Nieuw programma

Op één komt er een nieuw programma, over uitvinders, ik heb de naam niet onthouden, maar als het niet te laat is, zou ik wel eens willen kijken, naar wat de vernuftelingen allemaal uitbroeden...
Ik zit al jaren te wachten op DE uitvinding !
Al jaren te wachten tot iemand mij verlost van die dagelijkse ergernis !
Help !!!

Oh, het gaat over iets stoms, iets wat heel simpel op te lossen is, maar wat niemand ook maar poogt op te lossen...en waar ik mij oeverloos aan erger... en u misschien, wat zeg ik, zeker ook !

Het gaat mij over wc-papier, schijtpapier !
Je vind ze in de magazijnen bij tientallen soorten, zacht, minder zacht, in twee lagen, tot in 4 lagen, met 145 velletjes, tot 450 velltjes...Maar allemaal slecht gemaakt, verkeerd ontworpen !
Ik ken niemand die het wc-papier gebruikt volgens de grootte aangegeven door de perforatie ! Iedereen plooit enkele lagen op elkaar, maar zo dat het wc-papier én langer is (dan de perforatie) en hopelijk toch zijn sterkte behoud...
Koop je van dat papier in 37 lagen, dan kun je met twee velletjes toekomen, namelijk een velletje + een derde van het tweede velletje, en tweederden omgeplooid als nutteloos iets... Als je het gewoon dubbel plooit is het net te klein om handig te zijn, en plooi je het tweede vel in de helft, dan is de perforering een zwakke plek waar je bijna zeker met je vingers door schiet, met alle onsmakelijke gevolgen vandien ! (De moslims hebben dat probleem niet, ze houden hun linkerhand voor het reinigen van hun poep, en alleen de rechterhand is voor het eten. Daarom is het afhakken van de rechterhand bij hen een uiterst zware straf, ze kunnen nergens nog eten waar anderen hen kunnen zien !) Je moet dus het velletje zo plooien dat de perforeringen niet op een vallen.
Bij rollen met x aantal lagen zitten er behoorlijk minder vellen dat aan rollen met maar 2 lagen (enkelvoudig papier is onvindbaar)... Als je dus economisch wilt zijn, moet je voor wc-papier een behoorlijk moeilijke rekensom maken om te weten welke rol het voordeligst uitkomt !
Want, als je papier neemt met minder lagen, dan kan het zijn dat je, om voldoende sterkte over te houden, moet overgaan tot het gebruik van meer vellen. De zuinigste wijze is dan dat je na één en 1/3 omplooit, en dat nog eens herhaalt in de andere richting, dan heb je een drievoudige laag, met maar vier velletjes, en de perforatie zit op geen enkel ogenblik op de zelfde plaats. Maar dan gebruik je dus 4 velletjes ! Wat is dan goedkoper ? een dikke soort waarvan je maar twee velletjes van node hebt, of de dunnere soort waarop veel meer velletjes zitten, maar waarvan je er steeds minstens 4 per wrijfbeurt neemt...
Ik spreek dan nog niet van het feit dat het ene wc-papier ook nog beter "poetst" dan het andere, en dus daardoor ook zuiniger kan uitvallen...
Maar het grote probleem zit hem dus in feite in het feit dat de perforaties te dicht opeen zitten ! Is er nu nog nooit iemand op het idee gekomen om WC-papier te maken met grotere velletjes ? (Zowat één en éénderde van wat nu "normaal" lijkt)
Dan zou iedereen een stuk zuiniger omgaan met papier, en dus met de zo noodzakelijke bomen die aan de basisliggen van het papier!
Bovendien lijkt mij, als er één soort papier is die maar dient voor éénmalig gebruik, het wc-papier is ! Waarom maakt men dat dan niet met recuperatie-papier ? Het maakt mij geen zier uit of ik wit of roze schijtpapier heb hangen ! Ik vraag alleen dat het voldoende groot is en dat het voldoet aan zijn taak, namelijk mijn poep proper maken !

Ken jij ook geen één wc-papier fabrikant ? Vraag hem eens hoe hij zijn gat afkuist met zijn papier ???? Of is dat nu toevallig de man/vrouw, met heel kleine handjes die wel met één velletjes de lading dekt ??? Zeg hem dan eens dat zij wat ersearch doen, en werken met proefpersonen...of anders...durf jij deze "uitvinding" voordragen bij VRT één ????

Vanmorgen trok ik het rolluik van mijn slaapkamer op, en op het eigenste moment begon het te regenen. Perfecte timing om mijn dag te vergallen... en dan moest ik nog naar het wc, om me daar te ergeren aan dat mismaakte wc-papier...

tju toch!

tot de volgende ?

Het leven kan leuk zijn !

Zonet las ik mijn wekelijks mailtje van Waar maar raar, een mailtje waar iedereen die een eigenaardig nieuwtje leest in een krant of iets dergelijks, dit kan melden. Zij maken dan een mailtje met al de leukste feitjes...
Ik heb al dikwijl gegrinnikt bij het lezen van die gekke feiten, maar nu vond ik het méér dan leuk !
Een dame zag haar borst leeglopen in een paar dagen tijd... De dame was aan het zonnebaden, toen ze door een wesp gestoken werd in haar borst. De dokters stelden vast dat de angel het zakje met een zoutoplossing doorboord had....
Het is de eerste keer in mijn leven dat ik een wesp een sympathiek diertje vind ! Ik zal ze in het vervolg met wat meer égards behandelen...

Ik vind het prachtig dat er esthetische chirurgen bestaan, denk maar aan de dames die door borstkanker een borst of een gedeelte van een borst verliezen, zo'n ingreep kan dan voor de betrokken dame van extreem groot belang zijn. Ook misvormingen die zo kunnen gecorrigeerd worden, tof !
Maar ik heb wat moeite met echte "schoonheids"-operaties, waar een dame naartoe gaat om haar rimpels te laten wegnemen...
De druk om dergelijke ingrepen te doen wordt echter steeds maar groter, al wat je ziet op tv zijn van die volmaakte (of gemaakte?) dames. Niemand zegt er bij dat veel van die zaken bijgewerkt zijn. Ik heb een programmaatje om op die manier fot's te bewerken, in één bewerking. Je neemt een foto van iemand met rimpels, haalt het door dat programma en je hebt een frisgestreken gezichtje ! Zels de iet of wat dubbele kin is spoorloos verdwenen. Met echte zware fotobewerkingsprogramma's weten we dat we dit effect nog veel echter kunnen maken, maar dat ene kleine programmaatje doet het al heel behoorlijk...Alleen, het is een andere mens die op die foto staat!
Onlangs was ik aan 't surfen, en ik zag een kop van een boer, een oude man, met een klakke op zijn verweerde kop, één oog bijna dichtgeknepen voor de rook uit zijn zelfgedraaide sigaret, en zijn gezicht was als een wegenkaart, zo vol met rimpels. Zijn wenkbrauwen waren wildernissen, met haren die alle kanten op wezen, maar dat éne open oog, en die mond toonden een kontente mens. Ik kan mij geen mooier gezicht in beelden dan dat gerimpeld winterappeltje van die boer. Je ziet op het gezicht van die man zijn hele leven, en vooral!!! je ziet dat die man dikwijls lacht, zijn lachrimpels overheersen zijn hele uitzicht! Die man heeft gewrocht in weer en wind, is door zon en wind gerimpeld, maar zijn lach is er alleen dieper door geworden...En dat willen die modemensen ons afpakken??? Voor mij hoeft dat niet hoor !
Cecile, de vrouw van Luc (vis) is al heel vroeg grijs, ik heb ze nooit anders gekend, en nu is er geen oorspronkelijk gekleurd haartje meer te zien. Ze heeft nooit haar haar gekleurd, en dat hoefde ook niet, dat haar is een stuk van haar eigenzichzelvens ! En nu ze volledig grijs is, zijn er zelfs dames die vragen met wat ze dat zo gekleurd heeft !
Anny is zeer lang zonder grijs haar gebleven, het is pas na het overlijden van Koen dat ze plots grijs begint te worden. Maar ook zij denkt er niet aan dat weg te stoppen...Waarom ook ? Ze was me lief toen ze zwart was, ze is me alleeen nog liever met dat grijs erbij.
Nogmaals, ik heb niets tegen een operatie om medische redenen, maar zo maar, om meer te voldoen aan het huidige modebeeld ? Nee, voor mij hoeft dat niet ... Ik heb altijd het gevoel dat, als we die chirurgen laten doen, er op een dag zal vastgesteld worden dat een man wanhopig zijn vrouw moet zoeken tussen enkele honderden identieke "schoonheidsidealen"...Ik vraag mij zelfs af wat zo'n operatie doet met de "mens" ? Wordt iemand die nu volle lippen kreeg, plots ook milder dan vroeger met het toegeknepen mondje ? Luc (courgette)zoekt een onderwerp voor een thesis, zou dat niet iets zijn ? Of valt dat net niet binnen het kader van onderwerpen?
Ik ben er zeker van dat die mensen niet alleen lichamelijk veranderd worden, ze worden wellicht ook geestelijk veranderd. Net zoals iemand met een handicap zich of probeert te verbergen, of probeert zich te manifesteren, zo zullen die bewerket dames en heren naar mijn gevoel ook de invloed ondergaan van een gewijzigd lichaam... En ook daar vrees ik dat ze dan evolueren naar een uniformisme... Mevrouw x, deeltje van de eenheidstaart - en dat terwijl ze zich lieten "corrigeren" om beter te liggen in de markt !

Ik had indertijd een collega, die ik heel mijn loopbaan kende met zwart haar. De man ging op pensioen, en toen wij hem na maanden terug zagen, was hij plots helemaal wit ! Hij was plots veel mooier, het wit paste veel beter bij zijn gezicht... Bleek dat hij al jaren zijn haren verfde...

Van mij mag het allemaal, maar waarom ? Is er eigenlijk iemand die ons keurt ? En als het zo zou zijn, is het voor ons belangrijk wat en hoe wij er uit zien in zijn/haar ogen ? Ik denk dat het vooral in ons eigen ogen is ... en dat die mensen, geïndoctrineerd door al die figuren op tv en in de boekjes zichzelf niet meer aanvaarden zoals ze zijn.

En dat is erg !
Dat is heel erg !

Je niet goed voelen in je eigen vel...

Zo'n mensen krijgen anorexia, of boulemie, of ... laten zich herbouwen, om dan vast te stellen dat het nu niet meer in evenwicht is met de rest, en dus laten zij nog een stuk herbouwen, en nog een, en nog... tot zij behoren tot het uniform ?

Voor mij hoeft het niet, ik hou van de mensen zoals ze zijn, ik bekijk ze, ik teken ze, ik probeer hun houding op papier te zetten, omdat zij, zo als ze zijn, LEVEN zijn...

tot de volgende ?

Vriendschap

Vroeger dacht ik dat dit een heel eenvoudig begrip was, maar niets is minder waar!
Tot mijn verrassing stel ik vast dat ik enkele vrienden heb die ik zelfs nog nooit echt heb gezien, en wellicht ook nooit echt zal ontmoeten... Internet-vrienden...
Eentje heb ik leren kennen via zijn hobby, schilderen...Hij maakt prachtige schilderijen! Maar hij doe dat niet zo maar, want de jongeman in kwestie is volledig verlamd tengevolge van een ongeval. Hij heeft geleerd te schilderen met de mond !
Ik heb eens geprobeerd iets te tekenen met een potlood tussen mijn tanden...en eigenlijk was is dan nog niet eens eerlijk, want ik bewoog mijn hoofd...en toch bracht ik er niets van terecht, toch niets dat er op trok ! Nu en dan snuister ik dan ook eens op zijn website, stuur hem een verjaardagskaartje, en zend hem ook al de leuke e-mails door die ik ontvang van zoveel vrienden.
Een ander heb ik leren kennen via een site over...pijn. Deze dame is ook een pijnpatiënte, en regelmatig stel ik vast dat haar mailbox aan 't overlopen is... Ik heb haar daartoe naast haar gewone mailbox ook een mailbox van Google bezorgd, die raakt nooit vol, dus dan schakel ik over op die box van Google, en nu en dan probeer ik dan eens haar gewone box...Raak ik er weer binnen, dan stuur ik even een mailtje, blij dat ze terug "verrezen" is... Deze dame is er blijkbaar veel erger aan toe dan ikzelf, want nu en dan kan ze zelfs haar pc niet meer bedienen. Ze sukkelt ook niet alleen met pijn, nu en dan wordt ze ook nog ziek door heel andere zaken, zoals onlangs door een longontsteking en ademgebrek... Ze wijt heel wat van haar sores aan de medicatie voor de pijn...en maakt mij zo wel wat bang voor wat komen kan...
Maar beiden zijn op een onnaspeurbare manier verweven in het net van vriendschap dat iedere mens wel ergens weeft in een hoekje van zijn hart... Vermoedelijk zijn zij dan geweven met zwarte zijde in het donkerste hoekje van mijn vriendschapsnet, want ik weet begot amper hoe ze eruitzien... Van Jean Christophe zag ik wel eens een foto op zijn site, maar van Christianne heb ik er geen idee van... Ik moet zeggen, het interesseert me niet zo erg ook, het is niet hun uiterlijk, maar hun innerlijk die mij boeit.
Vriendschap is geven en krijgen.... ik probeer hen met mijn mailtjes wat plezier te bezorgen, soms -vooral naar Christianne- stuur ik een mailtje met wat moed, en ik krijg van hen vooral het besef dat ik niet moet klagen, niet moet zagen, dat ik nog bij de gezonden hoor. Ze geven me moed door hun lijden. Klinkt dat cru ? Toch is het zo, ik kan het niet anders stellen, als ik een dipje heb, dan denk ik aan hun situatie, dat maakt mij niet beter, maar doet mij beseffen dat het nog veel erger kan !
Ik hoop dat ze mij dat niet kwalijk nemen, maar misschie doen zij met mij wel hetzelfde, en putten zij troost uit het feit dat ik dan met pijn zit, en bepaalde dingen niet meer kan... Mensen zijn gekke wezens...
Ik denk dan aan de bedevaartsoorden zoals Lourdes, waar vele mensen getroost vandaan komen...en als je hen dan hoort praten, dan gaat het vooral over de vele "sukkelaars" die ze daar hebben gezien... Is dat niet (op zijn minst voor een stuk) de troost die uitgaat van die gebedsoorden?

Is dat verkeerd ? Ik denk van niet, om het even wat soelaas biedt, neem het met beide handen aan! Het is ook weer één van die gekke kronkels van de menselijke hersens...Net zoals wij veel makkelijker het slechte vergeten en het goede herinneren, zoeken wij bewust en onbewust soelaas voor alles wat ons tegengaat, om op het even welke manier dat ook is... Dat is ook wat ons doet lachen als er iemand valt, en pas nadien reageren of er geen pijn is...We zoeken eerst het plezier, en dan pas ons medevoelen met een ander...

Is dat slecht ? Nee, het is een van de zaken in het pakket van The Survival of the Fittest, de strijd om te overleven, die ons op die manier doet reageren...

ik ga moeten stoppen , er is bezoek...tot de volgende ?

Banden plakken...

De band van het wiel van, nee niet van Piet Paaltjes, maar van mijn zolderwagentje is lek. Ik kan makkelijk aan de binnenband, maar ik geraak maar niet aan solutie en aan rubberenlakjes...

De dichtstbijste (leuk woord hé) vélomaker is in Brakel...Ik zal daar naar toe gaan als ik eens moet gaan winkelen... Ik kan toch moeilijk zo ver rijden juist voor een tubeke lijn en rubberlakjes...
Ik vroeg het bij de smid in Horebeke, en zo weet ik dat er vroeger vélomakers waren in boekel en een aan den herreweg... Toen ze dat zei, herinnerde ik me dat daar indertijd inderdaad vélowinkels waren, maar die zijn allemaal allang verdwenen...
Dat is één van de vele beroepen die aan het wegdijmsteren zijn. Gisteren of eergisteren hoorde ik in het nieuws dat de nmbs zal pogen in ieder groot station ook een fiestenverhuur te installeren, met een eigen hersteldienst voor de vélo's...Ze zullen een opleiding voor fietsenherstellers moeten oprichten ook !
Wat er ook heel vlug verdwenen is, zijn de kleine benzinestations in de gemeenten... Door de nieuwe milieuwetgeving en belastingen, zijn die allemaal op enkele jaren tijd verdwenen. Wat ons nog rest zijn grote onpersoonlijke benzinestations, waar je in de meeste gevallen zelf moet tanken. Geen gezellig praatje meer tegen Godelieve, geen nieuwtjes meer uit de parochie bij Georges...Nee, zelf staan tanken in de regen.
Ik herinner me nog de tijd dat ik moest omrijden om een benzinestation te vinden waar je met de kaart kon betalen...Nu moet je zoeken om er één te vinden waar je nog normaal kunt betalen...

Waar zijn we mee bezig ?

Toen we hier kwamen wonen stopte pijpke, een boerke van hier beneden, om te vertellen hoeveel werk hij had en hoe gepresseerd hij was... Nu rijden, pardon vliegen ze hier voorbij met enorme tractoren waarin ze torenhoog boven het voetvolk uit prijken, en bewerken 's nachts het veld, want overdag gaan ze gewoon werken, en doet de vrouw de beesten... En waar ze zelf nog echt boer zijn, moet je niet denken aan de boer die nooit gedaan heeft, nee, denk aan de boer die zijn dagen voor een groot stuk moet vullen met administratie, aanvragen om toelagen voor het braak liggen, aanvragen voor toelagen bij het slachten van koeien, toelagen bij ...

Ik hoorde een boer zeggen dat ze tegenwoordig veel meer kunnen verdien aan het beheren van al die papieren dan aan het bewerken van hun land.

Waar zijn we mee bezig ?

Kinderen kunnen en mogen niet meer ravotten, kunnen en mogen niet meer spelen in de bossen (verboden van buiten de wandelwegen te stappen), kunnen en mogen niet meer vissen in de beek naar stekelingen, kunnen en mogen geen boog meer maken met een tak van een boom, kunnen en mogen niet meer in een boom kruipen om een vogelnest te bekijken, kunnen en mogen geen kind meer zijn...
Ewoud en Lieselotte gaan mee met ma en pa om te gaan joggen, want echt met een hele bende jongens spelen en lopen op de weg, dat kan niet meer...

Waar zijn we mee bezig ??

Ik doe nogal eens mee aan het invullen van enquetes op internet...Vandaag vulde ik er een in voor de VRT, waar één van de vragen was : denkt u dat België nog zal bestaan in 2020...

Waar zijn ze mee bezig ?

Hebt u zichzelf al ooit die vraag gesteld ? Is het niet zo, dat u, door het simpelweg lezen van die vraag, ook er begint over te denken ? Met andere woorden, is het niet zo dat VRT bezig is de bevolking ergens in een richting te duwen ? (Zij noemen dat dan wellicht bewust maken)

Waar zijn we mee bezig ?

Zowel op VRT als op VTM, moet je tegenwoordig veel meer naar heruitzendingen kijken dan naar nieuwe dingen, maar dat geeft je een kleine inkijk in de werkwijze van die mediamastodonten... Je moet eens naar de eerste uitzendingen kijken van de kampioenen, of van de kotmadam...om beide zenders naast elkaar te stellen. Vergelijk die eerste uitzendingen eens met de huidige nieuwe van die reeksen, valt jou ook op hoe goedkoop de humor nu is en hoe fijn vroeger ? Hoe van langs om meer de kluchten altijd over sex lijken te gaan?

Waar zijn we mee bezig ?

Misschien denk je dat die ouwen weer aan 't zagen is, maar als je eens diep in zelf kijkt, dan zul je mij moeten gelijk geven, het leven is niet meer zoals vroeger, we worden meer en meer in een stramien gedwongen, alles moet vlug gaan, alles moet gereglementeerd worden, voor alles is er wel een wet of een regel opgesteld, en ons vermaak is ook al in handen van een of enkele groepen die ons ook in hun richting wringen... Kun jij me nog dingen opnoemen die je buitenhuis kunt en moogt doen zonder dat er een reglement is die bepaald hoe en hoever je het kunt en of moogt doen?

lig er maar eens wakker van ! wordt maar wakker, want uw tijd is de uwe niet meer !


tot de volgende !

kind van twee ouders...

Tja, ik weet het wel, iedereen is kind van én een vader, én een moeder, maar bij mij, bij ons, als ik naar mijn zussen kijk, ligt dat wel even anders...
Ons vader was een Vlaming, in hart en nieren, hij was de man die met ons naar iedere mis trok tijdens de periode van de Franse preken aan de kust, onder de preekstoel ging zitten, en ostentatief recht stond en de kerk verliet zodra de pastoor aan het franse gedeelte begon... De franse preken hebben het in onze kerk géén volle zondag uitgehouden...
On ma was het kind van haar opvoeding, ze deed het volledige lagere humaniora uit (dat was in die tijd heel uitzonderlijk !!) maar deed dat in het Frans (met hoofdletter) pensionaat te Deinze (Jaja !)
Ze kregen straf als ze ook maar één woord vlaams durfden te spreken ! Er was maar één taal om in de hemel te geraken, en eerbiedwaardige personen spraken frans, vlaams dat was patois, een boeretaaltje. Ons ma was geïndoctrineerd door de franstaligen in ons ons landje, en al spraken wij thuis altijd en alleen vlaams, leerde ons moeder te kruiswoordraadselen in het nederlands, toch kon ze haar liefde voor de taal van Molière niet wegsteken... Van haar leerden wij: mijn voornaam is vlaming, maar mijn achternaam is belg.
Wij leerden ons alfabet van ons ma, en nu nog zeg ik géé, hache, en y-greque (gresque ?)in plaats van ypsylon te zeggen...
Ons moeder kende al de telefoonnummers van vrienden en familie van buiten in het frans, en las ze ook in het frans, want dat was veel makkelijker, daar zeg je de cijfers in de juiste volgorde... Tja, ons acht en zeventig is natuurlijk juist omgekeerd, maar toen ik (graag) frans leerde, en na enkele jaren leerde dat het géén nonante-neuf was, maar quatre vingt dix neuf, plaagde ik ons moeder altijd met haar "franse" "logica"...Ze keek me toen wat denigrerend aan, maar zei niets...
En ik ??? Als kind van mijn vader en van mijn moeder, ben ik een overtuigde vlaming, met een grote liefde voor de franse taal...
Toen ons moeder eens mee ging naar Ronse, en we zagen in een winkel een mooi kleedje voor Anny, gingen we binnen om eens te kijken en te passen... De winkelier bleek geen woord nederlands te kennen, dus ik, als bewuste vlaming, terug naar buiten met mijn vrouwen (Ma en Anny). Ma heel de tijd aan 't rispouteren tegen mijn "vuil flamingantisme"... Maar ik kreeg dan weer goede punten als ik in Wallonië plots frans bleek te praten... Ik zou mezelf onbeleefd vinden als ik geen frans zou praten in ons walenland...Net zoals ik hen onbeleefd vind als zij geen moeite doen om hier vlaams te spreken...
Je ziet het, ik heb iets dubbelhartigs in mij...iets van ons Ma en iets van ons Pa...
Wellicht is dat de reden dat ik ook werkelijke vrienden heb in Wallonië... en ook daar weten ze dat ik in feite een flamingant ben, maar dan een met liefde voor hun taal en cultuur.

Ik heb aan enkele mensen die zaten te lachen met de brabançonne van Leterme, of zij de brabançonne in het frans kenden...Ik heb er geenéén ontmoet, ik ken het ook niet, en ik moet het niet kennen ! Maar ik weet wel dat er bij de Walen heel wat rondlopen die oh zo gaarne lopen te vrijen met het grote Frankrijk naast hun deur... en ik meen me te herinneren dat er ooit een waals feest begon met de marseillaise... Maak dus niet zoveel lawaai over die uitschuiver van Leterme, 't was wellicht niet eens bewust, 't is het enige franstalige volkslied wat wij ook kennen...want de brabançonne in 't Frans ??? nee, nooit gehoord.

Ik denk dat ik mijn liefde voor taal, voor talen, geërfd heb van het feit dat mijn ouders beiden een andere taal beminden... En ik herinner me nog goed dat de leraar frans een thuis-frans-sprekend-moederskindje voortrok, want die die kende frans!!! Ik legde me dubbel, en slaagde in mijn doel, ikke, de vlaming was de eerste in frans, niet dat "franskiljonneke"!
je ziet het...twee liefdes...
J'ai deux amours...

tot de volgende ?

winkelen

Vanmorgen moest ik met Anny winkelen gaan...Het ging niet zo goed, ik heb nog altijd pijn van zondag . Wellicht heb ik daar ergens iets geforceerd, ook al heb ik bijna steeds in mijn rolwagen gezeten. Misschien is het wel van het duwen om over die bruggetjes te geraken, of van het afremmen eens we op de bult gekomen waren, en je plots dreigt bergaf te rollen. Dat zou niet zo erg zijn als de weg goed was, maar in de meeste gevallen is er een niveauverschil tussen de laatste balk van de brug, en de begane grond. Als je daar niet heel voorzichtig afrolt, ga je over kop...en dat is niet wenselijk.

Nu ja, ik heb er een heerlijke dag gehad. Wellicht waren we anders naar Heurne naar de rommelmarkt getrokken, en Luc vertelde me dat die nog groter was dan andere jaren, dus dat zou niet minder zwaar geweest zijn.

Gisteren ben ik gaan vissen, het was winderig, niet warm, maar de vis beet redelijk. Eén keer moest ik Luc helpen toen hij een grote karper aan de haak had van zijn vaste lijn, en Luc moest eenmaal bij mij komen helpen toen ik een grote zeelt (tink) aan de lijn had.

Het was niet zo goed als de vorige keer, maar toch zeer behoorlijk... Ik heb zo'n 20, 25 vissen gevangen, waaronder twee zeelten, een grote en eentje van 25 à 30 centimeter. Dus zeker niet slecht. Luc heeft er heel wat meer gehad, bij mij is er een uur geen beet meer te zien geweest, bij Luc zijn ze heel de tijd blijven bijten. Het is een eigenaardig iets, dat je soms een à twee uur geen beet krijgt, en dan plots weer wel. Bovendien zie soms dat je dan een andere soort vis vangt. Soms vang je eerst allemaal voorn, en na de pauze allemaal blei. Ik heb er geen verklaring voor, maar zag dit al meerdere keren.
Ik las op internet dat karpers veelal "paden" hebben waarop ze fourageren. Ze zouden dus bijna steeds op de zelfde plaatsen voorbijkomen. Dat kan kloppen, eens je op een plaats beet kreeg, zul je zien dat je op dezelfde plaats meermalen beet krijgt. Ik dacht dat het dan scholen betrof, maar het kan inderdaad net zo goed een weggetje zijn waar de vis steeds passeert... Nu ja, het doet er niet toe, maar het is inderdaad nogal eens de kunst om de vis te vinden. Luc zat gisteren in de hoek van de vijver, en dat kan op die dag een betere plaats geweest zijn, omdat de wind er misschien wat meer insekten in het water waait... Wie weet ???

Gisteren heb ik ook weer enkele stekelbaarsjes aan de haak gehad. Je begrijpt niet hoe die kleine dingen een volledige vleesworm en de haak in hun bek krijgen !
Toen we kinderen waren, zaten er iedere zomer miljoenen stekelbaarsjes in de "Lak", een ronde vijver in het "bosje" (Maria Hendrika Park - toendertijd niet of amper onderhouden) voor onze deur. Alle kinderen gingen dan stekelvisjes vangen. We bonden een rode regenworm (liefst een mestworm, die zijn roder) aan een twijndraadje, halverwege een stekje als dobber, en een stok als hengel... Dat stekje was een loos atribuut, het water was zo helder, dat we de worm goed zagen hangen, en we keken toe tot het stekelvisje een groot stuk worm had opgeslokt. Dan haalden we op, en het beestje werd dan van de worm afgetrokken, visje in de bokaal, worm weer in het water.
Die steklebaarsjes overleefden nooit heel lang...Dat kwam omdat we ze behandelden zoals onze goudvis. Als we de bokaal van de goudvis reinigden, dan vingen we de goudvis, parkeerden die in een glas water, goten de bokaal leeg, kuisten zo nodig wat het glas, vulden de bokaal weer op en kieperden de goudvis terug in de bokaal met nieuw vers water... Nu weet ik, als aquariofiel, dat dit moorddadig is, en dat een goudvis een verschrikkelijk sterke vis moet zijn om dat alle maal te doorstaan. We wipten dat beest van bijna lauw water in koud water, van zuur water in kalkwater en noem maar op...Stekelbaarsjes kunnen dat niet doorstaan !!! Je kunt stekelbaarsjes makkelijk houden in een aquarium, als je de regels voor waterverversing en dergelijke, nauwgezet volgt...Maar ja, wisten wij veel, in die tijd !
We weten nu ook dat zo'n ronde bokaal verschrikkelijk is voor een goudvis, maar bij ons thuis heeft er jaaaaren zo, een vis bij ons geleefd, en in vele andere huizen... Tuinvijver bestonden niet of amper in die tijd, nu is dat ook een modeobject, en je ziet wellicht meer tuinen met dan zonder vijver(tje)....

Dieren houden... dat is bijna een ziekte...
Als kinderen waren wij allemaal, al jaren aan het zagen om een hondje te hebben... Ma beloofde dan, om er van af te zijn, dat als de hond van Jeannetje Schacht een jongske had, we het zouden krijgen... Ma was gerust, want die hond was een reu, en wij waren getroost, want we wisten dat niet...Tot !!! Op een dag gingen we op bezoek bij Philbert en Jeanne Schacht, en natuurlijk was onze eerste vraag of de hond nog geen jongskens had...Tot verbijstering van ons ma, zei Jeanneke van ja, maar, ze zitten hierneven...
Wij zijn die dag naar huis gekomen met een mooi klein hondje...onze Teddy.

Er zijn heel veel familiehistories die rond onze Teddy draaien... Zo stelden we eens vast dat Teddy verlekkerd was op tongen (vis), hij pikte ze terwijl ze stonden uit te lekken aan het waterputje... Maar het ergste was de choco-mousse...
Ieder jaar met kerstmis stond er choco-mousse op het menu. Op een bepaald jaar stelde ons moeder vast er één glas netjes uitggeten en zelfs afgewassen weer op tafel stond !
Ons moeder was gloeiend kwaad, en we werden één na één op het appèl geroepen, maar volgens moeder was er minstens één die aan het liegen was, want iedereen ontkende... Ons moeder was héél de dag niet te genieten, en we zouden geen van allen choc-mousse krijgen , en, en ..en...tot ons moeder plots Teddy bovenop de tafel zag staan, heel netjes en genietend een glas choco-moussen aan het oplikken....

In het vervolg werd de chocomousse op een voor de hond onbereikbare plaats gezet...

Ik ga stoppen, ik zit wéér in het verleden te wurtelen...Maar ja, je moet toegeven, daar is véél méér gebeurd dan in mijn heden... Nu genieten we alleen nog van de capriolen van een Leterme met Milquet, en hopen, als de ene Herman (decroo) er niet goed voor was, den andere Herman (Van Rompuy) er wel goed voor zal wezen....

tot de volgende ?

koud ?

Toen ik vanmorgen vroeg op het toilet zat, voelde ik tot mijn verbijstering dat de centrale verwarming werkte !
We zijn in wat de warmste periode zou moeten zijn, de zomer?
En dan willen die kluivers ons nog steeds blijven vertellen dat de aarde aan het opwarmen is! Ja, in Griekenland, dank zij de vuurtjes dat ze stoken. (Sorry daar mag ik niet mee lachen)

en toch ga ik vanmiddag vissen naar Wannegem, bij pepé ! Ik zal een vest meedoen !

Beste mensen, in een poging om jullie te helpen, wil ik jullie mededelen wat mijn startblad is als ik mijn browser open. Je weet wel, het programma dat opent als je je compjoeter start...
Sinds jaar en dag werk ik al met www.verkenner.be , dat is een steengoede opener, waarop je alle nieuwtjes kunt overzien. Sinds kort is dat nog beter geworden, en heb je de mogelijkheid om je eigen openingsblad in te stellen, zo laat ik sport er uit, en duid ik specifiek de nieuwtjes aan uit Oost Vlaanderen en speciaal uit Oudenaarde. en dergelijke voorkeuren meer... Je kunt dus, als opener van de dag al het nieuws (dat wat je interesseert)op een blad bij elkaar hebben, zie je iets waar je meer wilt van weten, eens klikken, en een of ander dagblad opent zich op dat artikel... Ik heb op een tweede browser een andere opener, daar zie ik iedere dag een nieuw programma staan, dat normaliter moet gekocht worden, maar dat je daar op de dag zelf, gratis kunt downloaden. Niet ieder programma is interessant, maar nu en dan zitten er pareltjes tussen, maar dat adres heb ik jullie al eens gegeven... Ben je het kwijt, mail me eens, dan vestuur ik het je opnieuw.

Ik heb sinds enkele jaren geen krant meer, en als je verkenner opent, zul je zien hoe dat komt, en kun jij ook enkele honderden eurootjes uitsparen... Het enige wat ik mis zijn de strips...En daarvoor alleen koop ik geen gazet... Bovendien heb ik altijd maar één gazet, en nu kan ik de visie van verschillende kranten (zelfs de waalse) lezen als ik daar behoefte aan heb.
Probeer het eens... www.verkenner.be

Je zult op verkenner ook een publiciteit vinden voor Netties, ga daar eens naartoe, dat is een steengoed ding! Daar kun je je abonneren op een dagelijkse nieuwsbrief over de wereld van de informatica. Denk niet dat dat voor jou te moeilijk is, of dat het niet voor jou is, je vind er ook iedere dag gratis programma's, verwijzingen naar goede muziek en naar prachtige websites en/of mooie filmpjes...en zo meer, kijk maar eens bij Netties, je zult het je niet beklagen.

Tot daar de reclame-berichten.

Zeg, sinds kort verdien ik iedere week één euro met mijn computer, men heeft mij simpelweg gevraagd om wekelijks te melden of ik bepaalde reclamebladen in mijn bus kreeg. Als ik dat wekelijks doe, krijg ik iedere keer één euro, voor een halve minuut werk... Ik kijk toch altijd even naar die reclamebladen, dus dat is meegenomen. Mocht je je geroepen voelen tot deze kleine bijverdienste....

Door het raam gezien, is het heel mooi weer, maar zoals reeds gezegd, het is niet warm vandaag.Hopelijk zal de vis weer zo goed bijten als vorige keer...

Ik moet in ieder geval nog een en ander klaarmaken om de vis te lokken. Dus zal ik wellicht iest korter bloggen dan anders, maar misschie komt dat je wel goed uit, misschien heb jij net vandaag ook niet zo veel tijd als anders...en is het net andersom, dan mijn nederige excuses...

Ik heb nog iets heel geks ontdekt aan het weer van vandaag den dag ! In de herfstststst moet ik iedere dag de bladeren afscheppen van mijn visvijvertjes, anders krijg je in de kortste keren een dikke laag modder onderaan je vijver en zuur water. Nu moet ik nu al beginnen met het afscheppen van de bladeren ! Nu reeds zijn de bladeren aan het vallen ! Uiteraard nog niet massaal, maar toch al zo erg dat mijn vijver vol lag ! (de oppervlakte)

Ik weet niet wat ik er moet van denken, het is precies of er klopt iets niet, is het je ook al opgevallen dat het om 9 uur al bijna donker is ? Vind je ook niet dat dit te vroeg is ? En er is nog iets wat mij raar voorkomt, ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de zon veel meer opgeschoven is dan anders. Ik zit met mijn computer aan een raam dat gericht is op noordoost. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de zon verder naar het noorden is toegekropen dan anders, met andere woorden, dat de aardstand gewijzigd is ??? 't Zal wel inbeelding zijn, maar toch, ik kan me niet herinneren dat de zon zo lang mijn raam inscheen...

Allee, ik word niet alleen dement (want ik praat altijd over het verleden), nu begin ik nog dingen te zien ook... Ik word kierewiet... of er is toch iets mis met dat weer... en veel meer dan we denken... Kijk jij ook eens naar de zon. Pas op, er niet in kijken, dat is gevaarlijk ! gewoon eens zien of de plaats waar de zon opstaat of slapen gaat, of dat zijn bedde nog op dezelfde plaats staat, of niet ???

tot de volgende ?