Vanmorgen ben ik wat vroeger opgestaan, alleen voor u, beminde lezer ! Ja, want straks komt Luc hier om samen te werken aan een slide-show, zonder dat we beschikken over de (altijd) dure programma's onder de kap van Windows. Gelukkig zijn er verschillende mogelijkheden binnen de groep "gratis", die zowat dezelfde mogelijkheden hebben, en evengoed zijn.
Wellicht komt Luc naar hier, omdat hij weet dat ik in al die gratis dingen nogal thuis ben.
Nu moet ik zeggen dat ik zelf nog nooit een slideshow met foto's en dergelijke heb gemaakt, maar ik weet wel waar ik het allemaal kan vinden, zelfs op meerdere plaatsen, waarvan er zeker enkele zijn die Luc straks ook zonder problemen kan installeren op zijn Windows-computer.
Maar ik weet dus dat we nog wat gaan moeten zoeken en tasten om alles op zijn plaats en de juiste manier te monteren... Dus moest ik wel heel vroeg opstaan om jou niet zonder blog te zetten, en te voldoen aan mijn verslaving ...
Zaterdag kruip ik weer eens in de huid van een Turk... Hopelijk wordt ik onderweg van mijn huis naar de turnzaal van onze plaatselijke school, niet tegengehouden door alerte politieagenten... Zoals ze gisteren deden in Brussel, en een volmaakt onschuldige mens tegen de combi drukten, armen wijdopen gesperd alsof men hem zou kruisigen, zijn zakken geleegd, zijn GSM open gemaakt en onderzocht... hij leek op een gezochte????
Zaterdag ben ik dus Turk, met een lange baard en een soort kleed (een soort djellaba?) aan... Geef toe, in politie-ogen het toppunt van verdacht zijn...
Alleen, ik ben gewoon wat ik ieder jaar weer rond deze periode van het jaar ben, een personificatie van de goedheilige man, Sinterklaas... Tegenwoordig een risicovolle job.
Heb je er al eens op gelet dat de mijter van tegenwoordig veel minder Christelijk is dan vroeger ? Je moet er eens op letten ! Vroeger was een mijter van een bisschop of kardinaal versierd met een kruisteken, nu niet meer... Oh ja, denk je, dat is zo bij Sinterklaas, die steeds minder te maken heeft met geloven... Neenee ! Kijk maar eens naar de stoet kardinalen in het Vaticaan, ik zag er maar eentje meer met een kruis op zijn mijter, al de anderen hadden gewoon een op zijn kop staande T op de mijter. Ik denk dat je eerder bij de Sinterklazen nog een kruisteken vindt dan bij de kardinalen. Een teken des tijds ?
Nu ja, geloof heeft weinig uitstaans met uiterlijkheden. Veel belangrijker is het dat men werkelijk poogt te zijn dan te tonen... In onze geseculariseerde wereld is het steeds meer uit den boze om uiterlijk te tonen dat men gelovig is. Alle kruisbeelden moesten uit de publieke ruimte verdwijnen, maar men discussieert wel over het al dan niet dragen van een hoofddoek.
Ik snap het niet.
Als ik niet gelovig ben, dan doet dat kruis of die hoofddoek of een ander teken mij niets. Het stoort me ook niet, want ik geloof er niet in, en het interesseert me dus niet. Het is hoogstens een versiering of een modeverschijnsel... Maar nee, in onze wereld zijn de niet-gelovigen veeleer anti-gelovigen (dat lijkt me sterk op een religie op zich), en dus ageren ze tegen alles wat ook maar iets zou kunnen te maken hebben met geloof. Gek.
Ik vind het eigenlijk allemaal heel eenvoudig: in ieder geloof en evengoed bij de niet-gelovigen in de moraal, is er één gebod dat je telkens en overal terugvindt: bemin je evenmens zoals jezelf. De woordkeuze kan wat anders zijn, maar de inhoud is altijd en overal dezelfde. Dat is knap moeilijk ! Met of zonder geloof. Wie gelovig is maakt het nog wat moeilijker door die liefde dan ook nog eens te richten op God, de Schepper, een onzichtbaar iets. Maar in deze blog, die ik poog neutraal te houden, stel ik dus dat we allemaal zeker één gebod gemeen hebben: bemin je evenmens !
Of hij of zij dan een kruis hangen heeft, of een hoofddoek draagt, of een of ander uiterlijk teken van een religie, of gewoonweg geen uiterlijke kenmerken draagt, het zijn allemaal evenmensen, mensen zoals u en ik.
Wie niet op die manier kan redeneren, wie zijn evenmens gaat onderverdelen in goede en slechte, in bleke en donkere, in gelovige of ketter of ongelovige, die is fundamenteel verkeerd bezig. We zijn mensen, en er is er maar één soort van.
Mensen die zich boven evenmensen plaatsen, of hen haten of hen vervloeken of kwaad doen, zijn dus verkeerd bezig. Er is maar één soort mensen en ze zijn allemaal gelijkwaardig. Ook als ze arm zijn of werkloos of een minder job hebben (Wat is een mindere job??? Kun jij je onze wereld indenken zonder de man van de vuilkar ???)... Wie zich aanmeet boven de anderen te staan is verkeerd bezig, wie zich aanmeet een ander bevelen te kunnen geven is verkeerd bezig... We zijn gelijken, en ook op het werk zou men uiteindelijk moeten komen tot een zinnige verdeling van het werk op basis van bekwaamheden en mogelijkheden, zonder daar meer- of minderwaarde aan te hechten.
Maar we moeten zo nodig naast religie ook nog een ander, nog hogere God te stellen: Geld en Macht.
djudedju !
Waar is het mensDOM mee bezig ???
tot de volgende ?
woensdag, december 02, 2015
dinsdag, december 01, 2015
Orchideeën
Gisteren ben ik met 5 vrouwen op pad geweest... Om je gerust te stellen: de mijne was er ook bij.
We zijn op verkenning gegaan bij een Orchideeënkweker: Coupé in Melle.
Een behoorlijk groot serre-complex, vol met orchideeën.
De man kweekt hoofdzakelijk Phalaenopsis, ofte in het Nederlands: de vlinderorchidee...
(Tot mijn vreugde kweekt hij ook Venusschoentjes,
mijn lievelingsorchidee !)
Wij reden met twee auto's, elk op eigen houtje. Anny en ik waren er de eersten en moesten maar een paar minuutjes wachten op de rest.
Dan zijn we samen naar binnen gegaan, en mochten eens vrij ronddwalen in de serres. Ik zag er een prachtig wijnrood venusschoentje, maar dat was een nieuwe kruising, en dus niet te koop... Jammer !
We bewonderden de prachtige bloemen, zowel qua grootte als qua kleur.
Nadien kwamen we terug samen in de winkel, en natuurlijk gingen we niet zonder orchideeën naar huis ! Toen ik verzocht om een paar mooie orchideeën, haalde de dame van de winkel er de kweker zelf bij.
We babbelden wat, en hij kende Kurt Vandenbroucke, (een oompjeszegger die ook orchideeën kweekt) van op de veiling. Hij had er weliswaar geen contact mee, maar wist te vertellen dat het regelmatig een oudere heer was die er de leveringen deed op de veiling... Dat is dan mijn schoonbroer, die wel eens wat helpt in het bedrijf van zijn zoon. Hij zei dat Kurt nog een "jonge gast" was... Nu ja, hij is toch ook al de veertig gepasseerd, dacht ik bij mezelf, denkend en vergelijkend met de leeftijd van mijn kinderen.
We worden oud...
Ik herinner me een collega die echt in een dipje zat, toen hij 40 jaar oud werd. Hij voelde zich plots zo oud... Mijn kinderen zijn al boven die magische veertig, en zelfs ik voel me niet oud. Mocht ik niet sukkelen met mijn rug, dan zou ik me nog drie-maal-zeven voelen. Maar het lijf wil niet meer mee.
Na het bezoek zijn we samen nog een kop koffie gaan drinken... en wat nakaarten. Dat we de orchideeën gaan bezoeken als uitstap van Ziekenzorg staat nu wel vast. We zijn nog niet helemaal rond over wat we na dit bezoek zullen doen. We gaan wel naar Oostakker, maar gaan we nu pannenkoeken of boterhammen eten? We komen er wel uit, ik gok op pannenkoeken, daar leek nu al een meerderheid over te ontstaan. Mij is het allemaal goed, ik heb niet echt een voorkeur.
We moeten in ieder geval tijdig zorgen dat we voldoende rolwagens vastleggen voor de mensen die slecht te been zijn, en zorgen dat het weer een liftbus is.
... en zo zijn we altijd maar bezig... Ik denk dat één van de manieren is om goed te leven. Stil zitten kan niet gezond zijn. Je moet bezig zijn, binnen de perken van je mogelijkheden. Je mag en kunt jezelf best wel eens wat pijn doen, dat kan geen kwaad, in tegendeel, als je het niet overdrijft, is dat nuttig om je mogelijkheden te behouden, misschien zelfs een klein beetje uit te breiden. Stilzitten daarentegen is je capaciteiten laten weg smelten. Natuurlijk oppassen dat je niet overdrijft, en in het begin is dat wel wat zoeken en tasten om te weten hoe ver je kunt en moogt gaan, om alleen maar pijn te hebben op het moment van je bezigheid, en niet te komen tot een ontsteking of tot wat ik noem "vast zitten", waarbij de pijn dagen blijft hangen op een veel te hoog niveau.
We hebben nu beiden pijn, reageren beiden op een andere manier op dingen, en moeten nu niet alleen onszelf aftasten op onze mogelijkheden, maar ook elkaar, om samen zoveel mogelijk te kunnen doen, en mekaar bij te staan. Het leven blijft spannend !
tot de volgende ?
We zijn op verkenning gegaan bij een Orchideeënkweker: Coupé in Melle.
Een behoorlijk groot serre-complex, vol met orchideeën.
De man kweekt hoofdzakelijk Phalaenopsis, ofte in het Nederlands: de vlinderorchidee...
(Tot mijn vreugde kweekt hij ook Venusschoentjes,
mijn lievelingsorchidee !)
Wij reden met twee auto's, elk op eigen houtje. Anny en ik waren er de eersten en moesten maar een paar minuutjes wachten op de rest.
Dan zijn we samen naar binnen gegaan, en mochten eens vrij ronddwalen in de serres. Ik zag er een prachtig wijnrood venusschoentje, maar dat was een nieuwe kruising, en dus niet te koop... Jammer !
We bewonderden de prachtige bloemen, zowel qua grootte als qua kleur.
Nadien kwamen we terug samen in de winkel, en natuurlijk gingen we niet zonder orchideeën naar huis ! Toen ik verzocht om een paar mooie orchideeën, haalde de dame van de winkel er de kweker zelf bij.
We babbelden wat, en hij kende Kurt Vandenbroucke, (een oompjeszegger die ook orchideeën kweekt) van op de veiling. Hij had er weliswaar geen contact mee, maar wist te vertellen dat het regelmatig een oudere heer was die er de leveringen deed op de veiling... Dat is dan mijn schoonbroer, die wel eens wat helpt in het bedrijf van zijn zoon. Hij zei dat Kurt nog een "jonge gast" was... Nu ja, hij is toch ook al de veertig gepasseerd, dacht ik bij mezelf, denkend en vergelijkend met de leeftijd van mijn kinderen.
We worden oud...
Ik herinner me een collega die echt in een dipje zat, toen hij 40 jaar oud werd. Hij voelde zich plots zo oud... Mijn kinderen zijn al boven die magische veertig, en zelfs ik voel me niet oud. Mocht ik niet sukkelen met mijn rug, dan zou ik me nog drie-maal-zeven voelen. Maar het lijf wil niet meer mee.
Na het bezoek zijn we samen nog een kop koffie gaan drinken... en wat nakaarten. Dat we de orchideeën gaan bezoeken als uitstap van Ziekenzorg staat nu wel vast. We zijn nog niet helemaal rond over wat we na dit bezoek zullen doen. We gaan wel naar Oostakker, maar gaan we nu pannenkoeken of boterhammen eten? We komen er wel uit, ik gok op pannenkoeken, daar leek nu al een meerderheid over te ontstaan. Mij is het allemaal goed, ik heb niet echt een voorkeur.
We moeten in ieder geval tijdig zorgen dat we voldoende rolwagens vastleggen voor de mensen die slecht te been zijn, en zorgen dat het weer een liftbus is.
... en zo zijn we altijd maar bezig... Ik denk dat één van de manieren is om goed te leven. Stil zitten kan niet gezond zijn. Je moet bezig zijn, binnen de perken van je mogelijkheden. Je mag en kunt jezelf best wel eens wat pijn doen, dat kan geen kwaad, in tegendeel, als je het niet overdrijft, is dat nuttig om je mogelijkheden te behouden, misschien zelfs een klein beetje uit te breiden. Stilzitten daarentegen is je capaciteiten laten weg smelten. Natuurlijk oppassen dat je niet overdrijft, en in het begin is dat wel wat zoeken en tasten om te weten hoe ver je kunt en moogt gaan, om alleen maar pijn te hebben op het moment van je bezigheid, en niet te komen tot een ontsteking of tot wat ik noem "vast zitten", waarbij de pijn dagen blijft hangen op een veel te hoog niveau.
We hebben nu beiden pijn, reageren beiden op een andere manier op dingen, en moeten nu niet alleen onszelf aftasten op onze mogelijkheden, maar ook elkaar, om samen zoveel mogelijk te kunnen doen, en mekaar bij te staan. Het leven blijft spannend !
tot de volgende ?
maandag, november 30, 2015
de zes donkere weken
Ik weet niet hoe het komt, maar mijn jaarlijkse dipje door het donkere weer blijft lang uit. Ik denk dat ik gewoon geen tijd heb om buiten te kijken. Om de twee dagen naar de kine met Anny, twee keer per dag mijn oefeningen doen voor mijn voet, iedere dag mijn turnoefeningen, het boekhouden voor Ziekenzorg (Dat is mijn persoonlijke hel ! Ik hou niet van cijfers !) en nog zoveel meer.
De afgelopen week heb ik echt niet veel gedaan aan hobby of knutselen... Het komt er gewoon niet van. Ik heb meer pijn dan anders, die voet ambeteert me, ik probeer Anny wat bij te staan...
Dus heb ik geen tijd om buiten te kijken, om te zien dat het nu nog donker is.
Dus ook geen tijd voor mijn dipje.
Bovendien vind ik het politieke klimaat zowel nationaal als internationaal al donker genoeg. En om het eens niet over IS te hebben, denk ik nu vooral over het klimaat... Wij zijn wellicht het enige land op heel de wereld die de luxe heeft van vier (4) ministers van het klimaat... En we zijn er net daardoor niet in geslaagd om voor ons eigen, piepkleine landje een akkoord af te sluiten. djudedju ....
Ik ben pessimistisch gestemd over het behalen van een globaal klimaatakkoord... Men zal weer vastgepind zitten op nationale belangen, op macht, op economie, op winst... en men verhaspeld daarvoor een ganse planeet. Dat van die dertig zilverlingen blijft het adagio van de wereld.
"Het zal mijn tijd wel duren" zal ook wel mee spelen om niets te doen. Maar zal het nog de tijd duren van je kinderen? ....mmmh ....misschien, maar zeker niet meer van je kleinkinderen ! En wat meer is, je kunt het eigenlijk niet meer uitstellen, het is niet vijf voor twaalf, de eerste slagen van 12 zijn al gevallen ! Hoe langer je wacht om iets te doen, hoe minder kans je hebt op een behoud van wat er nu nog is, en als we de gevolgen wat willen terugschroeven, dan moeten we héél drastische maatregelen gaan nemen.
Kris Peeters (de uitvinder van het warm water) is een actie begonnen om te controleren of het juist is dat de fabrikanten de dingen die ze maken programmeren op stukgaan net na de garantieperiode... Natuurlijk is dit zo ! Je moet maar eens luisteren naar de mensen om je heen. Ik had het onlangs ook voor met mijn GPS, en u, waar heb jij weer zo'n gekke breuk vastgesteld, net na het verlopen van de garantieperiode???
Het is inderdaad hemeltergend dat men op die manier een economie kunstmatig hoog houdt, je moet maar eens denken aan alle energie die nodig is om telkens en telkens weer nieuwe machines te maken, grondstoffen te plunderen, hoogovens te stoken... Maar anderzijds zit er misschien een klein beetje voordeel in ook... We zien dat de moderne machines minder energie vreten...
Maar dat beetje voordeel weegt niet op tegen de energie die men stopt in de productie van telkens en telkens weer nieuwe machines die telkens en telkens weer net stukgaan na het verval van de garantieperiode...
Ik las ooit een artikel over een Frans bedrijf dat het eens over een andere boeg wilde gooien: ze maakten daar wasmachines om nooit meer stuk te gaan. Ze bieden de garantie dat het systeem zeer lang mee zal gaan, maar ook dat men altijd zal beschikken over vervangende onderdelen en dat aan een billijke prijs. Men zou dat beter ook doen voor auto's en dergelijke... Moet je echt een auto die 240 km/uur kan rijden? Je mag toch hooguit 120 per uur... Moet je echt weer een nieuw model, met iets andere koplampen en rondere vormen? Een auto moet je van hier naar naar kunnen brengen, op een manier dat je niet nat wordt van de regen en de afstand op een comfortabele manier kunt maken. Meer heb je niet nodig. Voor een vrachtwagen komen daar ook nog vereisten bij voor het vervoeren van diverse soorten goederen. Punt. Ik zit niet droger in een rode wagen dan in een witte.
Kortom, ik pleit voor een andere economie, een economie van duurzaamheid.
En men mag van mij rustig de lopende band weer afschaffen, en komen tot een systeem waarbij de mens nog echt iets maakt, en niet zijn leven vult met dagdagelijks de vier zelfde bouten in de zelfde wielen te draaien...
Geef de mens weer waardigheid.
Oh, we zullen inboeten aan rijkdom.
Welke rijkdom ? De rijkdom van verveling, van mensen die uitgesloten worden, de rijkdom van het doen van een job die je haat, de rijkdom van jaloersheid, de rijkdom van vergelijken met een ander, de rijkdom waarbij minder begaafden uitgesloten worden, de rijkdom waarbij ouderen in hokjes gestopt worden om niet tot last te zijn van hen die iedere dag moe en verbitterd van een saai en moordende job terug thuis komen??? Die rijkdom? Omwille van die auto en dan weer een ander, die tv met zo'n groot scherm, omwille van het regelmatig eens te kunnen uit gaan eten, de rijkdom van het kunnen verorberen van ongezond voedsel, van het slikken of snuiven van drugs om te ontsnappen aan de realiteit???
Of van die rijkdom waarbij wij andere werelddelen leegroven om hier onze status zo hoog te kunnen houden?
Van die rijkdom waarbij wij kleren kopen die gemaakt zijn in landen waar ze onderbetaald worden?
Nee, ik wil niet terugkeren naar de tijd van toen, maar laat ons eens de verworven kennis gebruiken voor een betere manier van leven, voor ons, voor onze kinderen, kleinkinderen, hun kinderen... en voor gans de wereld. Denk je echt dat IS veel succes zou hebben in een maatschappij waar iedereen geschoold is en beschikt over een zekere vorm van welvaart ? In een wereld waar ze niet moeten opkijken naar delen van de wereld waar ze meer eten op de vuilnisbelt gooien dan zij ooit zullen hebben???
Nee, laat ons eindelijk eens bouwen aan een logische, menselijke wereld.
maar wellicht is dat weer een ijdele droom van een veel te idealistische opa.
djudedju
tot de volgende ?
De afgelopen week heb ik echt niet veel gedaan aan hobby of knutselen... Het komt er gewoon niet van. Ik heb meer pijn dan anders, die voet ambeteert me, ik probeer Anny wat bij te staan...
Dus heb ik geen tijd om buiten te kijken, om te zien dat het nu nog donker is.
Dus ook geen tijd voor mijn dipje.
Bovendien vind ik het politieke klimaat zowel nationaal als internationaal al donker genoeg. En om het eens niet over IS te hebben, denk ik nu vooral over het klimaat... Wij zijn wellicht het enige land op heel de wereld die de luxe heeft van vier (4) ministers van het klimaat... En we zijn er net daardoor niet in geslaagd om voor ons eigen, piepkleine landje een akkoord af te sluiten. djudedju ....
Ik ben pessimistisch gestemd over het behalen van een globaal klimaatakkoord... Men zal weer vastgepind zitten op nationale belangen, op macht, op economie, op winst... en men verhaspeld daarvoor een ganse planeet. Dat van die dertig zilverlingen blijft het adagio van de wereld.
"Het zal mijn tijd wel duren" zal ook wel mee spelen om niets te doen. Maar zal het nog de tijd duren van je kinderen? ....mmmh ....misschien, maar zeker niet meer van je kleinkinderen ! En wat meer is, je kunt het eigenlijk niet meer uitstellen, het is niet vijf voor twaalf, de eerste slagen van 12 zijn al gevallen ! Hoe langer je wacht om iets te doen, hoe minder kans je hebt op een behoud van wat er nu nog is, en als we de gevolgen wat willen terugschroeven, dan moeten we héél drastische maatregelen gaan nemen.
Kris Peeters (de uitvinder van het warm water) is een actie begonnen om te controleren of het juist is dat de fabrikanten de dingen die ze maken programmeren op stukgaan net na de garantieperiode... Natuurlijk is dit zo ! Je moet maar eens luisteren naar de mensen om je heen. Ik had het onlangs ook voor met mijn GPS, en u, waar heb jij weer zo'n gekke breuk vastgesteld, net na het verlopen van de garantieperiode???
Het is inderdaad hemeltergend dat men op die manier een economie kunstmatig hoog houdt, je moet maar eens denken aan alle energie die nodig is om telkens en telkens weer nieuwe machines te maken, grondstoffen te plunderen, hoogovens te stoken... Maar anderzijds zit er misschien een klein beetje voordeel in ook... We zien dat de moderne machines minder energie vreten...
Maar dat beetje voordeel weegt niet op tegen de energie die men stopt in de productie van telkens en telkens weer nieuwe machines die telkens en telkens weer net stukgaan na het verval van de garantieperiode...
Ik las ooit een artikel over een Frans bedrijf dat het eens over een andere boeg wilde gooien: ze maakten daar wasmachines om nooit meer stuk te gaan. Ze bieden de garantie dat het systeem zeer lang mee zal gaan, maar ook dat men altijd zal beschikken over vervangende onderdelen en dat aan een billijke prijs. Men zou dat beter ook doen voor auto's en dergelijke... Moet je echt een auto die 240 km/uur kan rijden? Je mag toch hooguit 120 per uur... Moet je echt weer een nieuw model, met iets andere koplampen en rondere vormen? Een auto moet je van hier naar naar kunnen brengen, op een manier dat je niet nat wordt van de regen en de afstand op een comfortabele manier kunt maken. Meer heb je niet nodig. Voor een vrachtwagen komen daar ook nog vereisten bij voor het vervoeren van diverse soorten goederen. Punt. Ik zit niet droger in een rode wagen dan in een witte.
Kortom, ik pleit voor een andere economie, een economie van duurzaamheid.
En men mag van mij rustig de lopende band weer afschaffen, en komen tot een systeem waarbij de mens nog echt iets maakt, en niet zijn leven vult met dagdagelijks de vier zelfde bouten in de zelfde wielen te draaien...
Geef de mens weer waardigheid.
Oh, we zullen inboeten aan rijkdom.
Welke rijkdom ? De rijkdom van verveling, van mensen die uitgesloten worden, de rijkdom van het doen van een job die je haat, de rijkdom van jaloersheid, de rijkdom van vergelijken met een ander, de rijkdom waarbij minder begaafden uitgesloten worden, de rijkdom waarbij ouderen in hokjes gestopt worden om niet tot last te zijn van hen die iedere dag moe en verbitterd van een saai en moordende job terug thuis komen??? Die rijkdom? Omwille van die auto en dan weer een ander, die tv met zo'n groot scherm, omwille van het regelmatig eens te kunnen uit gaan eten, de rijkdom van het kunnen verorberen van ongezond voedsel, van het slikken of snuiven van drugs om te ontsnappen aan de realiteit???
Of van die rijkdom waarbij wij andere werelddelen leegroven om hier onze status zo hoog te kunnen houden?
Van die rijkdom waarbij wij kleren kopen die gemaakt zijn in landen waar ze onderbetaald worden?
Nee, ik wil niet terugkeren naar de tijd van toen, maar laat ons eens de verworven kennis gebruiken voor een betere manier van leven, voor ons, voor onze kinderen, kleinkinderen, hun kinderen... en voor gans de wereld. Denk je echt dat IS veel succes zou hebben in een maatschappij waar iedereen geschoold is en beschikt over een zekere vorm van welvaart ? In een wereld waar ze niet moeten opkijken naar delen van de wereld waar ze meer eten op de vuilnisbelt gooien dan zij ooit zullen hebben???
Nee, laat ons eindelijk eens bouwen aan een logische, menselijke wereld.
maar wellicht is dat weer een ijdele droom van een veel te idealistische opa.
djudedju
tot de volgende ?
zondag, november 29, 2015
Spesnoten
Na jaren zoeken heb ik eindelijk de hand kunnen leggen op een spesnoot !
Het is er maar eentje, en heel erg schitterend ziet het er niet uit, eerder een beetje verschrompeld en wat bruin, maar ja, zo zien wel meer soorten noten er uit. Men verzekerde mij dat de noot er uit ziet zoals hij er uit moet zien.
Nu heb ik de noot heel voorzichtig, in een opvallende verpakking in de diepvries gelegd, want de spesnoot moet eerst een vorstperiode doorstaan vooraleer hij kiemkrachtig wordt.
Precies vijf dagen aan min 18 hebben ze me gezegd, dat is de periode en de temperatuur die het meest kans biedt om een goed groeiende spesboom te kunnen kweken.
Na die vijf dagen moet ik de noot ijs en ijskoud in een isomodoos laten ontdooien. Die isomoverpakking moet er voor zorgen dat het ontdooien slechts heel langzaam gaat. Niets mag schokkend zijn voor de spes.
Na veertien dagen mag ik de verpakking openen, en mag ik de spesnoot planten, in een bloempot van minimum 18 cm diameter, liefst iets groter. De grond moet bestaan uit gewone potgrond (50%) en zand (25 %) en orchideeënmengsel (25%). Deze luchtige grond zou het ideaal zijn.
Je moet heel voorzichtig water geven, zodat de aarde vochtig is, maar niet nat, en zo dat er zeker geen vocht in het schaaltje blijft staan. Geef het om de twee dagen water, zodat er een redelijk constante vochtigheid is. Let op, gebruik regenwater, en laat dit eerst op kamertemperatuur komen, zodat er geen temperatuurschok ontstaat. Want spes is zeer gevoelig, zeker in de aanvangsperiode.
Zodra je de kiem ziet doorkomen, moet je nog één keer water geven, en dan de bloempot in een grote klaar doorzichtige plasticzak stoppen, je blaast de zak op, en sluit hem dan met een elastiekje af, zodat je een gesloten ruimte creëert. Ze de pot zo goed in het licht, en laat nu het plantje zijn gang gaan.
Eens spes boven de grond is, groeit hij tamelijk vlug, en zodra het tweede bladpaar er staat en volgroeid is, mag je de plasticzak openen, maar zorg er wel voor dat de zak als het ware recht blijft staan (gebruik eventueel een viertal stokjes), zodat het plantje niet onverhoeds tocht krijgt te verduren.
Nu moet je heel zorgvuldig te werk gaan om het plantje verder te laten groeien... Geef niet zo maar wat water, maar vernevel op temperatuur gebracht regenwater op de plant.
Controleer dagelijks de plant meerdere keren, want er is niets wat zo rap weggevreten wordt als spes !
Zodra de plant drie maand oud is, en minstens zeven paar bladeren heeft, en we geen nachtvorst meer hebben, mag de spes buiten geplant worden in volle grond. Maak een ruim plantgat, met de hierboven vermelde aarde, maak het goed nat, en plant het jonge boompje er zorgvuldig in. Zet vier stokjes langs het plantje, met wat draad rond, zodat het niet door een plotse wind kan gekraakt worden.
Ga het dagelijks bekijken, geef zo nodig water, en vergeet niet het iedere week op dezelfde dag mest te geven (20/20/20)...
Met wat geluk heb je op het einde van de zomer een boompje van zo'n meter hoog, met reeds enkele vertakkingen. De bladeren zijn stevig en donkergroen, en vallen niet af ! Vergeet dus niet te zorgen voor steun !
Oh ! U kent de Spes niet ?
Ik zou zeggen... neem een Latijns woordenboek, dan zult u zien dat ik het over de hoop heb... Een heel teer plantje, maar het kan, als je het goed verzorgt, als je het koestert, als je het niet laat overwoekeren, uitgroeien tot een stevige boom, die je beschutting biedt...
Ik wens het je toe ! Zeker in deze tijd.
tot de volgende ?
Het is er maar eentje, en heel erg schitterend ziet het er niet uit, eerder een beetje verschrompeld en wat bruin, maar ja, zo zien wel meer soorten noten er uit. Men verzekerde mij dat de noot er uit ziet zoals hij er uit moet zien.
Nu heb ik de noot heel voorzichtig, in een opvallende verpakking in de diepvries gelegd, want de spesnoot moet eerst een vorstperiode doorstaan vooraleer hij kiemkrachtig wordt.
Precies vijf dagen aan min 18 hebben ze me gezegd, dat is de periode en de temperatuur die het meest kans biedt om een goed groeiende spesboom te kunnen kweken.
Na die vijf dagen moet ik de noot ijs en ijskoud in een isomodoos laten ontdooien. Die isomoverpakking moet er voor zorgen dat het ontdooien slechts heel langzaam gaat. Niets mag schokkend zijn voor de spes.
Na veertien dagen mag ik de verpakking openen, en mag ik de spesnoot planten, in een bloempot van minimum 18 cm diameter, liefst iets groter. De grond moet bestaan uit gewone potgrond (50%) en zand (25 %) en orchideeënmengsel (25%). Deze luchtige grond zou het ideaal zijn.
Je moet heel voorzichtig water geven, zodat de aarde vochtig is, maar niet nat, en zo dat er zeker geen vocht in het schaaltje blijft staan. Geef het om de twee dagen water, zodat er een redelijk constante vochtigheid is. Let op, gebruik regenwater, en laat dit eerst op kamertemperatuur komen, zodat er geen temperatuurschok ontstaat. Want spes is zeer gevoelig, zeker in de aanvangsperiode.
Zodra je de kiem ziet doorkomen, moet je nog één keer water geven, en dan de bloempot in een grote klaar doorzichtige plasticzak stoppen, je blaast de zak op, en sluit hem dan met een elastiekje af, zodat je een gesloten ruimte creëert. Ze de pot zo goed in het licht, en laat nu het plantje zijn gang gaan.
Eens spes boven de grond is, groeit hij tamelijk vlug, en zodra het tweede bladpaar er staat en volgroeid is, mag je de plasticzak openen, maar zorg er wel voor dat de zak als het ware recht blijft staan (gebruik eventueel een viertal stokjes), zodat het plantje niet onverhoeds tocht krijgt te verduren.
Nu moet je heel zorgvuldig te werk gaan om het plantje verder te laten groeien... Geef niet zo maar wat water, maar vernevel op temperatuur gebracht regenwater op de plant.
Controleer dagelijks de plant meerdere keren, want er is niets wat zo rap weggevreten wordt als spes !
Zodra de plant drie maand oud is, en minstens zeven paar bladeren heeft, en we geen nachtvorst meer hebben, mag de spes buiten geplant worden in volle grond. Maak een ruim plantgat, met de hierboven vermelde aarde, maak het goed nat, en plant het jonge boompje er zorgvuldig in. Zet vier stokjes langs het plantje, met wat draad rond, zodat het niet door een plotse wind kan gekraakt worden.
Ga het dagelijks bekijken, geef zo nodig water, en vergeet niet het iedere week op dezelfde dag mest te geven (20/20/20)...
Met wat geluk heb je op het einde van de zomer een boompje van zo'n meter hoog, met reeds enkele vertakkingen. De bladeren zijn stevig en donkergroen, en vallen niet af ! Vergeet dus niet te zorgen voor steun !
Oh ! U kent de Spes niet ?
Ik zou zeggen... neem een Latijns woordenboek, dan zult u zien dat ik het over de hoop heb... Een heel teer plantje, maar het kan, als je het goed verzorgt, als je het koestert, als je het niet laat overwoekeren, uitgroeien tot een stevige boom, die je beschutting biedt...
Ik wens het je toe ! Zeker in deze tijd.
tot de volgende ?
vrijdag, november 27, 2015
Vredesduif à l'orange
Je neemt de vredesduif, snijdt hem liefdevol de keel over, laat het diertje goed uit bloeden terwijl je het stevig vasthoudt bij de pootjes.
Je haalt het olijftakje uit zijn verstijfde bekje.
Je dompelt het beestje kortstondig onder in kokend water, teneinde het pluimen te vergemakkelijken.
Na het pluimen schroei je met een gasbrandertje de laatste stoppeltjes af.
Je snijdt het duifje open aan de buik, haalt er de ingewanden en interne lichaamsdelen uit.
Je houdt de lever en het hartje, de longen en de rest werp je weg.
Je spoelt de buikholte uit.
Je kruidt het diertje met peper en zout, en plaatst een takje rozemarijn in zijn bekje.
Je bakt het diertje goudbruin in een pan met olijfolie en boter.
Als het diertje mooi gekleurd is, zet je het voor drie uur in de oven, in een pot met deksel.
Smakelijk !
Alternatief:
Indien je per ongeluk een oude vredesduif hebt gevangen (Vredesduiven leven gewoonlijk maar héél kort), dan kun je van de oude duif een lekkere soep koken.
Soep van duiven is heel lekker.
Je kunt dan eventueel het duifje opeten, maar de ervaring heeft me geleerd dat er duiven zijn die na vier keer afkoken nog niet mals waren...
Vredesduif à la méthode pacifique:
Je laat de vrededuif vliegen in beschermd gebied zoals een natuurpark.
Je richt een leger van parkbewakers in om de vredesduif te bewaken.
De parkbewakers schieten vredesduifstropers onverbiddelijk af.
Recept voor het bereiden van een stroper:
Je neemt een stroper bij de benen...
Wist je dat duiven helemaal niet zo vredelievend zijn ? Ze kunnen heel gemeen onder elkaar vechten, letterlijk tot de dood. De duif is dus eigenlijk niet echt een goed voorbeeld van Vrede... Misschien moesten we in de plaats een ander dier zoeken, want geef toe, de mens is al helemaal niet geschikt. Zelfs een heleboel winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede zijn helemaal niet vredelievend te noemen.
Vrede lijkt niet echt iets dat bereikbaar is voor het mensdom.
Volgens de bijbel was er in de tweede generatie van het mensdom al sprake van moord en doodslag. En dat is dan nog wel een heilig boekwerk.
Bij de mensapen lijkt het er op dat er alvast één soort is, die behoorlijk vredelievend is: de bonobo. Daar lost men ruzies op met seks in plaats van oorlog. Al zijn er ook daar uitzonderingen vastgesteld, en zag men ook daar al wel eens een moord. Maar dat is er eerder uitzonderlijk.
Je zou dus denken dat het mogelijk moet zijn voor de mens om in vrede te leven...
En dat is het ook. Kijk om je heen... Hoeveel moorden heb jij al meegemaakt in je onmiddellijke kennissenkring? Wellicht geen enkele. We gaan iets verder: in je uitgebreidere kennissenkring? Wellicht ook geen enkele. Moorden zijn dingen die je leest in je krant, maar zelden of nooit echt ziet of kent in je omgeving.
Met andere woorden, ook al lossen we onze ruzies niet op met seks, we zijn behoorlijk vredige wezens... Tenzij we gaan kijken naar de macht, de landen, de ruzies om de macht, om de landgrenzen, over religies... Maar ook daar spreken we meestal ook over macht en niet echt over de religie... Religie wordt er misbruikt om de macht te dienen.
En dan - heel gek- worden mensen op een of andere manier het moorden opgedrongen.
Noem het dienstplicht, sociale druk, religieuze druk of wat dan ook... Maar de echte stoker, de echte ruziemaker, die blijft meestal buiten schot.
Tenzij een oorlog echt heel duidelijk gewonnen wordt, want dan worden de aanstokers, de machthebbers van de verliezende partij openbaar terecht gesteld, als voorbeeld, om zeker te zijn dat er nooit meer zoiets gebeurd...
(Je zou haast denken dat ze de verkeerde hebben uitgeroeid, want de oorlogen blijven maar komen !)
Waarom zou je in vredesnaam ruzie maken?
Is er iets zo belangrijk dat je er je leven voor zoudt op het spel zetten?
Haast iedere dag weer zie ik publiciteit op TV om een job te doen in het leger...
Ik zou zeggen: hoe leger het leger is, hoe beter !
tot de volgende ?
Je haalt het olijftakje uit zijn verstijfde bekje.
Je dompelt het beestje kortstondig onder in kokend water, teneinde het pluimen te vergemakkelijken.
Na het pluimen schroei je met een gasbrandertje de laatste stoppeltjes af.
Je snijdt het duifje open aan de buik, haalt er de ingewanden en interne lichaamsdelen uit.
Je houdt de lever en het hartje, de longen en de rest werp je weg.
Je spoelt de buikholte uit.
Je kruidt het diertje met peper en zout, en plaatst een takje rozemarijn in zijn bekje.
Je bakt het diertje goudbruin in een pan met olijfolie en boter.
Als het diertje mooi gekleurd is, zet je het voor drie uur in de oven, in een pot met deksel.
Smakelijk !
Alternatief:
Indien je per ongeluk een oude vredesduif hebt gevangen (Vredesduiven leven gewoonlijk maar héél kort), dan kun je van de oude duif een lekkere soep koken.
Soep van duiven is heel lekker.
Je kunt dan eventueel het duifje opeten, maar de ervaring heeft me geleerd dat er duiven zijn die na vier keer afkoken nog niet mals waren...
Vredesduif à la méthode pacifique:
Je laat de vrededuif vliegen in beschermd gebied zoals een natuurpark.
Je richt een leger van parkbewakers in om de vredesduif te bewaken.
De parkbewakers schieten vredesduifstropers onverbiddelijk af.
Recept voor het bereiden van een stroper:
Je neemt een stroper bij de benen...
Wist je dat duiven helemaal niet zo vredelievend zijn ? Ze kunnen heel gemeen onder elkaar vechten, letterlijk tot de dood. De duif is dus eigenlijk niet echt een goed voorbeeld van Vrede... Misschien moesten we in de plaats een ander dier zoeken, want geef toe, de mens is al helemaal niet geschikt. Zelfs een heleboel winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede zijn helemaal niet vredelievend te noemen.
Vrede lijkt niet echt iets dat bereikbaar is voor het mensdom.
Volgens de bijbel was er in de tweede generatie van het mensdom al sprake van moord en doodslag. En dat is dan nog wel een heilig boekwerk.
Bij de mensapen lijkt het er op dat er alvast één soort is, die behoorlijk vredelievend is: de bonobo. Daar lost men ruzies op met seks in plaats van oorlog. Al zijn er ook daar uitzonderingen vastgesteld, en zag men ook daar al wel eens een moord. Maar dat is er eerder uitzonderlijk.
Je zou dus denken dat het mogelijk moet zijn voor de mens om in vrede te leven...
En dat is het ook. Kijk om je heen... Hoeveel moorden heb jij al meegemaakt in je onmiddellijke kennissenkring? Wellicht geen enkele. We gaan iets verder: in je uitgebreidere kennissenkring? Wellicht ook geen enkele. Moorden zijn dingen die je leest in je krant, maar zelden of nooit echt ziet of kent in je omgeving.
Met andere woorden, ook al lossen we onze ruzies niet op met seks, we zijn behoorlijk vredige wezens... Tenzij we gaan kijken naar de macht, de landen, de ruzies om de macht, om de landgrenzen, over religies... Maar ook daar spreken we meestal ook over macht en niet echt over de religie... Religie wordt er misbruikt om de macht te dienen.
En dan - heel gek- worden mensen op een of andere manier het moorden opgedrongen.
Noem het dienstplicht, sociale druk, religieuze druk of wat dan ook... Maar de echte stoker, de echte ruziemaker, die blijft meestal buiten schot.
Tenzij een oorlog echt heel duidelijk gewonnen wordt, want dan worden de aanstokers, de machthebbers van de verliezende partij openbaar terecht gesteld, als voorbeeld, om zeker te zijn dat er nooit meer zoiets gebeurd...
(Je zou haast denken dat ze de verkeerde hebben uitgeroeid, want de oorlogen blijven maar komen !)
Waarom zou je in vredesnaam ruzie maken?
Is er iets zo belangrijk dat je er je leven voor zoudt op het spel zetten?
Haast iedere dag weer zie ik publiciteit op TV om een job te doen in het leger...
Ik zou zeggen: hoe leger het leger is, hoe beter !
tot de volgende ?
donderdag, november 26, 2015
???
Dit is zomaar een dag uit zomaar een week in zomaar een maand van zomaar een jaar... op aarde.
De aarde ... Ik las vandaag een zinnetje: "We geven miljarden uit om leven te ontdekken op andere planeten, en geven triljarden uit om het leven op de onze kapot te maken."
We doen als België weer alleen voor de schijn mee aan de klimaatconferentie, we hebben het zo kunnen orchestreren dat de gewesten van ons land niet eensgezind naar voren treden, en dus helemaal niet naar voren kunnen treden... En het grote voordeel is dat ieder gewest het op de onwil van de ander kan steken. Typisch Belgische on-politiek.
El Nino dreigt sterker dan ooit met abnormaal weer.
Onze rijke landen kunnen de kusten met dijken beschermen, maar er dreigen heel wat landen gewoon van de kaart geveegd te worden door het steeds maar stijgende waterpeil van de oceanen. Voor wie nu al ligt te mekkeren over dat grote aantal vluchtelingen: er zijn er zo'n 250 miljoen op komst ten gevolge van het klimaat ! Wat gaan jullie dan zeggen?
Oh ja, sommige van die landen horen bij een religie, terwijl de omringende landen tot een andere religie behoren, en nu al verkondigen dat zij hen niet willen.
Waar zijn we mee bezig ?
Ik kijk naar buiten, en zie dat prachtige landschap van de Vlaamse Ardennen, met een prachtige belichting voor mijn ogen. Alles is vrede en vreugde. 50 km verder zit je in een bezette stad.
We hebben een Eerste Minister die zegt "Nous sommes en guerre !"
djudedju
Gelukkig zie ik er hier niets van, maar ik denk aan hen die in de steden wonen, waar je struikelt over bewapenden militairen en politie. Waar men een student drie uur opsluit om er zeker van te zijn dat zijn schriftje van wiskunde geen verborgen code bevat.
Of zoiets.
Zo iets onwaarschijnlijks
Zo iets om de angst te doen groeien
Zo iets om volgende stappen aanvaardbaar te maken.
Zo iets om iedereen weer te knechten.
Zo iets om iedereen in een hoekje vol schrik te jagen opdat de sharia hier niet zou komen.
Terwijl het verschil tussen de twee steeds futieler lijkt te worden.
Terwijl we steeds minder vrijheid kennen --- voor onze veiligheid, meneer ! --- djudedju.
Terwijl we voortdurend van links naar rechts worden gemept met "waarheden".
Terwijl mensen van onze gemeenschap werkelijk in oorlogsgebied zitten, aan beide zijden van het front.
Ik krijg er de "seskes" van. Straks moet je voor mij zo'n rode neus kopen, omdat ik geestelijk de druk niet meer aan kan? Of omdat ik teveel twijfel aan de heersende waarheden?
Ach, laat ik maar stoppen, laat mij maar weer naar buiten kijken, naar dit mooie vredige landschap, geef mij een paardenbril zodat ik noch links noch rechts iets zien kan, geel mij een bit in de mond zodat ik alleen in de richting kan lopen die men mij aangeeft. Geef mij een wapen en een bevel zodat ik mijn medemens kan doden, zonder de kans te krijgen op gewetensbezwaren. Leer mij in de rij te lopen, de rij der dwazen. De rij van het slachtvee.
Stop me in een loopgracht, met mijn voeten in de kille modder, en leer me schieten op de mens daar ergens aan de overkant, de slechte kant.
Zal ik dan een goeie zijn?
Tenminste als ik behoor tot de winnende partij?
Of juist tot de slechte, als ik in het verkeerde kamp gecommandeerd wordt?
Waar zijn jullie mee bezig ?
Hebben jullie na al die oorlogen het nog niet door ?
tot de volgende ?
De aarde ... Ik las vandaag een zinnetje: "We geven miljarden uit om leven te ontdekken op andere planeten, en geven triljarden uit om het leven op de onze kapot te maken."
We doen als België weer alleen voor de schijn mee aan de klimaatconferentie, we hebben het zo kunnen orchestreren dat de gewesten van ons land niet eensgezind naar voren treden, en dus helemaal niet naar voren kunnen treden... En het grote voordeel is dat ieder gewest het op de onwil van de ander kan steken. Typisch Belgische on-politiek.
El Nino dreigt sterker dan ooit met abnormaal weer.
Onze rijke landen kunnen de kusten met dijken beschermen, maar er dreigen heel wat landen gewoon van de kaart geveegd te worden door het steeds maar stijgende waterpeil van de oceanen. Voor wie nu al ligt te mekkeren over dat grote aantal vluchtelingen: er zijn er zo'n 250 miljoen op komst ten gevolge van het klimaat ! Wat gaan jullie dan zeggen?
Oh ja, sommige van die landen horen bij een religie, terwijl de omringende landen tot een andere religie behoren, en nu al verkondigen dat zij hen niet willen.
Waar zijn we mee bezig ?
Ik kijk naar buiten, en zie dat prachtige landschap van de Vlaamse Ardennen, met een prachtige belichting voor mijn ogen. Alles is vrede en vreugde. 50 km verder zit je in een bezette stad.
We hebben een Eerste Minister die zegt "Nous sommes en guerre !"
djudedju
Gelukkig zie ik er hier niets van, maar ik denk aan hen die in de steden wonen, waar je struikelt over bewapenden militairen en politie. Waar men een student drie uur opsluit om er zeker van te zijn dat zijn schriftje van wiskunde geen verborgen code bevat.
Of zoiets.
Zo iets onwaarschijnlijks
Zo iets om de angst te doen groeien
Zo iets om volgende stappen aanvaardbaar te maken.
Zo iets om iedereen weer te knechten.
Zo iets om iedereen in een hoekje vol schrik te jagen opdat de sharia hier niet zou komen.
Terwijl het verschil tussen de twee steeds futieler lijkt te worden.
Terwijl we steeds minder vrijheid kennen --- voor onze veiligheid, meneer ! --- djudedju.
Terwijl we voortdurend van links naar rechts worden gemept met "waarheden".
Terwijl mensen van onze gemeenschap werkelijk in oorlogsgebied zitten, aan beide zijden van het front.
Ik krijg er de "seskes" van. Straks moet je voor mij zo'n rode neus kopen, omdat ik geestelijk de druk niet meer aan kan? Of omdat ik teveel twijfel aan de heersende waarheden?
Ach, laat ik maar stoppen, laat mij maar weer naar buiten kijken, naar dit mooie vredige landschap, geef mij een paardenbril zodat ik noch links noch rechts iets zien kan, geel mij een bit in de mond zodat ik alleen in de richting kan lopen die men mij aangeeft. Geef mij een wapen en een bevel zodat ik mijn medemens kan doden, zonder de kans te krijgen op gewetensbezwaren. Leer mij in de rij te lopen, de rij der dwazen. De rij van het slachtvee.
Stop me in een loopgracht, met mijn voeten in de kille modder, en leer me schieten op de mens daar ergens aan de overkant, de slechte kant.
Zal ik dan een goeie zijn?
Tenminste als ik behoor tot de winnende partij?
Of juist tot de slechte, als ik in het verkeerde kamp gecommandeerd wordt?
Waar zijn jullie mee bezig ?
Hebben jullie na al die oorlogen het nog niet door ?
tot de volgende ?
woensdag, november 25, 2015
Dit jaar: Geen Kerstmis...
Paus Frans zegt dat Kerstmis maar een schijnvertoning wordt, in een wereld vol oorlog...
Franske, heb jij dan al één jaar meegemaakt waar er op deze aardkloot geen oorlog was ? Ik niet !
Ik heb hier ergens een boekwerk van Amnesty International waar ze (haast) allemaal netjes staan opgesomd...
Maar je hebt gelijk, Frans, er is iets veranderd ! Vroeger was oorlog een min of meer plaatselijk fenomeen, ergens op een of ander, of op meerdere slagvelden. Nu is de oorlog overal, ook op plaatsen waar de mensen zich gisteren nog niet bewust waren van een oorlog.
Zo'n honderd jaar geleden zijn er soldaten gefusilleerd omdat ze stopten op elkaar te schieten, en samen kerstliedjes gingen zingen. Nu is dit niet meer denkbaar. Kerstmis is geen feest meer van de Vrede, kerstmis is een vreetfeest.
Allemaal aan de feestdis, goede spijs overgoten met lekkere wijn, en als er al gezongen wordt, dan heb je meer kans op drinkliederen dan op kerstliederen.
Misschien wordt het dit jaar door de dreiging nog wat minder de sfeer van kerstmis.
Op het nieuws zien we misschien meer soldaten dan ooit, en de kerk is een plaats waar mensen samen komen, en dus een mogelijk doelwit van terroristen.
Misschien wordt het allemaal nog een graadje erger, want plots hebben we weer ook een soort koude oorlog met Rusland.
Weet je wat ik weet ? Dat ik niets echt met zekerheid weet...
Ik hoor de regering, de tv en de radio een waarheid verkondigen, ik lees en hoor en zie op internet wel honderd andere waarheden, en ik heb niets om de waarheid aan te toetsen.
Ik heb uit ervaring geleerd dat ik mijn eigen regering niet echt kan geloven, en die anderen, die ken ik niet, hoe kan ik daar echt vertrouwen in hebben ?
Maar ik weet wel, dat het voor heel veel mensen echte waarheid lijkt wat ze horen en zien, en wie al door een of andere reden geneigd is die of deze kant te geloven, krijgt massa's argumenten toegespeeld om zich te sterken in zijn of haar overtuiging... Terwijl ik, die alles lees en alles bekijk wat ik te pakken krijg, het helemaal niet meer weet.
Ooit las ik een studie over het getuigen van mensen bij een ongeval. Uit deze studie bleek dat mensen die hetzelfde feit zagen gebeuren in hun getuigenis niet hetzelfde relaas gaven, blijkbaar hadden ze elk iets anders gezien? Maar het wordt nog straffer ! Als men de getuigen eerst een tijdje bij elkaar laat staan wetende dat ze straks een getuigenis moeten gaan afleggen, dan veranderd hun getuigenis op basis van wat de anderen zeggen. Je kunt dus van één getuige twee andere getuigenissen hebben, terwijl de getuige zelf overtuigd is dat hij de waarheid vertelt, hij heeft het toch zelf gezien !
Met andere woorden, zelfs zonder (bewust) te liegen, weet je als buitenstaander eigenlijk nog niet wat de waarheid echt is.
Gisteren las ik een reportage van een fotograaf (De Redactie), die ons toonde hoe hij twee keer hetzelfde beeld fotografeerde, met een andere lens en/of vanuit een andere positie, en dat hij daarmee een heel andere sfeer kon oproepen. Op de ene foto beklemtoonde hij Brussel als "Bezette stad", op de andere foto gaf hij de indruk dat het echt niet zo erg was... Op de normale foto was het noch het een noch het andere...
Politici zijn specialisten in het voorliegen. De ene kan je helder uitleggen, met bewijzen op tafel dat onze begroting in evenwicht is, terwijl de andere je de miljarden tekort toont... Mits wat zoeken vind je er wellicht zelfs een die je kan overtuigen dat we overschot hebben in de staatskas. En echt liegen doen ze niet, ze vertellen ook niet de waarheid. Ze doen net als die fotograaf, ze belichten het beeld vanuit een andere hoek.
Ben je socialist, dan ben je geneigd de verklaring te geloven die de socialistische politici je geven, ben je liberaal, dan geloof je de liberale versie... Je beseft het niet eens dat je zelf eigenlijk al een eerste stap zet naar vooringenomenheid, naar geloven van die ene stelling boven de andere.
Ik probeer neutraal te zijn... Probeer, want echt neutraal is wellicht niemand. Maar hoe meer je je best doet om neutraler te staan, hoe moeilijker het is om je een beeld te maken, want wellicht is er geen waarheid meer te vinden in het kluwen van leugens.
Het mooiste voorbeeld is de geschiedenis... Je krijgt nooit een echt beeld van een oorlog, je krijgt het beeld dat de winnaar je geeft. Ik vraag me af of er ooit een werkelijk verlag van de feiten zal komen... Zelfs na duizenden jaren horen we nu pas dat de Kelten (Galliërs) niet die barbaren waren, dat ze in veel opzichten moderner en vooruitstrevender waren dan de Romeinen, maar de Romeinen wonnen de oorlog en tot op heden leren de geschiedenisboekjes ons dat onze verre voorouders barbaren waren, en dat wij beschaafd werden door de Romeinen. Niet dus ! Eindelijk heeft men de bewijzen van het tegendeel gevonden. Maar een eerlijk verslag over de gebeurtenissen die krijgen we wellicht nooit meer.
Benader dus al wat de media je voorschotelen met het grootste wantrouwen, en probeer voor jezelf een beeld te vormen van de feiten, probeer je voorkeur te vergeten, of probeer het eens bewust anders te bekijken, gewoon in een poging wat van de realiteit te zien...
En vergeet het niet, wie de macht heeft, die vertelt zijn eigen waarheid, niet DE waarheid.
tot de volgende ?
Franske, heb jij dan al één jaar meegemaakt waar er op deze aardkloot geen oorlog was ? Ik niet !
Ik heb hier ergens een boekwerk van Amnesty International waar ze (haast) allemaal netjes staan opgesomd...
Maar je hebt gelijk, Frans, er is iets veranderd ! Vroeger was oorlog een min of meer plaatselijk fenomeen, ergens op een of ander, of op meerdere slagvelden. Nu is de oorlog overal, ook op plaatsen waar de mensen zich gisteren nog niet bewust waren van een oorlog.
Zo'n honderd jaar geleden zijn er soldaten gefusilleerd omdat ze stopten op elkaar te schieten, en samen kerstliedjes gingen zingen. Nu is dit niet meer denkbaar. Kerstmis is geen feest meer van de Vrede, kerstmis is een vreetfeest.
Allemaal aan de feestdis, goede spijs overgoten met lekkere wijn, en als er al gezongen wordt, dan heb je meer kans op drinkliederen dan op kerstliederen.
Misschien wordt het dit jaar door de dreiging nog wat minder de sfeer van kerstmis.
Op het nieuws zien we misschien meer soldaten dan ooit, en de kerk is een plaats waar mensen samen komen, en dus een mogelijk doelwit van terroristen.
Misschien wordt het allemaal nog een graadje erger, want plots hebben we weer ook een soort koude oorlog met Rusland.
Weet je wat ik weet ? Dat ik niets echt met zekerheid weet...
Ik hoor de regering, de tv en de radio een waarheid verkondigen, ik lees en hoor en zie op internet wel honderd andere waarheden, en ik heb niets om de waarheid aan te toetsen.
Ik heb uit ervaring geleerd dat ik mijn eigen regering niet echt kan geloven, en die anderen, die ken ik niet, hoe kan ik daar echt vertrouwen in hebben ?
Maar ik weet wel, dat het voor heel veel mensen echte waarheid lijkt wat ze horen en zien, en wie al door een of andere reden geneigd is die of deze kant te geloven, krijgt massa's argumenten toegespeeld om zich te sterken in zijn of haar overtuiging... Terwijl ik, die alles lees en alles bekijk wat ik te pakken krijg, het helemaal niet meer weet.
Ooit las ik een studie over het getuigen van mensen bij een ongeval. Uit deze studie bleek dat mensen die hetzelfde feit zagen gebeuren in hun getuigenis niet hetzelfde relaas gaven, blijkbaar hadden ze elk iets anders gezien? Maar het wordt nog straffer ! Als men de getuigen eerst een tijdje bij elkaar laat staan wetende dat ze straks een getuigenis moeten gaan afleggen, dan veranderd hun getuigenis op basis van wat de anderen zeggen. Je kunt dus van één getuige twee andere getuigenissen hebben, terwijl de getuige zelf overtuigd is dat hij de waarheid vertelt, hij heeft het toch zelf gezien !
Met andere woorden, zelfs zonder (bewust) te liegen, weet je als buitenstaander eigenlijk nog niet wat de waarheid echt is.
Gisteren las ik een reportage van een fotograaf (De Redactie), die ons toonde hoe hij twee keer hetzelfde beeld fotografeerde, met een andere lens en/of vanuit een andere positie, en dat hij daarmee een heel andere sfeer kon oproepen. Op de ene foto beklemtoonde hij Brussel als "Bezette stad", op de andere foto gaf hij de indruk dat het echt niet zo erg was... Op de normale foto was het noch het een noch het andere...
Politici zijn specialisten in het voorliegen. De ene kan je helder uitleggen, met bewijzen op tafel dat onze begroting in evenwicht is, terwijl de andere je de miljarden tekort toont... Mits wat zoeken vind je er wellicht zelfs een die je kan overtuigen dat we overschot hebben in de staatskas. En echt liegen doen ze niet, ze vertellen ook niet de waarheid. Ze doen net als die fotograaf, ze belichten het beeld vanuit een andere hoek.
Ben je socialist, dan ben je geneigd de verklaring te geloven die de socialistische politici je geven, ben je liberaal, dan geloof je de liberale versie... Je beseft het niet eens dat je zelf eigenlijk al een eerste stap zet naar vooringenomenheid, naar geloven van die ene stelling boven de andere.
Ik probeer neutraal te zijn... Probeer, want echt neutraal is wellicht niemand. Maar hoe meer je je best doet om neutraler te staan, hoe moeilijker het is om je een beeld te maken, want wellicht is er geen waarheid meer te vinden in het kluwen van leugens.
Het mooiste voorbeeld is de geschiedenis... Je krijgt nooit een echt beeld van een oorlog, je krijgt het beeld dat de winnaar je geeft. Ik vraag me af of er ooit een werkelijk verlag van de feiten zal komen... Zelfs na duizenden jaren horen we nu pas dat de Kelten (Galliërs) niet die barbaren waren, dat ze in veel opzichten moderner en vooruitstrevender waren dan de Romeinen, maar de Romeinen wonnen de oorlog en tot op heden leren de geschiedenisboekjes ons dat onze verre voorouders barbaren waren, en dat wij beschaafd werden door de Romeinen. Niet dus ! Eindelijk heeft men de bewijzen van het tegendeel gevonden. Maar een eerlijk verslag over de gebeurtenissen die krijgen we wellicht nooit meer.
Benader dus al wat de media je voorschotelen met het grootste wantrouwen, en probeer voor jezelf een beeld te vormen van de feiten, probeer je voorkeur te vergeten, of probeer het eens bewust anders te bekijken, gewoon in een poging wat van de realiteit te zien...
En vergeet het niet, wie de macht heeft, die vertelt zijn eigen waarheid, niet DE waarheid.
tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)