vrijdag, mei 19, 2006

't regent stront mê haakjes...

Ik ben vannacht moeten opstaan om het rolluik wat verder te laten zakken, en mijn open raam dicht te doen tot op de schuine stand (heeft die stand, waarbij het raam open geklikt staat, zodat hij bovenaan een opening heeft van ongeveer 10 cm en beneden helemaal gesloten is, een naam ????)
Het stormde en de regendruppels kletsten tegen het rolluik aan, ik zat precies in de brousse te luisteren naar de wilde tamtams. Bovendien kon ik me ook nog verheugen op een fluittoon die wisselde van toonhoogte naargelang de windkracht. Die blokfluit is er sinds ik op mijn terras een zonnewering installeerde. Daartoe werd er een "bouwwerk" opgericht in aluminium buizen. In de horizontale aluminiumbalk boorde men enkele gaten, om de condens toe te laten uit de buis te lopen. Als de wind nu in de juiste hoek, en met de juiste kracht blaast, dan heb je het effect zoals je hebt als je op een lege fles blaast...Leuk !, en ik heb zo'n wandelstok ook ! Een van mijn favoriete wandelstokken (omwille van het comfort) is vervaardigd met twee inelkaar schuivende buizen, in die buizen zitten op regelmatige afstand gaten, en met een daaraan verbonden kliksysteem kun je de wandelstok instellen op de gewenste hoogte. Als je bij winderig weer toevallig de juiste hoek hebt ten opzichte van de wind, dan wordt je ook begeleid door een heerlijk diepe sonore bromtoon...
Vanmorgen kreeg Anny het rolluik, van de keuken naar de tuin toe, bijna niet omhoog. Er klemde iets...Toen het toch lukte, met een knal van iets dat losschoot, bleek dat de wind het klapdeurtje in onze hor-deur, openblies tot tegen het rolluik... Het klapdeurtje schoot uit zijn bevestiging, maar was gelukkig niet stuk.
Stormweer...'t is gek, maar ik slaap altijd als een roosje als het stormt...Heb jij dat ook ?
Ook toen ik, in mijn jonge jaren, op de Mailboat Ostend-Dover werkte, had ik geen schrik, en ook geen last van de wind...het enige waar ik op zee bang van was, was de mist. Ik heb eens in een storm zes uur voor Dover gelegen, we waren op de mailboat maar met enkelen meer die niet zeeziek waren, maar ik was er bij, en bracht een heel stuk van die tijd door op de brug om te helpen uitkijken...(Ik vond dat natuurgeweld prachtig!) Maar mist, als je in die grijze ondoorzichtige massa voer, en iedereen van de bemanning rondom het schip aan de reling stond om te luisteren of je niet ergens (en waar ?!!) een geluid hoorde van een motor, van een scheepshoorn, van geklepper van zeilen, geroep, of wat dan ook, waar je voortdurend het gevoel had van gevaar...Nee, mist is niets voor mij.
Op het land kun je dat ook eens hebben, heb je al ooit in de bolle mist gezeten in een ondergesneeuwd landschap ? Alles is dan wit, de grond, de baan, de lucht, alles...Dan ben ik bang, je staat zo machteloos, er kan iets zijn, er kan evengoed niets zijn...je weet het niet en je zet je schrap tegen...niets ? iets ?? wat ???
Maar nu is er geen mist, 't gieten is zelfs wat gestopt, ik denk dat ik maar eens naar de tuin ga, kijken of mijn vissen nog in de vijver zitten...(of ze niet weggewaaid zijn...)
tot Morgen ???

donderdag, mei 18, 2006

snoeien

Herinner je je nog mijn jeremiade over mijne lindeboom die maar niet in 't volle blad kwam te staan?
Wel, hij staat er nu, en de takken hangen door onder het gewicht van de grote bladeren, zo erg dat ik zal moeten snoeien, want anders zal mijn facteur ofwel op zijn knieën ofwel slingerend van tak naar tak naar mijn brievenbus moeten komen. (Alhoewel de eerlijkheid mij gebied te zeggen dat ik nog een van die goeie facteurs heb, die kijkt als hij mij ziet zitten aan mijne pc, en dan staat te zwaaien om de post af te geven, en wat te zeveren...)
Onlangs had ik geen post, dan staakten ze tegen de invoering van de nieuwe geo-route, maar eigenlijk staakten ze tegen het feit dat ze plots twee keer zoveel bussen moesten bedienen in dezelfde tijd. Die mannen van "'t hoofdkantoor" hebben wellicht nooit zelf post bedeeld, weten niet dat in de stad er soms 30 bussen aan één deur zijn, maar op de buiten voor die 30 bussen er soms 5 lange straten moeten gedaan worden.
Bovendien houden ze dan ook geen rekening met de sociale functie van de postbode, ze worden gevraagd om postzegels mee te brengen, om een brief mee te nemen, en ze weten dat sommige mensen heel moeilijk die trap op en af kunnen om een brief uit de bus te nemen...
Bovendien krijgen ze langs om meer van die reclamefolders mee, wat betekent dat ze werkelijk iedere bus daadwerkelijk moeten aandoen...
...en ze houden er al helemaal geen rekening mee dat er ook postbodes zijn, die heel symphatiek zijn, en zien dat het eens lullen en plagen voor ne mens als ik, héél belangrijk is...Maar ook al kost dat maar een handvol seconden, 't hoofdkantoor laat dat niet toe...alles mag, maar géén menselijkheid hé, dat is uit den boze.
Denk je niet dat dit ook een symptoom is van onze verloederende maatschappij? Niemand praat nog met elkaar, mag zelfs niet praten. En dan zijn ze verwonderd dat mensen schijnbaar onverschillig voorbijlopen als ze voor hun ogen een jongen zien doodsteken...Geen verband? Minstens zoveel verband als het vlaams belang met de wilde schutter in Antwerpen...
Probeer jij nog een gesprek te beginnen in de wachtzaal bij de dokter ? 't Is precies of spreken is gevaarlijk. Spreek jij de mens voor je in de Aldi nog wel eens aan? Of sta je ook stille en stom in de rij ? Durf jij nog eens iets zeggen om te lachen tegen dat gestresseerde kind die niets dan boze blikken krijgt omdat het "zo lang" duurt???
Dat zelfs de ministers voelen dat er iets mis loopt is geen wonder, maar dat ze een speldje gaan dragen die zou moeten duiden op "ik ben aanspreekbaar" is slechts een hééél klein begin van een oplossing. De oplossing is veeleer om zelf te beginnen met praten, en weet je, meer dan 90 % van de mensen reageren echt verheugd, zijn blij dat er eens iemand praat, maar wellicht zijn ze bang van die "muur" van stilte !
Doe zoals ik, kijk door die muur, en praat met de mens voor of achter je in de rij, in de wachtzaal, in het bushokje...en zie, na enige tijd knikken de mensen je toe, met een vriendelijke blik.
En de winkelbedienden spreken je ook aan, en reageren ook met humor op je. Zo was er laatst in de Colruyt in bijna alle rayons wel iets te proeven van eten of drinken...Ik maakte een opmerking "of ze hun marchandise niet meer kwijt raakten ?" en de winkelbedienden lachten en één van hen reageerde, met een samenzweerdersgezicht "ssjt, zo raken we dingen kwijt die over datum zijn..." Zijn collega's, ikzelf en enkele mensen die het gesprek hadden gehoord en gevolgd stonden allemaal te lachen en te grinnikken, en een tien minuten later, aan de kassa knikten er nog mensen, met een glimlach om de mond, goeiendag...
Maak zelf uwen goeien dag, en meteen ook die van al die anderen !

Tot morgen, bij leven en welzijn,
je babbelaar van dienst

woensdag, mei 17, 2006

Steenstokkedood...

zo voel ik mij, gisteren weest vissen, en vandaag een uitstapje gedaan naar het mooie platte land van onze noorderburen, onze taalgenoten(alhoewel ...?)
Het is telkens weer droevig om vast te stellen dat het wegvallen van het banktoerisme (door een zinloze belgische wet) aanleiding heeft gegeven tot de teloorgang van heelder dorpjes en stadjes.
Het aantal geloten winkels is nog steeds in stijgende lijn, terwijl het toch echt een mooie streek is, en best een leuk stadje.
Naar loffelijke gewoonte zijn we er weer weest chinezen (Anny zou haar blote buik tonen voor chinees, en ik hou van haar blote...juist, ja!), dus zijn we weest chinezen, maar niet in de zaak waar we al jaren gaan, maar naar een nieuw restaurantje. Het was er excellent ! en niet duur...Chinezen zijn immers de hollanders van Azië....

In het terugkomen zijn we nog eens gestopt in een grote bloemisterij, en brachten oa een mooie orchidee, een venusschoentje, mee.

Nu ga ik maar sluiten, ik weet, het is kort, maar zoals je reeds las, ik ben steenstokkedood...
tot na mijn verrijzenis (hopelijk morgen al...)

dinsdag, mei 16, 2006

stront

Gisteren kregen wij bericht van Veerle dat de tweeling met de diarree zat, en heel de nacht moest overgeven en sch...
Veerle is er mee naar de dokter geweest en ze moesten 3 dagen thuisblijven en medicatie nemen...Vanmorgen ging de telefoon opnieuw, deze nacht heeft de tweeling iets minder gesch... en gebr..., maar Veerle zit er nu mee...De dokter zal nog eens werk hebben, want zelfs al is dat maar een leed van zeer beperkte duur, je moet afwezigheid op het werk verrechtvaardigen met een medisch attest...scheisse (dat is hier echt passend hé ?)
Eén voordeel geeft dat wel, wij moeten (althans vandaag) niet op de tweeling passen, en het risico dat ook wij "stront tekort" komen wordt daarmee iets kleiner...
(Einde van een donkerbruin verhaal)

Deze namiddag gaan we weer vissen in Wannegem Lede, je weet wel, in dat kleine dorpje, in een klein bos midden Gods wijde natuur.

Vanmorgen zag ik dat ik een vitaminepreparaat zal moeten halen bij de veearts...Mijn haan had al zes kippen onder hem (letterlijk) en nu nog die twee nieuwe jonge juffrouwtjes erbij...Ik had de indruk dat hij er wat vermoeid bij liep. De twee jonge dames in kwestie zijn volledig in de groep opgenomen, en lopen druk scharrelend mee met de hoop. We hadden de eerste dag al één eitje, maar met de verplaatsing en de nieuwe omgeving is het tot op heden daarbij gebleven. Ze zitten echter blakend van gezondheid, dus mogen we wellicht in de eerste dagen verwachten dat het dagelijkse eitje er zal komen.

Eigenlijk is het fantastisch hé, dat de mens er in geslaagd is door geduldig kweken en selectioneren te komen tot al die soorten van kippen en tot deze echte legkippen, die zowat 300 eieren per jaar leggen. De originele wilde kip legt een zestal eieren, en broedt die dan uit, deze legmasjientjes 300 en ze broeden niet...
De zijdehoenderen leggen "maar" een 100 eieren per jaar, maar dat zijn dan echte broedmasjientjes. Zijdehoenderen bestaan al meer dan duizend jaar, en hebben hun voortbestaan te danken aan twee feiten:
1) In China en omliggende landen worden de zwartvellige (echt waar, ze hebben zwartblauw vel, en zelfs het vlees en de beenderen zijn blauw van kleur) zijdehoenderen gekweekt om er...medicamenten van te maken. Er is in de omgeving van Bejing (Peking) o.a. een kwekerij van meer dan 100.000 zijdehoenderen voor de farmaceutische industrie...
2)In Europa (en Amerika) worden de zijdehoenderen gehouden als sierkip, maar vooral als broedmasjien.
Echt waar, als een zijdehoen zich "zet" om te broeden, dan kun je dat beest rustig vastnemen en zetten waar je het wilt hebben, op de eieren die jij wilt laten uitbroeden. Als je weet dat een kippenei ongeveer 21 dagen nodig heeft om uitgebroed te worden, dan zul je wellicht niet geloven dat de zijdehoenen zondere verpinken eendeneieren uitbroeden die 30 dagen nodig hebben... Ze zijn echter niet alleen fenomenaal om te broeden, het zijn ook stuk voor stuk fantastische moeders, die voor de kuikens die ze uitgebroed hebben, zorgen dat het werkelijk aandoenlijk is, ook al is dat "kind" in een korte tijd veel groter dan het eerder kleine zijdehoentje.

Bestellingen kunnen gedaan worden, maar ik laat maar twee kippetjes broeden dit jaar...dus rap zijn is zomer en winter....juist

Tot morgen ?

maandag, mei 15, 2006

vroeg


Vandaag werd ik al héél vroeg opgebeld. Ik was wel al wakker, lag rustig in bed te lezen, toen de telefoon ging.Veerle - dacht ik, en ja hoor! De tweeling zat al heel de nacht met de diarree...Ik raadde haar aan er mee naar de dokter te gaan, en ze dan eventueel naar hier te brengen.

Ik stond dan maar -vroeger dan gewoonlijk- op, wie weet of die wasmasjien-hersteller er ook niet vroeg door kwam...

En zo zit ik hier, al heel vroeg aan de pc. Tot mijn verwondering stelde ik vast dat de pc bij Ewoud aan was, ik stuurde hem een messenger, maar wellicht was hij gaan eten, ik kreeg geen reactie en enig tijd later merkte ik dat de pc uitgezet was.
Els moet ook al behoorlijk vroeg in de school zijn, wellicht zit ze met bewaking op de speelplaats ?
Wellicht beginnen ze vandaag aan het dak bij Bart...Hopelijk wordt het geen slecht weer!

Ik zit mij (idioot) af te vragen waar het oosten nu eigenlijk is...Naar verluidt gaat de zon 's morgens in den oost op...Als dat juist is, dan is het oosten al een heel stuk naar het noorden opgeschoven ! In de wintermaanden heb ik hier geen zon binnen, naargelang we dichter bij de lente komen, zie ik meer van de morgenzon, en nu zit ze reeds bijna recht binnen te schijnen (70 ° ongeveer?) Waar is dan het oosten ? Ik leerde dat de zon op de zonnewende 's morgens vroeg, bij dageraad, een bepaalde steen belicht in Stonehenge, en dat zo de druïden de zonnewende konden bepalen (in zover dat in het bijna altijd regenachtige of mistige greetbrietten kan vastgesteld worden)...Maar wanneer staat de zon dan werkelijk op in het Oosten ????
(Of gaat ze onder in het Westen ??? - en is dat op dezelfde dag ??)
Blijkbaar zijn dat véél minder belangrijke dagen dan de dag dat de zon zijn hoogste baan, en zijn laagste baan beschrijft...Waarom ?
Persoonlijk vind ik de belangrijkste dag van het jaar zowat rond 15 mei, want dan begint de periode waarop we normaliter goe weer mogen verwachten, en eindigt voor mij het jaar zo rond half september, want daarna komt gewoonlijk niet veel meer dat nog op iets trekt...Wat betekent dat op ons plaatsje van de aardkloot, we slechts 4 maanden menselijk weer hebben, en de rest ? Belgisch weer, even "schitterend" als onze politiekers, en even triestig...

Binnenkort mogen we ons weer aan hartverheffende toneeltjes verwachten, in de stijl van:

-Een sjieke mercedes stopt aan de overweg. Juist naast de mercedes staat een arbeider in overall, met zijn fiets tussen zijn benen, diep weggedoken onder zijn "klakke" voor de druilerige mist die nat en koud is. Plots gaat het raampje van de mercedes aan zijn kant open en er klinkt een stem, vol blijde verrassing: "Moar Marcel, hoe lang is dat al geleden daddekik euj heb gezien?" en de Marcel, heel laconiek: "Zes joar menere de burgemeester, zes joar..."

Goed hé...maar wel de werkelijkheid hé???De dienaars van het volk kennen dat volk maar als ze stemmen nodig hebben hé !

Weet je wat, laat ons eens stemmen op basis van de prestaties van de voorbije "werk"-periode van de politiekers... Wedden dat het dan allemaal nieuwe gezichten zullen zijn in het stadhuis en in de wetstraat ?????

tot morgen ???

zondag, mei 14, 2006

zondag, moeders dag



Vanmorgen rustig naar Merelbeke gereden, naar de tuinbeurs van de vasteplantenclub. Ik vond er parking op het domein, dus geen probleem om er te geraken, en het parkplein waar de beurs plaatsvind is niet zoooo groot, dus geen enkel probleem.

We vonden er enkele mooie papaver orientalis, met prachtige kleuren. Een is er bijna chocoladebruin...Anny is gelukkig, want deze papaver horen bij haar lievelingsplanten. Ze zijn ook heel mooi en heel groot. Bovendien staan ze op behoorlijk lange stelen, en zijn het echte attractiepunten in de tuin.

We hebben er heerlijk rondgewandeld en gebabbeld over enkele onbekende planten.

Op de terugweg een kip aan 't spit gekocht, en met een boterham opgegeten, op moederdag geen werk en practisch geen afwas, alleen rustig genieten. Veer le heeft al gebeld, en Anny heeft haar gesuggereerd om geen bloem te kopen, maar bij gelegenheid eens een goede barbecue('t vlees) mee te brengen, die kunnen we dan samen gezellig op eten. Dan hebben wij en de kinderen er een gezamelijke goede dag aan.

We hebben van de nieuwe kippen al een eerste eitje, en ze zijn al volledig opgenomen in de groep. Eigenlijk is dat geen wonder, want onze Chinese zijdehoenen zijn wellicht het braafste ras dat er bestaat. Zelfs de hanen zijn niet agressief. Bovendien zijn zijdehoenen wellicht de beste afvalopruimers die er bestaan, de ganse dag lopen ze te krabben en te zoeken, en eten alles wat ook maar aan eetbaars gevonden wordt. Bij Bart zitten die dieren op een groot grasplein, bij de dwerggeiten, en daar moeten ze bijna geen bijkomend voer krijgen, aan het gras en de insekten in 't gras hebben ze meer dan genoeg.
Op de tuinbeurs zat er ook iemand met Chabo's, je weet wel die prachtige kleine japanse kippetjes, waarvan je de poten niet (of bijna niet) kunt zien, ze scharrelen precies rond op wieltjes. Het waren zeer mooie kippen, en de haantjes waren met hun grote staarten en grote kam en lellen op dat kleine (bijna pootloze) lijfje, werkelijk prachtig om zien.
Volgens de kweker kun je kippen van dat ras rustig in de tuin laten lopen, die krabben helemaal niet... Zo zie je maar, wat ik een gave vind aan mijn zijdehoenen, daar wordt het tegendeel hemelhoog geprezen door de chabokweker...

Ik ga maar sluiten, en nog wat gaan werken aan mijn pyrografie..
tot morgen ?

zaterdag, mei 13, 2006

blomme, oh blomme, je stinkt verdomme

...naar Gezelle?
Morgen is het weer moederdag, de bloemisten zullen weer gouden zaken doen, en wellicht zullen er hier vlak naast mij weer enkele orchideeën prijken. Ik weet niet hoe het komt, maar die bloemen doen het schitterend bij ons. Weet je dat er hier vlak naast mij een fuchsia-kleurige phalaenopsis staat te bloeien met een zestal bloemen...het is een pot dat mama kreeg van Els, vorig jaar ...voor haar moedertjesdag, en hij staat nog altijd te blommen...Zeg nog dat we er geen deugd van hebben ...
Morgen ga ik met mama naar Merelbeke, er is een tuinbeurs van de vasteplantenvereniging waar ik lid van ben. Daar vind je veelal schitterende planten voor een fractie van de prijs. Er staan geen handelaars, het is een beurs voor liefhebbers die er dan hun "restanten" verkopen. Ik heb de indruk dat er heel wat liefhebbers zijn die dit als een middel zien om aan centjes te geraken om weer nieuwe en mooiere soorten aan te kopen. Het leuke is ook dat het meestal leden zijn van de club, en dat er dus verschrikkelijk veel vaste planten aangeboden worden. Vaste planten zijn onze favoriete planten, en dan nog liefst die soorten die je nooit meer moet bekijken, uitgezonderd om er het teveel van uit te trekken...
Zelf kan ik niet meer tuinieren, maar de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat ik al altijd een "luie" tuinier ben geweest, ik zoek en zocht al altijd planten waar zo weinig mogelijk werk aan is. Nu kan ik zeggen dat het is om mijn lieve vrouwtje te sparen, maar eigenlijk was het al altijd zo. Mijn tuin is dan ook een prachtige wildernis, waar allerlei planten wild dooreen groeien en bloeien, en die ons het hele jaar door verheugen met bloemen. Ja, zelfs in de winter, met bepaalde soorten erica en nieskruid.
Sommige mensen vinden mijn tuin een wirwar, anderen zijn er verzot op. Voor ons is hij én mooi én gemakkelijk, en dat is wat telt. Waar wij wat teveel van de ene soort uittrekken, zetten wij weer een nieuwe vaste plant in de plaats, zelfs kruiden als thijm en rozemarijn staan tussen de gewone bloemen. Sommige planten verdwijnen, omdat zij de struggle for life verliezen tegenover andere snelllere groeiers, maar dat is niet erg, en als wij het intijds zien, trekken wij wel enkele van de agressieve overschotjes uit.
Maar bloemen voor in huis, dat moet ik niet geven, we weten echt niet meer waar ze te zetten, en andere mensen smijten dat wel eens een plant buiten, maar hier gebeurt dat niet voor hij werkelijk door en door doodziek is of verdord. Wij houden wellicht te veel van onze blommen...

Bart kwam gisteren langs, zonder krukken ! Hij had een dagje verlof genomen om zijn "pelouse" af te rijden en bij de kiné te gaan. Zijn huis staat nu helemaal in de nieuwe façadesteen (voorheen was dat alleen vooraan en op de binnenkoer), en maandag beginnen ze aan zijn nieuw dak. Zijn dak was nu gedekt met eternietschalies, en vanaf volgend jaar behoren die tot de gevaarlijke vervuilers, en zou het vervangen moeten gebeuren met speciale veiligheidsfirma's, omdat in de eterniet van voor een bepaald jaar asbest in zou zitten, nu kan het nog zo...precies alsof het gevaarlijker zal zijn volgend jaar...In ieder geval, nu is het betaalbaar, en vanaf volgend jaar niet meer...Dus moet het nu, of nooit...en er moest toch zeker aan gewerkt worden, dus maar beter in eens goed doen.
Als het af is zal het een prachtige woning zijn ! Het is nu al een droomhuis met plaats zat en een enorme tuin, nu met een nieuwe gevel, mooie smeedijzeren hekkens, een nieuw dak, nieuwe deuren en ramen is het een droom...waar Bart en Els nog wel een tijdje voor zullen kunnen werken...
Gisteren was ik op bezoek bij Lea en Mandje, we hebben heel de namiddag lekker buiten gezeten in de schaduw en omringd door bloeiende blauweregen. Wij moesten toch naar Kruishoutem, Anny wou een paar leghennen, en de broeierij van Zegelsem is gestopt, de dichtste is nu in Kruishoutem. Lea had natuurlijk de hennen al weest halen voor ons, ze kent die mensen, en kan er de mooiste kiezen...Nogal een service hé...
Tot morgen ?
ps: We hebben tegen de gebuur gezegd dat het voor hem is dat we er leghennen bij gekocht hebben, we kunnen niet meer tijdig leveren, en ziet dat we zijn kalandijze verlieren...