De treinramp

Image by gerhard.loub via Flickr

Gisteren stond Begië, La Belgique, Belgium voor één keer in het centrum van het nieuws. op welke post je ook de tv openzette om het nieuws te bekijken, daar was de treinramp.
Ik lees vandaag 18 doden.
In verhouding met andere treinrampen in India en andere arme landen, is dit klein bier. En toch haalt dit feit meer, veel meer het nieuws. Net omdat het in een "beschaafd" land is? Omdat men niet verwacht dat in het gesofisticeerde België dergelijke rampen kunnen?
Het kan dus wel.
Jammer genoeg.
Of de oorzaak nu een menselijk falen is of een falen van de techniek, doet eigenlijk niet ter zake. Een pak mensen zijn dood, gewond, geschokt.
Laat ons nu eens veronderstellen dat het ongeval het gevolg is van een menselijk falen van een van de machinisten.
Ga je dan mee aan kant staan huilen met de wolven om zijn bloed?
Of denk je aan die vele keren dat jij en ik en iedereen in het verkeer een fout heeft gedaan, die gelukkig goed of veel minder erg is afgelopen... En denk je bij jezelf: "Het kon ons ook gebeuren?"

Hoe luidt het ook weer? "Wie zonder zonden is..."

Dat neemt niet weg dat die man in casu wellicht al duizend keren die minuten heeft herbeleefd, en dat hij dat nog vaak zal doen. Zich telkens en telkens weer afvragend hoe het kon gebeuren. Maar het is niet de fout die erg is, het zijn de gevolgen, net zoals jij en ik die keer voor een bijna identiek te noemen fout, er vanaf kwamen met een bluts in de carrosserie.
Ik leef mee met de slachtoffers, met de families daarvan, maar ook met die machinist, en zijn gezin, zijn familie... Heb je de opluchting gehoord van de vader van de machinist te Pécrot ? Omdat het onderzoek heeft uitgewezen dat niet de machinist alle schuld trof...
Laat dit een voorbeeld zijn opdat je niet oordeelt en veroordeelt.

Vannacht heel de nacht liggen snotteren en hoesten, en dus veel tijd gehad om na te denken...
Ik dacht ondermeer aan godsdienst...
Op het moment dat men in Amerika (jaja!) bezig was met de eugenetica, waarbij duizenden arme mensen (White Trash) werden gesteriliseerd, omdat ze niet volwaardig zouden zijn om nakomelingen op de wereld te zetten. De redenering was heel simpel, kijk eens naar onze huisdieren, wat we door selectie hebben bekomen! Dat moeten we ook kunnen met de mens. Weg dus met de dommen en de armen. Op dat moment is de paus van dat moment tussengekomen en verklaard dat het Leven heilig is, en dat eugenetica dus een misdaad was.
De omschrijving en de reactie op die feiten zijn nu nog steeds het leitmotiv om op te komen tegen abortus, euthanasie, maar ook tegen voorbehoedsmiddelen...
Je kunt dus niet anders dan stellen dat de paus op dat moment gepast heeft gereageerd, maar dat de reactie nu wel wat overtrokken is, zeker tegen voorbehoedsmiddelen in een door Aids getroffen Afrika...
Dat heeft mij doen denken dat godsdienst eigenlijk ook moet kunnen inspelen op de gebeurtenissen in de tijd, en dat men soepel moet kunnen ingaan op de zaken die zich stellen. Uiteraard zonder af te doen aan de geest van de godsdienst an sich.
Om op de Aids in te gaan, zou men kunnen stellen dat voorbehoedsmiddelen aangewezen zijn bij geslachtelijk verkeer buiten het huwelijk of zelfs binnen het huwelijk als een der partners aidslijder is, maar dat geslachtelijk verkeer in eerste instantie een daad is tot voortplanting, en dus thuishoort in het huwelijk. Daarmee zou men het huwelijk niet afbouwen, maar de bescherming van de mens voorop stellen, zelfs binnen een overtreding van de godsdienstige wet. Er als het ware een gradatie in bouwen. Vroeger kenden we dat met de dagelijkse zonde en de doodzonde, maar die begrippen zijn zo zeer vervaagd, dat we wellicht anders moeten gaan reageren, andere namen andere omschrijvingen geven...
Daarmee bewijs ik eigenlijk twee keer dat godsdienst, of men het nu wil of niet, geen statisch gegeven is, kan zijn, mag zijn. Het moet een leidraad zijn binnen de huidige wereld, dus moet het ook op de werkelijke gegeven toestand ingaan.
Het lijkt mij dan ook een beetje gevaarlijk om, zoals de Koran, zich vast te pinnen op de ene onveranderlijke tekst, als men niet de verklaring van die tekst kan en mag geven in een vertaling naar de tijdsgeest toe. Ik noem de Koran, omdat daar zelfs vertalen niet toegelaten is, laat staan actualiseren van de geest van de tekst, maar er zijn in heel wat godsdiensten mensen die zweren op de letter in plaats van op de geest van het geheel.
Ook momenteel zien we, binnen de katholieke kerk,ook sporen van die verstarring, en zien we dat de leiding geen voeling en geen binding meer heeft met de basis.
Jammer.
Want kijk... Hoe meer de mens het pedaal van de godsdienst verliest, hoe meer hij zoekt naar zekerheden, naar een strenge strikte lijn, en zie: alom zie je een drang naar een politiek die naar uitersten gaat neigen, hetzij uiterst rechts, hetzij uiterst links.
Kijk maar naar de verrechtsing, ook hier bij ons.

tot de volgende ?