Ik kan het niet helpen, ik kan me niet van de indruk ontdoen, dat er iets of iemand bezig is om over alles en nog wat verdeeldheid te zaaien.
En blijkbaar lukt dit steeds beter en beter.
Spreek je over het klimaat, dan heb je meteen een basis voor ellenlange discussies en steeds scherpere standpunten. Spreek je over racisme, homofilie, religie, allochtonen, immigranten (je kunt nog wel even doorgaan hoor) dan heb je gegarandeerd opbod in tegengestelde standpunten.
Het gaat zelfs tot ruzies en geweld.
Is het echt zo moeilijk om eens te luisteren, om eens de argumenten te beluisteren en te evalueren? Is het echt zo moeilijk om heikele punten rustig te bespreken? Zonder over te gaan tot ruzie?
Ik heb ook mijn mening over deze punten, maar ik probeer de standpunten van de anderen te begrijpen.
Neem nu de discussies over allochtonen en racisme, beiden gaan nogal eens samen, dan stel ik vast dat mensen uit grote steden meestal een veel scherper standpunt innemen dan mensen uit landelijke gebieden.
Wellicht omdat er daar meer concentratie is van de allochtonen.
En ik geef toe dat het wat "ambetant" is, als er mensen naast je in een vreemde taal staan te palaveren en te lachen. (Lachen ze nu met mij ?)... Ook als ze zich anders gaan kleden, op een opvallende manier anders dan we gewoon zijn, dan vinden we dat raar en ervaren het als " een zich apart opstellen" van die anderen.
Kortom, wat anders is, wat vreemd is, daar heeft men een soort argwaan tegenover.
Om het nog beknopter te zeggen: anders zijn is niet bij ons horen. Men ervaart het als een zich buiten de maatschappij stellen. Denk bv aan de hoofddoek.
Ik ga dolgraag om met die "anderen"... Omdat ik het gevoel heb dat ze me verrijken, dat ik wat bijleer wat ik nog niet kende. En dat is eigenlijk wel voor iedereen zo, ook al beseffen we het niet zo, het Chinees eten, het eten van couscous en noem maar op, is een inbreng van zaken uit andere contreien. Weet je dat ik al een teenager was vooraleer we thuis kennis maakten met spaghetti ? We kenden eigenlijk alleen macaroni, en dan nog van een eigen bedrijf (Soubry om het niet te noemen)...
Nu eten we verschrikkelijk veel vreemd voedsel, en dat vinden we al normaal. Ik denk dat we in een zich steeds meer vermengende maatschappij, straks ook niet echt meer verschil zullen zien tussen "hen" en "ons"...
Maar we zouden het ons en hen een stuk gemakkelijker maken, als we ze probeerden te integreren in onze maatschappij. Met hen omgaan is alvast een eerste stap.
Maar wat zit ik te tateren... we hebben hier politieke partijen die zelfs de helft van België lui noemen, profiteurs die van ons belastingsgeld leven, vuile Walen... Djudedju !
(voor de flaminganten: gotfer !)
En het is nochtans véél makkelijker overeen te komen dan ruzie te maken !
Ik ga met veel plezier naar een Arabische winkel, de mensen zijn er vriendelijk, je vind er producten die ons smakenpalet sterk verrijken, en het is er nog goedkoper ook. Moet je ook eens proberen ! Lekker brood, goed vlees, verse vis... en stukken beterkoop. En echt, ik heb er tot op heden alleen vriendelijke mensen ontmoet, zelfs heel wat gelachen, en ze genoten van het feit dat zij nog wel met zichzelf kunnen lachen. Ontwapenend en verfrissend.
Ik heb geen moeite met die verrijking van gedachten, religies, humor...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten