NEE !!!!

Nee ! Ik ben gisteren niet ziek geweest !
Nee, ik had geen pijncrisis !
Nee, ik zat niet met een virus op mijn kompjoeter
nee, ik lag niet in panne met mijn kompjoeter
nee, ik was niet lui,
nee, ik was niet schrijfmoe
nee, ik had geen writersblock
neeneeneeneeneneeeee !
Wij hebben van 8.10' uur tot bijna 17.00' uur zonder heiligentriek gezeten !
Ja, wij wisten dit min of meer op voorhand!
Min of meer ?
Wij kregen begin maart een melding van het feit dat wij op 26/2/2007 van 8 tot 16 uur zonder stroom zouden kunnen zitten...U leest goed ! 26/2/2007 dat is februari in mijn land, in het uwe ook ??? Niet bij electrabel !
Omdat ik overtuigd ben van de taalonkundigheid bij staats- en parastatale bedrijven, hebt ik Anny gevraagd om toch voor 8 uur de electrische rolluiken van mijn woonkamer en van de voordeur op te halen..Gelukkig, anders zaten wij heel dag in de donker !

Geen heiligentriek... Wij hebben vastgesteld dat alleen het kraantje nog loopt, al de rest ligt stil !
Bovendien was het hoogtijd dat we weer stroom hadden, al mijn visselkes in mijnen akvarium waren al bezig met boven zwemmen...Ik wist niet dat er zoveel visselkes in mijnen bak zaten, maar nu zwommen ze altemaal boven, en dan zie je hoeveel er wel inzitten... Vandaag heb ik gezien dat er verscheidene zijn met builen en blauwe ogen, van het tegen elkaar opbotsen...

Leuk waren ook onze honden en vogels... De vogels zaten stillekes naar elkaar te kijken, en de honden liepen voortdurend onrustig rond. Het was abnormaal stil...

Vanmorgen was het dan een hele ramp op mijn kwampjoeter ! In het totaal zaten er 98 (acht en negentig !) mailtjes in mijn diverse boxen... Ik heb er een heleboel zo weg gesmeten, zonder te lezen, alleen de mailtjes van vrienden en bekenden hebben mijn aandacht gekregen, de abonnemenmailtjes met nieuwsberichten en nieuwe softwares en dergelijke heb ik vandaag niet bekeken...
Tussen haakjes, van 23 to 25 april zit ik in Oostende met de bond van d'oude menschen van onze centrale(s)...Dus, dan zal er ook genen blog zijn !
En hiermee zijn mijn zusters ook verwittigd dat ik op 24 april bij hen op visite kom. Ik weet nog niet waar in de voormiddag en waar in de namiddag, dat zal afhangen van de situatie bij de betreffende zusters...Als er één niet vrij is op een bepaald moment diene 24° april, wil het mij aub laten weten.Dank bij voorbaat...

Op 26 april zal ik hier dus met mailboxkens zitten die pleinvol zijn...met andere woorden, de blog zal wellicht laat en kort zijn...

Ook morgen zal het een miniblogske zijn...ik moet om 12.30 uur bij Luc zijn, om te gaan vissen ...Joepie !
Als het goed was, hoor je het wel...als je niets hoort, dan zal het tegengevallen zijn, of er zou ander en belangrijker nieuws moeten zijn dan VIS (Dat is bijna onmogelijk !)

Voila, tot daar het nieuws van het westelijk front
tot de volgende ?

terug naar winteruur !

Neen, ik ben niet verkeerd, vannacht zijn we terug overgeschakeld naar het winteruur !
Wij leven immers sinds de bezetting in '40-'45 in de door de Duitsers opgelegde wintertijd ! Gek genoeg heeft men dit nooit terug gebracht, en zijn we zoetjes blijven leven op het uur dat we dan al lang gewoon waren. Als we hier dan overschakelen naar wat men nu winteruur pleegt te noemen, dan gaan we in feite over op de normale tijd plus 2 uur ! Nu zitten we dus in de gewone tijd plus 1 uur. Je kunt dit nog steeds vaststellen als je eens kijkt naar de BBC, zij leven nog op de "oude tijd", want zij waren nooit bezet ! Wij zitten dus één uur later dan de voor ons normale Greenwich meantime...

Soms hoor je dat ook een beetje in het weerbericht...: Als er hevige zon is, dan verwittigen ze wel eens voor de "gevaarlijkste zonnestralen omstreeks 13 uur...Dus eigenlijk als de zon op zijn hoogste punt staat, dus op de echte middag, midden van de dag...

Eigenlijk is dat een gek ding ! Alles wat Hitler en zijn companen hier hadden ingevoerd werd als verkeerd bekeken...maar niet letterlijk alles...er zijn wel wat enkele dingen blijven hangen, onder andere dus dat uur.

Héél lang geleden mat men de tijd op basis van de zon, dus met zonnewijzers. Dat betekende onder andere dat in het begin van de spoorwegen, de vertrektijden van de treinen ook aangeduid werden in de plaatselijke tijd. Dit vormde één van de grootste redenen om de tijd overal gelijk te meten en aan te duiden! Om dat zo logisch mogelijk te doen verdeelde men de wereld in tijdszones. Maar soms gaf dat weer moeilijkheden, vooral in landen die door een tijdszone in twee of zelfs soms in meer tijdszones terecht kwamen. Daarom werden de tijdszones dan min of meer aangepast aan de landsgrenzen. Als je dan nu kijkt op een wereldbol waarop de tijdszones vermeld staan, dan zul je dat makkelijk kunnen zien.
Bijkomende gevolgen van deze "synchronisatie" was ook de andere tijdsregeling voor school, werk en zo meer.
Er is ooit een tijd geweest dat de mensen hun dag indeelden naar de zon. Als je het evangelie leest spreekt men van werken van het negende tot het derde uur...Men deelde in die tijd de beschikbare daglicht-tijd in delen in. Dus één uur in de zomer duurde verdomd veel langer dan een uur in de winter... We gingen die tijd dus letterlijk met de kippen op stok !
Het verlichten van de woning was in die tijd ook heel duur, en werd dus zo weinig mogelijk gedaan ! Nacht was nacht, hoe lang of hoe kort hij ook daadwerkelijk duurde.
Wij kunnen ons dat nu niet meer inbeelden...maar we leefden dan in ieder geval dichter bij de natuur.
Wellicht zal dat systeem ook zijn uitzonderingen gekend hebben, uit noodzaak. Hoe hoger men naar het noorden gaat, hoe korter de dag, daar moest men wel aanpassingen doen, anders was overleven niet mogelijk. Hier zullen wij wellicht in een tussenzone gezeten hebben, waar men in de zomer veel meer werkte dan in de winter, maar waar men voor een deel van de werkzaamheden de dag verlengde in de winter. De mens is een van de meest flexibele diersoorten !!!

Net zoals zoveel mensen ben ik ook niet happy met die uurwijzigingen. Ik heb veel minder problemen met mezelf dan met mijn dieren...en met mijn vrouwtje...Anny haat die veranderingen, en vooral deze, van winter naar zomeruur, want dan pikken ze een uur bedtijd in, en Anny is een van die mensen die graag lang en goed slapen...Met andere woorden, ik kreeg van morgen onder mijn voeten toen ik zei dat het al 8 uur was....

Hopelijk heb ik niet te veel van uw tijd ingepikt...Ik ga in ieder geval nog eens loeren naar de blog van nichtje Mieke...Daar zij niet dagelijks pent, kijk ik ook niet dagelijks, en vindt dan soms een hele berg nieuwtjes, soms niets...Mieke, wordt eens wat regelmatiger...dan weet ik wanneer u mij leesvoer biedt.

tot de volgende ?

'n bescheten commissie

Gisteren zijn we dus naar tanteke geweest...Eerst wat kledij en een paar foto's weest halen, en dan naar de home.
Tante zag er goed uit, fris, goedgemutst, enfin een droom.
Natuurlijk had ze weer "dorst"...Ik vertelde haar dat ik aan de huisdokter gevraagd had of ze iets mocht drinken, en hij zou spreken met de dokters van Maria Middelares en dan met het verplegend personeel van de home. Anny dus naar beneden, en het gaan vragen aan de verpleegster van dienst, en ja hoor ! Tante mag 1 à 2 consumpties hebben per dag. Anny bracht voor tante een Leffe mee, en tante zat daar zalig van te genieten.

Nadat Anny de kleren in de kast had gestopt, gingen we naar beneden, omdat ik nog wat moest weten en bezorgen aan de verpleegsters...

Daar hoorden we dat tante 's nachts blijkbaar moest zijn opgestaan, ze had in haar pamper gedaan, die pamper uitgetrokken en alles, maar dan ook alles volgesmeerd...Vandaar dat wij geen kleren meer hadden gezien, ze had ook de kleren in de kast bevuild...Een bescheten kommissie dus, letterlijk. Gezien deze omstandigheden zou de home dit keer de was doen...Gelukkig maar...

Voor de rest was alles goed geweest.

(Welke rest ?)

Gehoord dat ze weer goed weer voorspellen??? Van mij mag het hoor, ik heb een hekel aan die grijze luchten. Ik weet niet waarom, maar met een beetje zon ziet alles er wat meer levend uit, zonder zon, lijkt alles zo doods en somber. Bovendien is het te koud om te gaan vissen !

Binnen een week-en-half komt Claude op bezoek ! Ik kan mij niet goed voorstellen wat we nu weer voor elkaar zullen betekenen. Wij waren twee boezemvrienden, die plots door de verhuis van Claude elkaar uit het oog zijn verloren... Zullen we buiten al die gezamelijke herinneringen weer onze vriendschap terugvinden? Hopelijk wel ! Ook al wonen we ver uiteen, met kwampjoeters, telefoons en allerlei van die moderne communicatiemiddelen is er geen afstand meer, het enige wat we niet meer zullen kunnen is onze deugnieterij en spelletjes hervatten. Ik weet nog dat Claude bij ons nooit in de Chiro is geweest, maar toen ik bij hem in Mortsel op verlof was, bleek hij ook lid van de jeugdbeweging, de scouts. Ik ben met hem dan ook één dag scout geweest. Ik herinner me nog dat we met de leiders spraken over de werkwijzen en de verschillen tussen scouts en chiro...
God, wat is dat allemaal lang geleden... Het is van de vader van Claude, Georges dat ik mijn eerste guppy's kreeg. Ik hield die dan in grote confituurpotten zo in huis, op de vensterbank. En gans de familie zat met ogen zo groot als schoteltjes te kijken naar die rare vissen die in die bokaaltjes jongskes kregen... Dat hadden wij nog nooit gezien, we wisten zelfs niet dat er vissen waren die jongen kregen...Die beesten legden normaal gezien eieren... Ik ben altijd voort aquariumliefhebber gebleven... dank zij Claude dus...
Je kunt je niet goed inbeelden hoe een vriend een dergelijke impact heeft op je leven.
We konden beiden goed tekenen, maar helemaal anders. Ik was wat jaloers op Claude dat hij zo mooi vliegtuigjes kon tekenen. Hij tekende die echt in de strip-stijl. Ook gek was dat wij dan hele luchtgevechten tekenden. Wij hadden beiden de oorlog niet meegemaakt, maar Korea en dergelijke maakten dat de beelden van militaire vliegtuigen nog helemaal in waren. Ik vraag me af of hij nog steeds die vliegtuigjes herinnert? kan tekenen ? en "kneukelt" hij nog zo ? (Kneukelen: toen we leerden schrijven bij zuster Hubertine, mocht dat niet, we mochten bij het vasthouden van onze pen of griffel, de kneukel (knokkel)van onze wijsvinger niet omhoog duwen - Claude deed dat wel, zeker bij het tekenen)...Nu mag dat allemaal, ze mogen nu zelfs links schrijven.

Goderis, je bent weer in 't verleden aan 't dwalen in zoete herinneringen...

tot de volgende ?

Miljaardemiljaar

'k verrekke van de pijn...Wellicht doet dat weer er ook geen goed aan, maar het is nu al enkele dagen dat de pijn blijft zitten. Het is geen ontsteking, 't klopt niet, maar de pijn blijft op hoog niveau...
Niet over zagen, dat helpt ook niet.

BELANGRIJK NIEUWS !!!
Na al die jaren ons opgezadeld te hebben met misinformatie, heeft men nu eindelijk ontdekt dat een mens niet dom of slim geboren wordt !
Je wordt geboren met of zonder bepaald talenten, maar ook als je zonder dat bepaald talent geboren wordt, kun je het leren, kun je je HERSENEN WIJZIGEN, je hersenen dwingen zich aan te passen aan de vraag !

Dat is het belangrijkste nieuws van jaaaaaren ! Smijt dus maar het idee over boord dat iemand geen enkel benul heeft van muziek! Hij/zij kan het leren, kan zijn hersenen dwingen zich te vormen tot die bekwaamheid. Je zult dan geen getalenteerd musicus zijn, maar een technisch goed onderlegd musicus wel ! En dat geldt voor alles !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Uiteraard zal de ene mens meer inspanning moeten doen dan de andere, maar het is dus niet onmogelijk !

Dat betekent onder andere dat het bijzonder onderwijs zich zal moeten aanpassen aan dit nieuwe gegeven! Men zal de manieren om iets te leren anders moeten doen, om ook hersenen die nu geklasseerd worden als "'t zit er niet in" om te vormen tot hersenen waar men het in gevormd heeft !
Zeg me dus niet meer: ik kan niet tekenen, ik wou dat ik dat ook kon, maar ik heb het niet in me...Zeg nu: ik heb dat talent niet, maar ik zal mijn bekwaamheid vormen !

Hoe doe je dat ? Door telkens de lat iets hoger te leggen voor je zelf ! Een simpel voorbeeldje: je vult graag kruiswoordraadsels in, maar je zoekt er die soort uit die je makkelijk aan kan, neem bv met drie sterren...wel, neem dan kruiswoordraadsels met 4 sterren, en dwing je hersenen tot dat hoger niveau !Je zult zien, na een tijd zal je 4 sterren een makkie vinden ! Je hebt dan je hersen gedwongen tot een nieuwe hogere bekwaamheid !
En wat minstens even belangrijk is, deze mogelijkheid om je hersen om te vormen is niet gebonden aan de leeftijd !
Dat betekent dat je met ouder worden niet moet achteruitgaan krabben ! Je moet je zelf voortduren blijven trainen tot hoger niveau !
Het is bovendien bewezen dat die werkwijze ook een barrière vormt tegen dementeren !
Doen dus, hoe jong of hoe oud je ook bent !!!
Hou ook rekening met dit nieuwe inzicht in de opvoeding van je kinderen, leer hen dat ze de lat steeds een streepje hoger moeten leggen om te komen waar ze echt willen komen ! Als je getalenteerd bent, betekent dat alleen dat je voor dat bepaald iets veel minder inspanningen moet doen dan een ander, maar dat evengoed iedereen dat kan ! Heb dus maar géén superioriteitsgevoel meer, of minderwaardigheidscomplex ! Je kunt het net zo goed als de ander, de ander kan het net zo goed als jij !

Prachtig toch !

En het bevestigt wat iedereen wel eens aanvoelt...

Ik ga stoppen voor vandaag, je hebt al genoeg om eens van wakker te liggen, om eens bewust te worden van al je mogelijkheden !

tot de volgende

Om dood te vallen...

Gisteren zijn we dus, met versterkte gelederen, naar tante geweest, om haar te sussen met haar overbrengen naar het home...
Toen we daar toekwamen, lag madame niet in haar bed, maar "wandelde" wat in haar kamer. Nu ja, wandelen is een groooot woord, maar toch, ze was uit bed ! Wat ze heel die tijd niet meer kon !
Bovendien was in een bovenstebeste humeur (dat is ook niet altijd het geval!)en als klap op de vuurpijl was ze heel content om naar de home te gaan !
En wij daarvoor met 4 man een optreden verzorgen!
Vanmorgen hoorde ik de oplossing. Ik belde de sociale dienst op van Maria Middelares, en toen bleek dat tante 's morgens bezoek had gekregen van twee dokters die haar overtuigd hadden dat naar huis gaan er voor haar niet in zat, en het dokterlijk gezag was blijkbaar al wat er nodig was om tante te overtuigen...
Nu, we zijn blij, want zoals eerder gezegd, we waren er niet gerust op !

Vandaag, om 10 uur wordt tante dus overgebracht, en morgen ga ik er naar toe met wat fotootjes en dergelijke, opdat ze zich wat zou kunnen settelen.

Oef...weer een stap die genomen is...

Ik ben zojuist naar 't gazettewinkeltje geweest om mijne "Quest". Een wijs licht wetenschappelijk maandblad. Na dat ik het gelezen heb, gaat het naar Ewoud. Dat is er een zoals ik was in mijn jeugd, die zuigt al die weetjes op als een spons...
Natuurlijk staan daar ook dingen in die misschien beter door een iets ouder persoon zouden gelezen worden, maar met wat ze allemaal op tv zien, geloof ik niet meer in censuur, Bart en Els geloven er ook niet in, dus moet ik mij daarover geen zorgen maken.
Natuurlijk wordt Bart en/of Els dan wel een geconfronteerd met onverwachte opmerkingen of vragen... en Bart zegt dan wel eens tegen mij: "Pa, met al je boekjes, weet je wat Ewoud nu zei?" en dan volgt een leuke geschiedenis...
Bart gaat dus al weer werken...en hij gaat met de trein, dagelijks op en af. Els voert hem naar het station en haalt hem 's avonds op. Ver is het niet, hij kan opstappen in het station te Lierde.
Hij heeft praktisch geen pijn, maar zijn arm hangt in een mitella, en hij moet zijn arm zo stil mogelijk houden. Er zit een plaat in zijn schouder, en normaliter mag die daar blijven inzitten...Hij kreeg wel al een attest voor de controles op de luchthavens... Als hij onder die "scanner" gaat zal wellicht het alarm afgaan...

Dat doet me denken aan aan historie van zo'n 15 jaar geleden... Ik had met Anny een driedaagse geboekt in Olfosse d'Outh te Houffalise, om ons 25 of (30 (?))jaar huwelijk te vieren. Plots kreeg ik melding dat ik de dagen voor ons geplande verlof op een driedaagse moest van het werk, in hetzelfde vakantiehuis... Ik zou de vrijdag moeten naar huis rijden om Anny op te halen en dan weer terug naar het hotel rijden. Dit leek nogal gek, en ik vroeg mijn baas of Anny niet mocht meekomen voor de periode van de driedaagse studiedagen... Dat mocht, maar ze moest zich tijdens de dag dan maar alleen amuseren.
Op een avond waren we met Anny en een paar collega's een lange wandeling gaan maken, en rond 21.30 uur landen wij in een cafeetje in het dorp, waar nog een groep collega's zaten. We dronken nog een paar glazen, en wandelden met heel die bende terug naar het hotel. We hadden veel plezier, en zongen (nogal luid) het liedje van Will Tura "Mo vent toch", dat dan juist in was.
Plots ging er achter ons een raam open, en een gek vuurde met een geweer naar ons...Een stuk of vier vijf werden geraakt en hadden gaten in hun kleren, maar twee waren gekwetst, en hadden hagel in hun hals en gezicht gekregen...
Die twee werden naar het hospitaal te Bastogne gevoerd, en wij zaten uren met de gensdarmes ...
Naderhand bleek dat men in het hospitaal de hagelkorrels niet verwijderde. Het schijnt dat de hete korrels als het ware ingebakken zitten in het vlees, en dat uithalen veel meer letsel meebrengt dan het laten zitten.
Wij lachen nu soms nog met onze "vervuilde" collega's, ze zijn niet loodvrij....
Veel later is er een proces geweest en werden alle slachtoffers vergoed.
Wij tweeën waren op het moment van het schot in het midden van de groep, en waren niet geraakt (gelukkig) maar toch was ons weekend wat verknald (letterlijk)...
Als je dat zo allemaal een overdenkt, ne mens komt wa tegen in zijn leven hé? En gewoon omdat er ne kluiver is die niet van Will Tura houdt...of van de "zingende"(nu ja" bende nachtbrakers (het was al na 22 uur...)

Tot de volgende ?

tanteke episode 6783

Gisteren dus naar Home Vijvens geweest, en een paniektelefoontje gekregen van de sociale dienst van het ziekenhuis: Tanteke wil daar niet naar toe, ze wil naar huis...
Ik heb afgesproken met Chantal en haar man Ivan, om samen met ons naar tanteke te gaan om ze te overhalen tot het "tijdelijk" verblijven in een home...
Ik ben er niet gerust op. Dat is een eufemisme. Ik maak me doodzenuwachtig ! Gelukkig dat Chantal meegaat, dat is een rots in de branding in dergelijke situaties.
Dat mens kan met tante omgaan op een verbluffende manier !
En hopelijk hebben de mensen van de home gelijk, en hebben ze ervaring met dergelijke gevallen, en hebben ze gelijk dat na een korte periode de mensen zich verzoenen met hun verblijf...Hoofdzakelijk door de vele contacten met lotgenoten en bezigheidstherapiën.Hopen maar.

Mijn vrouw zegt dat ik zot ben om mij daar zo in op te jagen. Dat zal dan wel zeker.

Heb je al eens buitengekeken ? Zijn er bij jullie ook zo'n grote kleurige dikke wolkenmassa's te zien? Prachtig ! Van stralend (bijna goud) wit naar bijna inktzwart in alle tussenliggende tinten, met er tussen plekken van het teerste blauw, blauw die doet hopen op goed weer, ondanks de stille dreiging van de wolkenbergen.
Als je in onze mooie kleine weggetjes rondrijdt, zie je her en der dollende lammetjes. Gek hoe er ook in schapen en lammetjes een mode bestaat !
In onze spreekwoorden hebben wij een gezegde over het zwarte schaap zijn, de uitzondering zijn, de slechterik, de niet in de lijn lopende...We gaan dat binnenkort moeten herzien ! Steeds meer zie je hele kudden zwarte (eigenlijk bruin als je 't mij vraagt - alleen lammetjes tonen echt zwart)schapen. Zwarte schapen zijn nu mode !Wellicht is dat te danken aan het feit dat er wellicht geen markt meer is voor de wol van de gewone huis- en keukenschapen...Dus mag het een kleurtje hebben, het moet toch niet meer verwerkt en gekleurd worden.

Ook zie je steeds meer en meer van die luxe-diertjes. Het begon met het houden van die dwerggeitjes, kleine lieve diertjes - Bart heeft er zo ook enkele lopen. Maar nu zie je ook mini-schaapjes en ik weet zelfs een kudden mini-koeien lopen... Pony's zijn allang oud vuil, en ze houden nu mini-paardjes. Maar dat is nog steeds voorbehouden tot de rijkere klasse, stinkend duur en heel teer, dus duur in het onderhoud. Bovendien zijn die minipaardjes er alleen voor geschikt om het gras kort te houden. Ganzen zijn veel goedkoper, en eetbaar.

Ik heb ooit eens cijfers gezien over het aantal huisdieren en de soorten...God, jongens, dat is om te duizelen ! En zeggen dat ik er ene ben die de statistieken de hoogte in jaag ! Honden (geen kat meer, 't beest is gestorven aan 16 jaar), vissen tropische binnen, andere buiten, kanarie's, een papegaai, kippen (twee bruine leghennen en een kuddeke zijdehoenders) en dan tel ik nog niet de beesten mee die hier regelmatig kamperen, maar niet tot de huisdieren behoren, zoals in de winterperiode de bezoekende ratten, in de zomer de soorten aardmuisjes in mijn verwilderde tuin enz, enz...
Plots moet ik denken aan wijlen Tor Vanwiele, een collega van de textiel...Die had een huis gekocht via de kleine landeigendom, en ten dien tijde moest je dan (verplicht) dieren houden (kippen, konijnen...). Op een mooie dag kwam dan ook eens de controleur van de kleine landeigendom langs... Tor (Hector) deed de deur open, de man stelde zich voor en vroeg "Hebde gij beesten?" En Tor, de eeuwige humorist, nam voorzichtig zijn eeuwige hoed af, krabde in zijn dunne haren...en zei: "Ja'j'ik, maar ik klap er niet graag over..." en krabde nog veel harder in zijn haar...
De controleur is gierend van het lachen vertrokken, zonder verder na te zien...
Tor... Hij zat in het bureel naast mij, en als ik hoorde dat hij hoestte, dan wist ik dat Tor een medicament ging halen voor zijn "valling"...Als hij terug was, ging ik hoestend zijn bureau binnen, en klaagde over mijn valling. Tor ging dan in zijn bureau en haalde zijn fleske jenever uit...
Tor had een strenge vrouw ('t was wel een beetje nodig...) en hij mocht niet roken binnenhuis, en er stond een limiet op zijn tabaksverbruik. Tor had eens via via een heel pak tabak kunnen kopen zonder taks, en hij had dat in de kelder van het bureel verborgen in zijn dossierkasten... Op een keer toen zijn vrouw er was, ging een van de collega's vragen of hij wat van Tor's tabak mocht overkopen... Tor sprak dan veertien dagen niet meer tegen de bewuste sloeber, hij had teveel afgezien met zijn Margriet... Maar ja, hij zocht het, hij lapte ook iedereen er bij als hij kon, dus moest hij de bal maar terug verwachten...
Ooit heeft hij een volle maand niet gesproken tegen mij...
Op het huwelijksfeest van Oscar's dochter waren wij als collega's ook gevraagd op de receptie. Toevallig kon Tor er niet zijn, maar Margriet was er wel... Ik begon te spreken over de mooie premie die wij gekregen hadden (Er was nooit een premie geweest), en al wie met ons aan tafel zat, vatte direkt wat ik aan het doen was, en praatte mee over die schone som...Margriet zei dat haren Tor niets gekregen had... Wij, allemaal, hij moet dat gehad hebben, dat was voor gans het ACV, ieder personeelslid heeft dat gekregen, enz, enz...
Het vervolg hebben we pas veel later, bij mondjesmaat gehoord... Tor was iets vroeger terug dan verwacht, wilde niet storen en had plaatsgenomen in een herberg tegenover de zaal. Toen hij zijn Margriet zag buiten komen klopte hij op het raam om ze binnen te roepen... Een café is altijd een moeilijke plaats om uitgeveterd te worden door je vrouw...
Meer dan een maand later kon ik een heel nest slachtrijpe konijnen kopen aan een gunstprijsje, en ik vroeg Tor of hij er ook een paar wou. Hij was akkoord, maar ik moest ze wel zelf dooddoen en kuisen...Ok... Ik ging 's avonds met de konijnen bij Tor thuis. En toen wij er een tiental minuten aan 't babbelen waren vroeg Tor plots aan zijn Margriet: "Awel, moe'de nu nie zeggen wa smeerlap dat 't is ???" ...Margriet kreeg alle kleuren, en ik kon mij amper serieus houden...
Waar is de tijd...

tot de volgende ?

kort

Vanmorgen dus naar Home Vijvens geweest om alles administratief te regelen... Heel vriendelijke mensen, maar wat zijn die kamertjes klein.
Wat wel interessant is, is dat men de mensen, ook de bedlegerigen, tijdens de dag gewone kleren aantrekt, tenminste zo lang het doenbaar is. Dat lijkt mij toch wel belangrijk om de mensen wat op te peppen.
Ik geloof dat tante met haar pensioentje justekes gaat toekomen of iets te kort, maar veel zal het niet schelen...Maar ja, dan komen er altijd nog dingen bij. Als die nieuwe wetgeving er komt, zal dat wellicht een fikse opslag betekenen voor iedereen, en veelal zonder dat tante er zal deugd van hebben.
Nu ja...wie weet raken we zo ver.
Tanteke is nu al bezig dat ze niet weg wil, dat ze naar huis wil... We zijn nog niet van 't ijs...
Vannacht bijna niet geslapen, pijn, maar vooral last van mijn snotneus. Nu is het al een stuk beter, maar als je wakker ligt te liggen, is dat nog veul ambetanterder...
Nu heb ik pijn natuurlijk, van alles daar af te lopen en te regelen.
We gaan proberen morgen met Chantal en Ivan (buren) Anny en ik nog eens naar de kliniek te gaan, kwestie van haar te "paaien". God, ik weet niet wat we zouden moeten zonder die buren, want de familie gaat wel op bezoek, maar dat is al...Er is nog geen een die gevraagd heeft of er iets moet gedaan worden. Wel hoor je nadien via via commentaar over al wat er gebeurd is...en hoe je moest geredeneerd hebben moest je zo verstandig zijn als zij zijn...Er bestaat daar een spreekwoord over, zoiets over stuurlui en wal...
Ik heb een mailtje gekregen van Claude (of van Hedwige) dat ze begin april afkomen. Joepie !

Voila, kort maar goed zullen we maar zeggen...tot de volgende ???