Twee toffe soorten van reacties

Ik kreeg een heleboel mensen die reageerden op de oude stadsgezichten en dorpsgezichten, en die daar een enorme pak info bij gaven. Ook heel wat verwondering bij jonge mensen die zich niet bewust waren van al het moois dat nu onherroepelijk verdwenen is.
De tweede soort van reacties was over het technisch aspect van houtbranden. Niemand leek ooit iets dergelijks gezien te hebben, en ze keken met veel verwondering naar het branden. Meestal bij diezelfde groep waren er ook de reacties op het gebied van kunst. ok uit die hoek kwamen vragen over kostprijs en kostprijsberekening (vooral omdat ze zagen hoe tergend langzaam zo'n werk tot stand komt). Een vraag kreeg ik over de kaders rond de werken.

Al bij al een héél leuke avond, en niets dan positieve reacties. En wat misschien nog wel meer zegt, heel weinig mensen die zo maar eens keken en weer verder stapten. Zeker 90% toonde interesse.

Ik denk dat het publiek stellen van mogelijkheid tot kopen, ook wel reacties in die zin zou uitgelokt hebben, maar de meeste andere standen waren toon-standen (uitgezonderd de stand van wereldwinkel, die wel verkoopprijzen afficheerde, maar uit een beperkt productaanbod (voornamelijk rond chocoladen en de productie ervan))

Ik vond het zeer leuk, en zeker zeer bemoedigend om voort te doen op de ingeslagen weg.

Ik heb ook geen erge pijn gehad, en ben vanmorgen goed opgestaan.

Bij de dokter gisteren heb ik een afspraak kunnen krijgen om een test te doen op het ogenblik dat ik echt geblokkeerd ben. Hopelijk geeft die test dan bepaalde antwoorden die leiden tot een betere behandeling. Het zou dan eventueel kunnen leiden tot een kleine ingreep die quasi pijnvrij-heid voor een langere periode zou geven...Hoop doet leven !(Want ik voel mij niet happy met een leven op basis van verdoving...)

Al bij al: gisteren was een goeie dag ! en ik hoop voor u hetzelfde schreef de loteling (Hendrik Conscience)

Tot de volgende ?

grote dag !!!

Vanavond is het voor mij wel een héél groot moment !
Hedenavond is er een activiteit ten bate van Wereldsolidariteit, met optredens, maaltijden en randactiviteiten...In die rand zit ikke!, met mijn pyrografie!
Het is de eerste keer dat ik naar buiten kom met mijn werk, en ik mag zelfs aan eventuele belangstellenden verkopen.
Wat mij echter het meest interesseert, is de reactie van de mensen op deze toch wel minder bekende kunstvorm.
Eén zaak is zeker, het is geen kunstvorm waar je rijk zult van worden. Buiten het brand-toestel is het materiaal wel niet duur, maar het is enorm arbeidsintensief. Als je de uren werk rekent, dan zou het per werk zeer duur moeten zijn, of je moet aan een zeer laag uurloon werken. Mij interesseren de uren echter niet, daar het voor mij amusement is, misschien zelfs therapie. Zodoende kan ik mij permitteren om ook werken te maken waarbij de te besteden uren geen rol spelen. Zo heb ik een leguaan getekend, waar bij de achtergrond volledig bewerkt is. Dat betekend dat daar verschrikkelijk veel uren in zitten...maar mij interesseert alleen dat ik het beoogde resultaat bereik.
Wat mij ook interesseert is het proberen van nieuwe vormen van expressie met het branden. Zo kan ik u de raad geven om eens naar de website van peters te gaan zien
http://users.pandora.be/fpeeters.pyrobattel/index.htm
Daar kun je zien dat die man zelfs stukken maakt in reliëf ! Mij spreekt dat niet echt aan, maar het bewijst dat pyrografie een nog openliggende sector van de kunst is.
Hij doet dingen soms heel anders dan ik het doe, en wellicht is hij tot dezelfde vaststelling gekomen tov mij, want hij heeft mijn website ook op de zijne vermeld.
We wisselen aldus werkwijzen uit, en beiden houden wij ons niet veel bezig met sierwerk, maar maken we echte kunstwerken.

Ik hoop heel wat positieve reacties te krijgen van de mensen, en wie weet, misschien zelfs enkele mensen te interesseren voor het maken van pyrografie.

Strak moet ik weer naar Gent, naar de pijnkliniek, ik moet dus afsluiten, wellicht tot morgen ?(Tenzij ik "mort pour la patrie" ben van het demonstreren en babbelen...)
Baai !

half terug van weggeweest

...want morgen doen we nog enkele boodschappen, en in de namiddag naar de pijnkliniek...
dus morgen wellicht ook geen blog ?
we zien wel of er tijd rest...
tot de volgende maal

Ik was het niet !!!!

Martine, vermits ik jou vannacht heb horen reclameren tegen Eddy omdat hij te stillekens snurkte, heb jij ongetwijfeld ook Anny horen commanderen: "Ga 't gaan, ja, Onnozelaar !"
't Is maar om te zeggen dat dat niet tegen mij was, maar tegen de hond die weer in zijn bak zat te wroeten... Mocht ge 't niet geloven, vraag het haar maar ! Ik heb haar er vanmorgen op gewezen dat jij nu wellicht met rare ideeën zit...

Dat uit de weg geruimd, kan ik voortdoen aan mijne blog, in alle rust. Deze namiddag moet ik naar de specialist te Kortrijk, ik heb al mijn lijstje opgemaakt van alle voorschriften die hij moet maken...

Vorige week kreeg Anny en ik elk één kaartje dat we ons moesten aanbieden voor een nieuw paspoort ??? Op mijnen ouden staat dat hij goed is tot november volgend jaar ??? Bovendien zie ik dat volgens het kaartje ik er toch al 3 dagen voor ontvangst moest zijn, 't zal dus niet zo erg presseren zeker ???

Bovendien stel ik mij vragen: Die identiteitskaarten zijn niet voor niets, dat is een vermomde vorm van zware belastingen, zoveel is duidelijk. Als ze nu telkens 1,5 jaar te vroeg die kaart doen vernieuwen, dan loop ik de volgende keer eigenlijk al 3 jaar voor, de daaropvolgende keer 4,5 jaar...enz...enz... Op TV hoorde ik al dat de teruggave van de belastingen eigenlijk ook al de teruggave was van 3 jaar geleden ??? Zouden ze dat nu echt berekend hebben dat de samengestelde interest van de zogenaamde belastingsvermindering die 3 jaar bleef staan, zoveel (of nog meer ???) opbracht als die zogezegde vermindering ??? En dan hou ik nog geen rekening met het feit dat de regering de gemeenten verplichtttte om meer inkomsten te garen om zich zelf te bedruipen...(De regering geeft minder dan vroeger aan de gemeenten, terwijl de kosten voor de gemeenten stijgen (meer blauw op straat en dergelijke))...
't Is duidelijk ! We moeten weer dezelfden aan de pot zetten, dan kunnen we binnenkort leven van het hemelse water en den dauw, en wees gelukkig ! hier regent het veel ! we zullen geen honger hebben...
Wellicht zal ik morgen geen tijd hebben om enen blog te plegen, daar we Anny commissies (boodschappen voor de taalpuristen) wil gaan doen...en 'k heb de lijst gezien, ik ben nog nie weer thuis hé...

Ik kreeg van vriend Honoré de vraag niet te veel mailtjes te sturen, hij is naar Lourdes, en is bang dat zijn mailbox zou overlopen... Misschien kan hij er ginder eens voor bidden, wie weet heeft hij als hij thuiskomt een reuze mailbox...of heeft iedereen zijn vraag gerespecteerd...Ik ga in ieder geval mijn best doen om er op te denken, maar sorry, Honoré, je mailtje stond vandaag achteraan in mijn box, dus waren er enkele grote zendingen naar jou vertrokken voor ik het las...
Ik hoop dat je ginder mooie dagen hebt, met goed weer en ...goede wijn...

Allee, ik ga mijn gazet lezen. Ik krijg veertien dagen "De Morgen" gratis voor niets in mijn busse, maar 't is geen reclame hoor ! De besteller heeft al meer mijn bus overgeslagen dan er gazetten in gestoken. Misschien is dat dan eerder een besteler dan een besteller ???

tot (over)morgen ???

zonnig, goed weer

Ik heb juist naar Luc gebeld, om te gaan vissen, maar het past vandaag niet. Eigenlijk ben ik niet kwaad, want 100% ben ik nog niet, ik zou geprobeerd hebben, maar was er niet gerust op.
En de rest van de week kan ofwel ik niet, ofwel Luc... Morgen moet ik naar de specialist in Kortrijk, en vrijdag naar de pijnkliniek.
Ik ben bezig met een pyrografie, die al heel lang geleden begonnen was. Ik dacht eerlijk dat ik de zaak verprutst had, maar enkele dagen geleden zag ik plots een oplossing hoe ik de zaak zou kunnen redden, en wonder boven wonder, het wordt een heel goed werk !
Ik zou kunnen stellen dat ik nu impressionistisch aan het werken ben, maar helemaal juist is dat uiteraard niet. Toch gaat het in die richting, de voorwerpen in de diepte worden eerder gesuggereerd dan werkelijk gedetailleerd getekend.
Eigenlijk is dat de manier waarop je natuurlijk kijkt. Als je naar iets kijkt, de is alleen het geviseerde werkelijk scherp, de rest wordt achtergrond... Misschien geloof je dat niet, maar je stelt wel vast als je het wilt controleren, dat je dan je blik moet verzetten...
Bij mijzelf kan ik dat (jammer genoeg) veel duidelijker vaststellen. Ik heb een gaatje naast de macula van mijn rechteroog. Macula, dat wil zeggen vlek, eigenlijk heeft dus iedereen een blinde vlek in zijn oog. Bij mij is die echter hinderlijk, omdat hij door dat gat veel en veel groter is dan normaal. En daar is iets geks mee...
Toen ik nog op mijn bureel werkte, was er aan de overkant van de straat een grote bakstenen muur, met daarin een klein raampje. Als ik met mijn linkeroog daar naar keek,was alles normaal, muur en raampje, maar met mijn rechteroog gebeurde er iets geks...Ik zag, als ik vlak op de raampje keek, en dan mijn goed oog dichtdeed, plots alleen een volmaakte bakstenen muur, zonder onderbrekingen in !
Met andere woorden, je ziet geen gat, geen blinde vlek, je hersenen vullen het logische beeld aan!
Gek hé, wel dat bedriegelijk gevoel heb je ook inzake scherp zien. Je ziet alleen het gefocuste scherp, de rest deint uit. Precies zoals je ook op een portretfoto kunt zien, en daar heb je nooit het gevoel dat de foto niet goed is, omdat hij de normale werkelijkheid weergeeft !

Kijk maar eens hoe veel kunstenaars dit toepassen! Een van de eerste die met dit idee een eerste aanvang nam is Leonardo da Vinci! Kijk maar eens goed naar de Mona Lisa! Wat maakt dat schilderij zo briljant? Omdat hij ook speelt met suggesties, zijn beroemde glimlach is precies het ontbreken van de scherpe lijnen in die glimlach! Hij trekt alle aandacht naar de ogen en suggereert een glimlach in de mond, maar maakt de mondhoeken wazig, niet echt zichtbaar!
Tot zover deze les kunstgeschiedenis, maar het toont wel aan dat de evolutie naar impressionisme en expressionisme niet een plotse stap was, maar een geleidelijke groei. En het zal wel aan mij liggen, maar de evolutie in kunst kan ik maar volgen tot het abstraheren...Naar mijn gevoel hebben ze (gelukkig lang niet allemaal) nadien de pedalen verloren.Op het moment dat de binding met het werkelijke beeld volledig wordt losgelaten, kan en wil ik het niet meer volgen. Ik kan dus nog heel wat van Picasso appreciëren, maar de kleurenspatten van een Appel ???
Voor mij is het toppunt gevonden in expressionisme en impressionisme.

En, weet je, het schrijven van mijn (bijna) dagelijkse blog heeft nog iets in mij wakker geschud...Ik ben begonnen aan een poging om een boek te schrijven. Ik weet niet of het ooit zal lukken, ik weet niet of ik het uithoud, maar allé, ik heb nog iets om mij te amuseren. Zelfs al zou het nooit uitgroeien tot een boek, dan nog heb ik alvast het plezier...

see you to morrow ??

haag

Anny is bezig met de haag te scheren. Dat is één van die momenten dat je woest loopt omdat je dat zelf niet kunt.
Meestal kan ik mijn ziekte wel aanvaarden, maar op zo'n moment zou ik uit mijn vel springen.
Straks moet er nog aan de tuin gewerkt worden, wieden en planten...als ik het probeer moet ik na 10 minuten stoppen en hopen dat de pijn zich niet wéér vastzet. Want ik zal niet iedere keer geluk hebben en bij de specialist binnen geraken op een crisismoment.
't Zelfde gevoel heb je als je aan de boerenbond Anny een zak graan in de auto laat leggen, en de blikken voelt van de mensen rondom. (Zelfs de luidop gegeven commentaar moet horen)Of wanneer iemand naar de nieuwe radiator in de gang kijkt, en ziet dat de buizen nu nog niet geverfd zijn... Je kunt toch niet iedere keer zeggen dat je het niet kunt? Je kunt ook niet zeggen dat je zelfs na ieder bezoek pijn hebt van gewoon te lang aan tafel te zitten? Voor mij is dat bezoek levens-belangrijk! Ik kijk naar ieder bezoek uit, je kunt eens praten met andere mensen, je hoort eens iets anders, en, zoals ons moeder zei "een kermis is een geseling waard!"
Ik doe wat ik kan, en regelmatig zelfs meer dan ik kan, maar dan word ik altijd lik op stuk gestraft. Sommige dingen weet ik al dat ik het niet mag, andere dingen probeer ik, maar het gaat steeds slechter. Ik ben dank zij de pijnkliniek weer in staat een deel zaken te doen die ik niet meer aankon, maar feitelijk is dat een bedriegelijk iets, want het zet zich steeds makkelijker vast...
Ik ga vissen, maar ik weet dat ik er met heel veel pijn van naar huis kom. Gelukkig is dat tot op heden een pijn die niet blijft. (Ik vermoed dat zitten wel pijn, maar geen ontsteking veroorzaakt, zoals ook zitten aan tafel) Andere zaken, zoals wieden veroorzaken wel ontsteking, andere dingen soms wel, soms niet...
Ik weet dat het voor iemand die die pijnen niet heeft moeilijk is om het te begrijpen, maar toch doet het pijn.
De hal moet behangen worden en geverfd, en ik moet er een gedacht van maken om een schilder-behanger te doen komen, ik weet dat er geen andere oplossing is, maar we deden dat altijd zelf...

Sorry, ik ben weer aan 't zagen, maar dat komt door die verdomde haag... Een geluk dat ik die kort voor ik ziek ben geworden zoveel heb ingekort dat Anny er nu aan kan, maar de tijd komt dat we ook voor die haag iemand zullen moeten zoeken...

Heb je al gezien dat het mooi weer is ? (anders kan de haag....)

'k Ga stoppen; tot morgen ?

kadertjes...

De kaders, op één na, zijn gereed !
Ofwel heb ik twee latjes slecht afgemeten(waarschijnlijk), ofwel was er één plaat iets groter (minder waarschijnlijk...) Dus, ik zal nog maar eens het zaagmachine uithalen en twee nieuwe latjes zagen, dan ben ik weer gerust.
Er zullen dan een twintigtal werken klaarliggen om ooit...ooit eens te exposeren.
Er zijn erbij die ik slechts met veel wee zal wegdoen, dingen waarop ik zelf verslingerd ben, dingen waarvan ik echt content ben. Zo heb ik ooit tegen mijn zin een schilderijtje weggedaan, die me telkens ik het terugzie, zeer doet...Maar ja, je kunt je huis niet volhangen met eigen werk hé, er hangt en staat nu trouwens al meer dan genoeg, mijn huis is nu al een museum, maar ja, ik ben verslingerd op mooie dingen, op voorwaarde dat het handwerk is, en dat het mij echt bevalt. Sommige van die dingen zullen later wel bij Bart belanden, vooral de stukken waarin hij dat primitieve, dat oergegeven van kunst terugvindt. Veerle zal er ook heel wat van willen, omdat ze het mooi vindt, maar vooral omdat het van de familie is. Veerle weet wat familie betekent, ze is met het verlies ervan geconfronteerd, en dan besef je nog veel meer dan anders het belang er van...
Het is nu al twee dagen beter weer, en je zult het niet geloven, maar ik kan bijna niet meer door mijn linde kijken, ik zie alleen hier en daar nog een klein lichtvlekje piepen. Ook de duitse pijp begint eindelijk weer een groen monument te worden. Vorig jaar zat daar een winterkoninkje in, die tegen deze tijd al een eerste nestje had uitgebroed.
De klimhortensia tegen mijn muur staat in volle bloei, en in mijn tuin staan er eindelijk een pak papavers te gloeien!
Ook in de vijver komt er weer beweging, de vissen hadden al eens afgelegd, meer dan een maand geleden, toen we een paar warme dagen hadden, en nu willen ze het precies nog eens proberen, ze beginnen te jagen...Wellicht zullen de vissen in het wild ook veel aktiever worden, en zal het vissen weer plezant worden.
Mijn rug is nog niet op zijn best, maar het gaat toch al, hopelijk verbetert het verder, zodat we weer in de "voor mij normale" pijncijfers vallen.
Op het veld voor mijn deur steken hier en daar de petoaërs hun kopje boven, maar ik heb het stille vermoeden dat heel wat van die aardappels in de grond gerot zijn...Het natte weer zal voor heel wat schade hebben gezorgd, en de kou zal alles verlaat hebben. Hopelijk wordt het nu niet stikheet, maar hebben we groeiweer, zonnig en niet te warm, met nu en dan een milde regenbui (liefst 's nachts - maar dat zal te veel gevraagd zijn zeker?)...
Dat zou de natuur de kans geven om wat van het verlies te recupereren...en de prijzen van de groenten binnen de normale grenzen te houden, de mazout is al duur genoeg.

Gisteren hebben Ewoud en Lieselotte hier tot 21.30 uur gezeten, rond 19 uur heb ik Bart op zijn gsm gebeld, om te vragen of we de kinderen niet beter toch wat te eten gaven, ik hoorde dat ze precies in de leute zaten, en zei dat ze zich niet moesten opjagen...Nadien bleek dat ze na de receptie met enkele vrienden in een cafeetje waren blijven plakken. Ze hebben er deugd van gehad, en Els was Bob, dus geen probleem...
Ze werken al genoeg die twee, ze mogen er wel eens tussenuit ! en de kinderen waren echt braaf, dus ook voor ons geen probleem, we zijn zelfs niet eens zoveel later naar bed gegaan dan anders, de zaterdag kijken we toch naar de kampioenen, dus... Een iets is wel vergeten geraakt, Anny heeft vergeten de kippen op te sluiten, zodat deze morgen niet alleen de hanen van in de omtrek kraaiden, maar ook de mijne...Sorry als ze je gewekt hebben, Martine...

Tot morgen, en beloofd, de kippen gaan vanavond weer binnen !

ps: de eerste kip zit te broeden op 9 eitjes...we houden je op de hoogte