijven, maar ik herkende het als hetzelfde gevoel van toen ik water voelde met de pendel, alleen veel sterker... Ik begon rond te kijken, en ontdekte plots dat we onder een hoogspanning door liepen.... Neem dus maar aan dat het wel degelijk invloed heeft onder dergelijke dingen te wonen !

Ik vermoed dat Bart ook die gevoeligheid zou hebben, mocht hij het proberen. Waarom ik dat denk ? Omdat hij ook dezelfde gekke dingen tegenkomt die ik vroeger ook regelmatig tegenkwam: Ik heb regelmatig voor gehad dat de lichten van de straatverlichting uit doofden als ik er met de wagen onder passeerde. Of liever al iets voor mij, want ik zag ze telkens uitgaan; soms wel tien palen na elkaar ! Bart vertelde mij dat hij dat ook had... Raar he ? maar wel echt waar !

Ooit waren wij in een café van een gekende "wonderknaap" Azaire, toen iemand in onze groep zich kwetste, en hevig begon te bloeden...Azaire nam de hand in zijn handen, keek in haar ogen en zei, kijk, het stopt al, en effectief op slag was het bloeden gedaan... Toen enige tijd later Jan Browaeys hier speelde met Bart, kwetste hij zich ook, en deed het truukje van Azaire, en ja hoor, het werkte. Ik denk dat iedereen bepaalde "machten" heeft, op voorwaarde dat je er zelf in gelooft, en vooral dat je "slachtoffer" er voor open staat !

There is more between heaven and earth... Ik denk, nee ik ben zeker, dat alle mirakels ook terug te brengen zijn tot de kracht van de geest ! In ieder religie zijn er mirakels, die controleerbaar zijn, dat zou niet kunnen volgens de religie waar jij in gelooft, ieder religie eigent zichzelf de unieke macht toe. Dus moet het iets anders zijn, en het enige logische dat rest is de kracht van de geest. En ik zeg dat niet alleen ! Lees maar eens het evangelie: Als je het geloof hebt van een mosterdzaadje, dan zou je bergen verzetten... Wat wil dat anders zeggen ? Je moet echt geloven in je eigen krachten om "wonderen" te doen, en dan lukken ze ook. Het moeilijke is alleen je eigen ervan te overtuigen dat het ook werkt, en het is bijna onmogelijk om dat voor je eigen te doen, omdat je de ziekte of de pijn echt voelt, en niet kunt aannemen dat dit ook te behandelen is met de geest. Dus wat doen echte, oprechte gelovigen, zij leggen de oorsprong van die kracht in hun geloof, en behandelen zo zichzelf... Het wonder, voor mij, is dat er mensen zijn die zo diep geloven dat zij die eigen kracht kunnen gebruiken !

sjongejonge, er gaan er weer met hunne kop zitten schudden, en denken waar haalt hij dat toch allemaal vandaan? Uit datzelfde kleine bronnetje, de menselijke geest ! Weet je dat het amerikaanse leger mensen die bepaalde "gaven" hebben in dienst hebben, om te onderzoeken in welke mate het bruikbaar zou kunnen zijn als wapen ! Nieuw is dat niet ! Denk maar aan de tovenaars en hun invloed in de "onbeschaafde" (????) landen ...of lees weer eens de bijbel, de joden hadden alleen overwicht in de strijd zolang Mozes met zij armen wijd open tot de Heere sprak... Lijkt er sterk op hé? Maar ja, je moet het ook eens durven bekijken van uit een andere hoek, dan de hoek die men je altijd heeft voorgehouden...

Dat is ook de reden dat religie voor mij niet slecht is ! Het geeft de mensen die er in geloven daadwerkelijk een houvast,en bovendien is het een veel steviger fundament bij de meeste mensen om zich te houden aan de geboden tot een goede samenleving. Het wordt echter ook misbruikt (Gott mit uns), maar ja, wat wordt er niet misbruikt?? Het "dwingende " van een religie heeft voor mij een grotere invloed dan een "neutrale" moraal.

Ik ga stoppen, ik heb je weer een "voer" gegeven om eens op te sjieken...
tot de volgende ?

oewaaaah...gaap....gaap

8 uur en 7 minuten, en ik zie Anny juist terugkomen van bij Veerle...Die is naar de herscholing, en Anny moet er om twintig voor zeven al zijn, want dan gaat Fré ook werken...en de kinderen moeten om ongeveer 8 uur op de bus.
Dus gaat de wekker af om half zeven.
Als Anny weg is, zitten de twee honden voor de deur, te staren naar de deur, precies of ze gaat terugkomen als ze straf genoeg staren... Dat zou nog niets zijn, moest de kleine hond het dan niet nuttig achten zijn gestaar te begeleiden met een jankend piepgeluid. Niet luid, dat heb ik hem afgeleerd, maar net luid genoeg om ambetant te zijn...
dus
sta ik ook op, ga me wassen (deur van de kamer dicht, anders staan de honden beneden !). Doe dan mijn kleren aan, ga met die twee ambetanterikken naar beneden, laat ze beiden buiten en begin koffie te zetten. (Sinds Anny in het hospitaal lag, weet ik hoeveel lepeltjes koffie en hoeveel lepeltjes chicorei er in de zak moeten.)Ik maak mijn ontbijt (één tas yoghurt) klaar, laat ondertussen de blafbeesten weer binnen, en ga mijn pillen nemen. Neem mijn ontbijt, neem de pil voor na het ontbijt, spoel door met een grote lepel brol om te kunnen kunnen (schijten, maar dat schrijf je niet) en spoel dat weer door met de ondertussen vanpasseslokje koffie.

En dan ga ik kwampjoeteren...

Ik zag een paar wenkbrauwen omhoog gaan bij het lezen van het vorige...Ja, wij maken nog koffie met een echte ouderwetse koffiezak ! We zijn er allebei van overtuigd dat die koffie ons beter bevalt, en bovendien heb je véél vlugger koffie (reden waarom hij ook warmer is). En ja, we weten nog een winkel waar je zo'n zakken kunt kopen. Maar voor alle veiligheid hebben we altijd een voorraad in huis. En ja, wij doen nog chicorei in de koffie, en het feit dat je dit nog steeds makkelijk vindt, is wellicht het bewijs dat we daarin zeker niet alleen zijn. We doen dit om diverse redenen, maar de hoofdreden...

Héél lang geleden reed ik na mijn middagmaal en een kop goeie straffe koffie weer naar mijn werk, toen er plots iets geks gebeurde... Ik zag een fietser in twee stukken ! de fiets met de benen, en iets verder het bovenlijf... Toen ik keek naar een wegwijzer, zag ik de bovenste helft van de letters zeker een halve meter ver van de onderste helft staan...Ikke in paniek, recht naar de oogarts. Normaal moet dat op afspraak, maar hij zag dat ik in paniek was, en ik mocht binnen. Ik vertelde mijn leed, en hij keek met zijn lampjes in alle kleuren in mijn ogen..."Drinkt gij veel straffe koffie ?" "Een tas of tien op een dag" "Straf ?" "De lepel valt toch nog om..."...
Bleek dat mijn ogen gewoon tilt sloegen door de koffie, of liever, de zeenuween in mijn ogen, vandaar het rare dubbelzien... Vandaar dus ook de chicorei.....................................

Maar waar koffie niet gezond is, is chicorei dat wel ! Dus!!!!

Als ik nu ergens ga, waar ze koffie drinken, zonder chicorei, dan voel ik dat duidelijk aan mijn maag. Als het een zoete koffie is gaat het nog, maar als het straffe en "scherpe" koffie is, dan voel ik dat heel goed. Thuis hebben wij ook een senseo, en ook daar neem ik de milde koffie, omdat de heel straffe me niet zo goed valt (en bevalt).

Onze enige aanpassing aan de moderne tijden is dat we gemalen koffie kopen, en niet zelf meer malen. (Ik heb de koffiemolen ondertussen aangeslagen voor het bereiden van mijn aas om te gaan vissen).

Het wordt tegenwoordig altijd maar moeilijker en moeilijker om te leven op de manier dat je zelf wilt bepalen. Als ik eens om brood ga (meestal bakken we zelf), dan moet ik steeds heel vlug en heel attent zijn, of ik zit met een gesneden brood! Wij hebben veel liever een ongesneden brood, omdat wij het gevoel hebben dat dit langer vers blijft. Maar blijkbaar doet bijna niemand dit meer, en de bakkerin zwiert het brood in één beweging van het schab in de snijmachine...Meestal geven ze je dan wel een ander ongesneden, en leggen ze het gesneden in een zak op het schab terug...En ik hoor ze in gedachten aan de volgende liefhebber van bruin brood zeggen dat het al gesneden is, omdat er zopas iemand nog zo ouderwets was om een ongesneden te willen... In één bakkerij kregen we van het juffrouwtje te horen dat haar moeder dat ook wou, en ook omdat ze vond dat het langer vers bleef...'t zal dus wel juist zijn zeker !

Ook in de beenhouwerij van de Coruyt te Brakel hebben we het soms ietske moeilijk... Het is geen beenhouwerij die op je bestelling zit te wachten, het is een kleine winkel, en dus is het zo dat er wel dertig soorten vlees voorverpakt liggen op je te wachten...Maar blijkbaar zijn er weinig mensen die zo weinig eten als wij, en als het worst is of zoiets, dan halen we dat thuis uit het pak, en steken de helft in de diepvries...Maar met sommige bereidingen is dat niet zo simpel, en dan ga ik aanbellen bij de beenhouwer, en vraag of hij dat niet kan bereiden in die maat aub...Meestal doet hij dat dan ook, maar soms gaat dit niet meer omdat hij niet meer alle benodigde ingrediënten bij heeft... Nochtans, ik denk dat er een markt zou zijn voor kleine porties !
Als ik keek naar Ready, Steady, Cook" op BBC2,(is ter ziele)dan zag ik de mensen daar arriveren met een halve bloemkool of iets dergelijks. Probeer hier maar eens een halve bloemkool te kopen! En toch weet ik zeker dat er daar een markt voor zou zijn! Er zijn steeds meer alleenstaanden, en ook voor die mensen is het niet zo plezant om twee dagen naeen bloemkool te eten, en bereid in de diepvries, dat gaat, maar het ziet er toch zo smakelijk niet meer uit... In Engeland moet dat dus wel bestaan. Waarom begint niemand daar mee in onze contreien????

Nu ja, wie weet is deze blog een start voor een nieuw idee...Ik had moeten deelnemen aan de bedenkers !

tot de volgende ?

En nu ???

Ik heb al ettelijke boeken verslonden met "raadsels" van de ?mensheid?...

Men heeft kunnen vaststellen waarvandaan de stenen van Stonehenge komen, en men heeft gepoogd zo'n steen van aan de groeve naar Stonehenge te brengen met mankracht... Stammetjes onder de stenen en koorden en trekken maar... Dat lukte, maar men moest ook water oversteken, en met de boten van in het stenentijdperk, of met vlotten, niets lukte...Met ons verstand kunnen wij het vraagstuk nu (niet meer) oplossen....
Men vond in de zee een bronzen voorwerp, duizenden jaren oud. Toen men het bestudeerde met rontgenstralen, ontdekte men dat het een machine was met zeer precieze en zeer fijngetande tandwielen...Na het zo goed mogelijk na te maken, vermoed men dat het een werktuig is om de bewegingen van de hemellichamen te berekenen.
Men vond een heel oude landkaart, maar daar bleken onder meer nauwkeurig noord en zuid amerika op te staan, lang voor Columbus ???

Von Däniken beweert in een tiental boeken dat dit allemaal bewijzen zijn van het feit dat er buiten ons nog intelligent leven is.

Ik weet het niet, maar hij geeft op zijn minst een verklaring, wat ze ook maar is, waar de rest van ons maar met vragen alleen blijft zitten.

In de tientallen jaren dat ik over dergelijke zaken lees, zijn er al een paar die een antwoord hebben gekregen, maar er resten veel meer vragen dan antwoorden. Kun jij een verklaring geven waarom in dezelfde tijden, over gans de wereld, mensen zich onledig hielden met het oprichten van megalieten ? (Grote stenen, menhirs, dolmen, stonehenge, Avebury en vele vele andere...) ?

Over onze tijd zullen wellicht nooit zo'n vragen ontstaan, daar er overal geschriften over bestaan, maar die dingen dateren uit perioden dat er nog geen geschriften bestonden...Maar als er nog geen geschriften bestonden, wie was dan zo knap om niet alleen tandwielen te maken, maar ook nog een machine samen te stellen ?

Ik heb geen enkel bewijs, maar als Von Däniken mag dromen, dan mag ik dat ook, ik denk dat wij niet de eerste denkenden zijn op deze aardkloot... In bijna alle stokoude literaturen vindt men beschrijvingen van het vergaan van de wereld, door water. Wij kennen het verhaal van Noach, en van Gilgamesj, maar er zijn ook dergelijke verhalen ontdekt bij de indianen en vele andere volkeren. Het lijkt dus wel iets uit een "collectief" geheugen te zijn. Het zou ons ook antwoorden geven op veel van die vragen. Op de meeste van die vragen, zonder moeilijkheden. Het zou ook een antwoord geven op bepaalde "onmogelijke" vaststellingen van de ouderdom van bepaalde zaken. Zo komt men bij bepaalde pyramiden tot de vaststelling dat ze wellicht meer dan 10.000 jaar oud zijn, volgens sommige geleerden. Geleerden die er dan zelf bij vertellen dat dit alleen een bewijs zou kunnen zijn dat het meetsysteem niet correct werkt...Of toch ?

Of we het nu weten of niet weten, het zal niets veranderen, maar wij zijn nu eenmaal nieuwsgierig, en willen graag op alles een antwoord. Het feit dat er zovele dingen zijn die we niet kunnen beantwoorden, dat die dingen allemaal, of bijna allemaal uit een en dezelfde tijd lijken te komen, dat maakt ons meer dan curieus.

En ... ergens is het ook leuk dat er nog raadsels zijn! Stel je voor dat je alle antwoorden kent, dan zou het leven toch oervervelend zijn? Precies zoals ik niet graag zou moeten samenleven met een heilige...daar weet je ook op voorhand van hoe hij (zij) zal reageren... Oervervelend ! Geef mij maar wat verrassingen, wat uitdagingen, dat is de crème op de taart !

Let op, de crème is en zal niet altijd lekker zijn ! Er zitten ook bittere dingen bij en heel pikante in letterlijke en overdrachtelijke zin ! Het is dat wat het leven het leven waard maakt ! En dat is ook precies wat mij zo tegensteekt in een "Familie" en een "Thuis", daar weet je ook (bijna altijd) op voorhand wat er zal gebeuren. . . . . en blijkbaar is het ook die zekerheid die sommige mensen precies doet kijken, naar een leven die zo makkelijk te volgen is, te regelen, te beheersen...Dus het is meteen ook duidelijk dat niet iedereen denkt zoals ik denk (gelukkig maar, anders was ook alles voorspelbaar!). Het leven is dus, hoe je het ook neeemt, één verrassing !
Joepie !

Als ik het nog één keer moet duidelijk maken met een voorbeeld, stel dat je heel graag eens konijn eet, dat dit voor jou een feestmaaltijd is. Hoelang denk je dat dit feestmaaltijd je zou blijven smaken als je het iedere dag kreeg ? Niet lang hé ? Nee, het is veel leuker als het werkelijk iets speciaals is, iets wat je zelden voorgeschoteld krijgt.

Weet je, eigenlijk zouden we dus niet zo vlug mogen klagen als er eens iets tegengaat, want ook dat hoort bij de onverwachte dingen, dus bij bij de kruiden van het leven. Moest alles altijd mee gaan, en je nooit geen een tegenslag had, dan zou het element verrassing al veel kleiner worden, en het leven veel saaier. Waarom komen de wielerterroristen hier zo graag in onze Vlaamse Ardennen fietsen ? Omdat er bergop is en bergaf ! niet saai gelijk lopend. Waarom kun je dan ook heerlijk fietsten aan onze vlakke kust ? Omdat je ook wel eens moet vechten tegen de wind. Waarom dan een fietstochtje in heerlijk weer, zonder wind, zonder bergen, ook eens plezant is ? Omdat het heel zelden voorvalt...

Ik ga stoppen, ik heb je weer genoeg voer gegeven om eens heerlijk van wakker te liggen, om eens weg te dromen in je eigen, in jou wereld...
tot de volgende ?

Rembrandt

Vandaag een oud boek gevonden over het leven en de kunst van Rembrandt. Ik heb het gekocht, en zal het naderhand aan Bart geven, voor hem in Rembrandt de grootste ever...
Gisteren heb ik wat zitten babbelen met Bart, hij heeft weer een totaal nieuw soort tapijt ontworpen, het is nog in de ontwerpfase, maar volgens Bart wordt het weer een totaal nieuw iets ! Het reeds door hem geweven staal schijnt een prachtig effect te geven.
Ik ben iedere keer weer gelukkig als ik hem zo over zijn werk hoor praten.
Hij gaat nu een groot atelier maken op de zolder van zijn "stal", een heel grote zolder, als hij het laat uitwerken. Hij heeft blijkbaar reeds wat informatie gevraagd, om zo een ruimte te hebben om al zijn weefgetouwen en spinnewiel en al die andere dingen bijeen te krijgen. Hij is ook op zoek naar een tuftings-pistool, een ding waarmee je "manueel" kunt tuften.
Hoe heerlijk is het om van je hobby je beroep te maken? Het is voor mij al heerlijk iemand zo begeesterend over zijn job te horen spreken.

De einder is bruin, allemaal bomen in hun blootje, die hun takken zo dicht mogelijk bij elkaar houden, zodat je nog amper een boom kunt zien omwille van de takken. Ik heb ooit eens een schilderij zitten bestuderen, om te ontdekken hoe die schilder er in slaagde zo goed het kale bos op de achtergrond weer te geven. Ik heb het ontdekt, en het was eigenlijk heel simpel, hij schilderde gewoon het stuk van de hemel waar het bos voor kwam te staan, in een bruinige kleur. Hij maakte daar dunne boompjes op in de achtergrond, iets donkerder en gedetailleerder in het midden en donker op de voorgrond en zeer zorgvuldig uitgewerkt. Die bomen dat was niet zo moeilijk, maar het is die bruinige achtergrondslucht die het grote geheim was. Simpel ? ja, zoals bijna alles simpel is als je het antwoord hebt gevonden.
Het beroemde aan de Mona Lisa, is niet de glimlach, maar de sfumato...een geleerde naam om te zeggen dat Leonardo da Vinci een nieuwe techniek toepaste, hij schilderde de hoeken van de lippen niet meer echt gedetailleerd, maar liet ze opgaan in de achtergrond. Daardoor heeft die glimlach iets onbestemds iets onwezenlijks... Latere schilders hebben die techniek overgenomen, en nu is die werkwijze heel normaal geworden. Kijk maar eens naar heel oude schilderijen, daar is ieder figuurtje netjes afgewerkt, en staan er ieder stuk voor stuk. Na Da Vinci ziet u dat dit niet meer het geval is. Je ziet dat bijvoorbeeld een been van een figuur eigenlijk niet meer op het doek te zien is, het is opgenomen in de schaduwen van de achtergrond. Van dan af aan waren de schilderijen veel "echter", en iets later begon men met die techniek ook nog zaken te accentueren, op die manier trok men bepaalde delen van het schilderij naar voor, bijna uit het schilderij groeiend...en dat alles is grotendeels ontstaan door de "ontdekking" van de linkshandige Leonardo...

Misschien denk je nu, wat interesseert mij dat, maar als je echt leert kijken naar kunst, dan zul je zien dat het niet alleen mooi is (of kan zijn), maar dat je er ook een hele evolutie in kunt terugvinden... Kijk ook maar eens naar de perspectief, vroeger wist men niet hoe men een echt perspectief moest weergeven, en alle figuren leken op hetzelfde vlak te staan. Dan zag je onder meer de schilderijen waarop de "hoofdfiguur" gewoon groter werd getekend, en men creëerde een soort perspectief door vluchtlijnen te suggereren, maar vanuit de hoofdfiguur in plaats van uit de horizon. Nu beheerst men de perspectief, en jogleert men met meerdere verdwijnpunten, wat soms een heel mooi effect geeft. Kijk daarvoor ook eens naar strips, veel striptekenaars zijn echte meesters in het tekenen van uit een speciale hoek. (Bij Lucky Luck vindt je dat heel veel)

In de allerlaatste ontwikkelingen zie je dat men alle verworvenheden van heden en verleden door elkaar durft te gebruiken, zodat je soms het gevoel hebt duizelig te worden als je "in" het doek kijkt. Met andere woorden, kijk niet alleen naar het "prentje", bekijk ook eens wat de schilder wou zeggen, en hoe hij dat beklemtoonde...

Ik heb u al verteld, hoe ik, in één bezoek aan een museum, twee collega's heb leren kijken. Probeer ook eens te kijken naar de werken. Ik weet wel dat ik, door wat scholing, wellicht nog een deel dingen meer zal ontdekken dan u, maar u zult zien dat u ook steeds meer en meer genoegen zult vinden in kunst, en dat u steeds meer zult proberen te ontdekken.

Dan pas zul je begrijpen waarom, uit de nevelen der tijd sommige kunstenaars hemelhoog geprezen worden, en anderen veel minder... U zult leren kijken naar de gulden snede, naar de compositielijnen achter het schilderij, evenwicht en harmonie, naar kleurenpallet en kleurenstructuur, en noem maar op...Dan wordt kunst bekijken een feest. En dit geldt niet alleen voor tekenen of schilderen, ga eens naar Middelheim (tegen Antwerpen) naar de beeldhouwwerken kijken. Zet u eens voor een beeld, maar ga er ook eens rond, bekijk het eens van alle kanten, en zie waarom dit beeld zo "spreekt"...

Ik heb het boek van Middelheim onlangs nog eens in handen gehad, en dan wandel ik in gedachten weer rond, hoor ik weer de reacties van mijn kinderen op die dingen...Heerlijke dagen...

Ik ga stoppen, 't is zaterdag, rustdag voor de joden en de eerste christenen...ik ben altijd solidair met de rust...
tot morgen?