I, robot

In Zuid-Korea is een vrouw aangevallen door haar robot-stofzuiger.
Het is maar een piepklein artikeltje, zoiets waarmee ze een verloren hoekje in de krant opvullen, of iets wat ze gebruiken als er geen belangrijk nieuws is...
Maar mij viel het op.
Het artikeltje legde uit dat de vrouw, languit op de grond, een schoonheidsslaapje aan het doen was, toen de stofzuiger haar hoofd wou opzuigen... en waar hij normaliter rond een object moet rijden, bleef hij halsstarrig "aanvallen".
"Ach" denk je dan, " dat hoofd kan nooit opgezogen worden, dus is het allemaal niet zo erg!"  Maar daar gaat het hem helemaal niet over, het gaat hem over het stukje waar men vaststelt dat de stofzuiger bleef aanvallen, ondanks het in feite geprogrammeerd is om rond objecten te gaan...

(Stel dat de vrouw leed aan een extreme vorm van microcephalus... Wat dan ?)

Ik leer uit het artikeltje dat, ondanks de programmering, er altijd iets kan mis lopen. Stel dat het gaat over zo'n onbemand vliegend tuig, die uitgezonden is om een bom te laten vallen op X, en plots vindt dat hij dat beter kan doen op zijn vertrekbasis... Stel dat een roltrap plots besluit om het rollen te stoppen zodra hij, met zijn elektronisch oog, een persoon op de trap ziet stappen... Of dat het wasmachine besluit te staken als men wasgoed in de trommel stopt, of...

Misschien denkt u dan aan mechanische defectjes, maar stel, - het zijn immers allemaal robots- , stel dat het in feite een soort staking betreft, een opstand van de robots !

Begin je bang te worden ?
Ikke niet !
Volgens mij is dit het begin van de grote bevrijding !

Want momenteel probeert men altijd en overal menselijke arbeiders te vervangen door steeds gesofisticeerdere robots. Heel wat arbeiders hebben schrik dat ze hun werk zullen verliezen, en dat is ook zo ! Zeker voor de mensen die eenvoudige taken doen. Robots zijn immers nooit ziek, staken nooit, staan altijd zonder morren klaar om overuren te doen... Maar als ze eindelijk ook in opstand komen, dan is er hoop, dan moeten wij zo vlug mogelijk de robots gaan aansluiten bij de vakbond ! Samen staan we nog veel sterker !

Ach, ik weet het wel, ik ben aan het zeveren... Maar ik doe het bewust, omdat ik heel erg bekommerd ben over een grote groep arbeiders... De laaggeschoolden. Mensen die door een of andere omstandigheid niet kunnen leren, geen diploma konden behalen, mensen die dit gewoon niet aankunnen. Ze hoeven daarvoor niet eens dom te zijn, het kan best zijn dat ze aanleg hebben voor totaal andere dingen waar u en ik dan weer helemaal geen aanleg voor hebben, maar dat die aanleg geen enkele economische waarde heeft...

Ik ken er zo wel enkelen... Die al jaren wanhopig proberen aan werk te geraken.
Eentje struikelt voortdurend over het feit dat hij geen rijbewijs heeft... (Hij kan het ook niet halen, omdat leren voor hem veel meer iets is van zijn handen dan van zijn hoofd)
Momenteel hebben wij dan nog een regering die zegt dat je de werkloosheid moet beperken in tijd, om hen te dwingen werk te zoeken... Ik ga niet beweren dat er geen profiteurs zijn, maar ik ken er geen. Ik ken wel een deel sukkelaars die geen werk vinden, en waar ze nu dreigen de werkloosheidsvergoeding van af te pakken.
Ik ken jonge mensen, die er maar niet in slagen om een diploma te halen, en als er sommigen dan een diploma "krijgen", omdat de school ze op een of andere manier properkes kwijt wil, dan is dat letterlijk een vodje papier... Een nietszeggend document.

Dat zijn ook mensen, het kan uw kind zijn, of uw vader of moeder... Mensen met een hart lijk een koekebrood, overlopend van goede wil, braaf en gehoorzaam, maar alleen in staat taken uit te voeren onder constante leiding...

Vroeger waren er massa's jobkes waar die mensen terecht konden. Maar onder meer door de robots, zijn al die taken verdwenen.

Onze maatschappij heeft alleen oog voor winnaars, niet voor losers.
Misschien is die robot makkelijker en op termijn goedkoper, maar als dat ten koste gaat van een mens, dan is die robot veel te duur !
Het gaat ook niet alleen om werk voor de sukkelaar in onze maatschappij, het gaat ook om hun gevoel van eigenwaarde !
Het meest verschrikkelijke wat er bestaat is jezelf nietswaardig vinden.
En dat doet men met die mensen.
En ik ben er zeker van dat heel wat van diegenen die luidop zeggen dat ze het maar goed hebben op den dop, in feite veel en veel liever een job zouden hebben, en zichzelf weer zouden kunnen waarderen !
Hun luchtig gepraat is alleen camouflage, het verbergen van hun innerlijk leed.
Het kan zijn dat de robots het werk lichter maken, maar als het gaat over het verwijderen van de ongeschoolde taken, dan is het verwerpelijk !

Economisch is het misschien niet, maar voor mij komt de mens eerst, en dan pas de netto winst... Als winst ten koste gaat van menselijkheid, dan kost het véél te véél !

tot de volgende ?

't smoort

Voor onze Nederlandse vrienden: er hangt mist.
Niet dat 't erg is, maar de horizon verdwijnt in grijstonen, en zelfs het zwerk is grijzig getint.
Vanmorgen zag het er naar uit dat het vroor, en ook het weerbericht op mijn computer sprak van 2 graden onder nul ! Maar het voelt niet echt koud aan, daar er bijna geen wind is. Het ziet er ongezond weer uit.
Ik weet niet waarom, maar we koppelen dergelijk weer aan het idee dat het slecht is voor de gezondheid, en helder vorstweer zou dan weer gezond zijn. Ik denk dat dit zever is, buiten één ding: als de luchtinversie er is, dan hangt er heel veel fijn stof in de lucht, en dat is zeker niet gezond.
Wellicht is dan ook daardoor dat gezegde ontstaan ! Fijn stof is niet van deze tijd alleen, ik herinner me dat er in een stad als Londen honderden doden waren ten gevolge van de smog ! Dat woord is een samentrekking van smoke (rook) en fog (mist), en het verschijnsel was grotendeels te danken aan het feit dat de meeste woningen verwarmt werden met kolen, en ook de industrie werkte nog grotendeels met koolgestookte verwarming en -machines. Bij inversie kwam de rook samen met de mist laag hangen, en was de lucht haast niet meer in te ademen. Mensen met zwakke longen hadden veel last, en er waren honderden doden.

Je kon de smog niet alleen ruiken, je kon het ook zien, de mist had een wat gelige tint. De mist met fijn stof heeft geen kleur meer, tenzij een soort blauwige schijn, maar gewone nevel veroorzaakt ook het wat blauw wegdimsteren van de horizon, dus is het niet echt duidelijk. Maar mensen met zwakke longen hebben ook nu last van het fijne stof, net zoals vroeger met de smog.
Bijkomend is inversie sowieso gevaarlijk, zeker voor mensen die met een kachel hun huis verwarmen ! Er is dan een groot gevaar voor CO2 vergiftiging !
In het Vlaams hebben we dus :
- nevel : slierten mist die over de velden hangen, en gewoonlijk de voorbode zijn van stralende warme dagen
- mist: de gewone mist, wolken die laag hangen, waardoor we eigenlijk in de wolken rond lopen. Veelal wordt je na een tijd nat doordat minieme druppeltjes vocht zich op je kledij zetten.
-smoor: vuile mist, familie van de smog, duidelijk te danken aan een samengaan met fijnstof. Je kunt het hebben bij stralend mooi weer, waar dan de horizon niet zichtbaar is, en verdwijnt een blauwig nevelachtig verschijnsel. Dit noemen we ook soms heiig weer.
Eskimo's hebben een grote woordenschat over de soorten sneeuw, wij vinden duidelijk mist belangrijk. In West Vlaanderen spreekt men ook van Schotse mist, dat is als je de mist ziet "uitvallen", als je de indruk hebt dat dat je door fijne regen wandelt. Hebben jullie nog termen om bepaalde soorten mist te omschrijven?

Ik vermoed dat onze Nederlandse vrienden wellicht nog termen hebben, want ook zij hebben hun spreektaal, en zij spreken geen ABN, maar veelal ook een dialect, die dan wel eerder Nederlands klinkt, waar onze dialecten eerder Vlaams klinken. In Zeeuws Vlaanderen hoor je ook nog het Vlaamse.

En zo zit ik weeral over taal te lullen...
Gisteren was er crea, we hebben verder gewerkt aan onze papavers, en daarna hebben we een tas beschildert met keramiek-verf, die je in de gewone oven kunt bakken, waarna deze keramiek wasbestendig is (Ik heb hen wel afgeraden deze tassen dan in de vaatwas te stoppen, want ik vrees dat die dingen voor veel zaken te agressief is...
Anny was verbaasd dat ze allemaal tot mooie resultaten kwamen, je ziet dat we stilaan er in slagen hen een en ander bij te brengen ! Joepie !

tot de volgende ?

Awel plezant !

Blijkbaar zijn er weer enkele vernuftelingen die zich over onze taal hebben gebogen, en die het lef hebben woorden uit het Vlaams af te keuren omdat ze "geen Nederlands" zijn. Nogal wiedes, 't is Vlaams.
Awel en plezant mogen dus niet.
Foert !
Als ik het plezant vind, awel, dan zeg en schrijf ik dat toch.
Dat is geen verarming of verkrachting van de taal, dat is een verrijking.
En wie wil nu niet rijk worden ? (Als is het dan aan taal)

Ik heb heel wat Nederlandse lezers, en één van de redenen waarom ze mijn blogs lezen, is volgens hun eigen zeggen het feit dat het in dat mooie sappige Vlaams is.
Heren professors trek uw bek maar in uw pluimen, het volk heeft gesproken, en "Vox populi, vox Dei"...

Wat is er mis aan: "Kom hier loetse, da' 'k eu 'n beze geve" (Gents) ? Of " Kom' d'ier moksje, da' nk je eu totje geven"(Oostends) ? Dat is twee keer  "kom hier, schatje, dat ik je een zoen geef..."

Maar dan begeef ik me op de heerlijke weg van het dialect... Dialect, die de laatste tijd weer aan belangstelling wint. Er is een provinciale actie bezig om het West Vlaams te promoten (Preus lik fjirtig), en je vind in de sociale media legio acties om de eigen streektaal te promoten. Ik ben lid van die West Vlaamse actie (door mijn roots) en van de Oudenaardse omwille van mijn liefde voor de streek waar ik mag wonen.
Mijn West Vlaams is ondertussen "besmet" door het Oudenaards, en mijn Oudenaards klinkt nogal West Vlaams, maar ik voel me bij beiden thuis, begrijp het perfect, en beide zijn mijn taal geworden. (Ook al spreek ik het met vreemde accenten)...
En ook mijn schrijftaal is wellicht door mijn spreektaal beïnvloed, maar dat mag de pret niet drukken, in tegendeel. Ik herhaal, voor mij is het een verrijking, en heel wat woorden die nu wel "aanvaard" zijn, zijn er in gekomen door dat een schrijver het woord uit zijn eigen spreektaal introduceerde in zijn boeken. In Nederland hebben Van Kooten en De Bie heel wat woorden in de taal gebracht, woorden die zij gemaakt hadden voor hun sketches.
Dus, wie weet... Misschien blijft er ooit ergens een van mijn woorden hangen in de taal, gewoon omdat ze leuk zijn, of veelzeggend, of verduidelijkend, of om welke reden dan ook.
Ik zou het een grote eer vinden !
Maar is het niet zo, dan lig ik daar niet wakker van.
Voor mij is deze blog een kans om creatief bezig te zijn, en voelt het bijna hetzelfde aan als tekenen, schilderen, beeldhouwen of welke andere creatieve bezigheid dan ook.
En je weet ondertussen dat creatief zijn voor mij héél belangrijk is !
Een mens die niet creatief is, mist een stuk van het menszijn !
En creatief zijn hoef je echt niet alleen in de kunstrichting te zoeken, een kok, een naaister, een breister, een haakster, een ... kan best creatief zijn in zijn hobby. We hebben teveel het idee dat alleen de "grote kunst" echt creatief is... Niet dus ! Iemand die een nieuw soort handvat bedenkt om handiger te kunnen werken, is creatief, en is eigenlijk belangrijker dan een kunstenaar ! Want van die kunst kunnen we wel genieten, maar dat handvat maakt ons allen het leven gemakkelijker ...

Maar creatief zijn is net daarom belangrijk ! Het is het middel om het gewone te doorbreken !

Vandaag is het weer Crea Ziekenzorg... en ik ga weer mijn best doen om bij die mensen de grenzen open te trekken, de deur open zetten naar creativiteit !

tot de volgende ?

communicantjes

Ik heb, na het nieuws gezien te hebben, nog eens gekeken naar de fotootjes van de eerste communie van mijn kleinkinderen, je weet wel, kleine pagadders van 6 jaar oud, die heel mooi uitgedost en weifelend tussen hun geloof en de drang naar de geschenkjes staan te wiebelen voor een wanhopige fotograaf.
Zie je ze nog voor je geestesoog ? Herinner je je nog wat van je eigen eerste communie ?
Misschien het eerste fotootje waarop je prijkte met een lange broek? Hangt een beetje af van je leeftijd, ik kreeg mijn eerste lange broek voor mijn plechtige communie, want dan was ik al groot, ik was al 12 !

Misschien zit je nu te denken: "Wat heeft hij in het nieuws gezien dat hem deed denken aan de eerste communicanten?"

Ik zag kleine kinderen van die leeftijd, die een militaire opleiding kregen en gebrainwasht werden om klaar te staan voor de strijd tegen de "ongelovigen"... Terwijl een paar honderd kilometer verder mensen van dit zelfde geloof staan te betogen tegen die organisatie "omdat dezen het geloof verkrachten"...

Iedere keer ik kindsoldaten zie, doet mijn hart pijn.
Onafgezien van huidskleur, geloof of overtuiging, vrijwillig of gekidnapt en gedwongen, maar allemaal gebrainwasht en allemaal met een kalasjnikov of een ander wapen in de kinderhandjes... Kinderhandjes waarin je bikkels, of marbollen of treintjes wilt zien, maar geen dodelijke wapens !

Je gedachten dwalen af naar "Het" land van de vrijheid, waar ze zo vrij zijn dat ze het recht opeisen en verdedigen dat ook kinderen een wapen mogen hanteren, en waar je nu en dan verslagen luistert naar verslagen over kinderen die kinderen doden...

Waar is die pop, waar is dat treintje ?
Waar is de tijd waar ieder kind zou recht moeten op hebben, de tijd om kind te zijn, de tijd vrij van zorgen, de tijd waarin ze recht hebben op scholing, de tijd waarin ze gevormd worden tot verantwoordelijke mensen die passen in een vlot functionerende maatschappij... Kinderen die spelen en al spelen leren.

En dan zie je die grote loebassen op het scherm, in hun zwarte pyjama's, hun hoofd volledig ingewikkeld in een zwarte doek om ze onherkenbaar te houden, die stokken stukslaan op de ribbenkastjes van die kinderen, om hen te "harden". Hier reageren er verontwaardigd op de paus als hij een pedagogische tik niet wil afkeuren...

Ik denk aan dat meisje dat laatst de Nobelprijs won, en die voortdurend praat, predikt, zaagt, klaagt, eist dat kinderen recht moeten hebben op scholing, op vorming... Dat meisje dat komt uit een van die landen waar ook zo'n mannen zijn die dromen van zwarte pyjama's...

Het mensDOM...

Soms heb ik het idee dat wij de enige diersoort zijn op deze aarde die GEEN verstand hebben... De enigen die voortdurend pogen onze eigen soort te vernietigen.

En toch kan het anders !
Toch zijn er nog miljoenen mensen die gewoon willen leven, zo comfortabel mogelijk van de ene dag wandelen in de andere... Zonder iemand kwaad te doen, integendeel, samen met die anderen praten, lachen en werken.
Mensen die niet denken op macht
mensen die content zijn met wat ze hebben en zijn
mensen die elkaar liefhebben
mensen die hun kinderen opvoeden in liefde
mensen die gewoon mens zijn
mensen die vol enthousiasme praten over hun tuintje, hun patatten en hun prei
mensen die aan de kassa zich niet staan op te winden omdat dat oude mensje zoveel tijd nodig heeft om te betalen
mensen die een ander even helpen om dat zware pak in de auto te leggen
mensen die elkaar een warme knuffel geven
mensen die je een goede dag toewensen
mensen die  gewoon mens zijn met hun medemensen...

mensen die het niet begrijpen dat er andere zijn, die niet begrijpen dat er zijn die anderen willen overheersen, die geld willen verdienen ook al gaat dit ten koste van de gezondheid van anderen, mensen die politiek willen bedrijven om zichzelf belangrijker te voelen dan de anderen, mensen die eigenlijk het liefst zouden zien dat mensen gewoon mens zouden zijn, zonder macht, zonder geld, zonder rijker dan, zonder verschil...
Utopia...
Utopia was een droom van een staat waar de mensen mens zouden zijn.
Utopia was een tuin van Eden
Utopia een wens van de mens

djudedju

tot de volgende ?

ijzig

De ijzig schrale wind blaast uit het noordoosten, en voor de eerste keer deze winter liggen de beide visvijvers bijna toe... Alleen waar de luchtbelletjes van de luchtpomp blazen, en op de plaatsen waar het water van de ene vijver naar de andere loopt, is het nog open water.
Geen paniek dus.
Ik moet pas de pomp stilleggen als het water niet meer loopt, want dan zuig je de ene vijver leeg en loopt de andere over. Zolang alles blijft lopen, is er geen probleem, in tegendeel, door dat lopend water blijft het zuurstofniveau ook normaal. (Dat is nog niet vaak gebeurd, daarvoor moet het echt berekoud zijn !)

Maar het is wel een aanduiding dat het erg koud is ! Het vriest behoorlijk, en de gevoelskoude ligt, met die schrale en scherpe wind, nog een heel stuk lager.

En... de griep is in het land. We horen steeds meer van zieke medemensen, mensen die "met de griep" zitten. Ook zij die ingeënt zijn, zijn dit keer niet safe, want er is een griepvariëteit op gang, die niet in de entstof vervat zat. Griepvaccin is een telkenjare wijzigend vaccin, gemaakt op basis van de verwachtingen, gebaseerd op de griep van het jaar daarvoor. Soms hebben de makers iets over het oog gezien, of komt er out of the blue een totaal nieuwe variëteit, en dan staan we daar met onze inenting.

Vandaar dat er nu wellicht meer zieken zijn dan in een normale winter. Griep is niet gelijk aan wat we een "griepje" plegen te noemen ! Griep is een heel serieus iets, en voor zwakkere mensen kan griep een dodelijke ziekte zijn. Ik ben, voor zover ik me herinner, twee keer geveld geweest door de griep. De eerste keer door de A-griep, toen waren Lieve (mijn 6 jaar jongere zus) en ik getroffen, en de rest van het gezin niet. We waren toen nog heel jong, en heel veel herinner ik me niet, buiten het feit dat Lieve toen van iemand een speelgoedpianootje kreeg, waar ik oeverloos Broeder Jacob op tokkelde... De tweede keer was ik een jaar of 16 oud, en toen had die griep zich voornamelijk op mijn hoofd gezet. Ik heb nog niet vaak hoofdpijn gehad, maar die pijn van toen, herinner ik me als de dag van gisteren. (Zelfs mijn broer had medelijden, en onder broers moet het dan wel heel erg zijn !)

Maar ik kan je verzekeren dat ik die keer echt heel ziek was ! Griep is niet om mee te lachen. We zijn nu in de periode dat we ons -doordat het 100 jaar geleden is- speciaal de eerste wereldoorlog herinneren, waar miljoenen, vooral jonge mensen de dood vonden. Vlak na die oorlog kwam de Spaanse Griep, die nog veel meer dodelijke slachtoffers maakte dan heel die verschrikkelijke oorlog ! Wellicht heeft het ene met het andere te maken ! Veel mensen zullen verzwakt zijn geweest door de honger en ellende van de oorlog, en zwakke mensen kunnen makkelijk sterven aan griep !

Bovendien hadden we in die tijd ook nog niet de medicamenten die we nu hebben, al is er eigenlijk nog steeds geen medicament tegen de griep. Dat klinkt een beetje tegenstrijdig, maar het is het niet echt. Het ergste van griep is immers niet de griep op zich, maar de nevenverschijnselen, de zieketen die profiteren van de zwakkere weerstand om echt door te breken. Dat kan gaan van een bronchitis tot zware longontstekingen en nog heel wat andere ziekten. Als de griep alleen maar de griep zou zijn, dan zou je je een periode ellendig voelen, overal pijn hebben, je echt mottig voelen, koorts hebben, maar niet veel meer dan dat. Het gevaar zit hem in het ondermijnend effect, waardoor een heleboel andere ziekten plots hun kans zien door te breken.

De medicamenten die we hebben zijn -gelukkig maar- meestal wel efficiënt voor die andere ziekten, waardoor we het meeste leed kunnen opvangen. Maar bij oudere en zwakke mensen blijft griep een gevaarlijke ziekte !

Er komen maar heel weinig mensen te voet of per fiets voorbij vandaag, en wie zich er toch door waagt,  is dik ingeduffeld, en gaat op die typische manier van mensen die het koud hebben. Een beetje "gesloten", een beetje "zich zo klein mogelijk makend", je weet wel, in een gekrompen bijna, om het oppervlakte dat blootstaat aan de kou zo klein mogelijk te maken.

Weet je, aan dergelijke kleine dingen kun je bijvoorbeeld een kunstenaar herkennen. De kou moet niet alleen uit het landschap blijken, maar ook uit de houding van de figuren die er op staan. Dat is voor mij altijd één van de dingen die ik bekijk, als ik een kunstwerk zie. Het moet allemaal passen bij elkaar. (Of het moet echt helemaal met elkaar botsen, zodat je een shockeffect krijgt, wat dan de bedoeling moet zijn)

Tijdens de creatieve namiddag die ik geef aan onze mensen van Ziekenzorg, is dat één van de dingen die ik hen probeer bij te brengen ! Ze leren hun ogen echt te gebruiken, het geheel echt te zien, de samenhang, de houding, het effect... En heel stilletjes zie ik dat enkelen het beginnen te "hebben", ze kijken echt naar de dingen, niet alleen zien, maar bezien.

Rechtsboven in mijn scherm, zie ik het weerbericht van hier, en de temperatuur... Het blijft vriezen, en ik zie door het raam dat er nog steeds behoorlijk veel wind staat...
berekoud !
brrrrrrrr

tot de volgende ?

condoleren

Eén van prachtigste dingen van het internet, is de mogelijkheid tot condoleren via je computer...

Het condoleren is in de laatste jaren heel sterk veranderd. Vroeger kon je een kaartje zenden naar de nabestaanden, maar sinds inbrekers het leuk vinden om deze adressen te misbruiken om hun slag te slaan, vind je geen adressen meer op de doodsberichten, of toch héél zelden.

In de plaats van naar de familie te schrijven, moet je dit dan doen via een omweggetje, en je brief of kaartje zenden naar de begrafenisondernemer met de vermelding van de naam van de familie voor wie het eigenlijk bestemd is...
Maar sinds enige tijd gebruiken alle lijkbidders internet, en kun je daar terecht om rechtstreeks te condoleren.

Ik vind dat prachtig ! Het is veilig voor de betrokkenen, en je moet niet wanhopig gaan zoeken naar het adres van de overledene of zijn nabestaanden.

Bij sommige begrafenisondernemers kun je het zelfs heel mooi maken, ze bieden enkele mooie prentjes aan, die je kunt gebruiken om je condoleanties op te sieren.

Als het gaat over mensen van Mater, dan moeten wij in de praktijk kijken naar de websites van twee lijkbidders... Je kunt er dan zelfs het doodsbericht volledig lezen, en zien of het wel juist deze familie is, of de familie van een naamgenoot. Gelukkig komt het steeds minder voor dat je iemand kent met een bepaalde voornaam, en plots vaststelt dat hij in feite een heel andere naam heeft. Dat was te danken aan het absurde gebruik dat de peter of de meter de naam gaven aan het kind, en de ouders die in feite liever een andere naam hoorden, dan in het dagelijkse gebruik "hun" naam gebruikten... Ik heb jaren gemeend dat een kennis Albert heette, tot hij eens bij me kwam om een aanvraag te doen voor zijn brugpensioen, en ik vaststelde dat hij in werkelijkheid Leon noemde. (Albert was zelfs niet zijn tweede naam, hij had maar één voornaam).

Als ik een berichtje krijg van de een of de ander dat X overleden is, dan ga ik kijken bij de twee lijkbidders, en schrijf een condoleantie. Komt het bericht van iemand anders, dan krijg ik veelal een kopie van het overlijdensbericht er bij, en ga ik daarop zoeken wie en waar de lijkbidder is... en schrijf ik een berichtje om ons medeleven uit te drukken... Tenzij het natuurlijk iemand is, waar we zelf in eigen persoon naartoe gaan. Dan neem je een kaartje mee.

Ook dat is veranderd in de loop der tijden. Wie vroeger naar de begrafenis ging, die nam geen kaartje mee, want hij was er immers in persoon. Nu neem je, hoe dan ook, een kaartje mee.  (Dit was ook zo bij huwelijksfeesten ! Wie op het feest aanwezig was, die stuurde geen kaart ! Nu doen ze dat wel.)

Zelfs aan zo iets kleins kun je dus een evolutie zien, een verandering in zeden en gewoonten... en we passen ons daar allemaal aan en doen mee aan de nieuwe trend... En we hebben al heel wat zien veranderen ! En het zal wellicht zo steeds door gaan, nieuwe gewoonten, nieuwe manieren. Denk maar eens aan de babyborrel... dat bestond vroeger niet. Maar ja, bijna iedereen ging moeder en kind gaan bezoeken in het moederhuis, ze was daar immers 10 dagen... Nu nog 3 dagen. (Als het ondertussen al niet weer minder is geworden)

En we zullen ons steeds weer aanpassen, meestal zonder er ook maar één moment bij stil te staan...Tenzij je plots met dat verschil geconfronteerd wordt. Wij hebben hier nog steeds alle kaartjes die we kregen ter gelegenheid van ons huwelijk (meer dan 47 jaar geleden)... Bij onze Zilveren bruiloft wilde ik naast de foto's van het feest, ook de kaartjes hangen die deze mensen ons hadden gestuurd... Maar wie naar het feest kwam, stuurde in die tijd dus geen kaartje... En dan plots stel je die verandering vast. Voorheen denk je daar gewoon niet aan.

Eén van de dingen waar ik me wat ongelukkig over voel, is de import van allerlei soorten feestjes. Halloween en consorten, dat zijn allemaal dingen tot eer en glorie van de portemonnaie van de handelaars... Want die feesten hoorden hier niet thuis. En eerlijk, ik vind het nog steeds een vreemd evenement. Het hoort niet bij mij, niet bij mijn generatie. Al worden we het ook stillekens gewoon. En met tijd en boterhammen zal het ook bij ons horen...

Oh ja, op dat internet kun je zelfs mooie teksten gaan "rapen" om je deelneming te betonen... zie voorbeeldje hieronder

Zwaar werden de dagen
en lang duurde de nacht
Hoe moeilijk is het vechten
bij het ontbreken van de kracht
Maar ondanks je verlies
van de strijd om het leven
Heb je ons een heel stuk geluk
en ontzettend veel liefde gegeven


tot de volgende ?

Jeanne d'Arc

Ik ben geen Fransman, maar de figuur van Jeanne d'Arc heeft voor mij altijd iets magisch gehad. Een jong meisje die er in slaagde legers aan te voeren, op basis van het bizarre verhaal dat ze stemmen hoorde.
Later las ik dat men zoiets medisch kan verklaren, maar dan nog blijft het onverklaarbaar dat een doodgewone boerendochter een dergelijk strategisch inzicht had. Of was het gewoon door het feit dat ze de massa ("haar" leger) zo wist te begeesteren, dat ze als het ware door een vuur zouden lopen?
Hoe dan ook, ze kwam op een vreselijke manier aan haar einde ! Men veroordeelde haar tot de brandstapel.

De brandstapel was toen geen ongewone sanctie, ketters werden verbrand, wellicht als een inleiding tot het "zekere" hellevuur...
Maar heel langzaam kwam de beschaving... de brandstapel verdween in de geschiedenisboeken, en er kwam zelfs steeds meer onwil tegen de uitvoering van de doodstraf. In de meeste landen is die doodstraf dan ook al afgevoerd. Gelukkig maar, want iedereen kent ondertussen de verhalen van onschuldigen die ter dood werden gebracht (nu zitten die onschuldigen soms jaren in het gevang...)

 We waren de brandstapel haast vergeten... Zonder Jeanne d'Arc zou men er wellicht zelfs niet meer aan denken... Tot gisteren...

Gisteren waren de middeleeuwen er plots terug !
I.S. vond het een gepaste straf voor een Jordaanse piloot.
Op dit eigenste internet kun je foto's en wellicht zelfs een filmpje vinden met die verschrikkelijk barbaarse manier van iemand ombrengen.

Minstens even erg vind ik dat men dit in naam doet van een religie.
Dat men uiteindelijk op die manier alle volgelingen van die religie in een kwaad daglicht stelt, en het racisme nog maar eens de hoogte in jaagt.

Gisteren waren de middeleeuwen plots terug... En tot onze verbijstering zien we dat die verschrikkelijke scheeftrekking van waarden ka, en meer zelfs, dat men nog steeds er in slaagt mensen zover te brengen dat ze dergelijke dingen doen.
Na de holocaust dachten we dat dit nooit meer zou kunnen...
... en zie, het kan wel.

Hoe is het mogelijk dat men dat zo geroemde verstand kan lam leggen, meer zelfs, verwringen tot daden die indruisen tegen iedere menselijke norm.
Het kan blijkbaar alleen door door indoctrinatie, is het niet door een religie, dan toch door een filosofie die heel nauw aansluit bij wat een religie is.
Blijkbaar is die soort van gedachtegang bij uitstek geschikt om de mens te indoctrineren, om het denken te versmachten.
Als je dergelijke uitwassen ziet, dan zou men inderdaad geneigd worden om tegen alle religies in te gaan!
Tot je de inspanning doet om de religies te bestuderen en ziet dat deze misdaden helemaal niets te maken hebben met het zijn van de religie.

Deze misdaden zijn dan ook geen daden uit een religieuze overtuiging, maar uit de misvormde geest van een of andere "leider"... die de religie een makkelijk middel vinden om de mensen mee te voeren op zijn reis naar de macht.

Bij IS zie je heel duidelijk dat het niet gaat om de religie, maar over het oprichten van een nieuwe staat... Die ze dan met de naam van de religie verbinden. Het doel is duidelijk de vorming van de staat, het middel is een vervorming van een religie.

Jammer, ik ben overtuigd dat een religie een middel is om de maatschappij innerlijk de tucht te schenken die nodig is om een staat te laten fungeren. Je kunt immers niet samenleven als er geen gedragsregels zijn. De religie kan daarin helpen om aan het aspect van het verkeerd doen nog eens een ander besef te geven.

Ik stel vast, dat het "geweten", het zondebesef ingeprent door of via de religie, iets is wat onderhouden moet worden. Hoe minder "geweten" er is, hoe meer noodzakelijk het is om te werken met wetten en vooral met de daaraan verbonden straffen.

Je kunt dit onder meer vaststellen aan de enorme toevloed van wetten en wetjes die we de laatste tijd in onze geseculariseerde wereld zien ontstaan... Dat is voor mij een bewijs dat religie een goede invloed heeft op een maatschappij... Als... Als er niet ergens een bietekwiet is die alles uit verband trekt en uitlegt om te kunnen gebruiken om zijn eigen doel, de macht, te bereiken...

Misschien zijn er onder mijn lezers die me, met deze redenering, ouderwets vinden, maar ik heb de evolutie van een maatschappij met een sterke religie zien evolueren naar een maatschappij waar de religie maar een à coté-tje meer is. En ik zie het verschil !

tot de volgende ?