dom dommer domst leuk leuker leukst

Lijken die titelwoorden je gek? Mij ook, maar dan ben ik de gek !
Vanmorgen haast je, haast je naar Gent naar de pijnkliniek, files, geen parking, 4 keer de ronde van het uz en dan nog ergens mijn auto gezet waar het in feite niet echt mocht, om toch nog tijdig te zijn bij de kassa...er zijn er nog 34 voor u...juist op tijd bij de dienst pijnkliniek...en dan horen dat je pas morgen verwacht wordt...om dood te vallen. Morgen nog eens naar Gent ...
Dus dom in de titel is al opgelost !
Nu nog leuk...
Gisteren weest vissen, 't was heerlijk goed weer, maar toch al niet te warm.
Ik had pas ingelegd toen mijn dobber plots, heel rustig, de dieperik in schoot. Aanslaan, en meteen plooide mijn hengel bijna helemaal dubbel...Een karper! denk je dan, en je weet dat hij 99 kansen op 100 met je onderlijntje weg is, en in 't slechtste geval met gans je lijn... Maar het ongelooflijke gebeurde, ik kon hem houden, ik moest wel heel voorzichtig zijn en heel lang de vis moe maken, en ik had geluk dat de plompbladeren al afgestorven zijn en de karper dus niet je draad vastzet in de planten...en na minutenlang vechten en bijhalen, weer wat laten gaan, weer bij halen, zagen we DE karper, een beest dat normaliter niet te vangen was met een vaste lijn! Ik werd zo mogelijk nog voorzichtiger, en Luc stond met het schepnet bij me, goede raad te geven en minstens even gespannen als ik...en het lukte, we kregen hem er uit ! Een karper van net 5 kgr....Met de vaste lijn ! Je moet weten dat de sterke bovenlijn maximum 3,6 kgr draagt, en het onderlijntje 1,9 kgr... en daarmee een karper van 5 kg vangen aan een vaste lijn, waarbij je veel minder speling hebt dan met een molen...
EN !!!! Ik had mijn fototoestel mee, dus er zijn bewijzen !
Voor de rest was het een erbarmelijke visdag...Luc ving in de ganse namiddag welgeteld 2 kleine bliekjes, en ik ving nog 1 baars van 20 à 25 cm, een kleine blei en 3 kleine bliekjes...flauw dus. We spraken al een kwartier voor 5 uur van opkramen, en Luc trok met de lege colaflesjes naar de vuilnisbak. Net op dat moment begon plots mijn molen te "zoeven", mijn werphengel danste!een karper ! En ja hoor, na twee beten die op niets uitdraaiden, hing er nu toch een aan de lijn. Ik voelde meteen dat het ofwel een hele brave was, ofwel geen hele grote. Het bleek een mooie spiegelkarper van een goede 3 kgr. Ook daarvan zijn er meerdere foto's. Ik toon de spiegelkarper aan u op de foto (rechts) met het vergezicht op de vijver en het kasteel, de grote karper op de andere foto.
Allee, eindelijk ook eens plezant nieuws !
tot de volgende ?

steenstokkedood 2

Gisteren zijn we dus weest winkelen en eten in Daisel. Als Anny en ik gaan winkelen, dan weten we perfect wat we moeten hebben, gaan daar naar toe, pakken het en wegwezen.
Luc en Cecile zijn echte winkelwandelaars. Zij wandelen op hun gemak door de uitgestalde waren, bekijken hier en daar iets, en bezoeken de ganse winkel.
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan van de pijn. Ik ben rond 2 uur opgestaan om nog een pil te pakken, maar daar gaat de pijn wel wat van minderen, maar dan slaap ik weer niet daarvan.
En vandaag ga ik vissen, en morgen naar de pijnkliniek... Zo is er alle kans dat hij mij weer eens ziet op het moment dat ik rot zit van den zeer. Hopelijk geeft hij mij dan weer een of enkele inspuitingen op de pijnlijke plaatsen, en jaagt hij de pijn sneller dan normaal naar waar die pijn thuishoort: in the middle of nowhere...
Dus vandaag gaan we vissen. Vorige week is het er niet van gekomen, omdat het hier water goot in de voormiddag...'s Anderendaags wist ons westvlaams bezoek ons te melden dat het bij hen heel de dag mooi zonnig weer was ...

We gaan naar het park, in de hoop nog een karper te kunnen verschalken. Hopelijk bijt de bliek er ook wat, want het is het park al heel het jaar flauwkes voor de bliekvisserij. We vermoeden dat dit nog altijd het gevolg is van de werken aan boorden van de vijver tijdens de voorbije winter. Hopelijk is het dan toch volgend jaar weer in orde...

Mijn kompjoeter is nog altijd niet zoals het moet zijn...Hopelijk komt Erwin binnenkort eens zoeken wat de reden toch kan zijn. Zoals je ziet, ik kan nog altijd werekn, maar er zijn zaken die ik niet of niet naar behoren kan. Erg is dat allemaal niet, maar ik ben bang dat hij op ne dag eens helemaal in duigen zal vallen.

We hebben gisteren een bloemstukje gekocht voor op het graf van Koen, en enkele liters lampenolie voor de kleine olielampjes die Anny zorgvuldig iedere dag doet branden bij de foto van Koen en nog een bij Oma. Bij de foto van Oma staan dan ook enkele maanden de doodsprentjes van de diegenen die de laatste tijd overleden zijn in onze kennissenkring. Blijkbaar vindt zij daar iets van troost in. Voor het eerst vonden wij er ook wieken voor in die lampjes, want dat is altijd het probleem, die wieken branden weliswaar zeer langzaam op, maar nu en dan moeten ze toch vervangen worden...en die dingen vind je niet makkelijk.

Voila, tot daar de berichten...ik ga sluiten en mijn lokaas klaarmaken voor de karperjacht...
tot de volgende (Ik weet nog niet wanneer, want zoals gezegd moet ik morgen naar de pijnkliniek...en ik weet altijd wel hoe laat ik daar moet zijn, maar niet hoelaat ik dan in werkelijkheid bij de dokter raak, en nog minder hoe laat ik er dan weer weg raak...en dan...het is woensdag ! Dat wil zeggen dat, als je rond de middag gelost word, je dan nog kunt genieten van diverse zones 30 en heelder kudden door elkaar heen en weer schietende jeugdige fietsters en fietsters...dus, tot ???de volgende !

Hoog bezoek !

We krijgen deze namiddag Hoog Bezoek, Jan en Mieke komen met de moto tot hier, terwijl hun kinderen naar de Chiro zijn. (De tofste jeugdbeweging, en ik wil géén tegenspraak horen, ik ben er ook een enthousiast lid van geweest !)
Toen we thuis kwamen van de rommelmarkt te Michelbeke, zag ik dat Mieke gebeld had, ik heb dus terug gebeld...Ik was mij bewust van de gevaren, maar het snelheidsrekord van een telefoontje met Mieke is voor eeuwig en driedagen gevestigd: 32 seconden ! En het gesprek was voleindigd, en dan hebben ze haar nog aan het toestel moeten roepen... record ad infinitum !

Toen wij naar Michelbeke gingen, dacht ik er weer aan dat Germain Bonte ooit heel serieus vroeg naar Michel - beke (de voornaam Michel...). Zoals vroeger Fredje De Bruyne op de tv altijd sprak van de kemelberg in plaats van de kemmelberg. En ikzelf kreeg ook ooit eens commentaar, toen ik in Dendermonde aan het werk was, en vroeg naar Kastel... Blijkt dat in feite uitgesproken wordt als kas - stel...je moet het maar weten, maar het komt altijd wel grappig over... Ooit heeft iemand op de markt van Oudenaarde een Franse vrachtwagenchauffeur naar Wieze gestuurd, terwijl de brave man eigenlijk naar Huise moest...Maar ja, als fransman spreek je dat uit als wiesse... Zo kwam ik eens van een verre vergadering, en daar ik de radio nog niet kon beluisteren op een vlaamse zender, luisterde ik naar de waalse broederzender.... Verslag van de Tour, le Belge Wiesmèns a gagné... Ik maar peinzen en zoeken wie dat kon zijn, tot mijne frank viel (in centiemkes) dat het Huysmans was...

Tussen haakjes, het was een mooie rommelmarkt. Ik bracht er twee zeesterren mee voor Gwen en Kim, die schelpen verzamelen en al maanden zagen voor ne zeester (al hoewel dat eigenlijk geen schelp is...) Voor Anny kocht ik een ...ei... We hebben al tientallen allemaal verschillende stenen eieren in een grote schaal (niet meer mogelijk om dat te verplaatsen)... Nu vond ik een ei in (ik dacht barnsteen) Kopal. Dat is een soort barnsteen, maar van een andere boomsoort. Er bestaat nog een derde soort... Mooi, met heel veel vliegen en dergelijke in.

Zelf vond ik een ... boek, over antiek et brocant... en françoise, een uitgave van Larousse.

Alle, morgen dus wellicht geen blog, we gaan naar dadizele (deizel)
tot de volgende ???

Leuk !

Het begon al vannacht, met een zieke hond.
Overgeven en diarree...Leuke dingen voor 's nachts. Anny heeft vier keer zitten kots en/of str... opkuisen. Natuurlijk begon dat beest iedere keer op het ogenblik dat je net weer in slaap viel. Ik had hem kunnen wurgen !
Natuurlijk was het weer die kleine poedel, eigenlijk de hond van Veerle, die hier is terechtgekomen daar ze hem niet mag houden in haar sociaal appartement. Bovendien is dat beest ook de reden dat nu die rothonden boven slapen...Dat beest was dat gewoon, en toen hij hier kwam probeerden wij hem samen met onze hond in de garage te steken tijdens de nacht, maar dat beest huilde heel de wijk wakker. Weet je, als we allebei buiten staan, dat hij staat te huilen ? Zo'n beest is een plezier !

Vanmorgen zijn we dan naar Wetteren gereden, naar de eerste binnen-rommelmarkt, ook dat betekent dat het winter wordt ! Ik heb er een nieuw bandje aan mijn uurwerk laten zetten, het was nodig, het oude hing nog amper aaneen...

Ook kocht ik er een mooi, echt oud, zilveren armband voor Anny. Het is een zeer fijn uitgewerkt dingetje, echt heel mooi. Anny heeft nog nooit zo veel juwelen gekregen als sinds we naar de rommelmarkten gaan... En dat heeft niet met de prijs te maken, maar met het feit dat wij beiden verslingerd zijn op de modellen en gebruikte technieken in die oude juwelen. En we zijn niet alleen, we krijgen regelmatig reacties op die sieraden.

In al de nieuwsbrieven die ik krijg in mijn mailbox, vond ik vandaag een leuke tip !
Dat is ook de aanleiding van mijn titel ! Het is een wekelijkse videomontage. Je kunt er je op inschrijven, zodat je automatisch iedere week verwittigd wordt om naar dat telkens nieuwe filmpje te kijken. Het is echt goed ! het adres:
www.tvbelgiek.be

Voila, 't is voor mij ook zaterdag ! Ik ga dus stoppen, tot de volgende ???

dadizele

Ik heb afgesproken met Luc (van de vissen en de tomaten) om eens samen met hem en Cecile naar Dadizele te gaan. We bezoeken er dan floralux, gaan dat eens lekker tafelen en in de namiddag dan nog een bezoekje aan Dupont Zoo, een reuze grote dierenwinkel.
In Floralux gaan wij weer een mooi bloemstukje in zijde halen voor op het graf van onze Koen. Groot mag het niet zijn, want er is bijna geen plaats om iets te zetten. In de zomer staat er altijd een levend bloempje, en met allerzielen een kunstbloem tot in het voorjaar.
In de dierenwinkel kopen wij een reeks verschillende soorten papegaaivoeder voor onze Jacko. We mengen die en hopen op die manier een volwaardige voeding te bieden (we geven ook nog iedere dag wat fruit - meestal het klokhuis van mijn dagelijkse appel )
Het gaat dus meer om de uitstap dan om de noodzaak. Heerlijk genieten van de compagnie en van het etentje...
Maandag zal er dus wellicht geen blog zijn....
Ik heb gisteren getelefoneerd naar de pijnkliniek, en ik mag die portugese pillen laten. Ik had er al enkele dagen de schijterij van, en bovendien ook nog eens maagpijn (Ik begrijp het niet goed, met al de maagzweren die ik eertijds had, voelde ik niets...wat voelde ik dan nu ?????) Bovendien deden die pillen me niets, buiten zeer aan mijn maag. De dokter beloofde mij nog een andere soort... Ik begin mij toch stillekes een wandelende apotheek te voelen... Ik kan niet zeggen dat hij mij niet heeft geholpen, dan lieg ik, maar eigenlijk is het enige wat we bereikt hebben, het feit dat de pijn niet meer overgaat in een ontsteking, en zich vastzet. Dat is uiteraard een reuzegroot winstpunt, maar feitelijk blijft mijn situatie ongewijzigd...Ik kan niets doen zonder dat de pijn toeslaat... en mij verder (wat ik dan ook bezig was) verhinderen voort te doen.
Enfin, blijkbaar heeft hij dus nog niet al zijn kruit verschoten, en zullen wij "lankmoedig" ons verder onderwerpen aan medische experimenten...
Het weer is nu goed ! 't zonnetje schijnt ! maar de dagen zijn maar 11 uren meer lang, en het daglicht is er maar 9,2 uur meer...
Gistern werden de kinderen van Bart en Els, onze Ewoud en Lieselotte hier afgeleverd. Els heeft geprobeerd stokbrood te eten, en één van haar bovenste snijtanden was rats afgebroken tot in het tandvlees, en een tweed was gekraakt...(Ik vraag mij af welk stokbrood, of welke tanden dat zijn ?????)
Het kan gerepareerd worden...ofwel met twee valse tanden op een plaque (in 't vlaams een vals gebitje) aan de volle kostprijs...of stiften, aan een onbetaalbare prijs...In ieder geval, het worden héél dure tanden... Ik ben gelukkig dat het gebitje van Anny er pas gekomen is na de leeftijd waarop dat mag van de ziekelijke kas...anders waren dat ook van die hele dure dingen geweest geworden....
Ondertussen heb ik Lieselotte geholpen om haar dictee te leren (of is het nu diktee ???). Ze was kwaad op opa, de juffrouw vraagt dat altijd in de volgorde dat het op het blaadje staat...Opa niet... Ik heb haar gezegd dat opa dat truukje ook kende, dat je dan perfect wist dat alle
woordjes tot vrouw met au waren en vanaf vrouw met ou... Ze bekeek mij eens vies, maar ze deed het dan toch... Ze had maar één fautje...
Ze moest dan ook nog haar les godsdienst leren, over discriminatie...Maar heel subtiel, kijken of verschillen (kledij, gedrag, huis, gezin...alles behalve huidskleur en taal werden genoemd) eigenlijk echt belangrijk zijn... Ik vond de les goed opgebouwd, maar volgens mij is dat geen godsdienst. Enfin, wie bennekik ?
Ewoud had zijn huiswerk thuis liggen... Hij kwam van een bezoek aan het bos. Heel boos op de juf, hij had een gewonde bosduif gevonden, en de juf had hem koel gezegd dat hij dat beest moest terugzetten dat het toch doodging...Het hartje van een dierenvriend lag daar in scherven...En dan moet je nog tegen hem de juf vergoelijken...
Je ziet, een drukke dag. En dan heb ik het nog niet gehad over de moeilijkheden die ik tegenkom bij het tekenen van het huis van Lucs (de andere) dochter... Ik kan er gelukkig geen grijs haar meer van krijgen, het is al grijs...maar verdomme, dat is niet gemakkelijk hé ! Iets op papier zetten op zo'n manier dat je eigenlijk niet kunt zien op die manier ... Niet duidelijk ? Troost je, mij ook niet...
Allee, tot de volgende...

koekeloerepoezewoefke

(kruising tussen een haan, een kat en een hond)
Is een kruising tussen een schaap en een geit dan een gaap of een scheit ?
Herinner je je nog die mopjes uit je kinderjaren? Je leerde ze van je ouders, en die wellicht van hun ouders enz enz... Waar zijn die dommigheden nu naar toe?
Stel jij ook vast dat er steeds minder moppen verteld worden?
Dat er precies minder gelachen wordt ?
En als er nog eens gelachen wordt, dan is het ofwel over seks ofwel over racistische thema's...
Waar is die leuke zever van toen nu naar toe ?

Nu moet je naar de tv kijken om nog eens te lachen, maar ook daar is het veelal seksistisch of racistisch of doodgewoon vulgair...dat is in.

Waar is de tijd van een Fons Janssens met de lachende kerk? (Een dominee komt een pastoor tegen op een heel smal voetpad. "Ik ga niet uit de weg voor een ketter !" bitst de pastoor. "Ik wel," zegt de dominee, "ik wel..."
Toon Hermans met de Tango van het blote kontje en honderden andere...
André van Duyn met zijn grollen?
Martin en Leo?
Ik mis dat. Die humor die zo menselijk was, die je soms dwars door een dubbele bodem deed vallen, en je lachend liet opstaan...

De agressie in de maatschappij neemt toe... Ik weet niet of dat echt zo is, ik heb het hier al eens verteld, toen ik klein was vochten wij dat de stukken er afvlogen, maar eens het gevecht voorbij waren wij opnieuw vrienden. Zie jij nu nog dat afreageren bij de jeugd? En als ze al eens ruzie maken, dan komen direkt de ouders zwaaien met politie en dergelijke. Als wij thuiskwamen met een blauw oog, dan moesten wij niet op medelijden rekenen, en ook niet ijlings naar de dokter gaan, neen, veel kans dat wij er nog een rammeling bovenop kregen omdat we gevochten hadden... Nee, wij waren niet minder agressief, maar wij mochten op een "onschuldige" manier onze agressie botvieren...en dan was hij weg. Nu mag dat niet meer en nu komt die agressie niet boven bij kinderen, maar bij volwassenen of bijna-volwassenen, en dan wordt die agressie plots veel destructiever dan in illo tempore...
Als Jantje nu straf krijgt, dan gaat mamaatje reclameren bij de leraar...Als wij straf kregen, dan hadden wij veel liever wat klappen met een rgel op onze kneukels, dan straf schrijven...Want straf schrijven, dat zag men thuis, en dan kregen we er nog een straf boven op... Wij leerden tucht, manu militari...nu mag niemand aan dat dutske van een ventje raken, want mijn kind, schoon kind... Als wij vroeger door de haag kropen om in een boogaard appelen te gaan pikken, dan werd de politie niet op ons afgestuurd, nee, dan poogde de eigenaar ons te pakken te krijgen, en dan kregen we een rammeling dat we zeker een week lang voelden als we ons durfden neerzetten... En we vertelden dat niet vol zelfbeklag aan ons moeder, want dan kregen we er nog een rammeling bovenop...
Nee, er was vroeger niet minder agressie, maar ze was gekanaliseerd...en tegen de tijd dat we volwassen werden, was die agressie grotendeels verdwenen, weggeklopt...
Nu mag je een kind niet meer aanraken, je veroorzaakt een psychisch letsel dat het manneke (of meisje) zijn leven lang meedraagt...Truut, dikke truut !
Een samenleving kan niet werken zonder gedragsregels, en die gedragsregels moeten nageleefd worden. Anders werkt het niet !
Ik hou mijn hart vast hoe het verkeer zal zijn als die bende die nu met vijf naast elkaar de schoolpoort komt uitgefietst en de volle rijweg vrolijk blokkeert, terwijl de politie er op toeziet of er toch geen automobilist is die zou durven toeteren...
Niet alleen steken die jonge gasten dan vriendelijk hun middenvingertje omhoog, maar de politie zal u verbaliseren wegens lawaaioverlast... logica ...
Je moet een kind niet tegen het hoofd kletsen, maar van een goeie trek op zijn billen is er nog geen een doodgegaan, wel heeft het geholpen om ze te leren leven in gemeenschap.
Ik heb véél kletsen gekregen (ik had er veel nodig) en ik ben alleen ons moeder dankbaar (zij was thuis de straffende hand) dat ik die kletsen heb gekregen, en dat ik ontzag heb gekregen voor het gezag en voor de regels... En mijn kleinkinderen weten dat opa en/of oma als het nodig is nog altijd eens billenkoek geven... maar ze komen nog altijd graag, en ze kennen de gedragregels hier ten huize héél goed.
Toen onze kinderen nog klein waren, dan hadden wij bijna ieder vakantieperiode wel een nichtje of een kozijntje die hier ook kwam logeren...en nu nog zitten ze te lachen en te genieten van het feit dat ze ooit, allemaal in één rij op hun knieën moesten zitten...ze zouden niet durven hebben rechtstaan, maar ze wisten dat het verdiend was, en ze aanvaarden hun straf zonder meer, meer zelfs, ze vonden het plezant daar zo in een rijtje te zitten...het was niet echt een straf, het was helemaal niet zo erg, maar toch hielp het hen te leren wat de gedragregels waren.
Laat een kind spelen, maar laat ze ook eens gezond vechten, laat ze al die energie eens verwerken... beter nu dan later op een destructieve manier.
Opa is weer eens aan 't zagen... Maar vraag het maar eens aan Mieke, aan Kristel, aan Francis...ze zullen knikken en lachen...Want hier mochten ze ravotten en spelen en echt kind zijn.

In 1990 hebben Anny en ik voor het eerst eens verlof genomen, zonder de kinderen...We deden voor de eerste maal een dagenlange voettocht in de Haut Auvergne. Prachtig...Maar een van die dingen die ons zijn bijgebleven is dat de kinderen er konden spelen en ravotten, midden op de straat, met alleen een broekje aan, en de kleinsten zelfs zonder...geen schoenen of niets, zo zwart en smerig als maar denkbaar is, maar echt gelukkig...
Zo was het ook in onze jeugd, alleen met iets meer kleren aan (de temperatuur is hier niet zoals in Haut Auvergne) maar echt ravotten, en je heerlijk vuil maken... Als nu een kind vuil is, dan bekijken ze de ouders scheef...

Wij liepen (en onze kinderen ook) nog door de velden, rolden in 't gras en in de aarde, klommen in de bomen, braken takken af om "sabels" of bogen mee te maken, holden een vliertak uit om een "klakkebusse" te maken...Nu is een bos en een boom heilig, en mag een kind alleen kijken naar een boom.

Opa, je bent werkelijk aan 't zagen...'k ga stoppen, nog wat naar het nieuws kijken, naar de hooligans...

petoaers

erpels, patatten, petoaters,aardappels...Vannacht om 3.48' uur heb ik de laatste keer die dingen horen robbelen in de aanhangwagen van een reuzegrote trekteur (materse spelling voor tractor). Ik ben helemaal niet zeker dat dit de laatste keer was, maar nadien is de slaap over mij gekomen met een zalige mantel der doofheid...
Ze waren al bezig van gisterennamiddag! Ik heb met die man gesproken over het feit dat de petoaers zo klein waren dit jaar...De man vond dat niet hetergste, volgens hem zitten er dan ook nog meer dan 30 % gloazie (glazen) in... Rotting gegarandeerd binnen enkele weken, een maand... Volgens hem is het overal zo! Zijn pronostiek is dat we tegen mei, misschien begin juni allemaal zonder petoaers zitten...Doe in ieder geval geen voorraad in, tenzij je workalcoholic bent, en je dolgraag iedere week je patatten "herleest" om er de vorte uit te halen...
Je kunt natuurlijk overschakelen op maniok, cassave, zoete-aardappelen, rijst, griesmeel, boekweit, bonen en dergelijke dingen meer...Voor de jongeren zijn er dan ook nog pizza's en pasta's. (Ongeveer één keer per jaar wil ik die ondingen eten, maar liever nog minder)
Geef mij maar rijst, maar dan gebakken.

De prijs van de aardappelen zal dit jaar torenhoog gaan, alhoewel...ik denk dat we allang heel regelmatig aardappelen eten uit andere landen, zonder dat we ons daarvan echt bewust zijn... Misschien staat het wel ergens op het labeltje dat aan die vervelende gele of oranje gatenzakjes hangt, maar wie let daar op, wie leest dat nog ? Ik herinner mij wel dat ik - vol verbazing- tussen kerstdag en nieuwjaar in Spanje een man zag patatten planten... We staan er niet bij stil, maar men kweekt die dingen bijna heel de wereld rond, en je kunt rustig op bijna ieder tijdstip van het jaar nief patatjes eten...je moet er wel de prijs voor betalen...

In elk geval, die aardappels hebben mij bijna de hele nacht wakker gehouden. Ik zit hier te gapen en te geeuwen dat het niet mooi meer is. Best dat er nog geen beeld bij deze tekst hoort, je zou onmiddellijk een andere zender zoeken.

Anny heeft gisteren wat gekuist en haar rib doet weer pijn. Niet zo erg, maar blijkbaar is dat dus nog altijd niet volledig genezen. Met mij gaat het redelijk, ik ben braaf, dus geen opstoten. Gisteren heb ik wat boeken verlegd, en heb dat in beetjes moeten doen, maar 't was toch in orde voor Anny wist dat ik verboden dingen aan 't doen was. Dan had ik natuurlijk pijn, maar ik mocht het niet zeggen en niet tonen (da's moeilijker). Maar zoals gezegd, 't zet zich niet meer vast. Ik ben dus content. Wat niet zo leuk is, ik heb al drie vier dagen min of meer buikloop, niet erg, maar toch ambetant, en wat erger is, regelmatig serieuze pijn in mijn maag. Misschien ben ik weer zweren aan 't krijgen? Hopelijk niet. Ik denk dat het van die nieuwe pillen komt, ik ga toch eens moeten bellen met de pijndokter... Hij had gezegd dat ik hem moest verwittigen als ik diarree had...

Allee, ik ben er mee weg...zorg voor de patatjes...