Zend dan al eens een kaartje...

Ik was verwonderd dat ik geen enkele reactie kreeg op het verjaardagskaartje dat ik stuurde naar Marjorie...Dus, een klein e-mailtje naar Erwin (Mijn waalse vriend) om te vragen of er soms iets misgelopen was... Ik kreeg 2 mailtjes terug...
Mailtje één: niets ontvangen, maar toch bedankt voor de moeite...
Mailtje twéé: Toch ontvangen, maar op gmail, hij had gmail al maanden niet meer opengedaan...het kaartje stond er in volle glorie, te prijken tussen...325 andere mailtjes, bijna allemaal van mij aan Erwin...Zend dan maar mailtjes, en noodkreten om hulp; ze doen die box dan niet eens open !
Ik vraag mij af of er nog zo'n "klanten" zijn, die dan eensklaps gaan ontdekken dat er daar honderden onbekeken en onbeantwoorde brieven staan ????
Ik zal Erwin nu in elk geval een briefje schrijven op zijn andere adres, kwestie dat hij het leest...of misschien op alle twee de adressen ???? ...om zeker te zijn ? Heeft hij nog andere adressen ????
Ik weet dat Luc (courgettes) alleen post van mij ontvangt in zijne mail, blijkbaar geeft hij dat adres dus niet door aan anderen...maar wellicht denkt hij er niet aan dat hij dat adres telkens doorgeeft al hij mijn mailtjes dan doorstuurt aan anderen. (Tenzij hij dat bewust verbergt ?)
Of zijn dat allemaal zo'n brave mensen die dat nooit ofte nooit zouden durven noteren??? Ik twijfel daar sterk aan, hij werkt bij een organisatie die nu niet precies aanleert om "braaf" te zijn...zodoende (En ik kan het weten ik werkte ook bij die organisatie maar bij een veel beter onderdeel ) (Wedden dat hij hier direct op reageert? Hou de blog onderaan maar in de gaten, bij comments...)
Kijk, misschien ligt het aan mij, maar ik vind gmail de beste mailbox, handig en onuitputtelijk groot...Als ik iets interessants krijg op een ander adres, dan stuur ik dat zelf door naar mijn eigen gmail, omdat ik het daar kan bewaren en versturen en, en ....
Er bestaat zelfs een programmaatje waardoor je de gmail-box als een soortement virtuele harde schijf kunt gebruiken , en daar programma's kunt op "parkeren" en er van daaruit mee werken. Google is uiteraard niet content daarmee, maar het bestaat ! Ik heb dat gelukkig niet nodig, met een harde schijf zonder einde heb ik steeds plaats genoeg. Bovendien laat ik programma's die mij niet voldoen, ook niet staan te eeuwigen dage...

Is het bij jullie ook zo mistig ? Je ziet hier amper de overkant van de straat. Nu en dan passeren er schimmen, als spoken, ijle figuren, waarvan de kleuren bijna volledig vervaagd zijn. Het is het moment om een reclamespot te maken voor Dreft of zo...zo van :"Kijk eens hoe de kleuren vervagen zonder Dreft !"

Je kunt dit heel eenvoudig door tweemaal te filmen, eens in de mist, en eens in de zon. Je knipt dan de mistige mensjes uit en plakt ze in het zonnige landschap...echt spooky !

Nu staat er bijna geen blaadje meer aan mijn linde...en wat er nog hangt is mooi zachtgeel, soms met een bruin randje. Gek dat in onze kul - tuur de rouwkleur zwart is... Bij rouw denk ik veel meer aan de kleuren van de herfst, als alles sterft in een warmbruin, geel, rood kleurenpalet. Die kleuren symboliseren dan niet alleen het afsterven, maar ook de wedergeboorte in de lente, waar alles, profiterend van het vergane leven van de vorige zomer weer openspat in groen en in de helle kleuren van duizenden bloemen en bloeisels. Zou dat niet veel logischer en veel gevoeliger zijn tenopzichte van de dood ?

Kunnen wij met zijn allen de mode niet doorbreken en er deze symboliek in leggen? Men kleurde wel het bruidskleed in het wit van de eierschaal om zo het ontluiken van een nieuw nest, nieuw leven te symboliseren ! (En niet de maagdelijkheid zoals sommigen broebelen !)

In Japan is wit de kleur van de dood. Ook mooi ! Duid wellicht op de sneeuw die als een mantel de dode wereld dekt, maar waarvan je weet dat onder die mantel het nieuwe leven reeds aan 't ontwaken is... Is het niet logisch dat zovele volkeren dan aan een wedergeboorte denken? Wij zien die telkens en telkens opnieuw voor onze ogen gebeuren !

't blijft mistig. Heb je er al eens op gelet dat de mist niet alleen de kleur en de vorm der dingen verdoezeld ? Ook het geluid is anders, omfloerst. Hoe zou dat komen ? Houden de minuscule waterdruppeltjes de geluidsgolven tegen ?

Van golven gesproken... Herinner je nog van je jeugdjaren de kristalontvanger ? Wij leerden en probeerden dat uit in de school, in 't Kapoentje kon je ook nog eens het "bouwplan" lezen... Je kan de radiogolven ontvangen op een simpele kristalstructuur. Met een koptelefoon kon je (kan je) zonder heiligentriek naar de radio luisteren. Zelfs met een ordinaire patat lukte dat !

Nu zitten wij omringd met golven...Gsm's, radio's, tv's, microgolven, geluidsgolven, lichtgolven en noem maar op... Ze verschillen eigenlijk alleen maar in lengte... Zou je dan met een kristal ook de microgolven kunnen capteren? en je eigen oor bakken?

Ligt er niet wakker van, ik doe het wel voor u....

tot de volgende

weer ander pillen...

Ik lig reeds met kasten vol restjes (min of meer, eerwaarde vader)...Hopelijk komen we eens (nu, please !!!!!)tot de goede pil...Maar hij heeft al gezegd dat de pijn die opkomt bij welke belasting dan ook, niet te voorkomen is, tenzij met stoppen zodra je iets voelt, wachten tot het over is, weer voortdoen, stoppen als je iets voelt, rusten...enz...enz...etc...etc....

Leuk ! het enige wat ik mag verwachten is dat met het ideale middel de scherpe kantjes wat afgeslepen zullen zijn (sic de pijndokter).

Dus ben ik nu al (weer) naar de apotheek geweest, en mag ik deze namiddag nog eens terug, want dergelijke zware dingen hebben ze niet in huis... Ik heb ze wel al betaald .

Heb je er ook al op gelet at de apotheken van langs om meer op winkels beginnen te trekken ? Met mooie etalages en een toonbank vol met allerlei smeerseltjes tegen rimpels, haarlotion, lippenrood (en alle andere kleuren) en dergelijke meer. Als je lang genoeg zoekt, dan vind je her en der nog wel iets die doet vermoeden dat je in een apotheek bent: een neussnuiver van Vicks en snoepjes ... tegen de hoest.

Toen ik daar een opmerking over maakte, legde de apotheker mij uit dat ze wel verplicht zijn dat te doen.. Bij iedere besparing gaat er ook een stuk inkomen voor de apotheek af...Al die produkten zijn de enige waarvan het inkomen groeit en niet aangetast wordt door de besparingsmaatregelen van de Verhafstoot en Co.... 't Kan zijn, dat is iets waar ik geen zicht op heb, en dan zal, ondanks ik het gevoel heb één van de beste klanten te zijn van de apotheek, ik in werkelijkheid alleen maar ene zijn waar er veel werk aan is, en weinig verdienste... Alhoewel ik verdikke toch wel genoeg betaal !

Gelukkig hebben we ballastingsvermindering in ons landje...want de btw en andere taksen op produkten gaan pijlsnel de hoogte in. Nu ja, dat is natuurlijk een inkomen heel het jaar door voor de plusisters, op de gewone aanslag moeten ze altijd een hele periode wachten, en door de vertragingen bij de administratie moeten ze nog langer wachten...Dat de sukkels die zouden moeten terugkrijgen nog vééééééél langer moeten wachten, daar spreken ze niet van.

Ik heb op de rommelmarkt een mooi boek gevonden. (Hier wacht ik nu gedurende 5 minuten om u de tijd te geven daar opmerkingen over te spuien...)....
Het is een speciale uitgave van Amnesty International, de titel : Het Aanzien: 40 jaar vrede.

Het gaat over de periode 1945 - 1985...Blad na blad staat vol met foto's en tekst over al de vredes die we in die periode kenden: de bezetting van het oostblok door rusland, de koude oorlog, oorlog in Arabië, Korea, China, India, Kongo...blad voor blad allemaal vol Wrede....

Het mensdom op zijn best.

Heel interessant, maar ooooh ! zo teneerdrukkend !

En zeggen dat het zo simpel is, vriendelijk zijn, glimlachen, helpen...Maar ja we moeten altijd maar weer politieken in plaatsen van "mensen" (dat laatste zou eigenlijk een werkwoord moeten zijn hé ?)
Tot de volgende

blogs...

Heb je al eens rondgekeken wat er allemaal te zien en te lezen is op de biljarden (min of meer) blogs... Sommigen maken daar echte kijkpagina's van, sommigen pikken rechts en links nieuws, sommigen brengen streeknieuws onder eigen beheer, sommigen brengen een dagelijkse mop, en een (veelal gepikte) cartoon...en sommigen doen zo als ik, en brengen wat nieuws uit en van ons gezinnetje, geven eens onze (soms ongezouten) mening, en soms benaderen wij iets zoals het cursiefje van ene Jos Ghijsen...
Er is in ieder geval voor elk wat wils. En ieder vult het begrip bog in op zijn manier. Ik vind die kleurige verzamelingen allerlei maar niks, maar wellicht zullen die mij blog dan maar niets vinden. En zo is het goed ! Ik denk niet dat een blog als de mijne veel verder gaat dan mijn vriendenkring en de familie. Dat is ook logisch, want mijn blog brengt meest berichtenvan en voor die groep. ..enne...veel verder gaat mijn ambitie niet.
Eigenlijk is mijn blog soms ook wel een uitlaatklep, waar ik mijn pijnen en frustraties van mij af schrijf. Soms krijg ik daar ook reactie op, en voelen sommige lezers zich een beetje voyeur, maar wees gerust, ik zet hier niets dat ik niet kwijt wil. (of kan...)

Vanmorgen dacht ik weer eens op onze taal... Onze spreekwoorden en zegswijzen.

Het ijs breken... Van waar komt zo'n uitdrukking ? Geen idee ? Ik ook niet, maar ik bedacht dat dit wel eens voor eskimovrouwen heel iets anders kan betekenen dan voor ons... Bij onze vrouwen breekt het water (???), maar daar met die temperaturen, moet dat wel een heel ander iets zijn...Wedden dat die mensjes helemaal niet boos zijn op de abnormale temperatuursstijgingen die we nu kennen ?

Stom hé ? Maar daar hou ik nu eenmaal van, van die stomme woordspelletjes. En dat is een van de weinige vormen van humor die niet kwetsend is. (Tenzij het ijs natuurlijk breekt in scherpe splinters...)

We naderen weer het jaareinde, en de rekeningen beginnen weer toe te komen... Familiale, brandverzekering, autokeuring...waarom komt dat bij mij allemaal (of bijna allemaal) op dat jaareinde ? Het is al een dure periode, met al de geschenkjes voor de kinderen en kleinkinderen. Niet dat ik die geschenkjes, zowel het geven als het krijgen, niet leuk vind, maar er komt zoveel rond dezelfde periode...En dan zijn Veerle én haar kinderen ook nog jarig in diezelfde periode. En alhoewel ze allemaal niet meer geloven in de goede Sint, kijken ze toch of er iets is... Eén van de tweeling is wat uitgekookter..."Ik denk dat de sint eigenlijk feitelijk wel bestaat! He ?" (Die laatste hé is duidelijk in vragende, misschien zelfs nog wat twijfelende vorm. Niet dat ze twijfelt, maar ze twijfelt er sterk aan dat wij er nog in bijten..

Leuk ! Hoewel kinderen nu wel heel anders zijn dank zij de hen omringende wereld, toch blijven het kinderen ! De tweeling is nu in een periode van deegbewerking... Je weet wel, met zeer zoute deeg, voorwerpjes boetseren, die laten drogen en dan bakken in de oven. Ze vinden het heerlijk dat ze zo beeldjes kunnen maken die "blijven" bestaan ! Ik toonde hen enkele mooie zoutdeeg werkjes die ik ooit heb gemaakt, en nu zien ze bijna onbeperkte mogelijkheden. Leuk ! En wat mij steeds plezier doet, is dat ze creatief zijn ! Voor mij is dat wel de belangrijkste verworvenheid van de mens ! Zelf dingen scheppen ! 't klinkt bijna goddelijk, maar dat is het ook !

Allee, deze namiddag nog naar 't UZ te Gent en de dag zit er weeral eens op !
Tot de volgende ?

pijnstillers

Ik kots van die dingen... Ik heb de stille indruk dat ik stillekens maar gaandeweg die rotte pillen niet meer kan laten. Bovendien helpen die klotedingen geeneens ! Ja, ze stillen de pijn, maar dat is niet wat ik zoek! Ik zoek van de pijn af te geraken, niet ze te onderdrukken. Dat was ook wat de dokter in de pijnkliniek mij in eerste instantie beloofde, maar waar hij nu al lang niet meer van praat.

Slechts één ding heb ik effectief gewonnen, ik verval niet meer in ontstekingen ! En ik weet dan nog niet eens of ik dit te danken heb aan de pijndokter, of aan mijn huisdokter die me een homeopathisch middel voorschreef. Nu, veel rol speelt dat ook niet, het belangrijkste is dat ik die ontstekingen niet meer krijg! Dat betekent dat de Pijn (met hoofdletter: ik bedoel hier niet het steeds aanwezige zeurderige pijngevol, maar de pijn in heel erge, felle vorm) niet meer blijft vastzitten gedurende dagen, weken... Dit betekent echter niet dat de Pijn er niet is ! Zodra ik iets doe dat volgens één of meerdere van de pijnpunten in mijn rug belastend is, de pijn steeds maar toeneemt, tot ik op een of andere manier die belasting wegneem (en opletten ! zorgen dat je dan geen ander pijnpunt prikkelt! (bv als je door de pijn begint te wandelen met een gebogen rug, dan geeft dat een klein soelaas, maar dat drukt dan op een ander pijnpunt en de Pijn verhevigt nog)). Maar toch is dat dus winst ! Vroeger kon die pijn zich heerlijk zetelen in een ontsteking, en dan bleef die pijn daar dagen, weken zitten.
Mijn groot probleem is dat voor mijn rug bijna alles als belastend wordt ervaren, en dat ik dus bijna niets kan doen...Zelfs te lang rustig slapen resulteert soms in een pijnaanval...Wellicht lag ik dan "te" lang in één houding ?
Ik ben het best aan tafel, met mijn armen geleund, de druk op mijn rug wat opheffend en die druk dan nog wat afwisselend eens meer aan de ene, dan aan de andere kant leggend. Maar als ik in een aanval zit, dan gaat dat niet, en ben ik best wat liggend op mijn zij...want plat op mijn rug is dan zeker niet te doen.

Allee, 'k ga stoppen met zagen ! Morgen moet ik weer naar de pijnkliniek, ik ga hem moeten zeggen dat mijn poging om de pijnstillers te minderen mislukt is, en hopen, smeken dat hij iets kan geven die mij minder bijwerkingen bezorgt...

Maar morgen voormiddag ga ik eerst naar de Liddl, daar komt een set snijmessen en snijbeitels in aanbieding ! En daar ik wil proberen ook aan chipcarving te doen, komt dit juist van pas !
Ik hoorde dat er in Gent (een organisatie door het ocmw !) een soort hobbyclub is, waar de mensen allerlei dingen kunnen maken, en één keer per jaar kunnen ze dan de gemaakte voorwerpen in een grote tentoonstelling aan "het volk" tonen, en zelfs hun werken verkopen. Dat alles volledig gratis, ze moeten alleen de verkoop van de werken overlaten aan de organisatie (ocmw) die er dan 10 % van inhoudt. Ik wou dat ze hier ook eens zoiets deden ! Ik zou direct lid worden ! De voordelen zijn legio ! Je leert ervan elkaar, je kunt exposeren en verkopen, zodat je niet op den duur met een berg werken en werkjes zit ! De meesten doen hun hobby immers niet alleen daar in dat lokaal, maar ook thuis en hebben dus ieder jaar een pak werken !

Ik heb het al herhaalde keren gevraagd aan ziekenzorg, en aan de gehandicapten en dergelijke meer, maar tot op heden: noppes ! Niemand voelt zich geroepen om iets dergelijks te starten !
Jammer !

Is het bij jullie ook zo heerlijk zonnig weer ? Hooguit wat cirrusbewolking, voor de rest een heerlijk blauwe hemel ! In de tuin saan de fuchsias nog altijd volop te bloeien ! Natuurlijk zijn het winterharde soorten, maar normaal staan ze zonder blad, en zeker zonder bloemen ! opelijk komt de kou niet te plots en dan in een klap ijzig koud! Ik weet niet of de planten dat dan wel zouden verteren ! En nu staan ze ieder jaar mooier en groter ! Voor de niet tuinier fucsias zijn de alomgekende bellekensplanten (In 't Westvlaams spreken ze eerder van klokjes...)De bloemen zijn meestal rood en purperblauw, maar ook wit en roze zie je vaak. Je ziet ze met grote dubbele, gevulde of enkele bloemen, je ziet er staan, je ziet er hangen en er bestaan zelfs kruipende soorten, maar die laatste zijn wel héél zeldzaam. Bij de winterharde zie je meest rood met blauwpaars, maar er zijn ook wel witte of rood-witte winterharde, alhoewel die gewoonlijk net iets minder winterhard zijn.

In Schotland zag ik fuchsia's in parken staan, midden in de grasvelden, struiken van wel 1.5 meter hoog en breed ! Prachtig ! De mijne zijn nog lang niet zo groot...

Allee, ik ga er mee stoppen ! Tot de volgende ?

brons deel 2

Ik kreeg een opmerking van mijn buur dat zij geen houten spiesjes aanbrachten, maar ijzeren of stalen staven..Ik heb één keer meegemaakt dat er koperen staven ingebracht werden, maar de "vlek" was zichtbaar...Ik denk dat de vlek van ijzer of staal ook zichtbaar was ??? Bovendien wijst Eddy er op dat er wel méér dan één luchtgat moest zijn waar de lucht uitkon, en waar het brons uitspoot. Juist, ik was dat een beetje vergeten, sorry !
Ik heb reeds gezegd dat beeldhouwers die gearriveerd waren (soms anderen ook, hangt af van de financies) hun beelden lieten gieten door gespecialiseerde bedrijven. Mijn buur werkte ooit in zo'n (ter ziele gegane) bedrijf. Vandaar dat ik ook wel iet hoorde over het commerciële gieten. Daar het gietbedrijf ook verantwoordelijk was voor het beeld, zullen er wel altijd maatregelen genomen zijn tegen verlies of breuk, wat natuurlijk invloed heeft op de werkwijze.
Zo werden bepaalde beelden (afhangend van het model) gegoten in zand. Daarvoor werd de moule gemaakt in zand. Stel u geen zand voor zoals op het strand, het is veeleer een soort zavel, die dan nog zéér "vet" is, waardoor het zeer hard in vorm kon geduwd (geperst, geklopt) worden. Ik heb nooit zo beelden zien gieten, maar ik veronderstel dat de werkwijze ongeveer dezelfde zal zijn, zoals men gietijzeren machine-onderdelen giet. Ik heb dat ooit gezien vor het gieten van de pomphuizen (pomphulzen?) van toendertijd nog grote zware pompen voor op verwarmingsinstallaties.
Er bestaat nog een andere manier om brons te gieten, iets wat zowat de dood betekende van de op klassieke manier gietende bedrijven. Ik heb het nooit gezien, maar hoorde van mijn buur, die er dus een van de economische slachtoffers van was, dat er (toendertijd in Italië) een nieuw procedé was ontstaan, waarbij men een soort "porselein" (Een soort kunststof ?) op het wassen beeld spoot, dit droogde zeer snel, was van een superbe kwaliteit als moule, en na het bakken kon men de brons rechtstreeks in deze moule inspuiten...Nadien werd de moule wellicht gewoon als porselein gebroken van de koude brons. Op deze manier spaarde men uiteraard heel wat stappen uit, en dus heel wat tijd en werk minder, wat de kostprijs drastisch verminderde. Vraag mij echter niet meer uitleg, want meer weet ik er niet van. Als mijn buur nog wat meer mededelingen doet, dan zul je dat morgen zeker kunnen lezen als je op "comment" klikt, onderaan de blog...

Gisteren is Bart en Els langs geweest, Veerle en de kids waren hier ook, het was gezellig druk en iedereen is terug in blakende gezondheid.

Voila, mijn werk voor vandaag zit er op, tot de volgende ?

Academie

Eén van de eerste dingen die ik - tot mijn verbazing - leerde op de kunstacademie, was dat alle middelen goed zijn om het doel te bereiken. Het doel is hier dan wel een "kunst"-werk...
Ik zag rustig een negatief maken van een gezicht van een romeinse keizer, daar dan was in gieten, en van die kop vertrekken om je eigen (?) werk er van te maken. De originaliteit lag hem dan in de keuze van de kop, maar vooral n de verwerking tot de kop die jij voor ogen had. Resultaat ? In ieder geval vele uren winst...
Niet eerlijk ?
Kijk, zoals je kunt afleiden uit de besproken techniek, gaat het hier over beeldhouwwerken. En als daar één ding niet eerlijk is, dan is het de verkoopprijs ! Je ziet schilderijen verkopen voor duizend en meer euro's, terwijl een schilderij bij de meeste schilders een werk is van uren, hooguit dagen... Bij een beeldhouwwerk aanvaardt geen kat dat je het zelfde uurloon zou vooropstellen, want aan een beeldhouwwerk spreken we nooit van uren, in het beste geval van (veel meer) dagen en meestal van weken werk ! Tenzij je al een wereldfaam hebt verworven, kun je derhalve nooit concurreren met de schilders. Vandaar dat het gebruik van kortere stappen algemeen wordt aanvaard.
Laat ons eens de productie van een bronzen beeld bekijken... De eerste stap kun je al op twee manieren doen: of je werkt rechtstreeks in was, waarbij je steeds voor ogen moet houden dat de dikte van de was overal ongeveer even groot moet zijn, of je modelleert een beeld in klei, trekt daar een moule op (= het maken van een negatief, waarbij je minstens in twee, veelal in veel meer stukken moet werken, want je moet het negatief telkens weer van het beeld moeten kunnen wegnemen. Dat wil zeggen dat je dus heel goed moet bedenken waar en hoe je de verschillende stukken van de moule voorziet om ze gemakkelijk, en zonder risico op breuk van het beeld te kunnen wegnemen. Je moet die stukken ook zo maken dat je ze gemakkelijk van elkaar, maar ook terug op elkaar moet kunnen zetten, en dat ze dan het model moeten blijven houden, je moet ze dus steeds weer perfect ten opzichte van elkaar kunnen zetten en houden.
Dan moet je de moule van je kleibeeld afhalen, reinigen en insmeren met een antikleefmiddel (meestal een zeepoplossing). Dan bouw je de moule weer op, giet er in verschillende keren en met telkens een afkoelingsperiode tussen, was in, tot je ziet dat je een voldoende en gelijkmatige wasdikte hebt in gans het beeld. (Dit vergt ook ervaring bij het ingieten van de was en het manipuleren van de moule om de was netjes overal in te krijgen...) Zorg dat de was heet genoeg is, zodat je bv niet bekomt dat een vinger geen was krijgt.
Dan voorzichtig de moule verwijderen, het beeld opkuisen, waar nodig bijwerken.
In beide technieken heb je nu een wassen beeld. Nu moet je dus het beeld gieten... Maar dat kan alleen als je een techniek ontwikkeld waarbij je de bronsmassa overal in het beeld krijgt, en voorzien dat het beeld hol blijft. Je maakt daartoe in het beeld bruggen, bv met houten spiesjes of iets dergelijks. Dan giet je het beeld vol met chamotte (een speciale mengeling plaaster die hittebestendig is) Aan de buitenkant van het beeld breng je in was gietkanalen aan. Dat zijn worsten was, die je zo ophet beeld aanbrengt dat je zeker bent dat de bronsmassa helemaal en alle onderdelen van het beeld kan vullen, en je voorziet een grote trechter opening een stuk onder het beeld en een uitloop even diep voor de bronsmassa, zodat je ziet dat het brons alle ruimte heeft ingenomen en via dat gat boven komt. Zo'n gietkanalenconstructie kan behoorlijk ingewikkeld zijn, en moet ook zeer goed beredeneerd worden.
Nu wordt het ganse beeld en al de gietkanalen ingegoten in een grote massa chamotte. Zo dat alleen de top van de trechter en de uitloop bloot blijft. Het beeld staat dus op zijn kop !
Als de chamotte goed uitgedroogd is, dan wordt die massa chamotte zo sterk verhit dat de was en de houten bruggen volledig verbranden, en het beeld en de gietkanalen in feite een holte vormen. (Uiteraard mag dit niet meer bewogen worden, om geen verschuivingen te krijgen. We doen dit in een put, die we later dan opvullen met aarde, om springen te voorkomen en om de massa warm te houden. ) Ondertussen smelten we dan ook de brons zodat die klaar is om te gieten op het ogenblik dat de chamotte warm en verzekerd is. Dan giet je de vloeibare brons in de rechteropening, totdat er brons spuit uit het andere gat.
Nu wacht je tot alles afgekoeld is, en haalt dan de chamotte weg. Je beeld ziet er dan (als het goed is) uit als een massa buizen met een klomp. Die klomp is dan het beeld...al de buizen moeten afgezaagd en glad geslepen worden, de chamotte moet ook uit het binnente van het beeld gehaald en gespoeld worden, en dan kun je het beeld beginnen afwerken...Glad zetten, polieren, en patine(s) op zetten...

Kun je je nu voorstellen hoe lang je aan één beeld werkt ?

Allee, de les is uit, tot de volgende ?

Aquariummmmmmmmmmmmmmmmm

Gisteren dus mijn akvarium gekuist en opgeknapt met wat nieuwe planten, en diene grote kabeljouw verwijderd... Alle andere vissen zijn nu weer heel goed zichtbaar. En, oh ja, ik heb er ook 4 grote appelslakken in gezet.
De man van de winkel deelde mij mee dat ik ook een klantenkaart kon krijgen, "of zet ik het bedrag op de kaart van Bart"...Wat doe je dan, als wijze grijsaard, wetende dat Bart daar heel regelmatig komt om levend voeder voor zijn verscheurende astronautusjes...
Bij Bart zit in zijn bak ook een hele grote plecostomus, een "ruitenwasser" van zo'n dikke 20 cm lang...Zijn lieve astronautusjes pakken soms dat beest bij een van zijn vinnen en sleuren hem heel de bak rond. Als Bart de ruiten eens wil reinigen, dan vraagt hij aan een van de kinderen om de vissen bezig te houden met zwaaien en tikken op de ruiten, zo niet, dan bijten ze in zijn vingers. Vissenliefde kan soms bizarre vormen aannemen.
Enfin, mijne bak is nu weer netjes.
Mijn rug niet, ik heb vannacht toch wel een uur of twee geslapen...Anny was enthousiast.
't Is nog niet over, ik zit hier schots en scheef, een beetje zoekend naar de beste houding, die dan na enkele ogenblikken toch ook niet de goede blijkt.
Vandaag is het bewolkt, maar tussendoor komt de zon piepen. De zon staat al op om 8.15 uur en gaat vanavond onder om 16.48 uur... We zijn bijna december en het is nog altijd niet koud. Wellicht gaan we volgend jaar weer een nacht vorst hebben eind juni, zoals dit jaar. Wij staan daar niet zo bij stil, maar mensen die moeten leven van de teelt van tere plantjes...
Er is inderdaad something rotten in the our kingdom .
Ik ben bezig aan een klassieker, als ik de eerste korte zin zeg, dan zullen wellicht velen onder u direkt weten over welk boek ik het heb.
"Call me Ishmaël" in de nederlandse versie: "Noem me maar Ismaël"
Weet je het al ? "Moby Dick, The White Wale"
Heerlijk boek van Melville, schrijver en doet-al die in zijn tijd geen of toch zeer weinig erkenning kreeg voor zijn werken.
Ik had juist gedaan met Stella, een prachtige roman van Jan de Hartogh. Ik hou niet zo van liefdesstory's, maar dat is een mooie, het is eigenlijk een oorlogsverhaal, waaraan een soortement liefdesverhaal is aangebreid.
Al gezien? de blaren vallen zeere ! Ondanks het blijvend warme weer verliezen de bomen toch hun blaren. Alleen duurt de herfst zo wel veel langer, en begon hij ook veel later. De eerste boom in mijn omgeving verloor zijn blaren op het normale tijdstip, mijn notelaar, maar al de rest is veel later. Vandaag merkte ik dat nu ook bijna alle blaren van mijn Hydrangea Petiolaris gevallen zijn. Eigenlijk werd dat wel tijd ! Ik heb aan mijn voordeur een licht hangen die aangaat als het duister wordt, maar die lamp zit grotendeels tussen de blaren van mijn klimhortensia, en nu, met de vroege avonden, zie ik toch graag wie er voor mijn deur staat ! Ik ga deze winter toch eens zien of ik die lamp wat meer bloot kan maken zonder mijn hydrangea teveel te schenden. Hij bloeit ieder jaar zo uitbundig,en de bloemkronen blijven heel de winter een sieraad.
'k ga stoppen, tot morgen ?

Verdwaald...

Toen we gisterenavond wilden naar bed gaan, hebben we eerst als twee zotten staan lachen beneden aan de trap.
Je weet dat de twee honden ook boven slapen, ds is het iedere avond een stormloop de trap op. Gisteren was het anders...
Je moet mijn huis kennen om het te begrijpen. Als jebij ons de trap op gaat, dan kom je na 3 treden op een klein vlak stukje, waar je rechts de deur van het toilet hebt. Die deur gaat open naar buiten, dus naar de trap. Nadien heb je dan links de trap verder naar boven.
Nu moet de laatste die naar het toilet is geweest, de deur half open hebben laten staan. (Dat zal ik dus wel geweest zijn, een vrouw vergeet nooit iets (?))
Toen dus gisteren de twee honden zij aan zij de trap opstormden, kwam bobbie tot zijn verbijstering in het toilet uit... Het duurde enkele tellen voor hij begreep waar hij was... En wij stonden daar te lachen, toen hij verongelijkt een pas achteruit deed en langzaam en waardig de trap op liep... Om je te bescheuren, de hond leek echt beledigd door ons gelach !

Ik weet niet wat het is, maar regelmatig stel ik vast dat er een letter niet door komt...Dan moet ik (als ik het opmerk) terug gaan om de letter er bij te tikken... Ambetant. Waarschijnlijk tik ik soms net niet hard genoeg om het contact te maken? Want als ik heel attent tik, dan heb ik het niet. Mocht je dus soms al eens zo'n woord zien waar een letter ontbreekt, wil mij dan aub verexcuseren...

Heb je al eens buiten gekeken? Ik niet, ik probeerde wel, maar het regengordijn was te dik om iets te zien. Ik zie wel dat mijn boom steeds dunner in de blaren zit...Niet moeilijk, want het heeft vannacht serieus gewaaid ! (Zegt Anny, want in winderig weer slaap ik heel vast...)

Vandaag werken we aan de aquarium, hij moet weer eens helemaal in orde gezet worden. Deze voormiddag begin ik al aan het kuisen, en in de namiddag doen we er wat nieuw zand bij en nieuwe planten. Nu en dan moet dat eens gedaan worden...ik weet dus al dat het een dag vol pijn gaat worden. Zowel om in het aquarium te werken, als om aan de lavabo de filtermotoren te kuisen, moet ik op een ongewone manier staan, en weet ik dat de pijn weer op sommige momenten onuitstaanbaar zal zijn...Eventjes zitten en desnoods een straffe pil bij pakken kan dan wel weer de pijn aanvaardbaar maken. Maar ja, het moet nu eenmaal gebeuren hé...

Voila, ik ga er mee stoppen, oh ja, ik heb een kalebas donker gekleurd, en dan een tekening van een zebra uitgesneden tot op het witte kernhout. Het resultaat is schitterend, ik tekende alleen de witte strepen, en hier en daar wat van de contour, en wat gras... Hoewel je dus eigenlijk het dier niet volledig tekent, zie je wel een zeer gedetailleerde tekening van een zebra. Met die techniek is dus ook wel een en ander te doen. Je maakt dus een witte tekening, waarbij de lichte plekken zichtbaar zijn. Bij een gewone tekening teken je in feite de donkere plekken op een lichte ondergrond, hier dus omgekeerd. Het vergt wel ruimtelijk inzicht, zodat je weet waar licht en schaduw vallen. Een zebra was dan ook een gemakkelijk maar zeer dankbaar onderwerp, omdat je steeds de witte lijnen kunt tekenen.

Tot de volgende ?

De eed van Trouw...

Mijn attente zuster, stuurde mij een stuk van "Kerkelijk Leven" van de Ste Catharina Konterdam parochie toe... De parochie waar mijn zus nog steeds bij hoort, en ook de parochie van onze jeugdjaren.
In dat parochieblad staat een foto, met het volgende onderschrift:
De chirojeugd woonde het einde van de vespers bij en nam deel aan het Zondagse Lof. Nadien werd soms de Eed van Trouw afgenomen zoals hier bij de Knapenbelofte (12-14 jaar) in 1958. Op de fotov.l.n.r: .....(10 namen) + Antoon Goderis.

Wonder boven wonder, de helft van de namen herinner ik mij niet meer, de rest behoorden tot de kameraden, het vriendenclubje, waarmee je speelde, lachte, toeren uithaalde en ruzie mee maakte...Makkers in de deugnieterij.

Toen Anny het fotootje toonde aan mijn dochter, met de vraag vind je je vader, kwam ogenblikkelijk: diene dikken zeker, daar vanachter in de rij...'t was nog juste ook...

Maar het bevestigd wat ik hier al eerder schreef: de chiro moest naar vespers en lof... Van die Eed van Trouw moet ik eerlijk bekennen dat ik me dat onderdeel helemaal niet meer herinnerde. Maar wij deden nog meer in de kerk dan vespers en lof... Toen 't "stoeltjeswuuf "(hier zeggen ze de stoeltjeszetster, veel deftiger! ) dood ging, zaten ze zonder brave dame die de job wilde overnemen...Onze proost kwam toen bij ons (de chiro) terecht, en deed ons het aanbod om de zondag in alle missen het stoeltjesgeld op te halen, we kregen daarvoor een percentje van de opbrengst. Natuurlijk deden we dat, een jeugdbeweging heeft steeds geldnood, en dat was een vast inkomen... Zodoende was ik dus ook regelmatig van dienst om het stoelgeld op te halen. Ik herinner mij een keer dat er een man staarling voor zich uit bleef kijken, en ik stond daar wat te staan...Ik stootte hem na enkele seconden aan, "stoeltjesgeld"..."'k heb niks bij..." fluisterde de man wat beschaamd...Bijna had ik hem gezegd dat hij dan maar moest rechtstaan...(Indachtig ons percentje...)
Toe wij ons werk gedaan hadden moesten wij de sakristie binnen, het geld tellen, en inschrijven in het grote boek dat daar lag...

Waar is de tijd ! Ik kan mij niet inbeelden dat de jeugd van nu nog naar vesper en lof zou gaan, en zeker niet dat ze stoeltjesgeld zouden ophalen.

Ik heb van morgen naar tanteke gebeld om te vragen of ze haar pillen genomen had...ze zei van ja...hopelijk is het waar !

Aan de linde voor mijn raam hangen nog steeds veel bladeren...maar je kunt toch al door de boom kijken, en er is nog weinig groen te zien, het is eerder een gele boom geworden, met wat spikkels bruin...Het groenst zijn nog de takken. 't Wordt toch nog herfst...ook al naderen we al heel snel de winter...

Luc vertelde me de uitleg van het woord kaberdoesje...'t Zou van 't Frans men, waar de kwaliteit van de kamers volgens nummer gezet werden...Kamer 12 was van het laagste allooi, en het chambre douze werd ons kaberdoesje... Zo komt het woord mannequin van het vlaamse mannekijn. En in het verre rusland is een onderlijfje nog altijd een borstrok...(heb ik gelezen...)
Dat er zo veel nederlandse woorden in het russisch voorkomen, danken we aan Tsaar Peter de Groote, die in nederland de scheepsbouw leerde, en een heel pak scheepsarbeiders mee nam naar rusland om een russische vloot uit te bouwen.

Wedden dat er daar dan een soortement rascisme was tegen die vreemde snoeshanen uit het verre (neder)land ?

Wellicht predik ik weer uit een ver verleden, als ik spreek over het feit dat vroeger de lonen van de bouwvakarbeiders in het Brusselse veel hoger waren dan in Gent, en dat in limburg en westvlaanderen de lonen nog veel lager waren...Men sprak toendertijd van de loonzones... Onder meer mijn vader was een van de strijders om te komen tot een gelijke 'verloning" voor alle bouwvakarbeiders van gans het land... Waarom ik daarover begin ? Omdat we nu opnieuw met dat fenomeen te doen hebben, alleen, de schaal is vergroot...We spreken niet meer over belgië, maar over Europa, en momenteel gaat het niet over de bouwvakker, maar over de arbeider in de auto-industrie... We zullen moeten groeien naar europese akkoorden, en ik ben overtuigd dat dat ook maar een stap zal zijn naar de "globalisering" van de lonen en arbeidsvoorwaarden. Of denk je echt dat, als de islamitische landen dezelfde welvaart, en het zelfde levenspeil zouden hebben, dat er dan nog al die miserie zou zijn? Godsdienst is ook daar maar een vlag die de lading dekt... Denk je dat als de palestijnen niet meer jaloers waren op levensstandaard van joodse buren, dat er nog zoveel boel zou zijn ? Welvaart is een van de voorwaarden voor vrede !

Met een volle maag vecht je niet zo gauw.

Allee, 'k stoppen.. tot de volgende ?

tanteke episode 318

Vandaag weer naar tanteke, nu naar de apotheker voor medicamenten voor haren tikker, en naar het Gemeen-tehuis (splitsing van Merho in Kiekeboe) voor haar nieuwe identiteitskaart. Hopelijk is nu alles in orde... En ben ik voor enkele dagen gerust...
Volgende week of zo mag ik zeker terug, want dan zal haar identiteitskaart er zijn en moeten afgehaald worden... Dat zal leuk worden met dat codenummer, 't menske weet bij de twaalfde slag van de klok allang niet meer dat er elf voorgaande waren... Ze wordt ontzettend vergeetachtig, als er nu een brief is die om een of andere reden enige tijd moet bewaard blijven, dan neem ik hem mee, want anders is hij niet meer te vinden, herinner u maar de historie met haar belastingsaangifte...er was geen spoor meer, van alle documenten was er geen een meer te vinden, zelfs de brief van de belastingen om in te vullen was verdwenen... Gelukkig heb ik dat kunnen regelen...
Ik zeg altijd, zo lang ze kan zelfstandig wonen...maar ik vrees met grote vrees dat die tijd aan 't korten is...

Ik verrek de laatste dagen van de pijn, en bovendien heb ik ook nog maagpijn. Zou dat nog altijd het gevolg zijn van die portugese brol die ik ooit moest proberen? Dat kan toch bijna niet ? Enfin, volgende week "mag" ik weer naar de pijnkliniek, eens horen wat hij zegt...Misschien is dat mede van het heen en weer krossen met tanteke, en de zorgen die ze mij geeft...

Is het bij jullie ook zo'n zot weer ? Ik heb al in de gietende regen gelopen, en nu schijnt de zon weer, maar de lucht komt al weer vol kolossale wolkenformaties, bovendien geen de "voorspellers" nog de kans op onweder met donder en bliksem... In november ? Nu ja, we hebben ooit in Houffalise in een fikse sneeuwbui gezeten, met donder en bliksem bovenop. Ne mens verschiet van niks meer.

Ik moet nu in stukjes schrijven, Veerle vindt het nu noodzakelijk om de steps in orde te brengen, banden oppompen, en vooral de sturen hoger zetten...Natuurlijk weet geen een van de vrouwen hoe dat moet, en pijn of niet, het moet nu...

Ik ga maar stoppen, en me terugtrekken op mijn "atelier", daar ben gerust (hoop ik)
tot de volgende ?

wondermiddel...

Gisteren, toen het met het maagmiddel en hoofdpijnmiddel iets leek te beteren, dacht ik plots: "'t Is toch geen griep hé ?"...Onmiddellijk oscillocccinum beginnen nemen, en ja hoor, na de tweede dosis (ieder uur eentje in noodgeval) bleek alles weg... 's Avonds toch nog eentje gepakt en alles is weer ok...
't Is toch echt een wondermiddel !

Allee, het voornaamste is dat ik er weer door ben. Ik had het moeten weten dat het griep kon zijn, eerst Veerle en dan Bart...maar ja, je maag en hoofdpin, dan denk je niet direkt aan griep hé...

't Weer is weer typisch herfstsss...Nat en grijs, weliswaar is het niet koud te noemen, toch niet voor de tijd van het jaar. We moeten inderdaad wel vaststellen dat er iets raars is met ons weer !

Of dat nu door de vervuiling komt of niet, gezonder wordt het er niet op ! Bovendien zijn de zekerheden weg, de mensen die ieder jaar overwinteren in Spanje, hebben daar nu ook maar raar weer, zeker niet iets waar je naartoe zou trekken om te overwinteren hé ? Het lijkt wel of onze winter aan 't overschakelen is naar het moessonseizoen, niet dat het zo véél regent, maar als het regent is het niet meer regenen maar wolkbreuken...

Het is niet meer gewoon... Ieder jaar zien we meer en meer mensen die in overstromingsgebieden zitten, en die dan de naam krijgen dat ze in een risico-zone zitten. Veelal was er vroeger niemand die dat ooit een risicogebied bevondt. Natuurlijk spelen er veel meer elementen mee dan de stortbuien, de steeds toenemende bebouwing, maar vooral het feit dat de landbouwgronden geen water meer kunnen opnemen zoals vroeger... De grond is precies toegebetonneerd door de steeds zwaardere landbouwmachines die er over denderen... Je moet maar eens proberen om in een landbouwveld nog één aardworm (regenworm !) te vinden...Je zal lang moeten zoeken! En het waren de aardwormen die zorgden voor de doorlaatbaarheid van de grond... Die beestjes hebben de strijd opgegeven, ze geraken niet meer door die telkens weer toegestampte grond ! Als het regent, dan zien we het water niet meer in het veld dringen, maar er over stromen, bijna net zols over een betonnen rijweg... Met dat verschil dat het in zijn vloed nog steeds wat van de bebouwbare opperlaag meepakt en zo een steeds toenemende erosie veroorzaakt... Men moet op een of andere manier de grond weer open maken, los maken, doordringbaarmaken, en weer bevolken met een natuurlijke habitat van wormpjes en dies meer... Zo lang ze dat niet inzien, zal het vechten tegen de bierkaai (lees watervloed) blijven.

Ik heb antwoord gekregen van Rato, de provinciale rattenbestrijdingsdienst! Een zeer vriendelijke en lange brief, waarvan de essentie luidt: iedereen is verantwoordelijk voor de bestrijding op zijn eigendom of gebruikte gronden... Het komt er op neer dat ik, en andere bewones van de wijk(en) die last hebben van ratten, eigenlijk de landbowers zouden moeten op hun verantwoordelijkheid wijzen dat zij ook op hun grond aan bestrijding moeten doen... Zeg tegen een boer maar eens dat hij rattenbestrijding moet doen op een braak liggend veld! Onafgezien van het risico van het vergift op de velden voor mens en dier... Ik heb teruggeschreven dat mijnsinziens ook deze bestrijding beter gedaan zou worden door bevoegde mensen met adequaat en veilige bestrijdingsmiddelen... Ik hoop nog maar eens op een antwoordje, en hopelijk een positief antwoordje... Ik kan en wil geen ruzie maken met de landbouwers die voor en naast mijn deur de velden bewerken...Maar ieder weldenkend mns zal ook wel inzien dat de resten van de maïs en vooral de hele hopen kleine patatjes die opde velden blijven liggen echte attractiepolen zijn voor ratten en ander ongedierte...Dat die beesten dan ook eens gaan kijken op drogere en warmer gebieden, lijkt mij heel normaal, maar niet plezant voor de bewoner...
Ik begrijp de stelling van Rato wel, maar je moet al ervaren bestrijder toch heel goed weten dat de bestrijding beter aan de bron gebeurt dan aan de uiteinden...
Nu ja, wie ben ik...
En wie luistert er nog naar de man in de straat in een land waar we massa's politiekers hebben, maar héél weinig mensen die ook leidsmannen zijn of durven zijn...
Kijk maar eens naar het huidige beleid van ons absurdistan... Ik moet niets meer zeggen zeker ?

Ik ga stoppen, de dag is nog lang en vermoeiend...Ik moet weer met tanteke op stap om een en ander te regelen voor haar...'t Wordt een duts, en dergelijke mensen kunnen dan niet anders dan panikeren als er een werkelijk probleem zich voordoet. Hopelijk komt alles vandaag in orde, dan is zij (en ikke !) weer een tijdje gerust. Ik heb de indruk dat ze ook wat begint te sukkelen met haren moteur, ze is zo "dempig"...Van het minste dat ze doet is ze kort van adem...

Allee, tot de volgende ?

Ziekjes..

Vannacht wakker geworden met hoofdpijn, nadien weer in slaap gesukkeld, maar vanmorgen nog steeds hoofdpijn en misselijk.
Pilletje gepakt (eentje meer of minder...)niets geholpen. Veerle komt met de kids om naar de rommelmarkt te gaan te Aalst. Het was een mooie markt, maar druk, druk, druk...
In het terugkomen gestopt om een braadkip te kopen en nadien ook nog pistolets.Na het eten nog maar een pilletje of twee gepakt, het lijkt nu toch iets te beteren...
Gisteren he ik gelogen...onbewust.... Ik heb gezegd dat er iemand zo dikwijls reageerde op één artikel, maar het was zo dat hij blijkbaar mijn blogs van een week ver gelezen had, en op iedere dag gereageerd heeft....Dat maakte mij bepaalde van zijn opmerkingen duidelijk...

Ik heb nog niets gehoord van Bart, hopelijk is hij ondertussen weer genezen. Ik zal het wel horen. Maandag moet ik nog eens naar tanteke... Hopelijk is alles dan geregeld. Deze keer was het dus niet voor een prulle, maar er was serieus werk en loping aan.

Ik ben bezig met een kalebas eens op een totaal andere manier te bewerken. Ik heb hem nu met donkere vernis gekleurd, en zal nu proberen er een tekening uit te snijden, zo, dat het wit hout er onder weer bloot komt, en zo een witte tekening maken op en donkere achtergrond. Hopelijk lukt dat, want de wand van zo'n kalebas is niet dik...Enfin, als het lukt zal het mooi zijn, als het niet lukt, dan is er een kalebas naar de knoppen.

Ondertussen ben ik ook op zoek naar voorbeelden van folkloristische snijwerken. Je weet wel, soms zag je dat vroeger op vrouwenklompen, dan was daar een motiefje in gesneden, die in feite onstond door telkens kleine driehoekjes ui te snijden in een bepaald patroon, zo had je lintversiering en/of bloemversieringen. Deze oude volkskunstvorm heeft bepaalde charmes, die misschien kunnen gecombineerd worden met de pyrografie, die eigenlijk ook een oude kunstvorm is. (Alhoewel er blijkbaar in Amerika weer mee gewerkt wordt...en tot mijn verrassing vond ik ook pyrografie van onder meer ...Picasso....)

Ik denk dat deze snijvorm iets is dat ik ook nog kan doen, omdat dit ook op de tafel wordt gedaan. (En ik dus kan leunen). Je ziet dat het weer winter wordt, ik zit weer veel meer te werken aan allerlei kunstwerkjes. Wellicht denk je dat ik te veel soorten dooreen doe, maar dat is voor mij net de truuk...dat laat mij toe op een steeds weer iets andere houding te werken, en net dat laat mij toe meer te doen.

Enfin, het is weer iets om te proberen, en stilaan in te groeien. En hopelijk maak ik ook daarin weer leuke mooie dingen. Nu zit ik al die werkjes op te stapelen, maar ooit doe ik eens een expositie...Maadan moet ik voldoende hebben om ook werlijk naar buiten mee te komen. Ik heb nu al enkele werkjes verkocht, en weggegeven, maar stilaan groeit de stapel aan.

Voila, ik ga er mee stoppen; tot de volgende ?

jahwaade!

Ik heb nog nooit zoeel reacties gekregen op mijne blog als op die van gisteren...en bijna allemaal van ééne man..
Ik moet zeggen dat die man heel wat verklaringen van woorden kent, die ik nog niet ken...alleen weet ik niet altijd hoe ij die woorden in verband brengt met mijn schrijfsels...Ik denk dat hij soms een ietsiepietsie jaloers is op het schrijven op zich...Vroeger schreef hij regelmatig in een tijdschriftje van zijn job, en verwerkte daar heel wat van zijn frustraties...Maar nu mag dat niet meer, blijkbaar kon de leiding niet zo goed relativeren als hij en de meerderheid van de lezers. Kijk, Lukske, in een blog mag je zeveren, mag je de hekel halen over dingen, maar toch moet je dan ook oppassen dat je niet té ver gaat...want ja weet ook niet wie er allemaal die brouwsels zit te lezen, en wie weet zouden er soms ook zijn die niet kunnen lachen...Maar ik ben in een positie dat ik niet meer over het werk kan schrijven, want ik weet er niets meer van...dus ...die controle zal er dan ook wel niet meer zijn hé...
Ik was nochtans een van je lezers...Om eerlijk te zijn, dat was het enige artikel in dat blaadje dat ik ooit las, de rest interesseerde mij niet, maar sarcasme en ironie hebben altijd mijn interesse en fantasie geprikkeld. Dus, als je nog maar eens je frustraties wil wegpennen, mijn mailbox staat altijd voor je open ! Ik snoep er met veel genoegen van, en wie weet is het ook nog van echte curatieve waarde voor jou, wat me ook plezier doet !
Ik heb dat met de genen van mijn vader meegekregen...Alhoewel hij helemaal niet altijd akkoord was met de inhoud, kocht hij regelmatig 't Pallieterke, omwille van het sarcasme, de ironie en de "giftige pralines"...
Ik weet niet of 't Pallieterke nog bestaat, maar als kind genoot ik al van de manier om iemand over de hekel te halen. Eén van de spotprenten staat me nog altijd voor de geest...Wijlen Camiel Huysmans was op zeer hoge leeftijd getrouwd met een véél jonger ding, en in 't Pallieterke stond een prachtig getekende cartoon van Camiel Huysmans met de jonge vrouw op zijn schoot...Het onderschrift luidde: "Onze Vlaamse Spreekwoordenschat : "Op droog zaad zitten""...

Kijk, dat moet kunnen...spot en ironie zijn uitlaatkleppen, en net zoals op een stoomketel er een veiligheidklep zit, moet die ook op de mens zitten, anders krijg je geweld en agressie. En wee de religies die dit verbieden, kijk maar een rond u...
Men praat ons nu allerlei van onmenselijke gedragsregels aan, onder het mom van bv "racisme" Je mag nie meer lachen met een turk, maar ik heb pater Leman nog niet gehoord over de moppen op de hollanders, op de limburgers... of is racisme alleen mogelijk tegenover mensen die van onder een of andere breedtegraad afkomstig zijn ?

Ik heb niets tegen een hollander of een schot of wie dan ook, maar ik kan genieten van een mop over die mensen, ook als het over een turk of een marokkaan gaat...Maar het moeten moppen zijn, niet kwetsend, maar leuk. Ik herinner mij een schoolbezoek aan een instelling waar onder andere motorisch gestoorde kinderen zaten. Een verschrikkeijk iet om te zien, en gans de klas was sterk onder de indruk van die sukkelaars...Maar enkele uren nadien waren er al enkelen die moppen vertelden over dergelijke kinderen...Wreed ? Nee hoor, een perfecte manier om de schokkende ervaring te verwerken, meer niet... Maar sommigen die deze uitlaatklep, veiligheidsklep niet hadden vonden dat wel wreed en verschrikkelijk... Ik weet zeker dat zij de schok veel moeilijker en veel langzamer verwerkten...

Deze namiddag ga ik het intellect gaan bezoeken...In michelbeke is er tentoonstelling van kiekens (en cavia's en kornijnen...) Bij Aspe las ik onlangs een uitbreiding van het mopje over de kornijnen (larpins) ...Weet je wat een prigeon is ? ...een druif

Allee, tot de volgende ?

Wat moet je dan zeggen...

Ik ontvang zo juist het overlijdensbericht van Erik's moeder... Vijf minuten geleden stuurde ik nog een kaartje om hen te danken voor het mailtje ter gelegenheid van onze 39° huwelijksverjaardag...
Gek, 't is nu precies of je schreef dat bedankingskaartje zonder je iets aan te trekken van dat overlijden. Het is wel niet zo, maar je hebt schrik dat het wel zo zou overkomen.
Echt waar, Lieve en Erik, ik kreeg het overlijdensbericht pas nadien... Je weet wel dat ik op dt stuk nogal gevoelig ben. Mijn oprechte deelneming !

Deze namiddag moet ik dus ook nog naar tanteke, benieuw wat het daar zal zijn...

Heb je de berichten gehoord over de warmste november ooit ? En je moet maar buiten kijken om te zien dat er inderdaad iets geks aan de hand is...De meeste blaren zien er verkleurd en veelal verschrompeld uit, maar de meeste hangen nog aan de boom. Iedere dag ga ik naar de vijver om de afgevallen blaren uit te vissen, en er liggen er altijdwel wat, maar massaal is het nog altijd niet...Ook nog maar één morgen zagen wij wat rijm en we zijn 17 november !
39jaar geleden was het net als vandaag prachtig weer, we hebben foto's waar de bruiloftgasten in hun hemdsmouwen buiten stonden...'s Avonds was het een druk heen en weer geloop van al de gasten die eerst hun wagen moesten ontdooien vooraleer ze naar huis konden...Dat laatste zit er blijkbaar niet in voor vandaag... Ik vond die koude nacht heerlijk...om dicht bij elkaar te kruipen...

De kamer was ijskoud, want we hadden eerst nog ons bed moeten voorzichtig aftrekken, en het laken dat vol bloem lag door het raam uitschudden... Desondanks konden we jaren later nog bloem laten opvliegen als we de matras uitklopten... Dat was het werk van onder andere dat tanteke waar ik vandaag naartoe moet...

Waar is de tijd...Toen ik een feest gaf op ons zilveren jubileum, stelde ik vast dat toen al zo velen die er toen bij waren, er dan al niet meer waren...Ook dat de mode veranderde...Ik zocht de kaartjes van de gasten om die uit te hangen, maar in die tijd schreven degenen die naar het feest kwamen geen kaartje... Gek hoe alles verandert, en dat je dat pas vaststelt op het ogenblik dat je iets opzoekt... Wij hebben nog altijd al de kaarten liggen die we ontvingen op ons huwelijksfeest... De meeste zou je nu niet meer durven posten...Ook de smaak is veranderd, wat niet of nauwelijks veranderd is, zijn de flauwe moppen op die kaartjes...

't Was ook op een vrijdag, net als vandaag... En als je de menu bekijkt, dan werd er in die tijd niet gegeten maar gefret... Calorieën waren blijkbaar nog niet uitgevonden...

Luc is om zijn boe gekomen over de voedingsleer uit 1932... We hebben hier samen zitten lachen, en die sukkel zat met een valling en bleef er bijna in van 't hoesten... En weet je wat er in staat ? Het recept om eieren in te leggen voor de winter ! Ons moeder deed dat ook !...en als je dat nu zegt, dan bekijken ze je als een voorwereldlijk wezen... In waterglas, en als je dan keek in die bruine stenen oplegpot, dan stond daar water in, met op de oppervlakte een dun opaak laagje...Als je er met je (toen nog) kleine vingertje inprikte, dan brak het net als een flinterdun stukje matglas... De eieren kwamen van Henri Vermeersch, de vader van Marcel, een jeugdvriend die later droef aan zijn "eindeklokke" kwam.

Ik word dus wel degelijk oud...ik heb zo véél, en zo'n mooie, zo'n trieste, zo'n schitterende en zo'n doodsdoffe herinneringen, dat ik er heerlijk lang kan in dwalen...en dat is oud worden??? Het is heerlijk oud te zijn, en tijd e hebben om te dwalen in al de ervaring...

. . . is dat wijs worden ? ? ? . . . .


tot de volgende...

U.F.O.

ofte vliegende schotels.
Heb jij al een niet-geïdentificeerd vliegend voorwerp gezien ?
Ikke wel...
En ik was niet alleen, er waren een pak wandelvrienden bij ons...Het is dus al lang geleden, om prcies te zijn, het was net in de periode van de eerste golfoorlog, onder bush senior...
Ieder jaar is er een St Antonius avondwandeling in Flobecq, op de dichtste zaterdag bij St Antonius Abt (17 januari).
Op die wandeling agen wij plots een driehoekig iets, met een sterk licht in het midden, boven de torens van de navo hangen (navo te Flobecq)...
Nu ben ik (bijna) zeker dat het hier een Stealth betrof... Toen wist ik nog niet dat die dingen stil konden hangen...Nu heb ik ondertussen zaken gelezen die heel sterk in die richting wijzen...Toen wist ik niet dat die dingen vrijwel geen lawaai maken...nu las ik dat dit inderdaad zo is... Dus: het is geen ufo meer, maar ifo (identified flying object)
De man van 't Gazettewinkelke te Horebeke vertelde mij eens dat hij zo'n raar ding achteraan in zijn tuin zag hangen... Ik weet niet wat dat was, maar wellicht is er ook daarvoor een verklaring.
De man durfde dat maar aan mij vertellen, omdat ik hem van mijn ervaring vertelde... Blijkbaar hebben er heel veel mensen zo'n onverklaarbare zaken gezien, maar niemand praat er graag over, omdat ze denken niet meer voor "vol" aangezien te worden...
Gek, want waarschijnlijk zijn de meeste dingen gewoon te verklaren als nieuwe, ons onbekende vliegtuigen van een land die het leuk vindt om boven ons kleine onbenullige landje te komen loeren....
Er bestaan ook clubs van mensen die heel hard geloven in buiten-aardsen... Vraag maar eens aan Google naar ufo, en beperk tot het nederlands...je zult wat gaan zien !
Ook die graancirkels komen er aan bod ! Echte kunstwerken, maar dan wel werken waarmee de getroffen landbouwer niet kan lachen...Tenzij die linkaard die entreegeld vroeg....
Je moet sommige van die verklaringen eens lezen... Je begint te twijfelen aan het gezonde verstand van die members hé ?
Nu ja, er zijn er die daar zelfs een godsdienst van maakten...

...en er zelfs zelfmoord(en) voor pleegden....

Het is een gek fenomeen, dat is iets dat zeker is, en waar mensen zoals u en ik, stomverbaasd staan in de lucht te kijken, omdathet iets is wat we op dat ogenblik niet kunnen plaatsen, en alleen pogen een verklaring te vinden, gaan die anderen plots zweven, en fantaseren over groene en grijze mannekes...

Het is zoals met de yeti, iedereen ziet sporen, hoort en/of ziet hem in de verte, maar iedere keer is het onmogelijk een foto te nemen, of een film te maken... Oh, je ziet wel hemels waarin iets beweegt, maar altijd onduidelijk, en die groene mannekes zijn blijkbaar niet op pellicule vast te leggen...

Nu ja, mocht gij ook ergens ooit iets gezien hebben, laat eens iets horen? Enne...hebt u ondertussen al een verklaring gevonden?

Morgen moet ik naar tanteke, er is blijkbaar weer iets mis, of ze heeft hoge nood aan gezelschap. We zullen wel zien... Soms is haar gedrag een ufo op zich zelf, ook niet te verklaren....

Allee, tot de volgende ?

woordenschat ?

Gekke woorden...Waar komen ze vandaan, en in sommige gevallen waar zijn ze naartoe?
Tusschenterwe (Turkse tarwe = maïs - komt helemaal niet van turkije)
carnacière (Boekentas = waar komt dat vandaan ? Vermoedelijk van dezelfde tam als carnaval, en hier dus wellicht een vleeszak ?)
zeerat (guinees biggetje is het verkeerde woord voor cavia)(komt van over zee...)

Valt er je iets op ? Heel wat van die woorden zijn gewoonweg verdwenen...Geen mens die ze nog gebruikt. En weet je hoe dat komt ? Omdat onze moedertaal bezig is te verdwijnen ! Luister maar eens naar de jeugd, die spreken geen Maters meer, geen Oostends, geen Lierdes, geen Grimbergs, geen....neen, die spreken een mengelmoesje, waarin nog wel sporen van hun dialect zitten, maar waarin heel veel woorden uit het nederlands, maar vooral uit het engels komen. Bovendien zie je de laatste tijd veel van die rare woorden die uit de sms-taal komen, en niet alleen zien,ook horen... Taal evolueert, en dat is goed...maar nu krijg ik de indruk dat we vooral leenwoorden bij voegen (vroeger noemden we dat bastaardwoorden...) En het is niet alleen bij ons hoor, luister maar eens naar de franse tv, niet naar de tv-mensen, maar naar de mensen die geïnterviewd (nog zoiets) worden... In veel gevallen begrijp e ze niet meer, omdat er veel vreemde woorden inzitten, die dan op zijn frans uitgesproken worden... Bovendien, vooral in de Nord, hoor je nu en dan "le verlens" = "l'envers", waarbij ze de woorden achterstevoren uitspreken...en sommige van die vervormingen zijn dan blijven hangen in de gewone spreektaal...
Moeten we ons daar ongerust over maken ? Bah neen..dat verschijnsel is al zo oud als de straat, en veel van de woorden die wij nu als correct nederlands ervaren, zijn in feite woorden uit het jiddisch of andere talen...Wij kenden hier bezetting door spanjaarden (basta !), fransen oostenrijkers, duitsers, romeinen, noormannen en noem maar op, en al die talen hebben onze taal gemaakt... en het gaat zo maar door...
Ik heb het je al eens verteld, het enige dat kunstmatig is, is de taalgrens... Oorspronkelijk waren er tussen bv vlaams en frans, gebieden waar de tussentalen heersten, met andere woorden, je kon onmogelijk stellen dat hier vlaams en daar frans gesproken werd...het was een zachte overgang... Er was veeleer een mentaliteitsverschil dan een taalverschil, omdat de ene groep leefde in het graafschap vlaanderen, en de ander in ... Met andere wetten, ander geld, andere waarden ... Zo spreekt men hier nog van 'die van over de schelde', dat was vlaanderen... Hier was het in illo tempore in feite duits...(avant la lettre)

Lig er dus maar niet wakker van... En wees niet zo idioot van andere bevolkingsgroepen minachtend te bekijken...ze zijn veel dichtere familie dan we wel eens denken... Je kunt natuurlijk altijd doen zoals "The Windsors"...die in feite Von Sachsen Coburg noemen, maar tijdens de eerste wereldoorlog hun naam veranderden omdat die te duits klonk... (Historisch !)

En de tijd is niet zo ver dat wij hier met open armen arabieren importeerden om ons wiskunde, meetkunde, algebra (een arabisch woord !) en geneeskunde te leren... Ook architectuur (onze gotiek komt van...) en noem maar op... In dat -oh zo pure- bloed van diezelfde Windsors, zit negerbloed... Een van hun voorvaderen (voormoederen klinkt zo gek ) vond een afrikaanse prins zo mooi...En kijk maar eens goed, the queen heeft nog altijd enkele negroïde trekjes)

Kortom, we zijn gewoon allemaal een mengelmoesje...en wij as vlamingen nog meer dan een ander...Je kunt hier zelfs niet eens meer een typie vaststellen. (Noren zijn lang, blond, blauwe ogen, iberiërs zijn klein, zwartharig, smalle schedel, iets verder hebben ze eerder een ronde schedel (alpiene type) wij hebben alles en niets, of alles maar goed dooreen, ze hebben ons allemaal wel eens bezet (letterlijk...(?)) , en zaten hier blijkbaar niet stil...

Zijn we dan geen vlaming meer? Oh ja wel, en daar mogen we best fier op zijn, dat we dat hielden ondanks als, net zoals de walen fier mogen zijn op hun waals zijn (heel wat anders dan hun francofonie)...maar we moeten ons in vredesnaam niet druk maken daarover, tenzij als een bijdrage aan de grote mensheid... Wij hebben en zijn nog altijd een volk, met zijn eigenheid en zijn cultuur...maar onze sterkte was en is dat wij andere culturen kunnen opnemen, vermengen met het onze en er een beter geheel van maken!

tju... dat klinkt hoogdravend hé ? Nochtans wil ik alleen zeggen, wees je zelf, en pluk de goeie dingen van de anderen op, en voeg het bij het jouwe...dat is dan een win-win operatie...

'k ga stoppen. 't Regent voor 't moment niet, maar 't ziet er maar nat en grijs uit.

Tot de volgende ?

Zuur...

De volledige titel van mijn blog is een beetje zoet, een beetje zuur..., maar als ik nu naar buiten kijk...
Het is nu zowat kwart voor 11 in de middag, en we moeten het licht in huis laten branden...
En zeggen dat het dinsdag is, in normale omstandigheden mijne visdag !

Gezelle dichtte al: Hoe zeere vallen ze de zieke zomerblâren... Nu vallen ze rap, zwaar als ze zijn van de regen. Ze dwarrelen niet, ze zakken als een steen in 't water...Wellicht omdat er meer water dan lucht is ?

Dju de dju... de natuur heeft natuurlijk water van doen, maar kan dat niet 's nachts ? Als de goegemeente rustig ligt te maffen ? En moet dat echt met zo'n sombere grauwgrijze geluchten?
Onder het vale zwerk ijlt wanhopig een vlucht voorbij, Oh Wanhoop, het is Gent dat vlucht der vrijheid laatste hope...dichtte Berten Rodenbach indertijd...Hij wilde duidelijk het verdriet weergeven, en dus kleurde zijn zwerk vaal, grauw..Maar ik zie niemand vluchten, of 't is een toevallig passerend madammeke dat zich vasthoudt aan haren paraplu...Moet de lucht voor dat madammeke zo grauw zijn ??

Ik vind dat ze de normen voor vaal en grauw wel heel sterk gedevalueerd hebben als ze dat al doen voor een klein oubollig paraplu-madammeke...
Rodenbach zou er niet kunnen mee lachen, en ik ook niet !

Gisterenavond raakte ik niet in slaap...Ik voelde mij mottig en onrustig...Plots viel mijne euro, ik naar beneden, en ja...pillen niet gepakt...Vlug de pillen geslikt, en na een halfuurke was ik al vertrokken voor enkele uurtjes, tot ik drijfnat wakker werd... Da's één van de bijwerkingen van die pillen, nachtelijk zweten... Ik mag dan ijskoud mijn bed uit, mijn slaapkleren afdoen, mij afdrogen en nieuwe, droge slaapkleren aantrekken. Als ik mijn pillen omstreeks 17 uur kan nemen, heb ik daar minder last van, wellicht is de zweetperiode dan voorbij voor ik in bed raak? In ieder geval, je bent dan wéééér wakker, en zo makkelijk val je dan niet terug in slaap !

Niets is zo goed voor de beweging als al die pillen...zelfs 'nachts mag je dan wat rondwippen...

Gek is dat hé, je word wakker van de kou, omdat je ligt te zweten...een contradictio in bedminus.

Nu ja, dank zij al dat gift ben ik min of meer in staat de pijn onder controle te houden. Als ik heel braaf en stillekens ben, dan is het goed te doen...Maar dan zeggen ze op TV dat één van de grootste oorzaken van diabetes type 2 is: niet genoeg bewegen... Mag ik er dan op hopen dat ik met tijd en boterhammen ook nog pilletjes zal mogen pakken voor de suiker ??? 'k Mag er niet op denken !

Je moet eens kijken op al die sites over gezondheid... Je bent een vogel voor de kat als je niet aan lichaamsbeweging doet. Ik put daar altijd heel veel moed uit !

Ik heb antwoord gekregen van het afrikaans museum omtrent mijn beeld in been...Ze kennen het niet, en volgens hen is het ook niet afrikaans (de types stemmen niet overeen...) Dat maakt dat ik nog steeds even ver ben...Van waar komt dat oude been dan wel ? 'k heb er geen flauw idee van, maar weet nu tenminste dat het onwaarschijnlijk is dat het uit Afrika komt... Misschien moet ik terug naar mijn eerste ingeving, dat het indiaans is (ik zie bepaalde gelijkenissen met beelden uit het hoge noorden van kamerika...)Mocht er iemand onder u zijn die er iet van weet...
Sorry, de foto is per ongeluk plat gelegd....Maar je ziet toch wat het is hé?

Mocht je mij een tip kunnen geve ik zal u eeuwig (nu ja) dankbaar zijn !

enne moge de zon vandaag nog eens op ons bolleke schijnen...(misschien om ons verstand te verlichten???)

tot de volgende

Proper weer, 't wast zijn eigen....

Water gieten, 't ligt al zeiknat en bemôôrd...
Heerlijk weer om binnen te zitten...
D'enige gelukkigen zijn de canards, ze hebben weer more om in te wroeten...

Tot zo ver de weerberichten uit 't mooie (natte) Mater...waar 't water van de velden stroomt en in bruine modderbeken de wegen aangenaam glad maakt...En zeggen dat ik pas met mijne auto naar de carwash ben geweest...

Bart is dus nog niet genezen zoals voorzien door dokter ikke. 't Is inderdaad ook die zware griep, zoals Veerle al had. We Hebben gisteren nog eens gebeld, maar er was nog niks geen betering.

Me dunkt dat het dit jaar een echt vuile griep is ! Het ene jaar bij het andere is een groot verschil, maar nu en dan heb je van de serieuze griep. Mensen onderschatten dat telkens weer, maar een serieuze griep kan dodelijk zijn ! We denken steeds maar aan die griepjes in de minder erge jaren, maar de spaanse griep koste meer doden dan de eerste wereldoorlog ! De A-griep heb ik zelf ook gehad, als kind, en ook toen waren er duizenden doden...Het gevaar van griep is dat de virus voortdurend evolueert, en dat je er derhalve nooit immuun voor wordt ! Laat je inenten, of neem oscillococinum !
Zelf ben ik niet zo voor dat inenten, ik herinner mij dat de specialist weigerde onze Koen in te enten voor griep, omdat er altijd een kans is dat de inenting bij zwakke gezondheid zelf de griep veroorzaakt... Bovendien kan het een valse verwachting creeëren, in die zin dat er in de tussentijd al weer een nieuwe variant kan opduiken. Vandaar dat ik zo'n supporter ben van oscillococinum...

Op AVS (regionale tv zender) was vandaag onze Danny Van Laethem, de acupuncturist uit ons mooie Mater te zien en te horen. Hij is niet de eerste de beste, hij is lesgever aan de unief, en europees vertegenwoordiger in de chinese acupunctuurbond. Hij genas onder andere Anny van haar tenniselleboog...waaraan ze normaliter moest geopereerd worden....
't Is ne crack !

In zijn functie kent hij dan ook alle erkende acupuncturisten van ons landje, want er lopen jammer genoeg nog prutsers rond, die geen enkele medische opleiding hebben. Hopelijk wordt de titel vlug erkend, en kunnen de kwakzalvers er uitgebonjoerd worden !

De zon stond vanmorgen op om 7.56 uur en gaat onder om 17.02 uur...met andere woorden, de dag is maar 8 uur en 58 minuten meer lang...en op zo'n sombere regendag is hij in werkelijk bruikbaar daglicht, nog véél korter... Nu ja, we mogen niet klagen, we zijn 13 november en we hebben nog niet veel rotweer gehad...

Hopelijk is het niet weer zoals dit jaar, dat het slechte weer dan blijft duren, en de lente eeuwen wegblijft (nu ja, iets minder)... Ik heb de indruk dat de verwarming van de aarde niet bepaald beter weer betekent...te contrarie, we zien veel meer te's, te warm, te nat, te droog, te...te...

Wij wonen hier in een heuvelland, je moet eens komen zien wat die te plotse te intense regenbuien hier doen ! Op sommige banen moeten ze nu met bulldozers de modder van de banen komen scheppen. Dat zijn duizenden en duizenden tonnen vruchtbare grond die verdwijnen van de akkers. Erosie wordt het probleem van deze eeuw , let maar eens op !

Allee, tot de volgende ?

de binnenkant...

Ik ben een slechte slaper, dat heb ik je al verteld, maar ik heb je nog net verteld wat ik dan allemaal doe om toch te kunnen slapen... Ja, boeken lezen, dat zei ik je al, maar ik heb nog iets, iets wat jij waarschijnlijk niet doet ? Of toch ?
Ik kijk naar de binnenkant...mijn binnenkant.
Als je de ogen sluit, dan heb je een nabeeld, makkelijkst is in een lichtje kijken, dan je ogen sluiten, en dan is dat lichtje er nog, maar helemaal anders, en het verdwijnt langzaam, maar het laat geen leegte na...Je ziet nog steeds ...dingen... Lichtvlekken, veelal (bij mij) groenig grijs die bijna het hele oog vullen, en dan plots beginnen te krimpen, met een vaag gele rand. Als je dan je oog beweegt, of dichtknijpt, of met je handen aanraakt, er lichtjes op duwt, dan zie je de wonderlijkste beelden en kleuren die je anders nergens ziet. Soms zie je plots een ster, heel schitterend, die ofwel verdwijnt, mar ook soms eclateert in een wirwar van kleur. Soms heb ik daar een smaaksensatie bij...meestal een metaal-smaak. Heb je al eens op een koperen muntje gebeten, gezogen ? Gekke zurige pikante smaak hé ?
Soms herken ik beelden die ik ook zag bij sommige van die moderne schilders en/of beeldhouwers...(en in de luchten van Jeroen Bosch...)En dan heb ik het gevoel dat ik plots in hun wereld rondstruin...
Heb jij dat ook ? Doe je dat ook ?
Ben je ook zo begeesterd door de ontwezentlijke kleuren ? (geen tijpfout) (ontdaan van wezen)
Of ben ik de enige gek (naast enkele kunstenaars dan ...)

Ik heb je nog niet verteld van ons vissen in Wannegem... Toen ik bij Luc aankwam omstreeks om 12.25' uur, moest hij nog eten, de voormiddag was nogal hectisch geweest. Zodoende vertrokken we pas om 10 vooréén uur.
Toen we pas geinstalleerd waren, kwam Willy daar ook toe.
Wij konden hem wel al vertellen dat we tot dan nog geen enkele beethadden gezien. Dt is daar niet gewoon ! Gewoonlijk heb je daar al beet in de eerste minuten dat je daar zit...
Maar het bleef zo...Pépé kwam nog eens kijken, en besloot eens te kijken of hij ons niet kon leren vissen... En toen ik net één (1) klein karpervisje had gehad, kwam hij al met een bliek om het hoekje van de vijver gewandeld... Maar daar bleef het bij...Luc ving niets, ik dus dat ene kleine karpertje enWilly...één stekelbaarsje... (Pépé een bliek...)
Omstreeks 4 uur zijn we al opgekraamd. De après-fishing was dus iets langer....
Nu ja, we hebben toch enkele uren genoten van de heerlijke buitenlucht. Het was er niet warm, maar toch ook niet te koud, je zat er heerlijk op je gemak, en ...ik zag weer de ijsvogel over het water schieten en verdwijnen in dezelfde struik als de vorige keer. Ik vermoed dat hij ergens in die omgeving nestelt... Ik vraag mij af of hij, de visser bij uitstek, wel visjes kon verschalken ???

Een prachtige vogel is dat ! Vermoedelijk de mooiste die hier in onze streken leeft... Ik zag wel al de wielewaal en diverse sooren spechten, die ook prachtige en felle kleuren hebben, maar alleen de ijsvogel heeft die irriserende glans..

Je kunt hem zien in bijlage, maar een foto is maar een foto...Je kunt dat flitsende, blinkende en levende niet echt weergeven op een foto.

Allee, tot morgen ?

Rommel ???

Vandaag op de rommelmarkt zag ik een mooi juweel liggen, zoals ik er al enkele kocht voor Anny, heel oud in filgrain... Ik bekeek het aandachtig tot ik de prijs zag... 650 euro...
Toevallig kwam ik op de rommelmarkt ook de dame tegen van wie ik al eerder zo'n juwelen kocht, en die nu ook zelf eens kwam markten... Toen ik het haar vertelde, viel haar mond wagenwijd open.."'t Is precies of ze van goud zijn!"... Ze had ze ook zien liggen, maar niet naar de prijs gevraagd... Net als ik vond ze het schandalig !
Ik kocht er wel enkele boeken, en... een wandelstok !
Ik heb er 50 % afgedongen, maar nu heb ik een mooie wandelstok met een tinnen knop. De ouderdom is zeker boven de 100 jaar... Ik heb er al verschillende van meer dan 100 jaar, maar dit zal wel een van de oudste zijn... De stijl van de tekening in de knop is duidelijk zeer oud. Als ik de prijs van de wandelstokken vergelijk met wat we soms zien in "Flog it" op BBC 2, dan heb ik weer een reuzekoop gedaan. Moest ik ooit die wandelstokken willen van de hand doen, dan doe ik dat ook via een verkoopzaal, maar daar zelf kopen ? No way !
Als je daar echter verkoopt, dan krijg je daar ook de echte fanatieke verzamelaars...Ik ontmoette er ooit een op een antiekbeurs...die man kocht er ooit een wandelstok voor meer dan 100.000 fr...en 't was geen gouden of zilveren of ivoren...Gewoon een model dat hij nog niet bezat... Hij sprak mij aan, omdat hij geïnteresseerd was in mijn wandelstok...

Ik heb gisteren geschreven aan het museum van Africa te Tervuren, met foto's er bij van het beeld in been dat ik ooit op de rommelmarkt kocht...Ik kan het niet plaatsen, en heb gevraagd of zij die soort beelden kenden en van waar ze afkomstig zijn. Hopelijk krijg ik antwoord, want het is echt iets dat mij interesseert, en die zichtbaar zeer oud is... Als ik antwoord krijg, dan hrt u wel van mij...

Ik kocht er ook een boek over voedingsleer... stokoud, voor mijn vriend Luc (courgetten) die nu bezig is met het volgen van een cursus daarover... Wellicht zullen die oude visie's in veel gevallen lijnrecht staan tegenover wat ze nu prediken... Kan leuk zijn.

Veerle en the kids waren mee, dat was al een hele tijd geleden, maar ja...ze is weer in een periode waarbij ze het alleen zijn niet aan kan, en dan zijn wij vangnet.

't Zal wel weer beteren.

Tot de volgende ?

Joepie ! (3)

't Is goe weer ! 't Is dus visdag !
Luc heeft wormen (om mee te vissen , anders niet dat ik weet...)
We gaan naar Wannegem-Lede, op de privé put ! Lekker in het bos, weg van alle lawaai en alle mensen. In the middle of nowhere... Alleen kans dat we pépé eens op bezoek krijgen.
Heerlijk !!!

't Zal wellicht een van de laatste keren zijn dit kalenderjaar...'t begint stilaan naar de winter te gaan, en we gaan om te vissen op vis, niet op vallingen.

Gisteren belde ik even naar Bart thuis. Ik kreeg zo'n belabberd stemmetje aan de telefoon... Griep ? Griep ! ... Hij hoopt maandag alweer te kunnen gaan werken...Ik hoop het voor hem, maar ik twijfel, ik heb gezien hoe ziek Veerle was... En zijn stemgeluid was niet hoopgevend. Bart is in tegenstelling tot Veerle, een echte vechter, maar als het echt een serieuze griep is, dan is er geen vechten aan...dan ben je gewoon geveld. Ik herinner me nog levendig hoe ik, in mijn jeugdjaren eens griep had, en de griep had zich vastgezet op mijn hoofd...Ik heb nog nooit zo'n koppijn gehad als toen..Zelfs mijn broer had compassie met mij, dus 't moet wel héél erg geweest zijn...

Veerle is genezen van haar griep, maar is nog niet hersteld van haar dipje (ze verkeert al sinds haar scheiding op de rand van een depressie, en telkens ze wat ziek is, komt er een aanval). We kunnen dat zien aan het feit dat ze dan bijna dagelijks naar 't kerkhof gaat, naar Koen. Koen was één van de mensen die haar opving toen ze totaal ontredderd hier toekwam toen ze de slagen en vernederingen niet meer kon verdragen...en ze gaat nog steeds bij hem haar nood klagen...

Raar ? Niet echt... Laatst bezocht ik Caroline, de jonge weduwe van onze Patrick...Ze gaat iedere dag naar het kerkhof, om eens te babbelen met Patrick, en toen ze een bepaald document niet vond, toen heeft hij het me gezegd... Iedereen troost zich op zijn manier, en ik ben jaloers van de mensen die het zo kunnen...die blijkbaar nog altijd "contact" hebben...
Ik heb alleen een eindeloos gevoel van verdriet

Terug naar het joepie-gevoel ! Ik wil niet afglijden! Heb je al eens buiten gekeken, naar de zon ?
En hoewel mijn notelaar al zonder blaren staat, staat mijn linde nog volop in blad ! En er staat nog één passieflora open !
En hier naast me zie ik weer enkele orchideeën, en enkele knoppen van orchideeën staan. Op e tafel staat een amarylis die stilaan aan 't verkleuren en aan 't uitvallen is, maar hij gaf ons een tak met 5 (vijf!) bloemen en een tweede tak met 6 (zes !!!) bloemen aan !
Ik bracht gisteren weer een pot amarylis mee uit de Colruyt, weer een met twee zichtbare knoppen... Waar de eerste rood was, zou deze roze moeten zijn.
Hou jij ook zo van Bloemen? Bloemen, met hoofdletter...
Al van voor allerheiligen staat hier ook een mooie chrysant op tafel, en als die uitgebloeid zijn, dan zal ik wel al iets nieuws hebben gezet. Morge is er rommelmarkt in Laarne, van de basketclub, en daar is er altijd een stand met mooie bloemen... Ik breng er altijd één of twee potjes mee, steun voor de basket ? Niet echt, ...bloemen voor mij? Jaaaaaaaaaaaaah !

Ik heb de laatste dagen niet veel kunnen "werken" aan mijn tekeningen en dergelijke, 't was altijd wel iets, boodschappen, pijnaanvallen en dergelijke...Hopelijk kan ik volgende week weer aan de slag, ik borrel over van de ideeën.

tot de volgende ?

Leuke verrassing !

Gisterenmorgen kreeg ik van Luc (courgettes) een groot zwaar pak. Bleek dat het prachtige roodkoperen platen waren ! Het zijn geen massieve platen, de beide kanten zijn in koper, maar er tussenin zit een mij onbekende stof.
Ik zal deze platen zwart verven en dan griffen in de verflaag om een mooie koperkleurige tekening uit te werken.
Eerst moet ik echter die speciale zwarte ets-vernis eens kunnen aanschaffen. Dat zal wel gebeuren op het moment dat ik weer naar mijn dokter moet in Kortrijk, daar is vlakbij een winkel met alle gerei voor kunstemakers.
Eigenlijk had ik aan Luc gevraagd of hij geen kleine stukjes koperplaat kon bezorgen... De bedoeling daarvan is het maken van kleine sieraden. Ooit waren dergelijke sieraden heel in, nu zie je ze niet meer, dus hoog tijd om aan een nieuwe generatie jongeren weer eens iets leuks uit de flower-power periode te brengen.
Veerle is ook beter vandaag gaat ze weer werken. Het is nog geen honderd procent, maar ja, wie is dat wel na een periode van serieuze griep ?
Gisterenavond kwam Bart hier binnen, totaal onverwacht...Hij had de dokter opgebeld voor een afspraak, hij was zo ziek als ne hond...Griep ? Wellicht wel, hij had koorts, keelpijn, en voelde zich ellendig... Gelukkig zit hij niet alleen, en zullen we ook voor hem wellicht geen boodschappen moeten doen...Tenzij ze daar natuurlijk allemaal "en bloc" sneuvelen...
Toen Veerle ziek was, heb ik haar onmiddellijk gezegd dat ze de kinderen oscillococcinum moest geven, de dokter bevestigde dat naderhand...de kinderen zijn niet ziek geworden ! Ik kan het niet genoeg zeggen, zodra je iets voelt dat eventueel tot griep zou kunnen evolueren, neem dan dat middel, ook als er iemand met griep in huis is... Anny en ik zullen er nu ook wat nemen, na de contacten met Veerle en Bart.
Is het toeval ? Of is de griep inderdaad al zo vroeg in 't land ? Normaliter werk ik altijd mee aan de grote enquete van de griepmeting België en Nederland, maar ik heb tot op heden nog niets gezien... Zijn ze te laat ? Is de griep vroeger dan normaal ? En nochtans, het is een serieuze kwade griep ! Veerle kreeg diverse inspuitingen en de dokter kwam meerdere keren langs...

Het weer is redelijk goed, maar het wordt koud. Morgen gaan we normaliter vissen...We zullen ons goed moeten induffelen, en vrees niet, lieve zus, we zullen daar geen foto's nemen, daar zitten geen zo'n grote karpers....Nochtans, we zien er in de winter nog véél mooier uit...

Deze namiddag nogwat winkelen en wat prutsen aan mijn pyrgrafie...

Tot de volgende ?

mist en miezerig

Ik zie het eind van het veld niet voor mijn venster...Er hangt een vuile mist over de velden, en alhoewel het niet regent, moet je niet lang buiten staan om nat te worden...De mist bestaat uit minuscule waterdruppeltjes die zich samenzetten en dan in die vorm je helemaal nat maken.
Ik denk dat we nu eigenlijk het ontstaan van normale regen meemaken...Mocht de wolk die nu zo laag hangt dat wij het mist noemen, iets hoger hangen, dan zouden die kleine waterdruppeltjes zich ongetwijfeld in hun val samenvoegen tot grotere druppels, en zouden wij hier zuchten dat 't weeral aan 't regenen is...
Vuil en ongezond weer...
Voor het eerst hoor ik Anny klagen van reumatische pijnen...Ze heeft hier zeer en daar zeer en nog ergens anders..."Ik word oud" zucht ze...
Gek eigenlijk dat die soort pijn niet onderdrukt wordt door de pijnstiller die ze moet nemen voor haar rugpijn...
Deze namiddag moet ik haar naar de kapper voeren, ne nieuwe permanent laten zetten.
Een paar uur later mag ik haar dan terughalen, en krijg ik een "vernieuwde" versie terug mee naar huis. Tussentijds "doet" ze zelf haar haar, maar om de zoveel tijd krijgt ze het op haar heupen, en moet het plots korter en opnieuw "gepermanent" worden. Toen ik haar vroeg waarom ze niet weer haar haar kort zou laten knippen zoals vroeger (héél lang geleden...) zei ze dat ze toen nog haar had dat vanzelf "in bekken viel"... Gek is dat... Héél lang geleden viel mijn haar, als het iets langer was, ook in bekken...en nu ook niet meer. Hoort dit ook bij het normale verouderingsproces ? Is dat bij iedereen zo ?

Heb jij ook zo een pak van die gekke vragen???
Bijvoorbeeld, waarom schuimt een nieuw stuk zeep altijd veel beter dan een stuk die al enkele dagen in gebruik is? Het ligt niet aan de grootte, want met die kleine miezerige hotelzeepjes is dat ook zo...
Waarom smaken chocoladefiguurtjes altijd anders dan repen chocolade ?
Waarom kleuren sommige appelen bruin als ze doorgesneden zijn, en andere niet?
Waarom zijn de neus en de oren de enige "onderdelen" van een mens die heel het leven lang blijven groeien?
enzovoorts enzovoorts etcetera ecetera...

Ik heb nog pakken van die vragen, te veel om hier op te noemen...bv waarom is de draaiing van het weglopende water in je wasbak altijd dezelfde ? Waarom is het op de onderste helft van de wereldbol net andersom ? ...en hoe draait het dan op de evenaar ???

Vroeger was er op brt2 de maandagmorgen het programma "De grote magazijnen" waar men dergelijke vragen poogde te beantwoorden. Ik hoorde niet vaak dit programma, maar iedere keer als er de maandagmorgen vergadering was te Brussel, zaten Jef en ik heel aandachtig te luisteren naar al die "gekke" vragen... Dit programma is - als zoveel ander goede dingen- verdwenen in de nevelen van de tijd...

God, hoe kom ik daar nu bij??? Blijkbaar word ik ook oud, en denk ik veel vaker dan vroeger terug aan het verleden...Maar ergens zal dit wel normaal zijn zeker ? Het pakket waarin je kunt duiken wordt ook almaar groter en groter...
Dat is ook de werkelijke en "wetenschappelijke" reden waarom de jaren bij het ouder worden alsmaar korter en korter worden...het begrip jaar wordt afgemeten tegenover het al "geleefde" leven...Als je 10 jaar bent is een jaar 1/10 van je leven, als je 60 bent is een jaar maar 1/60 van je leven, dus een veel kleiner iets...
Allee, tot de volgende ?

Oh blomme...

Vanmorgen trok ik, zoals iedere morgen, het rolluik op van mijn slaapkamer. In mijn tuin zie ik dan het dak van mijn kiekenskot, overgroeid met een kolossale klimroos. Door die klimroos woekert een mooie passieflora...en die biedt mij, op 7 november nog twee prachtige bloemen aan. Passieflora's behoren ongetwijfeld tot de mooiste bloemen die we hier in de tuin kunnen laten groeien. Weliswaar is er maar één soort winterhard, de passieflora caeruleae, de witte (met blauw)variëteit is de meest winterharde, maar ook de blauwe schijnt het zeer redelijk te doen
Plant de bloem op een enigszins beschutte plaats, of dek de wortelmassa in de winter wat af. Kennen we echter een extreem koude winter met temperaturen van meer dan 15 ° onder nul, dan zul je wellicht toch dada mogen zeggen met het handje, maar als je dat op voorhand weet, kun je wat extra bescherming maken.
Let op ! De passieflora is een flinke groeier ! De ranken worden vele meters lang ! Of je snoeit, of je kunt hem laten groeien in een boom, of je wikkelt hem regelmatig terug in de gewenste en controleerbare richting.
Koop ook een plant in een pot, want zaailingen bloeien ofwel niet, ofwel pas na jaren. Wat je wel kunt, is stekken nemen van een plant die reeds bloeide, die zal dan ook reeds van het eerste jaar bloemen geven.

Tot daar het praatje voor de tuinder...Oh ja, deze passieflora zal soms ook vruchten aanmaken, deze vruchten zijn geel en zijn eetbaar, maar niet zo lekker ls de passieflora edulis, waarvan de vruchten regelmaig te koop worden aangeboden bij de fruitstand van je grootwarenhuis...

Mijn rugpijn is iets beter, ik heb mijn pillen weer terug op het oude peil gebracht. Blijkbaar is dat de enige manier om de pijn onder controle te houden.

Veerle is stillekens aan aan het beteren...Hopelijk kan ze binnenkort weer aan de slag! Luc echter sukkelt nog altijd met zijn verkoudheid (visser). En ik kreeg ook nieuws van Honoré, zijn vrouwtje is iets beter, maar kende tijdens de allerheiligenperiode weer een lichte terugval. Ze moet binnenkort weer naar de neuroloog voor de verdere behandeling. Ne mens krijgt iets te lope, maar het gaat maar te voete weg...

Ik heb zo net een verslag gelezen van de slag bij Waterloo, tenminste gedeeltelijk, want de reporter was een tijdlang bewusteloos. Leuk hé, zo'n verslagen uit een ver verleden? Ook de sag bij Berezina las ik al...Weet je dat Panoleon met een leger van 600.000 man naar Rusland trok en hoop en al met 40.000 man terugkwam ? Afgrijselijke cijfers hé !

Als je dan bedenkt dat heel wat van die soldaten opgeëisten waren...Vandaar onder andere onze boerenkrijg...met al de ondergedoken réfractaires... Wist je dat er tijdens de gevechten speciale mannen waren die keken of de gesneuvelden wel echt waren en geen comédianten??? Hoe ze dat controleerden staat er niet bij vermeld, blijkbaar wist iedereen dat toendertijd.

Misschien interesseert geschiedenis je niet zo erg, maar zo'n feitjes en "faits-divers" spreekt toch wel aan hé... En wellicht toeval, maar Bakelandt was bandiet in die tijd, ook in zijn bende zaten réfractaires, en tijdens zijn "loopbaan" kende men ook de periode van de ondergedoken priesters...

Mij boeit dat allemaal. Het is onvoorstelbaar dat het dier dat zegt de enige te zijn, op deze aardkloot, met verstand begiftigd...zo'n beestigheden doet !

Het mensDOM . . .
tot de volgende ?

Verdossemd (2)

Ik kreeg één reactie op mijn vraag over het woord verdossemd, maar tot mijn spijt kan het m.i. niet kloppen, want ik kwam dat woord een tweede maal tegen en wel als: "Het was verdossemd weder en bladstil..."
Ik vermoed uit deze kontekst dat het wellicht familie is van ons "doef" warm, zwoel, verstikkend weder... Heb je een beter antwoord, laat het weten aub. Dankbij " boorvaat".

Bakelandt is uit, gestorven op de guillotine te Brugge recht over café 't Mandje. Buiten de sequenties waar Zeereerweerdenheer pastoor jeremiaat over de stijgende zedenverwildering (Er is niets nieuws onder de zon...) is het een prachtig boek. Ik nam er met graagte (en me een beetje binnenpret) de preken bij.

Ik ben nu begonnen aan een boek over geschiedenis... Een koppel nederlanders kregen het grandiose idee om her en der de getuigenverklaringen uit het grote geschiedenisboek van de mensheid, uit te plukken, in een moderne (maar historisch verantwoorde) vertaling te zetten. Zo krijg je als het ware moderne krantenartikels, maar over dingen van eeuwen terug...Zo zit je in de huiskamer bij Socrates, als hij de gifbeker drinkt...Wist je dat hij zich eerst volledig ging wassen om dat werk nadien aan de vrouwen te besparen ?
Je leest een verslag over de inname van Jerusalem door de kruisvaarders (allesbehalve netjes wat daar gebeurde...)
Natuurlijk zijn er meer dergelijke teksten te vinden in de meer recente tijden dan in vroegere, maar er zijn toch heel verrassende dingen bij, die ons nooit (of heel zelden) op die manier verteld werden.

Ja, ook dat boek komt natuurlijk van de rommelmarkt. Nu en dan vind je daar echte bijoukes.

Vannacht heb ik dus weer veel liggen lezen...dus weer veel pijn gehad...Ik ga toch weer moeten terugkeren naar de hogeredosis van morfine...niet aan te doen, 't moet toch uit te houden zijn hé?

Nu 't is ook de schuld van het Gymgala... Daardoor werden alle auto's die geen speciale toegangspas hadden geweerd uit de omtrek van het gebouw waar ook de rommelmarkt was. En daardoor moest ik van verder komen dan normaal, en dan nog de rommelmarkt en terug naar de auto. Ik raakte bijna niet toe, en natuurlijk gaat dat dan niet vlug over ook... Het erge is dat op de parking, waar zeker een kleine 200 auto's kunnen staan, er wel 8 wagens stonden... Om bij te wenen...
't Is om al die turnliefhebbers al het moois toe te wensen...
Enfin, 't zal ook wel weer wat beteren zeker, maar ondertussen doet toch zeer...

Veerle zit nog altijd thuis, straks gaan we weer wat boodschappen halen voor haar. Hopelijk is ze er nu rap door, de dokter spreekt van woensdag...

Tot de volgende ?

Leven of dood ???

Ik ben van de trap gevallen.
Van helemaal boven, ik haperde aan het tapijt, sloeg voorover, en zag nog net de tegenoverliggende muur op mij afkomen.
Dan werd ik ???wakker ??? Of lig ik nu in een coma, en droom ik dat ik gewoon voortleef en droom ik dat ik nu dit aan 't bloggen ben?
Of is dit de dood ? Dan is er niets aan ! Noch in de positieve, noch in de negatieve zin...Alles lijkt gewoon verder te gaan. Met dezelfde pijn en dezelfde dagdagelijkse dingen, of ben ik in de hel ? Dan ben ik al jaaaaren in de hel, want alles lijkt gewoon.
Of heb ik toch gewoon gedroomd dat ik van de trap ben gevallen?
en hoe kan ik dat nu weten... Als ik u vraag of je dit nu echt leest, dan zijn er twee mogelijkheden, je antwoord ja, maar dat zegt eigenlijk niets, dat kan gewoon onderdeel zijn van mijn droom, of van mijn coma, of van de dood ?? Je antwoord neen, en dat kan ook niet, want dan heb je mijn vraag nieteens kunnen lezen, en kun je dus niet antwoorden, tenzij met een leugen, je antwoord niet, maar dat zegt ook al niets...

Heb jij ook al zo'n droom gehad, dat je eigenlijk niet wist of het een droom was of niet ?

Gek hé? Ik spot er wat mee, maar toch is er iets in mij die nog ergens in die droom hangt...

De menselijke geest. Wonder iets...

Ik heb weer een boek gekocht van Aspe. Cecile zal weer vloeken, zij kocht (en kreeg zo'n boeken toen ze in de kliniek lag), en ze weet dus verdomd goed wat zo'n Aspe kost...Ik koop die aan één of twee euro. Op de "rommel"markt... Al hoewel dit dan duidelijk geen rommel is...Ik heb nu al 3 boeken van Aspe, op die manier verkregen... ook van Jef Geeraerts kocht ik zo al wat van zijn thrillers. Dit zijn recente boeken, die nu nog altijd te koop liggen in de winkel.
Met strips is het nog erger, het lijkt onmogelijk, maar één week na het verschijnen van een nieuw stripalbum kun je het al vinden op de markt. Blijkbaar bestaan er mensen die een strip kopen, één maal lezen en terug verkopen voor een appel en, neen, voor een appel alleen.
Gekke wezens de mensen, om Obelix te parafraseren.
Allee, ik ben er mee weg
tot de volgende...
tenzij...
Ik toch niet droomde.....
en nu langzaam uitdoof ....

Rookverbod...

Vanmorgen zaten wij rustig een pintje te drinken, na de rommelmarkt te Deinze. Naast ons zat toevallig een vage kennis, een man die ook wel eens op rommelmarkten staat met een kraam. Daarnaast zat een koppel, en die man vroeg om de asbak die op onze tafel stond...

En direkt kwam het gesprek op het komende rookverbod...Blijkbaar ligt dat toch nogal gevoelig ! Onze vage kennis is een astmapatiënt, en juichte derhalve het rookverbod enthousiast toe, de roker reageerde nogal giftig dat ze beter het alcoholgebruik zouden verbieden. Daarop antwoorde de kennis dat alcohol geen anderen schade toebrengt...Ik relativeerde dat, en zei dat er toch heel wat ongevallen blijkbaar aan alcoholgebruik te danken zijn...Maar iedereen voelde aan dat er beter niet meer over gepraat werd, dat het bij sommigen zo gevoelig lag dat ze er boel zouden over maken...

Nu ja, persoonlijk lig ik er niet wakker van als er iemand bij ons een sigaret rookt (alhoewel ik zodra ze buiten zijn mijn asbakken buiten ga ledigen), maar ik heb er wel een hekel aan als je ergens zit te eten en de rook verpest je smaak. (Ik vind het trouwens ongepast te roken terwijl er nog mensen rond je aan 't eten zijn...)In een café mogen ze van mij rustig blijven roken, mits een degelijke rookafzuiging, zodat je niet in een blauwe damp staat... Ik vind dat we de rokers toch niet moeten beginnen uitsluiten...een beetje verdraagzaamheid en begrip wederzijds zou al heel wat doen.

Zo vind ik het persoonlijk absurd dat er een rookverbod is op het perron van de trein...Dat is toch ook open lucht ? Gaat men dan het roken op straat ook verbieden ? enne...gaat het zo ver komen dat je in je eigen huis niet mag roken als er iemand op bezoek komt ? Want dat is precies hetzelfde, of niet ?

Ik ben niet-roker, maar ik vind dat ze nu wat betuttelend optreden. Als men die lijn doortrekt, dan zal men inderdaad binnenkort ook het pintje verbieden, en al wat maar enigszins schadelijk kan zijn voor je zelf en voor anderen (autorijden ???)

Het weer is nog altijd goed, maar de temperatuur daalt. Nu ja, we mogen niet klagen, voor de tijd van het jaar is het nog altijd zeer goed weer. Als Luc eindelijk zijn zware valling kwijt is, zullen we wellicht dinsdag nog eens kunnen gaan vissen... Hoop doet leven.

Binnenkort zijn Anny en ik 39 jaar getrouwd... 't Is al een helen term hé, en nog altijd met dezelfde... Volgend jaar is het weer een klein feestje met de kinderen en kleinkinderen, en dan op naar de 50, als we zo ver geraken...
Als je trouwt, dan is dat zo onbereikbaar ver, dan is dat iets voor oude mensen...Maar nu dat dit stillekens nadert, zien we dat héél anders. Ik heb daar al dikwijls bij stil gestaan, hoe anders we de wereld zagen toen tegenover nu... Ene van 50 dat was een oude zak..Wat bennekik nu ?

En dan denk ik aan één van mijn groottanten, 't menske kwam op bezoek bij ons Ma, met den autobus. Toen ze wat later dan normaal toekwam, en ons moeder vroeg waar ze gebleven was, antwoordde ze (ze was toen zeker 95 !) "Awel, 't is waar, der was daar een ouwe doze van zeker 80 die niet alleene op de bus geraakte, de chauffeur heeft moeten uitstappen en haar helpen! Zo'n oude mensen moeten niet meer met de bus mee hé !"
Dat vind ik grandioos... Ik hoop dat wij allemaal ons nog zo jong zullen voelen op ons 95°....

Allee, ik ben er mee weg...
Heb je al een verklaring gevonden voor mijn vraag van gisteren?
tot de volgende....

't Was verdossemd weder, en helledonker.

Kijk, ik weet dat het boek baekeland voor 1860 geschreven door de Zeereerweerdenheer Victor Huys, een West-Vlaams verhaal is, geschreven door een West-Vlaming, al voor de geboorte van den Dikken Vandaele, en dat het derhalve in de volkstale geschreven en is, maar wat in hemelsnaam is "verdossemd " ?????
Kijk, ik ben westvlaming, mijn teerbeminde wederhelft is westvlaams, maar dat woord en hebben wij nog nooit of te nooit gehoord... Is er iemand die dat woord kent ?
En wat betekent het juist ?
Ik ken een paar woorden met "dosse", maar ik kan geen link leggen met de toestnd van het weder....dosse is een van de manieren waarop men planken uit een stam kan zagen, dorsen is u ook welbekend...maar veel meer vind ik niet ? Jij wel ?????
Als er een vn mijn talrijke (hum) lezers mij kan helpen????

Het is anders een vreed schoon boek ! Ik schrijf vreed, omdat ook in dat boek men spreekt van de vreeden moord te Becelaere...en nog vele andere. Het is geen wonder dat het boek een bestseller (avant la lettre) werd ! Het is vlot geschreven en vol spanning. Bovendien ging het over een onderwerp waar toendertijd nog altijd iedereen over vertelde...Het was echt een legendarische rooversbende van 't vrijbusch...Ik denk niet dat er toen veel boeken waren die een vierde druk kenden, en dat ondanks (of dankzij?) het feit dat het boek ook in de gazette kwam als feuilleton...

Ik begrijp heel goed de onuitwisbare indruk dat dit boek op Ma heeft gemaakt! En dat moet dan minstens de 5° of 6° uitgave geweest zijn, want ik herinner mij heel goed dat ons moeder vertelde dat dit boek in kleine (wekelijkse ? maandelijkse ?) katernen gekocht en bijeen gehouden werd. Ik heb nog zo'n "boek" liggen, netjes in bruin papier, en ik schonk zo'n "boek" aan het museum "Abraham Hans" te Horebeke.

Boeken uit de tijd dat boeken voor de gewone mens niet betaalbaar waren.

Maar ik blijf zitten met mijn verdossemd ....

Heb je al eens buiten gekeken? 't Zonnetje schijnt, maar lage ter kimme... In zo'n weere heb ik het meest van al nut van mijn zonnebril op sterkte. Heb jij ook zo'n last om te kijken als de zonne zo laag staat en altijd in je ogen blinkt, of op de natte aan weerspiegeld wordt ?
Ik was dat moe, en daarvoor hebben wij allebei een zonnebril op sterkte laten maken! En ik moet zeggen, het is een hemelsbreed verschil ! Nu zien we weer waar we rijden ! Ik kan het u alleen maar aanraden om in dergelijk weer een zonnebril aan te doen, het is nu veel nuttiger dan in de zomer als de zon hoog zit en niet in uw ogen schijnt.

Tju, ik stel vast dat dat boek mijn schrijfstijl beïnvloedt... Ik zal moeten opletten dat ik niet begin te schrijven zoals den eerweerdenheer....

'k Ga stoppen, probeer mij nu maar te helpen om dat woord te begrijpen...
tot de volgende ?

donderdag !!!!

Slaat uwen kalender ook tilt ?
Na iedere feestdag heb je het gevoel dat het weer maandag is hé?
Zo moest ik vanmorgen boodschappen doen voor Veerle die met de griep ligt, en natuurlijk had ik er niet op gedacht dat het donderdag, dus marktdag was...Kwam ik aan Oudenaarde en mocht ik heel de stad rondrijden om aan de Colruyt te geraken. Ik heb het natuurlijk op Anny gestoken, en heel de rest van de rit had ik ambiance...tot ze zag dat ik zat te monkelen...en dan was ze nog nijdiger...tot ze zelf begon te lachen...
Enfin de boodschappen zijn gedaan,en afgeleverd aan de deur, om besmetting te vermijden. Maar ja, als we iets voelen, dan nemen we oscillococcinum en dan is het al over voor het begint. Bovendien, met al die pillen die ik heelder dagen pak, zou er nog een microob zijn die daar door geraakt ?
Vandaag zijn we ook om kippevoer geweest, en voor het eerst hebben we weer voer gekocht met legkorrels in de mengeling. Zo lang de kuikens te klein zijn durven we dat niet goed te geven,misschien is dat niet ideaal voor de groei van de kuiens, maar ze zijn nu toch al een paar maanden oud...en we zouden graag weer wat eieren hebben van ons kiekens, want in dit jaargetijde legt een kip normaal niet of zeer weinig, als je geen legkorrels bijvoert.
We hebben ze verleden week ontwormd en een ontsmettende kuur gegeven, zoals we altijd doen voor de winter.
Je kunt niet zeggen dat de kiekens bij ons niet gesoigneerd worden hé ?
Allee, Anny roept dat het ete klaar is...tot de volgende?

feestdag??

Ik kreeg een vriendelijk mailtje van mijn zus, om mij een zalige hoogdag te wensen...Ik wens dat uiteraard ook aan u allen, beste lezers, maar het met mij toch van 't hart, dat dit voor mij en wellicht voor velen, helemaal geen "zalige" dag is...
Het weer huilt met mij en vele anderen mee.

Nu en dan piept de zon door de grote grijze wolken, en soms zie je dan her of der een stuk regenboog. Zo krijg je, ook bij regenweer, nog eens wat kleur in de natuur. Van morgen zijn we o.a. ook naar de rommelmarkt geweest. Ik zag er een serie prenten, bestaande uit hele oude fot's en tekeningen, liggen, een soort reportage van de eerste wereldoorlog. Germain Bonte moest dat gezien hebben...hij die alles daarover verzamelt, zou zeker gewatertand hebben...maar 't was niet voor niets ! men vroeg 150 euro's voor de ganse reeks. Natuurlijk kan men daarover nog wel praten, maar toch...
Anny heeft er twee broeken gekocht bij zo'n Indiër die daar ook stond. Zij draagt doodgraag zo'n broeken in van die rek-stof, en daar waren die te vinden in een mooi model en van de juiste stof en kleur. Daar wij alletwee een broertje dood hebben aan winkelen, was ze blij haar goesting te vinden en dan nog aan zeer goedkope prijs. Nu nog eens uitkijken voor een heel mooie voor als we eens weggaan, maar ja, veel gaan we niet weg...
Het was, zo als verwacht geen grote markt, op zo'n dagen zijn er minder kramers, maar er was verschrikkelijk veel volk ! Het was een ramp om ergens een parking te vinden.

Ik ben toch al begonnen met het lezen van Bakelandt... Ik ben dus (weer eens) aan twee boeken gelijktijdig bezig. Die ene boek is bijna uit, en zit alle volop in de ontwikkeling van de plot van het verhaal. Het was, zoals gezegd, een heel mooi, maar behoorlijk moeilijk boek.

Allee, ik ben er weer mee weg,
tot volgende ?