Ik heb nog nooit zoeel reacties gekregen op mijne blog als op die van gisteren...en bijna allemaal van ééne man..
Ik moet zeggen dat die man heel wat verklaringen van woorden kent, die ik nog niet ken...alleen weet ik niet altijd hoe ij die woorden in verband brengt met mijn schrijfsels...Ik denk dat hij soms een ietsiepietsie jaloers is op het schrijven op zich...Vroeger schreef hij regelmatig in een tijdschriftje van zijn job, en verwerkte daar heel wat van zijn frustraties...Maar nu mag dat niet meer, blijkbaar kon de leiding niet zo goed relativeren als hij en de meerderheid van de lezers. Kijk, Lukske, in een blog mag je zeveren, mag je de hekel halen over dingen, maar toch moet je dan ook oppassen dat je niet té ver gaat...want ja weet ook niet wie er allemaal die brouwsels zit te lezen, en wie weet zouden er soms ook zijn die niet kunnen lachen...Maar ik ben in een positie dat ik niet meer over het werk kan schrijven, want ik weet er niets meer van...dus ...die controle zal er dan ook wel niet meer zijn hé...
Ik was nochtans een van je lezers...Om eerlijk te zijn, dat was het enige artikel in dat blaadje dat ik ooit las, de rest interesseerde mij niet, maar sarcasme en ironie hebben altijd mijn interesse en fantasie geprikkeld. Dus, als je nog maar eens je frustraties wil wegpennen, mijn mailbox staat altijd voor je open ! Ik snoep er met veel genoegen van, en wie weet is het ook nog van echte curatieve waarde voor jou, wat me ook plezier doet !
Ik heb dat met de genen van mijn vader meegekregen...Alhoewel hij helemaal niet altijd akkoord was met de inhoud, kocht hij regelmatig 't Pallieterke, omwille van het sarcasme, de ironie en de "giftige pralines"...
Ik weet niet of 't Pallieterke nog bestaat, maar als kind genoot ik al van de manier om iemand over de hekel te halen. Eén van de spotprenten staat me nog altijd voor de geest...Wijlen Camiel Huysmans was op zeer hoge leeftijd getrouwd met een véél jonger ding, en in 't Pallieterke stond een prachtig getekende cartoon van Camiel Huysmans met de jonge vrouw op zijn schoot...Het onderschrift luidde: "Onze Vlaamse Spreekwoordenschat : "Op droog zaad zitten""...
Kijk, dat moet kunnen...spot en ironie zijn uitlaatkleppen, en net zoals op een stoomketel er een veiligheidklep zit, moet die ook op de mens zitten, anders krijg je geweld en agressie. En wee de religies die dit verbieden, kijk maar een rond u...
Men praat ons nu allerlei van onmenselijke gedragsregels aan, onder het mom van bv "racisme" Je mag nie meer lachen met een turk, maar ik heb pater Leman nog niet gehoord over de moppen op de hollanders, op de limburgers... of is racisme alleen mogelijk tegenover mensen die van onder een of andere breedtegraad afkomstig zijn ?
Ik heb niets tegen een hollander of een schot of wie dan ook, maar ik kan genieten van een mop over die mensen, ook als het over een turk of een marokkaan gaat...Maar het moeten moppen zijn, niet kwetsend, maar leuk. Ik herinner mij een schoolbezoek aan een instelling waar onder andere motorisch gestoorde kinderen zaten. Een verschrikkeijk iet om te zien, en gans de klas was sterk onder de indruk van die sukkelaars...Maar enkele uren nadien waren er al enkelen die moppen vertelden over dergelijke kinderen...Wreed ? Nee hoor, een perfecte manier om de schokkende ervaring te verwerken, meer niet... Maar sommigen die deze uitlaatklep, veiligheidsklep niet hadden vonden dat wel wreed en verschrikkelijk... Ik weet zeker dat zij de schok veel moeilijker en veel langzamer verwerkten...
Deze namiddag ga ik het intellect gaan bezoeken...In michelbeke is er tentoonstelling van kiekens (en cavia's en kornijnen...) Bij Aspe las ik onlangs een uitbreiding van het mopje over de kornijnen (larpins) ...Weet je wat een prigeon is ? ...een druif
Allee, tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten